Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 103/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. A.

W nieustalonym dniu 2023 roku lecz nie później niż w dniu 05 września 2023 roku, działając w nieustalonym miejscu podrobił w celu użycia za autentyczną fakturę numer (...) z dnia 05 września 2023 roku, którą przekazał pokrzywdzonej K. S. za pośrednictwem wiadomości e-mail, w ten sposób, że wpisał na niej błędne dane sprzedającego, czym uwiarygodnił fakt posiadania przedmiotowego telefonu, w wyniku czego pokrzywdzona K. S. dokonała za niego zapłaty,

tj. o przestępstwo z art. 270§1 k.k.,

2. w okresie od dnia 05 września 2023 roku do dnia 06 września 2023 roku, w bliżej nieustalonym miejscu przedstawiając się jako K. W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pośrednictwem internetowej platformy sprzedażowej F.. C., M., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.600 złotych pokrzywdzoną K. S., w taki sposób, że po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy sprzedaży urządzenia mobilnego marki I. (...), uzyskał od pokrzywdzonej środki finansowe na łączną kwotę 1.600 PLN, które to środki w kwocie 1.300 złotych wypłacił za pośrednictwem dwóch wypłat w bankomacie zlokalizowanym w m. P. przy ul. (...), a kwota 300,00 złotych przekazana została na rachunek bankowy o numerze (...), po czum nie wywiązał się z warunków przedmiotu umowy, tj. zerwał kontakt, nie przesłał zakupionego i opłaconego przedmiotu, a także nie zwrócił pokrzywdzonej pieniędzy, działając tym samym na jej szkodę,

tj. o przestępstwo z art. 286§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 5 września 2023 roku pokrzywdzona K. S. znalazła w sklepie internatowym M. znajdującym się na portalu internetowym (...) ofertę sprzedaży telefonu komórkowego marki (...) za cenę 1.300 PLN. Zainteresowana zakupem nawiązała kontakt ze sprzedawcą za pośrednictwem aplikacji M. posiadającego profil na portalu (...) na dane (...).

Oskarżony zaproponował pokrzywdzonej, aby nawiązała z nim rozmowę telefoniczną. Oskarżony posługiwał się numerem (...).

Po krótkiej rozmowie z oskarżonym K. S. zdecydowała się na zakup oferowanego przez M. A. telefonu. Celem opłacenia zamówienia pokrzywdzona podała oskarżonemu, w godzinach między 15:40 a 16:00 kod BLIK, który umożliwił mu wypłatę środków w wysokości 1.000 PLN w bankomacie zlokalizowanym w miejscowości P., przy ul. (...).

Następnie tego samego dnia o godzinie 16:20 siostra pokrzywdzonej A. S. wygenerowała kod BLIK umożliwiający wypłatę środków w kwocie 300 PLN. Powyższy kod przesłany został na numer (...).

W dniu 5 września 2023 roku oskarżony posługując się danymi sprzedawcy (...) K. W., (...), (...)-(...) M., NIP (...) wystawił K. S. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 1.300 złotych i przesłał ją za pośrednictwem linku w wiadomości e-mail.

Kolejno w dniu 6 września 2023 roku oskarżony poinformował pokrzywdzoną, że nie może oznaczyć na fakturze VAT dwóch płatników, wobec czego konieczne jest dokonanie ponownej wpłaty kwoty 300 złotych z numeru pokrzywdzonej. Na skutek powyższego K. S. tego samego dnia o godzinie 19:13 dokonała za pośrednictwem BLIK przelewu w kwocie 300 PLN na numer (...). Środki te trafiły na numer rachunku bankowego o nr (...) prowadzonego przez (...) S.A. na dane: S. P..

Po dokonaniu wszystkich płatności przez pokrzywdzoną, oskarżony nie wywiązał się z zawartej umowy, tj. zerwał kontakt, nie przesłał zakupionego telefonu komórkowego i nie zwrócił uiszczonej przez nią kwoty zakupu.

Zeznania K. S.

k.2-2v, 128v

Potwierdzenie przelewu

k.5-7

Faktura numer (...)

k.8

Wydruk wiadomości tekstowych

9-18, 126-127

Wydruk profilu F.

k.19

Historia rachunku bankowego

k.35-37v

Wyjaśnienia M. A.

k.67, 75v, 82

Nagranie znajdujące się na płycie CD

k.91

Protokół oględzin rzeczy

k.104-106

Zeznania K. W.

k.129

Informacja od (...) S.A

k.32-34

(...) na portalu F..com, z którego oskarżony kontaktował się z pokrzywdzoną założony został za pomocą adresu e-mail: (...) i numeru (...).

Numer (...) zarejestrowany został na dane G. G., nr PESEL (...). Powyższy nr PESEL należy do osoby o imieniu K. G..

W sierpniu 2022 roku, w miejscu zamieszkania świadka K. G. miało miejsce zdarzenie, podczas którego oskarżony wszedł w posiadanie jego dowodu osobistego. Dokument został zwrócony świadkowi dnia następnego.

Notatka urzędowa

k.40-44v

Zeznania K. G.

k.87v-28v

Zeznania E. P.

k.129-129v, 85v

W okresie od stycznia 2022 roku do czerwca 2023 roku świadek E. P. pozostawała w nieformalnym związku z oskarżonym M. A.. Wówczas oskarżony posługiwał się jej kontem, miał do niego dostęp. Miał także pełen dostęp do telefonu świadka.

Zeznania E. P.

k.129-129v, 85v

Działalność gospodarcza pod nazwą (...) K. W., znajdująca się pod adresem (...), (...)-(...) M. i posługująca się nr NIP (...) należy do K. W., który ok. 4-5 lat temu zgubił w miejscowości P. portfel z całą jego zawartością.

Wydruk z (...)

k.21-21v

Zeznania K. W.

k.49v-50

M. A. ma 23 lata, jest kawalerem. Pozostaje bezrobotny, utrzymuje się wyłącznie z prac dorywczych, jako pracownik fizyczny osiągając miesięczne wynagrodzenie w wysokości 1.500 złotych. Nie posiada innego majątku. Nie posiada także osób pozostających na jego utrzymaniu. Oskarżony był uprzednio karany za przestępstwa podobne na kary ograniczenia wolności. M. A. jest osobą uzależnioną od hazardu. Obecnie odbywa kare pozbawienia wolności.

Z opinii biegłych sądowych wynika, że w chwili czynu oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania czynów i pokierowania swym postępowaniem.

Opinia sądowo-psychiatryczna

k.96-99

Notatka urzędowa sporządzona w trybie art. 213 k.p.k.

k.109-109v

Karta karna

k.61-63, 121-123

Informacja z Urzędu Gminy M.

k.94

Zeznania E. P.

k.129-129v

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

Wyjaśnienia M. A.

Składający w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnienia M. A. przyznał się w całości do zarzucanych mu czynów i pierwotnie skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień. Składając wyjaśnienia po raz drugi w swej relacji wypowiedział się odnośnie do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, korzystania z usług internetowych określonego operatora, oferowania przez niego na sklepie internetowym M. na portalu F..com sprzedaży telefonu komórkowego (...) za kwotę 1.300 złotych oraz markę telefonu jakim się posługuje. Nadto podał numer telefonu którym się posługuje, wypłaceniu kwoty 1.300 złotych przekazanej przez pokrzywdzoną, wystawienia faktury VAT nr (...) posługując się danymi firmy (...) oraz wyłudzeniu dodatkowej kwoty 300 złotych od pokrzywdzonej przelanej na wskazane konto bankowe A. Z.. Treść jego wyjaśnienie była spójna i dość szczegółowa, nadto korelowała z pozostałym zgromadzonym w toku postępowania materiałem dowodowym, w szczególności zeznaniami pokrzywdzonej. Brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności w świetle przyznania się do zarzucanych mu czynów.

1.1.1.

Zeznania K. S.

Za wiarygodne Sąd uznał złożone w toku postępowania przygotowawczego i postępowania jurysdykcyjnego zeznania pokrzywdzonej K. S., która w swej relacji odniosła się do przebiegu zdarzenia z dnia 5/6 września 2023 roku. Świadek w sposób precyzyjny wskazał daty i godziny dokonanych przelewów, numery kont bankowych oraz telefonu, którymi posługiwał się sprawca oraz miejsca dokonania wypłaty gotówki przez oskarżonego. Treść zeznań K. S. była rzeczowa, spójna i korelowała z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny. Dowód stanowiący podstawę ustaleń faktycznych. Niekwestionowany.

1.1.1.

Zeznania E. P.

Za zasadniczo wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka E. P., która jako była partnerka oskarżonego wypowiedziała się odnośnie uprzedniego działania sprawcy, w tym oferowania sprzedaży telefonu komórkowego za pośrednictwem platformy F..com, używania jej rachunku bankowego przez oskarżonego oraz posiadania dostępu do jej telefonu komórkowego przez oskarżonego. Nadto świadek podał, że M. A. jest osobą uzależnioną od hazardu, co w sposób realny przyczyniło się na poczynienie ustaleń faktycznych niższej sprawy i znalazło potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym m.in. wydrukami z historii rachunku bankowego.

1.1.1.

Zeznania K. W.

Za wiarygodne w pełni Sąd uznał złożone w toku postepowania obszerne zeznania przez świadka K. W., tj. osoby której danymi firmy oskarżony posłużył się celem wystawienia podrobionej faktury. Świadek w sposób spójny, logiczny i rzeczowy wypowiedział się odnośnie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, użytkowanych przez niego rachunków bankowych numerów telefonów oraz, co istotne, utracenia w przeszłości portfela o pełnej zawartości, w tym dowodu osobistego. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wiarygodności świadka.

1.1.1.

Zeznania K. G.

Za wiarygodne Sąd uznał złożone w toku postępowania zeznania świadka K. G., który w treści swej wypowiedzi odniósł się do używanego przez niego telefonu komórkowego, operatora sieci Internetu oraz znajomości z oskarżonym. W tym świadek przyczynił się do ujawnienia osoby sprawcy, ujawniając, że w 2023 roku miało miejsce, gdzie osoba trzecia weszła w posiadanie jego dowodu osobistego po czym rozpoczęły się jego problemy z prawem. Niekwestionowane w toku postępowania.

1.1.1.

Informacja od (...) S.A

Dowód obiektywnie wiarygodny, sporządzony przez upoważnionego pracownika spółki. Potwierdzający dane klienta, dla którego prowadzony jest dany rachunek bankowy na który w dniu 6 września 2023 roku dokonano wpłaty sumy 300 złotych za pomocą kodu BLIK wygenerowanego przez pokrzywdzoną, a także potwierdzający płatności w totalizatorze sportowym. Dowód niekwestionowany.

1.1.1.

Nagranie znajdujące się na płycie CD

Dowód wiarygodny, mający niewielkie znaczenie dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Materia stanowiący nagranie z monitoringu ujawnione przez (...) Bank (...) S.A. zawierające wizerunki osób korzystających w dacie i godzinie objętej zarzutem z bankomatu znajdującego się przy ul. (...) w miejscowości P.. Wobec przyznania się przez M. A. do zarzucanego mu czynu nie było konieczności konfrontowania jego wizerunku z tym ujawnionym na w/w monitoringu. Dowód sporządzony przez osobę posiadającą stosowne kompetencje.

1.1.1.

Protokół oględzin rzeczy

Dowód wiarygodny sporządzony przez funkcjonariusza Policji zawierający opis zarejestrowanych na monitoringu pochodzącym od (...) Bank (...) S.A. nagrań miejsca zdarzenia w dacie objętej zarzutem. Niekwestionowany w toku postepowania.

1.1.1.

Notatka urzędowa

Dowód obiektywnie wiarygodny sporządzony przez funkcjonariusza Policji posiadającego odpowiednie kwalifikacje. Zawierający informacje przeanalizowane i ujawnione w toku postępowania. Mające istotne znaczenia dla poczynienia ustaleń faktycznych.

1.1.1.

Potwierdzenie przelewu

Dowody wiarygodne, stanowiące podstawę ustaleń faktycznych. Potwierdzające dokonane przez pokrzywdzoną w dniu 5 i 6 września 2023 rojku płatności na rzecz oskarżonego. Bezsporne.

1.1.1.

Faktura numer (...)

Dokument potwierdzający treść podrobionej przez oskarżonego faktury przesłanej za pośrednictwem wiadomości e-mail pokrzywdzonej w dniu zawarcia umowy sprzedaży. Dowód wiarygodny, niekwestionowany w toku postępowania i stanowiący podstawę ustaleń faktycznych.

1.1.1.

Wydruk wiadomości tekstowych

Dowód obiektywnie wiarygodny potwierdzający treść nawiązanej w dniu 5 września 2023 roku korespondencji za pomocą aplikacji M. miedzy pokrzywdzoną a oskarżonym. Bezsporny i stanowiący podstawę ustaleń faktycznych.

1.1.1.

Wydruk profilu F.

Dowód obiektywnie wiarygodny, potwierdzając treść i istnienie profilu założonego przez oskarżonego, za pomocą którego dokonał sprzedaży na sklepie internetowym M. na portalu F..com. Dowód bezsporny i stanowiący podstawę ustaleń faktycznych.

1.1.1.

Historia rachunku bankowego

Dowód obiektywnie wiarygodny. Sporządzony przez osobę posiadającą do tego odpowiednie kwalifikacje. Potwierdzający dokonane przez pokrzywdzoną wypłaty. Dowód bezsporny, stanowiący podstawę ustaleń faktycznych.

1.1.1.

Wydruk z (...)

Dowód obiektywnie wiarygodny, zawierający dane prowadzonej przez świadka K. W. działalności gospodarczej. Bezsporny.

1.1.1.

Opinia sądowo-psychiatryczna

Dowód wiarygodny, niekwestionowany w toku postępowania. Stanowiący podstawę odpowiedzialności oskarżonego za zarzucany mu czyn. Sąd w całości podzielił opinię biegłych lekarzy, jako pełną, jasną oraz należycie umotywowaną. Opinia spełnia wymogi określone w art. 200 k.p.k.

1.1.1.

Notatka urzędowa sporządzona w trybie art. 213 k.p.k.

Za wiarygodne Sąd uznał znajdujące się w aktach sprawy: kartę karną potwierdzającą uprzednią karalność oskarżonego, informacje z urzędu gminy M. zawierającą informację odnośnie wchodzących w skład majątku oskarżonego nieruchomości oraz notatkę urzędową sporządzoną w trybie art. 213 k.p.k. zawierającą dane osobopoznawcze sprawcy, w tym jego sytuacje rodzinną, majątkową, finansową i zawodową. Niekwestionowane w toku postępowania.

1.1.1.

Karta karna

1.1.1.

Informacja z Urzędu Gminy M.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

Wydruk dowodu osobistego

Dowód niemający znaczenia dla ustalenia faktów niniejszej sprawy. Zawierający fotografie dowodu osobistego A. Z..

1.1.1.

Notatka urzędowa

Dowód niemający znaczenia dla ustalenia faktów niniejszej sprawy. Zawierający dane dotyczące A. Z..

1.1.1.

Informacje od (...) S.A.

Dowód niemający znaczenia dla ustalenia faktów niniejszej sprawy. Zawierający informacje ujawnione odnośnie właściciela konta mailowego A. Z..

1.1.1.

Nagranie znajdujące się na płycie CD

Udostępniony przez (...) Bank (...) S.A. materiał dowodowy w postaci płyt CD z nagraniem monitoringu obejmujący bankomat zlokalizowany miejscowości P., przy ul. (...). Znajdujące się na w/w nagrania nie obejmują godzin wypłaty przez sprawcę przestępstwa kwoty 1.000 PLN za pomocą kodu BLIK pokrzywdzonej oraz powielają materiał już uprzednio zgromadzony. Dowody niemające znaczenia dla ustalenia faktów niniejszej sprawy.

1.1.1.

Protokół oględzin rzeczy

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I., II.

M. A.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżonemu M. A. zarzucono, iż w nieustalonym dniu 2023 roku lecz nie później niż w dniu 05 września 2023 roku, działając w nieustalonym miejscu podrobił w celu użycia za autentyczną fakturę numer (...) z dnia 05 września 2023 roku, którą przekazał pokrzywdzonej K. S. za pośrednictwem wiadomości e-mail, w ten sposób, że wpisał na niej błędne dane sprzedającego, czym uwiarygodnił fakt posiadania przedmiotowego telefonu, w wyniku czego pokrzywdzona K. S. dokonała za niego zapłaty, tj. o przestępstwo z art. 270§1 k.k. oraz, że w okresie od dnia 05 września 2023 roku do dnia 06 września 2023 roku, w bliżej nieustalonym miejscu przedstawiając się jako K. W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pośrednictwem internetowej platformy sprzedażowej F.. C., M., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.600 złotych pokrzywdzoną K. S., w taki sposób, że po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy sprzedaży urządzenia mobilnego marki I. (...), uzyskał od pokrzywdzonej środki finansowe na łączną kwotę 1.600 PLN, które to środki w kwocie 1.300 złotych wypłacił za pośrednictwem dwóch wypłat w bankomacie zlokalizowanym w m. P. przy ul. (...), a kwota 300,00 złotych przekazana została na rachunek bankowy o numerze (...), po czum nie wywiązał się z warunków przedmiotu umowy, tj. zerwał kontakt, nie przesłał zakupionego i opłaconego przedmiotu, a także nie zwrócił pokrzywdzonej pieniędzy, działając tym samym na jej szkodę, tj. o przestępstwo z art. 286§1 k.k.

Zgodnie z art. 270§1 k.k. odpowiedzialności karnej podlega ten, kto w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takie dokumentu używa jako autentyczny. Przestępstwo określone w art. 270§1 k.k. jest przestępstwem powszechnym, które może być popełnione umyślnie. Zachowanie sprawcy w/w przestępstwa polega zatem na podrobieniu lub przerobieniu dokumentu lub też użyciu takiego dokumentu jako autentyczny. Użyte w treści powołanego przepisu „podrobienie” oznacza wykonanie czynności, dzięki którym to, co w rzeczywistości nie jest autentyczne (w całości bądź w części), może być za takie uważane. Oznacza to, że dokument jest podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi do tej osoby, w której imieniu został sporządzony. Natomiast sformułowanie „użycie jako autentycznego” oznacza takie posłużenie się sfałszowanym dokumentem, które sprawia, że pełni on funkcję dowodu stosunku prawnego lub faktów mających znaczenie prawne (por. M. Kalitowski [w:] Kodeks karny. Komentarz, wyd. V, red. M. Filar, Warszawa 2016, art. 270).

Natomiast zgodnie z art. 286§1 k.k. ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystanego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzania jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego podejmowania przedsiębranego działania podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Czynność sprawcza w/w przestępstwa polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem. Pojęcie doprowadzenia należy rozumieć jako wywołanie niekorzystnej dla pokrzywdzonego decyzji rozporządzającej w odniesieniu do jego mienia. Zaś czynność wprowadzenia w błąd polega na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości (por. M. Kulik [w:] Kodeks karny. Komentarz aktualizowany, red. M. Mozgawa, LEX/el. 2024, art. 286).

Przenosząc powyższe na realia niniejszego postępowania wskazać należy, że zachowanie M. A. w nieustalonym miejscu, w okresie od nieustalonego dnia 2023 roku lecz nie później niż w dniu 5 września nosiło znamiona czynu zabronionego. Oskarżony bowiem, swym zachowaniem podrobił w celu użycia za autentyczną fakturę VAT o nr (...) z 05.09.2023 r., którą następnie przekazał za pośrednictwem wiadomości e-mail pokrzywdzone K. S., w ten sposób, że wpisał w jej treści błędne dane sprzedającego, tj. (...) K. M. 35, (...)-(...) M., NIP (...)”, przez co swym zachowaniem uwiarygodnił fakt posiadania przedmiotu sprzedaży w postaci telefonu komórkowego marki I. (...). Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, że swym zachowaniem zrealizował znamiona przestępstwa z art. 270§1 k.k. Oskarżony dokonując przypisanego mu czynu działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Fakturę nr (...) z 05.09.2023 r. należy uznać za dokument w rozumieniu art. 115§14 k.k. Oskarżony podrobił powyższy dokument w celu uwiarygodnienia faktu posiadania przez siebie przedmiotu sprzedaży i swojej autentyczności. Nie ulega wątpliwości także fakt, że oskarżony w momencie czynu był osobą pełnoletnią, dorosłą mającą możliwość rozpoznania bezprawności swoich czynów oraz doświadczoną w zakresie odpowiedzialności karnej za ujawnianie zachowań wbrew ustawie karnej (uprzednia karalność), a mimo to zdecydował się w/w dokument podrobić i użyć jako autentyczny.

Sąd nie miał także wątpliwości, że zachowanie oskarżonego M. A. w okresie czasu od 5 września do 6 września 2023 roku, w bliżej nieustalonym miejscu, a polegające na przedstawieniu się jako K. W., w celu osiągniecia korzyści majątkowej, za pośrednictwem internatowej platformy sprzedażowej F..com, M., czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.600 złotych pokrzywdzoną K. S., po uprzednim wprowadzeniu pokrzywdzonej w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy sprzedażowej telefonu komórkowego marki I. (...), uzyskał od pokrzywdzonej środki finansowe na łączną kwotę 1.600 złotych, które to środki w kwocie 1.300 złotych wypłacił za pośrednictwem bankomatu zlokalizowanego w miejscowości P. przy ul. (...), a kwota 300,00 złotych przekazana została na rachunek bankowy o numerze (...), a następie nie wywiązał się z warunków umowy. Swym zachowaniem oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 286§1 k.k.

Odnośnie do obu przypisanych oskarżonemu przestępstw, jego wina nie budzi wątpliwości. Od każdej dojrzałej, dorosłej i zdrowej osoby wymaga się aby dawała posłuch normie prawnej. Ponadto zauważyć należy, że w przedmiotowej sytuacji nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca bezprawność bądź winę oskarżonego. M. A. był bowiem w chwili popełnienia czynu człowiekiem dorosłym, a w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności mogące wskazywać na całkowitą czy choćby częściową niepoczytalność oskarżonego, co mogłoby ewentualnie wyłączyć ponoszenie przez niego odpowiedzialności karnej.

Mając na uwadze powyższe uznano oskarżonego M. A. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z art. 270§1 k.k. i art. 268§1 k.k., wobec czego orzeczono jak w punkcie I. i II. wyroku

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.3.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.4.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. A.

I.

I.

Uznając winę M. A. za przypisany mu w punkcie I. wyroku czyn z art. 270§1 k.k., Sąd wymierzył mu na podstawie powołanego przepisu, w brzmieniu obowiązującym w dacie czynu (art. 4§1 k.k.) karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Określając wymiar kary Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k. I tak jako okoliczności obciążające uznano uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwo umyślne tego samego rodzaju, motywację sprawcy. Zaś jako okoliczności łagodzące uznano przyznanie się do zarzucanych czynów. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, określono go jako znaczny. Wpływ na jego ocenę miała w szczególności wysokość wyrządzonej szkody, charakter naruszonych dóbr i sposób działania sprawcy. Zdaniem Sądu, jedną adekwatną i słuszną karą dla oskarżonego jest kara izolacyjna. Jak wynika z akt sprawy M. A. był już skazany prawomocnie na karę ograniczenia wolności, której nie wykonywał. Zatem należało uznać, że kara ta nie spełniła zamierzonych celów. Dlatego też, w ocenie Sądu jedyną reakcją karną na zachowanie oskarżonego jest kara pozbawienia wolności, która spełni swe cele wychowawcze i zapobiegawcze, a jednocześnie uświadomi oskarżonemu konieczność przestrzegania porządku prawnego.

M. A.

II.

II.

Uznając winę M. A. za przypisany mu w punkcie II. aktu oskarżenia czyn z art. 286§1 k.k., Sąd na mocy powołanego przepis w brzmieniu obowiązującym w dacie czynu – wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., tym samym uznając jako okoliczności obciążające uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwo umyślne tego samego rodzaju i motywację sprawcy. Zaś jako okoliczności łagodzące uznano przyznanie się do zarzucanego mu czynów. Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał na uwadze wysokość wyrządzonej przestępstwem oskarżonego szkody w mieniu pokrzywdzonej i sposób działania sprawcy, tym samym określając go jako znaczny. T. jak w przypadku wymierzonej w punkcie I. wyroku oskarżonemu kary, Sąd miał na uwadze uprzednie skazania oskarżonego i wówczas wymierzone mu kary, w tym karę ograniczenia wolności, od której osadzony się uchylał. Zatem jedyną słuszną karę za przypisany M. A. czyn stanowi kara pozbawienia wolności w określonym wymiarze. Zdaniem Sądu wyłącznie owa kara jest w stanie spełnić swe cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego, który pomimo uprzednich skazań nadal nie uświadamia sobie konieczności przestrzegania porządku prawnego i doniosłości konsekwencji swych czynów.

M. A.

III.

II.

Mając na uwadze fakt, że wyrządzona pokrzywdzonej przestępstwem szkoda nie została naprawiona w całości ani części, Sąd uznając winę M. A. za czyn z art. 268§1 k.k. obowiązany był na mocy art. 46§1 k.k. przy zastosowaniu ustawy względniejszej dla sprawcy - orzec oskarżonemu środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody. Orzeczona na rzecz pokrzywdzonej K. S. kwota odpowiada wysokości rzeczywiście poniesionej przez nią w wyniku działania przestępczego oskarżonego.

M. A.

IV.

I.,II.

Sąd uznając, iż zachodzą w niniejszej sprawie warunki do orzeczenia wobec oskarżonego kary łącznej na mocy art. 85§1 i §2 k.k., art. 85a kk oraz art. 86§1 k.k. przy zastosowaniu ustawy względniejszej dla sprawcy wymierzył M. A. w punkcie IV. wyroku karę łączną 8 miesięcy pozbawiania wolności w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzonych oskarżonemu w punkcie I. i II. wyroku. Zgodnie z at. 86§1 k.k. Sąd mógł wymierzyć oskarżonemu karę łączną w granicy od 6 do 10 miesięcy, zatem wymierzona kara 8 miesięcy pozbawienia wolności nie razi swą surowością i odpowiada prawu. Zdaniem Sądu wymierzona kara łączna spełni swoje cele w zakresie prewencji szczególnej, będzie karą sprawiedliwą i adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Nadto spełni wobec oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze, pozwoli oskarżonemu na przemyślenie swojego postępowania, sprawi iż w przyszłości nie będzie dopuszczał się podobnych czynów.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Obrońca oskarżonego wniósł o zmianę kwalifikacji prawnej zarzucanego M. A. w punkcie II. aktu oskarżenia czynu z art. 286§1 k.k. na art. 286§3 k.k. i wymierzenie mu za ten czyn kary 4 miesięcy pozbawienia wolności. A w razie nie przychylenia się do zmiany kwalifikacji prawnej o wymierzenie oskarżonemu kary 10 miesięcy ograniczenia wolności.

Przepis art. 286§3 k.k. określa tryb uprzywilejowany w odniesieniu do czynu z art. 286§1 k.k., tj. tzw. wypadek mniejszej wagi. Przy ocenie czynu jako wypadku mniejszej wagi decydują elementy składające się na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu: rodzaj i charakter naruszonego lub zagrożonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia (art.115§2 k.k.). Dokonując oceny społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu w punkcie II. aktu oskarżenia, Sąd miał na względzie wysokość wyrządzonej pokrzywdzonej szkody majątkowej, charakter naruszonego dobra, motywację sprawcy i okoliczności popełnienia czynu. Zważyć nadto należy, iż do dokonania tego czynu oskarżony posłużył się w sposób nieuprawniony danymi innych osób podszywając się pod nich przy wystawieniu faktury, podawaniu nr rachunku czy telefonu. Działał z premedytacją. Przesłanki te uniemożliwiają zakwalifikowania czynu oskarżonego jako wypadku mniejszej wagi, bowiem stopień społecznej szkodliwości czynu oceniono jako znaczny.

Jednocześnie brak było podstaw do orzeczenie wobec M. A. kary ograniczenia wolności wnioskowanej przez obrońcę za czyn z art.286§1 k.k., bowiem wymierzając mu karę, Sąd miał na uwadze, że był on już uprzednio (w niedalekiej przeszłości) skazany na karę ograniczenia wolności, od wykonania której się uchylał. Dlatego też ponowne orzekanie tożsamej kary wobec nierespektowania dotychczasowych orzeczonych już kar jawiło się jako bezcelowe. Zdaniem Sądu w wypadku oskarżonego wyłącznie kara pozbawienia wolności spełni swe cele, o których wypowiedziano się szerzej w poprzedniej części uzasadnienia.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

W toku postępowania na wniosek oskarżonego ustanowiono mu obrońcę z urzędu w osobie adwokata. Wobec tego, Sąd zobowiązany był na mocy złożonego przez obrońcę oświadczenia o nieopłaceniu kosztów obrony w punkcie V. wyroku zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. L. kwotę 1.033,20 złotych – w tym 193,20 złotych VAT – wyliczoną zgodnie ze stawkami urzędowymi.

VI.

Mając na uwadze w szczególności sytuacje rodzinną, majątkową i wysokość dochodów oskarżonego, Sąd na mocy art. 624§1 k.p.k. zwolnił M. A. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

6.  1Podpis