Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Ostafińska-Kołacka

Protokolant: stażysta Ewelina Gadomska

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2017 roku w Kwidzynie

na rozprawie sprawy

z powództwa (...) S.A. w B.

przeciwko J. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej J. W. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w B. kwotę 3.806,70 zł (trzy tysiące osiemset sześć złotych 70/100);

II.  należność zasądzoną w punkcie I. rozkłada na raty po 100,00 zł (sto złotych 00/100) miesięcznie, poczynając od 23 maja 2017 roku, płatne

do dnia ostatniego każdego miesiąca, z tym, że ostatnia rata wynosi kwotę 6,70 zł (sześć złotych 70/100)

- z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności każdej raty

w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych;

III.  nie obciąża pozwanej J. W. kosztami postępowania sądowego

na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w B..

Sędzia Sądu Rejonowego

Halina Ostafińska - Kołacka

Sygn. akt: I.C. 1196)16 Uzasadnienie

Powód (...) S.A. w B. wnosił o zasądzenie od pozwanej J. W. kwoty 3645,88 złotych, z ustawowymi odsetkami za opóżnienie od dnia 5.10.2016 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu podał, że pozwana zobowiązała się przez podpisanie weksla w dniu 26.02.2015 roku do zapłaty do dnia 4.10.2016 roku kwoty wskazanej w wekslu w wysokości 3645,88 złotych. Do dnia dzisiejszego pozwana nie dokonała jednak żadnej wpłaty.

Pozwana wnosiła o oddalenie powództwa zarzucając, że nie wiedziała co czyni podpisując umowę pożyczki i weksel ponieważ choruje psychicznie.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 26 lutego 2015 roku strony zawarły umowę pożyczki. Pismem z dnia 4 września 2015 roku powód wypowiedział pozwanej umowę pożyczki z powodu niespłacania rat pożyczki zgodnie z harmonogramem spłat. Powód wypełnił również wystawiony weksel in blanco na kwotę 3 645,88 złotych płatną w terminie do 4.10.2016 roku.

Pozwana leczy się w (...) w K., dwukrotnie też w okresie ostatnich dwóch lat przebywała w (...) w P. z rozpoznaniem uzależnienia od alkoholu. Nie jest osobą chorą psychicznie ani upośledzoną umysłowo. Cierpi na zespół zależności alkoholowej. Pozwana zaciągnęła wiele pożyczek w różnych bankach ale nie pamięta ile. Nie wie również na jakie cele przeznaczyła środki finansowe z pożyczek. Robiła to w tajemnicy przed mężem H. W..

Mąż pozwanej H. W. zatrudniony jest w (...) Spółka z o.o. w K. jako robotnik budowlany i zarabia netto od 2300 złotych do 2400 złotych miesięcznie. W tym samym zakładzie pracowała pozwana J. W. ale w marcu 2016 roku została zwolniona z pracy z powodu kradzieży na szkodę współpracowników. W stosunku do pozwanej toczyło się postępowanie karne i Sąd Rejonowy w Kwidzynie wyrokiem z dnia 21 listopada 2016 roku II K. 822)16 skazał J. W. za czyn z art. 279 par.1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem kary na okres próby 1 roku.

Obecnie pozwana J. W. jest na utrzymaniu męża H. W., który ponosi w całości koszty utrzymania domu oraz spłaca raty kredytu zaciągniętego przez J. W. w Banku (...) w B. Oddział w K. w kwocie po 800 złotych miesięcznie.

( weksel k.5, wypowiedzenie umowy pożyczki k.6, akta sprawy karnej tut. Sądu II K. 822)16 a w szczególności k.226 i k.249-251, zaświadczenie o zarobkach H. W. k.31, zaświadczenie z Banku (...) w B. Oddział w K. k.35, faktury i rachunki k.36).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wymienionych dokumentów, których prawdziwości stronie nie kwestionowały, oraz na podstawie akt sprawy tut. Sądu II K.822)16.

Powyższy stan faktyczny jest poza sporem.

Sąd uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Powód przedłożył weksel in blanco podpisany przez pozwaną, czego pozwana nie kwestionowała.

Pozwana nie kwestionowała także wysokości roszczenia i tego, iż nie spłaciła żadnej kwoty na poczet zaciągniętej pożyczki u powoda.

W tej sytuacji Sąd podziela stanowisko powoda, powołującego się na przepis art. 10 prawa wekslowego, iż dochodzona kwota wynika ze zobowiązania wekslowego, a weksel stanowi zabezpieczenie umowy pożyczki, z której pozwana się nie wywiązała. Sporządzenie weksla odpowiada warunkom art.1 i 101 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku prawo wekslowe (Dz.U. z 2016 roku, poz. 160 tekst jedn.).

Sąd nie podziela przy tym stanowiska pozwanej, iż z powodu choroby psychicznej nie wiedziała , iż zaciąga zobowiązanie z umowy pożyczki.

Pozwana J. nie jest ubezwłasnowolniona a więc miała pełną zdolność do czynności prawnych w chwili zawierania umowy pożyczki i podpisania weksla. Ponadto jak wynika z opinii biegłych psychiatrów w aktach sprawy karnej sygn. II K.822)16 J. W. nie jest chora psychicznie ani niedorozwinięta umysłowo. Zdawała sobie zatem sprawę z konsekwencji zawarcia umowy pożyczki.

Należało zatem zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę dochodzona pozwem.

Z uwagi jednak na to, że pozwana nie pracuje zawodowo i jest na utrzymaniu męża H. W. Sąd uznał za zasadne rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty zgodnie z przepisem art.320 kpc.

H. W. ponosi wszystkie koszty utrzymania domu oraz spłaca raty kredytu zaciągniętego przez pozwaną w Banku (...) w B. Oddział w K. po 800 złotych miesięcznie. Jego zarobki są niskie bo wynoszą jedynie od 2300 złotych do 2400 złotych miesięcznie. Wnika to z rachunków i zaświadczeń przedłożonych przez pozwaną.

Sytuacja materialna pozwanej i jej męża stanowi szczególnie uzasadniony wypadek pozwalający rozłożyć zasądzoną kwotę na dogodne raty.

Na dzień wydania wyroku w niniejszej sprawie 22 maja 2017 roku suma należności dochodzonej pozwem i odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia wniesienia pozwu (22.11.2016 roku) do 22 maja 2017 roku – wynosi 3.806, 70 złotych. Taka też kwota została zasądzona od pozwanej na rzecz powoda. Spłata tej należność ta została rozłożona na raty po 100 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 23 maja 2017 roku płatne do dnia ostatniego każdego miesiąca, z tym , że ostatnia rata wynosi kwotę 6,70 złotych.

W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 720par.1 kc. i mając na uwadze art. 320 kpc. orzekł jak wyżej.

Rozstrzygnięcie o kosztach Sąd oparł na zasadzie przepisu art. 102 kpc.

Sytuacja materialna pozwanej J. W. i jej męża H. W. jest ciężka z uwagi na to, że pozwana nigdzie nie pracuje a zarobki H. W. są niskie. Ponadto H. W. sam ponosi nie tylko koszty utrzymania domu ale też spłaca raty kredytu do (...) Banku w B.. Poniesienie kosztów postępowania sądowego stanowiłoby dla pozwanej i jej męża zbytnie obciążenie.