Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1016/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. D. (2)

W dniu 3 października 2020 roku w T., przy ul. (...), za pośrednictwem sieci internetowej z wykorzystaniem portalu (...), posługując się N. (...), zaprezentował treści pornograficzne z udziałem małoletniego chłopca w wieku poniżej 14 lat w ten sposób, że przesłał posiadany 1 plik graficzny (...) zawierający ww. treści nieustalonej osobie.

W okresie od 13 marca 2019 roku do dnia 3 października 2020 roku w T., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, posiadał treści pornograficzne z udziałem małoletniego chłopca poniżej 15 lat, na telefonie komórkowym marki (...) (...).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wydział do walki z Cyberprzestępczością Komendy Wojewódzkiej Policji w K. uzyskał informację, że użytkownik portalu (...) podczas prowadzenia korespondencji z innym użytkownikiem czatu, udostępnił zdjęcie z wizerunkiem osoby małoletniej poniżej lat 15.

Na podstawie czynności realizowanych w trybie art. 20c ustawy o Policji ustalono, że bliżej nieustalona osoba zalogowała się do sieci internetowej pod adresem instalacji (...)-(...) T., ul. (...) abonentem telefonu komórkowego logującego się był M. D. (2).

W następstwie przeszukania mieszkania przy ul. (...) w T. zabezpieczono dwa telefony komórkowe wydane przez M. D. (2) – jeden marki S. oraz jeden marki X.. W/w przedmioty zostały poddane oględzinom i analizie biegłych.

Oskarżony wynajmował przez kilka miesięcy pokój w mieszkaniu przy ul. (...) w T. i miał dostęp do znajdującej się w nim sieci internetowej.

Na telefonie marki S. znaleziono jedną grafikę z osobą małoletnią z obnażonymi narządami płciowymi.

Z karty pamięci telefonu komórkowego marki X. odzyskano zdjęcie w postaci pliku graficznego (...) wysłane przez oskarżonego do nieustalonej osoby.

M. D. (2) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wskazał okoliczności w jakich wszedł w posiadanie przedmiotowych treści pornograficznych oraz w jaki sposób je rozpowszechnił.

wyjaśnienia M. D.

152-154,204

zeznania (...)

41-42

zeznania P. S.

54

zeznania A. S.

58

zeznania (...)

70-71

protokół przeszukania

38-30

pismo KWP w K.

8

wydruk zdjęcia

7

pismo I.

9-10, 29

pismo (...)

11-12

dokumentacja fotograficzna

49-50

opinia biegłego z zakresu badania telefonów komórkowych

78-86, 89-107

opinia sądowo-lekarska

128-129

M. D. (2) nie był dotychczas karany sądownie.

karta karna

127

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia M. D.

wyjaśnienia jasne i spójne, zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Oskarżony przyznał się do zarzucanych mu czynów i wskazał wiarygodne okoliczności w jakich doszło do ich popełnienia.

zeznania B. S., P. S.,C.S., A. S.

Zeznania jasne i spójne i zgodne, świadkowie wskazali, że w okresie objętym postępowaniem oskarżony wynajmował pokój w mieszkaniu przy ul. (...) w T. i miał dostęp sieci internetowej zainstalowanej w w/w mieszkaniu.

protokół przeszukania

dokument urzędowy

pismo KWP w K., pismo I., pismo (...), dokumentacja fotograficzna

dokumenty nie kwestionowane przez strony

opinia biegłego z zakresu badania telefonów komórkowych

Opinia jasna, spójna i logiczna, sporządzona przez osobę dysponującą specjalistyczną wiedzą. Nie była kwestionowana przez żadną ze stron. W wyniku prawidłowo przeprowadzonego badania z wykorzystaniem właściwych metod biegły ujawnił jedną grafikę, na której znajdowała się osoba małoletnia z obnażonymi narządami płciowymi. W wyniku prawidłowo przeprowadzonego badania z wykorzystaniem właściwych metod biegły odzyskał z karty pamięci telefonu komórkowego marki X. zdjęcie w postaci pliku graficznego (...)wysłane przez oskarżonego do nieustalonej osoby.

opinia sądowo-lekarska

Opinia jasna, spójna i logiczna, sporządzona przez osobę dysponującą specjalistyczną wiedzą. Nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Biegła określiła wiek osoby znajdującej się na zabezpieczonym pliku graficznym, wskazując że jest to dziecko płci męskiej poniżej 14 lat.

karta karna

dokument urzędowy

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznanie A. K.

zeznanie świadka A. K. nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I, II

M. D. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W art. 202 § 3 kk przewidziano czyn zabroniony polegający na produkowaniu, utrwalaniu, sprowadzaniu, przechowywaniu lub posiadaniu w celu rozpowszechniania albo rozpowszechnianiu bądź prezentowaniu treści pornograficznych z udziałem małoletniego albo treści pornograficznych związanych z prezentowaniem przemocy lub posługiwaniem się zwierzęciem. Przez rozpowszechnianie treści pornograficznych rozumie się czynienie ich ogólnie dostępnymi, a więc umożliwienie konfrontacji z nimi większej i nieoznaczonej z góry liczbie osób. Dla przyjęcia odpowiedzialności za rozpowszechnianie pornografii dziecięcej w sieci internetowej nie ma znaczenia to, jaka konkretnie liczba innych użytkowników zapoznała się już z treścią takich plików - i czy tę liczbę można uznać za znaczną - lecz to, że sposób pobierania plików pornograficznych dawał możliwość zapoznania się z nimi nieoznaczonej liczbie osób. Należy przyjąć, że sprawca wprowadzający pornograficzne treści do sieci elektronicznej ma zamiar ogólny udostępnienia ich jak najszerszemu gronu osób, a przynajmniej na to się godzi. Należy zwrócić uwagę, że w odniesieniu do znamienia "rozpowszechniania" w ujęciu art. 202 § 3 k.k. strona podmiotowa przestępstwa może obejmować zarówno zamiar bezpośredni, jak i ewentualny (patrz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 września 2011 r. sygn. akt I KK 43/11, lex).

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa rozpowszechniania w momencie, w którym za pomocą portalu (...) podczas prowadzenia czatu z innym użytkownikiem, wysłał jemu zdjęcie. Zgodnie z opinią sądowo-lekarską, wysłany plik graficzny zawierał treść pornograficzną z udziałem małoletniego chłopca w wieku poniżej 14 lat.

Art. 202 § 4a k.k. przewiduje odpowiedzialność wobec osób przechowujących, posiadających lub uzyskujących dostęp do treści pornograficznych z udziałem małoletniego.

Na telefonie komórkowym oskarżonego marki (...) odzyskano zdjęcie, które zostało uznane za treść pornograficzną z udziałem małoletniego chłopca poniżej lat 15 lat. Tym samym oskarżony zrealizował znamiona przestępstwa przechowywania treści pornograficznych z udziałem małoletniego z art. 202 § 4a k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się

do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. D. (2)

I

I

Sąd postanowił wymierzyć oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, uznając w świetle całokształtu okoliczności w przedmiotowej sprawie za zasadne jej nadzwyczajne złagodzenie kary. Sąd przy swoim wyborze kierował się przede wskazaniami art. 60 § 2 k.k., zgodnie z którym to przepisem można zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwa byłaby niewspółmiernie surowa.

O zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary decyduje całokształt okoliczności dotyczących nie tylko popełnionego czynu, ale także osoby sprawcy, których analiza - z uwzględnieniem zasad wymiaru kary określonych w ustawie - pozwala dopiero na ocenę, czy orzeczenie kary współmiernej jest możliwe w ramach ustawowego zagrożenia, czy dopiero kara poniżej tej granicy spełni funkcję kary sprawiedliwej. Aby to ustalić, należy zestawić i porównać wagę występujących po stronie oskarżonego okoliczności obciążających i łagodzących. Między innymi względy wychowawcze stanowią punkt wyjściowy i muszą być zestawione - przy wymiarze kary z pozostałymi okolicznościami podmiotowymi i przedmiotowymi określonymi w art. 53 kk. Istotnymi przy tym przesłankami ustalenia prawidłowej kary sprawcy powinien być tryb życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu oraz motywy i sposób działania.

W realiach niniejszej sprawy, biorąc pod uwagę z jednej strony stopień społecznej szkodliwości czynu, a z drugiej strony okoliczności łagodzące występujące w niniejszej sprawie, jak również sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa należy uznać, iż wymierzenie kary poniżej ustawowego zagrożenia jest słuszne.

Czyn z art. 202 § 3 kk jest zagrożony karą pozbawienia wolności od lat 2 do 12. W ocenie Sądu jednak wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności choćby w minimalnym wymiarze 2 lat, wobec jego wieku i dotychczasowej niekaralności, byłoby nadmiernie surowe i niecelowe. Długotrwała izolacja oskarżonego przy wskazanych wyżej okolicznościach jest niepotrzebna, gdyż kara ma być adekwatna do popełnionego czynu i ma na celu przede wszystkim wywrzeć cele zapobiegawcze i wychowawcze. Wymierzenie kary w granicach ustawowego zagrożenia nie dawałoby także możliwości jej warunkowego zawieszenia, gdyż ustawa przewiduje warunkowe zawieszenie jedynie dla kar pozbawienia wolności orzeczonych w wymiarze nie przekraczającym roku. Kara w niniejszej sprawie powinna wpływać na świadomość zarówno oskarżonego jak i społeczeństwa, iż czyny polegające na posiadaniu i rozpowszechnianiu materiałów pornograficznych są wysoce niemoralne i nieakceptowalne przez prawo.

Po pierwsze, choć niezaprzeczalnym jest, że przesłana i posiadana przez oskarżonego treść miała charakter pornograficzny, to jednak trzeba podkreślić, iż dotyczyło to tylko jednego pliku graficznego. Art. 202 kk nie przewiduje typu uprzywilejowanego, to jednak sytuację, w której mamy do czynienia z incydentalnym czynem oskarżonego, w okolicznościach przedstawionych przez niego a uznanych przez Sąd za wiarygodne, należy określić jako nadzwyczajną.

Równie ważne w niniejszej sprawie było zachowanie się oskarżonego po popełnieniu czynu zabronionego – przyznał się on do sprawstwa i okazał skruchę. Na rozprawie z dnia 15 września 2021 r. określił swój czyn jako nieludzki i niedojrzały, jednocześnie żałując tego co się stało.

Na ocenę wystąpienia podstawy do skorzystania z dobrodziejstwa przewidzianego w art. 60 § 2 kk miała również wpływ dotychczasowa niekaralność oskarżonego, jak również pozytywnie wartościowany tryb życia oskarżonego do momentu popełnienia przestępstwa.

Powyższe argumenty uzasadniają przekonanie, że w realiach rozpoznanej sprawy zaistniały przesłanki do nadzwyczajnego złagodzenia kary i orzeczenia wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy.

M. D. (2)

II

II

Sąd uznał, że sposób popełnienia czynu zabronionego i charakter popełnionego przestępstwa oraz dotychczasowy sposób życia i właściwości osobiste oskarżonego, uzasadniały wymierzenie kary pozbawienia wolności w minimalnym wymiarze 3 miesięcy. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż oskarżonemu zarzucono posiadanie tylko jednego zdjęcia z udziałem małoletniego chłopca.

W ocenie Sądu kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu.

Ponadto w przekonaniu Sąd wymierzona kara jest dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak również wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość.

M. D. (2)

III

I, II

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. obowiązującego od 24 czerwca 2020 r. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając karę łączną, kieruje się dyrektywami prewencji generalnej i indywidualnej określonymi w art. 85a k.k. Nie można jednak tracić z pola widzenia pozostałych dyrektyw wymiaru kary m.in. wynikających z art. 53 i n. k.k., które znajdą w przypadku kary łącznej znajdą zastosowanie pomocnicze i uzupełniające.

W przedmiotowej sprawie Sąd mógł wymierzyć karę od 7 do 9 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu orzeczona łączna kara 8 miesięcy pozbawienia wolności realizuje dyrektywy z art. 85a k.k. oraz wszelkie dyrektywy wymiaru kary wskazane w rozdziale VI Kodeksu karnego i uwzględnia stopień winy oskarżonego, sposób dokonania przez niego przestępstw, właściwości i jego warunki osobiste, a także dotychczasowy sposób życia oskarżonego.

Kara ta uwzględnia zasady prewencji indywidualnej, ale także generalnej. W tym ostatnim aspekcie zawiera walor wychowawczy, wskazując jakie skutki niesie za sobą nieprzestrzeganie zasad obowiązującego porządku prawnego.

M. D. (2)

IV

I, II

Przesłanka formalna do warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności, wyraża się wysokością kary, która nie przekracza jednego roku. Przesłanką materialną jest wykazanie, że dotychczasowa postawa i sposób życia wskazują, że mimo niewykonania kary zostaną osiągnięte cele kary, a w szczególności, iż sprawca nie powróci ponownie na drogę przestępstwa.

Sąd stosując wobec oskarżonego warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary miał na uwadze, że ta instytucja przysługuje jedynie wobec sprawców, co do których istnieje pozytywna prognoza resocjalizacyjna na przyszłość.

Kluczowe znaczenie w przyjęciu pozytywnej prognozy kryminologicznej miały warunki osobiste oskarżonego, w szczególności dotychczasowy sposób życia. Ponadto z ustaleń faktycznych wynika, że oskarżony nie był uprzednio karany sądownie. W ocenie Sądu niskie jest prawdopodobieństwo, że oskarżony pomimo zawieszenia wykonania kary, powróci na drogę przestępstwa.

Tym samym w rozpatrywanej sprawie, zgodnie z art. 69 § 1 k.k., warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności będzie wystarczające dla osiągnięcia w stosunku do oskarżonego celów postępowania.

Orzeczony przez Sąd okres dwóch lat próby pozwoli zweryfikować pozytywną prognozę wobec oskarżonego na przyszłość oraz będzie właściwy do wykazania się przez oskarżonego wolą nie popełniania więcej czynów zabronionych.

M. D. (2)

V

I, II

Orzeczenie obowiązku probacyjnego jest nierozerwalnie związane z warunkowym zawieszeniem wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Z art. 72 § 1 k.k. wynika obowiązek orzeczenia przynajmniej jednego z nich, chyba że wobec sprawcy orzeczony zostanie środek karny.

Dlatego, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego do informowania Sądu na piśmie o przebiegu okresu próby raz na 6 miesięcy.

W ocenie Sądu, dolegliwość orzeczonego środka probacyjnego nie będzie przekraczała stopnia winy sprawcy, spełniając jednocześnie wymóg ustawowy orzeczenia przynajmniej jednego z obowiązków probacyjnych.

M. D. (2)

VI

I, II

Ideą kary grzywny orzekanej na podstawie art. 71 § 1 k.k. jest zadanie sprawcy efektywnie odczuwanej dolegliwości w sytuacji, gdy kara pozbawienia wolności jest warunkowo zawieszana.

Sąd mając na uwadze niedopuszczenie do powstania wrażenia bezkarności sprawcy zdecydował się wymierzyć wobec oskarżonemu karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych.

Sąd uwzględnił sytuację materialną i finansową oskarżonego i oparciu o jej analizę doszedł do przekonania, że uiszczenie kary grzywny w przewidzianej wysokości jest w zasięgu jego możliwości finansowych i majątkowych.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. D. (2)

VII

I, II

Sąd nie znalazł podstaw do zwrotu oskarżonemu zabezpieczonych w sprawie dowodów rzeczowych.

Zabezpieczone w sprawie dowody rzeczowe w postaci telefonu komórkowego marki S. nr (...) i telefonu marki (...) służyły do popełnienia przestępstw, za które skazany został oskarżony, tj. czynu z art. 202 § 3 k.k oraz art. 202 § 4a k.k.

W związku z tym, Sąd na podstawie art. 202 § 5 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa w/w dowodów rzeczowych zapisanych w księdze dowodów rzeczowych pod poz. 140/21 pkt 1 i 2.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,

a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VIII

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego wydatkami poniesionymi w sprawie wysokości 1220 zł oraz na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. opłatą w wysokości 180 zł.

Wysokość wskazanych kosztów procesu nie jest nadmiernie wysoka, biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i finansowe oskarżonego. Będzie on w stanie uiścić wskazane koszty bez uszczerbku dla swojego utrzymania.

7.  Podpis

Sędzia Marcin Czarciński