Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2021 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy

i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Rosłan - Karasińska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lutego 2021 r. w Warszawie

sprawy A. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

z udziałem Stowarzyszenia (...) z siedzibą w W. (płatnika składek)

na skutek odwołania A. M. (ubezpieczonej)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

z dnia 17 października 2019r. znak: (...)- (...), nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 17 października 2019r. znak: (...)- (...), nr (...) w ten sposób, że stwierdza, iż A. M. jako pracownik u płatnika składek Stowarzyszenia (...) z siedzibą w W. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu od 10 czerwca 2019 r.

SSO Monika Rosłan-Karasińska

Sygn. akt VII U 114/20

UZASADNIENIE

A. M. w dniu 22 listopada 2019 r. złożyła do Sądu (...)w Warszawie, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W., odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 17 października 2019 r. nr: (...), stwierdzającej, że, jako pracownik u płatnika składek Stowarzyszenie (...) w W. nie podlega ona obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 10 czerwca 2019 r. (decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. z dnia 17 października 2019 r. nr: (...) – nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

Zaskarżonej decyzji odwołująca zarzuciła:

- naruszenie przepisów art. 83 ust. 1 pkt 1 w zw. art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i wybiórczą ocenę materiału dowodowego, a w rezultacie przyjęcie, że nie podlega ona obowiązkowemu ubezpieczeniu: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 10 czerwca 2019 r., podczas gdy właściwe zastosowanie tych przepisów w powiązaniu ze stanem faktycznym oraz faktem, że wykonywała pracę prowadzi do wniosku, że podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu z tytułu umowy o pracę;

- naruszenie przepisów art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i zmierzające do uzyskania w sposób nieuprawniony świadczeń i jako takie nieważne, zgłoszenie jej do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w sytuacji, gdy w momencie podpisywania umowy o pracę była w ciąży, podczas gdy prawidłowe zastosowanie tych przepisów prowadzi do wniosku, że podjęcie pracy w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego w sytuacji, gdy praca była wykonywana jest dopuszczalne i nie świadczy o intencji obejścia prawa, czy też o nieważności umowy.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona podniosła, że nie zgadza się z zaskarżoną decyzją, wskazując, że organ rentowy niesłusznie uznał, że stosunek pracy łączący ją z płatnikiem składek nie był faktycznie realizowany. Skarżąca zaprzeczyła ustaleniom organu rentowego, jakoby umowa o pracę z dnia 10 czerwca 2019 r. została zawarta dla pozoru, a praca nie była w rzeczywistości świadczona. Ubezpieczona podkreśliła, że sam fakt poszukiwania ochrony ubezpieczeniowej przez kobietę w ciąży, wobec przewidywanej niezdolności do pracy, nie jest naganne w sytuacji, gdy zatrudnienie na podstawie umowy o pracę jest faktycznie realizowane. Podała, że zgodnie z treścią umowy o pracę została zatrudniona w Stowarzyszeniu (...) w W. na stanowisku Dyrektora biura. Wskazała, że miała ustalone stałe godziny pracy, a z powierzonych obowiązków służbowych wywiązywała się prawidłowo i sumiennie. Dodała, że świadczona przez nią praca była stale zlecana i nadzorowana przez Prezesa Zarządu Stowarzyszenia (...). W związku z powyższym, powoływany przez organ rentowy zarzut pozorności czynności prawnej jest całkowicie bezzasadny i jako taki nie może zasługiwać na uwzględnienie. Skoro bowiem po zawarciu umowy o pracę pracownik podjął pracę i ją wykonywał, zaś pracodawca świadczenie to przyjmował, to nie można mówić o pozorności złożonych oświadczeń woli w zakresie zawarcia umowy o pracę. Ubezpieczona wskazała, że od momentu zatrudnienia jej w w/w Stowarzyszeniu do chwili przejścia na zwolnienie lekarskie normalnie wykonywała wszystkie powierzone jej obowiązki zawodowe, a pracodawca świadczenie to przyjmował. Ponadto przed podpisaniem umowy o pracę, od 27 listopada 2017 r. wykonywała na rzecz Stowarzyszenia obowiązki na podstawie umowy cywilnoprawnej, tj. umowy zlecenia. W 2019 r. Prezes Zarządu Stowarzyszenia podjął decyzję o zatrudnieniu na stałe do biura pracownika i odwołująca zgłosiła swoją kandydaturę. W związku z tym, że była pracownikiem doświadczonym, a także godnym zaufania to została zatrudniona na stanowisku Dyrektora biura w wymiarze pół etatu w celu wykonywania zadań administracyjno-biurowych oraz jako pomoc przy organizacji spotkań i konferencji. W chwili podpisywania umowy o pracę była w ciąży, o czym pracodawca wiedział i nie widział żadnych przeszkód do nawiązania stosunku pracy. Odwołująca zaznaczyła przy tym, że żadne przepisy prawa nie uzależniają istnienia stosunku pracy, jak również wynikającego z niego stosunku zobowiązaniowego od czasu trwania umowy o pracę, jak również od stanu zdrowia pracownika. Z uwagi zatem na bezsprzeczny fakt istniejącej ważnej umowy o pracę, pracownik jest uprawniony do korzystania ze świadczeń społecznych. Poza tym w momencie nawiązania stosunku pracy ubezpieczona nie mogła przewidzieć tego, że stan jej zdrowia ulegnie pogorszeniu, w związku z czym tak szybko będzie musiała udać się na zwolnienie lekarskie. Podkreśliła, że jej niezdolność do pracy wynikała ze złego samopoczucia oraz złych wyników badań USG, a zalecenia lekarskie uwzględniały odpoczynek, brak stresu i ograniczenie ruchu. Z tego względu, mając na celu ochronę zdrowia dziecka, podjęła decyzję o zaprzestaniu pracy i wykorzystaniu przysługującego jej zwolnienia lekarskiego. Zaznaczyła przy tym, że gdyby stan jej zdrowia w trakcie ciąży był dobry, to pozostałaby aktywna do dnia porodu. Zdaniem odwołującej nawet krótkotrwały okres świadczenia pracy i nagłe jej przerwanie z powodu wystąpienia problemów zdrowotnych nie wpływają negatywnie na powstały stosunek ubezpieczenia społecznego. W tej mierze, najistotniejsze jest to, aby doszło do wykonywania przez pracownika pracy w warunkach podporządkowania pracowniczego, w miejscu i czasie wskazanym przez pracodawcę, za którą pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie za pracę. Odwołująca dodała również, że przed zawarciem umowy o pracę, strony dopełniły wszelkich formalności, takich jak skierowanie na badania medycyny pracy, przeprowadzenie szkolenia z dziedziny bhp, a od należnego wynagrodzenia za pracę były odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne. Stwierdziła nadto, że nie może ponosić odpowiedzialności za brak terminowego zgłoszenia jej do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, gdyż tego powinien przestrzegać pracodawca oraz biuro księgowe z nim współpracujące. W konkluzji odwołania, ubezpieczona wniosła więc o zmianę zaskarżonej decyzji i uznanie podlegania przez nią obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 10 czerwca 2019 r. (odwołanie z dnia 22 listopada 2019 r. k. 3 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie z dnia 17 stycznia 2020 r. organ rentowy podniósł, że brak jest wiarygodnych dowodów mogących potwierdzić faktyczne świadczenie przez ubezpieczoną pracy na rzecz ww. pracodawcy. Organ rentowy uznał, że brak dowodów na faktyczne świadczenie pracy, a także zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych w krótkim okresie czasu przed powstaniem niezdolności do pracy, dają podstawę do stwierdzenia, że stanowisko, które piastowała odwołująca zostało stworzone wyłącznie w celu osiągnięcia korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych. Zakład podkreślił, że stanowisko, na którym została zatrudniona odwołująca istniało przed zawarciem umowy o pracę, jednak zostało zlikwidowane w 2015 r. i do momentu zatrudnienia A. M. nie było obsadzone. Tym samym nasuwa się wątpliwość, co do faktycznej potrzeby zatrudnienia pracownika, jeżeli przedmiotowe stanowisko nie było obsadzone przez kilka lat, odwołująca świadczyła pracę przez około miesiąc, a po jej odejściu na zwolnienie lekarskie nie został zatrudniony nowy pracownik, choćby na czas zastępstwa. Organ rentowy podkreślił przy tym, że wprawdzie dążenie kobiety ciężarnej do uzyskania przez zawarcie umowy o pracę ochrony gwarantowanej pracowniczym ubezpieczeniom społecznym nie może być uznane za zmierzające do dokonania czynności sprzecznej z prawem, albo mającej na celu obejście prawa, jednak nie wyklucza to w szczególnych przypadkach uznania takiej mowy za nieważną ze względu na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego. Organ rentowy wskazał, że takie ustalenia jak brak dowodów na świadczenie pracy, zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych na krótko przed powstaniem niezdolności do pracy, niezatrudnienie innego pracownika na miejsce odwołującej w okresie jej niezdolności do pracy, wskazują, że dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych miało na celu uzyskanie prawa do wypłaty świadczeń, a nie faktyczne wykonywanie zatrudnienia. Zakład Ubezpieczeń Społecznych podniósł dodatkowo, że samo zawarcie umowy o pracę nie stwarza tytułu do objęcia ubezpieczeniem społecznym i w związku z tym nie daje prawa do świadczeń. Jeżeli czynność prawna zawarcia umowy o pracę została dokonana w celu uzyskania świadczeń pieniężnych z tytułu ochrony ubezpieczeniowej, jaką przepisy o ubezpieczeniach społecznych zapewniają osobie wykonującej pracę na podstawie umowy o pracę, umowę taką należy uznać za nieważną, jako zawartą dla pozoru. Powołując się na w/w okoliczności, organ rentowy stwierdził, że A. M. od dnia 10 czerwca 2019 r. nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej ze Stowarzyszeniem (...) w W.. Na poparcie swojego stanowiska organ rentowy przywołał utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego i sądów powszechnych (odpowiedź na odwołanie z dnia 17 stycznia 2020 r. k. 9-10 a.s.).

Postanowieniem z dnia 24 lutego 2020 r. Sąd Okręgowy (...) Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 477 ^{( 11)} § 2 k.p.c. zawiadomił zainteresowanego Stowarzyszenie (...) w W. o postępowaniu z odwołania A. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. oraz o tym, że w terminie 14 dni od doręczenia zawiadomienia może przystąpić do sprawy (postanowienie z dnia 24 lutego 2020 r. k. 18 a.s.).

W piśmie procesowym z dnia 8 grudnia 2020 r. zainteresowany Stowarzyszenie (...) z siedzibą w W. przyłączył się do stanowiska A. M., zajętego w odwołaniu z dnia 22 listopada 2019 r. (pismo procesowe z dnia 8 grudnia 2020 r. k. 52-53 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. M., ur. w dniu (...), posiada wykształcenie wyższe. W dniu 27 kwietnia 2012 r. ubezpieczona ukończyła studia stacjonarne w Wyższej Szkole (...) w W. na kierunku ochrona środowiska w specjalności odnawialne źródła energii. Następnie rozpoczęła studia magisterskie na kierunku ochrona środowiska w specjalności odnawialne źródła energii i gospodarka odpadami, które ukończyła w dniu 29 listopada 2013 r., uzyskując tytuł magistra-inżyniera. W okresie od dnia 27 listopada 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2018 r. ubezpieczona była zatrudniona w Stowarzyszeniu (...) z siedzibą w W. na podstawie kolejno zawieranych umów cywilnoprawnych, tj. umów zlecenia, gdzie do jej obowiązków należało prowadzenie spraw administracyjnych biura, a przede wszystkim przygotowywanie kompletów dokumentacji do biura rachunkowego, prowadzenie dokumentów kasowych na podstawie dowodów księgowych, wystawianie faktur, wprowadzanie przelewów do banku, ewidencjonowanie faktur kosztowych i sprzedaży, a także archiwizacja dokumentów, sporządzanie dokumentacji dotyczącej edukacji ekologicznej oraz

dokumentacji na Walne Zgromadzenia Członków Zarządu. Wcześniej ubezpieczona była także zatrudniona w Organizacji (...) S.A., która jest jednym z członków wspierających Stowarzyszenie (umowa zlecenia z dnia 27 listopada 2017 r., umowa zlecenia z dnia 14 stycznia 2018 r., umowa zlecenia z dnia 1 lutego 2018 r., umowa zlecenia z dnia 30 kwietnia 2018 r., odpis dyplomu z dnia 27 kwietnia 2012 r., odpis dyplomu z dnia 13 grudnia 2013 - nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

Stowarzyszenie (...) rozpoczęło swoją działalność w dniu 26 kwietnia 2010 r. Przedmiot działalności Stowarzyszenia skupia się głównie na problematyce związanej z gospodarką odpadami przedsiębiorców, środowisk naukowych, a także organów administracji państwowej i mediów oraz na prezentowaniu wspólnych opinii członków Stowarzyszenia w środkach masowego przekazu, głównie telewizji i internecie. W tym zakresie Stowarzyszenie współpracuje z organami administracji państwowej i samorządowej, jak również z placówkami naukowymi, oświatowymi, instytucjami, organizacjami pozarządowymi i przedsiębiorcami dla rozwiązywania problemów i rozwoju gospodarki odpadami, w tym uczestniczy też w pracach legislacyjnych, opiniuje projekty legislacyjne oraz podejmuje inicjatywy ustawodawcze. Dla realizacji celów statutowych, Stowarzyszenie organizuje szkolenia, konsultacje, konferencje, a także sympozja, seminaria i targi o tematyce związanej z ochroną środowiska. Prowadzi także działalność informacyjną w zakresie obowiązujących aktów prawnych dotyczących ochrony środowiska i gospodarki odpadami, danych o firmach, trendach i warunkach rozwoju tej branży oraz prowadzi portal internetowy. Organami uprawnionymi do reprezentacji Stowarzyszenia są H. D. – Prezes Zarządu, D. S. – Wiceprezes Zarządu oraz K. S.. Funkcję organu nadzoru pełni natomiast Komisja Rewizyjna. Na jednym z posiedzeń Zarządu, które odbyło się w dniu 6 czerwca 2019 r. w trakcie omawiania spraw związanych z organizacją szkoleń, członkowie Zarządu uznali, że Stowarzyszenie potrzebuje doświadczonej osoby, która kompleksowo zajmie się prowadzeniem biura oraz obowiązkami administracyjno-organizacyjnymi. W tym celu Stowarzyszenie przeprowadziło postępowanie rekrutacyjne, poszukując odpowiedniej kandydatki na stanowisko Dyrektora biura. Z uwagi na doświadczenie w pracy biurowej, w tym przede wszystkim z uwagi na fakt wcześniejszej pomyślnej współpracy w oparciu o umowy zlecenia, a także legitymowanie się wykształceniem kierunkowym z zakresu ochrony środowiska, członkowie Zarządu podjęli decyzję o nawiązaniu współpracy z A. M.. Kierowali się także tym, że odwołująca jest osobą godną zaufania, a nadto, że we wcześniejszym okresie była zatrudniona w Organizacji (...) S.A., która jest jednym z członków wspierających Stowarzyszenie. Umowa o pracę, którą w dniu 10 czerwca 2019 r. odwołująca podpisała ze Stowarzyszeniem (...) w W. została zawarta na czas określony do dnia 30 listopada 2021 r. Na jej podstawie ubezpieczona została zatrudniona na stanowisku pracy Dyrektora biura, w wymiarze 1/2 etatu, za wynagrodzeniem wynoszącym 1.406,00 zł brutto miesięcznie. Jako miejsce świadczenia pracy wskazano siedzibę Stowarzyszenia, natomiast jako termin jej rozpoczęcia wskazano dzień 10 czerwca 2019 r. Z tą datą ubezpieczona została zgłoszona przez płatnika składek do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. W związku z powyższym zatrudnieniem w dniu 10 czerwca 2019 r. ubezpieczona przedłożyła orzeczenie lekarskie nr: (...) o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku Dyrektora biura w Stowarzyszeniu (...) w W. oraz odbyła szkolenie z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy. Ubezpieczona podpisała także umowę o zakazie konkurencji w trakcie trwania stosunku pracy oraz umowę o zachowaniu poufności danych i tajemnicy służbowej. W chwili zawierania umowy o pracę ubezpieczona była w ciąży, o czym pracodawca wiedział (umowa o zachowaniu poufności danych i tajemnicy służbowej z dnia 10 czerwca 2019 r., umowa o zakazie konkurencji z dnia 10 czerwca 2019 r., umowa o pracę z dnia 10 czerwca 2019 r., formularz zeznań odwołującej i zainteresowanego, orzeczenie lekarskie nr (...), karta szkolenia wstępnego z zakresu bhp, statut Stowarzyszenia, informacja z KRS - nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

Do zakresu obowiązków A. M. na stanowisku Dyrektora biura w Stowarzyszeniu (...) w W. należało: organizowanie i nadzorowanie prac biurowych, nadzorowanie przepływu korespondencji i archiwizacji dokumentów, planowanie, nadzorowanie i zaopatrywanie w materiały i urządzenia biurowe, wykonywanie czynności z zakresu przepisów o zamówieniach publicznych, prowadzenie spraw kadrowych, a zwłaszcza prowadzenie akt osobowych, przygotowywanie dokumentów związanych ze stosunkiem pracy, prowadzenie ewidencji czasu pracy, prowadzenie spraw socjalnych pracowników, prowadzenie listy obecności, sprawozdawczość, prowadzenie dokumentów kasowych w oparciu o dowody księgowe w porządku chronologicznym, a także systematycznym, kwalifikowanie dowodów księgowych do ujęcia w księgach rachunkowych oraz finansowych, obsługa administracyjno-gospodarcza posiedzeń organów Stowarzyszenia, windykacja należności, a także pozyskiwanie klientów i członków Stowarzyszenia, w tym prowadzenie negocjacji handlowych z klientami, sporządzanie ofert, cenników i dokumentów handlowych, raportów dla klientów i przełożonych oraz prowadzenie i aktualizacja bazy danych w programach, obsługa klientów, wystawianie faktur, monitorowanie terminowości płatności klientów, rejestrowanie faktur, przygotowanie kompletów dokumentacji oraz jej dostarczanie do kancelarii prawnej oraz biura rachunkowego, prowadzenie rejestru wyciągów bankowych, wprowadzanie przelewów bankowych, zawieranie umów i współpracowanie z kontrahentami i podwykonawcami w zakresie prowadzonej przez Stowarzyszenie działalności, a także wykonywanie innych poleceń przełożonych. Odwołująca brała również udział w organizacji konferencji i szkoleń organizowanych przez Stowarzyszenie na tematy związane z ochroną środowiska. W tej mierze doprowadziła do zawarcia umowy zlecenia pomiędzy Stowarzyszeniem, a M. T. na prowadzenie konferencji pn. „Dostosowanie decyzji w gospodarowaniu odpadami do nowych przepisów”, która odbyła się w Z. w dniu 14 czerwca 2019 r. Ponadto w dniu 24 czerwca 2019 r. zawarła w imieniu Stowarzyszenia z E. B. umowę o dzieło, której przedmiotem było opracowanie i napisanie artykułu na temat zmian w ustawie dot. konieczności uzyskania operatu przeciwpożarowego. Ubezpieczona opracowała również plan pracy Zarządu na 2019 r. Wszystkie powierzone obowiązki ubezpieczona wykonywała samodzielnie od poniedziałku do piątku w godzinach 16:00-20:00 oraz w soboty w godzinach 8:00-20:00. Ubezpieczona pracowała w siedzibie Stowarzyszenia, tj. w biurze przy ul. (...). Jerozolimskie 155 lok. 52 w W.. Od dnia 29 czerwca 2017 r. ubezpieczona jest członkiem w/w Stowarzyszenia, natomiast jako pracownik posiada pełnomocnictwo do podpisywania dokumentów w imieniu Stowarzyszenia. Wszystkie powierzone obowiązki odwołująca wykonywała pod bezpośrednim nadzorem swojego przełożonego Prezesa Zarządu Stowarzyszenia (...). Czas pracy ubezpieczonej był ewidencjonowany na podstawie list obecności, a wynagrodzenie było płacone przelewem na rachunek bankowy (formularz zeznań odwołującej i zainteresowanego, zakres obowiązków z dnia 10 czerwca 2019 r., potwierdzenia przelewów wynagrodzenia na rachunek bankowy, umowa zlecenia z dnia 14 czerwca 2019 r. umowa o dzieło z dnia 24 czerwca 2019 r., plan pracy Zarządu na 2019 r. - nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

W dniu 10 lipca 2019 r., w trakcie wizyty lekarskiej ubezpieczona dowiedziała się, że jej ciąża jest zagrożona. Ubezpieczona wykonała badanie USG, po którym lekarz prowadzący zalecił jej odpoczynek, brak stresu i ograniczenie ruchu, a także udanie się na zwolnienie lekarskie. Ubezpieczona postanowiła więc zrezygnować z aktywności zawodowej i pozostać w domu od dnia 11 lipca 2019 r. aż do dnia porodu. Po odejściu ubezpieczonej na zwolnienie lekarskie, Prezes Zarządu Stowarzyszenia nie zatrudnił nikogo na jej miejsce, a dotychczasowe obowiązki A. M. zostały zawieszone. Od tego czasu Stowarzyszenie nie organizuje szkoleń, jak również Walnych Zgromadzeń Członków, które odbywają się raz do roku. Od sierpnia 2019 r. Zarząd podjął współpracę z nowym biurem rachunkowym, które przejęło obowiązki kadrowe odwołującej, takie jak prowadzenie akt osobowych pracowników, i przygotowywanie umów z kontrahentami. Pozostałe sprawy są prowadzone przez Zarząd, jak i przez (...) i są zlecane osobom fizycznym na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Po zakończeniu urlopu macierzyńskiego, odwołująca planuje wrócić do pracy w Stowarzyszeniu na dotychczasowe stanowisko pracy Dyrektora biura (karta ciąży k. 59 a.s., formularz zeznań odwołującej i zainteresowanego - nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

Płatnik składek za okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 30 czerwca 2019 r. osiągnął zysk w wysokości 28.427,21 zł natomiast za okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 lipca 2019 r. osiągnął zysk wysokości 15.756,40 zł (rachunek zysków i strat - nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jako organ uprawniony do kontroli i weryfikacji podstawy wymiaru składek i prawidłowości zgłoszenia do systemu ubezpieczeń społecznych, wszczął postępowanie wyjaśniające w sprawie ustalenia obowiązku podlegania przez A. M. ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u płatnika składek Stowarzyszenie (...) w W.. W oparciu o wyniki przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, organ rentowy uznał, że umowa o pracę na podstawie, której ubezpieczona została zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych przez w/w płatnika składek została zawarta w celu obejścia przepisów prawa ubezpieczeń społecznych. Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, płatnik składek nie przedstawił wymiernych dowodów potwierdzających faktyczne zatrudnienie odwołującej. Organ rentowy stwierdził, że analiza akt sprawy wykazała, że ubezpieczona w bardzo krótkim czasie od zatrudnienia, tj. od dnia 11 lipca 2019 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim w związku z ciążą, po czym złożyła wniosek o wypłatę zasiłku chorobowego i macierzyńskiego. Jednocześnie analiza faktyczna zgromadzonych w postępowaniu wyjaśniającym dowodów uzasadnia stwierdzenie, że ubezpieczona nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u wyżej wymienionego pracodawcy, albowiem zawarta w dniu 10 czerwca 2019 r. umowa o pracę, jako czynność zmierzająca do obejścia prawa jest nieważna (zawiadomienia o wszczęciu i zakończeniu postępowania wyjaśniającego - nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

W oparciu o powyższe ustalenia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt. 1, art. 68 ust. 1 pkt. 1 lit. a) ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 266 z późn. zm.) w związku z art. 58 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) oraz art. 300 k.p. (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320) wydał w dniu 17 października 2019 r. decyzję nr: (...), w której stwierdził, że A. M., jako pracownik u płatnika składek Stowarzyszenie (...) w W. nie podlega ona obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 10 czerwca 2019 r. (decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. z dnia 17 października 2019 r. nr: (...) – nienumerowana dokumentacja zgromadzona w aktach organu rentowego).

Od niekorzystnej dla siebie decyzji organu rentowego, ubezpieczona A. M. złożyła odwołanie do tut. Sądu, inicjując tym samym niniejsze postępowanie (odwołanie z dnia 22 listopada 2019 r. k. 3 a.s.).

Powyższy stan faktyczny, Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych i osobowych A. M. oraz w oparciu o pisemne zeznania złożone przez odwołującą i zainteresowanego w toku postępowania wyjaśniającego. Dowody z dokumentów zostały ocenione jako wiarygodne, gdyż korespondowały ze sobą oraz z osobowymi źródłami dowodowymi i tworzyły spójny stan faktyczny. Co istotne, strony, w tym organ rentowy, nie kwestionowały ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem okoliczności wynikające z treści tych dokumentów, należało uznać za udowodnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie A. M. od decyzji organu rentowego z dnia 17 października 2019 r. nr: (...) jest zasadne i jako takie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zważyć, że zgodnie z art. 148 ¹ § 1 kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 11) Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, Sąd uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Analizując treść złożonych przez strony i zgromadzonych w aktach rentowych dokumentów, Sąd uznał, że okoliczności faktyczne nie były w sprawie sporne. Spór nie dotyczył faktów lecz prawa, wobec czego Sąd na podstawie art. 148 ¹ § 1 k.p.c. uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne, co w konsekwencji pozwoliło na rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym.

Przedmiotem niniejszego postępowania było ustalenie, czy umowa o pracę zawarta przez odwołującą A. M. ze Stowarzyszeniem (...) z siedzibą w W. w dniu 10 czerwca 2019 r. stanowi ważną i skuteczną umowę o pracę, czy też - jak twierdzi ZUS - umowa ta została zawarta jedynie dla pozoru, w związku z czym nie wywołała ona i nie wywołuje skutków w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia.

Przystępując do oceny prawnej przedmiotu sporu, w pierwszej kolejności przyznać należy, że dokonywana przez organ rentowy kontrola zgłoszeń do ubezpieczenia oraz prawidłowości i rzetelności obliczenia składki oznacza przyznanie Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych kompetencji do badania samego tytułu ubezpieczenia wynikającego z zawarcia umowy o pracę, a zatem badania również ważności takiej umowy (por. postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2013 r., III AUa 1039/12 oraz z dnia 25 września 2012 r., III AUa 398/12).

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 11 ust.1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt. 1 ustawy z dnia 13 października o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266 ze zm.), obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalno-rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy w okresie od momentu nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania. Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem (art. 22 § 1 k.p.). W ujęciu art. 22 § 1 k.p. stosunek pracy to relacja prawna łącząca pracodawcę i pracownika, na której treść składają się wzajemne prawa i obowiązki. Zgodnie z treścią powołanego przepisu zasadniczym elementem konstrukcyjnym stosunku pracy jest zobowiązanie pracownika do wykonywania pracy pod kierownictwem pracodawcy w czasie i miejscu przez niego wyznaczonym za wynagrodzeniem. Swoistość stosunku pracy wyraża się w jego cechach, które odróżniają go od stosunków cywilnoprawnych, a także zwyczajowej, okazjonalnej pomocy członków najbliższej rodziny świadczonej na rzecz określonego przedsiębiorcy, w ramach których świadczona jest praca. Do tych właściwości stosunku pracy należą: dobrowolność zobowiązania, zarobkowy charakter stosunku pracy, osobisty charakter świadczenia pracy oraz podporządkowanie pracownika co do miejsca, czasu i sposoby wykonywania pracy, wyrażające się również w możliwości wydawania pracownikowi poleceń dotyczących pracy.

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że sformułowany przez organ rentowy zarzut pozorności umowy o pracę w oparciu o przepis art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p. był chybiony.

Jak trafnie wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 czerwca 2013 r. (II PK 299/12) oświadczenie woli jest złożone dla pozoru, jeżeli jest symulowane. Symulacja ta musi się składać z dwóch elementów. Po pierwsze, strony, które dokonują symulowanej czynności prawnej, próbują wywołać wobec osób trzecich przeświadczenie (niezgodne z rzeczywistością), że ich zamiarem jest wywołanie skutków prawnych, objętych treścią ich oświadczeń woli. Po drugie między stronami musi istnieć tajne, niedostępne osobom trzecim porozumienie, że te oświadczenia woli nie mają wywołać zwykłych skutków prawnych (akt konfidencji). A zatem jest to porozumienie, co do tego, że zamiar wyrażony w treści symulowanych oświadczeń woli nie istnieje lub że zamiar ten jest inny niż ujawniony w symulowanych oświadczeniach. Niezgodność rzeczywistego zamiaru stron z treścią czynności prawnej musi odnosić się do jej skuteczności prawnej oraz woli powołania do życia określonego stosunku prawnego. Sąd Najwyższy zwraca w tym orzeczeniu uwagę, że przepis art. 83 § 1 k.c. opisuje dwie różne postaci pozorności. Pierwsza z nich dotyczy sytuacji, gdy strony dokonują czynności prawnej dla pozoru i jej dokonanie nie służy ukryciu innej czynności prawnej. Można tu mówić o pozorności zwykłej, bezwzględnej lub o symulacji absolutnej, bezwzględnej. Druga dotyczy sytuacji, gdy strony dokonują czynności prawnej pozornej w celu ukrycia innej czynności prawnej (dysymulowanej), której skutki prawne rzeczywiście chcą wywołać. Czynność prawna pozorna, wyrażająca oświadczenie woli pozorne, nie ukrywające innej czynności prawnej, nie wywołuje między stronami skutków prawnych, gdyż jest nieważna w świetle art. 83 § 1 k.c. Oświadczenie woli stron nie może wywołać skutków prawnych odpowiadających jego treści, ponieważ same strony tego nie chcą (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 czerwca 1986 r., I CR 45/86).

Osoba, która zawarła fikcyjną umowę o pracę, nie podlega ubezpieczeniu społecznemu i nie nabywa prawa do świadczeń wynikających z tego ubezpieczenia (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., II UKN 32/96 oraz z dnia 17 marca 1998 r., II UKN 568/97). Fakt, że oświadczenia stron umowy zawierają określone w art. 22 k.p. formalne elementy umowy o pracę, nie oznacza jednak, że umowa taka jest ważna. Jeżeli bowiem strony nie zamierzały osiągnąć skutków wynikających z umowy, w szczególności jeżeli nie doszło do podjęcia i wykonywania pracy, a jedynym celem umowy było umożliwienie pracownikowi skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, umowa taka jest pozorna (art. 83 k.c.).

W świetle ustalonego stanu faktycznego w niniejszej sprawie, nie ulega wątpliwości, że A. M. świadczyła pracę na podstawie umowy o pracę zawartej ze Stowarzyszeniem (...) w W.. Potwierdzają to w sposób jednoznaczny nie tylko zeznania samej odwołującej, ale również pisemne zeznania zainteresowanego złożone w toku postępowania wyjaśniającego. Na powyższą okoliczność ubezpieczona przedłożyła również dowody rzeczowe w postaci zawartej w dniu 14 czerwca 2019 r. umowy zlecenia z M. T. na prowadzenie konferencji „Dostosowanie decyzji w gospodarowaniu odpadami do nowych przepisów”, która odbyła się w Z. w dniu 14 czerwca 2019 r. i umowy o dzieło z dnia 24 czerwca 2019 r. zawartej z E. B., której przedmiotem było opracowanie i napisanie artykułu na temat zmian w ustawie dotyczących konieczności uzyskania operatu przeciwpożarowego. Zainteresowany H. D. w sposób szczegółowy opisał zakres zadań odwołującej wskazując m.in. że ubezpieczona prowadziła biuro Stowarzyszenia, a także organizowała spotkania (...). W sposób racjonalny wyjaśnił również powody zatrudnienia odwołującej na nowoutworzonym stanowisku pracy wskazując, że po pierwsze darzył ją zaufaniem z uwagi na fakt wcześniejszej współpracy w strukturach tego samego podmiotu, a po drugie konieczność zatrudnienia pracownika wynikała z dużego zakresu obowiązków członków Zarządu. Ponadto ubezpieczona legitymuje się także wykształceniem kierunkowym z zakresu ochrony środowiska, a przed nawiązaniem stosunku pracy była również zatrudniona w Organizacji (...) S.A., która jest jednym z członków wspierających Stowarzyszenie. Organ rentowy pominął przy tym również okoliczności związane z wypełnieniem przez strony stosunku pracy wszystkich formalności, jakie wiążą się z zawarciem umowy o pracę. Przede wszystkim pracownik przed podjęciem pracy został poddany badaniom przez lekarza medycyny pracy. W oparciu o zaświadczenie lekarskie, odwołująca bezsprzecznie wykazała, że w chwili podjęcia zatrudnienia w Stowarzyszeniu była zdolna do podjęcia pracy na stanowisku Dyrektora biura. Ponadto została także przeszkolona z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zgłoszona do ubezpieczeń społecznych. Dodatkową okolicznością, którą należało uwzględnić było także i to, że o zasadności wyboru kandydatury ubezpieczonej przez pracodawcę świadczył również fakt, że była ona osobą najbardziej kompetentną i godną zaufania do prowadzenia biura Stowarzyszenia z uwagi na fakt wcześniejszej współpracy z H. D.. W okresie od 27 listopada 2017 r. do 30 kwietnia 2018 r. ubezpieczona była bowiem zatrudniona w Stowarzyszeniu (...) w W. na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. umów zlecenia. Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy nie potwierdzają zatem, aby celem zawartej umowy o pracę był brak woli rzeczywistego jej świadczenia z jednej strony i brak woli korzystania z tej pracy przez drugą stronę. Nie może przy tym stanowić podstawy zarzutu pozorności umowy o pracę okoliczność, że pracownik po zawarciu umowy o pracę stał się niezdolny do jej świadczenia. Istotne jest bowiem, to że ubezpieczona została uznana za zdolną do pracy podjętej w Stowarzyszeniu, o czym świadczy zaświadczenie lekarskie z 10 czerwca 2019 r. Jednocześnie należy zauważyć, że przyczyną niezdolności do pracy odwołującej był fakt zagrożenia ciąży oraz konieczność zaprzestania aktywności zawodowej. Ubezpieczona w trakcie ciąży nie planowała udać się na zwolnienie lekarskie. Dopiero znaczne pogorszenie stanu zdrowia w ciąży i zalecenia lekarskie zadecydowały o udaniu się na długotrwałe zwolnienie lekarskie. Ta okoliczność świadczy o tym, że umowa o pracę z dnia 10 czerwca 2019 r. była rzeczywiście realizowana.

W ocenie Sądu Okręgowego, poza samym faktem świadczenia pracy przez odwołującą, została wykazana także racjonalność i ekonomiczna potrzeba zatrudnienia A. M.. Na jednym z posiedzeń Zarządu, które odbyło się w dniu 6 czerwca 2019 r. w trakcie omawiania spraw związanych z organizacją szkoleń, członkowie Zarządu uznali, że Stowarzyszenie potrzebuje doświadczonej osoby, która zajmie się prowadzeniem biura oraz obowiązkami administracyjno-organizacyjnymi. Dotychczas z uwagi na bardzo szeroki zakres obowiązków, Zarząd korzystał z usług biura zewnętrznego i zlecał pewne czynności osobom fizycznym na podstawie umów cywilnoprawnych. Zatrudnienie stałego pracownika pozwoliło zatem na skupieniu tych czynności w rękach jednej osoby, co jest działaniem racjonalnym oraz ekonomicznie uzasadnionym. Jednocześnie najlepszą kandydatką na to stanowisko była A. M., choćby z racji tego, że od ponad roku wykonywała ona pracę na rzecz Stowarzyszenia, a więc znała jego strukturę, statut i przedmiot działalności. W ramach zawartej umowy o pracę, zakres obowiązków odwołującej został rozszerzony o organizację spotkań członków Stowarzyszenia, a także konferencji z udziałem podmiotów zewnętrznych. Z tych też względów decyzja pracodawcy o zatrudnieniu odwołującej na podstawie umowy o pracę nie może być przez Sąd negowana tym bardziej, że odwołująca posiada przygotowanie teoretyczne i praktyczne w branży związanej z ekologią i ochroną środowiska. Zainteresowany miał prawo i racjonalne podstawy do tego, aby przypuszczać, że zatrudnienie kogoś kto na stałe zajmie się kompleksową organizacją biura, pozwoli rozwinąć działalność, jak również zapewni sprawne funkcjonowanie i przyniesie pozytywne efekty dla wyników finansowych Stowarzyszenia, tym bardziej, że odwołująca była także odpowiedzialna za pozyskiwanie nowych członków oraz kontrahentów. Poza tym odwołująca z uwagi na posiadane doświadczenie zawodowe i praktyczną wiedzę, miała kompetencje do wykonywania zadań, które zostały jej powierzone. W ocenie Sądu Okręgowego, zatrudnienie odwołującej za wynagrodzeniem określonym w umowie o pracę nie budziło zastrzeżeń również w kontekście sytuacji ekonomicznej płatnika składek. Jak wynika z rachunku zysków i strat, płatnik składek za okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 30 czerwca 2019 r. osiągnął zysk w wysokości 28.427,21 zł natomiast za okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 lipca 2019 r. osiągnął zysk wysokości 15.756,40 zł. Tym samym niewątpliwie stać go było na zatrudnienie odwołującej w wymiarze ½ etatu za wynagrodzeniem w kwocie 1.406,00 zł brutto miesięcznie. Wskazać również należy, że płatnik składek nie posiada żadnych zaległości składkowych względem ZUS i zaległości podatkowych względem Urzędu Skarbowego, co świadczy o tym, że jego kondycja finansowa jest dobra.

Zaakcentować przy tym należy, że przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych nie uzależniają także skuteczności nawiązania stosunku pracowniczego od czasookresu trwania konkretnej umowy, od długości wcześniej przysługującej ochrony ubezpieczeniowej, czy też od stanu zdrowia pracownika. Z tego wynika, że nagłe przerwanie relacji z pracodawcą bądź nieprzystąpienie do realizacji umowy o pracę w ustalonym czasie z powodu pogorszenia stanu zdrowia pracownika, nie może wpływać negatywnie na powstały stosunek ubezpieczenia społecznego i skutki z niego wynikające. Dla powstania wskazanych skutków konieczne jest bowiem skuteczne nawiązanie umowy o pracę. Skutku takiego nie rodzi zawarcie przez strony umowy o pracę bez woli jej realizacji, nawet jeżeli strony podejmują jakieś czynności, które mają na zewnątrz pozorować realizację umowy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 15 maja 2014r., III AUa 826/13).

W rozpatrywanej sprawie nie ulega wątpliwości, że A. M. była podporządkowana pracodawcy. Wykonywała pracę w miejscu przez niego wskazanym, a więc w siedzibie Stowarzyszenia. H. D., będący Prezesem Zarządu Stowarzyszenia był jej bezpośrednim przełożonym i to on nadzorował jej pracę oraz wydawał polecenia służbowe. On również nadzorował tempo jej pracy i korygował sposób wykonywania poszczególnych zadań. Ubezpieczona wykonywała też pracę w ściśle określonych godzinach, a czas jej pracy był ewidencjonowany. Z tego też względu w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy uznać należy, że ziściły się przesłanki przewidziane w art. 22 § 1 k.p. Jednocześnie co istotne wskazać należy, że po odejściu ubezpieczonej na zwolnienie lekarskie, Zarząd co prawda nie zatrudnił pracownika na stałe, ale korzysta z usług zewnętrznego biura księgowego oraz zatrudnia osoby fizyczne na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższe świadczy o tym, że utworzenie w Stowarzyszeniu nowego stanowiska pracy Dyrektora biura było potrzebne i istotne z uwagi na duży zakres obowiązków członków Zarządu. Okolicznością, na którą zwrócił uwagę organ rentowy, argumentując słuszność zaskarżonej decyzji, było zawarcie przez ubezpieczoną zakwestionowanej umowy o pracę tylko po to, aby uzyskać ubezpieczenie społeczne i świadczenia na wypadek choroby i macierzyństwa. Sąd ocenił jednak, że nawet celowość w zachowaniu ubezpieczonej, na którą wskazał ZUS, nie czyni umowy o pracę umową nieważną, ponieważ była ona realizowana. Co prawda w dacie podpisywania umowy o pracę odwołująca była w ciąży, jednak jej przebieg był prawidłowy, o czym świadczy chociażby fakt, że została ona dopuszczona do pracy przez lekarza z zakresu medycyny pracy. Niezależnie od tego nie można zapominać, że nawet w przypadku, kiedy kobieta będąca w ciąży poszukuje ochrony ubezpieczeniowej, może dojść do nawiązania ważnego stosunku pracy. Na przeszkodzie temu nie stoi nawet zaawansowana ciąża, jeśli stosunek pracy faktycznie jest realizowany. Wynika to z tego, że fakt ciąży nie przekreśla aktywności zawodowej. Również przepisy prawa nie zawierają żadnych ograniczeń w tym względzie i nie wskazują, w jakim czasie może dojść do nawiązania stosunku pracy, ani przez jaki okres powinny być opłacane składki na ubezpieczenia społeczne, by późniejsza wypłata świadczeń związanych z chorobą i macierzyństwem nie naruszała zasad solidaryzmu, równego traktowania ubezpieczonych, ochrony interesów i nie pokrzywdzenia innych ubezpieczonych oraz nieuszczuplania środków zgromadzonych w ramach ubezpieczenia. Sama chęć uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jako motywacja do podjęcia zatrudnienia, nie świadczy więc o zamiarze obejścia prawa, podobnie jak i inne cele stawiane sobie przez osoby zawierające umowy o pracę, takie jak chociażby chęć uzyskania środków utrzymania (zob. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 26 lutego 2013r., I UK 472/12; z dnia 11 września 2013r., II UK 36/13; także: wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 16 marca 2017r., III AUa 1003/16; wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 10 lutego 2017r., III AUa 1270/16; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 5 lipca 2018r., III AUa 297/18; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 11 maja 2018r., III AUa 858/17). Powyższe sprawia, że zawarcie umowy o pracę wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie powoduje samo w sobie nieważności takiej czynności prawnej, jako mającej na celu obejście ustawy, czy też jej pozorności, o ile na jej podstawie praca w reżimie określonym w przepisie art. 22 § 1 k.p. faktycznie jest wykonywana. Innymi słowy, motywacja skłaniająca do zawarcia umowy o pracę nie ma znaczenia dla jej ważności przy założeniu rzeczywistego świadczenia pracy zgodnie z warunkami określonymi w ww. przepisie (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10 kwietnia 2018r., III AUa 141/18).

Reasumując, skoro między stronami powstał ważny stosunek pracy i był on faktycznie realizowany, odwołująca A. M. podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 266 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia u płatnika składek Stowarzyszenie (...) w W. od dnia 10 czerwca 2019 r.

Mając na względzie poczynione ustalenia faktyczne i zaprezentowaną argumentację Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 17 października 2019 r. nr: (...), o czym orzekł w sentencji wyroku.