Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3 września 2021 roku

Sąd Rejonowy dla W. M.w W., I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: asesor sądowy Ł. B.

po rozpoznaniu 3 września 2021 roku w W.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. J., M. J.

przeciwko (...) Company z siedzibą w S. (Irlandia) reprezentowanemu przez (...) Company spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  umarza postępowanie w zakresie kwoty 1.154,62 zł (tysiąc sto pięćdziesiąt cztery złote i sześćdziesiąt dwa grosze);

II.  zasądza od pozwanego (...) Company z siedzibą w S. (Irlandia) reprezentowanego przez (...) Company spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz powodów P. J. i M. J. odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od kwoty 1.154,62 zł (tysiąc sto pięćdziesiąt cztery złote i sześćdziesiąt dwa grosze) od 7 kwietnia 2020 roku do 10 sierpnia 2021 roku;

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

IV.  zasądza od pozwanego (...) Company z siedzibą w S. (Irlandia) reprezentowanego przez (...) Company spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz powodów P. J. i M. J. kwotę 404 zł (czterysta cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 270 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 867/21

ZARZĄDZENIE

1.  Odstąpić od doręczenia odpisu wyroku za pośrednictwem portalu informacyjnego, o czym zawiadomić pełnomocników stron;

2.  Odpis wyroku doręczyć pełnomocnikom stron (bez pouczenia), z tym że pełnomocnikowi pozwanego wraz z kopią pisma pełnomocnika powodów z 12 sierpnia 2021 roku.

W., 3 września 2021 roku

Sygn. akt I C 867/21 upr

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w W.

z 3 września 2021 roku

Pozwem z 7 kwietnia 2021 r. (data nadania pozwu w placówce pocztowej), wniesionym do tutejszego Sądu, powodowie P. J. i M. J. wnieśli o zasądzenie od (...) Company z siedzibą w S. (Irlandia) reprezentowanej przez (...) Company spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce z siedzibą w W. na swoją rzecz kwoty 1.154,62 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 5 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że zawarli z pozwaną linią lotniczą umowę przewozu, na podstawie której 13 kwietnia 2020 r. mieli odbyć podróż z lotniska we W. na lotnisko w N.. Powodowie podali, że lot został odwołany, a mimo ponawiania przez powodów wniosku o zwrot uiszczonej ceny pozwany deklarował chęć zwrotu, ale ostatecznie nie zrealizował zwrotu poniesionych przez powodów kosztów zakupu biletów, a zatem nabyli oni w stosunku do pozwanego roszczenie o zapłatę odszkodowania na podstawie art. 8 ust. 1 pkt a) rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy pasażerom w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91. Pismem z 17 lutego 2021 r., pozwany został wezwany do zapłaty należnej kwoty w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, czego nie uczynił.

(pozew – k. 1-3)

W odpowiedzi na pozew (...) Company z siedzibą w S. (Irlandia) reprezentowany przez (...) Company spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce z siedzibą w W. uznał powództwo w zakresie dotyczącym kwoty 1.154,62 zł, zakwestionował zaś roszczenie w zakresie kosztów postępowania i odsetek.

Podniósł, że lot został odwołany z uwagi na ogłoszenie stanu epidemicznego (...)19, a powód został poinformowany, że ze względu na dużą liczbę odwołanych lotów pozwany ma do czynienia z niespotykaną dotychczas liczbą wniosków do rozpatrzenia i prosi pasażera o cierpliwość i wyrozumiałość. Pozwany poinformował pasażera, że wystawił na jego rzecz kupon podróżny na kwotę odpowiadającą pełnemu kosztowi zakupu biletów, tj. 1.154,62 zł. Niewykorzystanie kuponu we wskazanym czasie skutkowało zwrotem pełnego kosztu zakupu biletów; jednocześnie, w przypadku braku akceptacji wystawionego kuponu, pozwany poinformował pasażera, że ma prawo ubiegać się o zwrot pieniędzy poprzez adres wskazany w wiadomości. W ocenie pozwanego, nie ulega wątpliwości, że pozwany nie uchylał się od obowiązku zapłaty, uznał roszczenie powoda na etapie przedsądowym i nie kwestionuje go również obecnie, co uzasadnia odstąpienie od obciążenia go kosztami postępowania.

(odpowiedź na pozew – k. 31-33)

Powodowie w replice na odpowiedź na pozew podtrzymali dotychczasowe stanowisko oraz wnieśli o zasadzenie kosztów procesu w podwójnej wysokości.

(replika powodów na odpowiedź na pozew – k. 51-52v)

Powodowie w piśmie procesowym z dnia 12 sierpnia 2021 r. cofnęli powództwo w zakresie roszczenia głównego, podtrzymując wniosek o zasądzenie na rzecz powodów odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od 5 kwietnia 2020 r. do dnia 10 sierpnia 2021 r. oraz o zasądzenie kosztów procesu w podwójnej wysokości – z uwagi na okoliczność, że pozwany spełnił roszczenie już po wszczęciu niniejszego postępowania.

(pismo procesowe powodów – k. 54-54v)

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

P. J. i M. J. mieli zaplanowany na 13 kwietnia 2020 r. lot o numerze rejsu (...) z lotniska we W. na lotnisko w N. (Włochy). Lot ten miał być realizowany przez pozwanego przewoźnika (...) Company z siedzibą w S. (Irlandia). Lot powodów został odwołany, o czym przewoźnik poinformował powodów w dniu 24 marca 2020 r. poprzez wiadomość e-mail.

(bezsporne a ponadto dowód: potwierdzenie odwołania lotu k. 11-12v)

W mailu z dnia 24 marca 2020 r. pozwany wskazał, że powodowie mogą ubiegać się o pełen zwrot kosztów biletu, a środki zostaną zwrócone w ciągu 20 dni roboczych. W dniu 28 marca 2020 r. pozwany poinformował, w nawiązaniu do wniosku dotyczącego zwrotu kosztów rezerwacji (...) i (...), że ze względu na dużą liczbę odwołanych lotów, pozwany ma do czynienia z niebywałą ilością podań do rozpatrzenia, w związku z czym prosi o cierpliwość.

( dowód: mail – k. 11-12v, k. 13-14)

Za pośrednictwem formularza na stronie internetowej pozwanego powodowie złożyli wniosek o zwrot kosztów biletów, co zostało potwierdzone przez pozwanego wiadomościami mailowymi z 28 marca 2020 r.

( dowód: maile pozwanego – k. 13, 14)

20 kwietnia 2020 r. pozwany poinformował, że wystawił na rzecz powodów kupon podróżny na kwotę odpowiednio 568,22 zł i 586,40 zł z zastrzeżeniem, że jeśli pasażer nie zdecyduje się na zaakceptowanie kuponu i będzie wolał przełożyć lot na inny termin lub ubiegać się o zwrot pieniędzy, należy skontaktować się pod adresem w wiadomości.

( dowód: mail – k. 45, 46)

Powodowie w odpowiedzi na mail z informacją o wystawieniu kuponu podróżnego, próbowali kliknąć w miejscu wskazanym w treści aby otrzymać zwrot pieniędzy, jednak link nie działał.

(okoliczność niezaprzeczona)

Pismem datowanym na 17 lutego 2021 r., doręczonym 22 lutego 2021 r., pełnomocnik reprezentujący powodów, wezwał pozwanego do zapłaty kwot: 586,40 zł i 568,22 zł należnej powodom w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania tytułem odszkodowania za odwołanie lotu nr (...).

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 17-18, dowód nadania k. 19, potwierdzenie doręczenia z systemu śledzenia przesyłek k. 20-21)

W dniu 10 sierpnia 2021 r. pozwany spełnił świadczenie objęte żądaniem pozwu, uiszczając na rachunek powoda kwotę 1.154,62 zł.

(dowód: potwierdzenie transakcji z rachunku bankowego k. 55)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów złożonych do akt sprawy, których autentyczność i zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy nie budziła wątpliwości oraz na podstawie twierdzeń przyznanych wprost i niezaprzeczonych przez strony, na podstawie art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c. Pozostałe przedłożone przez strony dowody Sąd pominął, jako zbędne dla wydania rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części roszczenia odsetkowego.

W zakresie roszczenie głównego, które zostało spełnione w toku procesu i co do którego powodowie cofnęli powództwo, postępowanie podlegało umorzeniu.

W niniejszej sprawie powodowie domagali się zwrotu kosztów w wysokości 1.154,62 zł z tytułu odwołanego lotu. W sprawie bezsporne było, że P. J. i M. J. mieli odbyć lot samolotem pozwanej spółki (lot nr (...)) w dniu 13 kwietnia 2020 r., na trasie W.-N., który został odwołany. Zgłoszone roszczenie powodowie opierali na przepisach rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie nr 295/91 (dalej: „rozporządzenie nr 261/04”).

Odnosząc się do punktu I wyroku należy wskazać, iż strona powodowa cofnęła pozew w zakresie kwoty 1.154,62 zł, wypłaconej w toku procesu przez pozwanego.

Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że czynność ta jest sprzeczna z prawem, z zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.). Jednocześnie zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew. Wobec niewystąpienia okoliczności wskazanych w art. 203 § 4 k.p.c., które uprawniają Sąd do uznania cofnięcia pozwu za niedopuszczalne, stwierdzić należało, że powodowie skutecznie cofnęli pozew w tej części.

W takiej sytuacji postępowanie w tej części należało umorzyć i orzec jak w punkcie I wyroku.

Strony postępowania łączyła umowa przewozu osób, uregulowana w art. 774-778 k.c. Zgodnie z treścią przywołanych przepisów, przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Do przewozu osób drogą lotniczą zastosowanie mają również przepisy ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze oraz przepisy prawa unijnego.

W niniejszej sprawie powodowie opierali swoje roszczenie na regulacji zawartej w Rozporządzeniu (WE) nr 261/2004. W myśl art. 5 ust. 1 lit. c Rozporządzenia w przypadku odwołania lotu pasażerowie, których to odwołanie dotyczy mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego, zgodnie z art. 7 chyba że:

- zostali poinformowani o odwołaniu co najmniej dwa tygodnie przed planowym czasem odlotu; lub

- zostali poinformowani o odwołaniu w okresie od dwóch tygodni do siedmiu dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot najpóźniej dwie godziny przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej cztery godziny po planowym czasie przylotu; lub

- zostali poinformowani o odwołaniu w okresie krótszym niż siedem dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot nie więcej niż godzinę przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej dwie godziny po planowym czasie przylotu.

Stosownie do art. 8 ust. 1 rozporządzenia pasażerowie mają prawo wyboru pomiędzy:

a) - zwrotem w terminie siedmiu dni, za pomocą środków przewidzianych w art. 7 ust. 3, pełnego kosztu biletu po cenie za jaką został kupiony, za część lub części nie odbytej podróży oraz za część lub części już odbyte, jeżeli lot nie służy już dłużej jakiemukolwiek celowi związanemu z pierwotnym planem podróży pasażera, wraz z, gdy jest to odpowiednie,

- lotem powrotnym do pierwszego miejsca odlotu, w najwcześniejszym możliwym terminie;

b) zmianą planu podróży, na porównywalnych warunkach, do ich miejsca docelowego, w najwcześniejszym możliwym terminie; lub

c) zmianą planu podróży, na porównywalnych warunkach, do ich miejsca docelowego, w późniejszym terminie dogodnym dla pasażera, w zależności od dostępności wolnych miejsc.

W przedmiotowej sprawie niekwestionowany pozostawał fakt, że lot nr (...) został odwołany. Nie budziło przy tym wątpliwości, że przedmiotowy lot miał charakter wspólnotowy. Uwzględniając zatem przedstawioną argumentację, stwierdzić należało, że powodom przysługiwał zwrot środków za odwołaną rezerwację lotu w kwocie 1.154,62 zł, stosownie do art. 8 ust. 1 lit a w zw. z art. 5 ust. 1 lit c Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r., czego pozwany nie kwestionował.

Podstawą zasądzenia odsetek był art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 w/w Rozporządzenia.

W niniejszej sprawie powodowie skierowali do pozwanego wniosek o zwrot kosztów najpóźniej 28 marca 2020 r. (data maila pozwanego potwierdzającego otrzymanie wniosku, k. 13, 14). Mając na uwadze powyższe oraz treść art. 115 k.c. Sąd uznał, że datą początkową naliczania odsetek w okolicznościach niniejszej sprawy jest dzień 7 kwietnia 2020 r., tj. dzień upływu 7-dniowego terminu na zwrot środków za odwołaną rezerwację lotu, i zasądził odsetki od kwoty 1.154,62 zł od 7 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty. Dalej idące roszczenie odsetkowe podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w punkcie III wyroku.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 100 k.p.c. mając na uwadze, iż powodowie ulegli jedynie w nieznacznej części swojego żądania o odsetki, a zatem pozwany jest zobowiązany do zwrotu powodom wszystkich poniesionych przez nich kosztów procesu. Na zasądzone od pozwanego na rzecz powodów koszty złożyły się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 100 zł, opłaty skarbowe od udzielonych przez powodów pełnomocnictw procesowych w wysokości 34,00 zł (2 x 17,00 zł k. 5-6), wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 270 zł (§ 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie). Stąd na rzecz powodów zasądzono od pozwanego kwotę 404 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzeczono w punkcie IV wyroku.

W sprawie brak było podstaw do zastosowania art. 101 k.p.c. Sąd uznał, iż pozwany, mimo częściowego uznania powództwa przy pierwszej czynności procesowej, dał powód do jego wytoczenia. W tym zakresie należało wziąć pod uwagę, iż powodowie dwukrotnie kierowali do pozwanego wnioski o zwrot kosztów biletów, a pozwany pozostawał bierny, nie dokonując żądanego zwrotu. Co istotne, od daty pierwszego wniosku powodów, do dnia wniesienia pozwu minął ponad rok. Sąd miał na uwadze szczególne okoliczności, które wyniknęły z nadzwyczajnej sytuacji pandemicznej, a które wiązały się dla pozwanego z ogromną ilością wniosków o zwrot, jednakże biorąc pod uwagę upływ w/w czasu, brak podstaw do usprawiedliwienia postawy pozwanego. Wniesienie pozwu stało się dla powodów jedyną możliwością uzyskania zwrotu środków, co musiało znaleźć odzwierciedlenie w obciążeniu pozwanego obowiązkiem zwrotu im wszystkich poniesionych kosztów.

Sąd nie uwzględnił wniosku powodów o przyznanie kosztów postępowania w podwójnej wysokości. Sąd, stosując kryteria określone w § 2 ust. 1 w zw. z § 15 rozporządzenia, rozważać mógł przyznanie wynagrodzenia w wysokości od stawki minimalnej do jej sześciokrotności. Podkreślić należy, że zasadą jest, że sąd zasądza opłatę za czynności adwokatów według stawki minimalnej. Natomiast jedynie, gdy przemawia za tym niezbędny nakład pracy pełnomocnika, charakter sprawy oraz jego wkład w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia, wówczas sąd może zasądzić opłatę wyższą w granicach określonych rozporządzeniem (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 grudnia 2010 r. III CZ 64/10, LEX nr 1223593).

Wskazać należy, że w niniejszej sprawie brak było podstaw do zasądzenia opłaty za czynności pełnomocnika w osobie adwokata, w wysokości przewyższającej stawkę minimalną. W ocenie Sądu sprawa nie należała do skomplikowanych pod względem faktycznym czy prawnym. W sprawie pełnomocnik powodów sporządził 3 pisma procesowe, w tym pozew, które nie były szczególnie obszerne. Przygotowanie tych pism procesowych osobie, która zawodowo trudni się takimi czynnościami nie może stanowić nadmiernego obciążenia. Również doręczenie tych pism do sądu położonego w W. listami poleconymi nie stanowi nadmiernego kosztu. Podnoszony przez pełnomocnika powodów zarzut, że odpowiedź na pozew jest chaotyczna i sprzeczna i nie licuje z powagą sądu, w ocenie Sądu nie uzasadnia zasądzenia kosztów postępowania w podwójnej wysokości. Subiektywna opinia pełnomocnika powodów na temat wartości i poziomu skonstruowanej przez pełnomocnika strony przeciwnej odpowiedzi na pozew nie może stanowić podstawy do uznania, że w tej sprawie zachodzą okoliczności uzasadniające zasądzenie wyższej stawki.

W ocenie Sądu nakład pracy adwokata odpowiadał normalnemu zaangażowaniu rzetelnego profesjonalisty. Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie stanowiskiem, jeśli nie wystąpiły żadne ekstraordynaryjne okoliczności, a skala aktywności pełnomocnika pozostała na przeciętnym poziomie, to nie istnieją przesłanki do zasądzenia w sprawie wynagrodzenia wyższego od stawek minimalnych (postanowienie NSA z dnia 17 października 2012 r., II FZ 878/12,). Uwzględniając, bowiem domniemanie racjonalności ustawodawcy, należy uznać, że określając wysokość stawek minimalnych wynagrodzenia profesjonalnych pełnomocników za poszczególne czynności lub za udział w postępowaniach, rozważył on i uwzględnił wszelkie okoliczności charakterystyczne dla danego typu spraw. W minimalnych stawkach odzwierciedlona została, zatem swoista wycena koniecznego nakładu pracy pełnomocnika, związana ze specyfiką określonego rodzaju postępowań. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2012 r., III CZ 57/12).

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

asesor sądowy Ł. B.

Sygn. akt I C 867/21

ZARZĄDZENIE

1.  Odstąpić od dokonania doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem za pośrednictwem portalu informacyjnego, o czym zawiadomić pełnomocnika pozwanego;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi pozwanego (bez pouczenia).

W., 8 listopada 2021 roku

asesor sądowy Ł. B.