Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Aneta Łazarska

Sędziowie: Renata Puchalska

Anna Żuława

Protokolant: Dariusz Książyk

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2025 r. w Warszawie

na rozprawie spraw połączonych

ze skargi konsorcjum wykonawców (...) S.A. w K. i (...) S.A.

w S.

z udziałem zamawiającego (...) S.A w W.,

uczestnika (...) S.A. w W.

oraz ze skargi zamawiającego (...) S.A w W.,

z udziałem uczestników (...) S.A. w K. i (...)S.A. w S.

i (...) S.A. w W.

od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie

z dnia 26 lutego 2025 r. sygn. akt KIO 358/25

orzeka:

I.  oddala skargę konsorcjum wykonawców (...) S.A. w K. i (...) S.A.

w S.;

II.  ustala, że konsorcjum wykonawców (...) S.A. w K. i (...) S.A.

w S. ponosi koszty postępowania skargowego wywołane wniesioną przez niego skargą, pozostawiając ich wyliczenie referendarzowi sądowemu w Sądzie Okręgowym w Warszawie;

III.  umarza postępowanie wywołane skargą zamawiającego (...) S.A w W.;

IV.  ustala, że zamawiający (...) S.A w W. ponosi koszty postępowania skargowego wywołane wniesioną przez niego skargą pozostawiając ich wyliczenie referendarzowi sądowemu w Sądzie Okręgowym w Warszawie.

Anna Żuława Aneta Łazarska Renata Puchalska

Sygn. akt XXIII Zs 45/25

Sygn. akt. XXIII Zs 46/25

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 czerwca 2025 roku

Zamawiający (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. - Centrum (...) prowadził na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 roku – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1320, dalej: ustawa PZP) postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na wykonanie robót budowlanych dla zadania pod nazwą „Rewitalizacja linii kolejowej nr (...) na odcinku W. - G. - granica województwa” współfinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa (...) (...) o numerze referencyjnym (...). Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 7 czerwca 2024 roku pod numerem (...). Wartość zamówienia przekracza progi unijne.

Do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 stycznia 2025 roku wpłynęło odwołanie wniesione przez Wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie (...) spółkę akcyjną z siedzibą w K. oraz (...) spółkę akcyjną z siedzibą w S. wobec następujących czynności podjętych przez Zamawiającego:

1)  odrzucenia oferty złożonej przez Odwołujących na podstawie art 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP, pomimo tego, iż oferta złożona przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. jest zgodna z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych;

2)  odrzucenia oferty złożonej przez Odwołujących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, pomimo tego, iż oferta złożona przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. jest zgodna z warunkami zamówienia;

ewentualnie, zaniechania wezwania Odwołujących do złożenia dalszych wyjaśnień w przedmiocie treści oferty;

3)  odrzucenia oferty złożonej przez Odwołujących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP, pomimo tego, iż Odwołujący w sposób należyty wyjaśnili kwestie związane z wyceną oferty, a tym samym obalili domniemanie rażąco niskiej ceny;

ewentualnie, zaniechania wezwania Odwołujących do złożenia dalszych wyjaśnień w przedmiocie rażąco niskiej ceny;

4)  wyboru jako najkorzystniejszej w postępowaniu oferty złożonej przez (...) spółkę akcyjną z siedzibą w W., w sytuacji, gdy za najkorzystniejszą powinna zostać uznana oferta złożona przez Odwołujących.

Odwołujący Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. zarzucili Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:

1.  art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP w zw. z art. 118 ust. 2 i 4 ustawy PZP poprzez bezzasadne odrzucenie oferty Odwołujących z uwagi na jej niezgodność z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. art. 118 ust. 2 i 4 ustawy PZP, z uwagi na okoliczność, iż oferta złożona przez (...) spółkę akcyjną rzekomo nie obejmuje pełnego zakresu robót SRK, do realizacji których zdolności tego podmiotu są wymagane (naruszenie art. 118 ust. 2 ustawy PZP) oraz w sytuacji, gdy stosunek łączący Odwołujących z podmiotami udostępniającymi zasoby: (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością nie gwarantuje rzeczywistego dostępu Wykonawcy do tych zasobów (naruszenie art. 118 ust 4 ustawy PZP) - w sytuacji, gdy żadna z ww. okoliczności nie miała miejsca w postępowaniu, a w szczególności nie można jej wywieść z treści wyjaśnień udzielonych przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w dniu 30 września 2024 roku oraz w dniu 23 października 2024 roku;

2.  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP poprzez bezzasadne odrzucenie oferty Odwołujących z uwagi na rzekomą niezgodność z warunkami zamówienia polegającą na wycenie kosztów kruszywa niezgodnie z dokumentami zamówienia, gdy tymczasem Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wyceniło przedmiotowy zakres zgodnie z dokumentami zamówienia i zamierza wykonać przedmiot zamówienia zgodnie z oczekiwaniami Zamawiającego określonymi w treści dokumentów zamówienia;

3.  art. 226 ust 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust 6 ustawy PZP poprzez bezzasadne odrzucenie oferty Odwołujących z uwagi na brak należytego wyjaśnienia rażąco niskiej ceny, a w konsekwencji nieskuteczne obalenie domniemania rażąco niskiej ceny przez tych Wykonawców — w sytuacji, gdy wyjaśnienia złożone przez Odwołujących w dniu 30 września 2024 roku oraz w dniu 23 października 2024 roku zostały przygotowane w sposób należyty oraz staranny, odpowiadający oczekiwaniom Zamawiającego wyrażonym w treści wezwań, tj. w sposób, który pozwala na obalenie rzeczonego domniemania;

4.  art. 239 ust. 1 ustawy PZP poprzez wybór jako najkorzystniejszej w postępowaniu oferty złożonej przez (...) S.A. w sytuacji, gdy za najkorzystniejszą powinna zostać uznana oferta złożona przez Odwołujących, a dokonany wybór stanowi konsekwencję nieuzasadnionego odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A.;

ewentualnie:

5.  art. 224 ust. 1 i 2 ustawy PZP poprzez zaniechanie dalszego zastosowania względem oferty złożonej przez Odwołujących procedury związanej z wyjaśnieniem rażąco niskiej ceny, pomimo istnienia po stronie Zamawiającego uzasadnionych wątpliwości co do sposobu wyceny oferty przez Odwołujących, co znalazło swoje potwierdzenie w treści wezwania z dnia 11 października 2024 roku, które to, w kluczowym zakresie, zostało zakwestionowane przez Krajową Izbę Odwoławczą w ramach sprawy prowadzonej pod - sygn. KIO 3859/24;

6.  art. 223 ust 1 ustawy PZP poprzez zaniechanie zastosowania względem oferty złożonej przez Odwołujących procedury wyjaśnień treści oferty, pomimo istnienia po stronie Zamawiającego uzasadnionych wątpliwości co do jej zawartości;

a w konsekwencji:

7.  art. 16 ustawy PZP poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości.

W związku z powyższym, Odwołujący Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wnieśli o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:

1)  unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty;

2)  unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołujących;

3)  dokonania ponownej oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołujących;

ewentualnie:

4)  wezwanie Odwołujących do złożenia wyjaśnień, na podstawie art. 224 ust. 1 i 2 ustawy PZP, w zakresie rażąco niskiej ceny;

5)  wezwanie Odwołujących do złożenia wyjaśnień, na podstawie art. 223 ust. 1 ustawy PZP, w zakresie treści oferty.

Ponadto, wniesiono o zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołujących kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przewidzianych przepisami prawa zgodnie z fakturą przedstawioną na rozprawie.

W odpowiedzi z dnia 19 lutego 2025 roku na odwołanie, Zamawiający (...) S.A. wniósł o oddalenie odwołania w całości.

Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpienie zgłosił Wykonawca (...) S.A. w W.. W piśmie procesowym z dnia 18 lutego 2025 roku wniósł o oddalenie odwołania w całości jako bezzasadnego, popierając podstawy i przyczyny odrzucenia oferty Odwołujących wskazane w informacji Zamawiającego z dnia 21 stycznia 2025 roku.

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku wydanym w dniu 26 lutego 2025 roku w sprawie zarejestrowanej pod sygn. akt KIO 358/25 po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 stycznia 2025 roku przez Wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia (...) S.A. w K. oraz (...) S.A. w S. w postępowaniu prowadzonym przez (...) S.A. Centrum (...) w W. przy udziale Uczestnika zgłaszającego przystąpienie po stronie Zamawiającego, Wykonawcy (...) S.A. w W. w punkcie pierwszym oddaliła odwołanie, zaś w punkcie drugim orzekła o kosztach postępowania obciążając nimi Odwołujących.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie Krajowa Izba Odwoławcza podała, że dnia 12 września 2024 roku Zamawiający - działając w oparciu o art. 224 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 2 pkt 1 ustawy PZP, zażądał od Odwołujących Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. udzielenia szczegółowych i merytorycznych wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny zaproponowanej dla przedmiotowego zamówienia, w tym złożenia dowodów w zakresie wyliczenia ceny za realizację zamówienia. Przytoczył treść art. 224 ust. 3 ustawy PZP obejmującego przykładowy zakres wyjaśnień. Wskazał, że wyjaśnienia powinny dotyczyć istnienia konkretnych uwarunkowań i obiektywnych czynników, jakie towarzyszyć będą realizacji zamówienia, które wpłynęły na wysokość oferowanej ceny wraz ze wskazaniem opisu tych czynników oraz skali tego wpływu (zarówno merytorycznego jak i finansowego). Termin złożenia wyjaśnień został prolongowany przez Zamawiającego na wniosek Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A.

Zgodnie z ustaleniami Izby w dnia 30 września 2024 roku Odwołujący złożyli stosunkowo obszerne i szczegółowe wyjaśnienia, w części objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. Na wstępie potwierdzili, że kalkulacja ceny ofertowej została przygotowana w pełni prawidłowo, rzetelnie, zgodnie z wymaganiami Zamawiającego wyrażonymi treścią Specyfikacji Warunków Zamówienia oraz zawiera cenę rynkową, gwarantującą wykonanie zamówienia i zapewniającą wykonawcy zysk. Uwzględnili wszystkie elementy cenotwórcze niezbędne do dokonania prawidłowej wyceny, przy czym zaznaczyli, że Wykonawcy dopiero rozpoczynają swoją działalność na rynku realizacji robót budowlanych dotyczących inwestycji kolejowych, stąd dokonując kalkulacji ceny oferty własnej posiłkowali się również doświadczeniem podmiotów, z udostępnienia zasobów których korzystali, uwzględniając w tym zakresie przedłożone przez te podmioty ofert podwykonawcze. Odwołujący zastrzegli, że dokonując kalkulacji swojej oferty opierali się na ilościach wynikających z Przedmiarów Robót. Zwrócili uwagę, że ceny ofertowe zawarte w ofertach Wykonawców (...) S.A. oraz (...) S.A., które to firmy posiadają bogate doświadczenie na rynku robót budowlanych obejmujących realizację inwestycji kolejowych, różniły się od ceny ofertowej Odwołujących odpowiednio jedynie o: 6,55% oraz 9,16%. Zaznaczyli również, iż kwota jaką Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia jest niższa od wszystkich ofert złożonych w tym postępowaniu, co miałoby stanowić



argument mający wpływ na ocenę wyjaśnień rażąco niskiej ceny przedłożonych przez Odwołujących. Wskazali na wybrane rozwiązania techniczne, wyjątkowo korzystne warunki dostaw; usług albo związanych z realizacją robot budowlanych. Wykazali zgodność kalkulacji oferty ze stosownymi przepisami, w tym dotyczącymi kosztów pracy. W zakresie wyjaśnień szczegółowych, Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wskazało na aspekty i kalkulacje mające potwierdzić wycenę w zakresie robót dotyczących układów torowych, obiektów kolejowych, przejazdów kolejowo-drogowych, obiektów inżynieryjnych, branży inżynieryjnej, SRK, branży elektroenergetyki, konstrukcji budowlanych, sieci sanitarnych, a także kosztów ogólnych i pośrednich. W odniesieniu do wyceny robót w zakresie branży torowej, Odwołujący wskazali, że ich wycena została dokonana z uwzględnieniem oferty podwykonawcy (...) S.A. oraz przedłożyli tą ofertę (pkt III.2 wyjaśnień). W zakresie wyjaśnień dotyczących kalkulacji prac SRK wskazali, że wycena robót dla tego zakresu została dokonana również z uwzględnieniem oferty ww. podwykonawcy, uwzględniającej koszt robocizny oraz sprzętu, jak również koszt zakupu i montażu dla urządzeń zewnętrznych, zaś w odniesieniu do urządzeń wewnętrznych wykonawca zdecydował się na skorzystanie z oferty podmiotu (...), gdyż ceny przez niego wynegocjowane są korzystniejsze. Odwołujący przedłożyli ofertę (...) S.A. Wskazali również, że oferta uwzględnia koszty pośrednie, obejmujące koszty okresu gwarancji, ryzyka finansowe, zysk i C inne. Załączył oferty podwykonawców na sprzęt.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, że dnia 11 października 2024 roku Zamawiający skierował do Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. kolejne wezwanie. Po pierwsze dotyczyło ono wezwania do wyjaśnień, na podstawie art. 223 ust. 1 ustawy PZP w zakresie treści oferty, a konkretnie wyjaśnienia, w jakim charakterze występuje w przedmiotowym postępowaniu podmiot (...) oraz na jakiej podstawie wykonawca ograniczył zakres prac w zakresie robót SRK wykonywanych przez podmiot udostępniający wykonawcy zasoby (...) S.A. jedynie do zewnętrznych urządzeń SRK oraz kto zatem w całości będzie wykonywał roboty w branży SRK. Ponadto, wezwanie zostało skierowane również na podstawie art. 224 ust. 2 pkt 1 ustawy PZP, wobec czego Zamawiający zwrócił się o uzupełnienie i uszczegółowienie złożonych wyjaśnień, w szczególności w zakresie wyceny robót ujętych w Przedmiarze Robót Układy Torowe, w związku z czym wezwał do uszczegółowienia wyjaśnień poprzez przedstawienie cen jednostkowych dla każdej w tym Przedmiarze w rozbiciu na założone do wyceny ilości materiałów przewidzianych do zabudowy wraz z ich cenami, kosztów robocizny i pracy sprzętu planowanego do wykorzystania poszczególnych robót (RMS) oraz szczegółowe odniesienie się do wskazanych uwag, w świetle których, Zamawiający dokonał przeliczenia wskazanych w wyjaśnieniach cen i ustalił, że sumaryczna wartość samych kluczowych materiałów przekracza cenę wskazaną w ofercie, zaś należy jeszcze do tego doliczyć pozostałe koszty konieczne do poniesienia a zwłaszcza koszty ułożenia toru (robocizna i sprzęt), koszty logistyki materiałów po budowie, koszty podbicia toru itd., których to Zamawiający nie jest w stanie odczytać z oferty podwykonawczej. Poprosił również o wyjaśnienie, gdzie Wykonawca ujął koszty najmu i pracy sprzętu koniecznego do wykonania robót torowych, udostępnianego przez ww. podmioty na zasobach, których wykonawca polega w celu spełnienia warunków udziału w postępowaniu. Podobnie w przypadku kosztów kruszywa, stwierdził, że wyliczona wartość zakupu i dostawy tego materiału w oparciu o ilości wskazane w Przedmiarze robót przekracza wskazaną w wyjaśnieniach kwotę. Poprosił o przedstawienie przyjętego w kalkulacji kosztu transportu rozjazdów w blokach i wskazanie, gdzie te koszty zostały ujęte. Wskazał, że w przypadku elementu rozliczeniowego „pozostałe materiały” Wykonawca nie przedstawił w sposób jednoznaczny jakie koszty zostały ujęte w tej pozycji i poprosił o uszczegółowienie. W zakresie SRK, zwrócił się o wyjaśnienie, w jaki sposób zamierza zrealizować roboty SRK za cenę podaną w ofercie oraz o podanie ceny za wykonanie całości robót w zakresie branży SRK (w tym zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych urządzeń SRK) przez podmiot udostępniający Wykonawcy zasoby (...) S.A. Stwierdził, że rezerwa na koszty pośrednie jest niższa niż kwota wskazana przez Odwołujących, więc zwrócił się o wyjaśnienie, w jaki sposób wykonawca skalkulował koszty pośrednie, jak również wyjaśnienie tej rozbieżności i wskazanie kwotowe: kosztów gwarancji, kosztów ryzyka kontraktowego i zysku. Zamawiający zwrócił również uwagę, że: „(...) Wykonawca złożył najniższą cenę w branży Układ Torowy ze wszystkich

Wykonawców, którzy złożyli oferty w przedmiotowym postępowaniu, a polega w tym zakresie w 100

% na podwykonawcach, nie dysponując ani własnym doświadczeniem ani sprzętem. Zamawiający przy ocenie oferty Wykonawcy pod kątem RNC musi brać pod uwagę fakt, że Układ Torowy stanowią

istotną, bo stanowiącą prawie 50% wartości robót część przedmiotowego zamówienia.” i zapytał, m.in. w jaki sposób Wykonawca zabezpieczył się na wypadek braku realizacji kontraktu przez

któregokolwiek z podwykonawców i jaką rezerwę w kosztach przewidział, jeżeli doszłoby do konieczności wymiany podmiotu realizującego roboty. Zaznaczył też, że Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. nie wykazało, w jakiej pozycji oraz jaką wartość oferty stanowi koszt Personelu Wykonawcy.

Odwołujący wnieśli do Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec wezwania do złożenia nadmiernie szczegółowych wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, nieuzasadnionych z punktu widzenia weryfikacji ceny oferty Odwołujących i nie zmierzających do wykazania braku rażąco niskiej ceny oferty Odwołujących, jednocześnie wymagających nadmiernego, nieuzasadnionego w świetle treści dokumentacji postępowania, nakładu pracy, tj. do przedstawienia rozbicia cen jednostkowych. Wyrokiem z dnia 12 listopada 2024 roku Krajowa Izba Odwoławcza, w sprawie o sygn. akt KIO

3859/24 uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności wezwania Odwołujących pismem z dnia 11 października 2024 roku w części dotyczącej zobowiązania Odwołujących do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny w zakresie, w jakim zamawiający wymaga od Odwołujących przedstawienia rozbicia cen jednostkowych dla każdej pozycji wskazanej w Przedmiarze Robót i rozbicie cen wskazanych dla tych pozycji na założone do wyceny: ilości materiałów przewidzianych do zabudowy wraz z ich cenami, koszty robocizny i pracy sprzętu planowanego do wykorzystania (pkt II ppkt 2, 3 wezwania). W uzasadnieniu wyroku Izba wskazała, że żądanie Zamawiającego nie było uzasadnione ponieważ wykonawca może w każdy sposób wyjaśnić kalkulację ceny oferty, w tym cen jednostkowych, byleby to wyjaśnienie było zrozumiałe dla zamawiającego.

Kolejno ustalono, że niezależnie od zaskarżenia wezwania Zamawiającego ww. odwołaniem, Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. złożyło jednocześnie odpowiedź z dnia 23 października 2024 roku na wyżej wskazane wezwanie z dnia 11 października 2024 roku. W zakresie dotyczącym wyjaśnień ceny oferty w oparciu o art. 224 ust. 2 pkt 1 ustawy PZP, Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wskazało, iż w części dotyczącej układu torowego i odwodnienia torów, pomimo, że oczekiwanie rozbicia każdej pozycji na RMS Odwołujący uznali za nadmierne i nieuzasadnione, chcąc wyjść naprzeciw oczekiwaniu Zamawiającego, przedłożyli zestawienie prezentujące rozbicie cenowe dla (...). „Wykonawca wskazuje, że rozbicie to pozwala prześledzić zarówno koszty robocizny i pracy sprzętu, jak i koszt materiałów, a więc jest zgodne z oczekiwaniami Zamawiającego. (...). Wykonawca podkreśla jednocześnie, że przygotowanie analogicznego rozbicia dla wszystkich pozycji Przedmiaru Układ torowy w narzuconym przez Zamawiającego terminie było obiektywnie niemożliwe. Niemniej jednak załączony dokument pozwala na zapoznanie się ze sposobem kalkulacji/ metodologią opracowanej przez Wykonawcę oferty.”

W zakresie odnoszącym się do wskazania przez Zamawiającego, że po przeliczeniu cen jednostkowych budowy nawierzchni torowej okazało się, że wartość kluczowych materiałów przekracza cenę ofertową, Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wyjaśniło, iż przyczyną tego jest „omyłkowe niezałączenie przez Wykonawcę do Wyjaśnień 1 prawidłowej (branej pod uwagę przy sporządzeniu oferty), uwzględniającej przeprowadzone negocjacje, oferty podmiotu, od którego Wykonawca zamierza nabyć materiały niezbędne do tego rodzaju prac, w szczególności podkłady i podrozjazdnice (Wykonawca załącza ofertę, stanowiącą podstawę do sporządzenia oferty Wykonawcy) oraz prawidłowej (branej pod uwagę przy sporządzeniu oferty) oferty w zakresie szyn.” Podobnie, Odwołujący wyjaśnili co do kosztów podkładów i podrozjazdnic, a także kosztów nawierzchni. Odnosząc się do wątpliwości, gdzie zostały ujęte koszty najmu i pracy sprzętu udostępnionego przez podmioty udostępniające zasoby, tj. (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o., Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wskazało, że koszty te ujęte są w ofercie podwykonawczej (...) S.A.

W zakresie dotyczącym kosztów kruszywa, Odwołujący wyjaśnili, iż: „Zamawiający dopuścił do użycia kruszywo pozyskane z recyklingu. Różnica, na którą zwrócił uwagę Zamawiający wynika właśnie z tego powodu (brak uwzględnienia przez Zamawiającego tej okoliczności). Wykonawca planuje

oczyścić część tłucznia i ponownie go zabudować. Szacowana ilość to ok. 20-30%.” Odwołujący zwrócił uwagę na wyjaśnienia Zamawiającego do pytania numer 122. W odpowiedzi na pytanie numer 122 o treści: „Prosimy o podanie stopnia zanieczyszczenia tłucznia na odcinkach, gdzie należy do ponownej zabudowy wykorzystać częściowo oczyszczony tłuczeń, a częściowo nowy, np. (...)”, Zamawiający wskazał: „Szacunkowe zanieczyszczenie dla odcinka S.. – W. ok. 20-30 %, dla odcinka W. – G. – granica województwa ok. 70-80 %. Zamawiający zwraca uwagę, że w ramach wizji terenowej Oferent może ocenić i zweryfikować szacunkowe wartości podane przez Zamawiającego.”

Dalej Odwołujący wskazali również, że koszt transportu rozjazdów został ujęty w pozycji „materiał pozostały” i ujęty w poszczególnych pozycjach Przedmiaru „Montaż rozjazdów”. Odwołujący poinformowali ponadto, że wśród „pozostałych materiałów” ujęte zostały materiały pozostałe, nieujęte w zestawieniu oraz koszty transportu, załadunków, rozładunków i przeładunków. Odnieśli się również do wątpliwości dotyczących kosztów pośrednich, w tym kosztów gwarancji, wskazując, że zostały one ujęte w Przedmiarze robót CZĘŚĆ R - KOSZTY OGÓLNE O KTÓRYCH MOWA W § 9 UST. 14 UMOWY w pozycji R1 oraz do rezerwy na ryzyka. Do wyjaśnień dołączono kalkulacje i oferty dostawców.

Jak referowała Krajowa Izba Odwoławcza, dnia 21 stycznia 2025 roku Zamawiający poinformował o wyborze oferty najkorzystniejszej Wykonawcy (...) S.A. oraz o odrzuceniu oferty Odwołujących Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. Wskazał na podstawy - art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP, art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP oraz art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP. Zdaniem Zamawiającego, Odwołujący przedłożyli wyjaśnienia

cenowe, które w żaden sposób nie uzasadniały, że zaoferowana cena nie jest ceną rażąco niską.

Wyjaśnił, że w związku z wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12 listopada 2024 roku nie brał pod uwagę skierowanego do Odwołujących wezwania z dnia 11 października 2024 roku w części objętej sentencją ww. wyroku. Zamawiający wskazał, iż złożenie na etapie drugich wyjaśnień nowych ofert podwykonawców oraz przedstawienie nowych kalkulacji, budzi wątpliwości Zamawiającego, gdyż w rzeczywistości jego zdaniem są to modyfikacje wyjaśnień i rekalkulacje oferty. Wyjaśnił, iż w jego ocenie, mimo, że Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. sprowadziło wątpliwości Zamawiającego jedynie do drobnej omyłki, to w rzeczywistości zmieniło założenia i podstawy dla kalkulacji kosztów, tak aby zmieścić się w pierwotnie przedstawionych kosztach, co świadczy o tym, iż te pierwotne były wadliwe, błędne, nierzetelne i jako takie nie powinny zostać uznane.

Ponadto Zamawiający (...) S.A. wskazał, że w odniesieniu do kosztów transportu rozjazdów Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w wyjaśnieniach jedynie ogólnikowo poinformowało, że został ujęty w pozycji „materiał pozostały” i poszczególnych pozycjach Przedmiaru „montaż rozjazdów” oraz nie podało, zgodnie z żądaniem Zamawiającego, wartości tych kosztów, co uniemożliwia Zamawiającemu jakąkolwiek weryfikację.

W odniesieniu do kalkulacji kosztów kruszywa Zamawiający wskazał, iż w odpowiedzi na pytanie numer 122 podał jedynie stopień zanieczyszczenia tłucznia. „Absolutnie nie potwierdził tą odpowiedzią dopuszczalności wykorzystania tłucznia z recyklingu. Zamawiający jednoznacznie nie wskazał, iż na ww. odcinkach linii kolejowej tłuczeń będzie zdatny po oczyszczeniu do ponownej zabudowy. Taką możliwość potwierdzą dopiero kompleksowe badania laboratoryjne. Zamawiający zwraca uwagę, że dokładnie wskazał w Przedmiarze Robót, gdzie ma zostać zabudowany tłuczeń nowy (wynika to z opisów pozycji). Powyższe wynika również z PROJEKTU WYKONAWCZEGO. (...) Wykonawca powinien był przyjąć do wyceny tłuczeń nowy, wszędzie tam gdzie zostało to wskazane w SWZ. W ocenie Zamawiającego Wykonawca wycenił koszty w zakresie kruszywa niezgodnie z SWZ. (...) jeżeli na etapie realizacji umowy w wyniku przeprowadzonych badań tłuczeń staro-użyteczny nie zostanie dopuszczony do ponownej zabudowy, to wówczas Wykonawca nie będzie w stanie pokryć kosztów zakupu brakującej ilości tłucznia. Niezależnie od tego czy Wykonawca założył sobie określoną kwotę na ryzyka, to nie może to stanowić usprawiedliwienia dla zaniżenia ceny tłucznia już na etapie oferty. W tym przypadku, zgodnie z treścią SWZ, należało wycenić 100% nowego tłucznia.”

W odniesieniu do wyjaśnień dotyczących kalkulacji kosztów pracy i najmu sprzętu, Zamawiający uznał, że skoro koszty sprzętu udostępnionego Wykonawcy przez podmioty trzecie będzie ponosił inny podmiot trzeci, tj. (...) S.A., co jego zdaniem potwierdza, że dostęp Odwołujących do tych zasobów jest ograniczony i zależny od podmiotu (...) S.A. i wskazuje, że Odwołujący będą tym zasobem tylko pozornie dysponowali. Uznał wobec tego, że oferta jest sprzeczna z art. 118 ust. 4 ustawy PZP i jako taka podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP.

W odniesieniu do wyjaśnień dotyczących kalkulacji w zakresie układów torowych, Zamawiający dodatkowo wskazał, że mimo wprowadzenia nowych niższych cen, kalkulacje Wykonawcy nadal wskazują na niedoszacowanie kosztów wykonania robót, powołując się na własne przeliczenia cen podanych w ofercie w walucie euro w oparciu o kurs euro z dnia terminu złożenia oferty. Powołał się również w tym zakresie na wyjaśnienia Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., z których wynika, że dla branży kolejowej koszty rozkładają się (w przybliżeniu) w taki sposób, iż średnia wartość materiałów wynosi ok. 70% całości zamówienia, a pozostałe 30% obejmują m.in. koszty robocizny oraz sprzętu.

Ponadto, Zamawiający odniósł się do przedstawionego przez Odwołujących rozbicia cenowego dla (...), wskazując, że w świetle wyjaśnień Odwołujących, Zamawiający jest uprawniony przez analogię rozpatrywać również pozostałe pozycje Przedmiaru Robót - Układy torowe, jako że są to pozycje tożsame zakresowo i wycenione dokładnie tak samo, niezależnie czy dotyczą R. czy innego odcinka linii kolejowej. Wskazał na zaniżone pozycje ww. kalkulacji, co jego zdaniem

powoduje, że wycena całej branży torowej jest rażąco niska.

Wskazał, że w zestawieniu kosztów pracy sprzętu nie wykazano stabilizatora dynamicznego toru DGS, który zgodnie ze Specyfikacją Warunków Zamówienia jest wymagany do realizacji robót, co oznacza, że przedstawiona cena nie obejmuje użycia tego sprzętu. Wskazał ponadto, że w kalkulacji kosztów pracy sprzętu dla poszczególnych maszyn przyjęto odcinek o długości 0,541 m, a zgodnie ze Specyfikacją Warunków Zamówienia odcinek budowy nowego toru wynosi ok. 1 km nie licząc rozjazdów i wstawek międzyrozjazdowych.

Kolejno Zamawiający dostrzegł sprzeczność w wyjaśnieniach dotyczących pozycji 36 Przedmiaru, w ramach którego Odwołujący mieli wykorzystywać sprzęt udostępniony przez podmiot trzeci(...)a jako podmiot odpowiedzialny wskazali (...) S.A. Ponadto, Zamawiający po analizie oferty (...) S.A. i wyżej wskazanego zestawienia kosztów dla pozycji 36 stwierdził, że oferta ta nie obejmuje kosztów transportu rozjazdów w technologii blokowej i kosztów zabudowy rozjazdów. Podkreślił, że wyjaśnienia nie są spójne w tym zakresie.

Zamawiający (...) S.A. uznał, że wartości wskazane w Przedmiarze Robót Układ torowy dla pozycji dotyczących montażu torów są zaniżone, przy uwzględnieniu kosztów robocizny i sprzętu określonych w załączonym do wyjaśnień z dnia 23 października 2024 roku Przedmiarze Robót (...), nawet przy uwzględnieniu nowych (podmienionych) cen materiałów. Uznał, że odpowiedź Odwołujących co do „pozostałych materiałów” jest zbyt lakoniczna i ogólnikowa. Podsumowując, wskazał, iż w jego ocenie, w zakresie branży torowej (Przedmiar Robót Układ torowy) wartość niedoszacowania oferty wynosi ponad 6 000 000 zł.

W odniesieniu do tej części wyjaśnień, która dotyczyła kosztów pośrednich, Zamawiający wskazał, iż Odwołujący nie przedstawili kosztów gwarancji. Uznał, na podstawie własnych obliczeń, że koszty pośrednie zostały wyliczone przez Odwołujących błędnie. „(...) mając na uwadze liczne uwagi do wyjaśnień wykazane przez Zamawiającego w niniejszym piśmie, wszelkie kalkulacje kosztów pośrednich (koszty okresu gwarancji, zysk, ryzyka, inne) nie mają sensu gdyż są obarczone błędem, ponieważ koszty bezpośrednie nie zostały należycie określone.”

Wobec tego, uznał, że oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP. Zwrócił również uwagę, że nie może ponownie wezwać Odwołujących do wyjaśnień, gdyż bardzo dokładnie sprecyzował wątpliwości w wezwaniu z dnia 11 października 2024 roku i kolejne wezwanie musiałoby dotyczyć dokładnie tego samego, a udzielone już wyjaśnienia jego zdaniem potwierdziły jednoznacznie, że oferta zawiera rażąco niską cenę. Zamawiający odrzucił również ofertę Odwołujących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP uznając, że Odwołujący wycenili koszty w zakresie kruszywa niezgodnie ze Specyfikacją Warunków Zamówienia, gdyż powinni przyjąć do wyceny tłuczeń nowy, w tych pozycjach Przedmiaru Robót, gdzie to zostało wskazane przez Zamawiającego.

Przechodząc do rozważań prawnych Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła istnienie podstaw do odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w oparciu o art 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP, z powodu uznania, że Wykonawcy ci nie złożyli wyjaśnień uzasadniających podaną w ofercie cenę lub koszt, toteż oferta jest traktowana jak oferta z rażąco niską ceną. W przekonaniu Izby brak było zaś podstaw do odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w oparciu o art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, jako niezgodnej z warunkami zamówienia oraz w oparciu o art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP, tj. z powodu uznania, że oferta jest niezgodna z art. 118 ust. 2 i ust. 4 ustawy PZP.

Krajowa Izba Odwoławcza przyjęła, że zarzut numer 3 dotyczący naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP poprzez bezzasadne odrzucenie oferty Odwołujących z uwagi na brak należytego wyjaśnienia rażąco niskiej ceny oraz zarzut ewentualny numer 5 dotyczący naruszenia art. 224 ust. 1 i 2 ustawy PZP poprzez zaniechanie dalszego zastosowania względem oferty złożonej przez Odwołujących procedury związanej z wyjaśnieniem rażąco niskiej ceny, pomimo istnienia po stronie Zamawiającego uzasadnionych wątpliwości co do sposobu wyceny oferty przez Odwołujących były bezzasadne.

Izba stwierdziła, że Zamawiający prawidłowo odrzucił ofertę Odwołujących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP, uznając, że złożone przez tych Wykonawców wyjaśnienia nie uzasadniają podanej w ofercie ceny, a zatem oferta zawiera rażąco niską cenę. W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej, Odwołujący Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. już na wstępie poczynili błędne założenia, interpretując wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12 listopada 2024 roku wydany w sprawie o sygn. KIO 3859/24, jako podstawę do skierowania do Odwołujących ponownego wezwania do uszczegółowienia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny złożonych dnia 30 września 2024 roku. Z sentencji wyroku nie wynika jednak, by Izba nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności wezwania Odwołujących pismem z dnia 11 października 2024 roku w części dotyczącej zobowiązania Odwołujących do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny w zakresie dotyczącym pkt II ppkt 2 i 3 wezwania jako takich, lecz wyłącznie w zakresie, w jakim - w pkt II ppkt 2 i 3 wezwania - Zamawiający wymagał przedstawienia rozbicia cen jednostkowych dla każdej pozycji wskazanej w Przedmiarze Robót i rozbicia cen wskazanych dla tych pozycji na założone do wyceny: ilości materiałów przewidzianych do zabudowy wraz z ich cenami, koszty robocizny i pracy sprzętu planowanego do wykorzystania, czyli tzw. RMS (robocizna/materiał/sprzęt). Izba uznała bowiem, że wykonawca może w każdy sposób wyjaśnić kalkulację ceny oferty, w tym cen jednostkowych, byleby to wyjaśnienie było zrozumiałe dla zamawiającego - nie tylko w sposób nakazany przez Zamawiającego w wezwaniu z 11 października 2024 roku.

Tym samym Krajowa Izba Odwoławcza wywodziła, że wezwanie z dnia 11 października 2024 roku w zakresie dotyczącym uszczegółowienia wskazanych tam kwestii nie zostało unieważnione i pozostało aktualne. Ryzyko zastosowania się do wezwania w terminie wskazanym przez Zamawiającego lub niezastosowania się i oczekiwania na wyrok Izby w tym zakresie - obciążało Odwołujących. Odwołujący wskazali, że zakwestionowali treść tego wezwania odwołaniem do Krajowej Izby Odwoławczej i jednocześnie pismem z dnia 23 października 2024 roku udzielili Zamawiającemu wyjaśnień w pozostałym zakresie, przedkładając „autorskie rozbicie ceny ofertowej dla wybranego, konkretnego odcinka.” Jako istotną okoliczność Krajowa Izba Odwoławcza wskazała, że Odwołujący nie zaskarżyli wezwania z dnia 11 października 2024 roku jako takiego (lecz wyłącznie w zakresie żądania rozbicia ceny ofertowej na R/M/S), a tym samym przyznali, że Zamawiający może mieć wątpliwości co do złożonych przez nich pierwszych wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny.

W konsekwencji, w ocenie Izby słusznie wskazał Zamawiający w informacji o odrzuceniu oferty Odwołujących z dnia 21 stycznia 2025 roku, że w związku z wydanym wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej dokonując oceny wyjaśnień Odwołujących nie brał pod uwagę skierowanego do nich wezwania z dnia 11 października 2024 roku w części objętej sentencją ww. wyroku. W pozostałym zakresie, wyjaśnienia Odwołujących podlegały ocenie w zakresie wynikającym z art. 224 ust. 6 ustawy PZP w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP.

Izba uznała, że w efekcie przyjęty przez Odwołujących w wyjaśnieniach z dnia 23 października 2024 roku sposób udzielenia odpowiedzi na wątpliwości Zamawiającego, poprzez przedłożenie rozbicia cenowego dla (...), co miało pozwolić Zamawiającemu na zapoznanie się ze sposobem kalkulacji/metodologią opracowanej oferty - okazał się niewłaściwy i niewystarczający z punktu widzenia wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu. Wybór sposobu złożenia wyjaśnień - zgodnie z wyrokiem Izby - należał wyłącznie do Odwołujących. Zamawiający wobec tego był uprawniony do przyjęcia, że Odwołujący w taki sam sposób dokonali wyceny pozostałych odcinków linii kolejowej i może rozpatrzeć je przez analogię.

Krajowa Izba Odwoławcza przypomniała, iż zgodnie z art. 224 ust. 5 ustawy PZP, obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu spoczywa na wykonawcy. Jakkolwiek, Odwołujący nie byli zobowiązani do złożenia wyjaśnień poprzez rozbicie ceny ofertowej z uwzględnieniem kosztów robocizny, materiałów i sprzętu, to jednak wyłącznie Odwołujących obciążało ryzyko sformułowania wyjaśnień w taki sposób, by uzasadnić podaną w ofercie cenę i koszty - w zakresie, w jakim Zamawiający wyraził swoje wątpliwości w wezwaniu z dnia 11 października 2024 roku.

Izba uznała również za prawidłowe stanowisko Zamawiającego, w ramach którego - w przypadku wyjaśnień kosztów materiałów niezbędnych do budowy nawierzchni torowej, w tym



kosztów podkładów i podrozjazdnic, Odwołujący wskutek przedłożenia niedołączonych do pierwszych wyjaśnień ofert, potwierdzili, że pierwsze wyjaśnienia były niewiarygodne i w zasadzie niewłaściwe, a nie tylko niepełne. Krajowa Izba Odwoławcza podkreśliła, iż jakkolwiek przepisy nie ograniczają zamawiającego w możliwości powtórnego wezwania do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, w oparciu o art. 224 ust. 1 ustawy PZP, to jednak wezwanie takie nie może prowadzić do naprawiania błędów kalkulacji oferty, w tym poprawiania wyjaśnień złożonych na pierwsze wezwanie. Uznaje się, że ponowne wezwanie może służyć jedynie uszczegółowieniu kwestii wskazanych w pierwszych wyjaśnieniach, ewentualnie wyjaśnieniu wątpliwości, które pojawiły się w związku z prawidłowo udzielonymi na wezwanie zamawiającego wyjaśnieniami. Dopuszczenie naprawiania błędów kalkulacji w ramach kolejnych wezwań do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, oznaczałoby naruszenie podstawowych zasad postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym zasady równego traktowania wykonawców, zasady przejrzystości oraz zasady proporcjonalności. W efekcie, wykonawca otrzymałby szansę na dostosowanie kalkulacji do zaoferowanej ceny, w sytuacji gdy w rzeczywistości pierwsze wyjaśnienia nie uzasadniały podanej w ofercie ceny lub kosztu. Tymczasem, przepis art. 224 ust. 6 ustawy PZP wprost stanowi, że odrzuceniu podlega oferta, jeżeli złożone wyjaśnienia wraz z dowodami nie uzasadniają podanej w ofercie ceny lub kosztu.

Zgodnie z zapatrywaniami Krajowej Izby Odwoławczej w przedmiotowej sprawie, złożone pierwsze wyjaśnienia Odwołujących nie potwierdziły kosztów budowy nawierzchni torowej, w tym kosztów materiałów, zaś drugie wyjaśnienia nie stanowiły uszczegółowienia tych wyjaśnień i przedstawienia dowodów i wyliczeń potwierdzających poprawność tych kosztów, lecz zmianę pierwszych wyjaśnień, w tym zmianę założeń i podstaw kalkulacji tych kosztów. W efekcie, ponowne wezwanie do Odwołujących nie doprowadziło do osiągnięcia zakładanego celu. W opinii Izby rację ma ponadto Zamawiający, iż takiego działania wykonawcy nie sposób pojmować w kategorii omyłki. Po stronie wykonawcy wezwanego do wyjaśnień leży dochowanie należytej staranności w zakresie ich udzielenia. Wyjaśnienia stanowią bowiem szansę dla wykonawcy, której prawidłowe wykorzystanie może uchylić wątpliwości zamawiającego co do prawidłowości złożonej oferty.

Ponadto Krajowa Izba Odwoławcza wskazywała, że wbrew treści wezwania, Odwołujący nie podali wartości kosztów transportu rozjazdów. Wskazali jedynie, że koszt transportu rozjazdów został ujęty w pozycji materiał pozostały i ujęty w poszczególnych pozycjach Przedmiaru „Montaż rozjazdów”, co nie pozwoliło Zamawiającemu na weryfikację tych kosztów. Skład Orzekający Krajowej Izby Odwoławczej nie zgodził się z Odwołującymi, iż wyżej wymienionym wyrokiem Izba nakazała unieważnić wezwania w tej części.

W odniesieniu do argumentacji odwołania dotyczącej kalkulacji kosztów kruszywa, Izba zgodziła się z Odwołującymi, iż bez wątpienia Zamawiający dopuścił w warunkach zamówienia wykorzystanie materiału obejmującego tłuczeń oczyszczony, niemniej z dokumentów zamówienia nie wynika, w jakim maksymalnie udziale, w stosunku do całej ilości kruszywa. Rację ma przy tym Zamawiający, wskazując w informacji z dnia 21 stycznia 2025 roku o odrzuceniu oferty Odwołujących, że Wykonawcy powinni byli przyjąć do wyceny tłuczeń nowy, wszędzie tam gdzie zostało to wskazane w Specyfikacji Warunków Zamówienia. Bez względu na szacunkowy dopuszczony przez Zamawiającego udział tłucznia oczyszczonego w kalkulacji kruszywa (który nie wynika wprost ze Specyfikacji Warunków Zamówienia, zaś sposób jego obliczenia był między stronami sporny) wskazano, iż w ocenie Izby wyjaśnienia Odwołujących z dnia 23 października 2024 roku nie odpowiedziały na wątpliwości Zamawiającego, w których wskazał, że wartość dostawy kruszywa według stawek z oferty firmy (...) oraz ilości wskazanych w Przedmiarze robót przekracza wskazaną w pierwszych wyjaśnieniach . W odpowiedzi Odwołujący wskazali jedynie, że Zamawiający dopuścił do użycia kruszywo pozyskane z recyklingu i różnica w kalkulacji wynika właśnie z tego powodu oraz, że wykonawca planuje oczyścić i ponownie go zabudować. „Szacowana ilość to ok. 20-30%.” W ocenie Izby, z tak sformułowanych wyjaśnień nie wynika jasna odpowiedź na wątpliwość Zamawiającego. Odwołujący w odwołaniu podnieśli, że Zamawiający błędnie zinterpretował ww. zapis, odnosząc go do ilości globalnej i z tego względu przedstawione wyliczenia są nieprawidłowe, lecz nie udowodnił tego, bowiem nie przedstawił własnych obliczeń. Tym samym, nie tylko nie przekonał Zamawiającego na etapie wyjaśnień, ale również obecnie nie przekonał Izby do swoich racji na etapie postępowania odwoławczego.

Odnosząc się do zarzutów odwołania dotyczących przekroczenia cen jednostkowych w Przedmiarze robót - Izba podzieliła stanowisko Zamawiającego, iż Odwołujący w sposób niedopuszczalny w kolejnych wyjaśnieniach próbowali naprawić swój błąd w postaci niedołączenia do pierwszych wyjaśnień prawidłowej oferty i wykonania nieprawidłowych kalkulacji. W tym zakresie, zastosowanie znalazły spostrzeżenia Izby odnoszące się do wyjaśnień Odwołujących w zakresie kosztów materiałów niezbędnych do budowy nawierzchni torowej.

Krajowa Izba Odwoławcza nie zgodziła się z Odwołującymi, jakoby Zamawiający w sposób nieuprawniony dokonał przeliczenia kursu euro wskazanego w ofercie według daty na dzień złożenia oferty, gdyż strony (Odwołujący i podwykonawca) w ramach swobody umów mogły określić inna datę kursu euro albo samodzielnie określić obowiązujący przelicznik. W tym kontekście Izba wywodziła, iż to w interesie Odwołujących pozostawało, by w ramach składanych wyjaśnień wskazali na stosowny kurs euro, po jakim dokonali oni przeliczenia oferty podwykonawcy - skoro to po stronie Odwołujących leżał ciężar należytego wyjaśnienia kosztów składających się na ofertę. Izba stanęła na stanowisku, że w braku wskazania na takie założenia, Zamawiający był uprawniony - weryfikując wyjaśnienia - przyjąć w sposób rozsądny dany kurs na potrzeby ustalenia kwot kosztów przyjętych do kalkulacji przez Wykonawców. W innym wypadku nie byłoby możliwe zweryfikowanie wyjaśnień Wykonawców w tym zakresie. Krajowa Izba Odwoławcza zgodziła zatem z Odwołującymi, że w ramach swobody umów



mogli przyjąć określony kurs lub ustalić inny przelicznik - lecz jeżeli tak się stało to należało na to wskazać Zamawiającemu, składając wyjaśnienia, na potrzeby których konieczne było ustalenie takiego kursu.

W przekonaniu Izby Zamawiający był również uprawniony - wbrew temu co twierdzą Odwołujący - do przyjęcia, że stosunek 70% całości zamówienia do 30% dotyczy odpowiednio średniej wartości materiałów w stosunku do kosztów robocizny i sprzętu, skoro sami Odwołujący wskazali na taką zasadę w swoich wyjaśnieniach z dnia 23 października 2024 roku.

W odniesieniu do uwag Zamawiającego do pozycji 29 Przedmiaru Robót Układy Torowe dla pozostałych odcinków inwestycji, Odwołujący podnieśli, że Zamawiający nie był uprawniony do oparcia się na wyjaśnieniach sporządzonych dla (...), skoro w świetle wyroku Izby Odwołujący nie byli zobowiązani do przedłożenia rozbicia cenowego, a tym bardziej nie byli zobowiązani do jego przedstawienia dla wszystkich odcinków, które mają zostać wykonane w ramach postępowania, niemniej pomijają przy tym literalną treść uzasadnienia wyżej wskazanego wyroku, w którym Izba wskazała, iż wykonawca może wyjaśnić kalkulację ceny ofertowej w każdy sposób, byleby to wyjaśnienie było zrozumiałe dla zamawiającego. W ocenie Izby nie oznacza to, że wyjaśnienia Odwołujących złożone dnia 30 września 2024 roku nie mogą być po wyroku Izby brane pod uwagę przez Zamawiającego. Odwołujący nie zaskarżyli wezwania do wyjaśnień w całości, zaś Izba nie nakazała unieważnienia całej czynności wezwania do wyjaśnień, lecz wyłącznie w zakresie w jakim Zamawiający żądał od Odwołujących konkretnego sposobu złożenia Wyjaśnień, tj. rozbicia cenowego. Izba nie nakazała również Zamawiającemu ponownego wezwania Odwołujących do wyjaśnień. Tym samym, jak wynika z wyroku - Zamawiający nie mógł wyciągać dla Odwołujących negatywnych konsekwencji z faktu nieprzedstawienia rozbicia cenowego, zaś Odwołujący mieli dowolność w sposobie wyjaśnienia kwestii, o które prosił Zamawiający w piśmie z dnia 11 października 2024 roku. Skoro zaś złożyli wyjaśnienia i wskazali, że przedłożone wraz z nimi rozbicie cenowe dla (...) pozwala prześledzić zarówno koszty robocizny i pracy sprzętu, jak i koszt materiałów dla całej oferty - to powinni liczyć się z konsekwencjami takiego sposobu zobrazowania Zamawiającemu kalkulacji ceny ofertowej. Przed Krajową Izbą Odwoławczą Odwołujący podnosili, że przecież nie każdy z odcinków jest identyczny i żadna analogia nie może mieć miejsca, niemniej powinni byli to uwzględnić na etapie składania wyjaśnień. Rację mają przy tym Odwołujący twierdząc, że: „Z uwagi na brak otrzymania rozbicia cenowego uwzględniającego R/M/S Zamawiający nie jest w stanie ocenić jakie konkretnie koszty przyjął Odwołujący na potrzeby wyceny danej „jednostki”, nie mówiąc już o wycenie całego odcinka lub odcinków.” - co tylko potwierdza, że złożone wyjaśnienia były niewystarczające dla uzasadnienia kalkulacji ceny ofertowej i nie pozwalały Zamawiającemu na ocenę realności kosztów realizacji zamówienia.

Podobnie rzecz się ma w odniesieniu do argumentacji odwołania dotyczącej pozycji 23, 24, 25 i 26, jak też dotyczącej uwag Zamawiającego do tożsamych pozycji w pozostałym zakresie całego przedmiaru (pkt 2 lit. h).

Krajowa Izba Odwoławcza zwróciła uwagę, że w odpowiedzi na zarzuty Zamawiającego wskazane w punkcie 4 informacji z dnia 21 stycznia 2025 roku (str. 30), Odwołujący wskazali, że koszty głównego sprzętu do robót torowych, jak zgrzewarka i dynamiczny stabilizator toru (DGS) zostały ujęte w pozycji „Koszt utrzymania zaplecza Wykonawcy”, co wynika z wyjaśnień z 23 października 2024 roku, lecz nie odnieśli się do zarzutu, iż część kosztów została zaniżona z powodu zaniżenia długości odcinka robót o blisko połowę.

Ponadto, do zarzutu z pkt 6 informacji z 21 stycznia 2025 roku (str. 31), o tym, że „Wykonawca w zestawieniu kosztów dla poz. 36 przedstawił m.in. pozycję „materiały pozostałe - montaż, transport i zabudowa rozjazdu blokowo R500” - wartość 70 000 zł/kpl., a jako podmiot odpowiedzialny za roboty przy tej pozycji wskazał członka konsorcjum (...) S.A.” pomimo, iż powinien wskazać na (...) Odwołujący nie odnieśli się w żaden inny sposób, jak tylko poprzez zaprzeczenie, by taka informacja wynikała z wyjaśnień, podczas gdy Izba stwierdziła, że faktycznie w Przedmiarze robót z rozbiciem cenowym dla (...) w poz. 36 dla prac „materiały pozostałe - montaż, transport i zabudowa rozjazdu blokowo(...)” - wskazany jest podmiot odpowiedzialny „(...)”. Taki sposób sformułowania uzasadnienia zarzutów w odwołaniu uniemożliwiał Izbie odniesienie się do ich merytorycznej zasadności.

Izba przyznała również rację Zamawiającemu, iż odpowiedź Odwołujących z dnia 23 października 2024 roku na wezwanie w zakresie uszczegółowienia wyjaśnień odnoszących się do pozycji o nazwie „Pozostałe materiały” była zbyt ogólnikowa i lakoniczna, by umożliwić Zamawiającemu weryfikację kalkulacji tej pozycji. Nadto, z odpowiedzi tej nie wynika to, co próbuje narzucić treść odwołania - nie wskazano w niej bowiem, by chodziło wyłącznie o koszty materiałów, transportu, załadunków, rozładunków i przeładunków, których nie wykonają samodzielnie Odwołujący. Krajowa Izba Odwoławcza nie zgodziła się również z Odwołującymi, iż jeśli w tym zakresie treść odpowiedzi nie satysfakcjonowała Zamawiającego, to powinien doprecyzować wątpliwości w ramach procedury wyjaśniającej. Skoro bowiem Zamawiający w piśmie z dnia 11 października 2024 roku prosił o uszczegółowienie wyjaśnień odnoszących się do pozycji „Pozostałe materiały”, zaś otrzymał jednozdaniową i to niepełną (jak potwierdza treść odwołania) odpowiedź to oznacza, że to Odwołujący nie dołożyli należytej staranności, by rozwiać wątpliwości Zamawiającego.

Izba podkreśliła, że wyjaśnienia składane w ramach badania rażąco niskiej ceny nie mogą być tak ogólne, by uniemożliwiały zamawiającemu weryfikację prawidłowości kalkulacji ceny i jej realności. Zamawiający nie miał zatem podstaw do uznania ich za wystarczające i wiarygodne, skoro



nie miał możliwości ich weryfikacji. Wyjaśnienia wykonawcy składane w trybie art. 224 ust. 1 lub ust. 2 PZP mają umożliwić zamawiającemu zbadanie zaoferowanej przez wykonawcę ceny w kontekście możliwości uznania ją za rażąco niską. Skoro, według art. 224 ust. 5 PZP, obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu spoczywa na wykonawcy, to w procesie badania ceny ofertowej, wykonawca ma obowiązek dostarczyć zamawiającemu wszelkich materiałów i danych, które wykażą, że oferta została skalkulowana prawidłowo, z uwzględnieniem wymagań wynikających z dokumentów zamówienia oraz powszechnie obowiązujących przepisów prawa. W innym wypadku zamawiający zmuszony jest czynić własne założenia. Badając ww. kwestię zamawiający winien opierać się na materiałach i danych, które otrzymał od wykonawcy, powinny więc być one wystarczające dla uznania, że cena ofertowa została skalkulowana poprawnie z uwzględnieniem wszelkich czynników kosztotwórczych i w sposób pozwalający na wykonanie zamówienia zgodnie ze wszystkimi wymaganiami.

Odnośnie do dokonanej przez Zamawiającego „rekalkulacji kosztów dotyczących rozjazdów” - Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wskazało, że jest ona błędna, gdyż oferta firmy (...) była wariantowa i zakładała dwie opcje, czego nie uwzględnił Zamawiający. W odwołaniu wyjaśniono, że „W zakresie tego elementu wyceny Odwołujący zdecydował się na realizację zamówienia w oparciu o Opcję 1. W tym wypadku koszt transportu i rozładunku (w tym zabezpieczenie sprzętu w postaci dźwigu oraz kosztów lokomotywy) będzie ponosił (...) S.A., natomiast sam montaż zostanie dokonany przez (...) S.A. - taki model działania jest zgodny z IDW oraz SWZ.” - lecz w ocenie Izby zabrakło tego rodzaju wyjaśnienia w treści odpowiedzi z dnia 23 października 2024 roku.

Podobnie, odnośnie wyjaśnienia kwestii kosztów ogólnych i kosztów pośrednich - których zdaniem Izby w piśmie z 23 października 2024 roku w wymiarze rzeczowym również zabrakło.

Krajowa Izba Odwoławcza podkreśliła, iż przedmiotowy zarzut odwołania koncentruje się wokół próby wykazania, że odrzucenie oferty było przedwczesne, skoro Zamawiający powinien po wyroku Izby w sprawie KIO 3859/24 - ponownie wezwać Odwołujących do wyjaśnień, a nie wokół wykazania, że podstawa odrzucenia ich oferty była nieprawidłowa, gdyż oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, zaś Odwołujący złożyli prawidłowe i spójne wyjaśnienia. Słusznie dostrzegł to Zamawiający podnosząc, iż brak jest w zasadzie w tej części odwołania merytorycznej argumentacji kwestionującej ocenę Zamawiającego.

Powyższe doprowadziło Izbę do uznania, że decyzja Zamawiającego o odrzuceniu oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP była prawidłowa.

Kolejno także zarzut numer 4 dotyczący naruszenia art. 239 ust. 1 ustawy PZP poprzez wybór jako najkorzystniejszej w postępowaniu oferty złożonej przez (...) S.A. w sytuacji, gdy za najkorzystniejszą powinna zostać uznana oferta złożona przez Odwołujących – został uznany przez Krajową Izbę Odwoławczą za bezzasadny.

Skoro, Izba potwierdziła, że Zamawiający miał podstawy, by odrzucić ofertę Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., to miał również podstawy by następnie uznać za najkorzystniejszą ofertę Wykonawcy (...)S.A. Jak wynika z akt sprawy, w postępowaniu wpłynęło 13 ofert, w tym: oferta Odwołujących z ceną brutto 227 437 662,93 zł, oferta Przystępującego (...) S.A. z ceną brutto 243 392 400,00 zł, oferta (...) S.A. w K. z ceną brutto 248 356 482,77 zł oraz oferta Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w K. z ceną brutto 261 638 886,11 zł. Kryterium oceny ofert stanowiła cena całkowita brutto - 100%. Zgodnie z informacją o wyborze oferty najkorzystniejszej z dnia 21 stycznia 2025 roku, za najkorzystniejszą została uznana oferta Przystępującego (...) S.A. - z punktacją 100 pkt, kolejno oferta Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. uzyskała 93,03 pkt. Oferta Odwołujących oraz oferta (...) S.A. zostały odrzucone. Wynika stąd, iż najkorzystniejszą spośród ofert niepodlegających odrzuceniu była oferta (...) S.A.

Izba wskazała, iż zgodnie z art. 239 ust. 1 ustawy PZP, będącym przedmiotem zarzutu, zamawiający wybiera najkorzystniejszą ofertę na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia. Krajowa Izba Odwoławcza nie miała wątpliwości, iż w niniejszej sprawie oferta (...) S.A. została wybrana na podstawie ustalonego w IDW kryterium oceny ofert - ceny, skoro Wykonawca ten zaoferował najniższą cenę spośród wykonawców, których oferty nie podlegały odrzuceniu, a bynajmniej Odwołujący nie wskazali w odwołaniu, że jest inaczej.

O kosztach postępowania Krajowa Izba Odwoławcza orzekła stosownie do wyniku postępowania na podstawie art. 557 ustawy PZP oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i pkt 2 lit. b) w zw. z § 8 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 roku w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobieraniu wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437 ze zm.). Zamawiający nie złożył wniosku o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, zatem zdaniem Izby nie było podstaw do obciążenia takimi kosztami Odwołujących.

Przedmiotowy wyrok Krajowej Izby Odwoławczej zaskarżyło Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w całości, wskazując, że w punkcie 1 sentencji wyroku Krajowa Izba Odwoławcza oddaliła odwołanie z dnia 31 stycznia 2025 roku dotyczące: zarzutu numer 3 w zakresie naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP, zarzutu numer 4 w zakresie naruszenia art. 239 ust. 1 ustawy PZP oraz zrzutu numer 5 w zakresie naruszenia art. 224 ust.



1 i 2 ustawy PZP. Przed Sądem Zamówień Publicznych skarga została zarejestrowana pod sygn. akt XXIII Zs 45/25.

Zaskarżonemu wyrokowi Krajowej Izby Odwoławczej zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.: art. 542 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 531 ustawy PZP w zw. z art. 552 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 559 ust. 1 ustawy PZP poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego, dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, co doprowadziło do nieprawidłowo przeprowadzonego postępowania dowodowego w sprawie oraz wydania wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z pominięciem istotnych faktów ustalonych w toku postępowania odwoławczego i dokonania w rezultacie ustaleń faktycznych sprzecznych z treścią materiału dowodowego, co znalazło swoje odzwierciedlenie w przyjęciu w uzasadnieniu wyroku Krajowej Izby Odwoławczej twierdzenia według którego:



„Izba uznała również za prawidłowe stanowisko Zamawiającego, w ramach którego - w przypadku wyjaśnień kosztów materiałów niezbędnych do budowy nawierzchni torowej, w tym kosztów podkładów i podrozjazdnic, Odwołujący wskutek przedłożenia niedołączonych do pierwszych wyjaśnień ofert, potwierdzili, że pierwsze wyjaśnienia były niewiarygodne i w zasadzie niewłaściwe, a nie tylko niepełne" podczas gdy prawidłowa ocena złożonych przez Skarżących Wyjaśnień rażąco niskiej ceny I i Wyjaśnień rażąco niskiej ceny II powinna była doprowadzić Izbę do oceny, iż Skarżący wskutek przedłożenia wraz z Wyjaśnieniami rażąco niskiej ceny II niedołączonych do pierwszych wyjaśnień ofert potwierdzili poprawność kalkulacji zawartych w pierwszych Wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny;



„złożone pierwsze wyjaśnienia Odwołujących nie potwierdziły kosztów budowy nawierzchni torowej, w tym kosztów materiałów, zaś drugie wyjaśnienia nie stanowiły uszczegółowienia tych wyjaśnień i przedstawienia dowodów i wyliczeń potwierdzających poprawność tych kosztów, lecz zmianę pierwszych wyjaśnień, w tym zmianę założeń i podstaw kalkulacji tych kosztów. W efekcie, ponowne wezwanie do Odwołujących nie doprowadziło do osiągnięcia zakładanego celu. Rację ma ponadto Zamawiający, iż takiego działania wykonawcy nie sposób pojmować w kategorii omyłki" podczas gdy prawidłowa ocena złożonych przez Skarżących Wyjaśnień rażąco niskiej ceny I i Wyjaśnień rażąco niskiej ceny II powinna była doprowadzić Izbę do oceny, iż Skarżący nie dokonali w Wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny II jakichkolwiek zmian w obliczeniach wskazanych w Wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny I, ale dokonali ich uszczegółowienia, a brak załączenia do Wyjaśnień rażąco niskiej ceny I właściwych ofert podwykonawców wynikał z omyłki pracowników Skarżących;



„przedłożenie rozbicia cenowego dla (...), co miało pozwolić Zamawiającemu na zapoznanie się ze sposobem kalkulacji/metodologią opracowanej oferty - okazał się niewłaściwy i



niewystarczający z punktu widzenia wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu” i „Zamawiający wobec tego był uprawniony do przyjęcia, że Odwołujący w taki sam sposób dokonali wyceny pozostałych odcinków linii kolejowej i może rozpatrzeć je przez analogię", podczas gdy prawidłowa ocena złożonych przez Skarżących Wyjaśnień rażąco niskiej ceny I i Wyjaśnień rażąco niskiej ceny II powinna była doprowadzić Izbę do oceny, iż przedłożenie przez Skarżących rozbicia cenowego dla (...) obrazowało jedynie sposób wyceny robót opisanych w tym rozbiciu i zatem w żadnej mierze nie uzasadniało dokonania przez Zamawiającego wyceny pozostałych odcinków linii kolejowej na zasadzie analogii;

co w efekcie doprowadziło Izbę do przyjęcia oceny, że Skarżący nie udzielili wyjaśnień na pytania Zamawiającego, a udzielone przez Skarżących Wyjaśnienia rażąco niskiej ceny I i Wyjaśnienia rażąco niskiej ceny II wraz z dowodami nie uzasadniały podanej w ofercie Skarżących ceny, podczas gdy prawidłowa ocena dowodów winna była doprowadzić Izbą do przyjęcia, że udzielone przez Skarżących Wyjaśnienia rażąco niskiej ceny I i Wyjaśnienia rażąco niskiej ceny II wraz z dowodami uzasadniły cenę podaną przez Skarżących w ofercie i tym samym brak było podstaw do odrzucenia oferty Skarżących na podstawie art. 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP.

Ponadto Skarżący Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. zarzucili naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.: 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP oraz art. 224 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy PZP, a także art. 65§ 1 k.c. poprzez ich niewłaściwą wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz w konsekwencji przyjęcie, że:

a)  zgodnie ze wskazanymi przepisami możliwe jest odrzucenie oferty Skarżących wobec pojawiających się nowych wątpliwości Zamawiającego wobec otrzymanych uprzednio wyjaśnień rażąco niskiej ceny, podczas gdy prawidłowa wykładnia wskazanych przepisów powinna była doprowadzić Izbę do wniosku, że w przypadku gdy Skarżący udzielili poprawnych odpowiedzi na pytania zadane im przez Zamawiającego w trybie art. 224 ust. 1 i 2 ustawy PZP, a Zamawiający powziął nowe wątpliwości wobec udzielonych wyjaśnień, to obowiązkiem Zamawiającego było zwrócenie się do Skarżących w trybie art. 224 ust. 1 ustawy PZP o udzielenie wyjaśnień na nowe wątpliwości, a odrzucenie oferty Skarżących na podstawie art. 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP przed zwróceniem się o udzielenie wyjaśnień było bezpodstawne;

b)  jakiekolwiek, nawet drobne, wątpliwości Zamawiającego co do prawidłowości obliczenia cen jednostkowych wynikające z udzielonych przez Skarżących wyjaśnień uzasadniają odrzucenie oferty na podstawie art. 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP, podczas gdy prawidłowa wykładnia wskazanych przepisów powinna była doprowadzić Izbę do przyjęcia, że jedynie zupełny brak wyjaśnienia zaoferowanej przez Skarżących ceny lub udzielenie wyjaśnień, które potwierdzają brak możliwości wykonania przedmiotu zamówienia za zaoferowaną cenę umożliwiają odrzucenie oferty Skarżących, co nie miało miejsca w przypadku wyjaśnień udzielonych przez Skarżących;

c)  na gruncie skarżonych przepisów zasadne jest rozstrzyganie wątpliwości interpretacyjnych w zakresie złożonych wyjaśnień na niekorzyść składającego je wykonawcy, co znalazło odzwierciedlenie w akceptacji koncepcji Zamawiającego, który uznał, że rozbicie cenowe dla (...) (złożone przez Skarżących) może być przez analogię zastosowane w odniesieniu do innych zakresów wyceny ofertowej oraz przyjęciu dla oceny wyjaśnień niekorzystnego (a jednocześnie niewskazanego w tych wyjaśnieniach) kursu euro, a co w konsekwencji skutkowało dokonaniem błędnej wykładni złożonych przez Skarżących oświadczeń woli zawartych w wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny ponad ich osnowę i niezgodnie z intencją Skarżących.

W oparciu o powyższe zarzuty Skarżący Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wnieśli o uwzględnienie skargi w całości poprzez orzeczenie co do istoty sprawy oraz na podstawie art. 588 ust. 2 ustawy PZP w zw. z art. 554 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 lit a ustawy PZP zmianę wyroku w punkcie 1 sentencji i uwzględnienie odwołania oraz nakazanie Zamawiającemu:

(1) unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;

(2) unieważnienie czynności odrzucenia oferty Skarżących;

(3) dokonanie ponownej oceny ofert z uwzględnieniem oferty Skarżących;

ewentualnie:

(4) wezwanie Skarżących do złożenia wyjaśnień, na podstawie art. 224 ust. 1 i 2 ustawy PZP, w zakresie rażąco niskiej ceny;

W konsekwencji wniesiono o zmianę punktu 2 sentencji wyroku Krajowej Izby Odwoławczej i obciążenie kosztami postępowania Zamawiającego, a także zasądzenie od Przeciwnika Skargi -Zamawiającego na rzecz Skarżących kosztów procesu, w tym kosztów postępowania skargowego i kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zamawiający (...)S.A. w odpowiedzi na skargę Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wniósł o jej oddalenie w całości - z uwagi na jej bezzasadność oraz o zasądzenie od Skarżących na rzecz Zamawiającego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. Dodatkowo Zamawiający skierował wniosek o połączenie sprawy o sygn. akt XXIII Zs 45/25 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą zainicjowaną skargą Zamawiającego z dnia 21 marca 2025 roku wniesioną od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 26 lutego 2025 roku, sygn. akt XXIII Zs 46/25 (sygn. akt KIO 358/25).

W odpowiedzi na skargę Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. Uczestnik (...)S.A. wniósł o jej oddalenie w całości jako bezzasadnej oraz dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania odwoławczego prowadzonego przed Krajową Izbą Odwoławczą (sygn. akt. KIO 358/25).

Także Zamawiający (...) S.A. wniósł skargę na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 31 stycznia 2025 roku, wydane w postępowaniu odwoławczym prowadzonym pod sygn. akt KIO 358/25, wskazując jako zakres zaskarżenia - uznane za zasadne zarzuty odwołania przez Krajową Izbę Odwoławczą, a zatem zarzut numer 1 dotyczący naruszenia art. 226 ust 1 pkt 3 ustawy PZP w zw. z art. 118 ust 2 i 4 ustawy PZP oraz zarzut numer 2 dotyczący naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP. Przed Sądem Zamówień Publicznych skarga została zarejestrowana pod sygn. akt XXIII Zs 46/25.

Zaskarżonemu w powyższym zakresie wyrokowi Zamawiający zarzucił naruszenie przepisów postępowania tj.:



art. 542 ust. 1 ustawy PZP polegające na zaniechaniu wszechstronnego rozpatrzenia zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz pominięcie w rozstrzygnięciu kluczowych zapisów Specyfikacji Warunków Zamówienia oraz wyjaśnień Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., potwierdzających zasadność odrzucenia oferty tychże Wykonawców, jako niezgodnej z warunkami zamówienia,



art. 542 ust. 1 ustawy PZP oraz art. 543 ust. 1 ustawy PZP, polegające na zaniechaniu wszechstronnego rozpatrzenia zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz pominięcie w rozstrzygnięciu istotnych dowodów, tj. Wyjaśnień Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., skutkującego uznaniem, iż oferta tych Wykonawców nie podlega odrzuceniu z uwagi na jej niezgodność z przepisami prawa.

Ponadto Skarżący (...) S.A. przedstawił zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego, tj.: art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP w zw. z art. 118 ust. 2 i 4 ustawy PZP oraz 226 ust 1 pkt 5 ustawy PZP, poprzez ich błędną wykładnię i niezastosowanie, mimo spełnienia przesłanek odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A.

W oparciu o powyższe zarzuty, wniesiono o uwzględnienie skargi oraz:

1.  zmianę zaskarżonego orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej w zaskarżonej części poprzez oddalenie odwołania w całości i uznanie wyżej wskazanych zarzutów odwołania za niezasadne;

2.  zasądzenie od Przeciwników Skargi na rzecz Skarżącego kosztów postępowania skargowego, w tym kosztów reprezentacji według norm przepisanych;

3.  rozpoznanie przedmiotowej skargi na rozprawie;

4.  poddanie pod ocenę wszystkich faktów i okoliczności ustalonych podczas postępowania odwoławczego, które zostały pominięte przez Krajową Izbę Odwoławczą, a także powtórną ocenę dowodów przeprowadzonych w czasie postępowania odwoławczego (art. 241 k.p.c.).

W odpowiedzi na skargę Zamawiającego (...) S.A. Przeciwnicy Skargi Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. wnieśli o oddalenie skargi w całości z uwagi na całkowitą bezzasadność podniesionych w niej zarzutów, zasądzenie od Skarżącego na rzecz Przeciwników Skargi kosztów postępowania skargowego, w tym kosztów zastępstwa według norm przewidzianych właściwymi przepisami oraz pominięcie na zasadzie art. 381 k.p.c. zgłoszonych w:



punkcie 15 skargi dowodu w postaci zobowiązania (...) S.A. do oferty w dniu 21 listopada 2024 roku (Załącznik nr 6 do Skargi) mając na względzie, że wskazany dowód jest nieprzydatny do okoliczności, na którą został powołany a to z uwagi na to, że wynika z niego jedynie złożenie określonego oświadczenia woli przez osoby podpisujące wskazane dokumenty w innym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, charakteryzującego się odmiennymi warunkami realizacji;



punkcie 34 skargi dowodu w postaci „zestawienia ilości tłucznia nowego" mając na względzie, że Skarżący mógł te dowody powołać przed Krajową Izbą Odwoławczą,

Ponadto wniesiono o zobowiązanie Skarżącego do przekazania Przeciwnikom Skargi załączników do skargi, w szczególności nowych dowodów stanowiących Załączniki nr 4 i wyznaczenie Przeciwnikom Skargi 14-dniowego terminu na złożenie pisma procesowego z odniesieniem się do treści wskazanych załączników. Złożono także wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów wymienionych w treści uzasadnienia odpowiedzi na skargę na okoliczności w niej wskazane.

Uczestnik (...)S.A. w odpowiedzi na skargę Zamawiającego(...) S.A. wniósł o jej uwzględnienie w całości oraz dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania odwoławczego prowadzonego przed Krajową Izbą Odwoławczą (sygn. akt. KIO 358/25).

Na rozprawie skargowej dnia 13 czerwca 2025 roku Sąd Okręgowy postanowił połączyć do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawę XXIII Zs 45/25 oraz sprawę XXIII Zs 46/25 i dalej obie łącznie prowadzić pod sygnaturą XXIII Zs 45/25.

Zamawiający (...) S.A. poinformował, że w dniu 5 czerwca 2025 roku w wyniku przeprowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego została zawarta umowa pomiędzy Zamawiającym (...) S.A. a Wykonawcą (...)S.A.

Skarżący Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w trakcie rozprawy skargowej przed Sądem Zamówień Publicznych poparli skargę i w związku z faktem zawarcia umowy



w sprawie zamówienia publicznego wnieśli o stwierdzenie przez Sąd Okręgowy naruszenia przepisów prawa wskazanych w skardze.

Sąd Okręgowy – Sąd Zamówień Publicznych zważył, co następuje:

Skarga Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. nie była zasadna. Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne dokonane przez Krajową Izbę Odwoławczą stanowiące podstawę oddalenia odwołania złożonego przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., odnośnie do zarzutów nr 3,4 i 5 odwołania jak i wywody prawne zawarte w uzasadnieniu wyroku Izby. Zauważyć też należy, iż w istocie wywody zawarte w części merytorycznej skargi sprowadzają się do prezentowania przez Skarżących własnej, a konkurencyjnej wobec Krajowej Izby Odwoławczej oceny faktycznej i prawnej sprawy. W ocenie Sądu Okręgowego natomiast Krajowa Izba Odwoławcza w sposób przekonujący wyjaśniła podstawy oddalenia odwołania w niniejszej sprawie. Ocena materiału dowodowego została dokonana w sposób wszechstronny i spójny, nie naruszała granic oceny swobodnej, była zgodna z zasadami doświadczenia życiowego oraz nie zawierała błędów faktycznych lub logicznych, stąd ustalenia te Sąd Okręgowy uznaje za własne. Sąd Okręgowy w całości podziela także argumentację prawną przedstawioną przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Zarzuty Konsorcjum ogniskowały wokół kwestii związanej z oceną złożonych przez Skarżących wyjaśnień w ramach procedury dotyczącej domniemania rażąco niskiej ceny, a zatem naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP oraz art. 224 ust. 1 i 2 ustawy PZP, a także w konsekwencji naruszenia art. 239 ust. 1 ustawy PZP wobec wyboru jako najkorzystniejszej oferty Uczestnika (...) S.A.

W ramach skargi Skarżący Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w pierwszej kolejności podnosili zarzuty naruszenia przepisów postępowania tj.: art. 542 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 531 ustawy PZP w zw. z art. 552 ust. 1 ustawy PZP w zw. z art. 559 ust. 1 ustawy PZP poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego, dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Wskazania w tym miejscu wymaga, iż wydając wyrok Krajowa Izba Odwoławcza bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania odwoławczego (art. 552 ust. 1 ustawy PZP). Ustalony stan rzeczy to taki, który znajduje potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym ocenionym wedle reguł wyrażonych w art. 542 ustawy PZP i reguł dowodowych ustanowionych w oddziale 6 rozdziału 2 działu IX Prawa zamówień publicznych. Postępowanie dowodowe w postępowaniu odwoławczym służy zgromadzeniu dowodów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 531 ustawy PZP). Skład orzekający ocenia wiarygodność oraz moc każdego z dowodów odrębnie według własnego uznania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału (art. 542 ust. 1 ustawy PZP). Należy wskazać, iż Krajowa Izba Odwoławcza ma swobodę w



ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, natomiast zarzut naruszenia tego uprawnienia może być usprawiedliwiony tylko wówczas, gdyby Izba zaprezentowała rozumowanie sprzeczne z regułami logiki bądź doświadczeniem życiowym. Dlatego też dla skuteczności tego zarzutu nie wystarcza stwierdzenie o wadliwości dokonanych ustaleń faktycznych, odwołujących się do stanu faktycznego, który w przekonaniu Skarżących odpowiada rzeczywistości. Konieczne jest zatem wskazanie przyczyn dyskwalifikujących postępowanie w tym zakresie. Dlatego też należy wskazać jakie kryteria oceny zostały naruszone przy ocenie konkretnych dowodów uznając brak wiarygodności i mocy dowodowej. Natomiast nie jest wystarczające przekonanie strony o innej niż przyjęła Izba wadze, doniosłości poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena Izby. Reguła „swobodnej oceny dowodów" nie oznacza dowolności w analizie materiału dowodowego oraz poczynionych ustaleniach faktycznych. Swobodna ocena dowodów winna być dokonywana bowiem zgodnie z zasadami logiki, tak aby wnioski wyprowadzone z materiału dowodowego były zgodne z regułami logiki jak również pomiędzy zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym a wnioskami winien występować związek przyczynowo-skutkowy (wyrok SN z dnia 20 sierpnia 2002 r., II UKN 555/01,, wyrok SN z dnia 7 lutego 2002 r., II UKN 806/00, wyrok SN z dnia 12 lutego 2004 r., II UK 236/03. ).Jak wskazuje się w orzecznictwie Sądu Najwyższego: „Swobodna ocena dowodów dokonywana jest przez pryzmat własnych przekonań sądu, jego wiedzy i posiadanego zasobu doświadczeń życiowych, ale powinna także uwzględniać wymagania prawa procesowego oraz reguły logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i - ważąc ich moc oraz wiarygodność - odnosi je do pozostałego materiału dowodowego."

W orzecznictwie wyrażony jest również pogląd, iż ocena wiarygodności i mocy dowodów przeprowadzonych w danej sprawie powinna odpowiadać regułom logicznego myślenia wyrażającym formalne schematy powiązań między podstawami wnioskowania i wnioskami oraz uwzględniać zasady doświadczenia życiowego będące wyznacznikiem granic dopuszczalnych wniosków i stopnia prawdopodobieństwa ich przydatności w konkretnej sytuacji. W końcu, ramy swobodnej oceny dowodów muszą być zakreślone wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego, regułami logicznego myślenia oraz pewnego poziomu świadomości prawnej, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność, odnosi je do pozostałego materiału dowodowego. Ustalenia faktyczne dokonane w oparciu o tak ocenione dowody nie mogą wykazywać błędów tak faktycznych, tzn. nie mogą być sprzeczne z treścią dowodów, jak i logicznych. Powyższe wymagania spełnia uzasadnienie i wnioskowanie zaprezentowane przez Krajową Izbę Odwoławczą w uzasadnieniu orzeczenia - jest spójne, logiczne, a poszczególne wnioski powiązane są w logiczny ciąg przyczyniono-skutkowy.

Skarżący nie wykazał w sposób przewidziany w przepisach PZP, że zaoferowana przez niego cena oferty pozwoli na realizację zamówienia. Stwierdzenie powyższego przez Izbę musiało skutkować nakazem odrzucenia oferty Skarżącego na podstawie art. 226 ust. 1 pkt. 8) PZP jako zawierającej rażąco niską cenę. Odnosząc się do zarzutów Skargi należy zauważyć, że Skarżący odnosi się do ustaleń Izby co do wyjaśnień kosztów materiałów niezbędnych do budowy nawierzchni torowej, w tym kosztów podkładów i podrozjazdnic - w słusznej ocenie Izby Skarżący wskutek przedłożenia niedołączonych do pierwszych wyjaśnień ofert, potwierdził, że pierwsze wyjaśnienia były niewiarygodne i w zasadzie niewłaściwe, a nie tylko niepełne. Skarżący uważa takie twierdzenie za niezgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. W powyższym zakresie Skarżący próbuje przedstawić konkurencyjną wobec oceny Izby interpretację przepisów PZP oraz wynikających z nich reguł dotyczących procedury wyjaśnienia ceny oferty.

Wskazania wymaga, że Wezwaniem numer II Zamawiający zwrócił się do Skarżących o złożenie wyjaśnień w zakresie kosztów transportu podkładów z uwagi na to, że z oferty dostawcy podkładów załączonej do Wyjaśnień rażąco niskiej ceny I wynikało, że koszt zakupu podkładów wraz z transportem po stronie dostawcy, przekracza koszty wskazane w tym zakresie przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. Podobne wezwanie zostało skierowane w odniesieniu do kalkulacji ceny rozjazdów. Dodatkowo Zamawiający w tym zakresie zażądał przedstawienia kosztów transportu rozjazdów oraz wskazania, gdzie te koszty zostały ujęte - zważywszy, że Wykonawcy polegali na potencjale podmiotu trzeciego (...) w zakresie udostępnienia wagonów do transportu rozjazdu w blokach.

Ponadto Zamawiający w Wezwaniu numer II odniósł się do poz. 29 Przedmiaru Robót Układy torowe. Zamawiający stwierdził, że podana cena nie wystarcza nawet na pokrycie kosztów materiałów, a przecież powinna obejmować jeszcze koszty robocizny i pracy sprzętu związane z ułożeniem i montażem nawierzchni torowej. Zamawiający w Wezwaniu numer 2 przedstawił kalkulację dotyczącą poz. 29 Przedmiaru Robót - Układy torowe wykazując Wykonawcom, że w przypadku tej pozycji, koszty materiału przekraczają cenę jednostkową (za 1 km toru) o ok. 100 000 zł, z kolei dla całej poz. 29 tj. 6,075 km toru - koszt materiału przekroczył o blisko 600 000 zł wartość wskazaną przez Wykonawców. Należy podkreślić, że był to koszt samego materiału, bez kosztów robocizny oraz bez kosztów niezbędnego sprzętu. Powyższe wartości zostały wykazane przez Zamawiającego na podstawie ofert materiałowych załączonych przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. do Wyjaśnień rażąco niskiej ceny I.

Co istotne w ramach przedmiotowej sprawy Skarżący w Wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny II odnoszących się do wątpliwości w zakresie poprawności przyjęcia kosztów zakupu podkładów oraz kosztów transportu podkładów - oświadczyli, że omyłkowo nie załączyli do Wyjaśnień rażąco niskiej ceny I oferty podmiotu (branej pod uwagę przy sporządzaniu oferty), od którego Wykonawcy

zamierzają nabyć materiały niezbędne do tego rodzaju prac, w szczególności podkłady i podrozjazdnice. Skarżący załączyli nową ofertę producenta podkładów oraz wyjaśnili, że transport będzie odbywał się własnymi środkami - samochodami. Podsumowano, że wskazane wartości mieszczą się w kwocie wskazanej w zestawieniu kosztów w wyjaśnieniach z dnia 30 września 2024 roku. Dopiero posłużenie się nową ofertą (nie będącą przedmiotem wezwania Zamawiającego) umożliwiło dokonanie kalkulacji w taki sposób, aby jej wynik matematyczny odpowiadał przyjętym pierwotnie przez Skarżącym kosztom.

Sąd Okręgowy zgadza się ze stanowiskiem Izby, że Skarżący tym samym całkowicie przekształcił strukturę kosztorysową ww. prac, zmieniając wartości poszczególnych materiałów oraz zasady transportu, tak aby była ona zgodna z ogólnie przyjętą wartością tego rodzaju robót. Takie działanie należy traktować jako rekalkulacje elementów składowych ceny, tak aby ich wynik matematyczny odpowiadał przyjętym kosztom, a Skarżący przecząc takiemu stanowi rzeczy stawia jedynie ogólnikowe, nie mające znaczenia dla metirum sprawy argumenty.

Podobnie w przypadku wyceny rozjazdów - z Wyjaśnień I wynikało, że koszt ich zakupu przyjęty w ofercie przekracza założenia kosztowe Skarżącego. W odpowiedzi na te wątpliwości Odwołujący ponownie wskazał, że również w odniesieniu do kosztów nawierzchni, powodem zauważonej przez Zamawiającego sytuacji jest omyłkowe niezałączenie przez pracownika kompletującego wyjaśnienia oferty dostawcy branej pod uwagę na etapie kalkulacji ceny ofertowej. Wartości uwzględnione w nowej ofercie dostawcy były zupełnie inne od wartości przyjętych w poprzedniej ofercie i pozwoliły na zmieszczenie się tych kosztów w pierwotnie wykazanych założeniach cenowych. O ile przepisy PZP nie ograniczają zamawiającego w możliwości powtórnego wezwania do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, w oparciu o art. 224 ust. 1 PZP, to jednak wezwanie takie nie może prowadzić do naprawiania błędów kalkulacji oferty, w tym poprawiania albo uzupełniania wyjaśnień złożonych na pierwsze wezwanie w zakresie wyjaśnienia rażąco niskiej ceny. Odwołujący w Wyjaśnieniach nr II zamiast wyjaśniać przyczyny przyjęcia określonych założeń cenowych, wskazywał za każdym razem, że „omyłkowo załączył nie tą ofertę podwykonawczą", po czym przedkładał nową, tym razem przedstawiającą zupełnie inne wartości, tj. wartości pozwalające na wykazanie spójności w wycenie Skarżącego.

Taka praktyka ewidentnie miała na celu sanowanie dostrzeżonych przez Przeciwnika Skargi nieprawidłowości, niespójności w kalkulacjach i dowodach przedstawianych przez Skarżącego. Działanie Skarżącego zaprzeczało zatem celowi ponownych wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, ponieważ powinny one polegać na uszczegółowieniu, sprecyzowaniu wskazanych poprzednio założeń cenowych, a nie do wykazywania zupełnie nowych czynników cenotwórczych, w tym przedkładanie nowych ofert podwykonawców lub dostawców, nie mających żadnego związku z poprzednio złożonymi. W takiej bowiem sytuacji dokumenty załączone do Wyjaśnień I nie potwierdzały poprawności kalkulacji ceny ofertowej, a wręcz jej zaprzeczały. Już tylko ten fakt stanowi wystarczające potwierdzenie nierzetelności wyceny Skarżącego oraz braku dochowania należytej staranności przy przygotowaniu wyceny oferty oraz późniejszych wyjaśnień. Skarżący twierdzi, że taka praktyka nie doprowadziła do zmiany obliczeń zawartych w Wyjaśnieniach I - istotą wadliwości wyjaśnień, a w konsekwencji braku ich wiarygodności jest jednak to, że Skarżący „przyłapany" przez Zamawiającego na błędach i niespójności kalkulacji i dowodów w Wyjaśnieniach I próbował te błędy naprawić poprzez przedłożenie w ramach Wyjaśnień II nowych dowodów (ofert), sprzecznych z Wyjaśnieniami I. Działanie to stanowi ewidentny przejaw modyfikowania wcześniej sformułowanych wyjaśnień przez Skarżącego, który każdorazowo w takich sytuacjach przedkładał nowe oferty podwykonawcze, zawierające zupełnie odmienne wartości cenowe.

W ocenie Sądu Okręgowego ponowne wezwanie nie może prowadzić do naprawiania błędów kalkulacji oferty, w tym uzupełnienia wyjaśnień i ich poprawiania. Dopuszczenie naprawiania błędów kalkulacji w ramach kolejnych wezwań do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, oznaczałoby naruszenie podstawowych zasad postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym zasady równego traktowania wykonawców, zasady przejrzystości oraz zasady proporcjonalności. W efekcie, wykonawca otrzymałby szansę na dostosowanie kalkulacji do zaoferowanej ceny, w sytuacji gdy w rzeczywistości pierwsze wyjaśnienia nie uzasadniały podanej w ofercie ceny lub kosztu. Jak wynika zaś z ugruntowanego orzecznictwa niezłożenie wyjaśnień, o których mowa w art. 224 ust. 6 p.z.p., lub złożenie niewystarczających wyjaśnień oznacza bowiem, że potwierdziły się podejrzenia zamawiającego co do rażąco niskiego charakteru ceny w ofercie. Wówczas konieczne jest uznanie, iż cena taka powoduje konieczność działania zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 8 p.z.p. Ciężar dowodu, że oferta nie zawiera ceny rażąco niskiej, obciąża wykonawcę wezwanego do złożenia wyjaśnień. Zgodnie z orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej (np. wyrok z 2.02.2018 r., KIO 115/18, LEX nr 2476189) wezwanie do wyjaśnień ceny rażąco niskiej ustanawia domniemanie takiej ceny, a wykonawca wezwany musi obalić to domniemanie. Krajowa Izba Odwoławcza nie neguje możliwości kilkakrotnego wzywania do wyjaśnień, jednak nie czyni z powtórnego wezwania obowiązku, lecz prawo zamawiającego, stosowane raczej w wyjątkowych przypadkach, jeżeli wciąż istnieją wątpliwości pomimo złożonych przez wykonawcę wyjaśnień lub wezwanie sformułowane było w sposób nieprawidłowy (tak np. KIO w wyroku z 7.07.2014 r., KIO 1287/14, LEX nr 1497040).

W ocenie Sądu Okręgowego analizując materiał dowodowy zebrany w sprawie Izba doszła do słusznego wniosku, że złożone pierwsze wyjaśnienia Odwołujących nie potwierdziły kosztów budowy nawierzchni torowej, w tym kosztów materiałów, zaś drugie wyjaśnienia nie stanowiły uszczegółowienia tych wyjaśnień i przedstawienia dowodów i wyliczeń potwierdzających poprawność tych kosztów, lecz zmianę pierwszych wyjaśnień, w tym zmianę założeń i podstaw kalkulacji tych kosztów. Powyższe jaskrawe niespójności i sprzeczności wyjaśnień Skarżącego, które nie pozwalałby



na logiczne wytłumaczenie kosztów przyjętych do wyceny oferty doprowadziła Izbę do trafnego wniosku, że ponowne wezwanie do Odwołujących nie doprowadziło do osiągnięcia zakładanego celu. Rację ma ponadto Zamawiający, iż takiego działania wykonawcy nie sposób pojmować w kategorii omyłki. Po stronie wykonawcy wezwanego do wyjaśnień leży dochowanie należytej staranności w zakresie ich udzielenia. Wyjaśnienia stanowią bowiem szansę dla wykonawcy, której prawidłowe wykorzystanie może uchylić wątpliwości zamawiającego co do prawidłowości złożonej oferty. Tym bardziej, ze wycenę oferty sporządza się na podstawie ofert podwykonawców i dostawców, a nie odwrotnie. Natomiast Skarżący nie potrafił w Wyjaśnieniach I wykazać, że jego kalkulacja jest poprawna (oparta na ofertach rynkowych), a zamiast tego w Wyjaśnieniach II dostosowywał oferty podwykonawców i dostawców, tak aby pasowały do uprzednio przedłożonej kalkulacji ceny (Wyjaśnienia I), stwierdzając w Wyjaśnieniach II, że omyłkowo nie załączył do Wyjaśnień I prawidłowej (branej pod uwagę przy sporządzeniu oferty) oferty podmiotu, od którego zamierza nabyć materiały.

Wykonawcy zmienili założenia i podstawy dla kalkulacji kosztów tych materiałów, tak aby zmieścić się w pierwotnie przedstawionych kosztach. Podnosząc przy tym aspekt równego traktowania wykonawców, uznanie za dopuszczalne poprawianie wyjaśnień rażąco niskiej ceny w taki sposób jak to uczyniło Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., byłoby jawnym zaprzeczeniem tejże podstawowej zasady ustanowionej w procesie udzielania zamówień publicznych. Wielokrotne wzywanie wykonawcy do wyjaśnień, aż do momentu złożenia wyjaśnień, które w sposób prawidłowy uzasadniałyby przyjętą w ofercie cenę, tak jak oczekiwali tego Skarżący, stanowiłoby nieuprawnione uprzywilejowanie takiego wykonawcy, niemające oparcia w obowiązujących przepisach Prawa zamówień publicznych. Byłoby to wyrazem nierównego traktowania wykonawców, którzy już na pierwsze wezwanie zamawiającego rzetelnie składają jasne, kompletne i wyczerpujące oraz poparte właściwymi dowodami wyjaśnienia w zakresie rażąco niskiej ceny. Należało także uznać, że konieczność „korekty” wyjaśnień poprzez podmienienie ofert mających potwierdzać prawidłowe dokonanie kalkulacji świadczy o tym, iż pierwotne wyjaśniania były wadliwe, błędne, nierzetelne i jako takie nie powinny zostać uznane za obalające domniemanie rażąco niskiej ceny jakie powstało w toku prowadzonego przez Zamawiającego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na fakt, że Zamawiający, mimo podmiany ofert, przeanalizował kalkulacje cen Skarżących biorąc pod uwagę nowe niższe ceny materiałów. Zamawiający jednoznacznie stwierdził, że nadal koszty wykonania robót wynikające z wyjaśnień Wykonawców przekraczają ceny jednostkowe wskazane w ofercie, mimo nowych niższych cen materiałów.

Kolejno Skarżący kwestionując ustalenia faktyczne Krajowej Izby Odwoławczej podnosili, iż przedłożenie przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. rozbicia cenowego dla (...) obrazowało jedynie sposób wyceny robót opisanych w tym rozbiciu i zatem w żadnej



mierze nie uzasadniało dokonania przez Zamawiającego wyceny pozostałych odcinków linii kolejowej na zasadzie analogii.

Także tak zaprezentowane stanowisko Skarżących nie zasługiwało na aprobatę Sądu Zamówień Publicznych.

Wskazania w tym miejscy wymaga, iż branża torowa w ramach zamówienia została podzielona na odcinki:

1)(...)

2) (...)

3) (...)

4) (...)

5) (...)

6) (...)

7) Odcinek (...).

Przedmiar Robót - Układ torowy, uwzględniał ww. podział na odcinki. Niezależnie od odcinka w Przedmiarze Robót występowały powielające się pozycje przedmiarowe. Skarżący niezależnie od odcinka określili dla nich dokładnie takie same ceny jednostkowe Analogicznie wyglądało to w przypadku innych pozycji przedmiarowych np. pozycje dotyczące „Montażu toru...". Przy czym, akurat te pozycje różnią się nie w związku z odcinkiem robót, lecz w wyniku różnicy klasy torów. Przedmiar rozróżnia te pozycje w zależności od klasy toru, typu szyn, podkładów. Są to odrębne pozycje przedmiarowe. W takiej sytuacji jasnym jest, że ceny tych pozycji będą różnić się między sobą, ale te różnice będą wynikać z różnic w materiałach które w ich ramach należy zabudować.

Pozycje dla (...), dla którego Skarżący przedłożyli rozbicie cenowe jak najbardziej pokrywają się z innymi tożsamymi pozycjami dla innych odcinków robót. Świadczy chociażby o tym działanie Wykonawców, którzy w ofercie wycenił je identycznie, jak wskazano powyżej.

Kolejno Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w treści Wyjaśnień rażąco niskiej ceny II wskazywało, że załącznik do wyjaśnień Przedmiar Robót - Układ torowy w części dotyczącej (...) pozwala prześledzić koszty czynników cenotwórczych oraz pozwala zapoznać się ze sposobem kalkulacji/metodologią opracowanej przez Wykonawcę oferty: „Wykonawca przedkłada zestawienie prezentujące rozbicie ceny dla (...). Wykonawca wskazuje, że rozbicie to pozwala prześledzić zarówno koszty robocizny i pracy sprzętu jak i koszt materiałów, a więc jest zgodne z oczekiwaniami Zamawiającego. Wykonawca przedstawia również wartość narzutów.

Wszystko to sumuje się natomiast do kwoty przedstawionej w Przedmiarze złożonym wraz z ofertą. (...) załączony dokument pozwala na zapoznanie się ze sposobem kalkulacji/metodologią opracowanej przez Wykonawcę oferty.”

Wskazane okoliczności dotyczące sposobu wyceny pozycji przedmiarowych, w połączeniu z faktem, że Skarżący nie przedstawili wyjaśnień dotyczących pozostałych odcinków, a przedstawiając rozbicie cenowe dla (...) wskazali, że pozwala to na zapoznanie się ze sposobem kalkulacji/metodologią opracowanej przez Wykonawców oferty to w ocenie Sądu Okręgowego Zamawiający w celu weryfikacji wyjaśnień był uprawniony do wyceny pozostałych odcinków linii kolejowej na zasadzie analogii.

Ponadto Zamawiający słusznie dla swych wyliczeń przyjął średni kurs euro obowiązujący w dniu składania ofert, gdyż brak było jakichkolwiek wskazań do przyjęcia innego niższego kursu. Bezzasadne Skarżący podnosili, że Zamawiający, a w ślad za nim Izba mogli co najwyżej przyjąć, iż Skarżący nie podali kursu euro, ale nieuprawnione było przyjęcie kursu euro według kryteriów, które nie zostały wskazane w Wyjaśnieniach II, a które w dodatku było niekorzystny dla Skarżących. Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. dopiero na etapie odwołania rozpoczęło polemikę sugerującą, że ma prawo posługiwać się dowolnym kursem, co w ramach składania wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny nie znajduje żadnego uzasadnienia, albowiem uniemożliwia dokonanie ich weryfikacji przez Zamawiającego. Zaś przedstawienie wyjaśnień w sposób, który pozwoli obalić domniemanie rażąco niskiej ceny spoczywa na wzywanym wykonawcy i brak kolejnego wezwania w zakresie brakujących informacji obarcza nie Zamawiającego, a właśnie wykonawcę. Zamawiający był niewątpliwie uprawniony do przyjęcia kursu z dnia złożenia ofert, co znajduje logiczne uzasadnienie w kontekście chociażby okresu związania ofertą wykonawców w ramach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

W tym kontekście podkreślenia wymaga, że w orzecznictwie ugruntował się pogląd, że jeżeli wykonawca, na którym w toku postępowania odwoławczego spoczywa ciężar dowodu, że cena zawarta w jego ofercie nie jest rażąco niska, w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przedstawiał w tym zakresie wyjaśnienia, to nie może on w toku postępowania odwoławczego przytaczać nowych argumentów i dowodów. Między innymi Sąd Okręgowy dla Warszawy-Pragi w Warszawie w wyroku z 9 kwietnia 2010 roku, sygn. akt IV Ca 1299/09, stwierdził, że składanie przez skarżącego dopiero na rozprawie przed Izbą dodatkowych wyjaśnień i przedstawianie nowych argumentów w celu wykazania prawidłowości zaoferowanej ceny nie może być wzięte pod uwagę ani przez Krajową Izbę Odwoławczą, ani tym bardziej przez sąd okręgowy. Informacje i dowody przedstawione przez wykonawcę muszą być znane zamawiającemu na konkretnym etapie postępowania przetargowego (celem umożliwienia mu podjęcia decyzji co do ewentualnego przyjęcia oferty lub jej odrzucenia), a nie w toku postępowania odwoławczego (podobnie wyrok SO w Rzeszowie z 3 grudnia 2018 roku, sygn. akt V Ca 795/18, niepubl.; M. Kittel [w:] W. Dzierżanowski, Ł. Jaźwiński, J. Jerzykowski, M. Stachowiak, M. Kittel, Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Warszawa 2021, art. 537).

Skoro zatem na etapie składania wyjaśnień przed Zamawiającym nie wskazano kursu euro jaki winien być przyjęty do weryfikacji kalkulacji, to tym bardziej Skarżący nie byli uprawnieni do późniejszego wskazywania jaki to kurs waluty należy przyjąć. Taką argumentację na etapie postępowania odwoławczego czy skargowego należało już uznać za spóźnioną. Tym samym działanie Zamawiającego w ramach tejże kwestii był zasadne.

Dodatkowo wskazania także wymaga, iż wyjaśnienia Skarżących z dnia 23 października 2024 roku nie odpowiedziały na wątpliwości Zamawiającego, w których wskazał, że wartość dostawy kruszywa według stawek z oferty firmy (...) oraz ilości wskazanych w Przedmiarze robót przekracza wskazaną w pierwszych wyjaśnieniach. Jak zaznaczyła Izba, wyjaśnienia Skarżących co do wyceny kruszywa ograniczyły się do stwierdzenia, że Zamawiający dopuścił do użycia kruszywo pozyskane z recyklingu i różnica w kalkulacji wynika właśnie z tego powodu oraz, że Wykonawcy planują oczyścić i ponownie go zabudować, a „szacowana ilość to ok. 20-30%.” Izba słusznie uznała, że tak sformułowane wyjaśnienia były zbyt ogólnikowe, i nie wynikała z nich jasna odpowiedź na wątpliwość Zamawiającego, chociażby w tym zakresie, że Wykonawcy powinni byli przyjąć do wyceny tłuczeń nowy, wszędzie tam gdzie zostało to wskazane w Specyfikacji Warunków Zamówieni. Skarżący nie przedstawili jednakże własnych obliczeń dla wykazania prawidłowości kalkulacji, w tym zgodności z postanowieniami Specyfikacji Warunków Zamówienia także w zakresie kruszywa.

Jak trafnie zauważyła Izba w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, to w gestii Skarżących leżało złożenie takich wyjaśnień, które będą wystarczające dla rozwiania wątpliwości Zamawiającego. Zgodnie z art. 224 ust. 5 ustawy PZP, obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu spoczywa na wykonawcy. Jak słusznie zauważyła Izba, w świetle wyroku KIO 3859/24 Skarżący nie musiał przedstawiać wyceny w formule rozbicia ceny na R/M/S (robocizna, materiały, sprzęt), nie mniej jednak Skarżący pomija literalną treść uzasadnienia ww. wyroku, w którym Izba wskazała, iż wykonawca może wyjaśnić kalkulację ceny ofertowej w każdy sposób, byleby to wyjaśnienie było zrozumiałe dla zamawiającego. W konsekwencji, Izba słusznie doszła do wniosku, że obowiązkiem Skarżącego (któremu nie sprostał) nadal była odpowiedź na wezwanie i złożenie wyjaśnień w zakresie oczekiwanym przez Przeciwnika Skargi, w innej, formule, niż rozbicie R/M/S - i mieli dowolność w sposobie wyjaśnienia kwestii, o które prosił Zamawiający w piśmie z dnia 11 października 2024 r.

Izba zwróciła też uwagę, że wyrokiem z dnia 12 listopada 2024 roku Krajowa Izba Odwoławcza, w sprawie o sygn. akt KIO 3859/24 uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu unieważnienie



czynności wezwania Odwołujących pismem z dnia 11 października 2024 roku w części dotyczącej zobowiązania Odwołujących do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny w zakresie, w jakim zamawiający wymaga od Odwołujących przedstawienia rozbicia cen jednostkowych dla każdej pozycji wskazanej w Przedmiarze Robót i rozbicie cen wskazanych dla tych pozycji na założone do wyceny: ilości materiałów przewidzianych do zabudowy wraz z ich cenami, koszty robocizny i pracy sprzętu planowanego do wykorzystania (pkt II ppkt 2, 3 wezwania).

Jako istotną okoliczność Krajowa Izba Odwoławcza wskazała, że Odwołujący nie zaskarżyli wezwania z dnia 11 października 2024 roku jako takiego (lecz wyłącznie w zakresie żądania rozbicia ceny ofertowej na R/M/S), a tym samym przyznali, że Zamawiający może mieć wątpliwości co do złożonych przez nich pierwszych wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny.

Zamawiający w informacji o odrzuceniu oferty Odwołujących z dnia 21 stycznia 2025 roku, że w związku z wydanym wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej dokonując oceny wyjaśnień Odwołujących nie brał pod uwagę skierowanego do nich wezwania z dnia 11 października 2024 roku w części objętej sentencją ww. wyroku. W pozostałym zakresie, wyjaśnienia Odwołujących podlegały ocenie w zakresie wynikającym z art. 224 ust. 6 ustawy PZP w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP. wyciągać dla Odwołujących negatywnych konsekwencji z faktu nieprzedstawienia rozbicia cenowego, zaś Odwołujący mieli dowolność w sposobie wyjaśnienia kwestii, o które prosił Zamawiający w piśmie z dnia 11 października 2024 roku.

Izba nie zanegowała zatem tego, że Skarżący nie byli zobowiązani do złożenia wyjaśnień poprzez rozbicie ceny ofertowej z uwzględnieniem kosztów R/M/S (robocizna, materiał, sprzęt), niemniej jednak, w świetle przywołanego przepisu Prawa zamówień publicznych, to na wykonawcy składającym wyjaśnienia spoczywa obowiązek wykazania i ciężar udowodnienia poprawności kalkulacji. W konsekwencji, Izba poprawnie uznała, że wykonawca może w każdy sposób wyjaśnić kalkulację ceny oferty, w tym cen jednostkowych, byleby to wyjaśnienie było zrozumiałe dla zamawiającego - nie tylko w sposób nakazany przez Zamawiającego w wezwaniu z 11 października 2024 roku. Szczególnie, że odnośnie do kalkulacji pozycji „pozostałe materiały", pomimo oczekiwania co do przedstawienia wyceny takich materiałów, Skarżący nie przedstawił żadnej kalkulacji ani dokumentów czy też ofert, które stanowiłyby źródło przyjętych przez Odwołującego kosztów, pomimo deklarowanego ujęcia w tej pozycji szeregu innych kosztów, w szczególności transportu, załadunku i rozładunku, oczyszczenia tłucznia i wszelkich oznakowań i wskaźników towarowych, a także kozłów oporowych. Podobnie co do pozycji „Koszty ogólne i koszty pośrednie" Skarżący ograniczył się wyłącznie do lakonicznych sformułowań oraz porównał swoją wycenę do wycen innych wykonawców, które miały być podobne. Na tej podstawie Skarżący uznał, że (...) kwestia dokonania przez Wykonawcę sposobu wyceny w tym zakresie nie powinna budzić wątpliwości. Taki sposób wyjaśnienia wyceny nie



był satysfakcjonujący dla Zamawiającego, Odwołujący w dalszym ciągu nie podał szeregu kluczowych dla oceny oferty informacji, w szczególności nie podał kosztów gwarancji, o które prosił Zamawiający.

Skarżący wywodzili, że w przypadku gdy udzielili poprawnych odpowiedzi na pytania zadane im przez Zamawiającego w trybie art. 224 ust. 1 i 2 ustawy PZP, a Zamawiający powziął nowe wątpliwości wobec udzielonych wyjaśnień, to obowiązkiem Zamawiającego było zwrócenie się do Skarżących w trybie art. 224 ust. 1 ustawy PZP o udzielenie wyjaśnień na nowe wątpliwości, a odrzucenie oferty Skarżących na podstawie art. 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP przed zwróceniem się o udzielenie wyjaśnień było bezpodstawne. Wskazywali, również, że jedynie zupełny brak wyjaśnienia zaoferowanej przez Skarżących ceny lub udzielenie wyjaśnień, które potwierdzają brak możliwości wykonania przedmiotu zamówienia za zaoferowaną cenę umożliwiają odrzucenie oferty Skarżących, co nie miało miejsca w przypadku wyjaśnień udzielonych przez Skarżących.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że metoda dokonania weryfikacji wyceny Skarżącego, pomimo dwóch wezwań w tym zakresie oraz złożonych wyjaśnień, w żaden sposób nie pozwala na ustalenie realności wyceny jego oferty. Skarżący pomimo złożenia dwóch wyjaśnień w dalszym ciągu nie był w stanie sprecyzować, na jakiej podstawie wycenił poszczególne pozycje w Przedmiarze Robót. Takiego sprecyzowania zabrakło w szczególności w Wyjaśnieniach nr II, gdzie Skarżący w dalszym ciągu ogólnikowo i lakonicznie przedstawiał dane mające wpływ na kształt ceny.

W tych okolicznościach wbrew bowiem temu co twierdzi Skarżący, Zamawiający otrzymując Wyjaśnienia II nie miał podstaw dla dalszego wzywania do wyjaśnień ze względu na to, że w wezwaniu do tych wyjaśnień dokładnie wskazał, gdzie powstają po jego stronie wątpliwości .Ponowne wezwanie do wyjaśnień możliwe jest wyłącznie wtedy, gdy wykonawca odpowiedział na wszystkie zgłoszone w dotychczasowych wezwaniach wątpliwości, jednak mimo to po stronie zamawiającego pojawiły się nowe, które nie zostały wcześniej uwzględnione w wezwaniach. Wynika to z tego, że ponowne wezwania nie mają sanować błędnej lub niepełnej odpowiedzi wykonawcy, lecz mają na celu rozwianie nowych wątpliwości po stronie zamawiającego, niewyrażonych w dotychczasowych wezwaniach. Z ugruntowanego w tym zakresie orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej wynika, że wystosowanie ponownego wezwania do tego samego wykonawcy jest możliwe w sytuacji, gdy w pierwotnym wezwaniu zamawiający nie doprecyzował, jakie informacje i dotyczące jakich kosztów wykonawca powinien w szczególności przedstawić. Jak wskazała Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 18 lutego 2016 r. sygn. akt KIO 150/16, powtórzenie wezwania do złożenia wyjaśnień musi wynikać z obiektywnych okoliczności uzasadniających uszczegółowienie wyjaśnień złożonych przez wykonawcę na pierwsze wezwanie zamawiającego. Przyjąć zatem należy, że uzasadnieniem do skierowania kolejnego wezwania w trybie art. 90 ust. 1 P.z.p., może być np. konieczność rozwinięcia lub uszczegółowienia wyjaśnień już złożonych przez wykonawcę na pierwsze wezwanie, sformułowane przez zamawiającego w sposób ogólny, oparty na literalnym brzmieniu przepisu, co w praktyce zdarza się bardzo często.

Całkowicie niezasadne są zatem argumenty Skarżącego o konieczności kolejnego wezwania do wyjaśnień. Stanowisko Skarżącego jest również sprzeczne z literalną treścią przepisu oraz z ugruntowaną linią orzeczniczą Krajowej Izby Odwoławczej, która wskazuje, że ciężar dowodu, że cena nie jest ceną rażąco niską, spoczywa na wykonawcy składającego ofertę, a nie na zamawiającym, który w dodatku nie musi "podpowiadać" wykonawcy, dlaczego uważa cenę za rażąco niską. Brak więc było podstaw dla dalszego wzywania do wyjaśnień ze względu na to, że w Wezwaniu nr 2 dokładnie wskazał, gdzie powstają po jego stronie wątpliwości i dlaczego. Pomimo takiego wezwania Skarżący nie podołał jednak ciężarowi dowodowemu, przedstawiając sprzeczne ze sobą i niewystarczające dla oceny realności jego oferty, informacje oraz dokumenty.

Podsumowując zarzuty prawa procesowego w obszarze ustaleń faktycznych, Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, że Izba była uprawniona do przyjęcia oceny, że Skarżący nie udzielili wyjaśnień na pytania Zamawiającego, a udzielone przez Skarżących Wyjaśnienia rażąco niskiej ceny I i Wyjaśnienia rażąco niskiej ceny II wraz z dowodami nie uzasadniały podanej w ofercie Skarżących ceny, co stanowiło podstawę do odrzucenia oferty Skarżących na podstawie art. 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP. Bark jest też podstaw do stwierdzenia naruszenia przepisów prawa materialnego wyżej wskazanych tj.: 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP oraz art. 224 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy PZP, a także art. 65 § 1 k.c. poprzez ich niewłaściwą wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz w konsekwencji przyjęcie, że zgodnie ze wskazanymi przepisami możliwe jest odrzucenie oferty Skarżących wobec pojawiających się nowych wątpliwości Zamawiającego wobec otrzymanych uprzednio wyjaśnień rażąco niskiej ceny.

Słusznie oceniła Krajowa Izba Odwoławcza posiłkując się dotychczasowym orzecznictwem, że wprawdzie przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych nie ograniczają Zamawiającego w możliwości powtórnego wezwania do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny to jednak wezwanie takie nie może prowadzić do naprawiania błędów kalkulacji oferty w tym poprawiania, uzupełniania wyjaśnień złożonych na pierwsze wezwanie. Takie działanie w niniejszym postępowaniu miało miejsce, wskazywało na rekalkulowanie ceny oferty, podważając tym samym wiarygodność Wykonawców. Taka praktyka słusznie spotkała się z negatywną oceną ze strony Zamawiającego, ale również Krajowa Izba Odwoławcza przedstawiła argumenty, które przemawiają za przyjęciem takiego stanowiska. Także Sąd Okręgowy podziela stanowisko, że ponowne wezwanie powinno służyć uszczegółowieniu kwestii wskazanych w pierwszych wyjaśnieniach, ewentualnie wyjaśnieniu pewnych wątpliwości, które mogłyby się wiązać z prawidłowo udzielonymi wyjaśnieniami. Natomiast dopuszczenie do naprawiania błędów kalkulacji w kolejnych wyjaśnieniach prowadziłoby do naruszenia zasady równego traktowania wykonawców.

Wskazać należy, że konsekwencją prawną wezwania do złożenia wyjaśnień w trybie art. 224 ust. 1 ustawy PZP jest powstanie domniemania faktycznego, że zamawiający ma do czynienia z rażąco niską ceną lub kosztem. Domniemanie zaoferowania rażąco niskiej ceny lub kosztu ma charakter wzruszalny, gdyż może zostać obalone przez wykonawcę składającego wyjaśnienia. W postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym przez zamawiającego ciężar dowodu spoczywa na wykonawcy i to on powinien obalić powyższe domniemanie stosownymi wyjaśnieniami (art. 224 ust. 5 ustawy PZP). Przepis ten koreluje z regulacją właściwą dla rozkładu ciężaru dowodu w zakresie rażąco niskiej ceny lub kosztu w postępowaniu odwoławczym (art. 537 pkt 1 ustawy PZP) oraz w postępowaniu skargowym (art. 586 pkt 1 ustawy PZP) (Prawo Zamówień Publicznych pod redakcją Huberta Nowaka, Mateusza Winiarza, Urząd Zamówień Publicznych, wyd. II, Warszawa 2023, s. 721-722). W myśl art. 224 ust. 6 ustawy PZP, odrzuceniu, jako oferta z rażąco niską ceną lub kosztem, podlega oferta wykonawcy, który nie udzielił wyjaśnień w wyznaczonym terminie, lub jeżeli złożone wyjaśnienia wraz z dowodami nie uzasadniają podanej w ofercie ceny lub kosztu. Wobec czego, złożenie wyjaśnień o jakiejkolwiek treści nie może stanowić wypełnienia obowiązku z art. 224 ust. 5 ustawy PZP. Wyjaśnienia wykonawcy co do zasady muszą być konkretne, wyczerpujące, odpowiednio umotywowane, rzeczywiście uzasadniające podaną w ofercie cenę, wykazujące, że możliwe i realne jest wykonanie zamówienia za zaproponowaną cenę. Powyższe wynika z faktu, że to wyłącznie na podstawie złożonych wyjaśnień zamawiający dokonuje oceny, czy oferta zawiera rażąco niską cenę lub koszt, czy też rażąco niskie ich istotne części składowe. Obowiązkiem wykonawcy jest, aby w odpowiedzi na wezwanie wystosowane przez zamawiającego udzielił wyjaśnień dotyczących okoliczności, które wpłynęły na wysokość zaoferowanej ceny w taki sposób, aby na ich podstawie możliwe było jednoznaczne ustalenie, że cena oferty (odpowiednio koszt, istotna część składowa) nie jest ceną rażąco niską. Efektem składanych wyjaśnień ma być stworzenie podstaw do uznania przez zamawiającego, że podejrzenie dotyczące rażąco niskiej ceny oferty nie było uzasadnione. Takie podejrzenie nie może być zaś oddalone w przypadku, gdy wykonawca w wyjaśnieniu nie potrafi wskazać, w jaki sposób i na jakiej podstawie przyjął określone koszty. To bowiem świadczy o nieprawidłowości przygotowania oferty, a tym samym niewypełnienia obowiązku z art. 224 ust. 5 ustawy PZP.

Taka też sytuacja miała miejsce w przypadku wyjaśnień Skarżących, którzy jak już wyżej wskazano chociażby nie odpowiedzieli na wątpliwości Zamawiającego w zakresie wyceny kruszywa podając ogólnikowe informacje nie pozwalające na dokonanie kalkulacji, która mieściłaby się w pierwotnie wskazanej w ofercie wycenie.

Dalej podkreślić należy, że ustawodawca wprowadził w art. 224 ust. 6 ustawy PZP wymóg, który każe wykonawcom wezwanym wyjaśnić cenę tak, aby wykazywane elementy składały się na cenę ofertową. Gdy w takich wyjaśnieniach pojawią się błędy, co do których istnieje konieczność

modyfikacji wyjaśnień, a nie ich uszczegółowienia, to konieczne staje się odrzucenie oferty takiego



wykonawcy. W takiej sytuacji bowiem wyjaśnienia wykonawcy nie uzasadniają podanej w ofercie ceny. Innymi słowy wykonawcy wzywani mają w wyznaczonym terminie przedstawić realne wyliczenia, a zatem takie, które pokazują, jak dokładnie wyliczyli poszczególne pozycje. Zaś w przypadku gdy nie dopełnili temu obowiązkowi należy uznać, że ich oferta zawierała rażąco niską cenę, co uzasadnia odrzucenie oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP (Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 czerwca 2022 roku, sygn. akt XXIII Zs 55/22).

Schemat działania Skarżących, ustalony i podkreślony przez Zamawiającego oraz przez Izbę, wskazuje na wielokrotne rekalkulowanie wyceny poszczególnych elementów ceny przez Skarżących Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. Schemat ten polegał na tym, że w odpowiedzi na Wezwanie I, w którym Zamawiający dostrzegał określone nieprawidłowości lub wewnętrzne sprzeczności, Skarżący w Wyjaśnieniach II zamiast wyjaśniać przyczyny przyjęcia określonych założeń cenowych, wskazywali, że „omyłkowo załączył nie tą ofertę podwykonawczą", po czym przedkładali nową, tym razem przedstawiającą zupełnie inne wartości, tj. wartości pozwalające na wykazanie spójności w wycenie Skarżących. Taka praktyka ewidentnie miała na celu sanowanie dostrzeżonych przez Przeciwnika Skargi nieprawidłowości i niespójności w kalkulacjach i dowodach przedstawianych przez Skarżących. Działanie Skarżących zaprzeczało zatem celowi ponownych wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, ponieważ powinny one polegać na uszczegółowieniu, sprecyzowaniu wskazanych poprzednio założeń cenowych, a nie na wykazywaniu zupełnie nowych czynników cenotwórczych, w tym przedkładaniu nowych ofert podwykonawców lub dostawców, nie mających żadnego związku z poprzednio złożonymi. W takiej bowiem sytuacji Zamawiający nie mógł mieć żadnej pewności, czy tym razem przedłożone oferty oraz przedstawione wyliczenia są prawidłowe, a z całą pewnością dokumenty załączone do Wyjaśnień I nie potwierdzały poprawności kalkulacji ceny ofertowej, a wręcz jej zaprzeczały. Już tylko ten fakt stanowi wystarczające potwierdzenie nierzetelności wyceny Skarżących oraz braku dochowania należytej staranności przy przygotowaniu wyceny oferty oraz późniejszych wyjaśnień.

Kolejno wskazania wymaga, że Krajowa Izba Odwoławcza w sposób prawidłowy dokonała wykładni wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12 listopada 2024 roku wydanego w sprawie o sygn. akt KIO 3859/24 w ramach przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego wskazując, że wezwanie do złożenia wyjaśnień nie zostało unieważnione w całości tylko w części obejmującej kwestię rozbicia cenowego materiałów, robocizny i sprzętu i w tym zakresie z poszanowaniem wyłączenia stosowna ocena została dokonana przez Zamawiającego oraz kolejno Krajową Izbę Odwoławczą, która wyraźnie wskazała to w swoim uzasadnieniu. Poza tym Wykonawcy w tym zakresie nie przedstawili konkretnych, sprecyzowanych twierdzeń, które pozwoliłyby podważyć tę argumentację, która została przedstawiona przez Krajową Izbę Odwoławczą.

Rekapitulując, zarówno wyjaśnienia pierwsze jak i drugie nie odpowiadały na wątpliwości Zamawiającego, który wskazywał na brak doszacowania przedmiotowej oferty. Dotyczyło to chociażby kwestii kosztów kruszywa, które były wskazane w przedmiarze robót, czy też kwestii cen jednostkowych, kosztów rozjazdów, podjazdów, czy kosztów pośrednich kosztów gwarancji. Te wszystkie okoliczności były szczegółowo wskazane przez Krajową Izbę Odwoławczą, ale także przez Zamawiającego w jego decyzji. W związku z powyższym te wyjaśnienia nie rozwiały wątpliwości Zamawiającego co do kwestii rażąco niskiej ceny, co doprowadziło do wydania przez Zamawiającego prawidłowej decyzji o odrzuceniu oferty.

W rezultacie także zarzut naruszenia art. 224 ust. 6 ustawy PZP i art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP oraz art. 224 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy PZP, a także art. 65 § 1 k.c. okazał się chybiony.

W świetle przytoczonych ustaleń i wniosków, Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uznania zasadności zarzutów podniesionych przez Skarżących, co na podstawie art. 588 ust. 1 ustawy PZP musiało skutkować oddaleniem skargi jako bezzasadnej (punkt I wyroku).

Sąd Okręgowy umorzył postępowanie skargowe toczące się na skutek skargi Zamawiającego (...) S.A. (sygn. akt XXIII Zs 46/25) przyjmując brak interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej w sytuacji dokonanego rozstrzygnięcia w zakresie oddalenia skargi Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A.

Wskazania w tym miejscu wymaga, iż pokrzywdzenie orzeczeniem (gravamen) zachodzi, gdy zaskarżone orzeczenie jest obiektywnie w sensie prawnym niekorzystne dla skarżącego, gdyż z punktu widzenia jego skutków związanych z prawomocnością materialną skarżący nie uzyskał takiej ochrony prawnej, którą zamierzał osiągnąć przez procesowo odpowiednie zachowanie w postępowaniu poprzedzającym wydanie orzeczenia, a w razie jego braku zaskarżone orzeczenie per se wywołuje takie skutki. Gravamen, będąc warunkiem istnienia interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia, jest przesłanką dopuszczalności środka zaskarżenia, chyba że interes publiczny wymaga merytorycznego rozpoznania tego środka (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2014 roku, sygn. akt III CZO 88/13)”

Przypomnieć należy, że na gruncie przedmiotowej sprawy zarzuty odwołania zmierzały do podważenia prawidłowości dokonania przez Zamawiającego czynności odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. opartej na trzech podstawach prawnych: art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP oraz art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP.

Istotnie Krajowa Izba Odwoławcza w ramach uzasadnienia zaskarżonego wyroku stwierdziła istnienie podstaw do odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w oparciu o art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP, z powodu uznania, że Wykonawcy ci nie złożyli wyjaśnień uzasadniających podaną w ofercie cenę lub koszt, toteż oferta jest traktowana jak oferta z rażąco niską ceną. W przekonaniu Izby brak było zaś podstaw do odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w oparciu o art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, jako niezgodnej z warunkami zamówienia oraz w oparciu o art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP, tj. z powodu uznania, że oferta jest niezgodna z art. 118 ust. 2 i ust. 4 ustawy PZP.

Izba uwzględniła zatem zarzuty odwołania oznaczone numerami 1, 2 oraz 7 – uznając podstawy prawne odrzucenia oferty z art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP oraz art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP za nieprawidłowe, zaś nie przychyliła się do argumentacji przedstawionej w odwołaniu w odniesieniu do zarzutów o numerach 3, 4 i 5 uznając tym samym, że Zamawiający słusznie odrzucił ofertę Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., albowiem podlegała ona odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy PZP w zw. z art. 224 ust. 6 ustawy PZP. W rezultacie nie było podstaw do uwzględnienia wniosków odwołania w zakresie unieważnienia czynności odrzucenia oferty Skarżących i w konsekwencji dalszych wniosków o unieważnienie wyboru oferty najkorzystniejszej, czy dokonanie ponownej oceny ofert z uwzględnieniem oferty Skarżących.

Powyższe spowodowało, że w sentencji wyroku Krajowa Izba Odwoławcza nie odniosła się do każdego z zarzutów zawartych w odwołaniu z osobna, lecz wskazała, iż oddala odwołanie, kierując się zapewne tym, iż żaden z wniosków odwołania nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zamawiający przyjmując, że choć Krajowa Izba Odwoławcza nie wyraziła tego w sentencji, to jego interes w zaskarżeniu orzeczenia (gravamen) do częściowego zaskarżenia wyroku wynika z treści uzasadnienia wyroku. Zamawiający słusznie wskazywał, że w przypadku skorzystania przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. ze środków ochrony prawnej, w zakresie zarzutów nieuwzględnionych przez Krajową Izbę Odwoławczą (co zmaterializowało się w ramach postępowania skargowego o sygn. akt XXIII Zs 45/25) i rozstrzygnięcia ewentualnej skargi na korzyść Skarżących Wykonawców, Zamawiający byłby zobowiązany przywrócić Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. do postępowania. Jednakże nie byłoby to zgodne ze stanowiskiem Zamawiającego, albowiem jego zdaniem Krajowa Izba Odwoławcza całkowicie błędne rozstrzygnęła, iż w stosunku do Wykonawców nie zachodzą przesłanki:

- odrzucenia oferty złożonej przez Skarżących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 3 ustawy PZP jako niezgodnej z przepisami Prawa zamówień publicznych;

- odrzucenia oferty złożonej przez Skarżących na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, z uwagi na fakt, iż oferta złożona przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. jest niezgodna z warunkami zamówienia.

Z uwagi na fakt, iż podnoszenie powyższych okoliczności mogłoby okazać się spóźnione w sytuacji złożenia i pozytywnego rozstrzygnięcia Skargi przez Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., Zamawiający za konieczne uznał zaskarżenie wyroku w części zarzutów, które Krajowa Izba Odwoławcza uznała za uzasadnione.

Tym samym, jeśli skarga Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. uzyskałaby pozytywne rozstrzygnięcie, a Zamawiający nie miałby możliwości zrewidowania nieprawidłowego wyroku Izby - co do dwóch pozostałych przesłanek odrzucenia oferty Wykonawcy (z uwagi na niedopuszczalność skargi – upływ terminu do jej wniesienia), Zamawiający byłby pozbawiony możliwości ochrony swojego interesu i skorzystania z konstytucyjnego prawa do zaskarżenia wyroku wydanego w I instancji. Rozstrzygnięcie Krajowej Izby Odwoławczej w zakresie uzasadnienia było obiektywnie w części niekorzystne dla Skarżącego Zamawiającego, gdyż na etapie postępowania odwoławczego, Zamawiający wnosił o oddalenie odwołania i uznanie za niezasadne wszystkich zarzutów, zaś Izba uznała zarzuty o numerach 1, 2 oraz 7 za zasadne. Zamawiający dążył do wyeliminowania z obrotu prawnego godzącego w interes Zamawiającego i w ocenie Zamawiającego - nieprawidłowego orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej.

Mając na względzie rozstrzygnięcie Sądu Zamówień Publicznych w zakresie skargi Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w sprawie o sygn. akt XXIII Zs 45/25 oddalające skargę, a więc potwierdzające prawidłowość decyzji Zamawiającego w zakresie odrzucenia oferty Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A., należało uznać, że Zamawiający utracił interes prawny w zaskarżeniu orzeczenia Izby.

Po pierwsze wobec zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego niemożliwym było już nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia oferty Skarżących. Ponadto z uwagi na wynikającą z oddalającego skargę Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. orzeczenia Sądu Okręgowego prawomocność wyroku Krajowej Izby Odwoławczej oddalającego odwołanie na czynność odrzucenia oferty, nie ma już możliwości uznania tejże decyzji za powziętą z naruszeniem przepisów poprzez wniesienie kolejnych zwyczajnych środków ochrony prawnej, albowiem podlegałyby one odrzuceniu.

Przypomnieć przy tym należy, że termin prawomocności orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej wynika z art. 565 ustawy PZP, zgodnie z którym orzeczenie Izby, wydane na podstawie art. 554 ust. 3 pkt 2 lit. b albo c, staje się prawomocne odpowiednio z dniem upływu terminu do wniesienia skargi lub z dniem wydania przez sąd w wyniku rozpatrzenia skargi na orzeczenie Izby wyroku oddalającego skargę. Prawo zamówień publicznych nie zawiera jednak definicji pojęcia „powaga rzeczy osądzonej”, a nadto do orzeczeń Krajowej Izby Odwoławczej nie ma zastosowania art. 366 k.p.c. z uwagi na wyłączenie pomocniczego stosowania kodeksu do postępowania odwoławczego. Sąd stoi zatem na stanowisko, że o nabyciu przez orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej powagi rzeczy





osądzonej mówić należy, niezależnie od braku w tym zakresie precyzyjnej regulacji, z dniem uzyskania prawomocności, a więc z dniem określonym w art. 565 ust. 1 ustawy PZP.

Nie ma już zatem podstaw do przyjęcia, że decyzja Zamawiającego o odrzuceniu oferty Skarżących zostanie uznana za wydaną z naruszeniem przepisów prawa czy nakazane zostanie jej unieważnienie przez Zamawiającego, co bezspornie stanowi o utracie interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia przez Zamawiającego. Tym samym w ocenie Sądu Okręgowego Zamawiający nie ma już interesu prawnego w podtrzymywaniu wniesionej skargi odnoszącej się do samego uzasadnienia. Skarga zresztą była wniesiona z ostrożności procesowej w istocie od samego uzasadnienia orzeczenia i skarżący w toku postępowania wobec informacji o zmianie stanu faktycznego nie wykazał swojego interesu prawnego.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, iż brak interesu we wniesieniu środka zaskarżenia zawsze prowadzić będzie do nierozpoznania przez Krajową Izbę Odwoławczą zarzutów odwołania, a przez Sąd Zamówień Publicznych zarzutów skargi i to nawet jeżeli byłyby one zasadne.

Podsumowując, wobec utraty interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia Izby przez Zamawiającego (...) S.A. postępowanie zainicjowane wniesioną przez niego skargą podlegało umorzeniu na podstawie art. 588 ust. 3 ustawy PZP (punkt III wyroku).

Przechodząc do rozstrzygnięcia o kosztach postępowania Sąd Odwoławczy wskazuje na regulację zawartą w art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 579 ust. 2 ustawy PZP zgodnie z którą Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu. W tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Warszawie wyda postanowienie, w którym dokona szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony.

Na gruncie przedmiotowej sprawy Sąd Okręgowy o kosztach postępowania skargowego orzekł stosownie do treści art. 589 ust. 1 ustawy PZP statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik sporu i tym samym obciążył kosztami postępowania Skarżących Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. i (...) S.A. w całości jako stronę przegrywającą w ramach postępowania o sygn. akt XXIII Zs 45/25 oraz Skarżącego Zamawiającego (...) S.A. także w całości uznając go za stronę przegrywającą w ramach postępowania o sygn. akt XXIII Zs 46/25. Jak zostało wskazane Zamawiający nie wykazał żadnych okoliczności uzasadniających zmianę tej zasady, a wnosząc skargę od samego uzasadnienia oraz zawierając umowę mógł liczyć się z konsekwencjami swojego działania.

W konsekwencji Sąd Okręgowy ustalił, że Konsorcjum Wykonawców (...) S.A. w (...) S.A. w S. ponosi koszty postępowania skargowego wywołane wniesioną przez niego skargą, pozostawiając ich wyliczenie referendarzowi sądowemu w Sądzie Okręgowym w Warszawie oraz ustalił, że Zamawiający (...) S.A. w W. ponosi koszty postępowania skargowego wywołane wniesioną przez niego skargą pozostawiając ich wyliczenie referendarzowi sądowemu w Sądzie Okręgowym w Warszawie (punkty II i IV wyroku).

Mając powyższe na względzie Sąd Zamówień Publicznych orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia Anna Żuława Sędzia Aneta Łazarska Sędzia Renata Puchalska