Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący sędzia Marek Szcześniak

Protokolant p.o. sekr. sądowego Kinga Gabrysiak

Po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2023 r. w Toruniu.

na rozprawie

sprawy z powództwa mał. O. O. (1) działającego przez matkę M. K. (1)

przeciwko R. O.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego R. O. alimenty na rzecz małoletniego O. O. (1) w kwocie 1.000 zł (tysiąc złotych) miesięcznie poczynając od dnia 29.09.2021r., płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego M. K. (1), z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od R. O. na rzecz małoletniego O. O. (1) kwotę 1.675 zł (tysiąc sześćset siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu części kosztów procesu,

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego R. O. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu części kosztów sądowych, od których zapłaty zwolniona była strona powodowa, a w pozostałym zakresie kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu,

V.  uchyla postanowienie z dnia 14.10.2022r. o zabezpieczeniu powództwa,

VI.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 666/21

UZASADNIENIE

M. K. (1) działając w imieniu małoletniego O. O. (1) w dniu 29.09.2021r. wniosła pozew przeciwko R. O. domagając się – po sprecyzowaniu stanowiska na rozprawie w dniu 2.09.2022r. (k.359) – zasądzenia alimentów w kwocie 1.000 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu. płatnych do 10-go dnia każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego M. K. (1), z odsetkami ustawowymi w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, a także zasądzenia kwoty 12.000 zł tytułem alimentów za czas sprzed wniesienia pozwu, tj. od dnia 01.09.2020r. do dnia 28.09.2021r.

W uzasadnieniu wskazano m.in., że małoletni O. jest synem M. K. (1) oraz R. O. i urodził się w dniu (...) Rodzice małoletniego nie są i nie byli nigdy małżeństwem. Małoletni przebywa pod pieczą swojej matki, pozwany realizuje kontakty z synem, jednakże nie alimentował dziecka w sposób stały od czasu rozstania jego rodziców oraz w pełnej wysokości, zwracając jedynie niektóre z dodatkowych wydatków na utrzymanie powoda, a od września 2020r. zaprzestał całkowicie alimentacji syna. Władza rodzicielska w stosunku do małoletniego powoda przysługuje obojgu jego rodzicom, jednakże od około dwóch lat rodzice małoletniego żyją osobno. Matka małoletniego prowadzi własną działalność gospodarczą. Dodatkowo ma zasądzone świadczenie rodzinne na rzecz małoletniego w kwocie 500 zł w ramach świadczenia wychowawczego z programu 500+. Pozwany uzyskuje dochód miesięczny w kwocie ok. (...) zł netto. Średniomiesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda wynosi ok. 2.060 zł (k.3-52).

W odpowiedzi na pozew R. O. wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 300 zł miesięcznie tytułem alimentów począwszy od uprawomocnienia się orzeczenia podając, że w znacznym stopniu przyczynia się do zaspokojenia potrzeb dziecka. Nie tylko dba o zaspokojenie potrzeb materialnych małoletniego, ale też troszczy się o jego rozwój, zajmuje się jego wychowaniem i rozwijaniem zainteresowań. Małoletni powód, w mieszkaniu matki pozwanego, ma swoje miejsce przystosowane do swojego wieku i potrzeb. Ma tam własne łóżko, zabawki, niezbędne ubrania. Kiedy małoletni jest z ojcem, to pozwanym zapewnia dziecku szereg rozrywek. Pozwany pracuje na stanowisku montera rusztowań. We wrześniu 2020r. doznał wypadku przy pracy, tj. (...) i (...). Wówczas korzystał z opieki (...) przyjmującego w prywatnej klinice i z tego tytułu poniósł znaczne koszty. Pozwany z uwagi na swój uraz przebywał na zwolnieniu lekarskim do 28 lipca 2021r. a jedynie do lutego 2021r. pobierał zasiłek chorobowy wypłacany przez urząd (...). Później odmówiono pozwanemu prawa do zasiłku od marca 2021r. Wówczas pozwany pozostawał bez jakiegokolwiek dochodu. Przez cały okres swojej niezdolności do pracy, czyli od września 2020r., pozwany przebywał w Polsce w mieszaniu należącym do jego matki. Wówczas małoletni prawie codziennie przebywał u ojca. Od sierpnia 2021r. pozwany podjął pracę w N.. Co do zasady pracę zarobkową wykonuje przez 2 tygodnie. W kolejnych tygodniach miesiąca przebywa w Polsce w mieszkaniu należącym do jego matki. (k.65-175,177-211)

S ą d u s t a l i ł c o n a s t ę p u j e

Małoletni O. O. (1) urodził się w dniu (...) i jest synem M. K. (1) oraz R. O..

Małoletni mieszka wraz z matką M. K. (1). Małoletni nie choruje na choroby przewlekłe. Nie ma specjalistycznej diety. Pozostaje pod opieką (...). Uczęszcza na zajęcia dodatkowe na basenie w klubie (...). Koszt zajęć wynosi 150 zł miesięcznie. Wcześniej uczęszczał również na zajęcia z taekwondo, z których zrezygnował. Ponadto małoletni ma uczęszczać na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego. Koszt zajęć z języka angielskiego będzie wynosił ok. 100-200 zł miesięcznie w przypadku zajęć grupowych, bądź ok. 400 zł miesięcznie w przypadku zajęć indywidualnych. Od 8.11.2022r. małoletni uczęszcza również na zajęcia z kickboxingu, które opłaca jemu ojciec w wysokości 70 zł miesięcznie.

M. K. (2) otrzymuje świadczenie wychowawcze po 500 zł miesięcznie z programu 500+ na rzecz małoletniego syna. Ponadto otrzymała kwotę 300 zł na zakup wyprawki szkolnej i kwota ta w całości została przeznaczona na zakup stroju do WF-u, tj. dwóch par spodenek, dwóch koszulki oraz butów.

Matka małoletniego, w porozumieniu z jego ojcem, kupiła synowi konsolę do gier. Małoletni otrzymuje od ojca kieszonkowe w różnych kwotach tj. 50 zł, 100 zł lub 200 zł miesięcznie. Ponadto kupuje jemu prezenty z okazji urodzin i innych okoliczności. Małoletni wraz z matką był na feriach zimowych w K.. Pozwany dołożył kwotę 300 zł do tego wyjazdu. Pozwany regularnie kupuje synowi ubrania w P..

M. K. (2) i R. O. mieszkali razem na około rok przed urodzeniem syna O., a później zamieszkiwali razem z synem do lutego 2019r. Wówczas R. O. przekazywał do wspólnego domowego budżetu różne kwoty pieniędzy na wspólne wydatki rodziny. R. O. uważa, że w tamtym czasie pożyczył M. K. (2) kwotę łącznie 15.000 zł, a M. K. (2) uważa że pieniądze które on przekazywał były przeznaczane na ich wspólne wydatki, w tym dla ich syna.

W dniu 24.06.2022r. M. K. (1) zawarła związek małżeński z A. K.. W dniu (...) urodziła się ich córka K. K..

Dwa miesiące przed urodzeniem córki M. K. (1) przebywała na zwolnieniu lekarskim i pobierała zasiłek chorobowy w kwocie ok. (...) zł netto miesięcznie. Następnie przebywała na urlopie macierzyńskim, który wynosił 80% wypłacanego wcześniej zasiłku chorobowego, tj. ok. (...) zł netto miesięcznie.

M. K. (1) ma swój salon (...) w T.. Zasiłek macierzyński w całości przeznaczała na koszty wynajęcia lokalu. W 2022r. gdy pracowała to przeciętny czysty zysk, po odjęciu wszystkich kosztów, składek i podatków, wynosił ok. (...)zł netto miesięcznie.

W listopadzie 2022r. M. K. (1) wróciła do pracy. Pracuje w niepełnym wymiarze czasu pracy – w co drugi dzień, tj. w poniedziałki i środy lub wtorki i czwartki, przez pół dnia. Pozostały czas poświęca na zajmowanie się półroczną córką. Wynagrodzeniem które obecnie otrzymuje przeznacza w całości na opłaty czynszowe oraz zapłatę składek do ZUS.

Jest właścicielką mieszkania położonego w C. przy ul. (...) o powierzchni 46 m ^{( 2)}, zakupionego 5 lat temu za pieniądze uzyskane z kredytu. Mieszkanie kosztowało 110.000 zł, kredyt M. K. (1) wzięła w wysokości 65.000 zł, otrzymała także kwotę 25.000 zł z programu „Mieszkanie Dla Młodych”, pozostałą część stanowił jej wkład własny. Posiada samochód matki T. (...), rok produkcji 2009. Nie posiada oszczędności.

A. K. zarabia ok. (...) zł netto miesięcznie, pracuje na umowę o pracę. Przed ślubem zakupił działkę budowalną, wraz z M. K. (1) planują się budować, obecnie na działce są fundamenty domu.

Matka małoletniego ocenia, że na miesięczne koszty utrzymania i wychowania małoletniego O. składają się:

- udział w czynszu za mieszkanie – 215 zł

- udział w opłatach za media – 125 zł,

- zajęcia szkolne i dodatkowe – 350 zł

- odzież i obuwie – 150 zł

- wyżywienie – 500 zł

- środki czynności – 70 zł

- wyjazdy weekendowe – 100 zł

- rozrywka – 50 zł

- lekarstwa – 100 zł

- imprezy urodzinowe, prezenty dla kolegów – 20 zł

- wakacje letnie i zimowe – 3.000 zł na rok, tj. 250 zł miesięcznie

- zakupy mebli, pomocy naukowych – 100 zł.

Obecnie nie ma żadnych niezaspokojonych potrzeb małoletniego O. z czasu sprzed wniesienia pozwu tj. od 1.09.2020r. do 28.09.2021r., gdyż matka małoletniego wszystko co było potrzebne, to kupowała synowi na bieżąco. Gdy był potrzebny komputer do nauki zdalnej to zakupiła taki komputer dla syna.

(okoliczności bezsporne k. 3-8, 10-52, 216-235, 334-337, 365v, 368-369, 407-440, 480, 497-498, 504v)

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 9

zeznania świadka M. M. k. 359-360

zeznania świadka A. K. k. 360-362

zeznania świadka A. O. k. 362-364

zeznania świadka Ł. Z. k. 364-365

zeznania M. K. (1) k. 514-515)

R. O. mieszka obecnie w wynajmowanym mieszkaniu w C. przy ul. (...). Wcześniej mieszkał w mieszkaniu stanowiącym własność jego matki. Zawarł umowę najmu od dnia 1.08.2022r. do dnia 31.07.2023r. Małoletni w mieszkaniu zajmowanym przez pozwanego posiada swój pokój wyposażony w komputer, który kosztował ok. 6.000 zł oraz biurko z krzesłem zakupione za ponad 1.500 zł. Opłata za czynsz najmu wynosi 1.200 zł miesięcznie. Dodatkowo ponosi wszelkie opłaty związane z lokalem, tj. opłaty za ogrzewanie, prąd itp. w wysokości łącznie ok. 500 zł miesięcznie. Na zakup żywności przeznacza ok. 700 zł miesięcznie. Spłaca raty za telewizor, meble, akcesoria w łącznej kwocie ok. 860 zł miesięcznie. Opłaca swój telefon z internetem oraz telefon syna z internetem w łącznej wysokości ok. 300 zł miesięcznie.

Pozwany od 2019r. pracował w N.. Pracował na podstawie umów cywilno-prawnych. Miał przerwy w pracy z uwagi na pandemię Covid-19 oraz wypadek. Pozwany we wrześniu 2020r. doznał wypadku przy pracy, tj. (...) i (...). Z uwagi na swój uraz przebywał na zwolnieniu lekarskim do 28 lipca 2021r. Do lutego 2021r. pobierał zasiłek chorobowy wypłacany przez urząd (...). Następnie odmówiono pozwanemu prawa do zasiłku od marca 2021r. Wówczas pozwany pozostawał bez dochodu. Przez cały okres swojej niezdolności do pracy pozwany przebywał w Polsce w mieszaniu należącym do jego matki. Od sierpnia 2021r. pozwany podjął ponownie pracę w N.. Co do zasady pracę zarobkową wykonywał przez 2 tygodnie. W kolejnych tygodniach miesiąca przebywał w Polsce. Średnie miesięczne dochody pozwanego za pracę w N., po odliczeniu kosztów dojazdu i wyżywienia, oscylowały w wysokości ok. (...) zł miesięcznie.

W 2021r. pozwany osiągnął dochód w wysokości (...) zł. W październiku 2022r. pozwany otrzymał wynagrodzenie za wrzesień 2022r. w wysokości (...) zł, które związane było z okresem rozliczeniowym pracodawcy pozwanego, u którego ostatnim dniem rozliczeniowym jest ostatnia niedziela każdego miesiąca i w sierpniu przypadała ona na dzień 28, a ponieważ pozwany pracował do końca sierpnia 2022r. to ostanie 3 dni zostały zarachowane na wynagrodzenie za wrzesień 2022r. W październiku 2022r. przebywał na zasiłku chorobowym i z tego tytułu, w listopadzie 2022r., otrzymał do wypłaty za październik kwotę w wysokości ok. (...) zł.

Decyzją Starosty (...) z dnia 7.12.2022r. został uznany z dniem 7.12.2022r. za osobę bezrobotną.

W styczniu 2023r. pozwany pojechał za granicę w celu odwiezienia kolegów do pracy, gdzie na miejscu udało się jemu także dostać pracę i wówczas pracował ok. 10-11 dni na terenie B. i H. w charakterze montera rusztowań. Za wykonaną pracę otrzymał wynagrodzenie w wysokości ok. (...) zł.

W dniu 1.02.2023r. R. O. wyrejestrował się z urzędu pracy jako bezrobotny.

W dniu 7.02.2023r. pozwany wyleciał do N., skąd wrócił w dniu 22.02.2023r. W tym okresie pracował jako monter rusztowań na statku, za co ma otrzymać wynagrodzenie w wysokości ok. (...) zł. Za bilety lotnicze związane z wyjazdem pozwany zapłacił ok. 1.880 zł.

Pozwany od ok. 1,5 roku ma problem zdrowotny związany z prawym (...). Na (...) leczy się od ok. roku w prywatnej klinice. Uczęszczał także na zabiegi i fizjoterapię.

Pozwany posiada oszczędności w wysokości ok. 14.000 zł, oraz ok. 6.500 (...) (...), tj. ok. 2.300 zł. Posiada samochód marki A. (...), rok produkcji 2006.

R. O. nie ma innych osób na utrzymaniu. Małoletni powód jest jego jedynym dzieckiem. Pozwany regularnie spotyka się z synem.

(okoliczności bezsporne k. 65-211, 245-312, 344-353, 370-377, 379-388, 455-481, 494-495)

(dowód: zeznania świadka A. O. k. 362-364

zeznania świadka Ł. Z. k. 364-365

zeznania R. O. k. 513-51)

Postanowieniem z dnia 14.10.2022r. Sąd Rejonowy w Toruniu zobowiązał pozwanego R. O. do płacenia na rzecz małoletniego O. O. (1) kwoty 700 zł miesięcznie, poczynając od dnia 12 lipca 2022r., płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego M. K. (1) – tymczasowo do chwili prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy, tytułem udzielenia zabezpieczenia powództwa.

(dowód: postanowienie k. 393)

S ą d z w a ż y ł c o n a s t ę p u j e

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań świadków i stron procesu, które uznano za wiarygodne, gdyż były spójne, logiczne, nie zawierały sprzeczności i znalazły potwierdzenie, w odpowiednim zakresie, w stosownych dokumentach urzędowych i prywatnych, których domniemanie autentyczności wynikające z art. 245 kodeksu postępowania cywilnego – a w odniesieniu do dokumentów urzędowych również zgodności z prawdą tego co zostało w nich zaświadczone, wynikające z art. 244 kpc – nie zostały podważone.

Na mocy z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie i innych pismach procesowych, oraz przytoczone w ramach informacyjnego wysłuchania stron, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym zgromadzonym w sprawie.

Zgodnie z przepisami art. 128, 129, 133 § 1 oraz art. 135 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że również pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem jego dziecka w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, oraz innych wydatków niezbędnych do prawidłowego rozwoju i wychowania dziecka.

W myśl art. 137 § 2 kro niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną.

Stosownie do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w uchwale z dnia 9 listopada 1994r., sygn. akt III CZP 138/94, podstawę obliczenia wysokości alimentów stanowi dochód netto (a nie brutto) zobowiązanego (OSNC z 1995r. Nr 3, poz. 43, glosy aprobujące Tadeusz Smyczyński OSP z 1995r. Nr 9, poz. 194, oraz Zdzisław Krzemiński „Monitor Prawniczy” z 1995r., Nr 4, str. 113).

Analiza materiału procesowego zgromadzonego w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że pozwany tytułem udziału w kosztach utrzymania małoletniego O. O. (1) powinien świadczyć alimenty w wysokości 1.000 zł miesięcznie.

Pozwany od 2019r. do sierpnia 2022r. pracował z przerwami w N., gdzie jego średnie miesięczne dochody, po odliczeniu kosztów dojazdu i wyżywienia, oscylowały w wysokości ok. (...) zł. W styczniu 2023r. pozwany pracował przez ok. 11 dni na terenie B. i H., gdzie otrzymał wynagrodzenie w wysokości ok.(...) zł. W okresie 07-22.02.2023r. pozwany pracował na terenie N. za wynagrodzeniem w wysokości ok. (...) zł.

Zdaniem sądu, możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają uznać, że jest on w stanie płacić 1.000 zł miesięcznie alimentów dla syna. Ponadto pozwany będzie mógł finansować wydatki związane ze swoim utrzymaniem.

Natomiast wydatki powyżej kwoty 1.000 zł miesięcznie powinny być finansowane przez matkę małoletniego – jako drugiego z rodziców – albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnej sytuacji materialnej.

Należy zaznaczyć, że matka małoletniego posiada na utrzymaniu jeszcze drugie dziecko, a ojciec małoletniego nie ma innych dzieci. Obecnie matka małoletniego ze względu na posiadanie (...) córki, pracuje w niepełnym wymiarze czasu pracy, prowadząc własną działalność gospodarczą w postaci zakładu (...). M. K. (1) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem, który otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. (...)zł miesięcznie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 133 § 1 i 135 kro, orzeczono jak w punkcie I sentencji, zasądzając kwotę po 1.000 zł miesięcznie alimentów dla małoletniego dziecka, poczynając od dnia wniesienia pozwu, tj. od 29.09.2021r.

W pozostałej części powództwo zostało oddalone jako niezasadne, tj. nie przyznano alimentów za czas sprzed wniesienia pozwu, albowiem nie ma niezaspokojonych potrzeb małoletniego dziecka – o których mowa w art. 137 § 2 kro – z tego okresu czasu, orzekając jak w punkcie II sentencji.

Z zeznań matki małoletniego złożonych na rozprawie (k.515) wynika, że wszystko co było potrzebne, to matka małoletniego kupowała synowi na bieżąco i obecnie nie ma niezaspokojonych potrzeb dziecka z czasu sprzed wniesienia pozwu.

O kosztach procesu rozstrzygnięto w trybie art. 100 kpc w myśl zasady stosunkowego rozdzielenia kosztów.

Do kosztów procesu po stronie powoda zaliczono wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem, według stawki minimalnej, tj. w wysokości 3.600 zł, zgodnie § 2 pkt 5, § 4 ust. 4, § 15 ust. 1 oraz § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 1800 ze zm.).

Do kosztów procesu po stronie pozwanego zaliczono wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem, według stawki minimalnej, tj. w wysokości 120 zł, zgodnie § 2 pkt 5, § 4 ust. 1 pkt 9, § 15 ust. 1 oraz § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 1800 ze zm.). Doliczono także uiszczoną opłatę sądową od wniosku o sporządzenie uzasadnienia postanowienia o zabezpieczeniu (k.396). Ponadto zaliczono wynagrodzenie pełnomocnika w postępowaniu zażaleniowym, w wysokości 30 zł (k.449).

Ponieważ w niniejszej sprawie żądanie zasądzenia alimentów za czas od wniesienia pozwu zostało uwzględnione w całości, a żądanie zasądzenia alimentów za czas sprzed wniesienia pozwu zostało w całości oddalone (czyli sąd uwzględnił 1 z 2 żądań pozwu) oznacza to, że każda ze stron przegrała sprawę w 1/2. W rezultacie zobowiązano pozwanego do zapłaty na rzecz powoda kwoty 1.675 zł, tytułem zwrotu części kosztów procesu, orzekając jak w punkcie III sentencji.

O kosztach sądowych rozstrzygnięto na mocy z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jt. Dz.U. z 2022r., poz. 1125 ze zm.) w związku z art. 100 kpc w części obciążającej pozwanego, a na mocy art. 113 ust. 4 w/w ustawy w części dotyczącej powoda, orzekając jak w punkcie IV sentencji.

W doktrynie prawa wskazano, że „uchylenie lub zmiana postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia może również nastąpić z urzędu w trybie art. 359 kpc.”

(Zbigniew Woźniak [w:] „Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz” pod redakcją Jacka Gołaczyńskiego, Warszawa 2012, str. 53)

Ponieważ doszło do zakończenia postępowania w pierwszej instancji i zasądzenia alimentów w wyroku, to w trybie art. 359 § 1 w związku z art. 13 § 2 kpc, uchylono jako zbędne, postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia powództwa, orzekając jak w punkcie V sentencji.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano wyrokowi w części zasądzającej alimenty z urzędu, na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, orzekając jak w punkcie VI sentencji.