Treść orzeczenia XVIII K 232/18 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

XVIII K 232/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2019-08-02

Sygn. akt XVIII K 232/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 sierpnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie w XVIII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Szulewicz

Protokolant: Michał Gruca, Katarzyna Zawadka, Maciej Otrocki, Katarzyna Kiczek

w obecności

Prokuratora: Radosława Cieślińskiego, Alicji Gajewskiej

po rozpoznaniu dnia 11, 16 lutego 2, 26 kwietnia, 15 maja, 5, 19 lipca 2019 r.

sprawy

1) M. S. (1), urodzonego (...) w W. syna D. i M. z d. M.,

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 11 września 2015 r. do 10 lutego 2015 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazał za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 95 011,22 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez niego działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

w dn. 11 września 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 23 725,31 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (1),

-: w dn. 25 września 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 23 785,31 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (1),
-: w dn. 8 października 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 13 200 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (1),
-: w dn. 29 stycznia 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz, w kwocie 1 830 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę w skazał N. S.,
-: w dn. 4 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 567 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał N. S.,
-: w dn. 10 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 22 903,60 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał C. B.,

przy czym w/w środki płatnicze zostały uzyskane w wyniku przestępstw doprowadzenia osób fizycznych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i po ich uprzednim wprowadzeniu w błąd, które polegały na tym, że P. M., K. M. oraz inne nieustalone osoby pozostające na terenie Wielkiej Brytanii skontaktowali się telefonicznie z nieustalonymi osobami fizycznymi mieszkającymi na terenie W. i w trakcie kilku rozmów wprowadzili je w błąd co do swojej tożsamości poprzez podanie się za funkcjonariuszy Centralnego Biura Śledczego i przekazanie nieprawdziwych informacji o działaniach w/w służby, a jednocześnie zażądali wydania pieniędzy motywując to koniecznością ich chwilowego wykorzystania w związku z realizowanymi działaniami, w następstwie czego w/w nieustaleni pokrzywdzeni przekazali pieniądze w łącznej kwocie 95 011,22 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne na mocy wyroku sygn. akt XIV K 1103/11 wydanego w dn. 7 lutego 2012 r. przez Sąd Rejonowy (...) w W.,

tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

2) M. S. (2) urodzonej (...) w W. córki K. i E. z d. M.,

oskarżonej o to, że:

II. w okresie od 21 stycznia 2015 r. do 10 kwietnia 2015 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazała za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 118 167 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez nią działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 21 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 4 477 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała E. M.,
-: w dn. 23 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 11 387 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 29 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz, w kwocie 9 000 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1).
-: w dn. 20 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 9 467 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1).
-: w dn. 27 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 8 607 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1).
-: w dn. 4 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 9 067 zł pomiędzy W. a Anglia, w którym jako odbiorcę wskazała W. L..

- w dn. 6 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 7 147 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 20 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 18 000 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 21 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 10 427 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 28 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 31 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 13 407 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała B. M.,

- w dn. 7 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 10 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

3) K. S. urodzonej (...) w W., córki D. i M. z d. M.

oskarżonej o to, że:

III. w okresie od 20 listopada 2015 r. do 13 lutego 2016 r w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazała za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 62 209 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez nią działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 20 listopada 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 14 050 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 10 grudnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 15 987 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 3 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 13 007 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 13 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 19 165 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała C. B.,

przy czym w/w środki płatnicze zostały uzyskane w wyniku przestępstw doprowadzenia osób fizycznych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i po ich uprzednim wprowadzeniu w⁷ błąd, które polegały na tym, że P. M., K. M. oraz inne nieustalone osoby pozostające na terenie Wielkiej Brytanii skontaktowali się telefonicznie z nieustalonymi osobami fizycznymi mieszkającymi na terenie W. i w trakcie kilku rozmów wprowadzili je w błąd co do swojej tożsamości poprzez podanie się za funkcjonariuszy Centralnego Biura Śledczego i przekazanie nieprawdziwych informacji o działaniach w/w służby, a jednocześnie zażądali wydania pieniędzy motywując to koniecznością ich chwilowego wykorzystania w związku z realizowanymi działaniami, w następstwie czego w/w nieustaleni pokrzywdzeni przekazali pieniądze w łącznej kwocie 118 167 zł,

tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

4) R. K. urodzonego (...) w W., syna E. i A. z d. S.,

oskarżonego o to, że:

IV. w okresie od 17 kwietnia 2015 r. do 4 grudnia 2015 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazał za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 191 804 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez niego działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 17 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 5 527 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1)
-: w dn. 23 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 207 zł, pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał B. M.,
-: w dn. 24 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 13 408 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał M. M. (2),
-: w dn. 25 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 867 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 27 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 6 687 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał B. R.,
-: w dn. 28 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 777 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 30 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 067 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 4 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 7 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 8 207 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 8 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 8 607 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn 29 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 920 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 6 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 467 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 10 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 1 880 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

- w dn. 12 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 777 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

- w dn. 17 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 567 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

-: w dn. 20 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 5 927 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 22 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 467 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 1 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 777 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 3 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 18 234 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 23 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 1 880 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2).
-: w dn. 25 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 14 267 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2).
-: w dn. 31 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 107 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 6 sierpnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 10 427 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 17 sierpnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 20 027 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

-w dn. 4 grudnia 2015 r. przewiózł pieniądze w nieustalonej kwocie korzystając z połączenia autokarowego na trasie W. - L. realizowanego przez firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P.,

przy czym w/w środki płatnicze zostały uzyskane w wyniku przestępstw doprowadzenia osób fizycznych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia Korzyści majątkowej i po ich uprzednim wprowadzeniu w błąd, które polegały na tym, że P. M.. K. M. oraz inne nieustalone osoby pozostające na terenie Wielkiej Brytanii skontaktowali się telefonicznie z nieustalonymi osobami fizycznymi mieszkającymi na terenie W. i w trakcie kilku rozmów wprowadzili je w błąd co do swojej tożsamości poprzez podanie się za funkcjonariuszy Centralnego Biura Śledczego i przekazanie nieprawdziwych informacji o działaniach w/w służby, a jednocześnie zażądali wydania pieniędzy motywując to koniecznością ich chwilowego wykorzystania w związku z realizowanymi działaniami, w następstwie czego w/w nieustaleni pokrzywdzeni przekazali pieniądze w łącznej kwocie 191 804 zł,

tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

5)E. K. (1) urodzonej (...) w W., córki E. i G. z d. P.,

oskarżonej o to, że:

V. w okresie od 30 stycznia 2015 r. do 7 lutego 2015 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazała za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 29 354 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez nią działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 30 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 13 007 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 6 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 9 000 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazała R. G.,
-: w dn. 7 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 7 347 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazała I. K.,

tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

6) N. S. urodzonego (...) w W. syna D. i M. z d. M.,

oskarżonego o to, że:

7) D. H. urodzonego (...) w W., syna S. i M. z d. K.,

8) P. D. (1), urodzonego (...) w W., syna A. i M. z d. S.,

9) J. Z. (1), urodzonego (...) w W. syna M. i E. z d. S., 18 listopada 1983 roku w P., M. i B. z d. W.,

oskarżonych o to, że:

VI. w dniu 12 lutego 2016 r. w W. przy ul. (...). działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, prz:y czym również z nieustalonymi osobami oraz stosownie do wcześniej uzgodnionego podziału ról, doprowadzili A. J. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 20 000 zł w ten sposób, że w ramach uzgodnionego podziału ról uzyskali z ustalonego miejsca - kosza na śmieci, celem dalszej dystrybucji pieniądze, w kwocie 20 000 zł, przy czym w/w środki pieniężne zostały uzyskane w ten sposób, iż nieustaleni mężczyźni skontaktowali się telefonicznie z A. J. i w trakcie kilku rozmów wprowadzili ją w błąd co do swojej tożsamości poprzez podanie się za funkcjonariusza Policji oraz za prokuratora i przekazanie nieprawdziwych informacji o wspólnych działaniach Policji i prokuratury, a jednocześnie zażądali wydania pieniędzy motywując to koniecznością ich chwilowego wykorzystania w związku z realizowanymi działaniami, w następstwie czego pokrzywdzona wypłaciła w placówce Banku (...) S.A. przy Al. (...) w (...)pieniądze w kwocie 20 176 zł, a następnie wrzuciła pieniądze w kwocie 20 000 zł do wcześniej określonego jej kosza na śmieci, przy czym N. S. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne na mocy wyroku Sądu Rejonowego (...) w W. sygn. akt VIII K 38/10 z dn. 13 kwietnia 2010 r. oraz na mocy wyroku Sądu Rejonowego (...) w W. sygn. akt XIV Kp 233/1 1 z dn. 26 września 2011 r.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k., a w przypadku N. S. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

VII. w dniu 19 lutego 2016 r. w W. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przy czym również z nieustalonymi osobami oraz stosownie do wcześniej uzgodnionego podziału ról. doprowadzili H. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 45 000 zł w ten sposób, że w ramach uzgodnionego podziału ról uzyskali z ustalonego miejsca - kosza na śmieci, celem dalszej dystrybucji, pieniądze w kwocie 45 000 zł, przy czym w/w środki pieniężne zostały uzyskane w ten sposób, iż nieustaleni mężczyźni skontaktowali się telefonicznie z H. J. (1) i w trakcie kilku rozmów wprowadzili ją w błąd co do swojej tożsamości poprzez podanie się za funkcjonariusza Policji oraz za prokuratora i przekazanie nieprawdziwych informacji o wspólnych działaniach Policji i prokuratury, a jednocześnie zażądali wydania pieniędzy motywując to koniecznością ich chwilowego wykorzystania w związku z realizowanymi działaniami, w następstwie czego pokrzywdzona wypłaciła z placówki Banku (...) S.A. przy ul. (...) w W. pieniądze w kwocie 10 000 zł oraz wypłaciła z placówki Banku (...) S.A. przy Al. (...) w W. pieniądze w kwocie 35 000 zł, a następnie wrzuciła całość w/w pieniędzy w łącznej kwocie 45 000 zł do wcześniej określonego jej kosza na śmieci, przy czym N. S. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne na mocy wyroku Sądu Rejonowego (...) w W. sygn. akt VIII K 38/10 z dn. 13 kwietnia 2010 r. oraz na mocy wyroku Sądu Rejonowego (...) w W. sygn. akt XIV Kp 233/11 z dn. 26 września 2011 r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k., a w przypadku N. S. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

a nadto P. D. (1)

oskarżonego o to, że:

VIII. w dniu 19 lutego 2016 r. w W. przy ui. (...), wbrew przepisom ustawy z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste o wadze 4,96 g,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

a nadto J. Z. (1)

oskarżonego o to, że:

IX. w dniu 19 lutego 2016 r. w W. przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste o wadze 1,52 g. co stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii .

orzeka

I. Oskarżonego M. S. (1), ustalając, że data końcowa czynu to 10 lutego 2016 r., uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt I a/o wyczerpującego dyspozycje art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art.299 § 1 k.k. w zw. z art.33 § 2 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności i 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

II. Oskarżoną M. S. (2) uznaje za winną popełnienia czynu zarzuconego jej w pkt II a/o wyczerpującego dyspozycje art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art.299 § 1 k.k. w zw. z art.33 § 2 k.k. wymierza jej karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

III. Oskarżoną K. S., ustalając, że kwota przekazana przez nieustalonych pokrzywdzonych wyniosła 62 209 zł, uznaje za winną popełnienia czynu zarzuconego jej w pkt III a/o wyczerpującego dyspozycje art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art.299 § 1 k.k. w zw. z art.33 § 2 k.k. wymierza jej karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

IV. Oskarżonego R. K. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt IV a/o wyczerpującego dyspozycje art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art.299 § 1 k.k. w zw. z art.33 § 2 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

V. Oskarżoną E. K. (1) uznaje za winną popełnienia czynu zarzuconego jej w pkt V a/o wyczerpującego dyspozycje art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art.299 § 1 k.k. w zw. z art.33 § 2 k.k. wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

VI. Na podstawie art.69 § 1 i 2, art.70 § 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec E. K. (1) warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby,

VII. Oskarżonych N. S., D. H., P. D. (1), J. Z. (1) uznaje za winnych popełnienia czynu zarzuconego im w pkt VI a/o i za to na podstawie art.286 § 1 k.k. w zw. z art.33 § 2 k.k. wymierza:

- N. S. karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- D. H. karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- P. D. (1) karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- J. Z. (1) karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

VIII. Na podstawie art.46 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonych N. S., D. H., P. D. (1), J. Z. (1) do naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę solidarnie A. J. kwoty 20.000 (dwadzieścia tysięcy) złotych,

IX. Oskarżonych N. S., D. H., P. D. (1), J. Z. (1) uznaje za winnych popełnienia czynu zarzuconego im w pkt VII a/o i za to na podstawie art.286 § 1 k.k. w zw. z art.33 § 2 k.k. wymierza:

- N. S. karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- D. H. karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- P. D. (1) karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- J. Z. (1) karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

X. Na podstawie art.46 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonych N. S., D. H., P. D. (1), J. Z. (1) do naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę solidarnie H. J. (1) kwoty 45.000 (czterdzieści pięć tysięcy) złotych

XI. Oskarżonego P. D. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt VIII a/o i za to na podstawie art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

XII. Oskarżonego J. Z. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt IX a/o i za to na podstawie art. 62 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności,

XIII. Na podstawie art.85, 86 § 1 k.k. orzeka kary łączne wobec oskarżonych:

- N. S. 8 (ośmiu) lat pozbawienia wolności i 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- D. H. 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności i 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- P. D. (1) 3 (trzech) lat 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

- J. Z. (1) 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności i 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równą grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych,

XIV. Na podstawie art.63 § 1 k.k. na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zalicza okresy tymczasowego aresztowania:

- M. S. (1) od dnia 17 października 2016 r. do dnia 5 stycznia 2017 r.

- M. S. (2) od dnia 17 października 2016 r. do dnia 5 stycznia 2017 r.

- R. K. od dnia 17 października 2016 r. do dnia 5 stycznia 2017 r.

- N. S. od dnia 19 lutego 2016 r. do dnia 1 lutego 2017 r.

- D. H. od dnia 20 lutego 2016 r. do dnia 20 października 2016 r.

- P. D. (1) od dnia 19 lutego 2016 r. do dnia 20 października 2016 r.

- J. Z. (1) od dnia 19 lutego 2016 r. do dnia 23 grudnia 2016 r.

XV. Na podstawie art.63 § 2 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza okres zatrzymania E. K. (2) w dniu 17 października 2016 r., uznając karę za wykonaną w wymiarze 2 (dwóch) stawek

XVI. Na podstawie art.70 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych zarejestrowanych w wykazie Nr (...)pod poz.1, 2 (k. 1518),

XVII. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. W. kwotę 1740 (tysiąc siedemset czterdzieści) złotych + VAT, na rzecz adw. A. Z. kwotę 1320 (tysiąc trzysta dwadzieścia) złotych + VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

XVIII. Zasądza na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłat od oskarżonych M. S. (1), M. S. (2) kwoty po 4400 (cztery tysiące czterysta) złotych, od oskarżonych D. H., P. D. (1), J. Z. (1) kwoty po 4000 (cztery tysiące) złotych, od oskarżonego N. S. kwotę 4.200 (cztery tysiące dwieście) złotych, od oskarżonego R. K. kwotę 6.400 (cześć tysięcy czterysta) złotych, od oskarżonej K. S. kwotę 2.300 (dwa tysiące trzysta) złotych, od oskarżonej E. K. (1) kwotę 1.180 (tysiąc sto osiemdziesiąt) złotych i obciąża ich pozostałymi kosztami sądowymi w częściach nań przypadających.

Sygn. akt XVIII K 232/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odnośnie czynów zarzuconych N. S., J. Z. (1), D. H., P. D. (1)

Nie później niż w dniu 3 lutego 2016 r. P. D. (1) został zwerbowany do udziału w przestępstwach oszustwa na tzw. policjanta. Jego rolą miało być odbieranie pieniędzy pozostawianych przez pokrzywdzonych w miejscach wskazanych im przez osoby dzwoniące i podające się za policjantów. W zwerbowaniu P. D. (1) uczestniczył D. H., który przekazał kontakt do niego J. Z. (1). J. Z. (1) przekazał kontakt do P. D. (1) N. S..

J. Z. (1) jest konkubentem K. S. - siostry N. S..

W dniu 12 lutego 2016 r. o godzinie 11:37 nieustalony mężczyzna skontaktował się telefonicznie z A. J. z brytyjskiego numeru telefonu (...). Zadzwonił na telefon stacjonarny o nr (...), przedstawił się, że jest z (...) prokuratury, poprosił o wzięcie kartki i notowanie. Gdy A. J. spytała się z kim chce rozmawiać odpowiedział, że z J. J. (1). A. J. powiedziała, że w taki sposób żadnych spraw się nie załatwia i poprosiła o przysłanie wezwania albo o przyjście do domu i odłożyła słuchawkę. O godzinie 14:24 ponownie zadzwoniono na telefon stacjonarny z nr brytyjskiego (...). Dzwoniący przekazał nieprawdziwe informacje, podając się za funkcjonariusza Policji A. P. z komendy przy ul. (...), pokój nr (...). Powiedział, że prowadzi sprawę większą niż afera (...), w którą zamieszani są pracownicy banków ujawniający tajemnice klientów. Policja miała mieć informacje, że z konta J. J. (1) zostaną ukradzione wszystkie oszczędności. Dzwoniący poprosił J. J. (1) by sprawdził go dzwoniąc pod nr 997 lub 112, jednocześnie prosząc, żeby się rozłączył, ale nie odkładał słuchawki. Gdy J. J. (1) w ten sposób postąpił, zgłosił się mężczyzna, który rzekomo był dyżurnym komendy i połączył J. J. (1) z mężczyzną, z którym rozmawiał poprzednio. Następnie rozmówca połączył J. J. (1) z mężczyzną, przedstawiającym się jako prokurator K. D., który ponownie opowiedział o sprawie kryminalnej z udziałem banków. Poprosił J. J. (1) o podanie numeru telefonu komórkowego. J. J. (1) podał nr swojego telefonu - (...). Mężczyzna polecił J. J. (1) by pojechał do oddziału banku (...) na Al. (...). Z nr brytyjskiego (...) mężczyzna zadzwonił na telefon komórkowy J. J. (1) o godzinie 14:41 ( połączenie trwało 1333 sekundy) i o godzinie 15:03 ( połączenie trwało 477 sekund). Wcześniej J. J. (1) powiedział mu, że mają konto w (...) i wspólne z żoną konto w (...). J. J. (1), nie rozłączając przez cały czas telefonu, udał się do banku. Gdy mężczyzna podający się za prokuratora polecił J. J. (1) wejść do banku i wziąć wszystkie pieniądze J. J. (1) zdenerwował się, powiedział, że tak się spraw nie załatwia i nie wypłacił pieniędzy. Udał się na policję, żeby wyjaśnić czy jest to możliwe. O godzinie 15:33 i 15:44 oraz 16:39 nastąpiły próby połączenia z telefonem komórkowym J. J. (1) z nr brytyjskiego (...).

W czasie gdy J. J. (1) udał się do banku, w mieszkaniu pozostała A. J. z wnukiem. O godzinie 14:47 na telefon stacjonarny zadzwonił mężczyzna z nr brytyjskiego (...). Przedstawił się jako policjant. Gdy A. J. spytała się, co się dzieje z mężem, powiedział, że jest bezpieczny, jest z policją. Mężczyzna chciał by A. J. podała mu numer swojego telefonu komórkowego. A. J. przekazała mu swój nr telefonu - (...). Na ten numer następnie mężczyzna zadzwonił z nr brytyjskiego (...) o godzinie 15:33 ( połączenie trwało łącznie 4564 sekundy) Mężczyzna powiedział by się ubrała i poszła do banku. A. J. wraz z wnukiem poszła do banku (...) przy Al. (...) przy stacji metra (...). Cały czas miała włączony telefon komórkowy, nie przerywając połączenia. Wcześniej w domu na prośbę mężczyzny odłączyła od sieci telefon stacjonarny.

A. J. zerwała lokatę terminową w wysokości 20 176,53 zł i wypłaciła w Oddziale nr (...) banku (...) S.A. przy Al. (...) pieniądze z rachunku w kwocie 20 176 zł. Dzwoniący mężczyzna polecił jej by przeszła pod punkt sprzedaży ubezpieczeń po drugiej stronie ulicy i wrzuciła pieniądze w kwocie 20 000 zł do kosza na śmieci. Resztę pieniędzy miała sobie zostawić.

Pieniądze z kosza wyjął P. D. (1), który na miejsce został skierowany przez osoby dzwoniące z Wielkiej Brytanii.

A. J. z włączonym telefonem udała się do domu. Dzwoniący mężczyzna polecił jej poczekać kilka minut przed klatką zanim wejdzie do domu. Następnie polecił jej pojechać na komendę przy ul. (...) by podpisać protokół. A. J. odmówiła i poszła do domu. Kolejne połączenia pomiędzy A. J. używającą (...) a z nr brytyjskim (...) miały miejsce o godzinie 16:49 ( trwające 217 sekund) i 16:53 ( trwające 118 sekund). Gdy okazało się, że J. J. (1) nie ma w domu, A. J. powiedziała o tym rozmówcy. Mężczyzna powiedział, że mąż na komisariacie powiedział, że w domu mają dużo gotówki i dolary. A. J. odpowiedziała, że nic o tym nie wie. Rozmówca podziękował i rozłączył się.

W przedmiotowym zdarzeniu wzięli udział również D. H., J. Z. (1) i N. S.. Poza tym, że uczestniczyli w pozyskaniu P. D. (1) do udziału w odbieraniu pieniędzy wiedzieli o podjętych działaniach z udziałem P. D. (1). D. H. odebrał pieniądze od P. D. (1) i przekazał je dalej J. Z. (1). Część pieniędzy z tej kwoty otrzymał N. S..

W dniu 19 lutego 2016 r. o godz. 12:30 nieustalony mężczyzna skontaktował się telefonicznie z H. J. (1) z brytyjskiego numeru (...) ( ten numer telefonu był używany następnie do wszystkich kontaktów z H. J. (1) ). Zadzwonił na telefon stacjonarny o nr (...), podając się za funkcjonariusza Policji A. P. z komendy przy ul. (...), pokój nr (...). W trakcie rozmowy przekazał jej nieprawdziwe informacje, że jedna z pracownic banku (...) będzie „wyprowadzała” nielegalnie pieniądze z konta H. J.. Mężczyzna powiedział, że policja zablokowała jej konto na 2 godziny i w tym czasie H. J. (1) ma wypłacić tyle pieniędzy ile się tylko da, gdyż inaczej pieniądze przepadną. W trakcie rozmowy H. J. (1) podała mężczyźnie numer swojego telefonu komórkowego – (...).

Na podany przez nią telefon komórkowy o godz. 12:43 z nr (...) zadzwonił mężczyzna, który przedstawił się jako prokurator K. D., który powiedział, żeby nie przerywała rozmowy, była cały czas w kontakcie z nim ( połączenie trwało 5694 sekundy). H. J. (1), przez cały czas będąc w kontakcie telefonicznym z mężczyzną, udała się do placówki Banku (...) S.A. przy ul. (...) w W., gdzie wypłaciła pieniądze w kwocie 10 000 zł – maksymalną kwotę jaką można było wypłacić w tej placówce. Następnie dzwoniący mężczyzna powiedział, żeby H. J. (1) pojechała do innej placówki Banku (...) S.A. przy Al. (...) w W.. H. J. (1) z ul. (...) poszła na ul. (...) i wsiadła do tramwaju, którym pojechała na przystanek Plac (...). Przeszła na drugą stronę Al. (...) do banku, gdzie wypłaciła pieniądze w maksymalnej kwocie jaką można było wypłacić - 35 000 zł. Mężczyzna podający się za prokuratora instruował ją, co ma robić po wyjściu z banku, mówiąc, gdzie ma skręcić i że ma wyrzucić pieniądze do kosza na śmieci na przystanku autobusowym. Mężczyzna mówił, że niezwłocznie nastąpią aresztowania nieuczciwych pracownic banku, zapewniał ją, że pieniądze niezwłocznie zostaną przelane na konto H. J. (1). H. J. (1) wrzuciła całość w/w pieniędzy w łącznej kwocie 45 000 zł do opisanego kosza na śmieci około godziny 14:00. Kiedy uczyniła to, mężczyzna podający się za prokuratora rozłączył się. Z nr (...) o godzinie 14:18 wykonano połączenie z telefonem komórkowym H. J. (1), trwające 405 sekund i próbę połączenia o godzinie 15:10.

Koperty z pieniędzmi z kosza wyjął P. D. (1), który wcześniej obserwował H. J. (1) w banku i przekazywał informacje osobom dzwoniącym z Wielkiej Brytanii, gdzie H. J. (1) może pozostawić pieniądze.

Po odebraniu pieniędzy P. D. (1) udał się na (...), gdzie miał spotkanie w celu przekazania pieniądze. W odebraniu pieniędzy od P. D. (1) uczestniczyli mężczyzna o imieniu P., używający telefonu nr (...) i D. H..

Funkcjonariusze Policji podjęli obserwację miejsca, gdzie miało dojść do spotkania P. D. (1) z D. H.. P. D. (1) i D. H. spotkali się przy ul. (...), po czym D. H. udał się do swojego mieszkania.

P. D. (1) udał się do kina w CH (...) przy ul. (...) na seans o godz. 17:50, gdzie został zatrzymany o godz. 20:20 ( protokół zatrzymania k.17). Podczas przeszukania znaleziono przy nim pieniądze w kwocie 850 zł oraz telefony komórkowe N. nr (...) ( jak wynika z informacji O. płyta k.498 aparat współpracował z numerami (...), a od dnia 14 lutego 2016 z nr (...) ) i M. nr (...) oraz woreczek z zawartością 5 woreczków z suszem ziela konopi innych niż włókniste ( protokół przeszukania k.19-21, opinia z zakresu badań chemicznych k.458-459). Łączna waga suszu roślinnego wyniosła 4,94 g netto ( protokół oględzin k.81-82).

Ponieważ funkcjonariusze policji w czasie kontroli operacyjnej rozmów telefonicznych uzyskali informacje, że D. H. ma pieniądze przekazać J. Z. (1), do którego ma przyjechać po swoją część pieniędzy N. S., podjęli obserwację miejsce zamieszkania J. Z. (1).

D. H. udał się do mieszkania J. Z. (1) przy ul. (...) nr (...), do klatki schodowej, w której mieściło się mieszkanie J. Z. (1) wszedł około godziny 17:00. Po kilku minutach D. H. opuścił mieszkanie razem z bratem J. R. (1) Z.. Funkcjonariusze Policji nie zatrzymywali tych osób.

Około godziny 20:50 na u. (...) przyjechał N. S. wraz K. P. samochodem F. (...) nr rej. (...). Oboje udali się do mieszkania J. Z. (1). Gdy o godz.21:45 opuścili mieszkanie J. Z. (1) i udali się do zaparkowanego samochodu zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy Policji przy ul. (...) ( protokół zatrzymania k.23). Podczas przeszukania u N. S. ujawniono pieniądze w kwocie 4.500 zł w wewnętrznej kieszeni kurtki i 500 zł w kieszeni spodni, telefony komórkowe N. nr (...) ( zgodnie z informacjami O. – płyta k.150 aparat współpracował z nr (...) ) i S. nr (...) ( protokół przeszukania k.25-31). Zatrzymanie N. S. odbyło się w miejscu niewidocznym z mieszkania J. Z. (1)

Z mieszkania nr (...) przy ul. (...) wyszły K. S., K. Z. (2) i inna nieustalona kobieta. Wsiadły do samochodu V. (...) nr (...), należącego do K. S. i odjechały. Funkcjonariusze Policji udali się na klatkę schodową, gdzie znajduje się mieszkanie J. Z. (1). W tym momencie J. Z. (1) nie było w mieszkaniu. Po około półgodzinie do mieszkania wróciły K. S. i K. Z. (2).

Gdy po kilku minutach funkcjonariusze Policji prowadzący obserwację klatki schodowej zauważyli J. Z. (1) wychodzącego z windy i udającego się do mieszkania podjęli decyzję o zatrzymaniu. W czasie gdy policjanci przystąpili do zatrzymania J. Z. (1), ten próbował zamknąć przed nimi drzwi, w związku z czym użyto wobec niego siły fizycznej, gazu pieprzowego i kajdanek. J. Z. (1) został zatrzymany o godzinie 22:00 ( protokół zatrzymania k.36). Przy J. Z. (1) ujawniono pieniądze w kwocie 4.400 zł i telefony komórkowe N. nr (...) ( zgodnie z informacją O. na płycie k.498 współpracujący z numerem (...) ) i (...) z kartą SIM O. (...) - aparat przeznaczony na dwie karty SIM oraz S. nr (...) karta SIM O. (...)( protokół przeszukania k.39-46).

Podczas przeszukania mieszkania przy ul. (...) nr (...) znaleziono pieniądze w kwocie 1.400 zł i 1,52 g suszu ziela konopi innych niż włókniste ( protokół przeszukania k.48-50, protokół oględzin k.84-85, opinia z zakresu badań chemicznych k.454-455).

Podczas przeszukania mieszkania przy ul. (...) nr (...) zajmowanego przez N. S. znaleziono m.in. 53.000 zł oraz tzw. wyłamkę po karcie SIM o nr telefonu (...) ( protokół przeszukania k.59-78).

W dniu 20 lutego 2016 r. o godz.10:40 w swoim mieszkaniu przy ul. (...) w W. został zatrzymany D. H. ( protokół zatrzymania k.109). W trakcie przeszukania mieszkania ujawniono m.in. telefon komórkowyN.o nr (...) ( jak wynika z informacji O. – płyta k.496 i 498 współpracował z numerem (...) do dnia 20 lutego 2016 r.) i (...) z kartą SIM O. (...) ( jak wynika z informacji O. – płyta k.496 karta SIM została wydana dla numeru (...) i aktywowana w dniu 11.12.2015 r.), telefon N. o nr (...) (...) (...) i (...) wraz z kartą SIM P. (...), tzw. wyłamkę karty SIM nr telefonu (...), telefon (...) (...) ( jak wynika z informacji O. – płyta k.496, 498 współpracował z numerem (...) do dnia 20 lutego 2016 r.), (...) z kartą SIM O. (...) ( jak wynika z informacji O. – płyta k.496 karta SIM została wydana dla numeru (...) i aktywowana w dniu 11.02.2016), pieniądze w kwocie 1060 zł ( protokół przeszukania k.115-120).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił poza wskazanymi wyżej dokumentami w oparciu o zeznania świadków H. J. (1) (k.96-97, 2407-2409), A. J. (k.100-103, 2462-2463), zeznania funkcjonariuszy Policji A. G. (3) (k.125-126, 2571-2575), T. P. (k.136-137, 138-139, 2450-2458), wykaz połączeń numeru (...) w dniu 12.02.2016 r. (k.270), historię rachunku bankowego (k.322-323), wykaz połączeń telefonu komórkowego A. J. nr (...) (k.346), wykaz połączeń telefonu komórkowego J. J. (1) nr (...) (k.511), wykaz połączeń telefonu komórkowego H. J. (1) nr (...) (k.512), a także wskazane w dalszej części uzasadnienia informacje uzyskane od operatorów telekomunikacyjnych, dotyczące połączeń wykonywanych pomiędzy telefonami używanymi przez oskarżonych, innych sprawców uczestniczących w przestępstwach, miejsc logowania się telefonów oraz dowody uzyskanych w trakcie prowadzonej kontroli operacyjnej rozmów telefonicznych.

Oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów za wyjątkiem czynów z art.62 upn zarzuconych oskarżonym J. Z. (1) i P. D. (1).

Oskarżony D. H. jedynie wyjaśnił, że w dniu 12 lutego 2016 r. cały dzień spędził w sądzie przy ul. (...) od godz. 9:30 do 17:00, gdzie toczy się postępowanie sygn. III K 460/15 przed Sądem Rejonowym dla W. (...), a w dniu 19 lutego 2016 r. był z siostrą P. C. i dziadkiem A. S. załatwiać różne rzeczy w godzinach 8 – 13, po czym poszedł do babci B. H., u której był 20-30 minut i poszedł do znajomych. Wyjaśnił, że spośród oskarżonych zna jedynie J. Z. (1), który był jego sąsiadem w latach 2006-2007 (k.194-196).

Oskarżony J. Z. (1) wyjaśnił, że od stycznia 2015 r. do 29.12.2015 r. przebywał w areszcie. N. S. jest bratem jego konkubiny, zna również D. H. – był świadkiem w jego sprawie, D. H. również był świadkiem w sprawie J. Z. (1). Z D. H. byli sąsiadami, mieszkali w jednym bloku przy ul. (...). Oskarżony zaprzeczył by znał P. D. (1). Wyjaśnił, że 19 lutego 2016 r. kontaktował się z N. S. telefonicznie, N. S. przyjechał wtedy do niego do domu wieczorem. J. Z. (1) kontaktował się z nim by się dowiedzieć czy przyjedzie. Tego dnia mógł też kontaktować się z D. H.. D. H. miał mieć sprawę w sądzie i dlatego mieli się spotkać. Tego dnia J. Z. (1) siedział cały dzień w domu, bo młodsza córka źle się poczuła i nie poszła do szkoły. Narkotyki, które znaleziono przy nim to marihuana, którą nabył na bazarze na O., bo chciał spróbować. J. Z. (1) wyjaśnił, że pieniądze znalezione przy nim – 4400 zł były pożyczone od J. O. (1), jego przyjaciela mieszkającego na ul. (...) w W.. Pieniądze pożyczył na rodzinne potrzeby 18 lub 19 lutego 2016 r. gdy spotkali się na ulicy w okolicy Ronda (...). J. O. (1) pożyczył mu 5.000 zł w banknotach po 100 zł. (k.201-211)

Oskarżony N. S. wyjaśnił, że tego dnia ( 19 lutego 2016 r.) przyjechał do siostry K. S. na ul. (...). W poniedziałek ( 22 lutego 2016 r.) jej narzeczony – J. Z. (1) miał urodziny, przyjechał omówić niespodziankę na urodziny. Gdy wyszedł po godzinie, został zatrzymany. N. S. stwierdził, że pieniądze jakie zostały znalezione podczas rewizji należą do jego matki M. S. (2). Znajdowały się u niego w mieszkaniu, ponieważ matka robiła remont w mieszkaniu i dla bezpieczeństwa poprosiła by podczas remontu pieniądze były u oskarżonego. N. S. wyjaśnił, że od opuszczenia zakładu karnego utrzymywał się z prac dorywczych. Ojczym pracujący na budowie zabiera go do pracy jako pomocnika 4-5 razy w tygodniu. Dzienna dniówka to 120 zł. Oskarżony zaprzeczył by wyjeżdżał do Wielkiej Brytanii. Stwierdził, że jego matka ma prawie całą rodzinę w Wielkiej Brytanii. Telefony z Anglii były na numer rodzinny, ciotka dzwoniła na jego telefon by rozmawiać z jego matką. Często zostawiał telefon w mieszkaniu matki przy ul. (...). N. S. wyjaśnił, że nie zna D. H. i P. D. (1) (k.202-203).

Sąd zważył, co następuje:

Odnośnie czynów z art.62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ich popełnienie przez oskarżonych J. Z. (1) i P. D. (1) nie budzi wątpliwości. Środki odurzające znaleziono przy P. D. (1) i w mieszkaniu J. Z. (1), a sami oskarżeni przyznali się do ich popełnienia.

W odniesieniu do czynu z art.286 § 1 k.k. o jakie oskarżono N. S., J. Z. (1), D. H. i P. D. (1) należy na wstępie poczynić kilka ogólnych uwag dotyczących sposobu popełnienia przestępstw metodą na tzw. policjanta, które odnoszą się również do przestępstw będących przedmiotem niniejszego postępowania. Stwierdzenia Sądu będą następnie punktem odniesienia czy ustalone w sprawie okoliczności pozwalają na przyjęcie udziału oskarżonych w popełnieniu zarzuconych im przestępstw.

Przy opisie sposobu działania przestępców dokonujących takich przestępstw po pierwsze należy wskazać, iż przestępstwo rozpoczyna się od połączeń telefonicznych wykonywanych na stacjonarne numery telefonów, przy wykorzystaniu książek telefonicznych, o czym świadczy posługiwanie się imionami i nazwiskami abonentów telefonicznych. W ten sposób sprawcy wyszukują osoby starsze, które łatwiej wprowadzić w błąd, przekazując im nieprawdziwe informacje o rzekomych działaniach organów ścigania. Biorąc pod uwagę powszechność korzystania z telefonów komórkowych, przy jednoczesnym zmniejszaniu się liczby prywatnych użytkowników telefonów stacjonarnych to najczęściej osoby starsze posiadają telefony stacjonarne, których numery były umieszczane w książkach telefonicznych wydawanych od lat. Stąd też w przypadku H. J. (1) rozmówca chciał rozmawiać z jej nieżyjącym mężem (k.2407).

Niezbędny jest udział w przestępstwie co najmniej dwóch osób - tzw. telefonistów i osoby odbierającej pieniądze na miejscu, gdzie pozostawią je pokrzywdzeni – tzw. odbieraka. Przy czym tzw. telefoniści pozostają w ciągłym kontakcie – jeden z osobą pokrzywdzoną, drugi z tzw. odbierakiem. Jeden z telefonistów cały czas prowadzi rozmowę z pokrzywdzonym. Z jednej strony chodzi o uzyskiwanie na bieżąco od pokrzywdzonego informacji, gdzie się znajduje, czy już wypłacił pieniądze z banku. Z drugiej strony to, że nie jest przerywana rozmowa telefonisty z pokrzywdzonym uniemożliwia kontakt telefoniczny z pokrzywdzonym innych osób, chociażby członków rodziny, którzy potencjalnie mogliby uświadomić pokrzywdzonemu, że pada ofiarą przestępstwa.

Niezbędny jest również ciągły kontakt innego telefonisty z odbierakiem. Telefonista musi bowiem pokierować odbierakiem by ten znalazł się na miejscu pozostawienia pieniędzy i mógł obserwować osobę, która pozostawi pieniądze. To jedynie od odbieraka telefonista, pozostający w kontakcie z pokrzywdzonym, może uzyskać wskazówkę w jakim miejscu, np. gdzie znajdującym się koszu na śmieci, może pozostawić pieniądze wypłacone z banku. Bowiem właśnie odbierak, skierowany przez telefonistę w miejsce odbioru pieniędzy, widzi okolice banku czy miejsca zamieszkania pokrzywdzonego i ocenia gdzie pieniądze mogą być pozostawione by w sposób bezpieczny można je podjąć. Informacja o takim miejscu musi być przekazana przez telefonistę pokrzywdzonemu. Podkreślić należy, że takie okoliczności nie mogą być ustalone wcześniej albowiem osoby dzwoniące do pokrzywdzonych nie mogą wiedzieć chociażby tego z jakiego banku, gdzie się znajdującego, pokrzywdzeni będą wypłacać pieniądze. W związku z tym muszą być równolegle prowadzone rozmowy pomiędzy jednym telefonistą dzwoniącym do pokrzywdzonego oraz drugim telefonistą rozmawiającym z odbierakiem.

Telefon, z którego telefonista dzwoni do pokrzywdzonych jest używany tylko jednorazowo do tego celu, gdyż po przestępstwie staje się znany funkcjonariuszom policji, natomiast telefon, którego telefonista używa do kontaktu z odbierakiem może być używany przez dłuższy czas, skoro nie jest ujawniony organom ścigania po zaistnieniu przestępstwa.

Dodatkowo, ponieważ telefoniści nie jest znają wcześniej miejsca odbioru pieniędzy, to dopiero po ustaleniu takiego miejsca mogą w nie skierować odbieraka, który musi przemieścić się z innego miejsca, zazwyczaj swojego mieszkania.

Podstawą do ustaleń faktycznych w odniesieniu do sprawstwa oskarżonych stała się więc analiza danych o połączeniach telefonicznych wykonywanych z telefonów oskarżonych, miejsc ich logowania w dniach przestępstwa oraz treść zarejestrowanych w czasie kontroli operacyjnych rozmów i wiadomości SMS. Fakt użytkowania telefonów przez oskarżonych jest wykazany tym, że telefony o takich numerach (...), z którymi współpracowały wskazane nr telefoniczne zostały znalezione podczas zatrzymania oskarżonych, co opisano wyżej przy stanie faktycznym.

Na wstępie należy wskazać, że w ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że do pełnienia roli odbieraka przy przestępstwach oszustw został zwerbowany P. D. (1). Świadczy o tym jednoznacznie treść rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...), z którym współpracował nr tel. (...) do którego zwracano się (...) – k.1474, 1481 (komunikaty z sesji telefonicznych k.1473-1491, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1493), którym niewątpliwie był J. Z. (1).

Wskazać tu należy, że spisane komunikaty znajdujące się w aktach sprawy dotyczą jedynie części zarejestrowanych rozmów, natomiast z pozostałymi można zapoznać się w wersji audio na dołączonych płytach w znajdującej się na płytach zainstalowanej aplikacji (...). Aby zapoznać się z nimi należy po wejściu we wskazaną wyżej aplikację kolejno zaznaczyć: 1. wczytać bazę danych – tak; 2. czy chcesz zweryfikować sygnaturę bazy danych –nie; 3. nowe okno analizy; 4. kryptonim odpowiedniej kontroli operacyjnej np. „(...)”, 5. sesje telefoniczne).

Z sesji nr (...) jednoznacznie wynika, że użytkownik telefonu nr (...) – współpracującego z aparatem o nr (...) – D. H. w dniu 4 lutego 2016 r. przekazuje numer telefonu użytkowanego przez P. D. (1) – (...) (k.1475). W rozmowach podawane są szczegóły odpowiadające sytuacji oskarżonego P. D. (1) – jego imię (k.1475, 1476, 1477), to, że ma 18 lat (k.1474). Numer odbieraka jest przekazywany przez użytkownika telefonu (...) użytkownikowi telefonu brytyjskiego (...), którym niewątpliwie jest N. S. (k.1477, 1482-1483). Obaj omawiają sposób kontaktu z P. D. (1) - użycie jako hasła imienia A. (k.1476). Rozmowa pomiędzy nimi z dnia 5 lutego 2016 r.(k.1479-1480) stanowi relację z rozmowy z P. D. (1), w trakcie której P. D. (1) został poinstruowany o sposobie działania, jego roli przy popełnianiu tych przestępstw: pada stwierdzenie: „… sytuacja wygląda tak, że dzwoni ktoś do ciebie w… w taksówkę, jedziesz na dane miejsce, podchodzisz, jak ci ktoś powie, odbierasz tylko przesyłkę i odchodzisz, z nikim nic nie gadasz”; „… jak nie będzie miał na taksówkę, no to pojedzie na miejsce i tam odbierze sobie najwyżej hajs ze strzału i zapłaci najwyżej”. Warto tu wskazać, że o godz.11:03 przed tą rozmową, stanowiącą relację z przebiegu innej rozmowy, ma miejsce połączenie z brytyjskiego nr (...) na nr (...) ( informacja płyta k.156).

Z rozmowy z dnia 8 lutego 2016 r. godz. 18:16 użytkownika telefonu (...) – J. Z. (1) z użytkownikiem telefonu brytyjskiego (...) – N. S. (k.1483) wynika, że odbierak, używający telefonu (...) uczestniczy w odbieraniu pieniędzy. Podobne wnioski należy wyciągnąć z rozmowy z dnia 9 lutego 2016 r. godz. 17:51 (k.1486), gdzie padają słowa „5 dych odebrał”. Po tej rozmowie użytkownik telefonu (...) o godz.17:52 informuje D. H. o odebraniu dużego 5 i poleca szybkie odebranie tego (k.1486). Odebrania tego dotyczy rozmowa z godziny 18:41 D. H. z użytkownikiem telefonu (...), do którego zwraca się (...) (k.1487-1488). Treść jednoznacznie świadczy, że chodziło o odebranie pieniędzy wyrzuconych pod bankiem do śmietnika. Czas wykonania tych rozmów należy skonfrontować z połączeniami telefonu P. D. (1) nr (...), o czym będzie mowa dalej.

Odebrania pieniędzy dotyczy również rozmowa pomiędzy użytkownikiem telefonu (...) a D. H. z dnia 11 lutego 2016 r. godz. 14:42, przy czym padają stwierdzenia, że miał odebrać dwadzieścia i „lecieć do drugiego tematu” (k.1490). O godz. 15:18 w rozmowie pomiędzy użytkownikiem telefonu (...)a D. H. pada informacja, że odebrał dwa razy po 20, razem 40 (k.1491).

Analiza rozmów z telefonu (...)przeprowadzonych w dniu 12 lutego 2016 r., ( których zapis audio znajduje się na płycie na k.149) z D. H., używającym numeru (...), oraz użytkownikiem telefonu (...) ( którego rozmowy i udział w zdarzeniu z dnia 19.02.2016 r. będzie omówiony w dalszym ciągu uzasadnienia) pozwala na ustalenie, że osoby mają wiedzę, że w tym dniu P. D. (1) takie działania może podjąć.

W trakcie rozmowy o godz. 9:54 sesja nr (...) D. H. informuje: „tamten już ogarnięty, a ja właśnie wchodzę sobie do sądu” – co koresponduje z udziałem D. H. w rozprawie przed Sądem Rejonowym dla W. (...). W rozmowie z godz. 16:29 – sesja nr (...) użytkownik telefonu (...) pyta użytkownika telefonu (...) co dzieje się u małolata, czy działo się coś. Ten odpowiada, że właśnie dzwonił do kolegi, który właśnie wraca, który wyszedł z sądu i powiedział wszystko pozałatwia, wszystko „ogarnie”. Z wykazu połączeń telefonu D. H. nr (...) wynika, że o godzinie 16:28, a więc przed opisaną wyżej rozmową, na ten telefon było wykonane połączenie z nr (...) ( informacje płyta k.496 – szerzej połączenia tego telefonu będą omówione niżej w uzasadnieniu).

Kolejną osobą, do której dzwoni J. Z. (1) - użytkownik telefonu (...) jest D. H. o godz.16:30 - sesja nr (...), którego również pyta „a tam się co w ogóle dzieje u tego małolata”. D. H. odpowiada „dzwoniłem do niego, teraz to coś tam powiedział gdzieś pojechał”. Rozmówca odpowiada „no dobra git, to czekamy, jeszcze nie ma końca”

Wskazać trzeba, że dniu 12 lutego 2016 r. użytkownik telefonu (...) dzwoni do P. D. (1) używającego telefonu nr (...) o godz. 12:40. P. D. (1) wykonuje do niego połączenie o godz. 16:20 i 16:30 (informacje płyta z k.498). Pierwszy telefon z brytyjskiego nr telefonu (...)na telefon P. D. (1) ma miejsce o godz.12:43, kolejne mają miejsce w zasadzie w sposób ciągły od godz.16:20 do 17:25 (wcześniej dochodzi do prób połączeń z tego numeru o godz.15:44, 15:45; 16:05; 16:09), przerywane są jedynie połączeniami P. D. (1) z telefonem D. H. począwszy od godz.17:04.

Analizując całościowo sesje telefoniczne z płyty z k.1493 zarejestrowane podczas (...) można stwierdzić, że rozmowy wykonywane pomiędzy numerem (...) a (...) oraz pomiędzy (...) i (...), poza sesjami nr (...), w istocie wszystkie dotyczą dokonywanych przestępstw, wysyłania mężczyzny po odbiór pieniędzy, problemów z dostępnością osoby, która ma być wysłana (na tym koncentrują się rozmowy z dnia 8 lutego 2016 r.).

Rozmowy pomiędzy J. Z. (1) użytkownikiem telefonu (...) a D. H., używającym telefonu (...) (k.1484, 1485) potwierdzają, że D. H. przyjeżdża do niego po odbiorze od kolegi. Z rozmowy z godz.18:52 dnia 08.02.2016 r. wynika, że (...) już to ma, przyjedzie do D. H., który bez niego od razu będzie jechał do użytkownika telefonu (...).

Treść wskazanych wyżej rozmów i czas ich wykonania koresponduje z informacjami o połączeniach z nr (...) używanym przez P. D. (1) ( informacje płyta z k.156 i z k.498 - dot. nr (...) i (...) ). W szczególności należy te okoliczności porównywać do kontaktów telefonicznych P. D. (2) z brytyjskimi numerami telefonów. Wielokrotność kontaktów telefonów użytkowanych w Wielkiej Brytanii z telefonem używanym przez P. D. (1) odpowiada opisanemu wyżej koniecznemu sposobowi kontaktowania się telefonistów wysyłających odbieraka po odbiór pieniędzy. Podkreślić należy, że za każdym razem połączenia z telefonem P. D. (1) były inicjowane przez użytkowników telefonów brytyjskich, nigdy odwrotnie. Zbieżność czasowa opisanych wyżej rozmów i treść w nich zawarta świadczy o udziale uczestników rozmów w przestępstwach.

Co do kontaktów telefonów brytyjskich z nr (...) używanym przez P. D. (1) należy wskazać co następuje:

Z wykazów połączeń wynika, że w dniu 5 lutego 2016 r. po połączeniu o godz.11:03 z brytyjskiego nr (...), między nim a telefonem (...) mają miejsce kolejne 4 połączenia w godzinach 14:05 – 15:18.

Od 8 lutego 2016 r. (poniedziałek) od godz. 12:21 do godz. 18:08 na nr (...) wykonywane są wielokrotnie połączenia z brytyjskiego telefonu nr (...). Z tego samego telefonu na telefon (...) wielokrotnie są wykonywane w podobny sposób połączenia w dniu 9 lutego 2016 r. do godz.14:10. Porównując czas połączeń użytkownika telefonu (...) – P. D. (1) z tym brytyjskim numerem telefonu z treścią rozmowy użytkownika telefonu (...) z użytkownikiem telefonu brytyjskiego (...) z dnia 9 lutego 2016 r. godz.14:03 (k.1484), w trakcie której padają stwierdzenia, że „odebrał 20”. Pozwala na przyjęcie ustalenia, że P. D. (1) uczestniczy wówczas w odbiorze pieniędzy.

W dniu 9 lutego 2016 r. (wtorek) od godz. 14:41 na telefon (...) wykonywane są wielokrotnie połączenia z kolejnego brytyjskiego telefonu nr (...)(w sposób w zasadzie ciągły pomiędzy godz. 17:04 a 17:51). Czas tych połączeń należy skonfrontować z treścią omówionych wyżej rozmów z telefonu (...) (komunikaty z k.1485-1488), które niewątpliwie dotyczą odbiorów pieniędzy.

Od dnia 10 lutego 2016 r. do kontaktowania się z telefonem (...) używany jest telefon brytyjski nr (...), z czego w dniu 11 lutego 2016 r. (czwartek) wielokrotnie, w sposób w zasadzie ciągły w godz.10:26 – 11:23, 13:08-14:55, 16:16-16:50.

Z tym, że w dniu 10 lutego 2016 r. jest wykonane jedynie jedno połączenie z nr (...)na telefon (...) i nie ma innych połączeń, które mogłyby świadczyć o tym, że użytkownik telefonu jest wysyłany po odbiór pieniędzy, koresponduje treść sesji nr (...) z rozmów pomiędzy telefonami (...) i (...) (z płyty z k.1494), z których wynika, że tego dnia nic się nie dzieje.

W dniu 12 lutego 2016 r. (piątek) o godz. 12:43 na telefon P. D. (1) (...) wykonano połączenie z nr brytyjskiego (...). Z tego samego telefonu wielokrotnie w sposób w istocie ciągły dzwoniono na telefon (...) w godzinach 14:49-17:25. Podkreślić trzeba, że z tego samego telefonu o godzinie 14:47 wykonano połączenie na telefon stacjonarny A. J., przez osobę, która przedstawiła się jej jako policjant. Użycie tego samego telefonu do kontaktu z pokrzywdzoną i P. D. (1) jednoznacznie świadczy o udziale P. D. (1) w przestępstwie na szkodę A. J..

Od dnia 14 lutego 2016 r. aparat telefoniczny P. D. (1) o nr (...), poprzednio współpracujący z nr (...) zaczyna współpracować z nr (...).

Od dnia 15 lutego 2016 r. (poniedziałek) od godz. 11:57 na ten nr wykonywane są wielokrotnie połączenia z brytyjskiego telefonu nr (...), przy czym od godz. 15:20 do 17:46 praktycznie w sposób ciągły. Ten sam numer jest używany do wielokrotnego dzwonienia na telefon P. D. (1) w dniach 16 lutego 2016 r. (w sposób praktycznie ciągły w godzinach 11:40-17:19), 17 lutego 2016 r. (w sposób praktycznie ciągły w godzinach 15:03-15:59), 18 lutego 2016 r. ( w sposób praktycznie ciągły w godzinach 16:51-19:34), 19 lutego 2016 r. (w sposób praktycznie ciągły w godzinach 12:45-14:35). Treść rozmów prowadzonych z tego brytyjskiego numeru zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnych innych telefonów jednoznacznie świadczy, że jego użytkownik uczestniczy w przestępstwach oszustwa.

Biorąc pod uwagę treść rozmów, sposób ich przeprowadzania nie ulega wątpliwości, że użytkownikiem telefonu (...) był J. Z. (1), a telefonu (...) N. S.. Fakt użytkowania telefonu nr (...) przez N. S., (...) przez J. Z. (1) jest niewątpliwy - telefony z tymi numerami zostały znalezione podczas zatrzymania przy tych osobach. Głosy oskarżonych D. H., J. Z. (1) i N. S., sposób ich wymowy są bardzo charakterystyczne. Wystarczy porównać nagrania z nr (...) z rozmowami użytkownika telefonu (...) by nie mieć żadnych wątpliwości, że użytkownikiem obu numerów był N. S.. Świadczą o tym również wnioski opinii fonoskopijnej dot. rozmów zarejestrowanych w trakcie kontroli operacyjnej (...) (...). Szczegóły rozmów użytkownika telefonu (...) z członkami rodziny M. S. (2) i M. S. (1) jednoznacznie świadczą, że chodzi o N. S..

To samo dotyczy J. Z. (1) i porównania nagrań z telefonu (...) z numerem (...). J. Z. (1) używa często w rozmowach charakterystycznego sformułowania „git, majonez”, które pojawia się na nagraniach z obu numerów (...) i (...). W trakcie rozmów prowadzonych przez użytkownika telefonu (...) często pojawiają się odniesienia do jego rzeczywistej sytuacji rodzinnej – partnerki o imieniu K. (np. sesja nr (...)). D. H. zwraca się do użytkownika telefonu (...) imieniem (...) ( np. sesje nr (...)). Zaś użytkownik telefonu (...) zwraca się do niego J. (np. sesje (...)), czyli tak samo jak N. S. używając telefonu (...) do J. Z. (1) używającego (...) (sesja nr (...) z płyty z k.1326).

Udział oskarżonego P. D. (1) w zdarzeniu z dnia 19.02.2016 r. potwierdza treść rozmów zarejestrowanych pod czas kontroli użytkowanego przez niego nr tel. (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1330-1333, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1334) i powtarzających się w związku z tym, że kontrolą objęto też aparat nr (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1338-1343, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1344).

Rozmowy z telefonu P. D. (1) z użytkownikiem nr (...)jednoznacznie świadczą, że dotyczą przestępstwa na szkodę H. J. (1) z dnia 19.02.2016 r. Rozmowa z godz. 13:48 (k.1338) świadczy, że P. D. (1) obserwuje pokrzywdzoną, która weszła do banku. W trakcie rozmowy z godz.13:55 opisuje rozmówcy, do jakiego śmietnika obok przystanku, w którą stronę ma się kierować (k.1338-1339). Tego samego dotyczy rozmowa z godz.14:01, kiedy rozmówca informuje P. D. (1), że kobieta już wychodzi, ostrzega, żeby na przystanku nie było dużo ludzi. P. D. (1) informuje, że kobieta wyszła, rozmawia przez telefon i kieruje się do śmietnika (k.1339-1340). W tle tej rozmowy słychać jak inny mężczyzna mówi do kobiety „proszę zachowywać się jak dorosła kobieta, proszę wyjąć spokojnie wszystkie pieniądze, które Pani pobrała …” (treść tych wypowiedzi sesja nr (...) płyta z k.1344 w aplikacji (...)). Nagranie się w tle tych wypowiedzi było możliwe w sytuacji, jeśli w jednym pomieszczeniu znajdował się telefonista komunikujący się z P. D. (1) i drugi telefonista komunikujący się z H. J. (1).

W rozmowie z godz.14:07 (k.1340) P. D. (1) informuje, że wsiada do taksówki, jego rozmówca pyta się czy jest 45 tysięcy - w jednej kopercie 35, w drugiej 10. Rozmówca mówi, że oddzwoni za 5 minut. W trakcie rozmowy o godz.14:10 rozmówca dopytuje się P. D. (3) czy jest duża i mała koperta, czy jest „czterdzieści pięć koła”, mówiąc, „że ta babka im pięć razy powiedziała” (k.1341). O to samo rozmówca pyta P. D. (1) w rozmowie o godz.14:29 (k.1342). P. D. (1) potwierdza, że wszystko się zgadza. Użytkownik telefonu nr (...)poleca P. D. (1) zawiezienie pieniędzy, informuje, że „do godziny osiemnastej dalej walimy”. W rozmowie o godzinie 14:35 użytkownik telefonu nr (...)pyta się czy P. D. (1) zaniósł już to. Ten potwierdza i mówi, że przeliczają (k.1343). W rozmowie o godzinie 15:50 D. H. dzwoniący z nr (...) informuje P. D. (1) „dzisiaj już fajrant”. Gdy P. D. (1) dopytuje się czy podjadą i dadzą mu resztę, D. H. odpowiada, że przecież nikt go nie oszuka (k.1343).

Udział oskarżonego D. H. w zdarzeniu z dnia 19.02.2016 r. potwierdza treść rozmów zarejestrowanych pod czas kontroli użytkowanego przez niego nr tel. (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1365-1368, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1369) i powtarzających się w związku z tym, że kontrolą objęto też aparat nr (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1373-1380, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1381).

Treść rozmowy z godziny 12:51 kiedy D. H. informuje J. Z. (1), że „właśnie jedzie” (k.1365) należy powiązać z miejscami logowania się telefonu używanego przez P. D. (1), z czego wynikało, że P. D. (1) wyjechał ze swojego miejsca zamieszkania i w dalszym ciągu logował się w tych samych miejscach co telefon pokrzywdzonej H. J. (1). O godz. 14:08 użytkownik telefonu nr (...)informuje D. H., że „on odebrał dwie koperty w jednej 35, w jednej 10 razem 45 koła, … już odebrał 45 tysięcy” (k.1374). Następnie o godz. 14:13 D. H. informuje o tym J. Z. (1) (k.1374-1375). W kolejnych rozmowach z 14:20, 14:30, 14:42 użytkownika telefonu nr (...) i D. H. dalej jest mowa o odebraniu 45 tys. i kontynuowaniu prób odebrania kolejnych. W rozmowach z J. Z. (1) z godz.14:40 i 14:41 omawiają przyjazd D. H. do mieszkania J. Z. (1) (sesje nr (...), (...) z płyty k.1381). W rozmowie z godz.14:42 D. H. na pytania użytkownika telefonu nr (...)czy „jest cztery pięć?” odpowiada, że tak wszystko się zgadza (k.1376). J. Z. (1) o godz.15:14 dzwoni do D. H. informując, że „na dzisiaj jest fajrant”, co D. H. ma przekazać „chłopinie” (k.1376-1377). W rozmowie o godzinie 15:50 D. H. dzwoniący z nr (...) informuje P. D. (1) „dzisiaj już fajrant”. Gdy P. D. (1) dopytuje się czy podjadą i dadzą mu resztę, D. H. odpowiada, że przecież nikt go nie oszuka (k.1377). W rozmowie z godz. 20:09 D. H. z użytkownikiem telefonu nr (...)niewątpliwie jest mowa o dokonywaniu przestępstw oszustwa, zaangażowaniu kolejnych osób do odbierania pieniędzy, złotych monet, w tym osoby, która mogłaby wyjeżdżać w tym celu poza W. (k.1378-1380).

Udział oskarżonego D. H. w przedmiotowych zdarzeniach potwierdza treść rozmów zarejestrowanych pod czas kontroli użytkowanego przez niego nr tel. (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1285-1296, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1297) i powtarzających się w związku z tym, że kontrolą objęto też aparat nr (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1300-1306, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1307).

W rozmowie z dnia 17 lutego 2016 r. godz. 11:54 z P. D. (1), używającym tel. (...) D. H. nakazuje mu być w gotowości i odbierać telefony „tam od nich” (k.1286). Tę rozmowę poprzedzają rozmowy z godz. 10:51 z P. D. (1) i z godz. 10:51 z nieustalonym użytkownikiem telefonu (...) (k.1285-1286), których treść należy wiązać z przestępczymi zachowaniami P. D. (1), jego gotowością do współdziałania z osobami dzwoniącymi z Wielkiej Brytanii.

Wskazać tu trzeba, że od godziny 15:03 tego dnia na telefon P. D. (1) zaczynają być wykonywane połączenia z brytyjskiego telefonu (...)(informacje z płyty na k.498). Zaś użytkownik telefonu (...) kontaktował się z P. D. (1) po odebraniu przez niego pieniędzy w dniu 19 lutego 2016 r. (sesja nr (...) k.1342). Rozmowy z dnia 19 lutego 2016 r. pomiędzy D. H. a użytkownikiem telefonu (...) z godz. 13:57; 14:09; 14:21; 14:27 (k.1294-1295) niewątpliwie świadczą o tym, że obaj rozmówcy są uczestnikami przestępstwa. Należy ich treść odczytywać w powiązaniu z omawianymi w uzasadnieniu innymi rozmowami zarejestrowanymi w dniu 19 lutego 2016 r. D. H. informuje rozmówcę o odebraniu „czterech i pół dychy”. Użytkownik telefonu (...) ma najpierw spotkać się z P. D. (1), o czym świadczy treść rozmowy z godziny 14:24 (k.1342), jednocześnie umawia się na spotkanie z D. H., o czym świadczą rozmowy z godz.14:27 (k.1295).

Rozmowa D. H. z użytkownikiem telefonu (...) z dnia 17.02.2016 r. godz.16:38 (k.1289) niewątpliwie związana jest z odbiorem pieniędzy od odbieraka i tym czy tego dnia będą podejmowane kolejne próby takich działań. Warto podkreślić, że w tym dniu pomiędzy telefonem P. D. (1) a brytyjskim telefonem (...)było 18 połączeń głosowych pomiędzy godz. 15:03 a 15:59 (informacje z płyty na k.498). Rozmowa z użytkownikiem telefonu (...) z dnia 17.02.2016 r. godz.16:57 (k.1290) dotyczy niewątpliwie pieniędzy jakie otrzymywał odbierak. Rozmowa D. H. z P. D. (1) używającym tel. (...) z dnia 18.02.2016 r. (sesja nr (...) z płyty z k.1297), w której D. H. mówi P. D. (1) by odbierał telefony, że zaraz ktoś do niego zadzwoni bezpośrednio poprzedza połączenie brytyjskiego telefonu (...)z telefonem P. D. (1) o godz.16:51 (wykaz połączeń płyta z k.498). Rozmowy D. H. z użytkownikiem telefonu (...) z godz.17:23 (także sesja nr (...) z godz. 19:46 płyta k.1297), z P. D. (1) z godz.17:55 i 19:40 (k.1292-1293) niewątpliwie dotyczą zachowań przestępczych jakie miałby podjąć P. D. (1) i tego, że nie doszły do skutku o czym świadczy rozmowa z godz. 19:40. Porównując wykaz połączeń telefonu P. D. (1) (...) z czasem wykonania tych rozmów należy wskazać, że od godz. 16:51 z nr brytyjskiego telefonu (...)dzwoniono na ten numer 25 razy, przy czym ostatnie połączeń miało miejsce o godz. 19:34 w dniu 18 lutego 2016 r. (płyta k.498).

W rozmowie z dnia 19 lutego 2016 r. godz.14:09 D. H. informuje rozmówcę, używającego telefonu nr (...), że „cztery i pół dychy odebrał” (k.1294) co koresponduje z kwotą wyrzuconą przez H. J. (1) do śmietnika pod bankiem. W rozmowie z godz.14:27 D. H. poleca użytkownikowi telefonu (...) upewnić się czy nic się nie dzieje gdy ( niewątpliwie chodzi o P. D. (1) ) wysiądzie z taksówki (k.1295).

Podkreślić należy, że w trakcie zdarzenia w dniu 19 lutego 2016 r. z brytyjskiego numeru (...), niewątpliwie należącego do uczestnika oszustwa na szkodę H. J. (1) były wykonywane połączenia zarówno do D. H. na nr (...) i do P. D. (1) na nr (...). Jak już wyżej wskazano telefon brytyjski nr + (...) był używany przez sprawcę przy kontaktach z P. D. (1) podczas odbioru pieniędzy w dniu 19.02.2016 r. Z tego telefonu wykonano również liczne połączenia na telefon użytkowany przez D. H.. Z telefonu brytyjskiego nr (...)na telefon użytkowany przez D. H. nr (...) wykonano odpowiednio w dniach 15 lutego 2016 r. 3 połączenia; 16 lutego 2016 r. 24 połączenia; 17 lutego 2016 r. 7 połączeń; 18 lutego 2016 r. 4 połączenia i 19 lutego 2016 r. 6 połączeń

Udział oskarżonego J. Z. (1) w zdarzeniu z 19.02.2016 r. potwierdza treść rozmów zarejestrowanych pod czas kontroli użytkowanego przez niego nr tel. (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1347-1353, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1354) i powtarzających się w związku z tym, że kontrolą objęto też aparat nr (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1357-1360, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1361, 1373).

Z rozmowy z dnia 19 lutego 2016 r. godz.14:13 wynika, że D. H. dzwoniący z nr (...) informuje J. Z. (1) o odebraniu czterdziestu pięciu (k.1347-1348). W rozmowie z godz.14:40 (k.1348) umawiają się, że D. H. w ciągu półtorej godziny dojedzie do J. Z. (1). W rozmowie z godz.15:14 (k.1349) N. S., używający telefonu (...) informuje J. Z. (1) mówi, że jest fajrant. J. Z. (1) bezpośrednio po tej rozmowie o godz.15:14 dzwoni do D. H. informując, że „na dzisiaj jest fajrant”, co D. H. ma przekazać „chłopinie” (k.1349-1350). Niewątpliwie koresponduje to z późniejszym telefonem D. H. do P. D. (1) z godziny 15:50 (k.1343) i świadczy o tym, że poprzez te osoby do odbieraka – P. D. (1) jest przekazywana informacja, że w dniu 19 lutego 2016 r. już nie będą podejmowane kolejne próby dokonania oszustw. Treść rozmów z godz. 16:17 i 16:38 pomiędzy J. Z. (1) i D. H. świadczy o tym, że D. H. przyjeżdża w tym czasie do mieszkania J. Z. (1), który przekazuje mu kod umożliwiający wejście na klatkę (k.1351, 1378) – taki sam kod J. Z. (1) przekazuje innej osobie odwiedzającej go o godz. 19:20 sesja nr(...)płyta z k.1354.

Rozmowa pomiędzy J. Z. (1) a N. S. z godz.16:59 (k.1351-1352) niewątpliwie dotyczy rozliczenia pieniędzy z przestępstwa. N. S., używający telefonu (...) pyta się w trakcie rozmowy „po ile nam tam wyszło”, mówi; „weź mnie przelicz tam, ile mi tam wyszło bo ja nie wiem czy opłaca się po to jechać w ogóle…”. J. Z. (1) odpowiada: „gdzieś koło czwórki ci wyszło, … chyba ponad nawet…”.

Udział oskarżonego N. S. w zdarzeniu z 19.02.2016 r. potwierdza treść rozmów zarejestrowanych pod czas kontroli użytkowanego przez niego nr tel. (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1310-1313, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1314) i powtarzających się w związku z tym, że kontrolą objęto też aparat nr (...) (komunikaty z sesji telefonicznych k.1317-1325, których zapis audio zawarty jest na płycie k.1326).

W rozmowie z godziny 15:07 (k.1318-1319) pomiędzy N. S. a J. Z. (1), N. S. mówi do J. Z. (1): „cztery i pół dychy odebrał” J. Z. (1) mówi „no, no, no, to chciałem ci zadzwonić powiedzieć” Ze strony N. S. padają stwierdzenia „ale to oni już tam fajrant mają, czy jeszcze go gdzieś wysyłają?”. Gdy N. S. w rozmowie z godz.15:12 pyta dzwoniącego z brytyjskiego (...) „ powiedz mi jeszcze jedno, tamtego chłopaka już mam odwołać? Jest fajrant?”, otrzymuje odpowiedź „tak … dzisiaj tam nic nie robimy nie”. Informację o odebraniu tych pieniędzy, odpowiadających kwocie wyrzuconej przez H. J. (1) N. S. uzyskał w czasie rozmowy z godz. 14:26 z nr brytyjskim (...) (k.1317), kiedy rozmówca informuje go „wzięliśmy tam cztery pięć”. Niewątpliwie następstwem tej informacji jest rozmowa z godz.15:14 z J. Z. (1) (k.1321) i przekazanie, że jest fajrant.

Treść tych rozmów jednoznacznie potwierdza, że N. S. i J. Z. (1) są na bieżąco informowani o przebiegu zdarzeń. Z jednej strony N. S. otrzymuje informacje od osób pozostających w Wielkiej Brytanii – o tym ile odebrano pieniędzy i czy odbierak będzie jeszcze potrzebny w tym dniu, z drugiej strony o przebiegu zdarzeń informuje go J. Z. (1), uzyskujący informacje od D. H., pozostającego w kontakcie z P. D. (1). Informacja o tym, że rola P. D. (1) w tym dniu została zakończona jest przekazywana z Wielkiej Brytanii poprzez N. S. J. Z. (1). J. Z. (1) przekazuje ją D. H., a ten P. D. (1). Treść zarejestrowanych rozmów świadczy także, że użytkownik brytyjskiego numeru (...), który jest wykorzystywany do kontaktu z N. S., uczestniczy w przestępstwach oszustwa.

Dla ustalenia winy oskarżonych znaczenie ma analiza miejsc logowania ich telefonów komórkowych. Wskazać tu należy na miejsca zamieszkania oskarżonych – jako miejsca, gdzie koncentrowała się ich aktywność potwierdzona stałym logowaniem się ich telefonów na (...) w pobliżu miejsc ich zamieszkania. P. D. (1) mieszkał przy ul. (...) – w pobliżu tego miejsca jest skrzyżowanie ul. (...) i (...). D. H. mieszkał przy ul. (...), a pobliżu znajdują się ulice (...), (...)i (...). J. Z. (1) mieszkał przy ul. (...), gdzie w pobliżu znajdują się ul. (...) i (...). N. S. mieszkal przy ul. (...) na (...).

Udział oskarżonego P. D. (1) w obu przedmiotowych przestępstwach potwierdzają miejsca logowania się jego telefonu w czasie kiedy doszło do przestępstw.

Telefon P. D. (1) o nr (...) ( ujawniony podczas zatrzymania przy oskarżonym, informacje o miejscach logowania (...) z płyty k.498) logował się w miejscach związanych z odbiorem pieniędzy pozostawianych przez pokrzywdzone. W dniu 12 lutego telefon nr (...) o godz.16:46 przy Al. (...) ( (...) oznaczony (...): (...):U). Istotna jest również analiza przemieszczania się telefonu P. D. (1). Jego telefon najczęściej logował się w pobliżu miejsca zamieszkania przy ul. (...) w W. na (...) przy ul. (...). Poza tym jednym logowaniem przy Al. (...) w dniu 12 lutego 2016 r. telefon P. D. (1) nigdy nie logował się w tej okolicy. Zaś trasa jego przemieszczania się w dniu 12 lutego 2016 r wynikająca z lokalizacji (...), w których logował się telefon P. D. (1) jednoznacznie potwierdza, że znalazł się tam wysłany po odbiór pieniędzy. Na miejsce odbioru pieniędzy pojechał ze swojego miejsca zamieszkania i wrócił na (...). Podkreślić przy tym należy, że w czasie przemieszczania się praktycznie cały czas na telefon P. D. (1) wykonywane są połączenia z telefonu brytyjskiego (...), z którego co należy powtórzyć wykonano również połączenie na telefon stacjonarny A. J.. Jeszcze o godz.16:20 telefon (...) P. D. (1) loguje się przy ul. (...) ( (...) (...) ), po czym loguje się przy ul. (...) (godz.16:24), (...) (16:27), (...) (16:30), (...) (16:33), (...) (16:34), Al. (...) (16:36), M. (16:39), (...) (16:44), Al. (...) (16:46) - podczas najdłużej rozmowy z telefonu (...)trwającej 987 sekund; N. (16:56), (...) (17:03), M. (17:04), C. (17:08), Z. (17:11), (...) (17:13), L. (17:14), (...) (17:17), K. (17:18), (...) (16:27), (...) (17:25), (...) (17:28) na tym samym (...) (...) .

Telefon pokrzywdzonej A. J. podczas połączenia z brytyjskim nr (...) o godz. 16:49 logował się na (...) przy ul. (...) (informacja płyta na k.153), który znajduje się w bliskiej odległości od (...), gdzie znajduje się oddział banku, z którego A. J. pobrała pieniądze.

W dniu 19 lutego 2016 r. kiedy na telefon nr (...), użytkowany przez P. D. (1) wykonywane są połączenia z telefonu brytyjskiego (...) można zaobserwować podobne przemieszczanie się P. D. (1). O godzinie 12:51 telefon (...) loguje się przy ul. (...) ( (...) (...) ), (...) (13:00), (...) (13:06), Al. (...) (13:11), ul. (...) (13:18), (...) (13:22, 13:27, 13:29), (...) (13:32), (...) (13:36, 13:42, 13:43, 13:45, 13:48, 13:53, 13:55, 14:01 - podczas najdłużej rozmowy z telefonu (...)trwającej 987 sekund, 14:08), C. (14:10), W. (14:13), W. (14:18), (...) (14:20), (...) (14:29), (...) (14:42) na tym samym (...) (...) . Rozmowy P. D. (1) z nr (...), kiedy jego telefon logował się od godz. 13:48 do godz. 14:01 jako dotyczące bezpośrednio przestępstwa na szkodę H. J. (1) są opisane wyżej przy omówieniu dowodów z kontroli operacyjnej rozmów telefonicznych.

Telefon pokrzywdzonej H. J. (1) podczas połączenia z brytyjskim nr (...)o godz. 12:43 logował się na (...) na R. przy ul. (...), o godz. 14:18 przy ul. (...) w pobliżu Placu (...), o godz.15:10 przy ul. (...) (informacja płyta na k.153)

Biorąc pod uwagę powyższe nie ulega wątpliwości udział oskarżonego P. D. (1) w przestępstwach z dnia 12 i 19 lutego 2016 r. Treść zarejestrowanych rozmów z dnia 19 lutego 2016 r. bez żadnych wątpliwości pozwala na ustalenie udziału w zdarzeniu na szkodę H. J. (1) D. H., J. Z. (1) i N. S.. Treść rozmów pozwala na przyjęcie, że zgodne ze stanem rzeczywistym są stwierdzenia funkcjonariuszy Policji, że po odebraniu pieniędzy P. D. (1) przekazał je D. H., który następnie zawiózł je do mieszkania J. Z. (1), a do mieszkania J. Z. (1) po swoją część przyjechał N. S.. Spotkanie P. D. (1) z D. H. potwierdzają zeznania obserwujących miejsce spotkania funkcjonariuszy Policji. Ich zeznania potwierdzają również wizytę D. H. w mieszkaniu J. Z. (1). Natomiast N. S. został zatrzymany po wyjściu z mieszkania J. Z. (1).

Z zeznaniami funkcjonariuszy Policji odnośnie sposobu podziału pieniędzy uzyskanych z przestępstw oszustwa korespondują wyniki przeszukania N. S. przy jego zatrzymaniu przy którym znaleziono dwie oddzielne kwoty pieniędzy – jedna z wewnętrznej kieszeni kurtki 4.500 zł odpowiada 10% kwoty przekazanej w dniu 19.02.2016 r. przez H. J. (1). Przy J. Z. (1) znaleziono kwotę 4.400 zł co jest kwotą zbliżoną do 10% straty H. J. (1).

Oczywiście w mieszkaniu J. Z. (1) nie ujawniono pozostałej utraconej kwoty, która miała być dostarczona J. Z. (1) przez D. H.. Jednakże wskazać należy, że do przeszukania nie doszło od razu po pojawieniu się w nim D. H.. Policjanci niewątpliwie oczekiwali na pojawienie się N. S.. Mieszkanie od tego czasu opuścili D. H., R. Z., K. S., K. Z. (2) i nieustalona kobieta. Osoby te nie zostały wówczas zatrzymane i przeszukane, w związku z czym tą drogą pozostałe pieniądze mogły opuścić mieszkanie. Również J. Z. (1) opuszczał mieszkanie i musiał przebywać w innym miejscu w obrębie klatki schodowej przy ul. (...) albowiem policjanci rozpoczęli jego zatrzymanie, gdy wyszedł z windy i wracał do mieszkania.

Wyjaśnienia oskarżonego J. Z. (1) mające wytłumaczyć pochodzenie znalezionych przy nim pieniędzy pożyczką udzieloną przez J. O. (1) są z pewnością nieprawdziwe. Wskazać tu należy na ich sprzeczność z zeznaniami samego J. O. (1) (k.2620), zgodnie z którymi pożyczył pieniądze J. Z. (1) – 5.000 zł po tym jak sam opuścił zakład karny. Pieniądze na pożyczkę pochodziły z tzw. „żelaznej kasy” – 4700 zł, a resztę dopożyczył. Świadek O. zeznał, że J. Z. (1) zdążył zwrócić mu część pieniędzy, pozostało do oddania ok. 2.000 zł. Spłacał miesięcznie po 500 zł. W sytuacji gdy według oskarżonego do pożyczki miało dojść 18 lub 19 lutego 2016 r., a z pieniędzmi – kwotą 4.400 zł został zatrzymany 19.02.2016 r. kiedy mógłby J. O. (1) oddać znaczną część pożyczki i skąd w dalszym ciągu J. Z. (1) miałby posiadać kwotę bliską całej wielkości pożyczki, którą w dodatku trzymał w kieszeni spodni przy sobie? Poza tym wersja o spłacie części pożyczki przez J. Z. (1) w okresie kilku miesięcy nie jest wiarygodna jeśli porówna się okresy pozbawienia wolności obu osób. J. O. (1) jak wynika z informacji z systemu NeoSad opuścił jednostkę penitencjarną w dniu 22 września 2015 r. (k.2637-2644). Tymczasem J. Z. (1) był pozbawiony wolności do dnia 30 grudnia 2015 r. (k.2183) a więc przebywał na wolności jedynie niespełna 2 miesiące – zatrzymany został w dniu 19 lutego 2016 r. W jaki więc sposób miałby spłacić kwotę 3.000 zł w ratach miesięcznych po 500 zł. Ich wersje różnią się również co do miejsca udzielenia pożyczki – według oskarżonego miało to mieć miejsce na Rondzie (...), podczas gdy świadek J. O. (1) wymienił bazar (...) na (...).

Tak więc w ocenie Sądu zarówno wyjaśnienia J. Z. w tym zakresie, jak i zeznania J. O. są niewiarygodne.

Co do udziału oskarżonych D. H., J. Z. (1) i N. S. w zdarzeniu z dnia 12 lutego 2016 r. należy wskazać na to, że sprawcy obu zdarzeń posłużyli się identyczną metodą, podając się za funkcjonariusza Policji A. P. z komendy przy ul. (...); w rozmowach uczestniczy również inna osoba podająca się za prokuratora K. D.. Jak już wcześniej opisywano w uzasadnieniu wszyscy mieli udział w zwerbowaniu P. D. (1) do udziału w przestępstwach. Z rozmów J. Z. (1), używającego telefonu (...) zarejestrowanych w dniu 12 lutego 2016 r. wynika, że zarówno on jak i D. H. mają świadomość, że P. D. (1) może uczestniczyć w odbiorach pieniędzy, J. Z. (1) dowiaduje się czy faktycznie do tego doszło.

W przypadku dnia 12 lutego 2016 r., w czasie kiedy doszło do przestępstwa oszustwa na szkodę A. J. mamy do czynienia z identycznym sposobem używania telefonów przez oskarżonych D. H., J. Z. (1) i N. S. jak w dniu 19.02.2016 r. przy oszustwie na szkodę H. J. (1). W tym dniu również dochodzi do kontaktów z jednej strony D. H., używającego telefonu (...) z P. D. (1), używającym telefonu (...) – (jest wykonane połączenie o godz. 9:43, następnie jest przerwa z uwagi na uczestnictwo D. H. w rozprawie w sądzie na ul. (...), po czym od godz.16:56 do 17:28 mają miejsce 3 połączenia głosowe i 4 wiadomości SMS – informacje na płycie z k.498), z drugiej strony pomiędzy D. H., używającym telefonu (...) a J. Z. (1), używającym telefonu (...)– 6 połączeń głosowych od godz. 16:23 do 18:13, i jedna rozmowa o godz.16:30 przy użyciu telefonu (...) używanego przez J. Z. (1) na telefon (...) używany przez D. H.. J. Z. (1) w tym samym czasie kontaktuje się także z N. S., używającym telefonu (...)– 10 połączeń głosowych i 1 wiadomość SMS od godz.16:17 do 21:19 (informacje z płyty na k.498).

Po zakończeniu przez D. H. udziału w rozprawie w sądzie przy ul. (...), kiedy może on już swobodnie komunikować się, zaczynają się intensywne kontakty telefoniczne pomiędzy nim a P. D. (1). Pomiędzy godz.16:23 a 17:32 jest między nimi wykonane 8 połączeń i 8 wiadomości SMS. Podkreślić należy, że pierwsze połączenie ma miejsce kiedy P. D. (1) jedzie by odebrać pieniądze A. J. a pozostałe tuż po kiedy P. D. (1) wraca z (...) na (...).

Miejsca logowania się telefonów oskarżonych H. i D. świadczą, że mogło dojść pomiędzy nimi do spotkania w dniu 12 lutego 2016 r. po odbiorze pieniędzy przez P. D. (1)

Ich telefony o godz.17:26 logują się w pobliżu - na ul. (...) – (...)na (...), P. D. (1) na (...) (...).

Miejsca logowania telefonów D. H. i J. Z. (1) przemawiają za tym, że doszło pomiędzy nimi do kontaktu po odebraniu pieniędzy pozostawionych przez A. J.. Telefon J. Z. (1) (...) logował się w tym dniu na (...) w pobliżu jego mieszkania tj. przy P., G.. O godzinie 18:13 oba telefony: D. H. (...) i J. Z. (1) (...) logują się na tym samym (...) przy ul. (...): (...) (informacje z płyty z k. 496, 498).

Podobnie jak w dniu 19 lutego również w dniu 12 lutego 2016 r. są wielokrotnie wykonywane połączenia z telefonu brytyjskiego (...) z telefonem N. S. (...) począwszy od godz.12:00 do 21:31 (29 połączeń głosowych, 9 wiadomości SMS) (informacje na płycie z k.150).

Połączenia telefoniczne pomiędzy tymi telefonami używanymi przez oskarżonych, miejsca logowania telefonów w powiązaniu z faktem wcześniejszego przekazania telefonu (...) używanego przez odbieraka w dniu 12.02.2016 r. w ocenie Sądu są wystarczającym dowodem do przyjęcia, że oskarżeni H., Z. i S. uczestniczyli również w zdarzeniu z dnia 12 lutego 2016 r. na szkodę A. J.. Ich rola sprowadziła się do pozyskania P. D. (1) do udziału w odbieraniu pieniędzy, D. H. odbierał od niego odebrane pieniądze i przekazywał je dalej J. Z. (1), a oskarżeni z każdego takiego przestępstwa otrzymywali część przekazanych pieniędzy. Stąd na bieżąco kontrolowali czy P. D. (1) był przez telefonistów przebywających w Wielkiej Brytanii wysyłany po odbiór pieniędzy.

Zeznania pokrzywdzonych Sąd uznał za wiarygodne aczkolwiek pozwalają one na odtworzenie przebiegu zdarzeń, nie zaś na ustalenie sprawców przestępstw.

Sąd uznał zeznania funkcjonariuszy policji za wiarygodne aczkolwiek informacje zawarte w nich w istocie w dużej mierze opierały się na analizie treści rozmów telefonicznych zarejestrowanych w trakcie kontroli operacyjnej.

Wzajemne kontakty oskarżonych potwierdzają wnioski wynikające z badań telefonów komórkowych zabezpieczonych u oskarżonych.

Z opinii z zakresu informatyki (k.518-525) wynika, że:

- w karcie SIM O. (...) telefonu N., (...), (...) znalezionego w trakcie przeszukania mieszkania D. H. przy ul. (...) pod poz. 49 zapisano kontakt (...) - (...) ( telefon używany przez P. D. (1) ), pod poz. 54 jako (...) numer (...)( jak wskazano wyżej w uzasadnieniu telefon używany przez N. S. )

-na karcie SIM O. (...) aparatu N. (...) znalezionego w trakcie przeszukania mieszkania D. H. przy ul. (...) jako (...) zapisano numer (...) ( telefon używany przez J. Z. (1) ), a jako (...) numer (...) ( telefon używany przez P. D. (1) ),

- w pamięci telefonu N., znalezionego przy N. S. jako (...) zapisano telefon (...)jak (...) (...) telefon używany przez J. Z. (1) ),

- w pamięci telefonu N. i (...) z kartą SIM O. (...), znalezionego przy J. Z. (1) jako R. zapisany został (...) ( telefon używany przez D. H. ), jako S. (...) ( telefon używany przez N. S. ).

W tym zakresie wnioski opinii znajdują potwierdzenie w protokołach oględzin telefonu znalezionego przy N. S. (k.127-128), J. Z. (1) (k.129-130), P. D. (1) (k.131-132), podczas przeszukania mieszkania D. H. (k.134-135)

Oględziny akt Sądu Rejonowego dla W. (...)sygn. III K 460/15 i protokołu rozprawy z dnia 12 lutego 2016 r. (k.276-302) potwierdzają, że D. H. uczestniczył w rozprawie od godziny 10:00 do 16:05, co koresponduje z treścią rozmów telefonicznych przytoczonych wyżej w uzasadnieniu. Nie ma to jednak znaczenia dla odpowiedzialności karnej D. H. za czyn z dnia 12.02.2016 r. na szkodę A. J. skoro jego rola nie polegała na odbiorze pieniędzy, czy dzwonieniu do osoby pokrzywdzonej, lecz sprowadzała się do zwerbowania P. D. (1) do roli osoby odbierającej pieniądze pokrzywdzonej, zapewnieniu jego udziału w tym dniu w takich działaniach i odebraniu od odbieraka pieniędzy pozostawionych przez pokrzywdzoną i przekazaniu ich innym osobom. Udział D. H. w rozprawie nie kolidował z dokonaniem tych czynności, szczególnie, że P. D. (1) odbierał pieniądze pozostawione przez A. J. już po czasie, w którym miała miejsce rozprawa z udziałem D. H..

Zeznania A. S.- dziadka D. H. (k.307-308), P. C. (k.311-312, 2525-2526) jego siostry, B. H. (k.313-314, 2571) – jego babki, nie mają znaczenia dla kwestii odpowiedzialności karnej D. H.. Oceniając ich treść nie ma pewności czy ich zeznania dotyczą 18 czy 19 lutego 2016 r, skoro zgodnie z nimi świadek A. S. miał spędzać z oskarżonym czas w dniu 18 lutego 2016 r., a nie 19 lutego 2016 r. kiedy miało miejsce przestępstwo na szkodę H. J. (1), zaś P. C. przesłuchiwana w postępowaniu przygotowawczym nie była pewna czy razem z bratem była w banku 18 czy 19 lutego 2016 r. Podobnie B. H. zeznawała o spotkaniu z D. H. w dniu 18 lutego 2016 r. dodając, że w dniach 19 i 20 lutego nie widziała się z nim. Niezależnie od tego biorąc pod uwagę treść rozmów zarejestrowanych podczas kontroli rozmów telefonicznych D. H. wynika z nich, że opisywana wizyta w banku przy ul. Sienkiewicza P. C.i D. H.miała miejsce w dniu 19 lutego 2016 r. Fakt, że to miało miejsce w dniu popełnienia przestępstwa na szkodę H. J. (1) nie wyklucza udziału D. H. w tym przestępstwie, zważywszy na rolę jaką w nim pełnił – odebranie pieniędzy, które podjął P. D. (1) około godz.14:00 i przekazanie ich dalej J. Z. (1).

Wskazać trzeba, że według świadka A. S. miał spędzać czas z D. H. do godziny 14:00 – 14:20, zaś P. C. zeznała, że z bratem mieli się wtedy rozstać około godziny 13-14 – tej. Według B. H. oskarżony miał przebywać w jej towarzystwie do godziny 15:00 – 15:30.

Przede wszystkim udział D. H. w tym zdarzeniu potwierdzają jego rozmowy telefoniczne z tego dnia omówione we wcześniejszej części uzasadnienia. Niewątpliwy fakt wykonywania przez D. H. rozmów telefonicznych, wykazany zarejestrowanymi rozmowami i wykazami połączeń telefonu używanego przez oskarżonego należy mieć na względzie przy ocenie zeznań B. H., że w jej obecności wnuk nie przeprowadzał żadnych rozmów telefonicznych.

Natomiast zeznania P. C. są kolejnym dowodem potwierdzającym, że D. H. posługiwał się telefonem o nr (...) (k.311v).

Zeznania K. W. (k.2755), jednego z funkcjonariuszy policji uczestniczących w zatrzymaniu oskarżonych, autora notatki z k.88-89, zgodnie z treścią której P. D. (1) miał mu się przyznać do udziału w przestępstwach i je opisać, nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Sama notatka urzędowa z uwagi na to, że nie jest dokumentem procesowym nie mogła stanowić dowodu przy ustaleniu udziału oskarżonego P. D. (1) w przestępstwach – dowody na to zostały wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia.

Biorąc pod uwagę powyższe nie ulega wątpliwości, że oskarżeni dopuścili się popełnienia zarzucanych im czynów.

Przestępstwo oszustwa z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, znamiennym skutkiem w postaci doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osobę wprowadzoną w błąd. Znamię "doprowadza" zakłada nie tylko istnienie związku przyczynowego między zachowaniem sprawcy a zachowaniem pokrzywdzonego i rezultatem w postaci niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez tego ostatniego, lecz także wzajemną aktywność sprawcy i pokrzywdzonego. Jest to czyn, który można popełnić tylko z winy umyślnej i tylko w zamiarze bezpośrednim. W przypadku działania sprawcy czynu określonego w art. 286 § 1 k.k., jako doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem poprzez wprowadzenie w błąd warunkiem zrealizowania skutku jest błąd po stronie pokrzywdzonego. Wprowadzenie w błąd polega na tym, że sprawca własnymi podstępnymi zabiegami doprowadza pokrzywdzonego do mylnego wyobrażenia o określonym stanie rzeczy. Oszustwo jest przestępstwem kierunkowym, a celem sprawcy jest uzyskanie szeroko pojętej korzyści majątkowej.

W ocenie Sądu zachowania oskarżonych wyczerpują znamiona przestępstwa oszustwa. Działania oskarżonych wynikały z podziału ról między poszczególne osoby zaakceptowanego przez nie. Zgodnie z utrwalonymi poglądami judykatury współdziałający nie muszą się bezpośrednio kontaktować, natomiast muszą mieć świadomość wspólnego wykonania czynu zabronionego, a zatem przynajmniej wiedzieć o sobie i zdawać sobie sprawę, że podejmowana czynność składa się na realizację wspólnie wykonywanej całości przedsięwzięcia” (por. wyrok SN z dn. 2002.12.12, III KKN 371/00, LEX nr 74395) oraz, że „współsprawstwo jako jedna z postaci sprawstwa oznacza wykonanie czynu zabronionego wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, a to z kolei oznacza zachowanie zgodne z podziałem ról, co sprawia, że nie każdy ze współsprawców musi osobiście realizować wszystkie znamiona przestępstwa, każdy jednak musi podejmować takie działanie, które łącznie z działaniem innego uczestnika porozumienia zmierza do dokonania przestępstwa. Tak więc cechą współsprawstwa jest to, że umożliwia ono przypisanie jednemu współsprawcy tego, co uczynił jego wspólnik w wykonaniu łączącego ich porozumienia. (por. postanow. SN z dn. 2003.05.05, V KK 346/05, LEX nr 78912). W związku z tym możliwe jest przypisanie oskarżonym również i tych czynności sprawczych, które przedsięwzięły inne osoby, z którymi świadomie współdziałali w popełnieniu przestępstwa. Istotą bowiem współsprawstwa jest oparte na porozumieniu wspólne działanie co najmniej dwóch osób, z których każda obejmuje swoim zamiarem urzeczywistnienie wszystkich znamion czynu przestępnego, a każdy ze współsprawców podejmuje takie działania, które łącznie z działaniami innych osób zmierzają do dokonania przestępstwa. Stąd niezależnie od tego, że oskarżeni N. S., J. Z. (1) i D. H. nie byli osobami, których zachowania wyczerpywały czasownikowe znamiona przestępstwa oszustwa – nie dzwonili do pokrzywdzonych wprowadzając ich w błąd w celu doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, osobiście nie podejmowali pieniędzy pozostawianych przez pokrzywdzonych to również i oni odpowiadają za popełnienie przestępstw oszustwa. Ich rola sprowadziła się do udziału w zwerbowaniu P. D. (1) do odbierania pieniędzy pozostawionych przez pokrzywdzonych, kontrolowania jego działań, odbierania pieniędzy pokrzywdzonych od P. D. (1) i przekazywania ich pozostałym uczestnikom przestępstwa. Podkreślić należy, że taki sposób działania – tworzenie „łańcuszka” osób, poprzez które pieniądze podjęte przez odbieraka miały trafiać do osób przebywających w Wielkiej Brytanii tzw. telefonistów, miał zapewnić maksymalne bezpieczeństwo uczestnikom przestępstwa. Największe ryzyko ponosił ten kto podejmował pieniądze pozostawiane przez pokrzywdzonych.

Orzeczone kary są zdaniem Sądu adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonych i ich winy, uwzględniają okoliczności łagodzące i obciążające. Podkreślić tu należy wyjątkowo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych, które są szczególnie dolegliwe ze społecznego punktu widzenia. Sposób działania sprawców polega na wykorzystaniu łatwowierności pokrzywdzonych. Ofiarami tego rodzaju przestępstw najczęściej padają osoby starsze, często w ten sposób pozbawiane dorobku całego życia. Stąd też reakcja na takie przestępstwa ze strony wymiaru sprawiedliwości powinna być adekwatnie surowa.

Okolicznościami obciążającymi są dotychczasowa karalność N. S. (informacje z KRK k.389-390, 996-997, 2042– trzykrotnie karany za przestępstwa z art.286 § 1 k.k.),), J. Z. (1) ( informacje z KRK k.392-393, 999-1000), D. H. (k.2038). J. Z. (1) swoich przestępstw dopuścił się w bardzo krótkim czasie po opuszczeniu aresztu - był tymczasowo aresztowany w okresie 14.01.2015 r. – 30.12.2015 r. (k.2183)

Okolicznością obciążającą w stosunku do N. S. jest też to, że czynu dopuścił się w warunkach recydywy określonej w art.64 § 1 k.k. albowiem był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. (...) z dnia 26 września 2011 r. sygn. XIV K 233/11 za przestępstwa z art.286 § 1 k.k. i art.13 § 1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. w zw. z art.91 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny w wymiarze 30 zł stawka. Orzeczoną karę pozbawienia wolności N. S. odbywał w okresach 06.05.2010 – 10.08.2010 r., 17.03.2011 – 26.09.2011 r., 02.03.2012 – 17.05.2014 r. (odpis wyroku wraz z danymi o odbyciu kary k.462-466). Za podobne przestępstwa N. S. był również karany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. (...) z dnia 13 kwietnia 2010 r. sygn. VIII K 38/10 (odpis wyroku wraz z danymi o odbyciu kary k.500-503). Podkreślić należy, że opis czynów, za które wcześniej był skazywany N. S. świadczy o tym, że były to przestępstwa oszustw na tzw. wnuczka, którego rozwinięciem po rozpowszechnieniu wśród osób starszych wiedzy na temat dokonywania oszustwa na tzw. wnuczka jest obecnie metoda oszustwa na tzw. policjanta. Odwołać się tu należy do zeznań pokrzywdzonej H. J. (1), że gdy kasjerka w banku zapytała ją czy ktoś nie próbuje jej oszukać na wnuczka, zaprzeczyła, nie słysząc wcześniej o metodzie na policjanta (k.2409). Fakt dopuszczenia się kolejnych przestępstw świadczy o nieskuteczności kar wcześniej wobec nich orzekanych i ich demoralizacji, braku poszanowania obowiązujących norm prawnych.

Okolicznością łagodzącą w stosunku do P. D. (1) (k.395, 2027)jest fakt dotychczasowej niekaralności i jego status osoby młodocianej. Jednakże biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności o charakterze obciążającym nie może to stanowić przesłanki do łagodniejszego potraktowania oskarżonego.

W przypadku przestępstw oszustwa obok kar pozbawienia wolności, Sąd wymierzył kary grzywny z uwagi na to, że oskarżeni działali wówczas w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, kierując się wcześniej ocenionym stopniem winy i stopniem społecznej szkodliwości czynów.

Sąd uwzględnił wnioski o orzeczenie wobec oskarżonych solidarnie obowiązku naprawienia wyrządzonej A. J. i H. J. (1) szkody na podstawie art.46 § 1 k.k. albowiem są to środki kompensacyjne, których orzeczenie jest obligatoryjne w przypadku skazania oskarżonych.

Przy orzekaniu kar za przestępstwa z art.62 u.p.n. Sąd miał na względzie ilość środków odurzających nielegalnie posiadanych przez J. Z. (1) i P. D. (1). Sąd nie uwzględnił stanowiska zaprezentowanego przez prokuratora wnioskującego w tym zakresie o zastosowanie art.59 k.k. i umorzenie postępowania karnego. W ocenie Sądu nie można mówić, że cele kary zostaną spełnione pomimo umorzenia postępowania wobec zastosowania wyłącznie przepadku zabezpieczonych środków odurzających. Przy ocenie spełnienia przesłanek pozwalających na zastosowanie dobrodziejstwa tego artykułu nie można bowiem abstrahować od okoliczności popełnienia tych przestępstw, tego, że ich popełnienie zostało ujawnione przy okazji ujawnienia dopuszczenia się przez oskarżonych innych przestępstw o większym ciężarze gatunkowym. Stąd te okoliczności przy uwzględnieniu dyrektyw wymiaru kary określonych w art.53 k.k., a w stosunku do P. D. (1) również art.54 § 1 k.k. nie pozwalają na uznanie, że pomimo umorzenia postępowania za te przestępstwa cele kary zostały spełnione.

Orzekając o karach łącznych Sąd zastosował zasadę częściowej absorpcji, z uwagi na związek podmiotowy i przedmiotowy popełnionych przez nich przestępstw, wyrażający się w tym, że wyczerpują one znamiona takich samych rodzajowo przestępstw (poza czynami z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) i zostały popełnione w krótkim odstępie czasowym.

W ocenie Sądu wymierzone kary łączne osiągną w stosunku do oskarżonych cele wychowawcze - refleksję nad popełnionymi czynami, ugruntuje w nich przekonanie o nieuchronnych konsekwencjach kary za zachowania niezgodne z prawem i wzmocni poczucie odpowiedzialności za własne czyny. Orzeczone kary uświadomią im, iż każde zachowanie sprzeczne z prawem, a tym bardziej podyktowane chęcią uzyskania korzyści majątkowej, musi zostać napiętnowane. W zakresie prewencji ogólnej wymierzona sankcja również spełni swoje zadania, albowiem będzie to jasny i wyraźny sygnał dla społeczeństwa, że kara za popełnione przestępstwo jest nieuchronna i sprawca musi ją ponieść. Sankcja w takim wymiarze zadośćuczyni także społecznemu odczuciu sprawiedliwości.

O dowodach rzeczowych orzeczono zgodnie z obowiązującymi przepisami orzekając przepadek na rzecz Skarbu Państwa nielegalnie posiadanych środków odurzających.

Odnośnie czynów zarzuconych oskarżonym M. S. (1), M. S. (2), K. S., R. K., E. K. (1)

M. S. (1) w okresie od 11 września 2015 r. do 10 lutego 2016 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazał za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 95 011,22 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez niego działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

w dn. 11 września 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 23 725,31 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (1),

-: w dn. 25 września 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 23 785,31 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (1),
-: w dn. 8 października 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 13 200 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (1),
-: w dn. 29 stycznia 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz, w kwocie 1 830 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę w skazał N. S.,
-: w dn. 4 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 567 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał N. S.,
-: w dn. 10 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 22 903,60 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazał C. B..

M. S. (2) w okresie od 21 stycznia 2015 r. do 10 kwietnia 2015 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazała za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 118 167 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez nią działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 21 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 4 477 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała E. M.,
-: w dn. 23 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 11 387 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 29 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz, w kwocie 9 000 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1).
-: w dn. 20 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 9 467 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1).
-: w dn. 27 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 8 607 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1).
-: w dn. 4 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 9 067 zł pomiędzy W. a Anglia, w którym jako odbiorcę wskazała W. L..

- w dn. 6 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 7 147 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 20 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 18 000 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 21 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 10 427 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 28 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 31 marca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 13 407 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała B. M.,

- w dn. 7 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),

- w dn. 10 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1).

K. S. w okresie od 20 listopada 2015 r. do 13 lutego 2016 r w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazała za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 62 209 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez nią działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 20 listopada 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 14 050 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 10 grudnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 15 987 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 3 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 13 007 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 13 lutego 2016 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 19 165 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazała C. B..

R. K. w okresie od 17 kwietnia 2015 r. do 4 grudnia 2015 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazał za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 191 804 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez niego działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 17 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 5 527 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1)
-: w dn. 23 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 207 zł, pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał B. M.,
-: w dn. 24 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 13 408 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał M. M. (2),
-: w dn. 25 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 867 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 27 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 6 687 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał B. R.,
-: w dn. 28 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 777 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 30 kwietnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 067 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 4 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 5 727 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 7 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 8 207 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 8 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 8 607 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn 29 maja 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 920 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 6 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 467 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 10 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 1 880 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

- w dn. 12 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 777 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

- w dn. 17 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 567 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

-: w dn. 20 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 5 927 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 22 czerwca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 9 467 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał J. K. (1),
-: w dn. 1 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 777 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 3 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 18 234 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 23 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 1 880 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2).
-: w dn. 25 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 14 267 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2).
-: w dn. 31 lipca 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 4 107 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 6 sierpnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 10 427 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),
-: w dn. 17 sierpnia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizował przekaz w kwocie 20 027 zł pomiędzy W. a Anglią, w którym jako odbiorcę wskazał L. M. (2),

-w dn. 4 grudnia 2015 r. przewiózł pieniądze w nieustalonej kwocie korzystając z połączenia autokarowego na trasie W. - L. realizowanego przez firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P..

E. K. (1) w okresie od 30 stycznia 2015 r. do 7 lutego 2015 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekazała za granicę środki płatnicze w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 29 354 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, mając świadomość ich przestępnego pochodzenia, przy czym podjęte przez nią działania mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych, co sprowadzało się do tego, że:

-: w dn. 30 stycznia 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 13 007 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazała L. M. (1),
-: w dn. 6 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 9 000 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazała R. G.,
-: w dn. 7 lutego 2015 r. za pośrednictwem sieci (...) zrealizowała przekaz w kwocie 7 347 zł pomiędzy W. a L., w którym jako odbiorcę wskazała I. K..

Środki płatnicze będące przedmiotem przekazów i przewozu w przypadku R. K. zostały uzyskane w wyniku przestępstw doprowadzenia osób fizycznych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po ich uprzednim wprowadzeniu w błąd, które polegały na tym, że P. M., K. M. oraz inne nieustalone osoby pozostające na terenie Wielkiej Brytanii skontaktowali się telefonicznie z nieustalonymi osobami fizycznymi mieszkającymi na terenie W. i w trakcie kilku rozmów wprowadzili je w błąd co do swojej tożsamości poprzez podanie się za funkcjonariuszy Centralnego Biura Śledczego i przekazanie nieprawdziwych informacji o działaniach w/w służby, a jednocześnie żądali wydania pieniędzy motywując to koniecznością ich chwilowego wykorzystania w związku z realizowanymi działaniami.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie informacji firmy (...) (płyta k.718), informacja o zakupionym bilecie firmy (...) (k.517), zeznań świadka K. O. (k.720-721, 2526-2528).

Oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzuconych im czynów.

Oskarżony R. K. wyjaśnił, że nie miał świadomości, że pieniądze, które wysyłał pochodzą z jakichś przestępstw. Pieniądze przesyłał rodzinie na kożuchy, które były przesyłane do Polski. Kożuchami handlowała M. S. (2). Członkowie rodziny przesyłali z powrotem do Polski futra. Według oskarżonego nie były to tak duże kwoty. Pieniądze nie zostawały w Anglii, tylko cały czas „chodziły”. Oskarżony wyjaśnił, że na terytorium Wielkiej Brytanii nie wwiezie się większej gotówki z uwagi na „trzepanie”, tam jest szczegółowa kontrola. Bilet na terytorium Wielkiej Brytanii kosztuje w obie strony ok. 1500 zł. R. K. wyjaśnił, że pojechał tam tylko zabrać towar – kożuchy i futra z norek. Zrobił to dla podreperowania skromnego budżetu. Jeśli popełnił przestępstwo to popełnił je nieświadomie. Oskarżony wyjaśnił, że M. S. (2) utrzymywała się z handlu futrami, handlowała na bazarze (...). Oskarżony stwierdził, że nie wie jaki miesięcznie dochód osiąga M. S. (2), ale zarabia dobrze. Potrafi sprzedać 2-4 kożuchy dziennie, gdy sprzeda 3 kożuchy po 1500 zł za 4500 zł to 1000 zł zarabia, a futra są droższe. Oskarżony wyjaśnił, że pieniądze, które przesyłał otrzymywał w gotówce od M. S. (2) w zależności od tego ile sprzedała towaru. Nigdy nie słyszał by kogokolwiek prosiła o wysłanie pieniędzy. Zawsze M. S. (2) prosiła o to oskarżonego. M. S. (2) sama nie realizowała przekazów pieniężnych, gdyż nie miała czasu, w tym czasie handlowała. R. K. wyjaśnił, że jednorazowo przewoził około 30 kożuchów, w tym 2 futra z norek. Oskarżony stwierdził również, że w lecie kożuchy lepiej się sprzedają niż zimą. Pieniądze były wysyłane gdy brakowało kożuchów. Pieniądze były wysyłane na rzecz rodziny – J. K. (1) i L. M. (2) (k.780-785).

W trakcie posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania R. K. wyjaśnił, że osobiście pożyczał pieniądze na kożuchy dla M. S. (2) od A. O.. Pieniądze były wysyłane do Anglii, rodzina w Anglii kupowała kożuchy i przesyłała je do Polski. Oskarżony stwierdził, że był 2 razy w Anglii po kożuchy. R. K. wyjaśnił, że nie został złapany na granicy z gotówką, dlatego, że gotówka była wcześniej wysłana, a on przyjechał z towarem. Wyjaśnił, że nie ma możliwości przewiezienia gotówki do Anglii. Gdy jedzie się autobusem przez Kanał L. jest szczegółowa kontrola po stronie francuskiej. Wyjaśnił, że myśli, iż M. S. (2) miała dochód 3-4 tys. zł miesięcznie. Te pieniądze wysyłane były do Anglii, do Polski wracały w towarze – w kożuchach. R. K. nie potrafił wyjaśnić, jak to się stało, że w kwietniu 2015 r. przesłał 40 tys. zł do Anglii , być może były to pieniądze dla jeszcze innych osób. Pieniądze nie były wysyłane jednorazowo, były wysyłane, kiedy skończył się towar. Kożuchy w Anglii kupowała siostra M. K.. Oskarżony kożuchy przewoził w autobusie, w torbie mogło być ok. 20 kożuchów. W późniejszym czasie kożuchy przewoził kierowca autobusu (k.842-843).

Przed Sądem R. K. stwierdził, że nie wie jaki przychód miała M. S. (2) z handlu kożuchami 10-20 tys. zł miesięcznie, pod wpływem stresu wcześniej powiedział, że 3-4 tys. miesięcznie (k.2405).

Oskarżony M. S. (1) wyjaśnił, że przyznaje, że wysyłał pieniądze, ale nie wiedział, że pochodzą z przestępstwa, gdyby wiedział to by ich nie wysyłał. Został poproszony o wysłanie to wysłał. Informowano go, że pieniądze pochodzą z handlu skórami, kożuchami, podobnymi rzeczami. (k.794-795).

W trakcie posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania M. S. (1) wyjaśnił, że wysyłał legalnie pieniądze bratu na życie. Innym osobom też wysyłał pieniądze legalnie (k.834).

Przed Sądem M. S. (1) wyjaśnił, że przesyłał bratu N. S. jego pieniądze (k.2404-2405).

Pozostali oskarżeni – M. S. (2), K. S., E. K. (1) odmówili złożenia wyjaśnień.

Sąd zważył, co następuje:

W przypadku przestępstw oszustwa, które polegały na tym, że osoby pozostające na terenie Wielkiej Brytanii kontaktowały się telefonicznie z osobami mieszkającymi na terenie Polski i wprowadziły je w błąd co do swojej tożsamości poprzez podanie się za funkcjonariuszy Centralnego Biura Śledczego i przekazanie nieprawdziwych informacji o działaniach w/w służby, a jednocześnie zażądali wydania pieniędzy motywując to koniecznością ich chwilowego wykorzystania w związku z realizowanymi działaniami by osoby pełniące kluczowe role w przestępstwie - tzw. telefoniści przebywający za granicą, mogli skorzystać z owoców przestępstwa –musi nastąpić przekazanie pieniędzy za granicę w miejsce, gdzie aktualnie przebywają.

Fakt dokonywania przez oskarżonych przekazów pieniężnych do Wielkiej Brytanii za pośrednictwem firmy (...) jest niekwestionowany, znalazł potwierdzenie w informacjach firmy (...). Co zaś do tego, że R. K. przewiózł w dniu 4 grudnia 2015 r. pieniądze w nieustalonej kwocie korzystając z połączenia autokarowego na trasie W. - L. ustalono powyższy fakt na podstawie zarejestrowanej rozmowy podczas kontroli operacyjnej telefonu (...) używanego przez oskarżonego pomiędzy nim a P. M. (sesja nr (...) k.1243-1244) i zakupu biletu na przejazd autokarowy na trasie W. - L. realizowany przez firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. (informacja k.517).

Zeznania świadka K. O. dotyczyły procedury przesyłania pieniędzy za granicę za pośrednictwem firmy (...), w szczególności tego jakie informacje zawiera potwierdzenie nadania pieniędzy – dane nadawcy, dane odbiorcy, kraj odbioru, kwotę i numer kontrolny transakcji, które muszą być podane przez odbiorcę przy odbiorze przekazu.

Pozostaje jedynie do rozstrzygnięcia kwestia świadomości oskarżonych co do źródła pochodzenia transferowanych za granicę pieniędzy i tego czy ich zamiarem było przy świadomości przestępnego pochodzenia pieniędzy podjęcie działania mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych.

Przy ocenie tych aspektów należy wskazać na poniższe okoliczności.

Wskazać należy na powiązania rodzinne pomiędzy oskarżonymi, co siłą rzeczy musi wpływać na ich wiedzę o działaniach innych osób powiązanych rodzinnie. Podkreślić należy, że w czasie objętym zarzutami z aktu oskarżenia M. S. (2) i R. K. mieszkali razem w mieszkaniu nr (...) przy ul. (...) w W.. O zażyłości pomiędzy nimi świadczy choćby treść rozmów zarejestrowanych w czasie kontroli operacyjnej telefonu nr (...) używanego przez R. K., z których wynika, że często właśnie na ten telefon były wykonywane połączenia po to by R. K. przekazał telefon M. S. (2), która następnie kontynuowała rozmowę. Razem z nimi mieszkali M. S. (1) i jego konkubina E. K. (1). K. S. ( konkubina J. Z. (1), matka dwójki jego dzieci) jest córką M. S. (2). Synem M. S. (2) jest N. S..

W toku postępowania zgromadzono dowody, które świadczą, że oskarżeni nie osiągali dochodów pozwalających na uzyskanie kwot pieniężnych jakie były przedmiotem transferów za granicę.

Z informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (...) (k.932) wynika, że M. S. (2), M. S. (1) w latach 2013-2015 nie składali żadnych zeznań ani deklaracji podatkowych, K. S. figurowała jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, która została zawieszona od 01.09.2011 r. do 26.12.2013 r. i żadnych jej zeznań podatkowych nie zarejestrowano w w/wym. urzędzie.

Z informacji ZUS wynika, że:

- M. S. (2) nie była zgłoszona do ubezpieczenia społecznego (k.934),

- E. K. (1) była zgłoszona jako pracownik podlegający ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu od 12.06.2014 do 12.12.2015 r. przez firmę (...) Sp. z o.o. w Ł. (k.935),

- K. S. w okresie zarzuconym nie była zgłoszona do ubezpieczenia społecznego (k.937),

- R. K. nie był zgłoszony do ubezpieczenia społecznego (k.939),

- M. S. (1) w okresie 01.01.2015 r. do 01.03.2016 r. nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu (k.1020), a więc nie osiągał legalnie żadnych dochodów z tytułu pracy.

Z informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (...) (k.942) wynika, że R. K. i E. K. (1) nie figurowali w ewidencji podatników prowadzących działalność gospodarczą, za lata 2013-2015 nie uiszczali innych podatków niż podatek dochodowy od osób fizycznych

Z zaświadczenia pracodawcy (...) Sp. z o.o. wynika, że E. K. (1) w 2015 r. osiągała zarobki nieprzekraczające miesięcznie kwoty 1700 zł brutto – 1286,16 zł netto. (k.1039). Z zeznań podatkowych wynika, że osiągnęła roczny dochód - za rok 2013 8.123,30 zł (k.955-958), za rok 2014 8.861,67 zł (k.959-962), za rok 2015 16.646,14 zł (k.963-966).

Oczywiście można podnosić, że oskarżeni osiągali dochody z działalności, która nie była zarejestrowana i opodatkowana. Taka wersja pojawiła się w wyjaśnieniach oskarżonych R. K. i M. S. (1), zgodnie z którymi miały to być środki pieniężne uzyskiwane z handlu kożuchami prowadzonego przez M. S. (2) na bazarze. Jednakże poza takimi twierdzeniami oskarżonych brak jakichkolwiek dowodów na to, że transferowane pieniądze pochodziły z handlu kożuchami i były przekazywane na zakup kolejnych kożuchów w Anglii. Biorąc pod uwagę częstotliwość dokonywanych przekazów, ich wysokość ( najwyższy jednorazowy przekaz dokonany przez M. S. (1) to kwota 23 785,31 zł) trudno uznać takie twierdzenia za wiarygodne. Jak duże dochody musiałaby M. S. (2) osiągać z handlu kożuchami by poza bieżącymi wydatkami na własne utrzymanie była w stanie co kilka dni przekazywać takiej wysokości przekazy na zakup kolejnego towaru. W przypadku przekazów dokonywanych przez R. K. w okresie kwietnia – lipca 2015 r. ich częstotliwość jest taka, że po dokonaniu przekazu było zbyt mało czasu by nie tylko sprzedać nowy towar, ale i nawet by towar zakupiony w Wielkiej Brytanii można było dostarczyć do Polski. Wskazać przy tym trzeba na fakt, że przekazy są dokonywane przez cały rok, również w okresie letnim, kiedy z całą pewnością zgodnie z doświadczeniem życiowym kożuchy nie są towarem najchętniej kupowanym.

Podkreślić należy, że dokonywanie zagranicznych przekazów pieniężnych za pośrednictwem (...) wiąże się z konieczności zapłaty stosunkowo wysokiej prowizji na rzecz (...) przy jednoczesnym przeliczeniu transferowanej kwoty na funty brytyjskie po kursie ustalanym przez firmę (...) ( zeznania świadka K. O. ) co również należy brać pod uwagę przy ocenie czy wiarygodne są twierdzenia oskarżonych, że w ten sposób miał funkcjonować zyskowny proceder zakupu kożuchów, które następnie po dostarczeniu do Polski ( co również musiało przecież kosztować) miały być sprzedawane z zyskiem.

Wyjaśnienia R. K. co do wysokości dochodów osiąganych przez M. S. (2) są zmienne i trudno uznać za wiarygodną ich zmianę co do wysokości dochodu tłumaczoną zdenerwowaniem w trakcie przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym.

Zeznania funkcjonariuszy policji T. P. (k.2453) i A. G. (3) (k.2574), którzy wykonywali czynności operacyjne dot. oskarżonych mają o tyle znaczenie w tym zakresie aktu oskarżenia, że świadkowie zaprzeczyli by zetknęli się z informacjami o prowadzonym przez oskarżonych handlu kożuchami czy futrami.

W toku postępowania ustalono w jaki sposób doszło do jednego z przekazów pieniężnych do Wielkiej Brytanii za pośrednictwem (...), będącego przedmiotem zarzutu i tego, że nie miała w tym udziału M. S. (2).

Z opinii z zakresu informatyki (k.518-525) wynika, że w pamięci telefonu N. i (...) z kartą SIM O. (...), znalezionego przy J. Z. (1) ujawniono też treść wiadomości SMS między tym telefonem a nr (...) ( używanym przez N. S. ) z dnia 13.02.2016 r. odebrany o godz. 13:01 „C. B.”, wysłany o 14:12 „ 3 277,73. Kod (...)”.

Treść wiadomości SMS wymienianych pomiędzy telefonami użytkowanymi przez N. S. i J. Z. (1) w dniu 13 lutego 2016 r. odpowiada danym przelewu wykonanego przez K. S. w dniu 13.02.2016 r. gdzie kwota nadania to 19.165 zł, nazwisko odbiorcy to C. B., kwota odbioru 3 277,73 funtów brytyjskich numer kontrolny to (...) (informacje (...) płyta k.718).

Przede wszystkim jednak o świadomości przestępczego pochodzenia pieniędzy świadczą dowody uzyskane w toku kontroli operacyjnej rozmów telefonicznych oskarżonych i dowody osobowe w postaci zeznań świadków. Zarejestrowane rozmowy nie potwierdzają by proceder przekazywania środków pieniężnych do Wielkiej Brytanii dokonywany przez oskarżonych był związany z zakupem kożuchów. Natomiast zarejestrowane rozmowy przemawiają za prawidłowością zarzutów postawionych oskarżonym.

Z treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...) użytkowanego przez R. K. („ (...) (...) k.1237-1256) wynika, że M. S. (1) w dniu 21.11.2015 r. obawiał się, że zostanie zatrzymany przez policję, obawiając się, że jedna z osób złożyła obciążające zeznania, gdyż została zwolniona po zatrzymaniu (np. sesje nr (...)). M. S. (2) w dniu 21.11.2015 r. w rozmowie z M. S. (1) mówiła, że przechowuje w mieszkaniu dużo pieniędzy (sesja nr (...)). R. K. w dniach 21-25 listopada 2015 r. wymieniał złotówki na funty brytyjskie (s.(...)). M. S. (2) w rozmowie z dnia 27.11.2015 r. mówiła o odbieraniu pieniędzy (sesja nr (...)). Z rozmów z dnia 1 i 2 grudnia 2015 r., w których uczestniczyli R. K., M. S. (1), M. S. (2) (sesje nr (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...)) wynika, że dotyczą kłótni odnośnie podziału pieniędzy i to, że w dniu 2 grudnia 2015 r. około 20:30 R. K. odbierał pieniądze od innej osoby. W rozmowie z dnia 02.12.2015 r. pomiędzy P. M. a R. K. (sesja nr (...) k.1243-1244) P. M. zlecił R. K. przewiezienie pieniędzy do Wielkiej Brytanii za „60 baniek” – 6 tys. złotych, R. K. miał wymienić wszystkie pieniądze P. M. na funty, przy czym dla celów bezpieczeństwa miał jechać autobusem, a nie lecieć samolotem. Sesja nr (...) świadczy o tym, że R. K. chciał kupić bilet autobusowy do L. na dzień 04.12.2015 r. Zaś z rozmowy z dnia 03.12.2015 r. wynika, że R. K. w tym dniu miał kupić funty (sesja nr (...)). Rozmowa z dnia 3 grudnia 2015 r. (sesja nr (...)) pomiędzy M. S. (1) a M. S. (2) dotyczy rozliczenia z pieniędzy wziętych w dniu poprzednim, przy czym mają oni otrzymać 40%, pozostałe pieniądze ma otrzymać (...). Na marginesie należy stwierdzić, że M. S. (1) obliczając 40% z 14.000 popełnia błąd rachunkowy wyliczając kwotę 4.800, a nie prawidłową 5.600 zł. Z rozmowy z dnia 10.12.2015 r. (sesja nr (...)) wynika, że rozmówczyni R. K. przechowuje w swoim mieszkaniu jego pieniądze, a oskarżony przechwłala się, że potrafi zarobić 10.000 zł w jeden dzień. Rozmowa z dnia 15.12.2015 r. godz. 18:38 (sesja nr (...)) kiedy M. S. (1) przebywał w szpitalu (...) dotyczy podziału pieniędzy, tego, że M. S. (2) obawiała się przeprowadzania opinii porównawczej jej głosu. W trakcie rozmowy padają słowa: „dzisiaj tam twoi już nie pracują, bo tam twoi już są na wakacjach, słuchaj ode mnie tam dzisiaj chłopaki pracują” (k.1248). Rozmowy z dnia 11 stycznia 2016 r. (sesje nr (...), (...)) dotyczą tego, że R. K. „za tysiaka” miał odebrać pieniądze od „sztywnego małolata” na Rondzie (...) w pobliżu sklepu (...), do czego ostatecznie nie dochodzi. W rozmowach uczestniczą R. K. i m.in. M. S. (1), M. S. (2) i P. M..

Rozmowa z dnia 20 lutego 2016 r. (sesja nr (...)) pomiędzy M. S. (1) i R. K., w której uczestniczyła też E. K. (1) dotyczyła zatrzymania poprzedniego dnia N. S. i J. R. (2) mówią, że N. S. został zatrzymany za rzeczy, które „na boku robił”, o czym M. S. (1) nie wiedział a wiedzieć powinien. Rozmówcy obawiają się, że zatrzymana wówczas również K. P. zacznie zeznawać.

Z zatrzymaniem N. S. i J. Z. (1) i tego czy przy przeszukaniach mieszkań znaleziono pieniądze jest związana rozmowa R. K. z M. S. (2) z dnia 20.02.2016 r. godz. 12:07 (sesja nr (...)).

Znaczenie mają również treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...), z którym współpracował nr (...) użytkowanego przez M. S. (2) ( (...) – (...) k.1261-1273). Z rozmowy z dnia 22 stycznia 2016 r. (sesja nr (...) k.1261-1262) wynika, że osoby, których głosy zarejestrowano uczestniczyły w przestępstwach oszustw. M. S. (1) informował N. S., że (...) wziął 33 a rozmówca ma 74 z tych od niego. Rozmówcy liczą na „strzał” w tym dniu. Rozmowa z tego samego dnia z godz.13:43 (sesja nr (...) k.1263) niewątpliwie dotyczy tego rodzaju oszustwa, wysłania człowieka, przy czym pada stwierdzenie „żeby się wstrzymał na razie, bo tam baba w banku siedzi cały czas”, rozmówca mówi, że „nie wie, czy ona weźmie ten hajs czy nie weźmie”. Rozmowa z godz. 14:16 (sesja nr (...) k.1263-1265) jednoznacznie świadczy o tym, że M. S. (1) organizuje osoby, które mają odbierać pieniądze w tym dniu, w sytuacji kiedy jego rozmówca jest „ z babą na słuchawce”, a teraz wzięła kredyt (k.1264). Jednocześnie przebieg rozmowy świadczy o tym, że M. S. (2) jest w pełni świadoma tego procederu przestępczego. Kolejne rozmowy z tego dnia sesje nr (...)(k.1265-1267), w których uczestniczył M. S. (1) dotyczą odebrania 25.000 zł przez osobę przez niego wysłaną, za co odbierak ma otrzymać 10%, a jego dziewczyna pośrednicząca w tym też 10%. Ostatnia z tych rozmów świadczy o tym, że M. S. (1) ma znaleźć następną osobę potrzebną do kolejnego odebrania pieniędzy (k.1267). W rozmowie z dnia 29 stycznia 2016 r. (k.1268-1269) M. S. (2) przy okazji przekazania kodu na odbiór pieniędzy wysłanych przez (...) N. S. przez M. S. (1) w dniu 29.01.2016 r. ( wskazany kod (...) i kwota 306,04 odpowiada informacjom przekazanym przez (...) co do tej transakcji k.714), pyta co się dzieje. Rozmówca mówi, że mieli temat na „stówę”, poszła do banku, chciała wypłacić, ale syn przyszedł do domu. Niewątpliwie oszustw dotyczy rozmowa M. S. (1) z P. M. z dnia 10 lutego 2016 r. (sesja nr (...) k.1269-1271). M. S. (1) nie może doliczyć się pieniędzy przekazanych mu, w których brakuje 200 zł. P. M. narzeka, że zwerbowany przez M. S. (1) odbierak jest mało obrotny, „człowiek nawet do banku jeszcze nie dojechał, on tam jakichś psów tam widział gdzieś tam niedaleko” (k.1270).

Znaczenie mają również treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...), użytkowanego przez M. S. (1) ( (...) – (...) k.1276-1282). Z rozmów z dnia 18 lutego 2016 r. (sesja nr (...)) wynika, że M. S. (1) poleca E. zniszczenie telefonu „roboczego”, a następnie E. K. (1) potwierdza, że skasowała. Rozmowa z godz.18:40 (sesja nr (...)) dotyczy możliwości wykorzystania w poniedziałek (...), który jest winien pieniądze rozmówcy M. S. (1). W rozmowie z dnia 20 lutego 2016 r., godz.04:04 M. S. (1) informuje ojca o zatrzymaniu N. i J. ( zatrzymanie N. S. i J. Z. (1) nastąpiło 19.02.2016 r.)

Należy wskazać również na treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...) użytkowanego przez M. S. (1) ( (...) – (...) k.1392-1402). W trakcie rozmowy z dnia 18.12.2015 r. M. S. (1) przekazuje K. M. numer telefonu do E. K. (1) (...). Rozmowy z K. M. (sesje nr (...)) świadczą, że obaj wspólnie popełniają przestępstwa - „gotują bigos” (niewątpliwie bigos to słowo na określenie pieniędzy) . K. M. w dniu 18 grudnia 2015 r. o godz. 18:37 informuje M. S. (1), że wzięte zostało 25 w dwóch razach (k.1394). W rozmowie z dnia 18.12.2015 r. godz.22:58 z M. S. (2) M. S. (1) informuje ją, że ma „szesnastaka” (sesja nr (...)). Rozmowa K. M. z M. S. (1) z dnia 28 grudnia 2015 r. godz. 15:27 (sesja nr (...)) świadczy, że K. M. chce by M. S. (1) zorganizował chłopaka do odebrania „bigosu”, gdyż „wzięli jeden i nie chcą go wysyłać jeszcze z tamtym z bigosem do jeszcze jednego” (k.1396). W następstwie tego M. S. (1) o godz.15:30 dzwoni i pyta się rozmówcy czy ma kogoś (sesja nr (...)), a o 15:37 informuje rozmówcę, że nie ma nikogo (sesja nr (...)). Rozmowa z godz. 20:11 (sesja nr (...)) świadczy o tym, że M. S. (1) potrzebuje ludzi „do roboty”, gdyż dzisiaj uciekło „z osiem, dziewięć koła sprzed nosa”. W rozmowie z dnia 29 grudnia 2015 r. godz. 11:56 (sesja nr (...)) K. M. informuje, że poprzedniego dnia był „dobry strzał”, „stówka” i drugą transakcję chciał wziąć od M. S. (1). Pyta M. S. (1) czy nie ma kogoś dzisiaj „żeby se tam polatać”. M. S. (1) odpowiada, że powie jak zadzwoni. Następstwem tego jest rozmowa z godz.11:58 (sesja nr (...)), kiedy M. S. (1) pyta rozmówcę czy ma kogoś do roboty. Rozmowa z K. M. z godz.18:01 świadczy o tym, że poprzedniego dnia M. S. (1) „grubo przeszło koło nosa” (sesja nr (...)). Kolejna rozmowa z godz. 18:04 (sesja nr (...)) świadczy o tym, że M. S. (1) szuka kogoś do odbiorów pieniędzy.

Z treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...) użytkowanego przez E. K. (1) („ (...) (...) k.1382-1386) wynika, że E. K. (1) w dniu 15 grudnia 2015 r. udostępnia swój telefon M. S. (1), który rozmawia m.in. z N. S. o udziale w „robocie” za co N. S. ma otrzymać „52,5 bańki” oraz, że E. K. (1) ma przechowywać pieniądze dla N. S. i w dniu 15.12.2015 r. ma spotkać się z osobą umówioną przez M. S. (1), która ma przyjechać taksówką. W tym czasie sam M. S. (1) przebywa w szpitalu (...) (dokumentacja lekarska k.1124 i nast.).

Z treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...) użytkowanego przez E. K. (1) („ (...) (...)” k.1460-1469) wynika, że E. K. (1) uczestniczy w przekazywaniu pieniędzy za pośrednictwem (...) do Wielkiej Brytanii, przy czym nadawcą przekazu jest jej matka G. K.. Za 200 zł E. K. (1) zleciła jej „wpłatę świeżej gotówki” – określając to jako „grosze, 6 tysięcy” (sesja nr (...) k.1461) W trakcie rozmów w dniu 10 lutego 2016 r. E. K. (1) przekazuje matce dane odbiorcy – A. K. (k.1462-1463). Informacje przekazane przez G. K. po dokonaniu przekazu – nr kontrolny (...) i kwota 1016,41 funtów (k.1463-1464) odpowiadają informacjom firmy (...) k.714. Warto podkreślić, że E. K. (1) nalega by matka zniszczyła dowody dokonania przekazów (sesje nr (...), (...)), nakazując porwanie ich i spuszczenie w toalecie. Sesje nr (...), (...), (...), (...),(...), (...) świadczą o tym, że E. K. (1) przekazywała informacje osobie, która miała uczestniczyć w przestępstwie - „w robocie” (k.1461 sesja nr (...)), a która następnie boi się podejść, obawiając się tajniaków (k.1465-1466 sesje (...)). M. S. (1) nakazał przekazanie tej osobie by „się zawijał” (k.1465 sesja nr (...)).

Znaczenie mają treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...) („ (...) (...)” k.1407-1413). Z użytkownikiem tego telefonu w dniu 18.12.2015 r. kontaktował się telefonicznie M. S. (1) używający telefonu (...). Rozmówca informował M. S. (1) o odebraniu „20” ( godz. 18:06 sesja nr(...)) i „15 (godz. 20:12 sesja nr (...)). Rozmowy dotyczą sposobu podziału pieniędzy tego, ile otrzyma M. S. (1). M. S. (1) polecił przywiezienie pieniędzy, tylko żeby rozmówca przyjechał przed godziną 10-tą.

Z treści rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...) użytkowanego przez K. S. („ (...) (...)” k.1416-1426) wynika, że w dniu 12 stycznia 2016 r. K. S. na prośbę N. S. szukała osoby, która miałaby odebrać pieniądze od odbieraka, a następnie sama w tym uczestniczyła. Spotkanie odbyło przy T. przy ul. (...), K. S.obawiała się kamer tam zainstalowanych. N. S. przekazywał opis ubioru chłopaka, który miał przynieść pieniądze. Po odebraniu pieniędzy K. S. miała po odliczeniu „dychy” (sesja nr (...)) resztę zawieźć do matki (k.1416-1421). Rozmowy z dnia 27 stycznia 2016 r. (k.1422-1424) świadczą o udziale K. S. w zwerbowaniu osoby, która tego dnia miała spotkać się o 19:00 z osobą z F. (...), opis samochodu przekazywał użytkownik telefonu brytyjskiego nr (...)(sesja nr (...)).

Treść rozmów zarejestrowanych podczas kontroli operacyjnej telefonu nr (...) użytkowanego przez N. S. („ (...) (...)” k.1430-1453) jest związana z działaniami K. S. w dniu 12 stycznia 2016 r. Z rozmowy z M. S. (2) z godz.21:20 (sesja nr (...)) wynika, że to M. S. (2) szukała kogoś kto miał pójść, bo „chcą dać dychę”. Ta rozmowa poprzedzała późniejsze rozmowy N. S. z K. S. omówione powyżej. N. S. rozmawiał również z użytkownikiem telefonu brytyjskiego nr (...) (sesje nr(...) (...), (...)) z którym ustalał, gdzie ma być wysłany odbierak jadący z (...). N. S. wskazał T. na (...), co wcześniej uzgodnił z K. S.. Użytkownik telefonu brytyjskiego nr (...) przekazał N. S. opis ubrania osoby, z którą ich umawiał (sesja nr (...)), który następnie od razu przekazał to K. S. (sesja nr (...)). Po przekazaniu przez użytkownika telefonu brytyjskiego nr (...) informacji, że jest tam „319”, sens wypowiedzi świadczy, że dotyczy to przekazywanej kwoty pieniędzy (sesja nr (...)) N. S. od razu dzwonił do K. S. powiedział, że jest tam „319” i po odliczenie „dychy” resztę ma zawieść do matki (sesja nr (...)). Rozmowy z dnia 14 stycznia 2016 r. (sesje nr (...), (...), (...)) świadczą o tym, że N. S. i M. S. (1) organizowali wówczas ludzi do odbiorów (k.1439-1440). W rozmowie z godz. 16:32 (sesja nr (...)) użytkownik telefonu brytyjskiego nr (...) chciał by zorganizować mu „odbiór siana”, N. S. uzgadniał część jaką ma uzyskać z „255”, niewątpliwie chodzi o wysokość kwoty pieniędzy. N. S. uzgadniał by wykonała to K. S., która chciała by to odbyło się na (...) (sesja nr (...)). N. S. przekazał to użytkownikowi telefonu brytyjskiego nr (...) (sesja nr (...)), po czym przekazał informacje K. S. (sesja nr (...)), K. S. wskazała miejsce na (...) gdzie miało dojść do spotkania – pod bazarem na ul. (...) (sesja nr (...)). N. S. po otrzymaniu informacji, że adres to (...) (sesja nr (...)), przekazał ją użytkownikowi telefonu brytyjskiego nr (...) sesja nr (...)). N. S. informował K. S., że umówiony człowiek jeszcze jedzie z (...) (sesje nr (...), (...)). W rozmowie z godz. 17:52 (sesja nr (...)) N. S. od użytkownika telefonu brytyjskiego nr (...) otrzymał opis ubioru, który następnie przekazał w rozmowie – sesja nr (...). Rozmowa z godz.17:58 dotyczy odbioru koperty przez dziewczynę w bramie pod nr (...) (sesja nr (...)). Rozmowa z godz.18:00 (sesja nr (...)) jednoznacznie świadczy, że chodzi o przekazanie pieniędzy w kwocie „255”. Rozmowy z godz. 18:02, 18:04 (sesje nr (...), (...)) jednoznacznie wskazują, że chodzi o przekazanie pieniędzy, N. S. informował K. S., że ma być „255”, z czego miała wziąć sobie tysiąc. O godz. 18:06 N. S. informował użytkownika telefonu brytyjskiego nr (...), że „odebrała” (sesja nr (...)). O godzinie 18:59 K. S. informowała N. S., że przeliczyła i jest „253”, co musi dotyczyć wysokości odebranej kwoty (sesja nr (...)). W rozmowach z dnia 15 stycznia 2016 r. N. S. poinformowany przez użytkownika telefonu brytyjskiego nr (...) o odebraniu „50 koła” (sesja nr (...)), który pytał się gdzie ma być wysłany człowiek (sesja (...)), rozmawia z K. S. (sesja nr (...)). Następnie poinformował użytkownika telefonu brytyjskiego nr (...), że w tym samym miejscu co w dniu wczorajszym przy Bakalarskiej 26 (sesja nr (...)). Poinformowany przez użytkownika telefonu brytyjskiego nr (...) o odebraniu „426”, co musi dotyczyć wysokości odebranej kwoty (sesja nr (...)) dzwonił na telefon K. S. i to potwierdzał (sesja nr (...)).

Co do części wskazywanych rozmów identyfikację rozmówców potwierdza opinia fonoskopijna (k.1548-1809). Opinia jest pełna, jasna i została sporządzona przez biegłego o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Biegły w sposób jasny i zrozumiały wyjaśnił przebieg opiniowania i sposób osiągnięcia wniosków zawartych w opinii. Opinia została oparta na naukowych metodach badań, a przebieg jej wykonania jest szeroko udokumentowany. W pozostałym zakresie dla każdego kto zapozna się z ich treścią bezpośrednio w wersji audio, uwzględniając ich chronologię, wzajemne powiązanie treści kolejnych rozmów i charakterystyczne barwy głosów oskarżonych identyfikacja uczestników rozmów również nie może budzić wątpliwości.

W oparciu o powyższe nie może ulegać wątpliwości, że wszystkie te osoby w pełni świadomie uczestniczą w odbieraniu pieniędzy uzyskanych w czasie oszustw, w których uczestniczą dzwoniący do pokrzywdzonych sprawcy przebywający w Wielkiej Brytanii, a w przypadku E. K. (1) również namawia ona inną osobę do przekazywania takich środków za pośrednictwem (...) do Wielkiej Brytanii.

Dla oceny odpowiedzialności karnej w tym zakresie oskarżonych M. S. (1) i K. S. znaczenie mają także zeznania i wyjaśnienia J. K. (2) (k.1900-1901, 1903, 1913-1914, 1915-1916, 1917-1918, 1919-1920, 1923-1924, 1950-1951, 2565-2571). Wynika z nich, że świadek w lecie 2016 r. został zwerbowany przez M. S. (1) do udziału w oszustwach. Jego rolą było werbowanie ludzi od odbioru pieniędzy, a gdy to następowało przekazywał pieniądze M. S. (1) i K. S.. Opisywany przez świadka sposób działania (k.2567) odpowiada sposobowi popełniania przestępstw oszustw jakie były przedmiotem niniejszego postępowania. J. K. (2) przyznał, że również na prośbę ludzi dzwoniących z Anglii organizował ludzi, którzy wykonywali przelewy do Anglii za pośrednictwem (...). Osoby, które wykonywały przelewy dostawały za to pieniądze, on zaś przekazywał dane nadawców i numery transakcji osobom z Anglii.

Zeznania świadka J. K. (2) mają również znaczenie dla oceny świadomości E. K. (1), skoro świadek wskazał, że konkubina M. S. (1) była obecna przy jego spotkaniu z K. S. po aresztowaniu M. S. (1), że w jej obecności toczyła się rozmowa o dalszej współpracy J. K. (2) z ludźmi z Anglii. Opis wyglądu kobiety przedstawiony przez J. K. (2) (k.2567) odpowiada rzeczywistemu wyglądowi E. K. (1). Poza tym świadek w trakcie zeznań skojarzył imię kobiety – E. (k.2568).

Oczywiście zeznania J. K. (2) dotyczą okresu późniejszego niż będący przedmiotem niniejszego postępowania a więc nie mogą być bezpośrednim dowodem popełnienia przez oskarżonych przestępstw w sprawie niniejszej. Jednakże zachowanie oskarżonych M. S. (1) i K. S. w postaci dokonywania przekazów pieniężnych do Wielkiej Brytanii objęte niniejszym postępowaniem jest identyczne jak jeden z elementów działań przestępczych w postaci transferowania zysków z przestępstw oszustw opisywanych przez świadka J. K. (2), w których udział oskarżonych w świetle jego zeznań był niewątpliwy. Dodać przy tym trzeba, że za udział w tego rodzaju oszustwach M. S. (1) był już karany w przeszłości, zanim doszło do zachowań zarzuconych mu w sprawie niniejszej, o czym świadczy treść wyroków skazujących.

Zeznania J. K. (2) co do sposobu wykonywania przelewów za pośrednictwem (...) znajdują potwierdzenie w rzeczywistej procedurze takich przelewów. Szczegóły pojawiające się w jego zeznaniach odpowiadają rzeczywistym okolicznościom – stwierdzenia świadka, że gdy spotkał się z M. S. (1), w tym czasie jego brat N. S. był pozbawiony wolności (k.2566), odpowiadają rzeczywistej sytuacji N. S., który w sprawie niniejszej był aresztowany od dnia 19 lutego 2016 r. do 1 lutego 2017 r. Zeznania świadka co do czasu w jakim miało dojść do spotkania z K. S. po zatrzymaniu M. S. (1) – koniec 2016 r., listopad 2016 r. (k.1916), listopad/październik (k.2567) odpowiadają rzeczywistej sytuacji skoro M. S. (1) był tymczasowo aresztowany od 17 października 2016 r. do dnia 5 stycznia 2017 r. Opis samochodu jakim miała wówczas przyjechać na spotkanie K. S. – granatowy V. (...) wskazywany przez J. K. (2) (k.1916) odpowiada zeznaniom funkcjonariuszy policji – A. G. (3) (k.126) i T. P. (k.137), którzy zeznali, że w dniu 19 lutego 2016 r. K. S. korzystała z samochodu V. (...) nr rej. (...). Wskazana przez świadka informacja jaka miała być mu przekazana przez K. S. o powodach aresztowania M. S. (1) (k.1916) – pranie brudnych pieniędzy przez (...) odpowiada rzeczywistej treści zarzutów postawionych wówczas M. S. (1) (k.728). Podkreślić należy, że składając tej treści wyjaśnienia w dniu 7 lutego 2018 r. w toku innego postępowania prowadzonego przez inną jednostkę prokuratury świadek nie miał innej możliwości uzyskania tej prawdziwej informacji niż za pośrednictwem K. S.. Prawdziwa jest również informacja przekazana przez J. K. (2), że w czasie kiedy miał po aresztowaniu M. S. (1) przekazywać pieniądze K. S. za pośrednictwem młodego chłopaka z T., jej partner przebywał w areszcie. Podobnie prawdziwa jest informacja zawarta w wyjaśnieniach świadka J. K. (2), która miała być przekazana podczas przypadkowego spotkania na przełomie wiosny i lata 2017 r. przez chłopaka z T. wcześniej odbierającego pieniądze od J. K. (2), że partner K. S. miał opuścić areszt (k.1951), Wskazać bowiem należy, że konkubent K. S. J. Z. (1) był tymczasowo aresztowany od dnia 19 lutego 2016 r. do dnia 23 grudnia 2016 r.

W takiej sytuacji gdy samej K. S. w dniu 21 października 2016 r. zostały postawione zarzuty związane z przesyłaniem pieniędzy do Wielkiej Brytanii za pośrednictwem (...), logiczne i uzasadnione doświadczeniem życiowym stają stwierdzenia świadka J. K. (2) dotyczące zmiany sposobu zachowania K. S. i postępowania z pieniędzmi uzyskanymi w wyniku oszustw, zgodnie z którymi miał usłyszeć wówczas, że K. S. osobiście wywozi pieniądze do Anglii samochodem (k.1916v).

W ocenie Sądu wyjaśnienia i zeznania J. K. (2) należy uznać za wiarygodne albowiem są one jasne, logiczne i konsekwentne. Niezależnie od tego, że niewątpliwie celem świadka jest uzyskanie korzyści procesowych ze współpracy z organami ścigania chociażby przy skorzystaniu z dobrodziejstwa art.60 § 3 k.k. to Sąd nie znalazł przesłanek świadczących o tym, że J. K. (2) bezpodstawnie obciąża M. S. (1) i K. S.. Świadek jest osobą obcą dla oskarżonych, nie pozostaje z nimi w żadnym konflikcie i nie miał powodów by zeznawać w sposób sprzeczny z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń. Co więcej wskazać trzeba, że spośród osób oskarżonych w niniejszym postępowaniu osobą znaną świadkowi jest również ich brat N. S., co do którego J. K. (2) stwierdził, że żadnych przestępstw z nim nie popełniał. Dlaczego więc J. K. (2) miałby bezpodstawnie obciążać akurat M. S. (1) i K. S.?

Sam fakt zażywania narkotyków przez świadka J. K. (2) w ocenie Sądu w żaden sposób nie pozbawia go wiarygodności skoro w jego zeznaniach pojawiają się obiektywnie prawdziwe okoliczności. Dokumentacja archiwalna dotycząca pobytu J. K. (2) w Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej (...)Oddział (...) w O. (k.2678-2679) świadczy o tym, że wszelkie rozpoznanie zażywania środków odurzających opierało się wyłącznie na wywiadzie z pacjentem. Nie pozostaje więc to w sprzeczności z opisem pobytu w w/wym. ośrodku przedstawionym w zeznaniach J. K. (2), z tym, że rzeczywistym celem pobytu było „odcięcie się” w sytuacji, gdy był już poszukiwany przez policję. Zachowanie świadka możliwe do zaobserwowania w trakcie przesłuchania i treść jego zeznań w ocenie Sądu nie wzbudzają żadnych wątpliwości co do jego zdolności postrzegania i odtwarzania postrzeżeń.

Z zeznaniami J. K. (2) związane są zeznania świadka D. K. (k.2732-2735, 2736-2738, 2739-2740, 2742-2743, 2744-2746, 2747-2749, 2696v- 2697v, 2755-2757). Zeznania świadka D. K. potwierdzają twierdzenia J. K. (2), że J. K. (2) werbował osoby do odbioru pieniędzy – jedną z takich osób był D. K.. W tym zakresie zeznania świadka są w istocie stałe od momentu kiedy po odtworzeniu nagrań z jego udziałem zgromadzonych w sprawie prowadzonej przez Prokuraturę Okręgową W. (...) D. K. przyznał się do udziału w przestępstwach. Sąd nie dał wiary zmianie wyjaśnień świadka w odniesieniu do osoby o pseudonimie (...). O ile świadek w dalszym ciągu potwierdza, że część z pieniędzy uzyskanych z oszustw była pozostawiana przez niego na klatce budynku przy ul. (...) dla osoby o pseudonimie (...) to wycofał się z twierdzeń, że tą osobą miał być M. S. (1) i że poza pozostawianiem pieniędzy na klatce dwa razy przekazał mu bezpośrednio pieniądze pochodzące z oszustw. Wskazać należy, że w toku postępowania przygotowawczego D. K. w dniu 24.08.2018 r. stwierdził, że (...) może poznać na zdjęciach (k.2734). Podczas okazania wizerunku M. S. (1) w dniu 31.08.2018 r. w odniesieniu do jego zdjęcia stwierdził: „nie jestem pewien czy pod nr 5 rozpoznaję (...), ponieważ widziałem go może dwa razy, może to być on lub nie” (k.2737). W przypadku kolejnych przesłuchań D. K. w odniesieniu do (...) posługiwał się już nazwiskiem M. S. (1) (k.2745, 2748).

W sytuacji gdy świadek J. K. (2) jednoznacznie zidentyfikował M. S. (1) jako noszącego pseudonim (...) nie może ulegać wątpliwości, że chodzi o tę samą osobę. Dodać należy, że z rozmów telefonicznych zarejestrowanych w trakcie kontroli operacyjnych wynika, że M. S. (1) był nazywany (...).

Zmiana zeznań świadka D. K. jaka miała miejsce przed Sądem Okręgowym W. (...) w sprawie przeciwko M. S. (1) sygn. V K 77/19 i w toku niniejszej sprawy jest niewiarygodna. Świadek w istocie nie potrafił wytłumaczyć logicznie zmiany wersji zdarzeń. Za niewiarygodne należy uznać twierdzenie D. K., że powodem dla jakiego miał wypowiadać się o M. S. (1) jest to, że w toku postępowania przygotowawczego zapoznał się z aktami, z których wynikało, że M. S. (1) w postępowaniu przygotowawczym powiedział, że się z nim spotkał dwa razy, dlatego sam to potwierdził (k.2697, 2756-2757). W wyjaśnieniach D. K. pojawiają się bowiem szczegóły dotyczące sposobu przekazywania pieniędzy w sytuacji, kiedy nie dochodziło do bezpośredniego spotkania z (...), o czym M. S. (1) w ogóle nie wyjaśniał. Natomiast zmianę wersji zdarzeń dokonaną przez D. K. odnośnie identyfikacji M. S. (1) jak (...) należy jedynie wiązać z tym, że M. S. (1) wycofał się ze swoich wyjaśnień, w których przyznał się do przyjmowania pieniędzy od J. K. (2) i D. K.. Stąd w ocenie Sądu celem zmiany zeznań jest uniknięcie przez D. K. obciążania M. S. (1).

Co więcej tego typu oświadczenia dodatkowo potwierdzają, że to właśnie oskarżony M. S. (1) jest osobą o pseudonimie (...), co do rozpoznania, której na zdjęciach świadek nie miał całkowitej pewności w postępowaniu przygotowawczym.

Wskazać przy tym należy, że wyjaśnienia samego oskarżonego M. S. (1) złożone w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez Prokuraturę Okręgową W.-(...) sygn. V Ds. 74.2016 (k.1947-1949) poza przyznaniem, że D. K. przynosił mu pieniądze od J. K. (2) wcale nie są zbieżne z wyjaśnieniami złożonymi w toku tegoż postępowania przez D. K.. Oskarżony M. S. (1) jakkolwiek wówczas przyznał się do tego, że zabierał część pieniędzy, które J. K. (2) odbierał od osób odbierających je od osób starszych, część z nich miał otrzymywać za pośrednictwem D. K. to stwierdził, że wynikało to jedynie z obawy J. K. (2) przed nim, która mogła wynikać z zachowania i impulsywności oskarżonego. Wówczas w wyjaśnieniach M. S. (1) zaprzeczył by pomagał w organizowaniu grupy zajmującej się tymi przestępstwami i nie wynika z nich jakikolwiek jego związek z osobami dzwoniącymi z Wielkiej Brytanii do pokrzywdzonych. Na marginesie należy wskazać, że w toku niniejszego postępowania oskarżony M. S. (1) wycofał się tych wyjaśnień, stwierdzając, że był wprowadzony w błąd, „sugerowany”, nie wyjaśniając w żaden sposób co to znaczy (k.2405).

Tak więc również wyjaśnienia D. K. świadczą o udziale M. S. (1) w procederze oszustw i przekazywania pieniędzy z nich uzyskanych do Wielkiej Brytanii, jakkolwiek oczywiście dotyczy to późniejszego okresu niż objęty niniejszym postępowaniem.

Sąd podzielił wnioski opinii sądowo-psychiatrycznej (k.1122-1125), z której wynika, że u oskarżonego M. S. (1) nie stwierdzono ograniczenia poczytalności. Opinia została sporządzona przez biegłych o wysokich kwalifikacjach zawodowych, jest pełna i jasna.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że oskarżeni dopuścili się zarzuconych im czynów działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez sprawców przestępstw oszustwa przebywających na terenie Wielkiej Brytanii. Dzięki działaniom oskarżonych, które mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia środków pieniężnych korzyści z przestępstw były przekazywane sprawcom oszustw.

Oczywistym jest, że przestępstwo z art. 299 § 1 k.k. ma charakter umyślny, co wymaga aby sprawca obejmował swoim zamiarem wszystkie znamiona określone w tym przepisie.

Sąd podziela stanowisko zaprezentowane przez Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 5 kwietnia 2018 r. sygn. II AKa 273/17, iż do przypisania przestępstwa z art. 299 § 1 k.k., nie jest konieczne ustalenie ani konkretnego sprawcy czynu "pierwotnego", ani jego winy tudzież innych przesłanek odpowiedzialność karnej. Nie jest konieczne uprzednie skazanie za popełnienie tzw. przestępstwa bazowego, Sąd orzekający w przedmiocie odpowiedzialności za przestępstwo z art.299 § 1 k.k. zachowuje samodzielność jurysdykcyjną (art. 8 k.p.k.), a dla realizacji znamion przestępstwa z art. 299 § 1 k.k. wystarczające jest wykazanie, że wymienione w dyspozycji powołanego przepisu rzeczy, stanowiące przedmiot karalnych czynności wykonawczych, pochodziły z "korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego". Oznacza to, że niezbędne jest ustalenie owego czynu oraz korzyści bezpośrednio lub pośrednio z niego odniesionej przez sprawcę albo inną osobę, a następnie wprowadzonej do obrotu. Przy czym przy ustalaniu realizacji znamion przestępstwa z art. 299 § 1 k.k., w tym znamienia pochodzenia "wartości majątkowych stanowiących brudne pieniądze", konieczne jest ustalenie przynajmniej tych przedmiotowych elementów czynu "pierwotnego", które pozwalają na jego zakwalifikowanie pod znamiona konkretnego czynu zabronionego zawartego w ustawie karnej – ustalenie, że określone wartości majątkowe pochodzą z określonej czynności mającej charakter konkretnego typu czynu zabronionego ustawą.

Podobne stanowisko zaprezentował Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 października 2011 r. sygn. III KK 28/11, z którego wynika, że niezbędne jest ustalenie w toku postępowania, że mienie będąc przedmiotem czynności wykonawczym pochodzi przynajmniej z konkretnego typu przestępstw. Znamię "korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego" musi być udowodnione w postępowaniu karnym w taki sam sposób, jak wszystkie pozostałe znamiona przestępstwa z art. 299 § 1 k.k. Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie wymaga ustalenia przez sąd, aby czyn, stanowiący źródło wartości majątkowych mających charakter "brudnych pieniędzy", spełniał wszystkie znamiona przestępstwa. Nie zachodzi więc konieczność ustalania konkretnego sprawcy, jego winy oraz innych dodatkowych przesłanek warunkujących odpowiedzialność karną Nie jest również konieczne, by popełnienie owego czynu zabronionego, stanowiącego źródło wartości majątkowych mających charakter brudnych pieniędzy, było stwierdzone rozstrzygnięciem jakiegokolwiek organu, w szczególności prawomocnym wyrokiem sądu.

Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w uzasadnieniu postanowienia z dnia 12 marca 2018 r. sygn. II KK 371/17, że bez ustalenia sprawców tzw. przestępstwa pierwotnego, w tym stanu świadomości tych sprawców co do poszczególnych okoliczności jego popełnienia, nie zawsze można wskazać precyzyjnie kwalifikację prawną tego przestępstwa. Dotyczy to zwłaszcza czynów zabronionych, w których popełnienie, na różnych etapach, zaangażowanych jest wiele osób. W takich wypadkach za wystarczające do przypisania odpowiedzialności karnej z art. 299 § 1 k.k. należy uznać ustalenie tych elementów czynu pierwotnego, z których bezspornie wynika, że zostały wypełnione znamiona przedmiotowe czynu zabronionego pod groźbą kary, nawet bez przesądzania, jaka powinna być jego prawidłowa kwalifikacja prawna.

Warto odwołać się też do stanowiska Sądu Apelacyjnego w Warszawie zawartego w uzasadnieniu wyroku z dnia 29.10.2019 r. sygn. II AKa 149/19 z którego wynika, że o ile sprawca tego czynu powinien obejmować zamiarem wszystkie znamiona określone w art. 299 § 1 k.k., o tyle nie musi znać kwalifikacji prawnej czynu zabronionego, z którego pochodzą „brudne pieniądze”. Wystarczającą jest świadomość, że czyn ten stanowił czyn zabroniony, czyli był zachowaniem o znamionach określonych w ustawie karnej (art. 115 § 1 k.k).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że zostało wykazane jakie było konkretne źródło pochodzenia korzyści majątkowej, która była następnie przedmiotem przestępstwa „prania brudnych pieniędzy”. W toku postępowania wobec identyfikacji głosów dokonanej na podstawie opinii fonoskopijnej udało się ustalić przynajmniej część – P. M. i K. M., sprawców przestępstw oszustw, z których pochodziły korzyści przekazywane przez oskarżonych do Wielkiej Brytanii. Uwzględniając wskazane wcześniej okoliczności zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, że oskarżeni M. S. (1), M. S. (2), K. S., R. K. i E. K. (1) mieli świadomość pochodzenia pieniędzy z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego – przestępstw oszustwa. Ocena zachowania oskarżonych prowadzona na tle całokształtu jednoznacznych w swej wymowie okoliczności wskazanych wyżej nie pozostawia najmniejszych wątpliwości w tym zakresie. W takiej sytuacji oskarżeni dokonywali czynności, które mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia w/w środków płatniczych zatem prawidłowa jest kwalifikacja ich zachowania z art.299 § 1 k.k.

Orzeczone kary są zdaniem Sądu adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonych i ich winy, uwzględniają okoliczności łagodzące i obciążające. Podkreślić tu należy wyjątkowo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych, które są szczególnie dolegliwe ze społecznego punktu widzenia. W istocie dzięk takim zachowaniom jak działania oskarżonych jest możliwe funkcjonowanie przestępstw oszustw, których ofiarami padają osoby starsze, często w ten sposób pozbawiane dorobku całego życia. Bez działań w postaci przekazywania pieniędzy za granicę sprawcom oszustw tego rodzaju nie możliwe byłoby prowadzenie tego procederu, sprawcy byliby pozbawieni możliwości korzystania z owoców przestępstw. Stąd też reakcja na takie przestępstwa ze strony wymiaru sprawiedliwości powinna być adekwatnie surowa.

Znaczenie dla wymiaru kary ma oczywiście wielkość środków pieniężnych będących przedmiotem transferów za granicę i ilość takich działań podjętych przez poszczególnych oskarżonych, co oczywiście musiało wpłynąć na zróżnicowanie kar orzeczonych wobec poszczególnych osób.

Okolicznościami obciążającymi są dotychczasowa karalność M. S. (2) (k.1004), M. S. (1), który był czterokrotnie karany za przestępstwa z art.286 § 1 k.k. (k.1006, 2040)

Okolicznością obciążającą w stosunku do M. S. (1) jest to, że czynu dopuścił się w warunkach recydywy określonej w art.64 § 1 k.k. albowiem był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. (...) z dnia 10 sierpnia 2011 r. sygn. VIII K 528/11 za przestępstwa z art.286 § 1 k.k. i art.13 § 1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. na kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, objęte karą łączną 2 lat 8 miesięcy orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla W. (...) z dnia 7 lutego 2012 r. sygn. XIV K 1103/11, która została wykonana w okresach 05.09.2007 – 04.02.2008 r., 26.10.2010 – 21.10.2011 r. i 01.05.2014 – 02.08.2015 r. (odpisy wyroków wraz z obliczeniem kary k.1022-1028). Ponadto był karany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. (...) z dnia 26.09.2011 r. sygn. XIV K 233/11 na karę 3 lat pozbawienia wolności, która została wykonana w okresie 06.05.2010 r. – 26.10.2010 r. i 27.10.2011 r. – 01.05.2014 r. (k.2169)

Okolicznością łagodzącą jest fakt dotychczasowej niekaralności w stosunku do K. S. (k.993), E. K. (1) (k.994, 2028) oraz R. K. (k.2034).

W ocenie Sądu wymierzone kary osiągną w stosunku do oskarżonych cele wychowawcze ugruntują w nich przekonanie o nieuchronnych konsekwencjach kary za zachowania niezgodne z prawem. W zakresie prewencji ogólnej wymierzona sankcja również spełni swoje zadania, albowiem będzie to jasny i wyraźny sygnał dla społeczeństwa, że kara za popełnione przestępstwo jest nieuchronna i sprawca musi ją ponieść. Sankcja w takim wymiarze zadośćuczyni także społecznemu odczuciu sprawiedliwości.

Na poczet kar pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonym okresy ich rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie niniejszej.

O wynagrodzeniu obrońców z urzędu orzeczono zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Na podstawie art.627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonych kosztami postępowania w częściach nań przypadających, obciążając oskarżonych opłatami na podstawie art.2 ust.1 pkt 3, 4, 5 i 6 i art.3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych z późn. zm.

Dodano: 14 lutego 2020, Opublikował(a): Beata Gonera
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Ireneusz Szulewicz
Data wytworzenia informacji: 2 sierpnia 2019