I C 1601/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Obornikach z 2020-03-31
Sygnatura akt I C 1601/17
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
O., dnia 21 października 2019 r.
Sąd Rejonowy w Obornikach I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący:Asesor sądowy Tomasz Vogt- Kostecki
Protokolant:Małgorzata Pyssa
po rozpoznaniu w dniu 21 października 2019 r. w Obornikach
sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. sp. komandytowa z siedzibą w P.
przeciwko K. P.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną
1. uznać za bezskuteczną w stosunku do powoda (...) Sp. z o.o. sp. komandytowa z siedzibą w P. umowę częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego sporządzoną w Kancelarii Notarialnej notariusza P. T. dnia 2 czerwca 2016 roku zawartą pomiędzy A. P. a K. P. rep. A nr 2761/2016, zmienioną aktem notarialnym sporządzonym dnia 22 grudnia 2016 roku przed notariuszem P. T., rep. A nr 6056/2016 w zakresie wierzytelności powoda objętej:
1) tytułem wykonawczym- nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy Poznań- Stare Miasto w P. z dnia 12 grudnia 2016 roku sygn. Akt X GNc 6555/16, zaopatrzony w klauzulę wykonalności
2) postanowieniem Komornika przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. z dnia 4 października 2017 roku, sygn. Akt Km 948/17
3) postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań- Stare Miasto w P. A. G. z dnia 7 lipca 2017 roku, sygn. akt Km 854/17.
2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę9.764 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.350 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia.
Asesor sądowy Tomasz Vogt- Kostecki
UZASADNIENIE
Powód (...) sp. z o.o. (dalej: powód), reprezentowany profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym, pozwem nadanym do Tutejszego Sądu za pośrednictwem operatora pocztowego 7-11-2017 r. wniósł o:
- na podstawie przepisu art. 527 i następne k.c. o uznanie za bezskuteczną w stosunku do powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k., z siedzibą w P. umowy częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego, sporządzonej w Kancelarii Notarialnej notariusz P. T. 2-06-2016 r., pomiędzy A. P. (dłużnikiem powoda) a pozwaną K. P. (dalej: pozwana) (małżonką dłużnika powoda), repertorium A nr 2761/2016 w zakresie wierzytelności powoda objętej: 1) tytułem wykonawczym – nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w (...)-2016 r., sygn. akt X GNc 6555/17, zaopatrzonym w klauzulę wykonalności (w tym należności głównej, odsetek ustawowych, kosztów procesu, kosztów nadania klauzuli wykonalności), 2) postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. z dnia 4-10-2017 r., sygn. akt KM 948/17 (kosztów egzekucji), 3) postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w P. A. G. z dnia 7-10-2017 r., sygn. akt KM 854/17 (kosztów egzekucji);
- zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 5 400 zł oraz 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa
- na podstawie art. 730 1 k.p.c. o udzielenie zabezpieczenia roszczeń powoda w zakresie żądania głównego i kosztów postępowania poprzez: ustanowienie zakazu zbywania lub obciążania prawa własności lokalu mieszkalnego numer (...) stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w P., przy ul. (...) (o powierzchni 82, 10 m 2), dla którego to lokalu jest prowadzona księga wieczysta nr (...) lub nakazanie wpisania ostrzeżenia w dziale III kw nr (...) o toczącym się w niniejszej sprawie postępowaniu o uznaniu za bezskuteczną przedmiotowej czynności prawnej.
Postanowieniem z dnia 15-11-2017 r. Tutejszy Sąd udzielił zabezpieczenia roszczeniu powoda o uznaniu za bezskuteczną w stosunku do powoda, umowy częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego, sporządzonej w Kancelarii Notarialnej notariusza P. T. z dnia 2-06-2016 r., pomiędzy A. P. a K. P., repertorium A nr 2761/2016, w ten sposób, że ustanowił zakaz zbywania i obciążania prawa własności lokalu mieszkalnego numer (...), stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w P., przy ul. (...) (o powierzchni 82, 10 m 2), dla którego to lokalu Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. prowadzi księgę wieczystą nr (...).
Pismem z dnia 28-11-2017 r. pozwana, reprezentowana przez profesjonalnych pełnomocników, będących radcami prawnymi, złożyła zażalenie na ww. postanowienie Tutejszego Sądu i wniosła o: 1) zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez oddalenie w całości wniosku wnioskodawcy o udzieleniu zabezpieczenia powództwa, 2) zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestnika zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił zażalenie pozwanej na postanowienie Tutejszego Sądu z dnia 15-11-2018 r.
W odpowiedzi na pozew, pozwana reprezentowana przez profesjonalnych pełnomocników będących radcami prawnymi wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Sąd ustalił następujących stan faktyczny:
W dniu 07-09-2005 r. K. P. i A. P. zawarli z (...) Bank S.A. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem (...) (dalej: umowa kredytu), celem zakupu lokalu mieszkalnego. Z tytułu umowy kredytu (...) Bank S.A. wypłacił A. P. i K. P. kwotę 220 000 zł. Kredyt (wraz kosztami jego udzielania, prowizją i odsetkami) miał zostać spłacony w 360 miesięcznych ratach kapitało-odsetkowych od dnia 07-09-2005 r. do dnia 10-09-2035 r. Spłata kredytu została zabezpieczona hipoteką umowną kaucyjną do kwoty 330 000 zł ustanowioną na nieruchomości dla której Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. prowadzi księgę wieczystą o nr (...).
dowód: umowa kredytu (k. 161)
A. P. prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...).
okoliczność bezsporna
A. P. zawarł w dniu 10-03-2014 r. umowę nr (...)/K.057/13/2014 z Przedsiębiorstwem Budownictwa (...) sp. z o.o. w przedmiocie wykonywania prac związanych z zaprojektowaniem, wykonaniem, dostawą oraz montażem konstrukcji stalowych wraz z obudową dla hali sortowni, boksów magazynowych z punktem demontażu, boksów surowców wtórnych oraz garażu dla kompaktora, gdzie Przedsiębiorstwo Budownictwo (...) sp. z o.o. występowało w charakterze generalnego wykonawcy a A. P. w charakterze wykonawcy.
dowód: umowa z dnia 10-03-2014 r. (k. 234-245)
W dniu 28-04-2014 A. P. zawarł umowę nr (...)/K.049/13/2014 z Przedsiębiorstwem Budownictwa (...) sp. z o.o. w przedmiocie wykonania prac związanych z wykonaniem, dostawą oraz montażem konstrukcji stalowych wraz z obudową dla obiektów, szczegółowo wskazanych w załącznikach do umowy, gdzie Przedsiębiorstwo Budownictwo (...) sp. z o.o. występowało w charakterze generalnego wykonawcy a A. P. w charakterze wykonawcy.
dowód: umowa z dnia 28-04-2014 r. (k. 247-262)
W dniu 8-01-2018 r. A. P. wystosował do Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) sp. z o.o. wezwanie o zwrot kaucji gwarancyjnej wynikającej z postanowień umowy nr (...)/K.049/13/2014.
dowód: pismo A. P. z dnia 13-06-2018 r. wraz z dowodem doręczenia (k. 266-268)
W dniu 13-06-2018 r. A. P. wystosował do Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) sp. z o.o. wezwanie o zwrot kaucji gwarancyjnej wynikającej z postanowień umowy nr (...)/K.057/13/2014.
dowód: pismo A. P. z dnia 13-06-2018 r. wraz z dowodem doręczenia (k. 266-268)
Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) sp. z o.o. nie uznało roszczeń o których mowa w wyżej wskazanych wezwaniach i stanęło na stanowisku, że A. P. nie przysługują do niego żadne roszczenia.
dowód: pismo z dnia 16-10-2017 r. Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) sp. z o.o. (k. 103 akt komorniczych Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. o sygn. Km 105/17)
Wyrokiem z dnia 28-12-2017 r. Sąd Okręgowy w Legnicy w sprawie o sygnaturze akt VI GC 75/16 oddalił powództwo Zarządcy w postępowaniu sanacyjnym Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) sp. z o.o. przeciwko A. P. o zapłatę roszczeń wynikających z umowy (...)/K.049/13/2014 tytułem kary umownej za opóźnienie wykonania robót budowlanych. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy w Legnicy wskazał, że zasadne okazał się zarzuty potrącenia podniesione przez A. P. z tytułu: wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za wykonanie umowy, wierzytelność z tytułu odsetek w zapłacie wynagrodzenia w kwocie 78 684, 29 zł, wierzytelności z tytułu kary umownej za opóźnione odbiory robót z umowy.
dowód: odpis wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 28-12-2017 r. w sprawie o sygnaturze VI GC 75/16 wraz jego uzasadnieniem (k. 374-388)
A. P. pozostawał w stałych stosunkach gospodarczych z powodem, których przedmiotem był wynajem urządzeń/maszyn, w tym podestów ruchomych za uzgodnionym z tego tytułu wynagrodzeniem. Powód za przedmiotowe usługi wystawił pozwanemu faktury VAT, z datami wymagalności od dnia 1-03-2016 r. do dnia 27-04-2016 r. A. P. nie uiszczał należności za ww. usługi w pełnej wysokości i w wyznaczonym terminie.
Pozwem z dnia 25-10-2016 r. powód wniósł do Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. o zasądzenie od A. P. kwoty 49 534, 56 zł wraz z odsetkami oraz kosztami postępowania.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze akt X GNc 6555/16, referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. Nakaz zapłaty uprawomocnił się w dniu 01-02-2017 r., a następnie postanowieniem z dnia 30-03-2017 r. został zaopatrzony w klauzulę wykonalności.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach o sygnaturze X GNc 6555/16 Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P.: pozew (k. 2), nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wraz ze wzmianką o nadaniu klauzuli wykonalności (k. 42)
Na podstawie tytułu wykonawczego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w P. z dnia 12-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze X GNc 6555/16 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności powód złożył w dniu 6-04-2017 r. wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w P. A. G. o wszczęcie egzekucji celem wyegzekwowania roszczenia objętego przedmiotowym tytułem wykonawczym (w tym kosztów postępowania) oraz kosztów egzekucji. Egzekucja została skierowana do rachunków bankowych dłużnika, wynagrodzenia za pracę, ruchomości oraz innych praw majątkowych dłużnika ustalonych przez komornika i według jego wyboru. Nadto powód wniósł o ustalenie czy A. P. przysługują prawa do nieruchomości i o zajęcie tychże nieruchomości. Egzekucja prowadzona była pod sygnaturą KM 854/17. Postanowieniem z dnia 07-07-2018 Komornik G. przekazał egzekucję do dalszego prowadzenia Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., który prowadził ją pod sygnaturą KM 948/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. Komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne przeciwko A. P. wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania egzekucyjnego powodowi przekazano jedynie kwotę 2 700 zł tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie o sygnaturze KM 948/17, dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w P. A. G. w sprawie o sygnaturze KM 854/17
Nakazem zapłaty z dnia 1-03-2016 r. w sprawie o sygnaturze IX GNc 228/16 wydanym przez Sąd Okręgowy w Krakowie zasądzono od A. P. na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa akcyjna kwotę 245 243 zł wraz z odsetkami oraz kwotę 13 883 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, które to orzeczenia zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 5-05-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. sp. k. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o prowadzenie egzekucji z ruchomości dłużnika, nieruchomości, wierzytelności dłużnika, rachunków bankowych dłużnika, świadczeń z US i ZUS i innych ustalonych przez komornika. Jednocześnie wierzyciel wniósł o poszukiwanie majątku dłużnika. W dniu 23-05-2016 r. komornik C. w sprawie o sygnaturze KM 389/16, zajął nieruchomości A. P., dla której Sąd Rejonowy w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr (...) oraz dla której Sąd Rejonowy w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr (...) i wezwał A. P. do zapłaty długu. W piśmie z dnia 1-06-2016 r. K. P. złożyła komornikowi oświadczenie, iż sprzeciwia się zajęciu nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr (...), wskazując, że nieruchomość wchodzi w skład małżeńskiego majątku wspólnego. Komornik C. prowadził również egzekucję z pozostałych składników majątkowych A. P., m.in. z rachunków bankowych w (...) Banku (...) S.A. oraz (...) S.A., ruchomości dłużnika. Egzekucję przeciwko A. P. prowadził również w tym samym czasie Dyrektor II Oddziału Zakład Ubezpieczeń Społecznych w P., który w dniu 12-04-2016 r. dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego dłużnika w (...) S.A. W dniu 19-09-2016 r. komornik C. dokonał opisu i oszacowania nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr (...) na kwotę 553 000. Przedmiotowa nieruchomość od 20-04-2015 r. była obciążona hipoteką umowną do kwoty 800 000 zł na rzecz (...) sp. z o.o.
W wyniku prowadzonej egzekucji z ruchomości A. P. komornik C. wyegzekwował kwotę 17 850 zł, która w planie podziału sporządzonym dnia 15-03-2017 r. została rozdzielona w ten sposób, że kwota 3 457, 35 zł przypadła komornikowi C., tytułem kosztów egzekucyjnych, kwota 900 zł (...) sp. z o.o. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 75/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 1 800 zł P. B. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 86/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 1 800 zł (...) sp. z o.o. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 288/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 9 892, 65 zł Skarbowi Państwa – Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w O. (wierzycielowi w sprawach prowadzonych przez komornika C. pod sygnaturami KM 1007/16, KM 1008/16, KM 1009/16, KM 1010/16, KM 1011/16, KM 1012/16, KM 1013/16, KM 1014/16, KM 1015/16, KM 1016/16, KM 1152/16 przeciwko A. P.), tytułem kosztów egzekucyjnych.
W toku dalszej egzekucji z ruchomości A. P. komornik C. wyegzekwował kwotę 9 000 zł, która w planie podziału sporządzonym dnia 28-03-2017 r. została rozdzielona w ten sposób, że kwota 1 660, 50 zł przypadła komornikowi C., tytułem kosztów egzekucyjnych, kwota 900 zł (...) sp. z o.o. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 75/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 6 429, 50 zł Skarbowi Państwa – Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w O. (wierzycielowi w sprawach prowadzonych przez komornika C. pod sygnaturami KM 1007/16, KM 1008/16, KM 1009/16, KM 1010/16, KM 1011/16, KM 1012/16, KM 1013/16, KM 1014/16, KM 1015/16, KM 1016/16, KM 1152/16, KM 1153/16, KM 1154/16 przeciwko A. P.).
W wyniku egzekucji z nieruchomości A. P. dla której Sąd Rejonowy w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr o nr (...) komornik C. uzyskał kwotę 450 000 zł. która w projekcie planu podziału sporządzonym przez komornika C. dnia 20-07-2017 r. (następnie zatwierdzonym postanowieniem Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 19-12-2017 r.) została rozdzielona w ten sposób, że kwota 100 zł przypadła Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w Obornikach tytułem sporządzenia planu podziału, kwota 68 847, 41 zł przypadła komornikowi C., tytułem kosztów egzekucyjnych, kwota 1800 zł przypadła (...) sp. z o.o. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. Km 405/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 900 zł przypadła (...) sp. z o.o. s.k.a, (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 555/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 900 zł przypadła (...) sp. z o.o. s.k.a, (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 555/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 372 952, 59 zł przypadła (...) Sp. z o.o. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 850/17 przeciwko A. P.), kwota 1 800 zł przypadła (...) sp. z o.o. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 893/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 900 zł przypadła (...) sp. z o.o. (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 947/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji, kwota 2 700 zł przypadła powodowi (wierzycielowi w sprawie prowadzonej przez komornika C. pod sygnaturą KM 948/17 przeciwko A. P.), tytułem kosztów zastępstwa w egzekucji.
Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie o sygnaturze KM 289/16 przeciwko A. P. wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. W postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym pod sygnaturą Km 289/16 komornik C. przekazał na rzecz wierzyciela (...) sp. z o.o. sp. k.-a. łącznie kwotę 113 608, 95 zł. W pozostałym zakresie okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 389/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Obornikach o sygnaturze I Co 384/16, dokumenty znajdujące się w aktach spraw egzekucyjnych prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o sygnaturach: KM 1007/16, KM 1008/16, KM 1009/16, KM 1010/16, KM 1011/16, KM 1012/16, KM 1013/16, KM 1014/16, KM 1015/16, KM (...), KM 1152/16, KM 1153/16, KM 1154/16, KM
Nakazem zapłaty z dnia 21-11-2016 r. w sprawie o sygnaturze XV GNc 7291/16 wydanym przez Sąd Rejonowym dla miasta stołecznego Warszawy zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 24 411, 82 zł wraz z odsetkami oraz kwotą 3 922, 25 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 10-01-2017 r. (wraz z przyznaniem kosztów postępowania klauzulowego w kwocie 126 zł). Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne w okresie od dnia 13-02-2016 r. do dnia 14-05-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o skierowanie egzekucji do wierzytelności dłużnika z rachunków bankowych, środków pieniężnych prowadzonych w gotówce w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, wierzytelności z tytułu nadpłaconych podatków, składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego, ruchomości, wszelkich wierzytelności handlowych dłużnika, nieruchomości dłużnika. Jednocześnie wierzyciel wniósł o poszukiwanie majątku dłużnika. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 75/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 1800 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 75/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 02-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze IX GNc 7239/16/6 wydanym przez Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. zasądzono od A. P. na rzecz P. B. kwotę 25 414, 26 wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od tej kwoty od dnia 25-08-2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotą 2 735 zł zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 20-01-2017 r. Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne od dnia 25-08-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego P. B. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o skierowanie egzekucji do ruchomości, rachunku bankowego, nieruchomości, z przysługujących dłużnikowi wierzytelności, a także prowadzenie egzekucji z należących do A. P. udziałów w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o. Jednocześnie wierzyciel wniósł o poszukiwanie majątku dłużnika. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 86/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Następnie komornik C. ponownie wszczął egzekucję, jednakże w toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 1800 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 86/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 17-10-2016 r. w sprawie o sygnaturze XVI GNc 7952/16 wydanym przez Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 13 284, 00 wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kwotą 3 784, 00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 21-12-2016 r. Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne w okresie od dnia 15-04-2016 r. do dnia 21-06-2016 zł, w tym należności wymagalne na dzień 2-06-2016 r. w kwocie 10 700 zł. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o skierowanie egzekucji do: rachunków bankowych dłużnika, ruchomości, należności przysługujących od urzędów skarbowych lub innych urzędów, a także z wszelkich innych wierzytelności i praw majątkowych przysługujących dłużnikowi, nieruchomości. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 104/17. Wierzyciel w toku egzekucji wniósł również o zajęcie udziałów A. P. w (...) sp. z o.o. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik wyegzekwował i przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 1 141, 10 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 105/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C.
Nakazem zapłaty z dnia 17-10-2016 r. w sprawie o sygnaturze XIII GNc 4139/16 wydanym przez Sąd Rejonowym dla Łodzi-Śródmieścia zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 12 381, 21 zł wraz z odsetkami oraz kwotą 3 772, 00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 8-12-2016 r. (wraz z przyznaniem wierzycielowi kosztów w postępowaniu klauzulowym w kwocie 120 zł). Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne w okresie przed dniem 17-10-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Skierniewicach P. P. (1) o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o skierowanie egzekucji do: rachunków bankowych dłużnika, ruchomości, wierzytelności, wszelkich innych składników majątkowych dłużnika ujawnionych w toku czynności egzekucyjnych, nadpłaty podatku przysługującej dłużnikowi z urzędu skarbowego. Jednocześnie wierzyciel wniósł o poszukiwanie majątku dłużnika. Komornik P. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 124/17. W miejsce dotychczasowego wierzyciela (...) sp. z o.o. do egzekucji przystąpił (...) sp. z o.o. Postanowieniem z dnia 30-08-2017 r. komornik P. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik nie przekazał wierzycielowi żadnych kwot, a zatem egzekucja okazała się całkowicie bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 124/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Skierniewicach P. P. (1)
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze X GNc 6511/16 wydanym przez Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 21 372, 50 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot: 21 372,50 zł od dnia 5-07-2016 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 547, 87 zł od dnia 5-07-2016 r. do dnia 9-12-2016 r. oraz kwotą 2 691, 25 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 16-02-2017 r. Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne od dnia 5-07-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o skierowanie egzekucji do ruchomości, rachunku bankowego, nieruchomości, z przysługujących dłużnikowi wierzytelności, a także prowadzenie egzekucji z należących do A. P. udziałów w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o. Jednocześnie wierzyciel wniósł o poszukiwanie majątku dłużnika. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 288/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Następnie komornik C. ponownie wszczął egzekucję, jednakże w toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 1800 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 288/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Nakazem zapłaty z dnia 13-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze V GNc 1572/16 wydanym przez Sąd Rejonowym w Pile zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 1 542, 47 zł wraz z odsetkami oraz kwotą 647 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 31-01-2017 r. (wraz z przyznaniem kosztów postępowania klauzulowego w kwocie 120 zł). Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne przed 13-12-2016 r.
Nakazem zapłaty z dnia 5-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze V GNc 1529/16 wydanym przez Sąd Rejonowym w Pile zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 5 193, 90 zł wraz z odsetkami oraz kwotą 1280 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 1-02-2017 r. (wraz z przyznaniem kosztów postępowania klauzulowego w kwocie 120 zł). Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne przed 5-12-2016 r.
Na podstawie ww. tytułów wykonawczych (...) sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Miastku I. K. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o prowadzenie egzekucji z ruchomości, wierzytelności oraz wierzytelności z rachunków bankowych dłużnika. Komornik K. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 392/17. Postanowieniem z dnia 11-10-2017 r. komornik K. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik nie przekazał wierzycielowi żadnych kwot, wobec czego okazała się całkowicie bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 392/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Miastku I. K.
Nakazem zapłaty z dnia 9-02-2017 r. w sprawie o sygnaturze VI GNc 6001/16 wydanym przez Sąd Rejonowy w Gdyni zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 14 164, 26 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych oraz kwotą 2 595, 00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 23-03-2017 r. Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne w okresie od dnia 31-03-2016 r. do dnia 8-11-2016 r., w tym należności wymagalne na dzień 2-06-2016 r. wynosiły 8 320,44 zł . Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o prowadzenie egzekucji poprzez egzekucję z nieruchomości, ruchomości, rachunków bankowych dłużnika, wynagrodzenia za pracę dłużnika, wierzytelności z umów cywilnoprawnych, innych wierzytelności. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 405/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 1800 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 75/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Nakazem zapłaty z dnia 2-02-2017 r. w sprawie o sygnaturze V GNc 54/17 wydanym przez Sąd Rejonowy w Nowym Sączu zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. s. k.-a. kwotę 6 299, 25 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kwotą 1 279, 50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 06-04-2017 r. (wraz z przyznaniem kosztów postępowania klauzulowego w kwocie 126 zł). Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne od dnia 9-01-2017 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. s. k.-a. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o prowadzenie egzekucji poprzez egzekucję z ruchomości, nieruchomości, wierzytelności dłużnika, rachunków bankowych dłużnika, świadczeń z US i ZUS i innych [składników majątkowych] ustalonych przez komornika. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 555/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 900 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 555/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Nakazem zapłaty z dnia 12-09-2016 r. w sprawie o sygnaturze X GNc 4463/16 wydanym przez Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. zasądzono od A. P. na rzecz (...) Bednarz sp. j. kwotę 10 457, 94 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kwotą 3 798 zł tytułem zwrotu kosztów procesu które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 09-12-2016 r. (wraz z przyznaniem kosztów postępowania klauzulowego w kwocie 120 zł). Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne od dnia 7-01-2016 r. do dnia 5-12-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) Bednarz sp. j. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Śremie R. Ś. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o prowadzenie egzekucji poprzez egzekucję z rachunków bankowych dłużnika, ruchomości, wierzytelności należnych dłużnikowi od osób trzecich w (...) sp. z o.o., Park sp. z o.o., świadczeń emerytalno-rentowych, z wynagrodzenia za pracę, nieruchomości. Komornik Ś. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 52/17. Postanowieniem z dnia 28-03-2017 r. komornik Ś. przekazał przedmiotową sprawę Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.. Komornik C. prowadził egzekucję przeciwko A. P. pod sygnaturą Km 733/17. Postanowieniem z dnia 23-02-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik nie przekazał wierzycielowi żadnych kwot, wobec czego egzekucja okazała się całkowicie bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 733/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 52/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Śremie R. Ś.
Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 28-11-2016 r. w sprawie o sygnaturze IX GNc 1397/16 wydanym przez Sąd Rejonowy w Poznaniu zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 363 037, 53 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kwotą 11 775 zł tytułem zwrotu kosztów procesu które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 07-06-2017 r. (wraz z przyznaniem kosztów postępowania klauzulowego w kwocie 126 zł). Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne w okresie od dnia 8-04-2016 r. do dnia 21-05-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o.. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o prowadzenie egzekucji poprzez egzekucję z całego majątku dłużnika, tj. zajęcie rachunków bankowych dłużnika, ruchomości, wierzytelności przysługujących dłużnikowi w szczególności wierzytelności, które przysługują dłużnikowi od właściwych urzędów z tytułu zwrotu podatku VAT, dochodowego lub innych oraz nadpłat oraz wierzytelności. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 85/17. Komornik wyegzekwował i przekazał wierzycielowi kwotę 372 952, 59 zł. Postanowieniem z dnia 9-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania, pomimo częściowej skuteczności egzekucji, nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 850/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 17-02-2017 r. w sprawie o sygnaturze XII GNc 834/17 wydanym przez Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 9 154, 06 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych oraz kwotą 1 292 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 28-04-2017 r. (wraz z przyznaniem kosztów postępowania klauzulowego w kwocie 120 zł) Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne w okresie od dnia 21-07-2016 r. do dnia 2-09-2016 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o skierowanie egzekucji do ruchomości, rachunku bankowego, nieruchomości, z przysługujących dłużnikowi wierzytelności, a także prowadzenie egzekucji z należących do A. P. udziałów w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o. Jednocześnie wierzyciel wniósł o poszukiwanie majątku dłużnika. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 893/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Następnie komornik C. ponownie wszczął egzekucję, jednakże w toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 1800 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 893/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Nakazem zapłaty z dnia 02-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze VI Nc-e 1352938/16 wydanym przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie zasądzono od A. P. na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 7 141, 30 zł oraz kwotą 1 890 zł tytułem zwrotu kosztów procesu które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 16-02-2017 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego (...) Sp. z o.o. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kościanie P. R. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o prowadzenie egzekucji z rachunków bankowych dłużnika, ruchomości, gotówki, wierzytelności, pojazdów mechanicznych, z wynagrodzenia za pracę a także świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego, nieruchomości. Wierzyciel zlecił również komornikowi poszukiwanie majątku dłużnika. Komornik R. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 195/17. Postanowieniem z dnia 28-06-2017 r. komornik Ś. przekazał przedmiotową sprawę Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.. Komornik C. prowadził egzekucję przeciwko A. P. pod sygnaturą Km 947/17. Postanowieniem z dnia 24-04-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano wszystkich należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik przekazał wierzycielowi jedynie kwotę 900 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 947/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.; dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 195/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kościanie P. R.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 19-10-2016 r. w sprawie o sygnaturze VI GNc 4141/16 wydanym przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Gdyni zasądzono od A. P. na rzecz Przedsiębiorstwa Handlowego (...). i H. G. z siedzibą w G. kwotę 3 514, 97 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kwotą 947 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, które to orzeczenie zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 25-04-2017 r. Przedmiotowy tytuł wykonawczy obejmował należności, które stały się wymagalne od dnia 14-11-2015 r. Na podstawie ww. tytułu wykonawczego Przedsiębiorstwo Handlowe (...). i H. G. złożyło wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P., wnosząc o skierowanie egzekucji do: ruchomości, rachunku bankowego, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności lub innych prawa majątkowych dłużnika. Jednocześnie wierzyciel zlecił poszukiwanie majątku dłużnika. Komornik C. wszczął i prowadził egzekucję pod sygnaturą Km 1265/17. Postanowieniem z dnia 29-06-2018 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w niniejszej sprawie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W toku postępowania nie wyegzekwowano należności wynikających z wyżej opisanego tytułu wykonawczego. Komornik nie przekazał wierzycielowi żadnych kwot, a zatem egzekucja okazała się całkowicie bezskuteczna.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy KM 1265/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C.
A. P. w okresie od 01-01-2015 r. do dnia 31-07-2016 r. nie regulował obciążających go należności publicznoprawnych o charakterze podatkowym.
Za okres od 1-04-2016 r. do 30-04-2016 r. A. P. zalegał z należnościami publicznoprawnymi wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. na łączną kwotę należności głównej 28 431 zł wraz z odsetkami. Przeciwko A. P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wystawił tytuł wykonawczy o nr (...)-SW.522.718.2016, obejmujący wyżej wskazane należności podatkowe.
Za okres od 1-10-2015 r. do 31-10-2015 r. A. P. zalegał z należnościami publicznoprawnymi wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. na łączną kwotę należności głównej 25 082, 30 zł wraz z odsetkami. Przeciwko A. P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wystawił tytuł wykonawczy o nr (...)-SW.522.766.2016, obejmujący wyżej wskazane należności podatkowe.
Za okres od 1-05-2016 r. do 31-05-2016 r. A. P. zalegał z należnościami publicznoprawnymi wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. na łączną kwotę należności głównej 33 034, 00 zł wraz z odsetkami. Przeciwko A. P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wystawił tytuł wykonawczy o nr (...)-SW.522.982.2016, obejmujący wyżej wskazane należności podatkowe.
Za okres od 1-01-2015 r. do 31-12-2015 r. A. P. zalegał z należnościami publicznoprawnymi wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. na łączną kwotę należności głównej 32 424, 00 zł wraz z odsetkami. Przeciwko A. P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wystawił tytuł wykonawczy o nr (...)-SW.522. (...).2016, obejmujący wyżej wskazane należności podatkowe.
Za okres od 1-01-2016 r. do 31-01-2016 r. A. P. zalegał z należnościami publicznoprawnymi wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. na łączną kwotę należności głównej 66 030, 30 zł wraz z odsetkami. Przeciwko A. P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wystawił tytuł wykonawczy o nr (...)-SW.522.1200.2016, obejmujący wyżej wskazane należności podatkowe.
Za okres od 1-03-2016 r. do 31-03-2016 r. A. P. zalegał z należnościami publicznoprawnymi wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. na łączną kwotę należności głównej 76 242, 00 zł wraz z odsetkami. Przeciwko A. P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wystawił tytuł wykonawczy o nr (...)-SW.522. (...).2016, obejmujący wyżej wskazane należności podatkowe.
Za okres od 1-07-2016 r. do 31-07-2016 r. A. P. zalegał z należnościami publicznoprawnymi wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. na łączną kwotę należności głównej 25 023, 00 zł wraz z odsetkami. Przeciwko A. P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wystawił tytuł wykonawczy o nr (...)-SW.522. (...).2016, obejmujący wyżej wskazane należności podatkowe.
Naczelnik Urzędowy Skarbowego w O., m.in. na podstawie wskazanych wyżej tytułów wykonawczych wszczął egzekucję przeciwko A. P. i pismem z dnia 21-10-2016 r. dokonał zajęcia nieruchomości dla której Sąd Rejonowym w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr (...) stanowiącej własność A. P.. Następnie 25-10-2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. przekazał akta sprawy Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. do dalszego prowadzenia.
dowody: zajęcie nieruchomości z dnia 21-10-2016 r. (k. 28, akt sprawy egzekucyjnej przeciwko zobowiązanemu A. P. prowadzonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. – okładka akt Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach), informacje o przekazaniu sprawy (k. 37,38 akt sprawy egzekucyjnej przeciwko zobowiązanemu A. P. prowadzonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. – okładka akt Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach)
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie Km 1007/16 prowadził egzekucję należności wynikających z tytułu wykonawczego nr (...)-SW.522.718.2016 na rzecz Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.. Komornik przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 2 504, 46 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna. Pismem z dnia 2-11-2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzonej bezskuteczności egzekucji. Postanowieniem z dnia 2-11-2017 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie Km 1008/16 prowadził egzekucję należności wynikających z tytułu wykonawczego nr (...)-SW.522.766.2016 na rzecz Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.. Komornik przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 939, 25 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna. Pismem z dnia 2-11-2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzonej bezskuteczności egzekucji. Postanowieniem z dnia 2-11-2017 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1008/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.,
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie Km 1009/16 prowadził egzekucję należności wynikających z tytułu wykonawczego nr (...)-SW.522.982.2016 na rzecz Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.. Komornik przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 2 866, 96 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna. Pismem z dnia 2-11-2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzonej bezskuteczności egzekucji. Postanowieniem z dnia 2-11-2017 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1009/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.,
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie Km 1009/16 prowadził egzekucję należności wynikających z tytułu wykonawczego nr (...)-SW.522.1200.2016 na rzecz Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.. Komornik przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 1 563, 02 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna. Pismem z dnia 2-11-2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzonej bezskuteczności egzekucji. Postanowieniem z dnia 2-11-2017 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1013/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie Km 1009/16 prowadził egzekucję należności wynikających z tytułu wykonawczego nr (...)-SW.522. (...).2016 na rzecz Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.. Komornik przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 887, 61 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna. Pismem z dnia 2-11-2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzonej bezskuteczności egzekucji. Postanowieniem z dnia 2-11-2017 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1015/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie Km 1153/16 prowadził egzekucję należności wynikających z tytułu wykonawczego nr (...)-SW.522.766.2016 na rzecz Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.. Komornik przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 402, 17 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna. Pismem z dnia 2-11-2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzonej bezskuteczności egzekucji. Postanowieniem z dnia 2-11-2017 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1153/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.,
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. w sprawie Km 1154/16 prowadził egzekucję należności wynikających z tytułu wykonawczego nr (...)-SW.522.982.2016 na rzecz Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O.. Komornik przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 502, 73 zł. W pozostałym zakresie egzekucja okazała się bezskuteczna. Pismem z dnia 2-11-2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzonej bezskuteczności egzekucji. Postanowieniem z dnia 2-11-2017 r. komornik C. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C., dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Km 1154/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.,
Zaległość w należnościach publicznoprawnych A. P. wobec Skarbu Państwa – Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. za lata 2015-2017 r,. objęta tytułami wykonawczymi o nr (...)-SW.522.718.2016, (...)-SW.522.766.2016, (...)-SW.522.982.2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522.1200.2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522. (...).2016, (...)-SW.522.24.2017, (...)-SW.522.169.2017, (...)-SW.522.264.2017 na dzień 27-03-2017 r. wynosiła łącznie wraz z odsetkami kwotę 475 446, 02 zł.
dowody: pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. nr (...) - (...).720.64.2017 z dnia 23-2017 r. (k. 11 akt komorniczych o sygnaturze KM 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.), zestawienie aktualnych zaległości podatkowych A. P. z tytułu podatków na dzień 27-03-2017 r. (k. 12-14 akt komorniczych o sygnaturze KM 1007/16 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C.)
Na dzień 2-06-2016 r. A. P. przysługiwały następujące aktywa majątkowe:
- udział w wysokości ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego numer (...) stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego przy ul. (...) w budynku nr (...), objętego księgą wieczystą prowadzony przez Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. numer (...), z którym to lokalem związany jest udział wynoszący (...) w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części wspólne budynku o innych urządzeń nie służące do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, zapisany w księdze wieczystej Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. numer (...) o wartości 240 000 zł;
- udział w wysokości ½ części w prawie własności lokalu mieszkalnego numer (...), stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w P., przy ul. (...) w budynku nr (...), objętego księgą wieczystą numer (...), z którym to lokalem związany jest udział wynoszący (...) w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części wspólne budynku o innych urządzeń nie służące do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, zapisany w księdze wieczystej Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. numer (...) o wartości 215 000 zł;
- udział wynoszący 1/20 części we własności nieruchomości położonej w miejscowości Ł., o łącznej powierzchni wynoszącej 13,9200 ha, stanowiącej działki gruntu numer (...) objętej księgą wieczystą kw (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Wałczu;
- prawo własności zabudowanej nieruchomości, położonej w O., przy ul. (...), stanowiącej działkę nr (...) o powierzchni 0, 2149 ha, dla której Sąd Rejonowym w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr (...).
Nieruchomość objęta księgą wieczystą o nr (...) od dnia 20-04-2015 r. obciążona była hipoteką umowną na rzecz (...) sp. z o.o. do kwoty 800 000 zł, tytułem zabezpieczenie wszelkich wierzytelności pieniężnych w związku z zawartą w dniu 18 marca 2015 r. umową dostawy produktów R. numer sd-09/03/2015/rb, w tym w szczególności o zapłatę za dostarczone towary (płyty), roszczeń o odsetki, przyznane koszty postępowania poniesione w celu dochodzenia zapłaty wierzytelności wynikających z umowy dostaw produktów, umowa dostawy produktów R. numer sd-09/03/2015/rb z dnia 18 marca 2015 r.
Nieruchomość objęta księgą wieczystą o nr (...) od dnia 26-02-2014 r. obciążona była hipoteką umowną na rzecz Banku (...) S.A. do kwoty 650 000 zł, tytułem zabezpieczenia należności głównej, odsetek oraz należności wynikającej z umowy o kredyt nr s0200456/01/00 z dnia 19.03.2013r., zmienionej aneksem nr (...) z dnia 05.02.2014 r.
Nieruchomość objętą księgą wieczystą o nr (...) od dnia 29-12-2006 r. obciążona była hipoteką umowną kaucyjną do kwoty 330 000 zł na rzecz (...) Bank S.A., tytułem zabezpieczenia należności wynikających z umowy o kredyt nr (...).2005 z dnia 07-09-2005r.
Nieruchomość objęta księgą wieczystą o nr (...) od dnia 27-06-2012 r. obciążona była hipoteką umowną do kwoty 429 931, 00 zł na rzecz Banku (...) S.A., tytułem zabezpieczenia roszczeń banku o spłatę kredytu, odsetki, zapłatę prowizji i opłat, zwrot kosztów ustanowienia, utrzymania, zmiany zabezpieczenia kredytu, zwrot kosztów opłaty obowiązkowej, zwrot kosztów dochodzenia roszczeń objętych zabezpieczeniem hipotecznym oraz roszczenia banku o naprawienie szkód wynikłych z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań wynikających z czynności bankowej, którą stanowi umowa kredytu nr s0133607/01/00 z dnia 20.06.2012 r.
okoliczności bezsporne, a nadto informacje znajdujące się na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości (...) Elektronicznej Przeglądarce Ksiąg Wieczystych dotyczące nieruchomości o nr (...), (...), (...)
Na dzień 2-06-2016 r. A. P. posiadał również ruchomości o łącznej wartości ok. 41 800 zł.
dowód: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o sygnaturze Km 389/19 na k. 105, 106, 114
W dniu 2-06-2016 r. A. P. i jego małżonka K. P., zawarli umowę częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego w formie aktu notarialnego przed notariuszem P. T. prowadzącym Kancelarię Notarialną w P., repertorium A nr 2761/2016 (dalej: „umowa podziału majątku”). W przedmiotowym akcie notarialnym poświadczono, iż A. P. i K. P. zawarli związek małżeński w dniu 4-06-2005 r. W ich małżeństwie pierwotnie obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, następnie umową majątkową małżeńską z dnia 15-04-2015 r., sporządzoná przed B. G., notariuszem w O., wpisanym za numerem (...) do Repertorium A Kancelarii Notarialnej M. M., (...) spółka cywilna z siedzibą w O., wyłączyli w swoim małżeństwie wspólność majątkową małżeńską i wprowadzili ustrój rozdzielności, majątkowej. Zgodnie z § 4 umowy z dnia 2-06-2016 r. K. P. i A. P., bez spłat, ani dopłat dokonali częściowego podziału ich majątku objętego dotąd wspólnością majątkową małżeńską w ten sposób, że K. P. nabyła na wyłączność:
- prawo własności lokalu mieszkalnego numer (...) stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego przy ul. (...) w budynku nr (...), objętego księgą wieczystą prowadzony przez Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. numer (...), z którym to lokalem związany jest udział wynoszący (...) w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części wspólne budynku o innych urządzeń nie służące do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, zapisany w księdze wieczystej Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. numer (...); wartość przedmiotowej strony umowy ustaliły na kwotę: 480 000 zł
- prawo własności lokalu mieszkalnego numer (...), stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w P., przy ul. (...) w budynku nr (...), objętego księgą wieczystą numer (...), z którym to lokalem związany jest udział wynoszący (...) w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części wspólne budynku o innych urządzeń nie służące do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, zapisany w księdze wieczystej Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. numer (...); wartość przedmiotowej strony umowy ustaliły na kwotę: 430 000 zł.
Natomiast A. P. nabył na wyłączność udział wynoszący 1/10 części we własności nieruchomości położonej w miejscowości Ł., o łącznej powierzchni wynoszącej 13,9200 ha, stanowiącej działki gruntu numer (...) objętej księgą wieczystą kw (...); wartość przedmiotowego udziału strony umowy ustaliły na kwotę 60 000 zł.
K. P. i A. P. § 4 umowy podziału majątku oświadczyli, że z tytułu objętego niniejszym aktem notarialnym częściowego podziału ich małżeńskiego majątku wspólnego nie będą w stosunku do siebie wnosić żadnych roszczeń.
dowód: umowa częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego z dnia 2-06-2016 r. (k. 11-15)
W dniu 9-06-2016 r. do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numer (...) została wpisana (...) sp. z o.o. Spółka została zawiązana na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego z dnia 5-05-2016 r. sporządzonego przez notariusza P. T., Kancelaria Notarialna w P.. Wspólnikami ww. spółki są K. P. (pozwana) oraz A. P.. K. P. przysługuje 55 udziałów o łącznej wartości 27 500 zł , a A. P. 45 udziałów o łącznej wartości 22 500 zł. Przedmiotem działalności spółki są m.in.: roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, produkcja konstrukcji metalowych i ich części, wykonywanie instalacji budowlanych.
dowód: wydruk z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego pobranej w trybie art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20-08-1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczący (...) sp. z o.o.
W dniu 17-06-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 280 236, 90 zł tytułem spłaty kredytu o nr (...)/2005, wskazując w tytule przelewu „kredyt wcześniejsza spłata”. K. P. dokonując ww. wskazanego przelewu spłaciła w całości zobowiązanie wynikające z umowy kredytu.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji obciążeniowej (k.180)
Hipoteka zabezpieczająca spłatę kredytu obciążająca nieruchomość dla której Sąd Rejonowy Stare Miasto w P. o nr (...) została wykreślona na podstawie zgody (...) S.A. (następcy prawnego (...) Bank S.A.) w związku z całkowitą spłatą zabezpieczonej wierzytelności w dniu 21-01-2019 r.
okoliczność bezsporna
W dniu 20-06-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 214)
W dniu 21-06-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 213)
W dniu 22-06-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 3 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 211)
W dniu 22-06-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 1 500 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 212)
W dniu 26-06-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 3 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 210)
W dniu 27-06-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 5 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.181)
W dniu 27-06-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 15 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.182)
W dniu 28-06-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 7 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.183)
W dniu 5-07-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 900 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „wpłata własna”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.184)
W dniu 5-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 205)
W dniu 5-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 206)
W dniu 5-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 207)
W dniu 5-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 208)
W dniu 5-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 209)
W dniu 6-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 201)
W dniu 6-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 202)
W dniu 6-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 203)
W dniu 6-07-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 204)
W dniu 12-07-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 50 000 zł na rachunek Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. wskazując w tytule przelewu „KM 389/16 A. W.”. Przedmiotowa kwota została zaksięgowana przez komornika C. jako wpłata dłużnika A. P. do sprawy egzekucyjnej toczącej się pod sygnatura KM 389/16 prowadzonej przeciwko A. P. z wniosku wierzyciela (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.195), dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. o sygnaturze KM 389/16 – karta rozliczeniowa
W dniu 14-07-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 3 195, 54 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „wpłata własna”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.185)
W dniu 25-07-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 5 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.186)
W dniu 26-07-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 5 000, 00 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.187)
W dniu 26-07-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 1 680, 11 zł na rzecz Bank (...) S.A., wskazując w tytule przelewu „spłata raty”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.194)
W dniu 09-08-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 43 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.188)
W dniu 12-08-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 2 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.189)
W dniu 16-08-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 1 300 zł na rzecz podmiotu (...), wskazując w tytule przelewu „PZ MR/16/0287 przedpłata M.”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.197)
W dniu 17-08-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 10 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.190)
W dniu 17-08-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 33 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.193)
W dniu 29-08-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 21 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.191)
W dniu 7-09-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 1 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.192)
W dniu 6-10-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 198)
W dniu 6-10-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 199)
W dniu 6-10-2016 r. K. P. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu kwotę 4 000 zł.
dowód: potwierdzenie wykonania operacji kartowej (k. 200)
W dniu 11-10-2016 r. K. P. dokonała przelewu kwoty 22 000 zł na rzecz A. P., wskazując w tytule przelewu „przelew środków”.
dowód: potwierdzenie wykonania przelewu (k.194)
K. P. w okresie od dnia 20-06-2016 r. do dnia 6-10-2016 r. wypłaciła ze swojego rachunku w (...) S.A. przy użyciu bankomatu łącznie kwotę 60 500 zł, a w okresie od dnia 27-06-2016 r. do dnia 11-10-2016 r. przelała na rachunki bankowe A. P. łącznię kwotę 168 605, 54 zł.
dowody: dokumenty powołane wyżej
W dniu 22-12-2016 r. A. P. i jego małżonka K. P., dokonali zmiany umowy podziału majątku w formie aktu notarialnego przed notariuszem P. T. prowadzącym Kancelarię Notarialną w P., repertorium A nr 2761/2016, w ten sposób, że w miejsce postanowień, iż częściowy podział majątku wspólnego małżeńskiego następuje bez spłat i dopłat, wprowadzono zapis oznaczony § 4a, stanowiący, iż:
„Stawający zgodnie oświadczają, że niniejszy podział ich małżeńskiego majątku wspólnego następuje z dopłatą na rzecz A. P. przez K. P. w kwocie 425 000 zł. K. P. oświadcza, że zobowiązuje się zapłacić A. P. kwotę w wysokości 425 000 zł, tytułem ustalonej dopłaty, gotówką lub przelewem na wskazane przez niego konto bankowe, w terminie najpóźniej do dnia trzydziestego pierwszego grudnia dwa tysiące szesnastego roku (31.12.2016 r.).
A. P. oświadcza, że na powyższy sposób uiszczenia ustalonej dopłaty wyraża zgodę.
K. P. zapewnia, że środki przeznaczone na ustaloną dopłatę, pochodzą z legalnych i ujawnionych źródeł.”
Jednocześnie w § 4 umowy podziału majątku w ostatnim akapicie po zwrocie „nie będą w stosunku do siebie wnosić żadnych roszczeń” dodano zwrot: „innych niż wynikających wprost z niniejszej umowy.
dowód: zmiana umowy częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego z dnia 22-12-2016 r. (k. 48-52)
W dniu 24-04-2017 r. udział przysługujący A. P. w nieruchomości objęta księgą wieczystą o nr (...) został obciążony hipoteką przymusową do kwoty 25 413, 26 zł na rzecz P. B..
W dniu 12-07-2017 r. udział przysługujący A. P. w nieruchomości objęta księgą wieczystą o nr (...) został obciążony hipoteką przymusową do kwoty 21 372, 80 zł na rzecz (...) sp. z o.o.
W dniu 25-09-2017 r. udział przysługujący A. P. w nieruchomości objęta księgą wieczystą o nr (...) został obciążony hipoteką przymusową do kwoty 86 555, 91 zł na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k..
okoliczności bezsporne a nadto informacje znajdujące się na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości (...) Elektronicznej Przeglądarce Ksiąg Wieczystych dotyczące nieruchomości (...)
W dniu 19-09-2018 r. powód, przedkładając tytuł wykonawczy nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w P. z dnia 12-12-2016 r. w sprawie o sygnaturze X GNc 6555/16 zaopatrzony w klauzulę wykonalności., złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wałczu G. W. o wszczęcie egzekucji przeciwko A. P. z wierzytelności przysługującej dłużnikowi do Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) sp. z o.o., w tym z tytułu wykonanych robót budowlanych i zatrzymanych kaucji oraz o przyłączenie się do egzekucji z udziału w 1/10 w prawie własności nieruchomości dla której jest prowadzona księga wieczysta nr (...) prowadzonej na rzecz innych wierzycieli, celem wyegzekwowania należności objętych przedmiotowym tytułem wykonawczym ,wraz z kwotą 30 336, 25 zł tytułem kosztów procesu, kosztów postępowania klauzulowego w wysokości 126 złotych oraz kosztów egzekucji, w tym kosztów zastępstwa w postępowaniu egzekucyjnym w kwocie 1350 zł. Komornik W. prowadził sprawę pod sygnaturą Km 4268/18. Pismem z dnia 13-11-2018 r. powód sprecyzował, że wnosi o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego od dłużników w wysokości 2 700 zł. Pismem z dnia 31-12-2018 r. komornik W. poinformował powoda, że licytacja z udziału w wysokości 1/10 części w prawie własności nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Wałczu prowadzi księgę wieczystą (...), przysługującego A. P. okazała się bezskuteczna, w związku z faktem, iż nikt nie przystąpił do przetargu. W toku postępowania komornik nie wyegzekwował na rzecz powoda żadnych kwot.
dowody: dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wałczu G. W.
Pismem z dnia 20-12-2018 r. (...) Bank (...) S.A. (poprzednio Bank (...) S.A.) oświadczył, że zabezpieczeniem umowy o kredyt w rachunku bieżącym o nr (...) z dnia 19-03-2013 r. zmienionej aneksem nr (...) z dnia 05- 02-2014 r., oprócz hipoteki ustanowionej na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej o nr (...), była m.in. gwarancja de minimis Banku (...). Wskazał, że w dniu 16-08-2017 r. gwarancja została wypłacona w wysokości 60% kapitału kredytu. Oświadczono, że tym samym (...) stał się wierzycielem kredytobiorcy z tytułu wypłaconej gwarancji a (...) Bank (...) S.A., po uzyskaniu cesji wierzytelności, będzie prowadził działania zmierzające do wyegzekwowania należności na rzecz i w imieniu (...). S. Bank (...) jednocześnie oświadczył, że obecne zadłużenie z tytułu ww. kredytu, tj, na dzień 20-12-2018 r. wynosi łącznie 605 366, 43 zł, w tym, na rzecz (...) 302 683 zł, a na rzecz (...) Bank (...) S.A. 234 055, 43 zł.
dowód: pismo (...) Bank (...) S.A. z dnia 20-12-2018 r. (k. 393 akt)
Na dzień 20-12-2018 r. wysokość zadłużenia z tytułu umowy o kredyt w rachunku bieżącym o nr (...) z dnia 19-03-2013 r. zmienionej aneksem nr (...) z dnia 05- 02-2014 r. w stosunku do (...) Bank (...) S.A. wynosiła kwotę 234 055, 43 zł.
dowód: pismo (...) Bank (...) S.A. z dnia 20-12-2018 r. (k. 393 akt)
Powyższy stan faktyczny był częściowo niesporny między stronami, a został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów, w tym z dokumentów znajdujących się w aktach egzekucyjnych, Zebrane w sprawie dokumenty urzędowe Sąd uznał za wiarygodne, albowiem zostały sporządzone przez właściwe ku temu organy i w granicach kompetencji, Sąd nie znalazł podstaw, by z urzędu kwestionować ich wiarygodność. Należy wskazać, że przedłożone przez stronę pozwaną wydruki komputerowe poświadczające dokonywanie przez pozwaną operacji bankowych (dokonywanie przelewów i wypłat pieniędzy z bankomatu) stanowiły dowód tego, iż operacje takie istotnie miały miejsce, z uwagi na to, że zostały sporządzone zgodnie z przepisem art. 7 ustawy Prawo bankowe. Sąd pominął zeznania świadka A. P., mając na uwadze treść przepisu art. 261 k.p.c, który przewiduje, że małżonek strony może odmówić składania zeznań. Świadek z tego uprawnienia skorzystał nie było więc podstaw, w związku z czym dowód z zeznań tego świadka pominięto. Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanej, a to z uwagi na jej nieusprawiedliwione niestawiennictwo (art. 302§1 k.p.c.).
Jednocześnie należy dokonać rozróżnienia między wiarygodnością dowodu a oceną jego przydatności dla ustalenia konkretnych okoliczności w sprawie.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że przedłożone przez stronę pozwaną dokumenty bankowe poświadczające przelewy dokonywane przez pozwaną oraz dokonywanie przez nią wypłat z bankomatu, które miały dowodzić okoliczności, iż pozwana wywiązała się z umowy podziału majątku w brzmieniu ustalonym aktem notarialnym z dnia 22-12-2016 r. i spełniła na rzecz A. P. świadczenie w wysokości 425 000 zł – w ocenie Sądu okoliczności tej nie dowodzą. Dokumenty te stanowią dowód, iż w okresie od dnia 27-06-2016 r. do dnia 11-10-2016 r. pozwana dokonała przelewów na rachunek A. P. w łącznej kwocie 168 605, 54 zł. Stanowią również dowód, iż: pozwana dokonała spłaty kredytu pozostałej części kredytu hipotecznego ( (...)/2005) w kwocie 280 236, 90 zł w dniu 17-06-2016 r., wpłaciła w dniu 12-07-2016 r. na rachunek komornika C. kwotę 50 000 zł na poczet należności egzekwowanych od pozwanego w sprawie o sygn. Km 389/16 , w dniu 16-08-2016 r. przelała na rzecz podmiotu o nazwie (...) kwotę 1 300 zł, przelała na rachunek Banku (...) S.A. kwoty 1 680, 11 zł, a także, iż w okresie od dnia 22-06-2016 r. do dnia 8-10-2016 r. wypłaciła ze swojego z rachunków za pośrednictwem bankomatów łącznie kwotę 60 500 zł. W ocenie Sądu nie można jednak wyciągnąć z tego wniosku, że pozwana uczyniła to w celu wykonania zobowiązania o którym mowa w akcie notarialnym z dnia 22-12-2016 r. Należy mieć na uwadze, że umowa podziału majątku wspólnego została zawarta w dniu 2-06-2016 r. i jej strony wyraźnie wskazały, że dokonują podziału bez spłat i dopłat. Dopiero w akcie notarialnym z dnia 22-12-2016 r. strony oświadczyły, że umowę tę zmieniają i podział zostanie dokonany za dopłatą przez pozwaną na rzecz A. P. kwoty 425 000 zł. Jednocześnie w akcie notarialnym z dnia 22-12-2016 r. wskazano, że ww. kwota zostanie uiszczona na rachunek bankowy podany przez A. P.. Pozwana co prawda przelała na rachunek bankowy A. P. kwotę 168 605, 54 zł, jednakże uczyniła to przed podpisaniem aktu notarialnego z dnia 22-12-2016 r. (a zatem nie można przyjąć, że uczyniła celem wykonania tego zobowiązania, skoro w datach dokonywanych przelewów zobowiązanie to jeszcze nie istniało), a nadto, że żadnym z przelewów nie wskazała, iż dokonuje przelewu tytułem dopłaty pieniężnej w związku z umową podziału majątku. Należy również wskazać, że jeśli pozwana istotnie dokonałaby przedmiotowych przelewów tytułem dopłaty z zamiarem późniejszej zmiany umowy podziału majątku to nie ulega wątpliwości, że w akcie notarialnym strony wskazałyby, że świadczenie z tytułu dopłaty już zostało częściowo spełnione, nie zaś, że ma dopiero nastąpić po wskazaniu właściwego rachunku przez pozwanego. Te same uwagi należy odnieść do spłaty kredytu o którym mowa w odpowiedzi na pozew. Gdyby wcześniejsza spłata kredytu (dokonana przez podpisaniem aktu notarialnego z dnia 22-12-2016 r.) przez pozwaną miała stanowić dopłatę, wskazano by w treści aktu notarialnego z dnia 22-12-2016 r. Z tych samych względów należy uznać za niewiarygodne, by wpłata przez pozwaną kwoty 50 000 zł na poczet długu pozwanego egzekwowanego w sprawie Km 389/16, wpłata kwoty 1 680, 11 zł na rzecz Banku (...) S.A. oraz przelew na rzecz podmiotu (...) stanowić mogły dopłatę o której mowa w akcie notarialnym z dnia 22-12-2016 r. Odnosząc się zaś do twierdzenia pozwanej jakoby w okresie od dnia 22-06-2016 r. do dnia 8-10-2016 r. przekazała A. P. w gotówce kwotę 60 500 zł, należy je uznać za w żaden sposób niewykazane i jednocześnie – w kontekście okoliczności całej sprawy – za niewiarygodne. W ocenie Sądu dokonywane przez pozwaną wypłaty z bankomatów stanowią dowód jedynie tego, że pozwana wypłaciła ze swoich rachunków gotówkę w tej wysokości. Nie ma żadnych dowodów na to, by wypłacone środki przekazała A. P., a tym bardziej, by A. P. tak uzyskane środki przeznaczył na spłatę swoich długów. Podobnie jak w przypadku dokonywanych przez pozwaną przelewów między wypłatami z bankomatów a zobowiązaniem się pozwanej do dopłaty kwoty 425 000 zł nie zachodzi normalne następstwo czasowe. Nie można też tracić z pola widzenia faktu, że pozwana wypłacała niewielkie sumy w stosunku do wielkości zobowiązania względem A. P.. Wymaga podkreślenia, że gdyby K. P. i A. P. chcieli dokonać rozliczenia umówionej dopłaty w taki właśnie sposób jak twierdzi pozwana wskazaliby to wprost w treści aktu notarialnego z dnia 22-12-2016 r. Wskazać również należy, że przelew dokonany na rzecz podmiotu o nazwie (...) nie dowodzi, by pozwana dokonała w ten sposób spełnienia jakiegokolwiek zobowiązania A. P.. Pozwana nie wykazała, ani nawet nie uprawdopodobniła, by A. P. łączył z tym podmiotem jakikolwiek stosunek zobowiązaniowy, ani tym bardziej z czego taki stosunek miałby wynikać.
Czyniąc ustalenia w zakresie, jakie zobowiązania A. P. były wymagalne w dacie dokonania czynności o której mowa w pozwie Sąd oparł się na dokumentach znajdujących się we wskazanych wyżej aktach komorniczych. W wypadku, gdy w aktach komorniczych znajdowały się tytuły wykonawcze Sąd przyjmował, że zobowiązania A. P. w nich stwierdzone stały się wymagalne od dat od których od poszczególnych należności składających się na całą kwotę zasądzoną w tytule, zasądzono odsetki. W wypadku, gdy w aktach komorniczych nie znajdowały się tytuły wykonawcze lub ich odpisy Sąd za datę wymagalności przyjmował datę wydania tytułu wykonawczego, którą to datę (wraz z opisem tytułu) wskazywał komornik w pismach urzędowych. Sąd miał przy tym na uwadze, że pisma komornika stwierdzające istnienie tytułu wykonawczego, stanowią dokument urzędowy w rozumieniu przepisu art. 244 k.p.c. a zatem stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo poświadczone. W zakresie administracyjnych tytułów wykonawczych Sąd czynił ustalenia, co do wymagalności stwierdzonych nimi należności publicznoprawnych na podstawie urzędowych pism organów skarbowych, stwierdzających istnienia takich tytułów. W ocenie Sądu pismo organu skarbowego w którym powoływano treść administracyjnego tytułu wykonawczego, w zakresie, który pozwalał na stwierdzenie daty wymagalności należności objętych tytułem, było wystarczające dla poczynienia ustaleń faktycznych co do istnienia należności publicznoprawnych i daty ich wymagalności. Pisma organów skarbowych stanowią bowiem dokument urzędowe i stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. W sytuacji kiedy dat wymagalności należności publicznoprawnych w oparciu o dokumenty pochodzące od organów podatkowych nie udało się ustalić, Sąd uznał, że w oparciu o te dokumenty można było ustalić wysokość zaległości podatkowych A. P. na wskazaną w tych dokumentach datę. Dokument stanowiący zestawienie należności podatkowych również korzysta z mocy dokumentu urzędowego w rozumieniu przepisu art. 244 k.p.c. i jako taki stanowi dowód, iż zaległość podatkowa w kwocie i w dacie wskazanym w tym dokumencie rzeczywiście występowała. Podkreślenia wymaga, że żadna ze stron – które były reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników - nie kwestionowała faktów stwierdzonych w wyżej omówionych dokumentów urzędowych, stąd też dokumenty te mogły stać się podstawą do czynienia ustaleń faktycznych w sprawie.
Oceniając przedłożone przez stroną pozwaną dokumenty, odnośnie istnienia wierzytelności A. P. w stosunku do Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) sp. z o.o. wskazać należy, iż dokumenty te (dwie umowy oraz wezwania do zapłaty) dowodzą jedynie tego, iż A. P. zawarł z ww. spółką dwie umowy co wykonywania określonych prac w charakterze podwykonawcy oraz że A. P. wezwał tę spółkę do spełnienia świadczenia wynikającego (w jego ocenie) z tychże umów. W ocenie Sądu nie stanowi natomiast dowodu na to, iż A. P. przysługują od Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) sp. z o.o. jakiekolwiek wymagalne wierzytelności z których powód mógłby uzyskać zaspokojenie. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż świadczenia o których spełnienie wystąpił A. P. mają charakter sporny, a pozwana nie przedłożyła żadnych dowodów z których wynikałoby, ze ww. wierzytelność jest stwierdzona tytułem egzekucyjnym lub została uznana przez Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) sp. z o.o. Jednocześnie wskazać należy, że dokumenty w postaci wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 28-12-2017 r. wydany w sprawie o sygnaturze VI GC 75/16 wraz z jego uzasadnieniem nie stanowią dowodu na to, że A. P. przysługuje w stosunku do Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) sp. z o.o. wierzytelności o których mowa we ww. wezwaniach do zapłaty. Orzeczenie rozstrzyga jedynie kwestie zasadności roszczeń kierowanych do A. P. przez Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) sp. z o.o., nie zaś roszczeń A. P. w stosunku do tego podmiotu. P. badanie przez Sąd Okręgowy w Legnicy w sprawie VI GC 75/16, czy A. P. dysponował wierzytelnościami, które mógł potrącić z roszczeniami powodowej spółki, nie stanowi dowodu na to, że wierzytelność A. P. w stosunku do tej spółki z tytułu zwrotu kaucji gwarancyjnej jest wymagalna i że jego wierzyciele mogą się z tej wierzytelności skutecznie zaspokoić. Marginalnie należy tylko zauważyć, że potrącenie wierzytelności o których mowa w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 28-12-2017 r. nie dotyczy wierzytelności z tytułu zwrotu kaucji gwarancyjnej, a wierzytelności z tytułu wykonania wynagrodzenia za wykonanie umowy, wierzytelności z tytułu odsetek w zapłacie wynagrodzenia oraz wierzytelności z tytułu kary umownej za opóźnione odbiory robót.
Dokonując oceny oświadczenia (...) Bank (...) S.A. (działającego wcześniej pod nazwą Bank (...) S.A.) zawartego w piśmie z dnia 20-12-2018 r., dotyczącego wysokości zadłużenia z tytułu umowy o kredyt w rachunku bieżącym nr (...) z dnia 19-03-2013 r., wskazać należy, że oświadczenie to stanowi dowód na to, ile wynosi aktualne zadłużenie z tytułu przedmiotowej umowy w stosunku do (...) Bank (...) S.A. Zgodnie z oświadczeniem wierzyciela zadłużenie to wynosi kwotę 234 055, 43 zł. Natomiast oświadczenie to – w ocenie Sądu – nie stanowi dowodu na to, ile wynosi zadłużenie z przedmiotowego kredytu w stosunku do Banku (...) z tytułu udzielenia gwarancji de minimis. Należy zauważyć, że (...) Bank (...) S.A. nie wskazał, iż aktualnie przysługują mu jakiekolwiek wierzytelności z tytułu udzielonej przez Bank (...) przedmiotowej gwarancji, a jedynie, iż po uzyskaniu cesji wierzytelności, będzie prowadził działania zmierzające do wyegzekwowania należności, działając na rzecz i w imieniu Banku (...). Zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na przyjęcie by do takiej cesji doszło (brak jest dokumentów, które by tę okoliczność potwierdzały). Nie ma zatem podstaw by przyjąć, że (...) Bank (...) S.A. był wierzycielem w zakresie (ewentualnie) udzielonej gwarancji. Jednocześnie wskazać należy, że w aktach sprawy brak jest dokumentów, które określałyby warunki ewentualnie udzielonej przez Bank (...) gwarancji i sposobu jej rozliczenia. Wobec powyższego, biorąc pod uwagę, że (...) Bank (...) S.A. – według jego oświadczenia zawartego w piśmie z dnia 20-12-2018 r. – nie jest wierzycielem z tytułu gwarancji, nie można przyjąć, by samo oświadczenie tego podmiotu w zakresie istnienia gwarancji i wysokości wierzytelności wynikającej z tego tytułu mogło stanowić dowód na te okoliczności. Reasumując Sąd przyjął, że pismo (...) Bank (...) S.A. stanowi dowód, iż zadłużenie z tytułu umowy o kredyt w rachunku bieżącym nr (...) z dnia 19-03-2013 r. w stosunku do (...) Bank (...) S.A. wynosi kwotę 234 055 zł, natomiast oświadczenie to nie stanowi dowodu, iż z tytułu przedmiotowej umowy występuje zadłużenie w stosunku do Banku (...) w wysokości 302 683 zł.
Poza przedmiotem sporu pozostawała wartość nieruchomości: dla której Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. prowadzi księgę wieczystą o nr (...) (kwota 480 000 zł), dla której Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P. prowadzi księgę wieczystą o nr (...) (kwota 430 000 zł). Sąd przyjął wartości wskazane przez stronę pozwaną, z uwagi na to, że strona powodowa wskazała w piśmie z dnia 17-09-2018 r., iż wartości tych nie kwestionuje (k. 276 akt).
Jeśli zaś chodzi o wartość udziału przysługującego A. P. w wysokości 1/20 części w nieruchomości oznaczonej nr (...) to wartość tego udziału była sporna między stronami. Sporna była również wartość nieruchomości oznaczonej numerem (...).
Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny nieruchomości na okoliczność ustalenia wartości rynkowej na dzień zawierania kwestionowanej przez powoda umowy nieruchomości, stanowiących przedmiot kwestionowanej przez powoda umowy częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego z dnia 2-06-2016 r. pomiędzy pozwaną a A. P. i opisanych szczegółowo w § 2 pkt 1 lit. a – c aktu notarialnego z dnia 2-06-2016 r., rep. A nr 2761/2016 (zatem nieruchomości oznaczonych nr …), a nadto ustalenia wartości rynkowej nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr (...), na wypadek kwestionowania przez strony w umowie częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego nieruchomości tam opisanych. Pozwana podnosiła, że wartość rynkowa nieruchomości oznaczonej nr (...) pokrywała wartość wierzytelności, obciążających A. P. i z tego powodu należy przyjąć, że pozwana nie wiedziała, że zawierając kwestionowaną w pozwie umowie A. P. działa ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Stąd – w jej ocenie – wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia wartości tej nieruchomości na dzień zawarcia kwestionowanej umowy jest zasadny.
Postanowieniem z dnia 7-10-2019 r. Sąd oddalił wniosek pełnomocników pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny nieruchomości. Nadto postanowieniem z dnia 7-10-2019 r. Sąd postanowił przeprowadzić dowód z dokumentów znajdujących się w aktach spraw egzekucyjnych, szczegółowo wskazanych wyżej oraz z dokumentów znajdujących się w aktach spraw: Sądu Rejonowego w Obornikach w sprawie o sygnaturze akt I Co 384/16 oraz Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. w sprawie o sygnaturze X GNc 6555/16 w zakresie szczegółowo wskazanym wyżej oraz dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy niniejszej na okoliczność zaistnienia w niniejszej sprawie przesłanek z art. 527 i następne k.c., w tym dokonania przez dłużnika A. P. z pozwaną czynności prawnej o której mowa w pozwie z pokrzywdzeniem jej wierzycieli w tym powoda, niewypłacalności A. P., istnienia wymagalnych niezaspokojonych wierzytelności dłużnika A. P. przed datą dokonania czynności prawnej o której mowa w pozwie, braku zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika A. P. oraz istnienia podstaw do ogłoszenia upadłości dłużnika, istnienia tytułów wykonawczych przeciwko A. P. przed dokonaniem czynności prawnych o których mowa w pozwie, przeprowadzenia egzekucji przeciwko dłużnikowi A. P. przed powstaniem wierzytelności powoda, wiedzy pozwanej o sytuacji majątkowej A. P. – działania z zamiarem pokrzywdzenia wierzycieli.
Pełnomocnicy strony pozwanej na rozprawie w dniu 7-10-2019 r. złożyli zastrzeżenie do protokołu w zakresie oddalenia wniosków o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, zarzucając naruszenie przepisów art. 227, 278, 235 k.p.c. oraz naruszenie zasady bezpośredniości i kontradyktoryjności a nadto w zakresie przeprowadzenia dowodu z dokumentów zarzucili naruszenie zasady kontradyktoryjności oraz niezasadne przeprowadzenie dowodu z dokumentów, które nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, a także dowodów z tychże dokumentów pomimo, że wnioski o przeprowadzenie dowodów z tychże dokumentów były spóźnione.
Oddalenie przez Sąd wniosków dowodowych strony pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości oznaczonych numerami (...) oraz (...) uzasadnione była faktem, iż wartość tych nieruchomości na dzień zawarcia umowy o której mowa w pozwie była niesporna. Zgodnie z przepisem art. 278 § 1 k.p.c. w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii. Z treści powyższego przepisu wynika, że sąd powołuje dowód z opinii biegłych w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie wypadek taki nie zachodzi. Wnioski o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości o nr (...) i (...) zostały złożone przez pozwaną, celem wykazania, że na skutek czynności zaskarżonej niniejszym pozwem nie doszło do pokrzywdzenia wierzycieli A. P. oraz iż pozwana nie wiedziała, że A. P. działał z zamiarem pokrzywdzenia swoich wierzycieli. Chodzi zatem o okoliczność, iż majątek A. P. pomimo dokonanej czynności pozwalał na zaspokojenie wierzycieli, innymi słowy, że z majątku A. P. jego wierzyciele mogli się zaspokoić, prowadząc egzekucję zgodnie z przepisami k.p.c. W ocenie ustalenie czy tak było w istocie – biorąc pod uwagę całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie - nie wymagało przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości. Zauważyć bowiem należy, że sam przebieg postępowań egzekucyjnych toczących się przeciwko A. P. wskazuje, że z posiadanego przez niego majątku w pełni nie zaspokoił się żaden z wierzycieli, w tym również wierzyciel uprzywilejowany Skarb Państwa – Naczelnik Urzędu Skarbowego w O.. Egzekucje z majątku A. P. w przeważającej części okazały się całkowicie bezskuteczne, częściowo prowadziły zaś tylko do uzyskania przez wierzycieli kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym. W większym zakresie (choć nie w pełni) zostali zaspokojeni jedynie wierzyciela (...) sp. z o.o. (jako wierzyciel hipoteczny), (...) sp. z o.o. sp. k.-a. (na skutek prowadzenia egzekucji z innych składników majątkowych niż nieruchomość) oraz Skarb Państwa – Naczelnik Urzędu Skarbowego w O.. Sąd miał jednocześnie na uwadze, że z nieruchomości oznaczonej nr (...) w toku toczącego się postępowania egzekucyjnego komornik C. w sprawie KM 389/16 wyegzekwował kwotę 450 000 zł, która to kwota nie doprowadziła do zaspokojenia w pełni żadnego z wierzycieli A. P.. W takiej sytuacji – w ocenie Sądu – przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność wartości tej nieruchomości jest bezprzedmiotowe, z uwagi na to, że po pierwsze znana jest kwota jaką uzyskano z egzekucji z przedmiotowej nieruchomości (450 000 zł), a po drugie wiadomym jest, że egzekucja z tej nieruchomości nie doprowadziła do pełnego zaspokojenia żadnego z wierzycieli A. P.. Powyższe uwagi należy również odnieść w stosunku do nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Wałczu prowadzi księgę wieczystą o nr (...). Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego egzekucja z udziału A. P. z tej nieruchomości okazała się całkowicie bezskuteczna. Żaden z wierzycieli nie uzyskał zaspokojenia z udziału należącego do A. P.. Natomiast nawet, gdyby przyjąć wartość przedmiotowego udziału w kwocie wskazanej przez pozwaną, to jest kwotę 60 000 zł to wskazać należy, że znaczna liczba wymagalnych zobowiązań A. P. na dzień zawarcia umowy podziału majątku na łączną kwotę 982 507, 14 zł, a także znaczna liczba zobowiązań A. P., których terminy wymagalności zbliżały się w łącznej kwocie 306 273, 36 zł (w tym należności prywatnoprawne 92 070, 94 zł i należności publicznoprawne w kwocie co najmniej 214 420,42 zł), jednoznacznie wskazują, że majątek A. P. nie pozwalał na zaspokojenie wierzycieli. O powyższym świadczy również bezskuteczność prowadzonych przeciwko A. P. egzekucji. Połączenie powyższych elementów prowadzić musi do wniosku, że oddalenie wniosku pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości było zasadne.
Nie można podzielić zarzutu strony pozwanej co do naruszenie przez sąd przepisów postępowania przez przeprowadzenie dowodu z dokumentów znajdujących się w powołanych wyżej aktach komorniczych. Wskazać bowiem należy, że dokumenty miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż prowadziły do ustalenia wysokości wymagalnych zobowiązań A. P. na dzień zawarcia zaskarżonej umowy, wskazywały na zakres skuteczności egzekucji wymagalnych zobowiązań, jak również pozwoliły na ustalenie zakresu istnienia niewymagalnych zobowiązań A. P., a także skuteczności prowadzonych w tym zakresie egzekucji. W ocenie Sądu fakt istnienia niewymagalnych zobowiązań, ale takich, których termin wymagalności zbliżał się jest istotny dla rozstrzygnięcia, gdyż ukazuje sytuację majątkową dłużnika. Skuteczność egzekucji tych zobowiązań wskazuje też na stan wypłacalności A. P. w okresie już po zawarciu umowy podziału majątku, który to okoliczność ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia. Niezasadny jest zatem zarzut naruszenia przepisu art. 227 k.p.c.
Nie można również podzielić zarzuty pozwanej jakoby przeprowadzenie dowodów z ww. dokumentów stanowiło naruszenie zasady kontradyktoryjności. W ocenie Sądu przepis art. 232 k.p.c., zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne stanowi przepis skierowany do stron, nie zaś do sądu. Innymi słowy sąd przeprowadzając dowód nie może naruszyć dyspozycji tego przepisu, gdyż zgodnie ze zdaniem drugim art. 232 k.p.c. sąd może dopuścić nawet dowód niewskazany przez stronę, a zatem tym bardziej dowód spóźniony zgłoszony przez stronę. Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż Sąd podziela w całości stanowisko pełnomocnika powoda wyartykułowane na rozprawie w dniu 7-10-2019 r., iż wnioski o przeprowadzenie dowodów z dokumentów o których mowa w pkt 2. postanowienia z dnia 7-10-2019 r. nie są spóźnione, gdyż akta komornicze w których dokumenty te się znajdowały, mogły zostać załączone do akt sprawy tylko na wezwanie sądu (powód nie był stroną tych postępowań egzekucyjnych) a wniosek o przeprowadzenie dowodu z tychże dokumentów powód złożył niezwłocznie po załączeniu akt komorniczych do akt sprawy.
Przeprowadzenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach komorniczych nie narusza zasady bezpośredniości wyartykułowanej w przepisie art. 235 k.p.c. Wskazać bowiem należy, że Sąd po załączeniu ww. akt komorniczych do akt sprawy przeprowadził dowód z dokumentów znajdujących się w tych aktach na rozprawie, a zatem dowód ten został przeprowadzony bezpośrednio przed sądem i każdy stron miała możliwość zapoznania się ze znajdującymi się w aktach tych spraw dokumentami.
Powyższe uwagi należy również odnieść do zastrzeżenia złożonego przez pełnomocników pozwanej w trybie przepisu art. 162 k.p.c. na rozprawie w dniu 19-11-2018 r.
Pozwana jak i A. P. nie złożyli historii rachunków bankowych za lata 2015-2016, przy czym A. P. powołał się na przepis art. 248 § 2 oraz art. 261 k.p.c. Z uwagi na to, że A. P. jest małżonkiem pozwanej, zasadnie mógł on się uchylić od przedłożenia ww. dokumentów na podstawie przepisu art. 248 § 2 k.p.c. w zw. z przepisem art. 261 k.p.c.
Sąd zwrócił się do (...) S.A. do przedłożenia zaświadczenia o wysokości zadłużenia K. P. i A. P. z tytułu umowy kredytu (...)/2005 na dzień jego spłaty w całości, tj. na dzień 17-06-2016 r. oraz potwierdzającego spłatę wskazanego kredytu przez K. P. w całości.
Pismem z dnia 29-04-2019 r. (...) S.A. poinformował, że w związku z treścią przepisu art. 104 ustawy z dnia 29-08-1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 poz. 1876 ze zm.) nie może udostępnić żądanych danych albowiem zobligowany jest do zachowania tajemnicy bankowej. (...) S.A. z uwagi na treść przepisów art. 105 – 106 c należało uznać za w pełni uzasadnioną.
Wskazać również należy, że dane o które zwrócono się do ww. banku pozwana mogła pozyskać sama jako strona umowy bankowej o której była mowa w wezwaniu.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo okazało się być zasadne.
Powód oparł swoje roszczenie na konstrukcji skargi pauliańskiej, uregulowanej w art. 527 i nast. k.c.
Zgodnie z art. 527§1 i 2 k.c. gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć. Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.
W świetle powołanego przepisu przesłankami skargi pauliańskiej są: pokrzywdzenie wierzycieli, jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, działanie dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli i wiedza lub możliwość – przy zachowaniu należytej staranności – dowiedzenia się o tym przez osobę trzecią. Ciężar udowodnienia istnienia tych przesłanek spoczywa na wierzycielu.
Przedmiotem uznania za bezskuteczne mogą być tylko czynności prawne (jednostronne i dwustronne, odpłatne i nieodpłatne, dokonane w sposób wyraźny, jak też dorozumiane i niezależnie od tego, do jakiego typu umów należą). Zaskarżeniu podlega tylko czynność prawna dokonana. Biorąc pod uwagę powyższe, nie mogło budzić wątpliwości, iż zawarta pomiędzy pozwaną a jej mężem A. P. umowa podziału majątku z dnia 2-06-2016 r. należała do kategorii czynności prawnych podlegających zaskarżeniu w trybie art. 527 k.c.
Jak już wyżej zaznaczono przesłanką udzielenia ochrony w ramach skargi pauliańskiej jest dokonanie przez dłużnika czynności prawnej z pokrzywdzeniem wierzycieli. W myśl przepisu art. 527§2 k.c., czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności. Jak wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie, z punktu widzenia możliwości zaskarżenia czynności prawnej dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli ustawodawca zrównuje czynności powodujące niewypłacalność dłużnika z tymi, które prowadzą do pogłębienia stanu jego niewypłacalności. Przyjmuje się, że akcję pauliańską uzasadnia każde powiększenie niewypłacalności, bez względu na jego rozmiar (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 19 marca 1997r., I ACa 27/97, Apel. Lub. 1997, nr 4, poz. 19). W orzecznictwie sformułowano ogólną tezę, iż pokrzywdzenie wierzycieli powstaje na skutek takiego stanu faktycznego majątku dłużnika, który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela; także wtedy, gdy zaspokojenie można uzyskać z dodatkowym znacznym nakładem kosztów, czasu i ryzyka (wyrok Sądu Najwyższego z 28 listopada 2001r., IV CKN 525/00, LEX nr 53110; wyrok Sądu Najwyższego z 29 czerwca 2004r., II CK 367/03, LEX nr 174173, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004r., IV CK 322/02, LEX nr 599558).
Pomiędzy czynnością prawną dłużnika, jego niewypłacalnością oraz pokrzywdzeniem wierzyciela musi zachodzić określony związek przyczynowy, tj. by dokonanie przez dłużnika czynności prawnej było warunkiem koniecznym ( conditio sine qua non) powstania lub pogłębienia się jego niewypłacalności. Dla skuteczności skargi pauliańskiej wystarczy, że dłużnik ma świadomość pokrzywdzenia wierzycieli. Świadomość taka istnieje, gdy dłużnik wie, że na skutek czynności prawnej określone aktywa wyjdą z jego majątku i że z tego powodu wierzyciele będą mieli trudności z zaspokojeniem, a w konsekwencji nastąpi ich pokrzywdzenie. Nie jest przy tym konieczne, aby świadomość pokrzywdzenia dotyczyła konkretnego wierzyciela, w szczególności tego, który wystąpił ze skargą pauliańską. Wystarczy świadomość dłużnika, że czynność prawna przez niego dokonana może spowodować pokrzywdzenie ogółu jego wierzycieli (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 19 listopada 1997 r., I ACa 737/97, Apel. W-wa 1998, nr 4, poz. 36; A. Janiak, Komentarz do art. 527 k.c., [w:] A. Kidyba, A. Olejniczak, A. Pyrzyńska, T. Sokołowski, Z. Gawlik, A. Janiak, G. Kozieł, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część ogólna, LEX, 2010 i powołana tam literatura).
Zgodnie z treścią art. 527§1 k.c. przesłanką konieczną skargi pauliańskiej jest wykazanie, że osoba trzecia wiedziała, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Ułatwia to domniemanie z art. 527§3 k.c. w sytuacji, gdy osobą trzecią uzyskującą korzyść majątkową na skutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika jest osoba będąca w bliskim z nim stosunku. Dalsze złagodzenie warunków uznania bezskuteczności czynności prawnej dokonanej przez dłużnika wprowadza przepis art. 528 k.c. Zgodnie z jego treścią, jeżeli wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie, wierzyciel może żądać uznania czynności za bezskuteczną, chociażby osoba ta nie wiedziała i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Jak wskazuje się w doktrynie, w takiej sytuacji wierzyciel może żądać ochrony także wtedy, gdy osoba trzecia nie wiedziała i nie mogła przy zachowaniu należytej staranności dowiedzieć się o tym, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela i jest zwolniony od obowiązku wykazania, że osoba trzecia wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć o tym, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Jednocześnie osoba trzecia nie może bronić się poprzez wykazanie, że nie wiedziała lub nie mogła wiedzieć o działaniu dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Nawet udowodnienie przez nią, że nie wiedziała i – mimo zachowania najwyższej staranności – nie mogła się dowiedzieć o pokrzywdzeniu wierzycieli, nie zwalnia jej od odpowiedzialności wobec wierzyciela. Odnośnie rozumienia korzyści majątkowej uzyskanej bezpłatnie wskazuje się w orzecznictwie, że korzyścią taką jest korzyść, za którą osoba trzecia nie spełniła ani nie zobowiązała się spełnić ekwiwalentnego świadczenia w ramach tego samego lub innego stosunku prawnego (wyrok Sądu Najwyższego z 12 czerwca 2002r., III CKN 1312/00, LEX nr 55503). Podkreśla się także, że pojęcie to musi być rozumiane szerzej niż darowizna, umowa nieodpłatna czy umowa jednostronnie zobowiązująca. Zauważa się jednocześnie, że umowa darowizny stanowi niewątpliwie trzon pojęcia, którym posługuje się art. 528 k.c., a każda darowizna jest na pewno przypadkiem czynności, do których odnosi się art. 528 k.c. (A. Janiak, Komentarz do art. 528 k.c., [w:] A. Kidyba, A. Olejniczak, A. Pyrzyńska, T. Sokołowski, Z. Gawlik, A. Janiak, G. Kozieł, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania - część ogólna, LEX, 2010 i powołana tam literatura). Wskazuje się wreszcie, że artykuł 528 k.c. jako dalej idący wyłącza stosowanie art. 527§3 k.c. Przepis art. 528 k.c. statuuje surowsze przesłanki uznania czynności za bezskuteczną, niż czyni to §3 art. 527 k.c. Jeżeli zatem drugi z wymienionych przepisów dostatecznie pewnie usprawiedliwia żądanie strony powodowej, to odwoływanie się do pierwszego z nich jest bezprzedmiotowe (wyrok Sądu Najwyższego z 8 grudnia 2005r., II CK 309/05, LEX nr 188551).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, iż powód wykazał istnienie wszystkich przesłanek warunkujących, zgodnie z treścią art. 527§1 i 2 k.c., uznanie czynności prawnej dłużnika za bezskuteczną w stosunku do wierzyciela.
Nie mogło ulegać wątpliwości, iż powodowi przysługiwała wobec dłużnika A. P. wierzytelność – wynagrodzenie za wynajem A. P. urządzeń/maszyn, w tym podestów ruchomych za uzgodnionym z tego tytułu wynagrodzeniem w kwocie 49 534, 56 zł, co znalazło potwierdzenie w treści zaopatrzonego w klauzulę wykonalności nakazu zapłaty wydanego przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w P. z dnia 12-12-2016 r. (sygn. akt X GNc C 160/13). Wierzytelność ta niewątpliwie istniała w chwili dokonywania przez dłużnika zaskarżonej czynności, a zatem w realiach niniejszej sprawy na dzień 2-06-2016 r. Z uwagi na to, iż należności objęte wierzytelnością stwierdzoną ww. tytułem wykonawczym stały się wymagalne w okresie od dnia 1-03-2016 r. do dnia 27-04-2016 r., przyjąć należało, że wierzytelność istniała w chwili dokonania zaskarżonej czynności. Natomiast wierzytelność wynikająca z postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. z dnia 4-01-2017 r. w sprawie o sygnaturze KM 948/17 – kwota 1350 zł przyznana przez komornika powodowi tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym istniała na dzień zaskarżenia czynności (wytoczenia powództwa w niniejszej sprawie). Podobnie wierzytelność wynikająca z postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w P. A. G. z dnia 7-07-2017 r. w sprawie o sygnaturze KM 854/17 – kwota 1350 zł przyznana przez komornika powodowi tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym istniała na dzień zaskarżenia czynności (wytoczenia powództwa w niniejszej sprawie). Wyżej wskazane wierzytelności spełniają zatem warunek, aby istniały najpóźniej na dzień zamknięcia rozprawy, z uwagi na to, iż istniały one już przed tą datą. Nie może również ulegać wątpliwości, że przedmiotowe wierzytelności stanowią wierzytelności pieniężne.
Następnie wskazać należy, że przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest czynności prawna dłużnika (umowa podziału majątku zawarta z jego małżonką K. P.), a zatem spełniająca kryteria o których mowa w przepisie art. 527 k.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7-03-2003 r., I CKN 103/01, PB 2003, Nr 10, s.23). Przedmiotowa umowa stanowiła również czynność rozporządzającą dłużnika A. P., przy czym należy podzielić stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyrokach z dnia 9-09-2011 r. ( sygn. akt I CSK 616/10, L. ) i z dnia 27-01-2016 r. ( sygnatura akt II CSK 149/15, L. ), iż zaskarżeniu skargą pauliańską mogą podlegać następcza umowa o podziale majątku wspólnego, a także przesunięcia majątkowe z majątku wspólnego do majątku odrębnego jednego z małżonków.
Nie ulega również wątpliwości, że na skutek zaskarżonej czynności prawnej dokonanej przez A. P. małżonka dłużnika K. P. uzyskała korzyść majątkową (przysporzenie) w postaci wejścia do jej majątku: 1) własności udziału w wysokości ½ części w nieruchomości lokalowej dla której prowadzona jest księga wieczyste o nr (...), z którym to lokalem związany jest udział wynoszący (...) w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części wspólne budynku o innych urządzeń nie służące do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, zapisany w księdze wieczystej Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. numer (...) (który to udział stanowił dotychczas własność dłużnika A. P.), 2) własności udziału w wysokości ½ części w nieruchomości lokalowej dla której prowadzona jest księga wieczyste o nr (...), z którym to lokalem związany jest udział wynoszący (...) w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części wspólne budynku o innych urządzeń nie służące do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, zapisany w księdze wieczystej Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w P. numer (...) (który to udział stanowił dotychczas własność dłużnika A. P.). Powyższe wynika z faktu, że ww. nieruchomości pierwotnie objęte były ustawową wspólnością majątkową małżeńską małżonków K. P. i A. P., a następnie umową majątkową małżeńską z dnia 15-04-2015 r., sporządzoną przed B. G., notariuszem w O., wpisanym za numerem (...) do Repertorium A Kancelarii Notarialnej M. M., (...) spółka cywilna z siedzibą w O., wyłączyli oni w swoim małżeństwie wspólność majątkową małżeńską i wprowadzili ustrój rozdzielności majątkowej. W konsekwencji z tym dniem składniki majątkowe objęte dotychczas wspólnością ustawową stały się przedmiotem współwłasności ułamkowej małżonków w częściach równych. Dla zaskarżalności czynności prawnej skargą pauliańską nie ma znaczenia czy przedmiotowa czynności została dokonana odpłatnie lub nieodpłatnie.
Najistotniejszym zagadnieniem, które należało rozstrzygnąć w niniejszej sprawie jest czy przedmiotowa czynność została dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli. Nie ulega bowiem wątpliwości, że przesłanką skutecznego zaskarżenia czynności dłużnika jest by spowodowała ona pokrzywdzenie wierzyciela. Pokrzywdzenie wierzyciela polega na tym, że jego wierzytelność nie może być zrealizowana i zrealizowanie jej w przyszłości jest również wątpliwe. Pokrzywdzenie wierzyciela jest następstwem niewypłacalności dłużnika; dla wykazania pokrzywdzenia wystarczające jest wykazanie niewypłacalności dłużnika. Jak wskazuje się w orzecznictwie Sądu Najwyższego, które to stanowisko Sąd Rejonowy w pełni podziela przez niewypłacalność na tle art. 527 § 2 k.c. rozumie się aktualny brak możliwości wywiązania się przez dłużnika z zobowiązań finansowych, niekoniecznie ogłoszenie upadłości ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18-09-1998 r. w sprawie o sygnaturze III CKN 612/97, OSN 1999, Nr 3, poz. 56). Stan majątku dłużnika należy rozpatrywać przy uwzględnieniu zasad egzekucji świadczeń pieniężnych; niewypłacalność zachodzi wówczas, gdy egzekucja prowadzona według przepisów k.p.c. nie mogłaby przynieść zaspokojenia wierzytelności, gdyż brak wystarczających do tego składników majątkowych. Stąd wniosek, że stanu niewypłacalności nie uchyla istnienie w majątku dłużnika składników niepodlegających zajęciu oraz obciążonymi prawami dającymi innym osobom pierwszeństwo zaspokojenia (zastaw, hipoteka) w takim stopniu, że pozostała wartość danego przedmiotu nie wystarczy na zaspokojenie skarżącego wierzyciela ( por. Edward Gniewek, Piotr Machnikowski (red.), Kodeks cywilny, Komentarz, Wyd. 8, Warszawa 2017, Komentarz do art. 527 k.c., Legalis).
W niniejszej sprawie pozwana stała na stanowisku, że czynność, której dokonała z pozwanym miała charakter odpłatny a uzyskany przez A. P. ekwiwalent majątkowy został wypłacony przez nią A. P. w ten sposób, że pozwana spłaciła części jego zobowiązań, a część środków pieniężnych przekazała ona bezpośrednio A. P., z który to środków spłacał on swoich wierzycieli. Przy czym pozwana wskazała, ze umowa o podział majątku z dnia 2-06-2016 r. została uzupełniona aneksem z dnia 12-12-2016 r., na mocy którego zobowiązała się przekazać A. P. kwotę 425 000 zł tytułem dopłaty. Powołując się na stanowisko Sądu Najwyższego (zawarte w wyrokach: z dnia 20-11-2011 r., sygn. akt IV CSK 39/11, z dnia 9-04-2010 r,, sygn. akt III CSK 273/09) wskazała, iż stanowiąca przedmiot skargi pauliańskiej czynność prawna dłużnika, powodująca zmniejszenie jego majątku, nie może być uznana za krzywdzącą wierzycieli, jeżeli dłużnik w zamian za swoje świadczenie uzyskał ekwiwalent, który znajduje się w jego majątku lub został wykorzystany na zaspokojenie wierzycieli. Pozwana twierdziła również, że kwotę z tytułu dopłaty o której mowa w aneksie przekazała A. P. w ten sposób, że:
- spłaciła w dniu 17-06-2016 r. w całości pozostałą do spłaty części kredytu hipotecznego ( (...)/2005) w kwocie 280 236, 90 zł, za spłatę, którego, na podstawie umowy o kredyt, solidarnie odpowiadali pozwana oraz A. P.; zatem według twierdzeń pozwanej uznać należy, iż w połowie, tj. w kwocie 140 118, 45 zł pozwana spłaciła zobowiązanie A. P. wobec banku z tytułu wskazanego kredytu;
- w okresie od dnia 27-06-2016 r. do dnia 11-10-2016 r. dokonywała przelewów na rachunki bankowe A. P. częściowych płatności w łącznej kwocie 168 605, 54 zł;
- wpłaciła w dniu 12-07-2016 r. na rachunek Komornika M. C. kwotę 50 000 zł w związku z prowadzonym przeciwko A. P. postępowaniem egzekucyjnym (KM 389/16) w celu spłaty egzekwowanych wobec niego należności;
- w dniu 16-08-2016 r. zapłaciła kwotę 1300 zł bezpośrednio na rachunek wierzyciela (konatrahenta) A. P., tj. firmy (...)
- w dniu 26-07-2016 r. spłaciła w imieniu A. P. ratę obciążającego go kredytu w banku (...) w kwocie 1 680, 11 zł
- w okresie od dnia 22-06-2016 r. do dnia 8-10-2016 r. pozwana przekazała w gotówce A. P. kwotę 60 500 zł.
Wobec podniesionego przez pozwaną tak sformułowanego zarzutu wskazać należy, iż Sąd w całości podziela stanowisko zawarte w przywołanych przez pozwaną orzeczeniach Sądu Najwyższego. Dla skuteczności tak sformułowanego zarzutu pozwana winna zatem wykazać łącznie, iż: 1) A. P. uzyskał świadczenie za przekazane pozwanej udziały w nieruchomościach i uzyskane świadczenie miało charakter ekwiwalentny, 2) A. P. wykorzystał tak uzyskany ekwiwalent na zaspokojenie wierzycieli. W ocenie Sądu pozwana nie wykazała zaistnienia pierwszej z przesłanek stwierdzenia niedopuszczalności zaskarżenia umowy podziału majątku. Przede wszystkim wskazać należy, iż czynność prawna dokona przez pozwaną i A. P. aktem notarialnym z dnia 12-12-2016 r. – w ocenie Sądu - była czynnością prawną pozorną, mającą na celu ukrycie, że czynność prawna z dnia 2-06-2016 r. (umowa podziału majątku) była w istocie czynnością prawną o charakterze w przeważającej części nieodpłatnym (za przekazane pozwanej udziału w nieruchomościach lokalowych o łącznej wartości udziałów 455 000 zł, A. P. otrzymał udział o wartości co najwyżej 30 000 zł). Czynność z dnia 12-12-2016 r. miała stworzyć pozór, iż czynność z dnia 2-06-2016 r. jest czynnością w pełni odpłatną. Zgodnie z przepisem art. 83 § 1 k.p.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Całokształt okoliczności sprawy wskazuje bowiem w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, iż czynność z dnia 12-12-2016 r. została dokonana dla pozoru i to za zgodą obu stron tejże czynności. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że pozwana bardzo dobrze orientowała się w sytuacji majątkowej swojego małżonka A. P. i znany był jej fakt, że ciążą na nim liczne zobowiązania, których nie jest w stanie na bieżąco regulować. O powyższym świadczy fakt, że w dniu 5-05-2016 r. zawiązała z nim (...) sp. z o.o. o wartości kapitału zakładowego 50 000 zł. Skoro zatem pozwana pozostając w rozdzielności majątkowej z małżonkiem zawiązuje z nim spółkę kapitałową to drogą domniemania faktycznego można z tego wyciągnąć wniosek, że wiedziała o zobowiązaniach finansowych małżonka. O wiedzy pozwanej, co do sytuacji finansowej A. P. świadczy również, iż w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko A. P. sprzeciwiła się w piśmie z dnia 1-06-2016 r. zajęciu nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Obornikach prowadzi księgę wieczystą o nr (...), wskazując, że nieruchomość wchodzi w skład małżeńskiego majątku wspólnego. W dalszej kolejności wskazać należy, że skoro dokonała przelewu na rzecz komornika C. w kwocie 50 000 zł do sprawy Km 389/16 to wynika z tego, że sytuacja iż jej małżonek nie reguluje wymagalnych zobowiązań finansowych musiała być jej już wtedy dobrze znana. Zaznaczyć należy, że na dzień dokonania czynności o której mowa w pozwie (2-06-2016 r.) A. P. zalegał z wymagalnymi należnościami publicznoprawnymi o charakterze podatkowym wobec Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego na łączną kwotę 261 243, 60 zł. Nadto na dzień dokonania czynności o której mowa w pozwie (2-06-2016 r.) wymagalne zobowiązania prywatnoprawne A. P. wynosiły łącznie 721 063, 54 zł, w tym wobec: (...) sp. z o.o. kwotę 24 411, 82 zł; (...) sp. z o.o. kwotę 10 700 zł; (...) sp. z o.o. kwotę 8320, 44 zł; (...) Bednarz sp. j. kwotę 10 457, 94 zł; (...) sp. z o.o. kwotę 363 037, 53 zł; Przedsiębiorstwa Handlowego (...). j. kwotę 3 514, 97 zł; powoda – (...) sp. z o.o. sp. k. kwotę 49 534, 56 zł; (...) sp. z o.o. sp. k.-a. kwotę 245 242, 46 zł. Zatem na dzień dokonania czynności łączna wysokość wymagalnych zobowiązań A. P. wynosiła łącznie kwotę 982 307, 14 zł. Należy mieć przy tym uwadze, że niewymagalne zobowiązania A. P., których termin wymagalności zbliżał się wynosiły kwotę 306 273, 36 zł (w tym należności prywatnoprawne 92 070, 94 zł i należności publicznoprawne w kwocie co najmniej 214 420,42 zł). Jednocześnie zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, nie pozwala przyjąć, by operacje finansowe, które przeprowadzała pozwana w okresie od czerwca do października 2016 r. były wykonywane w celu dokonania dopłaty na rzecz A. P. i prawnego usankcjonowania tego stanu rzeczy przez zawarcie późniejszego aneksu do umowy podziału majątku. Na przyczyny takiej oceny przez Sąd dokonywanych czynności zwrócono już uwagę w części uzasadnienia dotyczącej oceny dowodów. Podkreślenia wymaga tylko, że operacje finansowe dokonywane przez pozwaną dokonywane były przed podpisaniem przez nią i A. P. aneksu do umowy podziału majątku w dniu 12-12-2016 r. a w samej jego treści nie wskazano, że pozwana już w ten sposób zaspokoiła roszczenie pozwanego o dokonanie dopłaty w kwocie 425 000 zł. Przeciwnie treść aktu notarialnego z dnia 12-12-2016 r., wskazuje że kwota ta ma zostać wypłacona w przyszłości. Oceniając umowę z dnia 12-12-2016 r. jako pozorną Sąd miał również na uwadze zasady doświadczenia życiowego, które wskazują, iż w wypadku, gdy strony umowy chcą faktycznie uregulować sprawy związane z podziałem majątku wspólnego najpierw zawierają w tym zakresie umowne porozumienie, a dopiero potem to porozumienie realizują. Nie można też tracić z pola widzenia faktu, że pozwana dokonując spłaty kredytu hipotecznego o nr (...)/2005, zabezpieczonego na nieruchomości objętą księgą wieczystą o nr (...) od dnia 29-12-2006 r. hipoteką umowną kaucyjną do kwoty 330 000 zł na rzecz (...) Bank S.A., najpierw uzyskała wyłączną własność tej nieruchomości (na mocy umowy podziału majątku z dnia 2-06-2016 r.), co wskazuje, że spłata kredytu hipotecznego dokonana była przede wszystkim w jej interesie. Nieruchomość wolną od obciążenia hipoteką można bowiem zbyć znacznie łatwiej, aniżeli nieruchomość obciążoną. Nadto z samego faktu wypłaty określonych kwot przez pozwaną z bankomatu (nawet znacznych w wysokości 60 500 zł) nie można wyciągać wniosku, że kwoty te zostały przekazane A. P. (nie ma w tym zakresie żadnych dowodów), ani tym bardziej, że A. P. kwoty te przeznaczył na spłatę wierzycieli. Połączenie powyższych elementów – w ocenie Sądu – wskazuje, że czynności prawną pozwanej i A. P. z dnia 12-12-2016 r. należy uznać za czynność pozorną, a zatem zgonie z treścią przepisu art. 83 § 1 k.c. za czynność prawną nieważną. Konsekwencją powyższego jest uznanie umowy podziału majątku za umowę w przeważającej części nieodpłatną. A. P. faktycznie nie uzyskał z tytułu umowy podziału ekwiwalentnego świadczenia w zamian za przeniesienie na rzecz żony udziałów w nieruchomościach objętych księgami wieczystymi o nr (...), a uzyskał w zamian jedynie udział o nikłej w stosunku do przekazanych pozwanej składników majątkowych wartości. Nie można zatem przyjąć by A. P. otrzymał świadczenie ekwiwalentne i by zostało ono zużyte na zaspokojenie wierzycieli.
W tym miejscu należy zauważyć, że nawet, gdyby przyjąć, że A. P. istotnie otrzymał od pozwanej świadczenie ekwiwalentne w kwocie 425 000 zł to zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i tak nie pozwoliłby na przyjęcie, że ekwiwalent został zużyty przez A. P. w całości na zaspokojenie wymagalnych wierzytelności. W zakresie spłaty zobowiązania wynikającego z umowy kredytowej o nr (...) zauważyć należy, że całe zobowiązanie z tytułu tego kredytu nie miało charakteru wymagalnego, gdyż jak wynika wprost z umowy kredytowej spłata ostatniej raty przypadała na dzień 10-09-2035 r. Biorąc zaś pod uwagę, że kredyt był spłacany od dnia 7-09-2005 r. to na dzień w którym pozwana dokonała jego spłaty niewymagalna było ok. 60% rat kredytu. W dalszej kolejności zauważyć należy, że nawet gdyby przyjąć, że pozwana przekazała A. P. kwotę 60 500 zł w gotówce po wypłaceniu takiej sumy z bankomatu to nie ma żadnych dowodów na to, że kwota ta została przeznaczona przez A. P. na spłatę wierzycieli. Nie ma również żadnych dowodów na to, że kwotę 168 605, 54 zł przelaną na jego rzecz przez pozwaną A. P. wykorzystał na spłatę wierzytelności. Z tytułów przelewów dokonywanych przez pozwaną na rzecz A. P. nie wynika też, by środki te były przelewane z przeznaczeniem na spłatę wierzytelności. Przelew na rzecz podmiotu o nazwie (...) nie może być również – w kontekście całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego – uznany za spłatę przez pozwaną jakiejkolwiek wymagalnej bądź niewymagalnej wierzytelności A. P.. Materiał dowodowy w sprawie nie pozwala bowiem przyjąć by A. P. był zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia na rzecz tego podmiotu. Jedynie wpłatę kwoty 50 000 zł na rachunek komornika C. można było potraktować jako częściową spłatę jednego z wierzycieli, którego zobowiązanie stało się już wymagalne. Niemniej kwota ta stanowi jedynie niewielką część kwoty 425 000 zł, którą rzekomo A. P. miał otrzymać od pozwanej tytułem dopłaty. Również w takiej sytuacji również nie można byłoby przyjąć, że cały uzyskany ekwiwalent został przez dłużnika wykorzystany do zaspokojenia wierzycieli.
Nawet, gdyby przyjąć, że A. P. otrzymał kwotę 168 605, 54 zł przelaną na jego rzecz przez pozwaną tytułem dopłaty, to wskazać należy, że uzyskanie przez dłużnika ekwiwalentu w postaci pieniędzy nie wyklucza skuteczności skargi pauliańskiej, gdyż tego rodzaju przedmiot dłużnik może łatwo usunąć spod egzekucji (por. Małgorzata Pyziak-Szafnicka, Ochrona wierzyciela w razie niewypłacalności dłużnika, Dom Wydawniczy ABC 1995, s. 92).
Podkreślenia wymaga również, że nie w każdej sytuacji dłużnik ma możliwość swobodnego wyboru, których wierzycieli chce zaspokoić. Jak przyjmuje się w nowszym orzecznictwie należy wyłączyć możliwość swobodnego wyboru zaspokajanego wierzyciela przez dłużnika, którego sytuacja majątkowa uzasadnia wszczęcie postępowania upadłościowego i który ma obowiązek złożyć wniosek o wszczęcie takiego postępowania. W takim przypadku zaskarżeniu może podlegać zaspokojenie wierzyciela niezgodnie z kolejnością i proporcją obowiązującą w danym postępowaniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13-04-2018 r. I CSK 393/17, L. ). Trzeba podkreślić, że w realiach niniejszej sprawy, mając na uwadze, że w toku toczących się postępowań egzekucyjnych po dacie 2-06-2016 r. nie udało się zaspokoić w całości lub w części wierzycieli A. P. (egzekucje w przeważającej części wypadły bezskutecznie), a nadto przed dniem 2-06-2016 r. istniał już wydany przeciwko niemu tytuł wykonawczy (nakaz zapłaty Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 1-03-2016 r. w sprawie o sygn. IX GNc 228/16, zaopatrzony w klauzulę wykonalności z dnia 05-05-2016 r.( należało przyjąć, iż A. P. nie regulował już na dzień 2-06-2016 r. swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, co uzasadniało zgłoszenie przez niego wniosku o ogłoszenie upadłości. Jak bowiem wynika z przepisu art. 10 ustawy z dnia 28-02-2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. Nr 60, poz. 535) upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Zgodnie zaś z przepisem art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Skoro zatem A. P. spłacał tylko niektórych wierzycieli, a zachodziły przesłanki do ogłoszenia przez niego upadłości, to brak jest podstaw do przyjęcia by w takiej sytuacji odpadły podstawy do zaskarżenia czynności drogą skargi pauliańskiej.
W dalszej kolejności pozwana podniosła, iż nie istnieje związek przyczynowy między niewypłacalnością dłużnika a dokonaną przez niego czynnością prawną z osobą trzecią. Wskazała, że nieruchomość objęta księgą wieczystą (...) obciążona jest hipoteką na kwotę 675 000 zł, przy czym aktualna wysokość zobowiązania zabezpieczonego hipoteką wierzytelności banku z tytułu kredytu wynosi aktualnie 270 000 zł. Skoro i tak powód nie mógłby zaspokoić się z tego składnika majątkowego, wobec istnienia wierzyciela, którego roszczenie zabezpieczone jest hipotecznie, a zatem korzysta z pierwszeństwa zaspokojenia, to między dokonaniem zaskarżonej czynności a pokrzywdzeniem wierzyciela nie zachodzi związek przyczynowy. Z powyższą argumentacją nie sposób się zgodzić. Wskazać należy, że aktualnie wysokość zobowiązania zabezpieczonego przedmiotową hipoteką wynosi 234 055, 43 zł. Fakt, że hipoteka ta zabezpiecza wierzytelność w wyższej wysokości nie został wykazany (co szczegółowo omówiono w części uzasadnienie dotyczącej oceny dowodów). Skoro zatem z majątku A. P. na skutek dokonanej czynności wyszedł udział o wartości 240 000 zł (1/2 wartości nieruchomości objętej księgą wieczystą (...)), a wierzytelność zabezpieczona hipotecznie jest niższa od tej kwoty to przyjąć należy, że istnieje związek przyczynowy między wyjściem tego składnika majątkowego z majątku dłużnika a niemożnością uzyskania zaspokojenia przez wierzyciela. Gdyby bowiem ten składnik majątkowy nie wyszedł z majątku dłużnika to po zaspokojeniu wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie wierzyciel mógłby w pewnym stopniu uzyskać zaspokojenie prowadząc z tego udziału egzekucję. Podkreślenie wymaga, że nie ma znaczenia – jak wskazano wyżej - w jakim stopniu zaskarżona czynność udaremniła możliwość zaspokojenia. Należy również zwrócić uwagę, podzielając w tym zakresie stanowisko wyrażone w powołanych orzeczeniach Sądu Najwyższego, że dłużnik staje się niewypłacalny w wyższym stopniu i wtedy, gdy zaspokojenie można uzyskać z dodatkowym znacznym nakładem kosztów, czasu i ryzyka, a pokrzywdzenie powstaje na skutek takiego stanu faktycznego majątku dłużnika, który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela. W realiach niniejszej sprawy nie może zatem ulegać wątpliwości, że dokonana czynność doprowadziła, co najmniej do znacznego utrudnienia zaspokojenie się wierzyciela, na skutek wyjścia ww. składnika majątkowego z majątku dłużnika. Wierzyciel mógłby bowiem skierować egzekucję do przedmiotowego udziału i uzyskać choćby częściowe zaspokojenie.
Pozwana podnosiła również, że zawierając kwestionowaną w pozwie umowę nie wiedziała, iż A. P. działa ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, zwłaszcza, że dłużnik posiadał duża nieruchomość zabudowaną halą produkcyjną objętą księgą wieczystą o nr (...), która w jej ocenie pokrywała wartość wierzytelności obciążającej dłużnika.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że jeśli wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie, wierzyciel może żądać uznania czynności za bezskuteczną, chociażby osoba ta nie wiedziała i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 528 k.c.). Skoro zatem zaskarżona czynność – jak wskazano wyżej – miała w przeważającej części charakter faktycznie nieodpłatny to sąd zwolniony jest od badania czy pozwana wiedziała lub przy dochowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Jednakże nawet, gdyby przyjąć, że zaskarżona czynność miała charakter odpłatny to – jak szczegółowo wskazano to wyżej – pozwana niewątpliwie miała świadomość, że A. P. na dzień dokonania czynności był niewypłacalny, a zatem, że działał z pokrzywdzeniem wierzycieli. W wypadku nawet gdyby przyjąć odpłatność czynności działa tu domniemanie z przepisu art. 527 § 3, iż w wypadku, gdy na skutek czynności dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzyść majątkową uzyskała osoba pozostająca z w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działała ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. W ocenie Sądu pozwana również nie obaliła tego domniemania. Nie można się zgodzić, ze stanowiskiem, iż mogła być przekonana, że nieruchomość objęta księgą wieczystą (...), na dzień dokonania zaskarżonej czynności była wystarczająca do zaspokojenia wierzycieli. Pozwana orientując się w sytuacji majątkowej dłużnika, wiedziała, że przedmiotowa nieruchomość jest zabezpieczona hipoteką do kwoty 900 000 zł oraz niewątpliwie zdawała sobie sprawę ze skali zadłużenia A. P.. Powyższe potwierdza również, że prowadzona przez komornika C. egzekucja z tej nieruchomości nie doprowadziła do pełnego zaspokojenia nawet wierzyciela hipotecznego, jak również wypadła bezskutecznie dla wierzycieli uprzywilejowanych. Pozwana wiedząc o stanie zadłużenia dłużnika nie mogła nie wiedzieć, że egzekucja z przedmiotowej nieruchomości nie doprowadzi do zaspokojenia wierzycieli A. P..
Niezasadny okazał się również zarzut, jakoby powód mógł prowadzić skuteczną egzekucję z udziału przysługującego A. P. w nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...). Wskazać należy, że wierzytelność powoda jest co prawda zabezpieczona hipoteką na przedmiotowym udziale, ale dopiero w trzeciej kolejności. Ponadto egzekucja z tego udziału wypadła bezskutecznie, co już czyni argumentację pozwanej bezzasadną. W szczególności nie można podzielić argumentu pozwanej, by twierdzenie powoda co do bezskuteczności egzekucji z tego udziału należało uznać za przedwczesne lub nieuzasadnione. Sąd dostrzega również, że zaspokojenie się wierzyciela z przedmiotowego udziału, w okolicznościach sprawy, bez możliwości prowadzenia egzekucji z udziału w nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), co najmniej utrudni powodowi zaspokojenie swojej wierzytelność, a zatem zaskarżona czynność prowadzi do pogłębienia się niewypłacalności dłużnika.
Pozwana wskazała również, że A. P. przysługuje wierzytelność do Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) sp. z o.o., a zatem podniosła, że zgodnie z przepisem art. 533 k.c. zwalnia się od zadośćuczynienia roszczeniu wierzyciela żądającego uznania czynności za bezskuteczną, gdyż w ten sposób wskazuje składnik majątkowy A. P. wystarczający do zaspokojenia wierzyciela. Jak szczegółowo wskazano w części uzasadnienia dotyczącej oceny dowodów pozwana nie wykazała, by A. P. przysługiwało wymagalne roszczenie w stosunku do ww. podmiotu. A. P. zgłosił co prawda swoje roszczenie do Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) sp. z o.o., ale spółka ta go nie uznała, stąd wniosek, że roszczenie to ma charakter sporny. W konsekwencji powód nie miałby możliwości zaspokojenia się z tego tytułu. W konsekwencji pozwana nie wykazała istnienia przesłanek do zastosowania przepisu art. 533 k.c.
Sąd nie podzielił również zarzutu pozwanej, jakoby o braku pokrzywdzenie wierzycieli świadczy fakt, iż w wypadku uwzględnienia powództwa, tj. uznania kwestionowanej umowy za bezskuteczną względem powoda, dla powoda przedmiot tej umowy stanowić będzie małżeński majątek wspólny, wobec braku zgody pozwanej na zaciągniecie zobowiązania przez jej małżonka względem powoda, powód nie będzie mógł prowadzić z takiego majątku wprost egzekucji. Wskazać należy, że w chwili dokonywania zaskarżonej czynności w małżeństwie pozwanej i A. P. obowiązywała już rozdzielność majątkowa. Nie istniał zatem ich majątek wspólny wobec zniesienie wspólności ustawowej małżeńskiej małżeńską umową majątkową. W konsekwencji własność nieruchomości objętych do chwili zawarcia małżeńskiej umowy majątkowej wspólnością ustawową przekształciła się ze współwłasności łącznej we współwłasność o charakterze ułamkowym. Małżonkowie stali się zatem współwłaścicielami nieruchomości po ½ części. Jak słusznie wskazał pełnomocnik powoda (k. 277), zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 17-04-2015 r., sygn. akt III CZP 9/15: „ wierzyciel jednego z małżonków po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej może prowadzić egzekucję z udziału tego małżonka we własności nieruchomości wchodzącej poprzednio w skład majątku wspólnego”. W konsekwencji w razie uwzględnienia powództwa – wbrew twierdzeniom pozwanej – wierzyciel mógłby prowadzić egzekucję z udziałów w nieruchomościach przypadających A. P., przed dokonaniem zaskarżonej czynności.
W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż A. P. na dzień dokonania zaskarżonej czynności był niewypłacalny. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że z majątku dłużnika na dzień 2-06-2016 r. prowadząc egzekucję zgodnie z przepisami k.p.c. można było uzyskać co najwyżej kwotę 931 850 zł (wartość udziału w nieruchomości (...) – 240 000 zł, wartość udziału w nieruchomości (...) - 215 000 zł, kwota możliwa do uzyskania w egzekucji z nieruchomości (...) – 450 000 zł (kwota faktycznie uzyskana w egzekucji prowadzonej przez komornika C. w sprawie Km 389/16) ; kwota możliwa do uzyskania z egzekucji z ruchomości dłużnika – 26 850 zł (kwota faktycznie uzyskana w egzekucji prowadzonej przez komornika C. w sprawie Km 389/16), przy czym należało mieć jeszcze na uwadze, że z udziałów w dłużnika w nieruchomościach objętych księgami wieczystymi (...) przy prowadzeniu egzekucji prawdopodobnie uzyskano by niższą kwotę, aniżeli wartość samych udziałów, natomiast z udziału w nieruchomości objętej księga wieczystą (...) prawdopodobieństwo uzyskania jakichkolwiek kwot było nikłe, wobec całkowitej bezskuteczności egzekucji prowadzonej z tego składnika majątkowego w okresie późniejszym. Natomiast wymagalne zobowiązania A. P. na dzień 2-06-2016 r. wynosiły łącznie kwotę 982 507, 14 zł. Jednocześnie zobowiązania niewymagalne, ale których płatności już się zbliżały wynosiły 306 273, 36 zł (w tym należności publicznoprawne w kwocie co najmniej 212 420 zł). Nie ulega zatem wątpliwości, że pasywa A. P. przewyższały aktywa. Wskazać trzeba, że późniejszy przebieg postępowań egzekucyjnych prowadzonych przeciwko dłużnikowi (szczegółowo omówiony w stanie faktycznym) wskazuje jednoznacznie (wobec bezskuteczności tych postępowań), że A. P. już na dzień 2-06-2016 r. nie miał możliwości wywiązania się ze swoich zobowiązań finansowych. W każdym razie już na dzień 2-06-2016 r. oczywistym było, że egzekucja prowadzona według przepisów k.p.c. nie mogłaby przynieść zaspokojenia wierzytelności. Żaden z wierzycieli A. P., którzy prowadzili przeciwko niemu egzekucje w późniejszym okresie nie został całkowicie zaspokojony (w tym wierzyciele hipoteczni oraz wierzyciel uprzywilejowany – Skarb Państwa – Naczelnik Urzędu Skarbowego w O.). Egzekucja prowadzone przez wierzycieli kierowane były do wszystkich składników majątkowych A. P. i zostały umorzone wobec ich częściowej lub (w przeważające liczbie przypadków) całkowitej bezskuteczności. Jednocześnie wskazać należy, że powód wykazał istnienie związku przyczynowego między dokonaniem zaskarżonej czynności, a pogłębieniem się stanu niewypłacalności dłużnika. Na skutek dokonanej czynności pozwana uzyskała udziały w dwóch nieruchomościach lokalowych o łącznej wartości 455 000 zł, natomiast A. P. jedynie udział w nieruchomości o wartości co najwyżej 30 000 zł (pozwana wskazywała wartość udziału tej nieruchomości na kwotę 60 000 zł). Przy czym jak wynika z powyższych rozważań Sąd za pozorną uznał czynności A. P. i pozwanej, która modyfikowała czynność zaskarżoną, zastrzegając na rzecz A. P. dopłatę w wysokości 425 000 zł. W konsekwencji czynność z dnia 2-06-2016 r. Sąd uznał za w przeważającej części za czynność nieodpłatną. Na skutek zaskarżonej czynności z majątku dłużnika wyszedł udział w nieruchomości lokalowej objętej księgą wieczystą (...) o wartości 240 000 zł. Przedmiotowa nieruchomość była obciążona hipoteką zabezpieczającą wierzytelność w wysokości 234 055, 43 zł. W konsekwencji przyjąć należy, że dokonanie zaskarżonej czynności doprowadziła do pogłębienia niewypłacalności dłużnika, w ten sposób, że pozbawiło powoda możliwości uzyskania zaspokojenia w części z ww. udziału. Tym samym wyjście przedmiotowego składnika majątkowego z majątku A. P. pozostawało w związku przyczynowym z dokonaną czynnością, co najmniej znacznie utrudniło powodowi prowadzenie egzekucji i uzyskanie zaspokojenia. Doszło zatem do zwiększenia istniejącej już dysproporcji pomiędzy wysokością długów pieniężnych dłużnika a wartością jego majątku dostępnego dla egzekwujących wierzycieli. Nie ulega również wątpliwości, że A. P., mając na uwadze wysokość ciążących na nim zobowiązań, miał świadomość, że dokonując zaskarżoną czynność działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela. Reasumując Sąd uznał, że powód wykazał, iż zaskarżona czynność została dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli.
W zakresie zaistnienia podmiotowych przesłanek skargi pauliańskiej, w ocenie Sądu - ze względów szczegółowo wskazanych wyżej - należało przyjąć, że zaskarżona czynność prawna miała charakter w przeważającej części nieodpłatny, a zatem zastosowanie znajdzie cytowany wyżej przepis art. 528 k.c. Jednakże nawet, gdyby przyjąć, że czynności tę należy zakwalifikować jako czynność odpłatną zastosowanie znajdzie domniemanie z art. 527 § 3 k.c., które – ze względów szczegółowo wskazanych wyżej – nie została przez pozwaną obalone.
Mając na uwadze powyższe rozważania i biorąc pod uwagę, że zarzuty pozwanej okazały się w całości bezzasadne, należało dojść do wniosku, że powód wykazał istnienie wszystkich przesłanek z przepisu art. 527 k.c., co skutkować musiało uwzględnieniem powództwa poprzez uznanie za bezskuteczną w stosunku do powoda (...) Sp. z o.o. sp. komandytowa z siedzibą w P. umowy częściowego podziału małżeńskiego majątku wspólnego sporządzoną w Kancelarii Notarialnej notariusza P. T. dnia 2 czerwca 2016 roku zawartej pomiędzy A. P. a K. P. rep. A nr 2761/2016, zmienionej aktem notarialnym sporządzonym dnia 22 grudnia 2016 roku przed notariuszem P. T., rep. A nr 6056/2016 w zakresie wierzytelności powoda objętej: tytułem wykonawczym- nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy Poznań- Stare Miasto w P. z dnia 12 grudnia 2016 roku sygn. Akt X GNc 6555/16, zaopatrzony w klauzulę wykonalności, postanowieniem Komornika przy Sądzie Rejonowym w Obornikach M. C. z dnia 4 października 2017 roku, sygn. Akt Km 948/17, postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań- Stare Miasto w P. A. G. z dnia 7 lipca 2017 roku, sygn. akt Km 854/17 o czym orzeczono w pkt 1. wyroku.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Mając na uwadze stanowiska stron i rozstrzygnięcie Sądu należało uznać, że powód „wygrała” sprawę w całości. Do kosztów wyłożonych przez powoda zaliczyć należy: opłatę od pozwu w wysokości 2 997 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa (17 złotych), koszty zastępstwa procesowego, obliczone na podstawie § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22-10-2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.) w wysokości 5 400 zł (wartość przedmiotu sprawy wynosiła 59 925 zł, a zatem mieściła się w przedziale powyżej 50 000 zł do 200 000 zł, co uzasadniało zastosowanie § 2 pkt 6 Rozporządzenia). Do kosztów procesu wchodziły również koszty postępowania zażaleniowego w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia w którym to postępowaniu powód poniósł koszty zastępstwa prawnego w wysokości 1 350 zł (obliczone na podstawie § 10 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 6 Rozporządzenia; stawka minimalna w postępowaniu zażaleniowym przed sądem okręgowym wynosi 25% stawki minimalnej; stawka minimalna wynosiła 5400 zł, a zatem koszty zastępstwa w postępowaniu zażaleniowym wynosiły 1350 zł (25% z 5400 zł) . Połączenie powyższych elementów skutkowało orzeczeniem jak w pkt 2 wyroku.
Asesor sądowy Tomasz Vogt-Kostecki
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Obornikach
Osoba, która wytworzyła informację: Asesor sądowy Tomasz Vogt-Kostecki
Data wytworzenia informacji: