Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...) 8/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

M. P. (1)

w okresie od czerwca 2014 roku do 1 września 2021 r. we wspólnym miejscu zamieszkania w m. T., ul. (...), gm. Ł., znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną K. P. (1) w ten sposób, że używał wobec niej słów powszechnie uznawanych za obelżywe, poniżał ją, kontrolował, krytykował, popychał, uderzał w różne części ciała oraz w okresie od 5 października 2021 roku do dnia 3 listopada 2021 roku m.in. w miejscowości K. w pensjonacie (...) znęcał się psychicznie w ten sposób, że przysyłał K. P. (1) obraźliwe wiadomości za pośrednictwem portali społecznościowych, wykonywał dużą ilość połączeń telefonicznych, nachodził w miejscu zamieszkania, śledził, celowo stwarzał zagrożenie w ruchu drogowym, nagrywał, wmawiał chorobę psychiczną, rozpowszechniał nieprawdziwe informacje na temat pokrzywdzonej znacznie wpływając tym na jej wizerunek

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  K. P. (1) i M. P. (1) są małżeństwem od 27 maja 1995 r. Z tego związku mają dwoje dzieci – K. i M.. W 2014 r. K. P. (1) podjęła decyzję o rezygnacji z pracy w T. i ta decyzja spotkała się z dezaprobatą M. P. (1). Ten miał do żony pretensje, że narazi rodzinę na brak pieniędzy. Od tego czasu relacje między małżonkami znacznie się pogorszyły. M. P. (1) zaczął poniżać żonę nazywając ją „durniem” i „debilem”. Wyśmiewał jej wygląd, mówiąc, że jest „brzydka, piegowata”. Po tym jak K. P. (1) uzyskała zatrudnienie w P. R. w T., M. P. (1) poniżał ją nazywając „cieciem”. W 2017 r. K. P. (1) otrzymała pracę w marketingu. W tym też czasie pomagała mężowi pisać książki. Zdarzało się, że rozzłoszczony M. P. (1) uderzał pokrzywdzoną i popychał. Po utracie kolejnej pracy ponownie nastąpiło pogorszenie sytuacji. Zbiegło się to z leczeniem psychiatrycznym K. P. (1), które rozpoczęło się w 2015 r. K. P. (1) straciła pracę w 2018 r. M. P. (1) pluł na nią, przezywał i wmawiał, że jest głupia i bezwartościowa. Mimo, że M. P. (1) poniżał pokrzywdzoną i stosował wobec niej przemoc fizyczną, pokrzywdzona tego faktu nikomu nie zgłaszała. W 2020 r. pokrzywdzona zajmowała się pracą i pomagała mężowi w gromadzeniu materiałów naukowych. W 2021 r. pokrzywdzona zaangażowała się w działalność społeczną w zakresie ochrony zabytków i promocji regionu. M. P. (1) był temu stanowczo przeciwny. Ostrzegał nawet sołtysa M. K. (1) przed żoną. Wyrzucił kalendarze autorstwa K. P. (1). K. P. (1) zamierzała założyć fundację, której celem byłoby finansowanie jej działalności i to także spotkało się ze sprzeciwem oskarżonego. Nadal stosował wobec pokrzywdzonej przemoc fizyczną i psychiczną. W obawie przed mężem pokrzywdzona wyprowadziła się do budynku gospodarczego tzw. „chlewika”, w którym pozbawiona była podstawowych urządzeń takich jak np. toaleta. W dniu 28.07. 2021 r. M. P. (1) zaprosił koleżanki pokrzywdzonej J. M. i B. G., by wyrazić swój sprzeciw wobec pomysłu założenia fundacji i by wybić ten pomysł pokrzywdzonej z głowy. Przy koleżankach traktował ją z góry i poniżał. Wtedy też K. P. (1) zaczęła relacjonować koleżankom, co się dzieje u niej w domu. Oskarżony nadal ją poniżał, przezywał „grubą świnią”, „debilem”, „krową” , „daunem” i mówił „won do chlewa”.

Zeznania świadka K. P. (1)

Niebieska Karta

2-4, 232-233, 280-281, 400, 584-585

80-83, 84-85

2.  Znajome i koleżanki K. P. (1) a także inne osoby miały możliwość zaobserwowania niestosownych zachowań oskarżonego lub usłyszeć o nich od pokrzywdzonej. J. S. była świadkiem tego, jak oskarżony „gasił” pokrzywdzoną. Sama spotkała się z obraźliwym zachowaniem oskarżonego, który w wiadomości do niej napisał „goń się”. Widziała wiadomości, które M. P. (1) przesyłał K. P. (1), w których treści szydził z jej wyglądu i z tego, że jest „ruda” i „piegowata”. J. M. miała możliwość zapoznać się z korespondencją, w której M. P. (1) zwracał się do pokrzywdzonej: „wieśniaro”, „jak się ubierasz”, „ruda”, „ciało pomarszczone”, „debilu”, „nieudaczniku życiowy”, „psychopatko”. B. Y. zapoznała się z nagraniami oskarżonego wykonanymi przez pokrzywdzoną. Na tych nagraniach oskarżony wyzywał pokrzywdzoną nazywając „wariatką, idiotką, debilem, głupkiem„. K. P. (1) przekazywała koleżankom, że mąż przezywa ją „grubą świnią, debilem, daunem, wariatką, idiotą, głupkiem”. Pokrzywdzona mówiła też o przemocy fizycznej, której jest ofiarą.

Zeznania świadków:

- J. S.

- A. W.

- A. N.

- M. W.

- R. P.

- J. M.

- A. P. (1)

- B. Y.

- M. K. (1)

35-36, 427

41-42, 542

45, 496

57, 470

61

88, 479

99, 469

74, 468

497

3.  We wrześniu 2021 r. K. P. (1) wyprowadziła się z nieruchomości zajmowanej z mężem. Uzyskała pomoc (...) i zamieszkała w K..

Informacja (...)

79

4.  Po wyprowadzeniu się przez pokrzywdzoną z domu, w październiku i listopadzie 2021 r. oskarżony w niewybredny sposób krytykował pokrzywdzoną m.in. zamieszczając wpisy w mediach społecznościowych. Wysyłał do pokrzywdzonej liczne smsy, w których nazywał ją „kurwiszcze”, „psychol”, „psychopata”, „gruba baba”, „pisareczka”.

wydruki

479-488, 474- 477, 570- 577

5.  K. P. (1) leczy się psychiatrycznie. W 2015 r i 2017 r. była odbywała leczenie szpitalne. W trakcie badania przez biegłych – psychiatrę i psychologa – w grudniu 2021 r. nie ujawniała ostrych objawów choroby psychicznej. W wywiadzie rozpoznano u pokrzywdzonej zaburzenia psychotyczne – zespół paranoidalny w przebiegu choroby psychicznej tj. schizofrenii.

Opinia

Dokumentacja lekarska 135,158

290- 291

6.  M. P. (1) jest nauczycielem. Pracuje w Szkole Podstawowej w T.. Spotkał się tam ze skargą dotyczącą wyzywania uczniów. Uczniowie nagrali zachowania oskarżonego i do szkoły przyjechała telewizja. Oskarżony nie był karany za przestępstwa.

Protokół przesłuchania

Zeznania świadka M. W.

Dane o karalności

106

470

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

M. P. (1)

w okresie od czerwca 2014 roku do 1 września 2021 r. we wspólnym miejscu zamieszkania w m. T., ul. (...), gm. Ł., znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną K. P. (1) w ten sposób, że używał wobec niej słów powszechnie uznawanych za obelżywe, poniżał ją, kontrolował, krytykował, popychał, uderzał w różne części ciała oraz w okresie od 5 października 2021 roku do dnia 3 listopada 2021 roku m.in. w miejscowości K. w pensjonacie (...) znęcał się psychicznie w ten sposób, że przysyłał K. P. (1) obraźliwe wiadomości za pośrednictwem portali społecznościowych, wykonywał dużą ilość połączeń telefonicznych, nachodził w miejscu zamieszkania, śledził, celowo stwarzał zagrożenie w ruchu drogowym, nagrywał, wmawiał chorobę psychiczną, rozpowszechniał nieprawdziwe informacje na temat pokrzywdzonej znacznie wpływając tym na jej wizerunek

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

     M. P. (1) nie znęcał się nad K. P. (1). Skierowanie przez pokrzywdzoną oskarżenia wobec M. P. (1) jest konsekwencją jej choroby psychicznej.

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadka M. P. (2)

Zeznania świadka K. P. (2)

106, 145, 242-245, 246-248, 398, 399, 585

65, 253-254, 428

536

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. 

Zeznania świadka K. P. (1)

Niebieska Karta

Sąd dał wiarę świadkowi w całości. Przesłuchując świadka i oceniając jego wiarygodność, sąd miał na uwadze treść opinii biegłego lekarza psychiatry i psychologa (k.291), którzy zalecili, by z uwagi na ujawniane przez świadka objawy zespołu hipomianiakalnego, ostrożnie podchodzić do przekazywanych przez pokrzywdzoną treści i weryfikować jej zeznania zeznaniami innych świadków. Choroba psychiczna pokrzywdzonej była istotnym elementem linii obrony oskarżonego i pamiętając o tym oraz o zaleceniu biegłych, sąd przeprowadzając dowody w tej sprawie był wyczulony na okoliczności mogące wskazywać na konfabulację lub urojenia pokrzywdzonej. Należy w tym miejscu jednak zaznaczyć, że zdiagnozowana u pokrzywdzonej choroba – schizofrenia paranoidalna – sama w sobie nie dyskwalifikowała zeznań tego świadka, jak by to sobie życzył oskarżony. Sąd dokonał weryfikacji wartości dowodowej zeznań pokrzywdzonej w oparciu o pozostałe dowody. Rzetelność zeznań świadka nie budziła wątpliwości sądu. Należy zauważyć, że już w chwili opiniowania przez biegłych pokrzywdzona nie zdradzała ostrych objawów choroby. Adnotacja na temat takich objawów nie znalazła się w żadnym z kolejnych protokołów przesłuchań pokrzywdzonej. Sąd miał możliwość wielokrotnej obserwacji zachowania pokrzywdzonej na kilku rozprawach i dokonania analizy treści jej relacji. Chociaż w zachowaniu i wypowiedziach pokrzywdzonej zauważalny był wzmożony napęd, przyspieszony i momentami dygresyjny styl mówienia, zeznania pokrzywdzonej były racjonalne i logiczne. Świadek rzeczowo odpowiadała na pytania, chociaż czasami sąd musiał naprowadzać świadka na właściwy temat. Po części to ostatnie było spowodowane dygresjami, a po części tym, że świadek miała do przekazania bardzo dużo informacji. W żadnym momencie przesłuchania świadka Sąd nie nabrał jednak podejrzeń co do tego, że świadek konfabuluje lub wypowiada urojeniowe treści. Świadek relacjonowała składnie i logicznie. Mimo zmęczenia długim przesłuchaniem nie wypowiadała treści dziwacznych , nieracjonalnych i jej wypowiedzi przechodziły próbę pytań, których celem było ewentualne ujawnienie urojeń. Z tego względu już sama treść zeznań i sposób relacjonowania świadka nie budziły wątpliwości co do wiarygodności. Zeznania świadka znajdowały potwierdzenie w innych dowodach, w tym w zeznaniach licznych świadków oraz w obiektywnych dowodach w postaci dokumentów takich jak np. wydruki korespondencji, w których oskarżony wulgarnie lżył i poniżał pokrzywdzoną. Wreszcie zeznania pokrzywdzonej znajdowały potwierdzenie w treści wyjaśnień oskarżonego, o czym sąd wypowiada się w części dotyczącej wyjaśnień oskarżonego. Reasumując, wiarygodność K. P. (1) nie budziła wątpliwości Sądu i relacje tego świadka odpowiadały rzeczywistym zdarzeniom.

Dokument urzędowy, którego treść odpowiadała zeznaniom pokrzywdzonej i pozostałym dowodom.

2. 

Zeznania świadków:

- J. S.

- A. W.

- A. N.

- M. W.

- R. P.

- J. M.

- A. P. (1)

- B. Y.

Świadkowie J. S., J. M. i B. Y. miały możliwość naocznego zapoznania się z wiadomościami przesyłanymi pokrzywdzonej przez oskarżonego lub nagraniami jego wypowiedzi. A. W., M. W., A. P. (2) znały relacje między oskarżonym i pokrzywdzoną ze słyszenia – od pokrzywdzonej. Przy tym też A. W. oceniała zachowanie oskarżonego, które miała możliwość naocznie zaobserwować jako poniżające pokrzywdzoną. M. W. oceniła relacje pokrzywdzonej jako wiarygodne. A. N. był świadkiem tego, że pokrzywdzona wyrażała obawy przed mężem. R. P. widział jak oskarżony nie chciał otworzyć bramy pokrzywdzonej. M. K. (1) zeznał, że oskarżony przestrzegał go przed pokrzywdzoną. Zeznania tych świadków odpowiadały treści pozostałych dowodów i wiarygodność świadków nie budziła wątpliwości. Nie istniały żadne powody, dla których świadkowie mieliby zeznawać nieprawdę, narażając się przy tym na odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań.

3. 

Informacja (...)

Dokument nie kwestionowany.

4. 

wydruki

Dokumenty nie kwestionowane. Dokumenty te zawierają treści jednoznacznie wskazujące na to, że oskarżony poniżał i znieważał pokrzywdzoną.

5. 

Opinia

Dokumentacja lekarska 135,158

Opinia została sporządzona przez wykwalifikowanych biegłych dysponujących doświadczeniem w opiniowaniu na potrzeby postępowania karnego.

Dokumenty nie kwestionowane.

6. 

Protokół przesłuchania

Zeznania świadka M. W.

Dane o karalności

Dokument urzędowy.

Świadek nie miał żadnych powodów, by zeznawać nieprawdę.

Dokument urzędowy.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

      1

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadka M. P. (2)

Zeznania świadka K. P..

Oskarżony w toku całego postępowania nie przyznawał się. Twierdził, że zarzuty wobec niego są konsekwencją choroby psychicznej pokrzywdzonej i sugerował, że relacje pokrzywdzonej to urojenia. Oskarżony kreował swój wizerunek kochającego męża i człowieka zatroskanego stanem zdrowia pokrzywdzonej. Oskarżony był w swoich wyjaśnieniach kompletnie niewiarygodny a kreowany przez niego wizerunek zatroskanego męża nie znajdował żadnego potwierdzenia w jego relacjach. Oskarżony twierdził, że kocha pokrzywdzoną i martwi się jej stanem zdrowia a tymczasem nie miał podstawowej wiedzy na temat choroby pokrzywdzonej. Oskarżony twierdził, że choroba pokrzywdzonej ujawniła się jak pokrzywdzona zaszła w ciążę. Ponieważ wyjaśnienia oskarżonego raziły nieznajomością problemu, sąd na rozprawie zapytał oskarżonego czy wie, co to jest za choroba schizofrenia paranoidalna. Oskarżony wyjaśnił, że nie wiedział do października 2021 r. Nie potrafił zdefiniować tej choroby i wskazał, że ta choroba polega na kłamaniu, oszukiwaniu i stwarzaniu problemów. Oskarżony wyjaśnił, że przed październikiem 2021 r. nie słyszał wcześniej o takiej chorobie (k. 399 v). Od oskarżonego jako osoby wykształconej, mającej do czynienia z chorobą małżonki od lat i zatroskanej o jej zdrowie można by wymagać pogłębionej znajomości tematu. Oskarżony nie potrafił sformułować naukowej definicji choroby ani nawet sensownie opisać jej objawów. Szokująco prymitywne postrzeganie choroby i nieznajomość tematu nie pozostawiały żadnej wątpliwości, że kreowany przez oskarżonego wizerunek zatroskanego męża był fałszywy. Oskarżony nie miał żadnego pojęcia o medycznym aspekcie choroby pokrzywdzonej i nie budziło wątpliwości Sądu, że stan zdrowia pokrzywdzonej był mu obojętny, mimo deklarowanej przed Sądem miłości do pokrzywdzonej. Tym bardziej oczywiste było, że oskarżony nie rozumiał motywów działania pokrzywdzonej, nie mówiąc już o znajomości metod pomocy osobie chorej. Oskarżony postrzegał chorobę pokrzywdzonej jako uciążliwe dziwactwo i złośliwość. W wypowiedziach oskarżonego stale przewijał się motyw wstydu, który pokrzywdzona miała mu przynosić. Wyjaśnienia oskarżonego pełne były wypowiedzi wielkościowych, w których oskarżony przechwalał się swoimi osiągnięciami a jednocześnie lekceważąco wypowiadał się o pokrzywdzonej. W istocie z wyjaśnień oskarżonego zamiast miłości i troski do pokrzywdzonej, biła pogarda i nienawiść do niej. Oskarżony wypowiadał się o pokrzywdzonej używając takich sformułowań jak np. „niezrównoważona psychicznie”, „ośmiesza się”, „muszę się wstydzić”, „dziwnie się ubiera” , „wykorzystuje mój dorobek naukowy”, „miała tiki, to było nie do przyjęcia”. Oskarżony dał się poznać jako osoba porywcza, nie kontrolująca emocji, o prymitywnym sposobie postrzegania świata i grubiańskim sposobie bycia. Nie budziło wątpliwości Sądu, że oskarżony był zdolny do popełnienia czynów opisywanych przez pokrzywdzoną. Wyjaśnienia niewiarygodnego oskarżonego stały w sprzeczności z zebranym materiałem dowodowym.

Sąd nie dał wiary świadkowi, której relacje były zbieżne z istotą wyjaśnień oskarżonego. Pomijając fakt, że świadek jako matka oskarżonego była w oczywisty sposób zainteresowana korzystnym rozstrzygnięciem dla oskarżonego, w zeznaniach świadka widoczny był brak obiektywizmu. Świadek prezentowała ten sam, co oskarżony sposób postrzegania choroby pokrzywdzonej sprowadzając go do wstydu i dziwactwa. Świadek pozostawała w konflikcie z pokrzywdzoną i darzyła ją wyraźnie niechęcią. Taka postawa świadka uwidoczniła się już w trakcie drugiego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym, kiedy świadek przedstawiała wyidealizowany obraz oskarżonego a pokrzywdzoną skwitowała stwierdzeniem „to wariatka jest przecież”.

Sąd nie dał wiary temu świadkowi co do tego, że oskarżony nie znęcał się nad pokrzywdzoną. Oprócz faktu, że świadek mogła nie zaobserwować takich zachowań oskarżonego, w zeznaniach świadka wyraźnie widać było stronniczość. Na taką stronniczość świadka wskazywała już opinia Opiniodawczego Zespołu (...) Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 9 sierpnia 2022 r. W opinii tej biegli wskazali, że małoletnia opowiada się po stronie ojca i utożsamia się z jego mocno krytycznym stanowiskiem wobec matki. Usprawiedliwia go i neguje jego przemoc. Oskarżony buduje koalicje z dzieckiem. Z treści opinii wynikało jednoznacznie, że oskarżony przeniósł na dziecko wstyd związany z chorobą pokrzywdzonej i ekscentryczne zachowania pokrzywdzonej są dla K. P. (2) źródłem frustracji, zażenowania, wstydu i lękiem przed ośmieszeniem. Nie budziło wątpliwości Sądu, że oparty na tak negatywnych emocjach przekaz był u 10 letniej dziewczynki powodem zaburzonego obiektywizmu i przyjęcia postawy ojca. Karygodne zaangażowanie małoletniej w swoje sprawy przez oskarżonego widoczne było już także w fakcie wykorzystywania jej telefonu do komunikacji z pokrzywdzoną, co powodowało, że małoletnia zapoznawała się z tymi treściami (k. 263). W zeznaniach świadka raziło kopiowanie przez małoletnią wypowiedzi ojca o rzekomym kochanku pokrzywdzonej, podczas gdy z zeznań małoletniej wynikało jednoznacznie, że ojciec nie uświadomił jej, że pokrzywdzona jest chora i nie wyjaśnił na czym choroba polega. To świadczyło wybitnie o tym, że małoletnia poddała się wpływom ojca i informacjom selektywnie przez niego przekazywanym

Zeznania świadków:

- M. K. (2)

- B. G.

- T. S.

- E. B.

- A. P. (3)

Sąd pominął dowód z zeznań świadków, bowiem świadkowie nie mieli wiedzy na temat okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

I

M. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 207 § 1 kk . Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Czyn oskarżonego wyczerpał znamiona występku z art. 207 § 1 kk i art. 217 § 1 kk. Zebrany materiał dowodowy jednoznacznie potwierdził, że oskarżony znęcał się psychicznie i fizycznie, nad swoją żoną K. P. (1) w sposób opisany w zarzucie aktu oskarżenia.

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie

postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE

I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. P. (1)

I

I

Czyn z art. 207 § 1 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Sąd nie znalazł żadnych przesłanek do wymierzenia oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju po zastosowaniu art. 37a § 1 kk. Oskarżony nie przyznawał się, składał wyjaśnienia sprzeczne z zebranym materiałem dowodowym i nie wyraził skruchy. Okolicznością obciążającą oskarżonego był długi okres znęcania się nad pokrzywdzoną i perfidia działania polegająca na pastwieniu się nad osobą najbliższą chorą psychicznie. Nie ulegało wątpliwości Sądu, że oskarżony swoimi czynami doprowadzał do zaostrzenia u pokrzywdzonej objawów choroby a uprawniona jest również teza, że czyny oskarżonego były elementem, które wyzwoliły chorobę. Dlatego Sąd wymierzył oskarżonemu za czyn z art. 207 § kk karę 1 roku pozbawienia wolności.

II

II

Biorąc pod uwagę fakt, że oskarżony nie był dotychczas karany za przestępstwa i jak się wydaje doszło do definitywnego rozpadu jego związku z pokrzywdzoną, Sąd uznał, że zostały spełnione przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat.

III

III

Sąd oddał oskarżonego pod dozór kuratora, co było obligatoryjne.

IV

IV

Sąd zobowiązał oskarżonego do informowania Sądu o przebiegu okresu próby, by mieć regularną kontrolę nad przebiegiem okresu próby.

V

V

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej kwotę 10.000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia. Pokrzywdzona doznała wielu krzywd ze strony oskarżonego, które wymagały kompensacji w formie zadośćuczynienia. Pokrzywdzona była ofiarą przemocy w różnych postaciach, co w kontekście jej choroby psychicznej było dodatkowo traumatyzujące.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku

odnoszący się

do przypisanego

czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie § 11 ust pkt 3 i § 11 ust 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, Sąd zasądził na rzecz adw. K. B. zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

VII

Sąd zasądził od oskarżonego na podstawie art. 627 kpk na rzecz Skarbu Państwa opłatę sądową oraz wydatki poniesione w sprawie, nie znajdując powodu do zwolnienia oskarżonego z zapłaty tych należności. Opłata została ustalona w oparciu o art. 2 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Na wydatki postępowania składały się wydatki postępowania przygotowawczego w kwocie 451,81 zł, wynagrodzenie pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, ryczał za doręczenia korespondencji i informację o karalności.

8. PODPIS