III RC 97/22 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Głubczycach z 2023-05-10
Sygn. akt III RC 97/22
UZASADNIENIE
Pozwem wniesionym do Sądu Rejonowego w Głubczycach w dniu 26 października 2022 r. przeciwko Ł. K., M. K. (1), działając jako przedstawiciel małoletnich synów M. K. (2) i O. K., wniosła o podwyższenie alimentów ustalonych w wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. akt XI C 2810/20, poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz każdego z powodów alimentów w kwotach po 1 000,00 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich, płatnych do 10-go dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletnich M. K. (1) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wypadku opóźnienia terminu płatności, w miejsce orzeczonych przedmiotowym wyrokiem alimentów w kwocie po 500,00 złotych miesięcznie na każde dziecko. Żądała też zabezpieczenia powództwa poprzez orzeczenie na czas trwania procesu tytułem świadczenia alimentacyjnego kwot po 800,00 złotych miesięcznie na każdego syna, płatnych z góry do 10-go dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletnich M. K. (1) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia terminu płatności którejkolwiek z rat.
W uzasadnieniu pozwu podniosła, że aktualnie doszło do zmiany stosunków wobec sytuacji jaka miała miejsce w chwili orzekania, albowiem wzrosły koszty utrzymania synów, wskazując, że wówczas małoletni M. miał 2 lata zaś O. 6 miesięcy, a w chwili obecnej starszy syn ma 4 lata i uczęszcza do przedszkola, natomiast młodszy ma 2 lata i 8 miesięcy i chodzi do samorządowego żłobka, co wiąże się z koniecznością zakupu podręczników przedszkolnych, stosownych przyborów, jak również opłacenia ich pobytu w placówkach, posiłków i składek rodzicielskich oraz sfinalizowaniem kosztów dojazdu do G. z N.. Podkreślała, że dzieci rosną i wymagają regularnej zmiany ubrań czy też wymiany materacy, które się zużywają. Ich rozwój rodzi natomiast konieczność zakupu zabawek stosownych do wieku, które umożliwiają realizację ich zainteresowań, a także takich, które pozwalają na aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu, dodając, że w tym celu kupiła chłopcom tablet, jak również domek ze zjeżdżalnią, trampolinę, piasek do piaskownicy, rower, a także traktory na akumulator, za które płaci raty. Zaznaczała też, że chłopcy bardzo często chorują, co generuje dodatkowe wydatki na lekarstwa oraz podkreślała, że musiała przeprowadzić remont pomieszczeń, które z dziećmi zajmuje i wyposażyć je, przystosowując do potrzeb małoletnich. Łączne koszty utrzymania małoletniego M. wyliczyła na kwotę 1.680,00 zł, na którą składały się: wyżywienie - ok. 500,00 zł, opłaty za przedszkole - ok. 190,00 zł, wydatki na rozrywkę, w tym wyjście na lody, salę zabaw, basen, kupno zabawek, kolorowanek - ok. 150,00 zł, odzież i obuwie - ok. 200,00 zł, chemia dziecięca, środki czystości i higieny - ok. 100,00 zł, rata za traktor na akumulator – 200,00 zł, dojazdy do przedszkola, lekarza, na atrakcje - 200,00 zł, leki, suplementy, witaminy - ok. 100,00 zł, fryzjer – 40,00 zł. Według wskazań matki małoletnich, miesięczne wydatki na O. kształtują się natomiast na poziomie 1.890,00 zł, w tym: wyżywienie - ok. 500,00 zł, opłaty za żłobek - ok. 400,00 zł, wydatki na rozrywkę, w tym wyjście na lody, salę zabaw, basen, kupno zabawek, kolorowanek - ok. 150,00 zł, odzież i obuwie - ok. 200,00 zł, chemia dziecięca, środki czystości i higieny - ok. 100,00 zł, rata za traktor na akumulator – 200,00 zł, dojazdy do żłobka, lekarza, na atrakcje - 200,00 zł, leki, suplementy, witaminy - ok. 100 zł, fryzjer – 40,00 zł. Do tego dochodzą koszty utrzymania domu w którym mieszkają małoletni wraz z matką i dziadkami ze strony mamy, a to: Internet - ok. 73,00 zł, prąd – 150,00 zł, siła 120,00 zł, woda – 300,00 zł, opał – 4.000,00 zł oraz, podatek od nieruchomości (rata kwartalna) - ok 300,00 zł oraz koszty eksploatacji auta, którym dzieci są dowożone do przedszkola i żłobka, w tym ubezpieczenie - ok. 500,00 zł rocznie, przegląd techniczny - 100,00 zł rocznie oraz bieżące naprawy – ok. 1.000,00 zł.
W odpowiedzi na pozew Ł. K. domagał się oddalenia powództwa ponad kwotę 600,00 zł odnośnie małoletniego M. oraz oddalenia powództwa o alimenty ponad kwotę 580,00 zł dla małoletniego O., zarzucając, że żądanie podwyższenia alimentów do kwot po 1.000,00 zł na dziecko, jest wygórowane. Podniósł, że od orzeczenia o wysokości alimentów na rzecz małoletnich minął jedynie rok, zaś sytuacja związana z potrzebami dzieci nie uległa zmianie, zarówno w zakresie większych potrzeb żywieniowych, jak i żadne z dzieci nie osiągnęło wieku szkolnego i nie ma większych potrzeb edukacyjnych. Nie nastąpiło też pogorszenie zdrowia któregokolwiek z chłopców, które wymagałoby dodatkowych kosztów potrzebnych na leki, rehabilitację czy innego rodzaju opiekę medyczną. Ojciec chłopców podkreślał, że możliwości zarobkowe i majątkowe matki małoletnich, która wcześniej nie pracowała, a aktualnie osiąga miesięcznie zarobki rzędu 3.000,00 zł, uległy znacznemu podwyższeniu, jak również, że podobnie jak on, M. K. (1) nie ma nikogo innego, poza synami, na utrzymaniu, zaś inflacja dotknęła wszystkich, w tym także i jego. Stał na stanowisku, że wskazane koszty na odzież, rozrywkę, leki i suplementy diety oraz wyżywienie są wygórowane, podobnie jak koszty utrzymania domu, który powinno się podzielić na 5 osób oraz był zdania, że miesięczny koszt utrzymania M. powinien zamknąć się w kwocie 1.200,00 zł, a O. – w kwocie 1,150,00 zł.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Małoletni M. K. (2) (ur. (...)) oraz O. K. (ur. (...)) są dziećmi pochodzącymi z małżeństwa Ł. K. i M. K. (1).
/dowód: odpisy skrócone aktów urodzenia k.13-14 akt/
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny – Rodzinny z dnia 15 grudnia 2020 r. w sprawie sygn. akt XI C 2810/20 orzeczono rozwód małżeństwa Ł. K. i M. K. (3) bez orzekania o winie. W punkcie IV tego orzeczenia kosztami utrzymania i wychowania małoletnich obciążono obie strony i z tego tytułu zobowiązano pozwanego do łożenia na rzecz małoletnich O. K. i M. K. (2) kwot po 500,00 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, tj. łącznie 1.000,00 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-go każdego następującego po sobie miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat w terminie, płatne do rąk ich matki.
M. K. (1) przebywała wówczas na urlopie macierzyńskim i otrzymywała zasiłek w wysokości 1.700,00 zł. Wraz z dziećmi mieszkała u rodziców, gdzie do dyspozycji miała dwa pokoje. Dokładała się do czynszu. Matka pomagała jej przy dzieciach, wspólnie gotowały posiłki. Wraz z pozwanym po połowie spłacała kredyt mieszkaniowy.
Małoletni M. miał wówczas 2 lata i 4 miesiące, uczęszczał do żłobka miejskiego w G., na które wydatki wynosiły około 250,00 zł miesięcznie, nosił pampersy i wymagał artykułów pielęgnacyjnych, nie miał specjalnych potrzeb żywieniowych.
Małoletni O. miał 11 miesięcy, pozostawał pod opieką matki, nosił pampersy i potrzebował artykułów pielęgnacyjnych, był karmiony mlekiem modyfikowanym.
Ł. K. był zatrudniony w Międzynarodowym Porcie Lotniczym im. J. P. II K.-B. na stanowisku referenta ds. gospodarki magazynowej, a jego wynagrodzenie wynosiło 3.870,00 zł brutto miesięcznie. Umowa była zawarta na czas określony; od 1.10.2020 r. dnia 30.11.2020 r. Mieszkał w mieszkaniu stron w K. i opłacał czynsz, który we wrześniu 2020 r. wynosił 464,09 zł a w październiku – 428,64 zł, ponosił również rachunki za energię elektryczna według zużycia (w sierpniu 2020 - 85,53 zł, we wrześniu 2020 r. – 156,01 zł). Wraz z ówczesną żoną spłacał kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na kwotę 269 886,60 zł, którego miesięczna rata wynosiła 550,00 – 600,00 zł, płacił raty kredytu na sprzęt AGD zakupiony do domu, w wysokości 129,23 zł miesięcznie oraz raty za telefony małżonków w łącznej kwocie 215,36 zł. Opłacał też ubezpieczenie mieszkania, którego roczna składka w październiku 2020 r. wynosiła 210,00 zł.
/dowód: zaświadczenie, potwierdzenia wykonania przelewu, umowa zintegrowana, umowa o pracę, potwierdzenia transakcji, faktury, umowa kredytu, wyciągi bankowe, protokół rozprawy oraz wyrok k. 14, 22-49, 53-85, 88-89 i 90 akt XIC 2810/20 Sądu Okręgowego w Krakowie/
M. K. (1) aktualnie, od 26.04.2021 r. jest zatrudniona w Urzędzie Miejskim w G. na czas nieokreślony na stanowisku podinspektora. Jej przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto za okres od lipca 2022 r. do września 2022 r. wyniosło 4.048,22 zł brutto (3.119,43 zł netto). W lutym matka małoletnich otrzymała podwyżkę w kwocie 500,00 zł brutto. M. K. (1) dodatkowo uzyskuje wsparcie na małoletnich M. i O. z rządowego programu „Rodzina 500+” oraz otrzymuje alimenty od Ł. K. na synów w łącznej kwocie 1.000,00 zł. Innych dochodów nie ma.
/dowód: zaświadczenie o wynagrodzeniu k. 15 akt, zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Przedstawicielka ustawowa małoletnich wraz z synami oraz rodzicami nadal zamieszkuje w domu jednorodzinnym w N., który jest własnością jej ojca. Nieruchomość ta składa się z 5 pokoi, a jej powierzchnia wynosi ok. 150m 2. Dwa pomieszczenia użytkują powodowie z matką; w jednym z nich M. K. (1) urządziła kuchnię a w drugim – sypialnię, którą zajmuje cała trójka.
Nieruchomość ma wspólne liczniki, zarejestrowane na A. K. – właściciela posesji. W październiku 2022 r. opłata za wodę wyniosła 337,18 zł, za siłę – 119,72 zł, za prąd – 144,21 zł. M. K. (1) dokłada się do mediów i utrzymania domu, przekazując tacie kwoty po 200,00 zł miesięcznie, sama opłaca też Internet w kwocie 76,00 zł. Dodatkowo, w sezonie grzewczym, płaci po 300,00 zł na węgiel albowiem do ogrzania domu rodzina aktualnie zużywa około 5 ton, co przy dzisiejszych cenach opału stanowi kwotę w granicach 10.000,00 zł na sezon. Wcześniej, zanim zamieszkali tam powodowie z matką, tylko dół domu był ogrzewany, pozostałe liczniki zakręcano.
/dowód: wydruki transakcji k. 21-26, zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
M. K. (1) wyremontowała zajmowane przez nią i dzieci pomieszczenia. Zakupiła większą szafę, łóżko, materace, dywaniki, nową pościel, kołdry, poduszki, rolety okienne, panele akustyczne, lampy, wyposażyła aneks kuchenny, który użytkuje z dziećmi. Dodatkowo zakupiła dzieciom piaskownicę, trampolinę ogrodową, traktory na akumulator oraz dmuchany wodny plac zabaw, mimo braku akceptacji na współfinansowanie tych zakupów przez Ł. K..
/dowód: wydruki z serwisów zakupowych, k. 27, 28, 32, 34-39, 41, 44, 46, 58, 60-61, 63-64, 81, 83, 86 akt, zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów nie ma innych dzieci.
Od czasu rozstania prawie całość obowiązków związanych z wychowaniem M. i O. i wykonywaniem niezbędnych czynności na ich rzecz spoczywa na matce. Pozwany jedynie raz w miesiącu przyjeżdża do dzieci na 1,5-2 dni.
/dowód: zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt, zeznania Ł. K. k. 150 akt/
M. K. (1) przeszła operację przełyku i ma problemy z jedzeniem, przeszła też zabieg usunięcia żylaka w nodze, który kosztował 3.500,00 zł. Ma stwierdzoną hipoglikemię, jak również problemy z kręgosłupem i rwą kulszową, jednak nie robiła diagnostyki w tym zakresie.
/dowód: zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Matka powodów zaciągnęła w pracy pożyczkę na kwotę 5.000,00 zł, którą przeznaczyła na wakacje z dziećmi w W. w lipcu 2022 r. Spłaca również raty po 211,00 zł za traktor zakupiony dla małoletniego O. z okazji trzecich urodzin, który kosztował 1.919,00 zł. Regulowała również zaległości podatkowe za sprzedaż mieszkania przed upływem 5 lat od jego nabycia, które spłacała do kwietnia 2023 r. po 1.300,00 zł miesięcznie.
/dowód: wydruki z serwisów zakupowych, k. 51 i 58 akt, zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Po rozwodzie Ł. K. i M. K. (1) sprzedali mieszkanie w K. stanowiące ich współwłasność, a uzyskane środki przeznaczyli na spłatę kredytu mieszkaniowego. Pozostałą kwotę podzielili po połowie, uzyskując w ten sposób po 50-60 tysięcy złotych dla każdego z nich.
Pieniądze te M. K. (1) przeznaczyła na zakup samochodu marki V. (...) rocznik 2016, za kwotę 42.000,00 zł. Pozostałe środki wydała na serwis olejowy, wymianę rozrządu oraz zabieg usunięcia żylaków w nodze.
Współwłaścicielem zakupionego pojazdu jest jej mama, która posiada uprawnienia do zniżek na ubezpieczenie pojazdu. Wyłącznym użytkownikiem auta jest przedstawicielka ustawowa powodów.
Matka małoletnich nie ma żadnych oszczędności ani innego majątku.
/dowód: zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt, zeznania Ł. K. k. 150 akt/
Małoletni M. K. (2) uczęszcza do Przedszkola nr (...) w G.. Opłata za pobyt dziecka w placówce w czerwcu 2022 r. wynosiła 95,00 zł, w lipcu 2022 r. - 95,00 zł, a we wrześniu 2022 r. – 191,00 zł. W związku z uczęszczaniem dziecka do placówki, M. K. (1) musiała uiścić opłaty za radę rodziców i ubezpieczenie oraz pokryć koszty wyprawki w kwocie około 300,00 zł. M. w nocy korzysta z pieluch jednorazowych.
/dowód: zaświadczenia k. 16 i 18 akt, zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Małoletni O. K. chodzi do Ż. Miejskiego w G.. Opłata za pobyt dziecka w placówce w czerwcu 2022 r. wynosiła 379,00 zł, w lipcu 2022 r. - 398,00 zł, a we wrześniu 2022 r. – 431,00 zł. Pobyt syna w tej placówce wiąże się również z koniecznością poniesienia opłat za radę rodziców i ubezpieczenie oraz wyprawkę. O. nie nosi już pampersów.
/dowód: zaświadczenia k. 17 i 18 akt, zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Obaj chłopcy nie chorują na przewlekłe choroby, jednak często mają infekcje. Zarówno M. jak i O. leczą się w publicznej poradni, jednak koszt leków jest znaczny. W listopadzie i w grudniu 2022 r. M. dwukrotnie (25.11.2022 r. i 21.12.2022 r.) wystawiano receptę na leki, zaś O. czterokrotnie (9, 12, 14 i 15 grudnia 2022 r.), zaś wykupienie leków w grudniu wygenerowało koszt 319,26 zł.
Małoletni powodowie przyjmują również witaminę D i C oraz kultury bakterii i biostyminę. Koszt za trzy opakowania witamin C i D w sierpniu 2022 r. wyniósł 38,29 zł, a tranu w lipcu 2022 r. – 93,88 zł
/dowód: wydruk z operacji na koncie k. 140 akt, kopie recept k. 156-163 akt, wydruki z platformy handlowej k. 62, 84-85 akt, zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Małoletni powodowie raz w miesiącu korzystają również z usług fryzjera, ich strzyżenie kosztuje 40,00 zł. Obaj odbierani są przez matkę z placówek ok. godz. 14.30, w domu jedzą drugi obiad, podwieczorek i kolację.
W miarę możliwości M. K. (1) zabiera synów na salę zabaw i basen. Wstęp na salę zabaw kosztuje łącznie 50-60 zł za godzinę, natomiast na basen około 30,00 zł.
/dowód: zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt/
Ł. K. płaci systematycznie ustalone sądownie alimenty na rzecz synów w wysokości po 500,00 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich. Z chłopcami widuje się regularnie, raz w miesiącu. Jest wówczas z nimi przez 1,5 - 2 dni, nocuje w ich domu. Za każdym gdy pozwany przyjeżdża do dzieci, przywozi im drobne prezenty np. słodycze, owoce lub zabawki. Od czasu do czasu przekazuje również pieniądze dla dzieci przekazywane przez jego mamę.
/dowód: zeznania M. K. (1) k. 148-150 akt, zeznania Ł. K. k. 150 akt/
Obecnie Ł. K. mieszka wraz ze swoja matką w jej trzypokojowym mieszkaniu w K., w którym zajmuje jeden pokój. Dokłada się do utrzymania lokalu, w połowie ponosi koszty rachunków za czynsz, który w listopadzie 2022 r. wynosił 722,19 zł oraz za prąd, za który rachunek w listopadzie 2022 r. opiewał na kwotę 132,54 zł. i gaz w kwocie ok. 87,00 złotych na dwa miesiące. Dodatkowo sam płaci za internet kwotę 70,99 zł oraz abonament za telewizję w kwocie ok. 27,00 zł miesięcznie.
Ojciec małoletnich w ostatnim czasie miał zapalenie obręczy barkowych. W celu rozciągania mięśni chodzi na siłownię, na którą karnet kosztuje 90,00 zł miesięcznie.
/dowód: potwierdzenia transakcji, wykonania przelewu k. 111-113, zeznania Ł. K. k. 150 akt/
Pozwany od 11 listopada 2022 r. był zatrudniony w (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na stanowisku operator wózka widłowego za przeciętnym wygrodzeniem brutto 5.167,99 zł (3.867,77 zł netto). Była to umowa na czas określony, zawarta do dnia 10 października 2023 r.
W dniu 12 grudnia 2022 r. pracodawca rozwiązał z Ł. K. umowę o pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 grudnia 2022 r. i aktualnie pozostaje on bezrobotny. Pozwany ostatnią wypłatę otrzymał w styczniu 2023 r. i aktualnie nie osiąga żadnych dochodów. Nie zarejestrował się w urzędzie pracy, nie spełnia warunków aby uzyskać zasiłek dla bezrobotnych, nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy. Obecnie szuka pracy, ma prawo jazdy kategorii (...).
/dowód: zaświadczenie o zarobkach k. 110 akt, rozwiązanie umowy o pracę k. 134 akt, zeznania Ł. K. k. 150 akt/
Od stycznia 2023 r. Ł. K. leczy się psychiatrycznie z rozpoznaniem zaburzeń adaptacyjnych, z uwagi na objawy choroby wymaga dalszego leczenia i pomocy psychologicznej. Pozwany korzysta z płatnych wizyt z uwagi na odległe terminy w publicznych poradniach, koszt jednej wizyty wynosi 150,00 zł. Ma przepisane leki przeciwdepresyjne, które są refundowane. Za leki w lutym 2023 r. zapłacił 8,21 zł.
/dowód: zaświadczenie k. 139 akt, e-recepta k. 132-133 akt, zeznania Ł. K. k. 150 akt/
Ł. K. nie ma innych dzieci prócz powodów.
/dowód: zeznania Ł. K. k. 150- akt /
Pozwany posiada (...) A3 rocznik 2010, zakupiony za kwotę 27.000,00– 28.000,00 zł, z pieniędzy, którymi po sprzedaży mieszkania podzielili się z byłą żoną. Za pozostałą kwotę uregulował w całości podatek dochodowy naliczony za sprzedaż mieszkania przed upływem 5 lat od jego zakupu, który wyniósł ok. 20 000 zł. Nie ma żadnych nieruchomości ani innego majątku czy oszczędności. Zdarza się, że pomaga mu finansowo matka, która pożyczają mu pieniądze czy też sama w całości reguluje rachunki za mieszkanie.
/dowód: zeznania Ł. K. k. 150- akt /
Sąd zważył co następuje:
Powództwo częściowo zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się m.in. istotne zwiększenie lub obniżenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na wskazanym przepisie wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu. W myśl zaś art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Art. 135 § 1 k.r.o. stanowi natomiast, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (§ 2). Rodzice w żadnym razie nie mogą natomiast uchylać się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie tylko na tej podstawie, że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami (zob. Z. Krzemiński: Alimenty i ojcostwo. Komentarz, Oficyna 2008).
Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy natomiast rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy statuuje również zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci. Świadczenia alimentacyjne rodziców względem dzieci, do czasu osiągnięcia przez nie samodzielności życiowej, nie są limitowane stanem niedostatku. Od chwili urodzenia się dziecka rodzice obowiązani są zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją (zob. K. Piasecki (red.): Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Warszawa 2006).
Zadaniem Sądu w niniejszej sprawie było zatem ustalenie, czy po wydaniu przez Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny – Rodzinny w dniu 15 grudnia 2020 r. wyroku w sprawie sygn. akt XI C 2810/20, nastąpiła istotna zmiana okoliczności w zakresie sytuacji rodzinnej, osobistej i zarobkowej zobowiązanego oraz w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych, uzasadniająca zamianę dotychczasowej wysokości alimentów. Dlatego też Sąd przede wszystkim porównał, po pierwsze, jak kształtowały się usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów w dacie poprzedniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego, a jak w czasie orzekania w niniejszej sprawie, a po wtóre - porównał możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego we wskazanych wyżej okresach.
W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci dokumentów szczegółowo opisanych w części ustaleń faktycznych niniejszego uzasadnienia oraz przesłuchania stron, stwierdzić należy, iż nastąpiło zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb M. K. (2) i O. K. w stosunku do stanu istniejącego
w dniu 23 grudnia 2020 r., tj. w dniu uprawomocnienia się wyroku Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny – Rodzinny, sygn. akt XI C 2810/20. W ocenie Sądu wzrost potrzeb małoletnich wiązał się przede wszystkim z ich naturalnym rozwojem. Od czasu ustalenia alimentów minęły ponad 2 lata, małoletni M. miał wówczas 2 lata i 4 miesiące, uczęszczał do żłobka miejskiego w G. i nosił jednorazowe pieluchy, natomiast małoletni O. miał 11 miesięcy, pozostawał pod opieką matki i był karmiony mlekiem modyfikowanym. Również i on nosił jednorazowe pieluchy.
Przez ten okres niewątpliwie wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich adekwatnie do ich wieku; M. w sierpniu skończy 5 lat i uczęszcza do Przedszkola nr (...) w G., co wiąże się z dodatkowymi kosztami związanymi nie tylko z koniecznością opłacenia samej placówki czy też obiadów, które dziecko je w przedszkolu, ale także z zakupem stosownej odzieży, wyprawki, opłacenia rady rodziców i innych składek, zakupem pomocy dydaktycznych wspierających jego rozwój. O. natomiast skończył dwa lata
i uczęszcza do Ż. Miejskiego w G., co również generuje dodatkowe koszty związane z opłaceniem placówki czy też obiadów, które dziecko je w żłobku, ale także z zakupem stosownej odzieży, wyprawki, opłacenia rady rodziców i innych składek, czy też zakupem pomocy dydaktycznych. Niekwestionowanym również jest, że małoletni często mają infekcje i mimo, że leczą się w publicznej poradni, jednak koszt leków i witamin jakie należy dla nich wykupić, stanowi pewne obciążenie domowego budżetu. Wreszcie, nie ulega również wątpliwości, że inflacja i związane z nią, wyższe ceny produktów oraz usług realnie przekładają się na budżet domowy, lecz okoliczność ta dotyka obu stron postępowania.
Sąd podziela zatem stanowisko przedstawicielki ustawowej, iż na zaspokojenie aktualnych usprawiedliwionych potrzeb jej dzieci potrzebne są wyższe kwoty, niż alimenty płacone dotychczas przez pozwanego. Jednakże nie jest to w ocenie Sądu wzrost tak znaczny, jak wskazuje to matka małoletnich. M. K. (1) wskazywała przy tym, że na wyżywienie każdego z synów przeznacza miesięcznie łącznie 500,00 złotych, przy czym zauważyć należy, iż małoletni powodowie uczęszczają do przedszkola i żłobka, a zatem konieczne jest zapewnienie im wyżywienia częściowo w ciągu tygodnia, a w całości podczas weekendów. Także pozostałe wydatki, jak chociażby wydatki na rozrywkę są w ocenie Sądu zawyżone. Z przedstawionych przez matkę chłopców wydruków z platformy internetowej wynika, że w większości kupuje ona synom zabawki, książeczki, gry edukacyjne czy też kolorowanki stosowne do ich wieku, które z pewnością wspomagają ich rozwój, przy czym trudno uznać aby zakup takich przedmiotów jak trampolina za 789,00 zł, kupno drugiego tabletu za kwotę 659,98 zł, dmuchanego placu wodnego za 269,99 zł czy też dwóch traktorów na akumulator po prawie 2.000,00 zł, były zakupami zdecydowanie potrzebnymi i uzasadnionymi, tym bardziej, że na ich zakup pozwany nie wyrażał zgody. Matka powodów nie może w takiej sytuacji oczekiwać, iż pozwany będzie ponosił w całości finansowe skutki tego rodzaju jej decyzji, skoro wyłączenie od niej zależało zmniejszenie, czy nawet uniknięcie części tych wydatków. W sytuacji kłopotów finansowych nieuprawnionym jest żądanie podwyższenia wysokości udziału pozwanego w kosztach utrzymania dzieci, bez obniżenia chociażby wysokości wydatków na rozrywkę, które w części są zasadne, jednak, zdaniem Sądu, w niższych wysokościach.
Gdy zaś chodzi o sytuację matki małoletnich, na której również ciąży obowiązek alimentacyjny w stosunku do synów, to stwierdzić należy, iż od czasu wydania poprzedniego wyroku w przedmiocie alimentów należnych małoletnim M. i O. od ojca, sytuacja majątkowa M. K. (1) uległa poprawie. Uprzednio bowiem przebywała na urlopie macierzyńskim i otrzymywała zasiłek w wysokości 1.700,00 zł. Aktualnie zaś pracuje na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku podinspektora, a jej dochody po podwyżce, którą otrzymała w lutym tego roku, kształtują się na kwotę powyżej kwoty 4.500,00 zł. brutto miesięcznie.
Niewątpliwie przy tym koszty utrzymania mieszkania i opłaty za media oraz inne wydatki, które ponosi matka chłopców są podobne albowiem nadal mieszka ona w domu rodziców, z którymi dzieli się rachunkami.
W kwestii możliwości zarobkowych Ł. K., zauważyć należy, że wcześniej był on zatrudniony w Międzynarodowym Porcie Lotniczym im. J. P. II K.-B. na stanowisku referenta ds. gospodarki magazynowej, gdzie zarabiał 3.870,00 zł brutto miesięcznie. Aktualnie pozostaje bezrobotny i nie jest nawet zarejestrowany w urzędzie pracy, jednak do 31 grudnia 2022 r. był zatrudniony w (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na stanowisku operator wózka widłowego za przeciętnym wygrodzeniem brutto 5.167,99 zł (3.867,77 zł netto), a zatem również i jego zarobki były wyższe niż w dacie orzekania o poprzednich alimentach. W ocenie Sądu mimo, że pracodawca wypowiedział pozwanemu umowę o pracę i aktualnie pozostaje on bezrobotny, posiada on możliwości zarobkowe w postaci znalezienia innej pracy z wynagrodzeniem co najmniej analogicznym, jak obecnie uzyskiwane. Tym bardziej, iż ma uprawnienia do obsługi wózków widłowych i doświadczenie jako operator wózka widłowego, posiada też prawo jazdy kategorii (...) i mieszka przy tym w dużym mieście, w którym bez trudu można znaleźć pracę, a na samym portalu pracuj.pl po wpisaniu „słowa kluczowego” – operator wózka widłowego, w K. pojawia się kilkadziesiąt ofert pracy.
Odnośnie zaś stanu zdrowia pozwanego, na którą tą okoliczność powoływał się on
w sprawie wskazać należy, że nie wykazał on należycie, aby czynnik ten miał wpływ na możliwość wykonywania przez niego pracy, a nade wszystko – prowadził do jego całkowitej lub nawet częściowej niezdolność do pracy. Nadto zmniejszyły się nieco koszty utrzymania mieszkania i opłat ponoszone przez pozwanego, gdyż wcześniej mieszkał on w domu, za którego utrzymanie przeznaczał miesięcznie 464,09 zł - 428,64 zł, a na rachunki za energię elektryczną 85,53 zł – 156,01 zł. Aktualnie natomiast koszty czynszu, gazu i prądu dzieli
z matką i zamykają się one w kwocie ok. 450,00 zł na osobę.
Zarówno matka jak i ojciec małoletnich nie są aktualnie obciążeni koniecznością spłaty rat kredytu hipotecznego oraz rat kredytu zaciągniętego na sprzęt AGD i ubezpieczenia mieszkania, które zostało sprzedane.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania dojść należy do przekonania, że okoliczności faktyczne leżące u podstaw wydania przez Sąd poprzedniego wyroku w przedmiocie alimentów pomiędzy stronami postępowania uległy istotnej zmianie
w rozumieniu art. 138 k.r.o., albowiem zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe obojga rodziców małoletnich M. i O., a nadto zwiększyły się usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów związane z ich wiekiem, edukacją, oraz leczeniem. Jak już powyżej zaznaczono, wzrosły możliwości zarobkowe Ł. K., ale też zwiększyły się zarówno możliwości zarobkowe, jak i faktyczne dochody matki powodów. Sąd miał na względzie, że w większości M. K. (1) wypełnia swój obowiązek alimentacyjny wobec powodów, dokładając osobistych starań o ich utrzymanie i wychowanie, jak i to, że ojciec małoletnich, mimo, że na co dzień się nimi nie zajmuje, regularnie spotyka się
z synami, przyjeżdża do nich raz w miesiącu, jak również, że za każdym przywozi im drobne prezenty np. słodycze, owoce lub zabawki, a zatem partycypuje w kosztach utrzymania dzieci poza alimentami, wobec czego, zdaniem Sądu, powództwo zasługuje na uwzględnienie, jednak jedynie do kwoty po 700,00 zł. miesięcznie na rzecz każdego
z powodów. Kwota ta, przy uwzględnieniu treści poprzedniego orzeczewanego w finansowanie potrzeb małoletniej córkiecyzji życiowych na pozwanego, skoro wyłączenie od ninia w przedmiocie alimentów pomiędzy stronami, jego podstaw faktycznych, a także z punktu widzenia przepisu art. 138 k.r.o., w ocenie Sądu stanowić winna obecnie adekwatny wkład pozwanego w finansowanie potrzeb małoletnich synów, przy zapewnieniu im życia na podobnej stopie, na jakiej żyje on sam, a także pozwoli na rozwijanie uzdolnień dzieci. Sąd zasądził alimenty w wyżej wskazanej wysokości od dnia 1 kwietnia 2023 r., uznając, że podwyższone alimenty powinny być płatne od bieżącego miesiąca. Zasądzenie ich od dnia złożenia pozwu powodowałoby potrzebę wyrównania przez pozwanego w krótkim czasie kwoty 2.400,00 złotych, co w ocenie Sądu byłoby nieuzasadnione.
Jednocześnie oddalono powództwo ponad kwotę 700,00 zł na rzecz każdego z powodów, uznając je za wygórowane i nie znajdując w zebranym materiale dowodowym potwierdzenia dla ustalenia tak wysokich kosztów utrzymania małoletnich. Zaznaczyć należy, że obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców, a z ustaleń Sądu wynika, że matka dzieci, oprócz realizowania swojego obowiązku alimentacyjnego poprzez sprawowanie pieczy nad małoletnimi, w ramach uzyskiwanych przez siebie dochodów, posiada możliwości finansowe aby we własnym zakresie ponad kwotę alimentów uzupełnić potrzeby małoletnich M. i O..
Zgodnie z zasadą wyrażona w art. 100 k.p.c., jako, że powództwo zostało uwzględnione tylko częściowo, przy czym obie strony były w sprawie reprezentowane przez zawodowych pełnomocników, Sąd koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie zniósł.
W związku z tym, że M. K. (1) reprezentująca małoletnich powodów, wytaczając powództwo o alimenty była ustawowo zwolniona od kosztów sądowych, przy uwzględnieniu, że wcześniej pozwany dobrowolnie świadczył alimenty w łącznej kwocie po 1.000,00 złotych, na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, pozwanego obciążono kosztami sądowymi w takiej części, w jakiej pozwany proces przegrał, to jest w kwocie 400,00 złotych.
Orzeczenie zawarte w pkt 6 wyroku w przedmiocie nadania wyrokowi w punkcie 2 rygoru natychmiastowej wykonalności uzasadnia przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.
Wreszcie uprawnienie Sądu do zamknięcia rozprawy i wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie na posiedzeniu niejawnym wynika z przepisu art. 15zzs 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, z uwagi na uprzednie przeprowadzenie postępowania dowodowego w całości.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Głubczycach
Data wytworzenia informacji: