IX GC 4730/15 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2016-05-18
Sygn. akt: IX GC 4730/15
UZASADNIENIE
Powód (...) spółka ograniczoną odpowiedzialnością W. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) spółki akcyjnej w K. kwoty 400 Euro na podstawie art. 7 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91.
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 2 grudnia 2014 r. lot pasażera L. K. z G. do F. został odwołany przez pozwanego z uwagi na strajk pilotów, co spowodowało utratę dalszego połączenia do B.. Strajk poprzedzały negocjacje pomiędzy związkiem zawodowym pilotów a zarządem L.. W dniu 21 kwietnia 2015 r. pomiędzy powodem jako cesjonariuszem a L. K. jako cedentem zawarta została umowa cesji wierzytelności, której przedmiotem było roszczenie o odszkodowanie z tytułu odwołania lotów.
Powołany wyżej stan faktyczny był niesporny między stronami oparty na następujących dokumentach i wydrukach – potwierdzenia rezerwacji – k. 10, umowę cesji wierzytelności – k. 13 – 15, wydruk artykułu – k. 51, które nie budziły wątpliwości co do wiarygodności.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu.
Powód nabył wierzytelność od L. K. wobec pozwanego. Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
Na powoda zatem przeszło roszczenie o odszkodowanie w związku z odwołaniem lotu w dniu 2 grudnia 2014 r. Podstawą prawną roszczenia jest przepis art. 7 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U.UE L z dnia 17 lutego 2004 r.) Zgodnie z jego treścią w przypadku odwołania do niniejszego artykułu, pasażerowie otrzymują odszkodowanie w wysokości 250 EUR dla wszystkich lotów o długości do 1 500 kilometrów, 400 EUR dla wszystkich lotów wewnątrzwspólnotowych dłuższych niż 1 500 kilometrów i wszystkich innych lotów o długości od 1 500 do 3 500 kilometrów, 600 EUR dla wszystkich innych lotów niż loty określone w lit. a) lub b).Przy określaniu odległości, podstawą jest ostatni cel lotu, do którego przybycie pasażera nastąpi po czasie planowego przylotu na skutek opóźnienia spowodowanego odmową przyjęcia na pokład lub odwołaniem lotu.
W niniejszej sprawie jednakże zachodzi wyłączenie odpowiedzialności pozwanego jako przewoźnika na podstawie art. 5 ust. 3 powołanego rozporządzenia. Zgodnie z jego treścią obsługujący przewoźnik lotniczy nie jest zobowiązany do wypłaty rekompensaty przewidzianej w art. 7, jeżeli może dowieść, że odwołanie jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków.
Zdaniem sądu strajk pilotów jest taką nadzwyczajną okolicznością, której nie można było uniknąć. Zgodnie z tezą wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 kwietnia 2014 r. (...) SA/Wa (...), LEX nr 1486631 ma gruncie przewozów lotniczych pojęcie "nadzwyczajnych okoliczności" oznacza zdarzenie, które nie dotyczy normalnej działalności wykonywanej przez przewoźnika lotniczego i nie poddaje się jego skutecznej kontroli, ze względu na swój charakter lub źródło. Jako nadzwyczajne okoliczności mogą być traktowane tylko takie okoliczności, które nie znajdują się pod kontrolą przewoźnika lotniczego, bez względu na ich charakter i wagę.
Strajk pracowników nie może być czynnością do końca kontrolowalną przez przewoźnika. Oczywiście szeroko ujęte prawo do strajku jako fundament praw pracowniczych podlega tylko niewielkim ograniczeniom na gruncie ustawodawstw europejskich. Podjęcie działań w celu uniknięcia strajku jako nadzwyczajnej okoliczności nie oznacza zgody przewoźnika na wszelkie postulaty pracownicze, z zagrożeniem strajku. Trudno byłoby wówczas uznać pracodawcę za podmiot, który może swobodnie podejmować decyzje. Z materiału sprawy wynika (k. 51), iż strajk został wywołany na gruncie zachowania korzystnego systemu świadczeń przedemerytalnych, a co za tym idzie nie dotyczy jakichś drastycznych działań pracodawcy, w których oczywistym może być, iż takie postępowanie skończy się strajkiem.
Dla uznania podjęcia racjonalnych środków przez pozwanego wystarczyło, zdaniem sądu, iż podejmie on negocjacje z pracownikami, którzy grożą strajkiem, a takie działania, co jest niesporne pozwany podjął. Mimo tych negocjacji strony nie doszły porozumienia, co spowodowało ogłoszenie strajku, a co za tym idzie odwołanie lotów. Nie można się zgodzić przy tym ze stanowiskiem, iż strajki pilotów mieszczą się w granicach normalnej działalności przewoźnika. Strajk dla pracodawcy jest zawsze nadzwyczajnym zdarzeniem, który trudno przypisać do zwykłej działalności. Przedmiot działania to wykonywanie przewozów, nie zaś przestoje w planowanych przewozach.
Na strajk jako okoliczność wyłączającą odpowiedzialność przewoźnika zwraca się nadto w pkt 14 preambuły do wskazanego rozporządzenia. Zgodnie z jego treścią podobnie jak w konwencji montrealskiej, zobowiązania przewoźników lotniczych powinny być ograniczone lub ich odpowiedzialność wyłączona w przypadku gdy zdarzenie jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków. Okoliczności te mogą, w szczególności, zaistnieć w przypadku destabilizacji politycznej, warunków meteorologicznych uniemożliwiających dany lot, zagrożenia bezpieczeństwa, nieoczekiwanych wad mogących wpłynąć na bezpieczeństwo lotu oraz strajków mających wpływ na działalność przewoźnika.
Tym samym interpretacja art. 5 Rozporządzenia każe przyjąć, iż strajk pilotów w niniejszym stanie faktycznym wyłączał odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanego.
O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Pozwany wygrał w całości sprawę i na należne mu od powoda koszy złożyły się koszty zastępstwa procesowego według stawki minimalnej wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.
ZARZĄDZENIE
- odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda .
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: SSR Grzegorz Babiński
Data wytworzenia informacji: