Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2024 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wiesław Jakubiec

Ławnicy: Teresa Pieczka, Janina Biłas

Protokolant : sekretarz sądowy Izabela Niedobecka-Kępa

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2024 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa R. K.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) Spółce Akcyjnej w R.

o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę i o sprostowanie świadectwa pracy

1.  zasądza od pozwanej Przedsiębiorstwa (...) Spółki Akcyjnej w R. na rzecz powoda R. K. kwotę 1.750 zł (tysiąc siedemset pięćdziesiąt złotych) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę;

2.  zobowiązuje pozwaną do niezwłocznego wydania powodowi świadectwa pracy z dnia 27.04.2023 r. sprostowanego poprzez wskazanie w pkt 4: „stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy przez pracodawcę za wypowiedzeniem (tj. na podstawie art. 30 par. 1 pkt 2 kp.)”;

3.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

4.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 300 zł (trzysta złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

5.  wyrokowi w pkt 1 do kwoty 10.400 zł (dziesięć tysięcy czterysta złotych) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

6.  odstępuje od obciążania strony pozwanej kosztami sądowymi.

Sędzia Wiesław Jakubiec

Teresa Pieczka Janina Biłas

sygn. akt V P 129/23

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 16.05.2023 r. powód R. K. wniósł o orzeczenie, że rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pozwanego nastąpiło z naruszeniem przepisów, wniósł o zasądzenie od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) SA w R. na swoją rzecz kwotę 1 750 zł tytułem odszkodowania oraz zażądał sprostowania świadectwa pracy poprzez wskazanie, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pozwanego. Powód podniósł, że zawarte w oświadczeniu z 25.04.2023 r. przyczyny rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia są pozorne i nieprawdziwe. Poza tym wskazane przez pozwaną czynności wykonywał w ramach funkcji członka zarządu, a nie pracownika. Zarzucił, że oświadczenie o rozwiązaniu umowy złożone mu zostało z przekroczeniem miesięcznego terminu. Oświadczył, że domaga się odszkodowania w wysokości różnicy pomiędzy wypłaconym a należnym mu wynagrodzeniem za kwiecień 2023 r., tj. za okres jakie nie zdążył upłynąć do czasu pierwotnego wypowiedzenia umowy.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa wskazując w uzasadnieniu, że subsumcja informacji o uchybieniach powoda zakończona została przez nowo wybrany Zarząd dopiero 25.04.2023 r., kiedy to oszacowano szkody wyrządzone przez powoda na mieniu pozwanej, a zatem niezasadny jest zarzut naruszenia terminu. Pozwana podtrzymała, że zarówno umowa (i aneks do niej) zawarta z (...) M. W. (1), jak i potwierdzenia wykonania usług przez tą firmę były czynności pozornymi, gdyż M. W. (1) nie wykonał przedmiotowych usług i nie należało mu się wynagrodzenie. Pozwana stwierdziła, że powód wprowadził w błąd pozostałe organy spółki i swoim zachowaniem naraził pozwaną na szkody , w tym zmusił do zaangażowania w procesy przeciwko (...) M. W. (1).

Sąd ustalił:

Powód R. K. został zatrudniony przez pozwane Przedsiębiorstwo (...) SA w R. w dniu 4.05.2021 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na cały etat , na stanowisko dyrektora naczelnego, z wynagrodzeniem zasadniczym 13 000 zł brutto. W dniu 16.09.2021 r. aneksem strony zmieniły ww. umowę w zakresie wynagrodzenia- zmniejszono je do 10 400 zł brutto. Powód także w dniu 4.05.2021 r. został uchwałą Rady Nadzorczej powołany na członka zarządu. Powód do 31.07.2022 r. pełnił funkcję Prezesa Zarządu, w okresie od 1.08.2023 r. do 23.12.2023 r. funkcję wiceprezesa, a od 24.12.2023 r. ponownie funkcję Prezesa Zarządu.

Pozwana zawarła w dniu 1.03.2022 r. umowę zlecenia z (...) M. W. (1), w ramach której zleceniodawca zlecał zleceniobiorcy wykonanie usługi polegającej na doradztwie i przedstawicielstwa handlowego w toku wdrażania strategii biznesowej restrukturyzacji przedsiębiorstwa, doradztwo w definiowaniu strategii firmy, identyfikacji nowych możliwości rozwojowych i inicjowania rozwoju biznesu, wsparcia w negocjacjach handlowych, współtworzenie i rozwijanie innowacji. Umowę zawarto na 12 miesięcy (§1). W § 2 wskazano, że czynności wykonywane będą m.in. w formie obecności w spółce, konsultacji telefonicznych i e-mailowych, bezpośrednich , według potrzeb zleceniodawcy. Za wykonane czynności opisane w § 1 pozwany zobowiązał się zapłacić (...) M. W. (1) wynagrodzenie miesięczne w kwocie ryczałtowej 10 000 zł netto + VAT oraz wynagrodzenie prowizyjne za wykonanie zlecenia w przedmiocie określonym w § 1 w wysokości 10% od dochodu brutto od każdej zawartej w wyniku działań umowy dla zleceniodawcy, chyba że obie strony ustalą indywidualnie na piśmie inaczej. Z tym że prowizja nie mogła być wyższa niż 15 000 zł netto miesięcznie i wypłacana będzie miesięcznie w proporcji w jakiej zleceniodawca uzyska dochód z danej umowy w danym miesiącu (§ 3) .

W związku z pilną potrzebą sprzedaży autobusów i nieruchomości aneksem z 28.12.2022 r. strony zmieniły postanowienia ww. umowy w ten sposób, że w § 1 dodano: doradztwo transakcyjne w zakresie maksymalizacji wartości lub zbycia aktywów zleceniodawcy (tj. zbycia nieruchomości, zbycia ZCP odpady, zbycia części transportowej, środków transportu , inne aktywa) a w § 3 zmieniono: prowizyjne wynagrodzenie za wykonanie zlecenia w przedmiocie określonym w § 1 w wysokości 10% od dochodu brutto rozumianego jako przychody pomniejszone o koszty transakcyjne od każdej zawartej w wyniku działań umowy dla zleceniodawcy, chyba że obie strony ustalą indywidualnie na piśmie inaczej.

M. W. (2) pełnił w pozwanej spółce funkcję prokurenta a jednocześnie jest Prezesem zarządu (...) sp. z o.o.(akcjonariusza pozwanej) , a P. W. (udziałowiec (...) sp. z o.o.) do lipca 2022 r. był Przewodniczącym Rady Nadzorczej pozwanej spółki, a od lipca do grudnia 2022 r. pełnił w niej funkcję Prezesa Zarządu .

M. W. (1) wykonywał czynności będąc albo w siedzibie pozwanej spółki lub pozostając w kontakcie (mailowym, telefonicznym czy SMS) z osobami nią zarządzającymi. To on prowadził negocjacje, przygotowywał plan restrukturyzacji i umowy transakcji. Dzięki jego staraniom firma (...) przystąpiła do negocjacji i ostatecznie zakupiła od pozwanej aktywa w postaci nieruchomości i pojazdów. M. W. (1) zanim zaczął doradzać pozwanej taka samą funkcję pełnił dla osób zarządzających (...) sp. z o.o.

Powód w styczniu 2023 r. zgłosił M. i P. W. chęć rezygnacji z funkcji Prezesa Zarządu i Dyrektora Naczelnego, ale poproszono go aby pozostał aż znajdzie się jego następca. Wyżej wymienione osoby były na bieżąco (co najmniej raz na tydzień) informowane przez powoda o postępach w negocjacjach odnośnie priorytetowych dla spółki transakcji.

W dniu 17.01.2023 r. Rada Nadzorcza pozwanej podjęła uchwałę nr 1/01/2023 o wyrażeniu zgody na sprzedaż przez Zarząd autobusów oraz prowadzenie negocjacji a następnie podpisanie odpowiednich porozumień których skutkiem będzie cesja leasingu autobusów wymienionych w załączniku uchwały.

W dniu 25.01.2023 r. pozwana podpisała z A. K. (1) umowę na sprzedaż autobusów wraz z zwarciem umowy najmu nieruchomości oraz świadczenia usług kierowania autobusami miejskimi wraz przejęciem zobowiązań leasingowych. Zapłata miała odbywać się w transzach.

W dniu 30.01.2023 r. M. W. wysłał do M. W. (2) wiadomość mailową w której wskazał swoją propozycję rozliczenia finansowego za wykonane usługi.

W dniu 31.01.2023 r. powód dokonał potwierdzenia wykonania czynności przez (...) M. W. (1) polegającej na przygotowaniu i przeprowadzeniu transakcji zbycia autobusów wraz z zawarciem umowy najmu nieruchomości oraz świadczenia usług kierowania autobusami miejskimi wraz z przejęciem zobowiązań leasingowych przez nabywcę. Powód potwierdził ww. dokumencie wynagrodzenie dla (...) M. W. (1) w kwocie 480 000 zł, przy czym wskazał, że wypłata nastąpi zgodnie ze wpływami środków do kupującego.

W dniu 17.02.2023 r. M. W. (2) przesłał do powoda wiadomość SMS o treści: „jeśli płynność na to pozwoli to przyjmij od M. FV na 100 tys. PLN”

M. W. (1) w dniu 17.02.2023 r. wystawił fakturę nr (...) na kwotę 61 500 zł.

W dniu 1.03.2023 r. pozwana dokonała przelewu na rzecz (...) M. W. (1) ww. kwoty.

W dniu 15.03.2023 r. Rada Nadzorcza pozwanej podjęła uchwałę nr 2/03/2023 o wyrażeniu zgody na zbycie zabudowanej nieruchomości w R. przy ul. (...).

Tego samego dnia przed notariuszem pozwana zawarła z A. K. (1) przedwstępną umowę sprzedaży ww. nieruchomości za cenę 5 500 000 zł.

W dniu 15.03.2023 r. powód dokonał potwierdzenia wykonania czynności przez (...) M. W. (1) polegającej na przygotowaniu i przeprowadzeniu transakcji sprzedaży nieruchomości w R. przy ul. (...) za kwotę 5 500 000 zł; dopisano, że wypłata wynagrodzenia nastąpi zgodnie ze spływem środków do kupującego

M. W. (1) w dniu 15.03.2023 r. wystawił fakturę nr (...) na kwotę częściowej zapłaty wynagrodzenia tj. na 123 000 zł.

W dniu 20.03.2023 r. powód dokonał potwierdzenia wykonania czynności dla (...) M. W. (1) polegającej na wyselekcjonowaniu , poszukiwaniu i przygotowaniu inwestora oraz prowadzeniu w imieniu zamawiającego negocjacji zbycia aktywów w tym nieruchomości w J. przy ul, (...) lub przygotowaniu do przeprowadzeniu transakcji zbycia ZCP odpady albo udziałów w spółce (...) sp. zo.o. Wskazano, że wynagrodzenie zostanie obliczone po zawarciu umowy z inwestorem i dopisano, że wypłata nastąpi po spływie środków do kupującego.

W dniu 22.03.2023 r. powód złożył Radzie Nadzorczej pozwanej spółki oświadczenie o rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu ze skutkiem na dzień 31.03.2023 r.

W dniu 24.03.2023 r. pozwana dokonała przelewu na rzecz (...) M. W. (1) kwoty wynikającej z faktury nr (...)

Rada Nadzorcza w dniu 29.03.2023 r. podjęła uchwałę nr 7/03/2023 o odwołaniu powoda z funkcji członka zarządu. Natomiast w dniu 31.03.2023 r. pozwana złożyła powodowi oświadczenie o rozwiązaniu z nim umowy za wypowiedzeniem (termin miał upłynąć 30.04.2023 r.) wskazując jako przyczynę: odwołanie go z funkcji członka zarządu oraz ograniczenie kosztów pozwanej. W oświadczeniu zobowiązano powoda do wybrania urlopu wypoczynkowego, a w pozostałym zakresie zwolniono go z obowiązku świadczenia pracy.

Pismem z dnia 31.03.2023 r. pozwana wezwała M. W. (1) do zwrotu wypłaconego mu wynagrodzenia: na podstawie faktury (...) z 17.02.2023 r. w kwocie 61 500 zł oraz na podstawie faktury nr (...) z dnia 15.03.2023 r. w kwocie 123 000 zł.

Pismami z 3.04.2023 r. i z 12.04.2023 r. pozwana została wezwana przez (...) M. W. (1) do zapłaty pozostałej umówionej części wynagrodzenia za wykonane usługi.

W dniu 20.04.2023 r. odbyło się spotkanie M. W. (1) z M. Z. (1) oraz A. K. (2) podczas którego zaproponowano M. W. (1) ugodę na podstawie której rozliczenie między stronami ograniczy się do zapłaconego już M. W. dotychczas wynagrodzenia, a w pozostałym zakresie zrzeknie się on pozostałych roszczeń. M. W. (1) odmówił.

W dniu 27.04.2023 r. powód został wezwany do siedziby spółki i przekazano mu zamkniętą kopertę w której -zgodnie z twierdzeniem prezesa zarządu M. Z. (1)- miało znajdować się świadectwo pracy. Powód został zobowiązany do potwierdzenia odbioru dokumentu, którym ostatecznie okazało się oświadczenie pozwanej z 25.04.2023 r. o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt kp. Jako przyczynę rozwiązania pozwana wskazała ciężkie naruszenie przez powoda obowiązków pracowniczych, co zostało stwierdzone w dniach 29.03.- 25.04.2023 r. i spowodowało utratę zaufania do powoda albowiem stanowiło świadome naruszeniem przez powoda obowiązku dbałości o dobro zakładu (art. 100 par. 2 pkt 4 kp). Wskazano, że jako pełniący funkcję dyrektora naczelnego :

a) w dniu 31.01.2023 r. dokonał potwierdzenia wykonania czynności dla (...) M. W. (1) polegającej na przygotowaniu i przeprowadzeniu transakcji zbycia autobusów wraz z zawarciem umowy najmu nieruchomości oraz świadczenia usług kierowania autobusami miejskimi wraz z przejęciem zobowiązań leasingowych przez nabywcę; powód potwierdził ww. dokumencie wynagrodzenie dla (...) M. W. (1) w kwocie 480 000 zł;

b) w dniu 15.03.2023 r. dokonał potwierdzenia wykonania czynności dla (...) M. W. (1) polegającej na przygotowaniu i przeprowadzeniu transakcji sprzedaży nieruchomości w R. przy ul. (...) za kwotę 5 500 000 zł;

c) w dniu 20.03.2023 r. dokonał potwierdzenia wykonania czynności dla (...) M. W. (1) polegającej na wyselekcjonowaniu , poszukiwaniu i przygotowaniu inwestora oraz prowadzeniu w imieniu zamawiającego negocjacji zbycia aktywów w tym nieruchomości w J. przy ul, (...) lub przygotowaniu do przeprowadzeniu transakcji zbycia ZCP odpady albo udziałów w spółce (...) sp. zo.o.

podczas gdy czynności opisane w pkt 1, 2 i 3 , jak zostało ustalone przez pozwaną, nie zostały w rzeczywistości wykonane przez (...) M. W. (1), potwierdzenia wykonania czynności zawierały fikcyjne dane, czym naraziły pozwaną na poniesienie szkody w postaci naliczanych przez rzekomego wykonawcę wynagrodzeń od niewykonanych czynności w kwocie 1 082 400 zł , a które to wezwanie o zapłatę zostało skierowane do pozwanej przez (...) M. W. (1) 12.04.2023 r.

d) powód dokonał wypłaty nienależnego wynagrodzenia na rzecz (...) M. W. (1) na podstawie faktury nr (...) z dnia 15.03.2023 r. w kwocie 123 000 zł oraz na podstawie faktury (...) z 17.02.2023 r. w kwocie 61 500 zł w oparciu o nieprawdziwe potwierdzenia wykonania czynności.

W dniu 11.05.2023 r. odbyło się spotkanie powoda z ówczesnym prezesem Zarządu (M. Z. (1)) oraz wiceprezesem (A. T. (1)), podczas której nowe kierownictwo spółki starało się przekonać powoda do podpisania oświadczenia przeciwko M. W., za co oferowano mu zmianę trybu rozwiązania umowy za porozumieniem stron, przyjęcia absolutorium, wskazywano też, że podane w oświadczeniu z 25.04.2023 r. przyczyny rozwiązana ich nie interesują oraz zaproponowano powodowi nową współpracę.

W dniu 13.09.2023 r. pozwana zawarła A. K. (1) ostateczną umowę sprzedaży nieruchomości położonej w R. przy ul (...) oraz A. K. (1) złożył oświadczenie o poddaniu się egzekucji (art. 777§ 1 pkt 5 kpc) w zakresie realizacji umowy na sprzedaż autobusów.

dowód: akta osobowe powoda, umowa o pracę k. 12-13, uchwała RN o powołaniu k. 14, uchwała RN o odwołaniu k. 15-17, oświadczenie powoda o rezygnacji k. 18, oświadczenie o rozwiązaniu za wypowiedzeniem k. 19,oświadczenie o rozwiązaniu bez wypowiedzenia k. 21, uchwała RN wyrażającą zgodę na sprzedaż autobusów i nieruchomości k. 23-25; wiadomość mailowa o chęci rezygnacji k. 26, wiadomości SMS od i do M. W. (2) k. 27-35, przelewy k. 61-62, umowa z (...) M. W. (1) i aneks do umowy k. 65,206 ; wezwanie do zapłaty k. 63, potwierdzenie wykonania usług z 31.01.,z 15.03., z 20.03. 2023 r. k. 66-69, przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości k. 71-90,218, wiadomości mailowe i SMS k. 219-279, zaświadczenie o średnim wynagrodzeniu k. 91, stenogram rozmowy M. W. z M. Z. i A. K. z 20.04.2023 r. k. 99-101, nagranie rozmowy powoda z M. Z. i A. T. 11.05.2023r. wraz ze stenogramem k.102-108, wezwania do zapłaty k. 135-137, ostateczna umowa sprzedaży nieruchomości i oświadczenie o poddaniu się egzekucji k.138-158, zeznania świadka M. W. (1) k. 170v, oświadczenie A. K. (1) z 6.10.2023 r. k. 204, umowa sprzedaży autobusów, projekt umowy, wiadomości mailowe i SMS dot. ww. sprzedaży k. 285-340, projekt umowy, wiadomości mailowe i SMS dot. poszukiwania inwestora w zakresie części odpadowej k. 342-366, wiadomość mail M. W. z 30.01.2023 r. do M. W. (2) k. 368, przesłuchanie powoda k. 389v, przesłuchanie pozwanego k. 410v

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci w/w dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały, a także w oparciu o zeznania świadka i przesłuchanie stron, które wraz z pozostałymi dowodami tworzyły spójny i logiczny obraz przedstawiający stan faktyczny sprawy. Przy czym Sąd nie dał wiary przesłuchaniu pozwanej w zakresie w jakim pozostawały w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd oddalił wniosek o odroczenie rozprawy w dniu 6.10.2023 r. albowiem prezes zarządu pozwanej nie był wzywany na ten termin, nieobecność prezesa zarządu nie została prawidłowo usprawiedliwiona, a zawodowy pełnomocnik strony nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia. Sąd ma wiedzę z innych równolegle toczących się postępowań w których występują ww. osoby, że składają bardzo często wnioski o odroczenie rozpraw bez uzasadnionych podstaw.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka A. T. (1) uznając go za spóźniony, jak również dlatego, że A. T. w niniejszej sprawie była od początku postępowania pełnomocnikiem strony pozwanej a w okresach spornych pełniła na przemiennie funkcję wiceprezesa Zarządu i pełnomocnika spółki, zachodziły poważne obawy, że zeznając jako świadek naruszy tajemnicę adwokacką. Pełnomocnik pozwanej nie wniósł zastrzeżeń.

Sąd pominął dowód z zeznań świadków M. Z. (1) i B. M. jako spóźnionych (w tym po przeprowadzeniu już dowodu z przesłuchania powoda), których złożenie bezsprzecznie zmierzało jedynie do przedłużenia postępowania. Pozwana złożyła zastrzeżenia ale w sposób nieprawidłowy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Jak stanowi art. 52 § 1 pkt 1 pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych.

Zgodnie z art. 56 § 1 k.p. pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. Z mocy art. 58 zd. pierwsze k.p. odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Na podstawie art. 30 § 3 k.p., oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie. Nadto, na mocy § 4 w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy, a zgodnie z § 5 w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia to jednostronne oświadczenie woli, stanowiące nadzwyczajny sposób ustania stosunku pracy, które powinno być stosowane przez pracodawcę w świetle judykatury Sądu Najwyższego z wyjątkową ostrożnością. Na pracodawcy spoczywa ciężar udowodnienia przesłanek rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. (zob. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2001 r., I PKN 398/00, Legalis Numer 243873). Ciężkie naruszenie obowiązków to świadome działanie (zaniechanie) swoich obowiązków. Pracodawca powinien wykazać bezprawność (naruszenie obowiązków), naruszenie lub zagrożenie interesu pracodawcy i zawinienie pracownika (wina umyślna, rażące niedbalstwo). O istnieniu tej winy wnioskuje się na podstawie całokształtu okoliczności związanych z zachowaniem pracownika (wyrok Sądu Najwyższego z 21.07.1999r. I PKN 169/99 oraz wyrok Sądu Najwyższego z 7.02.2008r. II PK 162/07). W razie rozwiązania umowy z tej przyczyny ocena rodzaju i stopnia winy pracownika powinna być dokonana w stosunku do naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, jak i z uwzględnieniem zagrożenia lub naruszenia interesów pracodawcy (wyrok Sądu Najwyższego z 23.09.1997r. I PKN 274/97).

Mając na uwadze powyższe Sąd zwraca również uwagę, iż rodzaj winy nieumyślnej, wyraża się w całkowitym ignorowaniu przez pracownika następstw swojego działania. Sama bezprawność zachowania nie uzasadnia rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., jeżeli stosunek psychiczny pracownika do skutków postępowania określony jego świadomością nie wskazuje ani na winę umyślną, ani na rażące niedbalstwo. Zwykłe zaniedbania pracownika nie mogą być oceniane jako naruszenie podstawowych obowiązków w rozumieniu art. 52 k.p.

Ciężar dowodowy w niniejszej sprawie w zakresie wykazania prawdziwości i konkretności przyczyny zwolnienia spoczywał na pozwanym. Winien on wykazać w sposób niebudzący najmniejszych wątpliwości, że powód dopuścił się czynu będącego jednocześnie ciężkim naruszeniem obowiązków pracowniczych.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, ocena zasadności rozwiązania umowy o pracę powinna być dokonywana przez Sąd w granicach przyczyn podanych pracownikowi przez pracodawcę, a wskazana przyczyna musi być konkretna i rzeczywista (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26.08.1999 r., I PKN 182/99).

Pozwana dokonała rozwiązania umowy o pracę na piśmie, pouczyła powoda o prawie i terminie odwołania do sądu pracy oraz wskazała przyczynę zakończenia stosunku pracy. Kwestią sporną między stronami była ocena podanych powódce przyczyn rozwiązania umowy i zachowania przez pozwaną miesięcznego terminu przewidzianego w art. 52 § 2 kp.

Z zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że kierownictwo pozwanej w okresie wcześniejszym niż miesiąc przed rozwiązaniem umowy z powodem (pozwana wskazuje, że powód przedmiotowe oświadczenie odebrał 27.04.2023 r.) miała przekonanie co do tego, że negatywnie ocenia zachowanie powoda za okres styczeń- marzec 2023 r., a zatem rozwiązanie z powodem umowy nastąpiło z naruszeniem ww. terminu. Wskazane w oświadczeniu zdarzenia nie miały charakteru ukrytego przez powoda, o podejmowanych czynnościach na bieżąco informowani byli prokurent i członkowie Rady Nadzorczej. Słuchana w charakterze pozwanego (aktualny prezes Zarządu) A. T. (1) sama przyznała, że już odwołanie powoda z funkcji prezesa zarządu związane było z zarzutami co do jego relacji z M. W. i podpisywanymi przez niego dokumentami narażającymi spółkę na straty. Uchwałę o odwołaniu powoda Rada Nadzorcza podjęła w dniu 29.03.2023 r. i bezsprzecznie to przekonanie Rady co do konieczności odwołania nie zrodziło się tegoż dnia, tylko musiał to być proces dużo wcześniejszy (co najmniej sprzed 27.03.2023 r.). Zauważyć należy, iż konflikt z M. W. znacząco wybucha 29.03.2023 r., gdy pozwana wysyła mu wezwanie do zwrotu zapłaconej części wynagrodzenia.

Nadto wskazać należy, iż ciężar dowodowy w niniejszej sprawie w zakresie wykazania prawdziwości i konkretności przyczyny zwolnienia spoczywał na pozwanej. To pozwana winna wykazać w sposób niebudzący najmniejszych wątpliwości, że powód dopuścił się czynów będącego jednocześnie ciężkim naruszeniem obowiązków pracowniczych. Pozwana nie wykazała, że powód (jako pracownik na stanowisku dyrektora naczelnego a nie jako pełniący funkcję prezesa Zarządu) we wskazanych w oświadczeniu sytuacjach działał świadomie bezprawnie z zamiarem wyrządzenia szkody pozwanej. Powodowi przed rozwiązaniem umowy nie umożliwiono wyjaśnienia powyższych sytuacji. Rodzaj winy nieumyślnej, wyraża się w całkowitym ignorowaniu przez pracownika następstw swojego działania. Sama nawet bezprawność zachowania nie uzasadnia rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., jeżeli stosunek psychiczny pracownika do skutków postępowania określony jego świadomością nie wskazuje ani na winę umyślną, ani na rażące niedbalstwo. Zwykłe zaniedbania pracownika nie mogą być oceniane jako naruszenie podstawowych obowiązków w rozumieniu art. 52 k.p.

Pracownik jest obowiązany w szczególności przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku (art. 100 § 2 pkt 2), dbać o dobro zakładu pracy (§ 2 pkt 4) oraz przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego (§ 2 pkt 6).

Powód był sumiennym pracownikiem, który z wielkim zaangażowaniem podchodził do powierzonych mu z każdym miesiącem coraz liczniejszych różnorodnych obowiązków. Powód nigdy nie została ukarany przez pozwaną karą porządkową, a zebrany materiał dowody nie potwierdza argumentacji strony pozwanej, że powód z premedytacją dział na szkodę pozwanej. Przeczy temu powierzanie powodowi najwyższych funkcji w Zarządzie spółki i brak dowodów na to, że ktokolwiek z kierownictwa spółki w spornym okresie podważał jego kompetencje do zarządzania spółką lub utracił do niego zaufanie.

Zgromadzony materiał dowodowy wskazuje, że złożone przez powoda oświadczenia potwierdzające wykonanie przez (...) M. W. (1) zleconych jej zadań są zgodne z prawdą. Nie zachodziły również podstawy do odmowy wypłaty ww. firmie wynagrodzenia, które zapłaty zresztą aprobował i zlecił prokurent spółki M. W. (2). W ocenie Sądu samo podpisanie przez pozwaną umów w dniu 25.01.2023 r. (sprzedaż autobusów wraz z zwarciem umowy najmu nieruchomości oraz świadczenia usług kierowania autobusami miejskimi wraz przejęciem zobowiązań leasingowych) i w dniu 15.03.2023 r. (umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości przy ul. (...)) stanowiło wystarczająca podstawę do żądania przez (...) M. W. (1) wynagrodzenia za wykonane przez nią usługi. Do akt sprawy złożone zostało oświadczenie nabywcy ww. aktywów (A. K. (1)), w którym on wskazuje, że tylko dzięki aktywnemu i istotnemu udziałowi w negocjacjach M. W. (1) dokonał on zakupów ww. aktywów. Podkreślić należy, iż czynności (...) M. W. (1) zostały zrealizowane w ramach umowy o współpracę trwająca de facto nieprzerwanie od 31.08.2021 r. , co wskazuje , że formuła współpracy była dla wszystkich organów pozwanej znana, aprobowana i dobrze oceniana. Pozwana w 2022 r. znalazła się w trudnej sytuacji ekonomicznej i wymagane było podjęcie szybkich działań restrukturyzacyjnych, w tym wyzbycia się znacząco „obciążających” ją kosztowo aktywów. Nie były to łatwe do sprzedaży aktywa. Nie było specjalnie chętnych na ich zakup za cenę i na warunkach proponowanych przez pozwaną. Dochodziły też personalne animozje ewentualnych nabywców do zarządu pozwanej. Bezsprzecznie zatem to dopiero przystąpienie do rozmów negocjacyjnych zewnętrznej firmy (...) spowodowało, że znaleziono nabywcę i wypracowane zostały warunki umów akceptowalne przez obie strony. M. W. (1) zdecydował się na zaangażowanie w te konkretne, poważne (w zakresie kwot) transakcje, dopiero gdy wynegocjował zmianę swojej umowy zlecenia w zakresie zniesienia ograniczenia wynagrodzenia, co nastąpiło (wbrew twierdzeniu strony pozwanej) już w grudniu 2022 r. a zatem jeszcze przed rozpoczęciem szczegółowych negocjacji i finalizacji transakcji. Podkreślić należy, iż Rada Nadzorcza wyrażała zgodę na te czynności. Nie potwierdził się zarzut, że wynegocjowane umowa na sprzedaż autobusów zawierała niekorzystne dla pozwanej rozwiązania (m.in. miałoby to dotyczyć nie przejęcia przez firmę (...) umów leasingu na autobusy gazowe), albowiem z postanowień umowy z 25.01.2023 r. (§5 ust.2 ) jasno wynika, że zamiarem stron jest wstąpienie kupującego w miejsce sprzedawcy do umów leasingu i umowy pożyczki o których mowa w ust 1 §5 oraz , że strony zgodnie postanawiają , że do czasu wstąpienia przez Kupującego w miejsce Sprzedającego do umów leasingu i pożyczki o których mowa w ust. 1 raty leasingowe i pożyczkowe pokrywać będzie kupujący. W złożonym jako dowód w sprawie nagraniu rozmowy z 11.05.2023 r., jak również w stenogramie z rozmowy z 20.04.2023 r. ówczesny prezes zarządu M. Z. (1) potwierdza, że aprobuje dokonane przelewy o ile firma (...) zrzeknie się pozostałych roszczeń wobec pozwanej. M. Z. (1) wskazywał nadto, że nie interesują go fakty dotyczące zdarzeń opisanych w oświadczeniu z 25.04.2023 r. , a samo oświadczenie miało być tylko przyczynkiem do negocjacji, w ramach których pozwana chciała wymóc na powodzie złożenie nieprawdziwych oświadczeń, które można byłoby wykorzystać w konflikcie (...) M. W. (1). M. Z. (1) i obecna wówczas wiceprezes A. T. (1) dali powodowi do zrozumienia, że uważają, iż powód został wprowadzony w błąd przez M. W. (1) i wyrażają wolę dalszej współpracy z powodem. Przeczy to podstawowemu zarzutowi sformułowanemu w przedmiotowym oświadczeniu o rozwiązaniu umowy z powodem tj. utraty do niego zaufania. Na marginesie zauważyć należy, iż utrata zaufania nie może stanowić podstawy do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia.

W świetle powyższego wskazane przez pozwaną przyczyny rozwiązania umowy bez wypowiedzenia okazały się nieprawdziwe (pozorne). Tym samym, świadectwo pracy wystawione przez pozwaną jest błędne w zakresie wskazania trybu i podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy powoda.

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne i rozważania prawne, Sąd na podstawie przywołanych przepisów w pkt 1 wyroku zasądził od pozwanej Przedsiębiorstwa (...) Spółki Akcyjnej w R. na rzecz powoda R. K. kwotę 1.750 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, a w pkt 2 zobowiązał pozwaną do niezwłocznego wydania powodowi świadectwa pracy z dnia 27.04.2023 r. sprostowanego poprzez wskazanie w pkt 4: „stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy przez pracodawcę za wypowiedzeniem (tj. na podstawie art. 30 par. 1 pkt 2 kp.)”. W pozostałym zakresie oddalił powództwo (pkt 3).

W pkt 5 wyroku Sąd zgodnie z art. 477 ² § 1 zd. 1 k.p.c. nadał wyrokowi w pkt 1 co do kwoty 10.400 zł rygor natychmiastowej wykonalności.

Na podstawie art. 98 k.p.c. i § 9 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz. 1800), w brzmieniu obowiązującym w dacie wszczęcia postępowania Sąd, w pkt 4 wyroku zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 300 zł (trzysta złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Mając na uwadze sytuację ekonomiczna pozwanej i okoliczności sprawy Sąd, na podstawie art. 102 kpc ,odstąpił od obciążania strony pozwanej kosztami sądowymi (pkt 6).