Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia SO Ada Sędrowska

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2018 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 14 lipca 2017 r., sygn. akt II C 2349/16

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

SSO Ada Sędrowska

Sygn. akt XXVII Ca 464/18

UZASADNIENIE

Niniejsza sprawa rozpoznana została zgodnie z przepisów o postępowaniu uproszczonym, wobec czego stosownie do art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku ograniczono do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja strony powodowej nie jest zasadna.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił okoliczności fatyczne istotne dla rozstrzygnięcia, jak i prawidłowo ocenił żądanie pozwu.

Za niezasadny Sąd Okręgowy uznał zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. Przede wszystkim, jak wskazano, okoliczności faktyczne, które istotne były dla rozstrzygnięcia sporu stron nie były między niemi sporne. Obie strony potwierdziły, że poprzedniczki prawne powoda M. K. i K. J. podróżowały w dniu 14 września 2016 roku (planowany wylot 13 września 2016 rok) z B. do W. lotem realizowanym przez pozwanego o numerze rejsu (...). Strat samolotu w porcie w B. był opóźniony, samolot dotarł do portu docelowego z opóźnieniem przekraczającym 3 godziny wobec planowanego czasu przylotu. Przyczyną opóźnienia było dwukrotne zderzenie się samolotu z ptakiem podczas lądowania na lotnisku w B.. Samolot po przeglądzie został odpuszczony do lotu. M. K. i K. J. zawarły umowę cesji roszczeń odszkodowawczych przewidzianych art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 litego 2004 roku.

Spór w sprawie był sporem prawnym i dotyczył ważności i skuteczności umowy cesji, na którą powoływała się strona powodowa, oraz oceny, czy zderzenie z ptakiem jest przesłanką egzoneracyjną zwalniającą pozwanego ze świadczenia odszkodowania, bowiem stanowy okoliczność nadzwyczajną, której nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków, to jest okolicznością, która pozostaje poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika.

Skoro okoliczności faktyczne nie były kwestionowane przez strony, a Sąd Rejonowy ustalił je zgodnie z twierdzeniami stron postępowania, mając także za podstawę złożone do akt dokumenty, to zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. i przekroczenia swobodnej oceny dowodów nie był zasadny.

Przechodząc do zarzutów naruszenia prawa materialnego tj. art. 5 ust 3 i art. 7 powołanego Rozporzadzenia (WE) nr 261/2004 ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów wskazać należy, że one również nie były zasadne. Lot, którego dotyczy przedmiotowe postępowanie opóźniony był ponad 3 godziny wobec planowanego czasu przylotu z powodu zderzenia lądującego w B. samolotu pozwanego z ptakami. Okoliczność tę należy uznać za nadzwyczajną i wyłączającą obowiązek pozwanej wypłaty na rzecz pasażerów opóźnionego lotu (ich następców prawnych) odszkodowania przewidzianego w powołanym rozporządzeniu. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 4 maja 2017 r., w sprawie C‑315/15 wydał orzeczenie w trybie prejudycjalnym dotyczące wykładni art. 5 ust. 3 rozporządzenia stwierdzając, że art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, w związku z motywem 14 tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że zderzenie samolotu z ptakiem wchodzi w zakres pojęcia „nadzwyczajnych okoliczności” w rozumieniu tego przepisu, ponieważ zderzenie, jak też ewentualne uszkodzenia nim spowodowane nie są nierozerwalnie związane z systemem funkcjonowania maszyny, nie wpisują się one, ze względu na swój charakter ani swoje źródło, w ramy normalnego wykonywania działalności danego przewoźnika lotniczego i nie podlegają jego skutecznej kontroli. (podobnie wyroki: z dnia 22 grudnia 2008 r., W.-H., C‑549/07, EU:C:2008:771, pkt 23; z dnia 31 stycznia 2013 r., (...), C‑12/11, EU:C:2013:43, pkt 29; a także z dnia 17 września 2015 r., (...), C‑257/14, EU:C:2015:618, pkt 36). Jak wskazał Trybunał dla ustalenia czy zderzenie samolotu z ptakiem stanowi nadzwyczajną okoliczność, konieczne jest dokonania oceny, czy przewoźnik lotniczy rzeczywiście podjął środki prewencyjne niezbędne do ograniczenia, a nawet wyeliminowania ewentualnego ryzyka zderzeń z ptakami, pozwalające na zwolnienie go z obowiązku wypłaty odszkodowania pasażerom na podstawie art. 7 wskazanego rozporządzenia, chodzi o środki, których podjęcie może rzeczywiście leżeć w gestii przewoźnika, z wyłączeniem środków należących do kompetencji osób trzecich, w tym w szczególności podmiotów zarządzających lotniskami czy właściwych kontrolerów lotniczych.

W przedmiotowej sprawie pozwany podjął dostosowane do sytuacji środki, bowiem najwcześniej jak to było możliwe zorganizował przegląd uszkodzonego samolotu, tak by ocenić czy można go dopuścić do lotu. Strona powodowa nie wykazała, że dopuszczenie samolotu do lotu mogło nastąpić wcześniej niż wynikało to z dokumentów przedłożonych przez pozwanego. Tę okoliczność winien był udowodnić powód jako wywodzący z niej skutki prawne (art. 6 k.c.). Inaczej niż w powołanym orzeczeniu Trybunału w przedmiotowej sprawie powód nie wskazywał, że przeprowadzenie kontroli bezpieczeństwa przez specjalistę pozwanego nastąpiło ponownie, już po wykonaniu takiego badania przez uprawnionego specjalistę z portu w B. i opóźnienie, czy też jego część, była wynikiem dokonania tej kontroli. Natomiast samo zapobieżenie zderzeniom z ptakami należało do kompetencji osób trzecich, podmiotu zarządzającego lotniskiem.

Zgodzić należy się z Trybunałem, że cel, jakim jest zagwarantowanie wysokiego poziomu ochrony pasażerów lotniczych, który jest realizowany za pomocą rozporządzenia nr 261/2004 i który został sprecyzowany w motywie 1 tego rozporządzenia, oznacza, że nie należy zachęcać przewoźników lotniczych do rezygnacji z podejmowania środków, jakie są wymagane wobec zaistnienia takiego zdarzenia, co prowadziłoby do przedkładania zachowania punktualności lotów nad troskę o zapewnienie bezpieczeństwa pasażerów. Wniosków tych nie zmienia podkreślana w apelacji okoliczność organizacji lotu w rotacji, skoro okoliczność taka nie pozostawała w związku z przyczyną opóźnienia, a pozwany nie był w stanie jej uniknąć.

Nie sposób także w każdej sytuacji wystąpienia usterki, czy też okoliczności nadzwyczajnej - oczekiwać od przewoźnika, aby zorganizował samolot zastępczy.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy oddalił apelację na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. mając na uwadze jego wynik.