Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2022 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Robert Pabin

Protokolant: Justyna Raj

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2022 roku w Sieradzu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w K.

przeciwko D. P.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

1.  uznaje za bezskuteczną w stosunku do (...) Sp. z o.o. w K. – umowę darowizny z dnia 11 grudnia 2020r. zawartą pomiędzy J. P. (1) i D. P. przed notariuszem R. Skupem w Kancelarii Notarialnej w W. rep. (...) i stwierdza, że D. P. obowiązany jest poddać się na rzecz (...) Sp. z o.o. w K. egzekucji z nieruchomości stanowiących przedmiot darowizny, w tym:

- położonej w J. gmina D. działki gruntu numer (...) dla której Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...),

- położonej w K. gmina D. działki gruntu numer (...) dla której Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

- położonych w Młynach (...) gmina D. działek gruntu numer (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

- położonych w Młynach (...) gmina D. działek gruntu numer (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

- położonych w J. gmina D. działek gruntu numer (...) oraz w Młynach (...) gmina D. działek gruntu numer (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...);

w celu zaspokojenia wierzytelności przysługujących wierzycielowi (...) Sp. z o.o. w K. wobec dłużnika J. P. (1) w kwocie 95.386,50 zł (dziewięćdziesięciu pięciu tysięcy trzystu osiemdziesięciu sześciu złotych pięćdziesięciu groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 24.169,50 zł (dwudziestu czterech tysięcy stu sześćdziesięciu dziewięciu złotych pięćdziesięciu groszy) od dnia 5 listopada 2019r. do dnia zapłaty, 23.739 zł (dwudziestu trzech tysięcy siedmiuset trzydziestu dziewięciu złotych) od dnia 21 listopada 2019r. do dnia zapłaty, 23.616 zł (dwudziestu trzech tysięcy sześciuset szesnastu złotych) od dnia 10 grudnia 2019r. do dnia zapłaty, 23.862 zł (dwudziestu trzech tysięcy ośmiuset sześćdziesięciu dwóch złotych) od dnia 20 grudnia 2019r. do dnia zapłaty wraz z kwotą 10.187 zł (dziesięciu tysięcy stu osiemdziesięciu siedmiu złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym 5.400 zł (pięciu tysięcy czterystu złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego, stwierdzonych Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 24 sierpnia 2020r. w sprawie sygn. akt IXGC 529/20;

2.  zasądza od D. P. na rzecz (...) Paliwa” Sp. z o.o. w K. 10.276 zł (dziesięć tysięcy dwieście siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt IC 201/21

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 18 czerwca 2021r. (...) sp. z o.o. w K. reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika wniósł przeciwko D. P. o uznanie za bezskuteczną w stosunku do niego umowy darowizny z dnia 11 grudnia 2020r. zawartej przed notariuszem R. S. za numerem Rep A nr 5641/2020 mocą której J. P. (1) przeniósł na pozwanego własność nieruchomości położonych J., K. i Młynach (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgi wieczyste nr (...); (...); (...), (...) w celu ochrony wierzytelności pieniężnej przysługującej powodowi wobec J. P. (1) a ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 24 sierpnia 2020r. w sprawie IXGC 529/20. Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa wskazała, że wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2020r. Sądu Okręgowego w Poznaniu w sprawie IXGC 529/20 J. P. (1) zobowiązany został do spełnienia na rzecz jego rzecz świadczenia pieniężnego w kwocie 95.386,50 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz 10.187 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Prowadzona przeciwko dłużnikowi egzekucja komornicza okazała się bezskuteczna. Umową darowizny z dnia 11 grudnia 2020r. dłużnik wyzbył się na rzecz brata – J. P. (1) jedynych wartościowych składników swojego majątku w postaci własności nieruchomości położonych J., K. i Młynach (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgi wieczyste nr (...); (...); (...), (...). Z tych względów, uznanie za bezskuteczną wobec powoda wskazanej umowy darowizny jest niezbędne w celu udzielania ochrony jego wierzytelności wobec dłużnika.

W odpowiedzi na pozew (k. 97- 103) pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów postępowania. W jego ocenie powództwo nie zasługuje na uwzględnienie albowiem dokonana przez J. P. (1) czynność nie była dla powoda krzywdząca. Z uwagi bowiem na liczne zobowiązania darczyńcy jakie ma wobec wierzycieli, korzystających z pierwszeństwa zaspokojenia przed powodem których wysokość przekracza wartość darowanych nieruchomości a także ciążące na nieruchomości hipoteki, powód w przypadku wszczęcia egzekucji i tak nie uzyskałby zaspokojenia swoich wierzytelności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2020r. w sprawie sygn. akt IXGC 529/20 Sąd Okręgowy w Poznaniu zasądził od dłużnika J. P. (1) na rzecz wierzyciela (...) Sp. z o.o. w K. kwotę 95.386,50 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie naliczanymi od kwoty 24.169,50 zł od dnia 5 listopada 2019r. do dnia zapłaty, 23.739 zł od dnia 21 listopada 2019r. do dnia zapłaty, 23.616 zł od dnia 10 grudnia 2019r. do dnia zapłaty, 23.862 zł od dnia 20 grudnia 2019r. do dnia zapłaty wraz z kwotą 10.187 zł (dziesięciu tysięcy stu osiemdziesięciu siedmiu złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym 5.400 zł (pięciu tysięcy czterystu złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 15 września 2020r. a w dniu 21 października 2020r. sąd nadał mu klauzulę wykonalności.

Dowód: kopia pozwu w sprawie IX GC 529/20 SO w Poznaniu (k.12-14); kopia wyroku w sprawie IX GC 529/20 SO w Poznaniu (k.15-15v);

W celu uzyskania zaspokojenia wierzytelności, na podstawie uzyskanego tytułu wykonawczego wierzyciel (...) Sp. z o.o. w K. skierował w październiku 2020r. do A. G. - Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Turku wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużnikowi J. P. (1). We wniosku wierzyciel jako jeden ze sposobów egzekucji wskazał egzekucję z nieruchomości dłużnika – po ich uprzednim ustaleniu.

Dowód: kopia wniosku o wszczęcie egzekucji (k.23-24);

Umową z dnia 11 grudnia 2020r. numer rep. (...) zawartą przed notariuszem R. Skupem w Kancelarii Notarialnej w W. J. P. (1) dokonał wraz z żoną J. P. (2) podziału majątku wspólnego w skład którego wchodziły nieruchomości położone J., K. i Młynach (...) w ten sposób, że własność tych nieruchomości bez spłat i dopłat nabył w całości J. P. (1) (§3.1 umowy k. 65). Na nieruchomościach tych J. P. (1) ustanowił na rzecz żony służebność osobistą oraz nieodpłatne dożywotnie prawo użytkowania (§4.2 i 4.3 umowy k. 65-65v). Następnie, umową darowizny zdziałaną tym samym aktem notarialnym, J. P. (1) przeniósł na rzecz swojego brata D. P. do jego majątku osobistego własność nieruchomości stanowiących wcześniej przedmiot podziału majątku, w tym: położoną w J. gmina D. działkę gruntu numer (...) dla której Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...), położoną w K. gmina D. działkę gruntu numer (...) dla której Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...); położoną w Młynach (...) gmina D. działek gruntu numer (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...); położoną w Młynach (...) gmina D. działkę gruntu numer (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...); położoną w J. gmina D. działkę gruntu numer (...) oraz w Młynach (...) gmina D. działkę gruntu numer (...) dla których Sąd Rejonowy w Turku V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) (§5 umowy k. 65v-66). Jednocześnie obdarowany ustanowił na rzecz darczyńcy na zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...) nieodpłatną dożywotnią służebność osobistą polegającą na prawie korzystania ze wszystkich budynków znajdujących się na tej działce a także na zapewnieniu mu swobody poruszania się po całym obejściu (§6.2 umowy k.66). Ponadto, obdarowany ustanowił na rzecz darczyńcy na wszystkich działkach będących przedmiotem umowy nieodpłatne dożywotnie prawo ich użytkowania w całości (§6.3 umowy k.66v). Niezależnie od tego J. P. (1) wraz ze swoją żoną J. P. (2) zobowiązali się solidarnie wobec D. P. do dalszej samodzielnej spłaty wszystkich wierzytelności zabezpieczonych hipotecznie na darowanych nieruchomościach (§6.4 umowy k. 67). Strony zgodnie ustaliły łączną wartość nieruchomości na kwotę 862.500 zł.

Dowód: umowa o podział majątku wspólnego i darowizny (k.58-70);

Darowane D. P. nieruchomości obciążone są hipotekami umownymi na łączną kwotę 966.025 zł zabezpieczającymi kredyty udzielone przez Bank Spółdzielczy w P. J. i J. P. (2) a w zakresie kwoty 20.400 zł – kredytu udzielonego B. i E. P. (k.174v). Działka nr (...) ( (...)) obciążona jest hipoteką umowną w wysokości 537.625 zł zabezpieczającą kredyt nr (...) z dnia 15 października 2014r. Działki nr (...) ( (...)), (...)( (...)) oraz (...) ( (...)) obciążone są hipotekami umownymi w wysokości 102.000 zł zabezpieczającą kredyt nr (...) z dnia 18.01.2013r oraz w wysokości 51.000 zł zabezpieczającą kredyt nr (...) z 7.02.2013r. Dodatkowo działki nr (...) ( (...)) obciążone są hipoteką umowną w wysokości 20.400 zł zabezpieczającą kredyt nr (...) z dnia 22.12.2004r. udzielony B. i E. P.. Natomiast działki nr (...) ( (...)) obciążone są hipoteką zabezpieczającą kredyt nr (...) z dnia 26.03.2015r. (...) nie stanowią przedmiotu egzekucji sądowych lub administracyjnych.

Dowód: odpisy zupełne ksiąg wieczystych (k.151 – 177)

Darowane D. P. nieruchomości nadal pozostają we władaniu J. P. (1) oraz jego żony J. P. (2), którzy zamieszkują tam wspólnie z ojcem dłużnika oraz swoimi dziećmi. Na terenie nieruchomości znajduje się siedziba spółki transportowej której zarządcą jest J. P. (1) a jego ojciec jej udziałowcem. D. P. zamieszkuje w swoim domu położonym w odległości ok. 3 kilometrów od darowanych mu nieruchomości. Zabezpieczone hipotekami kredyty są regularnie spłacane.

Dowód: zeznania Z. S. (ReCourt z 16.11.2021r. od 01:11:57 do 00:19:10), zeznania D. P. (ReCourt z 8.02.2022r od 00:02:38 do 00:19:42);

J. P. (1) nie posiada żadnych nieruchomości ani majątku pozwalającego na zaspokojenie wierzytelności spółki (...) Sp. z o.o. w K. stwierdzonych Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 24 sierpnia 2020r. w sprawie IXGC 529/20. Egzekucja wszczęta przez A. G. – Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Turku – w sprawie GKm 73/20 jest bezskuteczna. Przeciwko J. P. (1) egzekucje sądowe prowadzą także inni wierzyciele a także Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. z tytułu zaległego podatku VAT 7K i PIT 36 na łączną kwotę 24.590 zł.

Dowód: pismo od komornika (k.77); zawiadomienia o wszczęciu egzekucji (k.104-106); administracyjne tytuły wykonawcze (k.107-108); zawiadomienie o zajęciu wierzytelności (k.109); zeznania Z. S. (ReCourt z 16.11.2021r. od 01:11:57 do 00:19:10), zeznania D. P. (ReCourt z 8.02.2022r od 00:02:38 do 00:19:42);

Do chwili obecnej J. P. (1) nie spłacił należności w stosunku do wierzyciela (...) Sp. z o.o. w K..

Dowód: zeznania Z. S. (ReCourt z 16.11.2021r. od 01:11:57 do 00:19:10),

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o zeznania stron oraz zgromadzony w aktach sprawy nieosobowy materiał dowodowy w postaci dokumentów prywatnych i urzędowych, których wiarygodność, wobec braku skutecznych dowodów przeciwnych, nie budzi zdaniem sądu żadnych wątpliwości.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne i podlega uwzględnieniu w całości. Zgodnie z treścią art. 527 § 1 k.c. gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć. Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności (art. 527 § 2 k.c.). Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskała korzyść majątkową osoba będąca w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 527 § 3 k.c.). Jeżeli wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie, wierzyciel może żądać uznania czynności za bezskuteczną, chociażby osoba ta nie wiedziała i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 528 k.c.). Jeżeli w chwili darowizny dłużnik był niewypłacalny, domniemywa się, iż działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. To samo dotyczy wypadku, gdy dłużnik stał się niewypłacalny wskutek dokonania darowizny (art. 529 k.c.). Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa pokrzywdzenie wierzyciela należy oceniać nie według chwili dokonania czynności prawnej dłużnika z osobą trzecią, lecz według chwili wystąpienia z żądaniem uznania bezskuteczności czynności prawnej. Przy czym czynność prawna dłużnika, za którą otrzymał on świadczenie ekwiwalentne, nie powoduje pokrzywdzenia wierzycieli, jeżeli uzyskany ekwiwalent znajduje się w majątku dłużnika lub został wykorzystany do zaspokojenia wierzycieli. (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2011 r. w sprawie sygn. akt V CSK 493/10 publ. LEX nr 1102271). Pokrzywdzenie wierzycieli powstaje na skutek takiego stanu majątku dłużnika, który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela. Jednocześnie należy podkreślić, że chodzi o rzeczywistą niewypłacalność dłużnika, ocenianą według chwili wystąpienia przez wierzyciela z akcją pauliańską jak również chwili wyrokowania. (por. Wyrok SN z z dnia 14 lutego 2008 roku w sprawie II CSK 503/07 publ. LEX nr 496375). W orzecznictwie podkreśla się, że niewypłacalność dłużnika, o jakiej mowa w przepisach art. 527 i nast. k.c. nie polega na tym, że dłużnik nie posiada żadnego majątku ani dochodów. Natomiast przez niewypłacalność w rozumieniu przepisów o skardze pauliańskiej należy rozumieć taką sytuację, w której wierzyciel nie może uzyskać z majątku dłużnika zaspokojenia przy zastosowaniu przewidzianych prawem procedur egzekucyjnych. Dodać też należy, że do uznania pokrzywdzenia wierzycieli wystarczające jest ustalenie, że na skutek dokonania zaskarżonej czynności zaspokojenie się z majątku dłużnika staje się trudniejsze, bardziej długotrwałe lub uciążliwe (por. Wyrok SA w Poznaniu z dnia 10.02.2021r. w sprawie IACa 1097/19).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy uznać, że spełnione zostały przesłanki do uznania, że zawarta przez dłużnika z pozwanym umowa darowizny miała charakter krzywdzący dla powoda. J. P. (1) przenosząc nieodpłatnie na rzecz swojego brata własność nieruchomości wyzbył się najistotniejszego składnika swojego majątku co skutkowało pozbawieniem wierzyciela możliwości zaspokojenia swojej wierzytelności. Prowadzona przeciwko niemu egzekucja jest bezskuteczna co potwierdza zawiadomienie komornika sądowego w sprawie GKm 73/20 (k. 77). W ocenie sądu faktu pokrzywdzenia wierzyciela nie zmienia okoliczność, że nieruchomości obciążone są hipotekami umownymi na łączną kwotę 966.025 zł a nadto fakt, że przeciwko dłużnikowi prowadzona jest egzekucji należności podatkowych w kwocie 24.590 zł które z mocy art. 1025 § 1 pkt 5 i 7 k.p.c. korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia przed wierzytelnościami powoda. Należy bowiem zauważyć, że na chwilę obecną przeciwko J. P. (1) Bank Spółdzielczy w P. nie prowadzi jakiejkolwiek egzekucji, albowiem kredyty są regularnie spłacane. Przy czym kredyty te spłacane są już od kilku lat a więc rzeczywista wysokość ewentualnych roszczeń banku jest z całą pewnością niższa od kwoty hipotek. Z uwagi na tajemnicę bankową uzyskanie bliższych danych na ten temat jest niemożliwe. Należy jednak zauważyć, że fakt istnienia zadłużenia w kwocie odpowiadającej wysokości zabezpieczających go hipotek powinien udowodnić pozwany który z tego faktu wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne (art. 6 k.c.). Dowodu takiego pozwany nie przeprowadził dlatego jako nieudowodnione należało uznać twierdzenie pozwanego, że w przypadku wszczęcia egzekucji z nieruchomości powód nie uzyskałby zaspokojenia swej wierzytelności w jakiejkolwiek części z uwagi na konieczność zaspokojenia wierzyciela korzystających z pierwszeństwa zaspokojenia. Jak wynika bowiem z treści ksiąg wieczystych, Skarb Państwa – Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. nie prowadzi egzekucji z nieruchomości będącej przedmiotem darowizny. Podobnie, pozwany nie udowodnił tego, że pomimo regularnego spłacania przez dłużnika kredytów zaciągniętych w latach 2013-15, obciążające nieruchomość hipoteki nie zostały wyczerpane w stopniu pozwalającym na zaspokojenie wierzytelności powoda oraz pozostawienie na rzecz banku na rachunku depozytowym Ministra Finansów reszty sumy aż do całkowitego ustania stosunku kredytu zgodnie z art. 1038 § 1 k.p.c. i art. 1036 § 2 k.p.c. Należy przy tym podkreślić, że w rozpoznawanej sprawie różnica pomiędzy deklarowaną w umowie darowizny wartością nieruchomości - 862.500 zł a wysokością hipotek – 945.625 zł wynosi jedynie 83.125 zł. Przy czym, jak wskazano w rozumieniu przepisów o egzekucji sądowej o rzeczywistym stopniu obciążenia nieruchomości nie decyduje wartość obciążających ją hipotek, lecz wysokość zobowiązań które te hipoteki zabezpieczają. Jest bowiem oczywiste, że w przypadku wszczęcia egzekucji z nieruchomości na rachunku depozytowym Ministra Finansów na rzecz wierzycieli hipotecznych zabezpieczone zostają kwoty odpowiadające aktualnej wysokości zobowiązań dłużnika a nie kwota odpowiadająca wysokości hipoteki (art. 1038 § 1 k.p.c.). Dlatego też sąd stoi na stanowisku, że co do zasady istnienie zabezpieczenia hipotecznego na nieruchomości będącej przedmiotem darowizny nie wyłącza możliwości pokrzywdzenia wierzyciela w drodze wyzbycia się danego składnika majątku, gdyż do pokrzywdzenia dochodzi również wskutek takiego stanu faktycznego majątku dłużnika, który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela (por. Wyrok SN z 11.09.2019r. w sprawie IV CSK 277/19). Marginalnie również należy wskazać, że w przypadku wszczęcia przez powoda egzekucji będzie on mógł poszukiwać także zaspokojenia swojej wierzytelności w sposób zastępczy np. w drodze przejęcia jej własności w trybie art. 984 § 1 k.p.c. Tak więc pozbawienie wierzyciela możliwości skierowania egzekucji do przedmiotu czynności fraudacyjnej i oddalenie powództwa pauliańskiego, może nastąpić jedynie w sytuacjach wyjątkowych w których z okoliczności wynika jednoznacznie, że wobec toczącego się postępowania egzekucyjnego wierzyciel i tak nie uzyska zaspokojenia w jakiejkolwiek części albowiem wysokość wierzytelności egzekwowanych przez innych wierzycieli z pierwszeństwem przed jego wierzytelnością nie daje jakichkolwiek szans na zaspokojenie.

W ocenie sądu w rozpoznawanej sprawie w pełni znajdują zastosowania domniemania prawne, o którym mowa w art. 527 § 3 k.c. oraz art. 528 i 529 k.c. Pozwany jest bratem dłużnika. Otrzymał od niego darowiznę. Tak więc bez znaczenia pozostaje stan jego wiedzy co do zobowiązań brata w chwili otrzymywania od niego darowizny nieruchomości. W wyniku dokonanej czynności J. P. (1) utracił istotny składnik swojego majątku i utrudnił wierzycielowi zaspokojenie wierzytelności o istnieniu której doskonale wiedział. W tym stanie rzeczy działał z pełną świadomością pokrzywdzenia wierzyciela.

W tym stanie rzeczy sąd uznał powództwo za zasadne i orzekła jak w sentencji. O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. uznając, że uznając, że pozwany który przegrał proces zobowiązany jest zwrócić powodowi całość kosztów procesu w kwocie 10.276 zł w tym 5.400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.