Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 czerwca 2023 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS, ponownie ustalił wartość kapitału początkowego K. J. . Kapitał początkowy, ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku, wyniósł (...) zł. Ustalony w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest okresu od 1 stycznia 1980 roku do 31 grudnia 1989 roku; wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 64,20%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 64,20% przez kwotę (...) zł, tj. kwotę bazową, co wyniosło kwotę (...) zł. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego, ZUS przyjął okresy składkowe w ilości: 22 lat, 3 miesiące czyli 267 miesięcy oraz okresy nieskładkowe w ilości: 1 rok 9 miesięcy 5 dni czyli 21 miesięcy .

Zakład przyjął, że współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku - wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawczyni wynosi 69,30%.

Współczynnik ten służył do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi (...) zł.

Do ustalenia współczynnika przyjęto wiek w dniu 31 grudnia 1998 roku – po zaokrągleniu do pełnych lat – wynoszący 24 lata 5 dni .

ZUS nie uwzględnił , do ustalenia wartości kapitału początkowego okresu od 13.04.1984r. do 30.04.1984r. , z uwagi na to, że wnioskodawca nie podjął zatrudnienia po odbyciu służby wojskowej, zatem nie była opłacona składka na ubezpieczenie społeczne

[decyzja o ponownym ustaleniu kapitału początkowego strony nienumerowane akt ZUS]

Decyzją z dnia 18 lipca 2023 roku ( (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U z 2022, poz. 504 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.06. 2023 roku – przyznał wnioskodawcy - emeryturę od 13 lipca 2023 roku, tj. od osiągniecia wieku emertytalnego .

Podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego.

Emerytura stanowiła równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. W związku z przeliczeniem wartości kapitału początkowego z zastosowaniem wszystkich obowiązujących przepisów, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 579822,96 zł. Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 112198,53 zł, kwot środków ewidencjonowanych na subkoncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła – 51664,88 zł. , średnie dalsze trwanie życia – 210, miesięcy, wyliczona kwota emerytury – 3541,36 zł.

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26c ustawy emerytalnej: ( (...),53 + (...),88) / 210 = (...) zł.

Powyższą decyzją organ ZUS ustalił wysokość emerytury w oparciu o przeliczenie wartości kapitału początkowego z zastosowaniem – w ocenie organu, wszystkich obowiązujących przepisów.

[decyzja k. 7 część emerytalna akt ZUS]

Od powyższych decyzji, w dniu 2.08. 2023 roku odwołanie złożył K. J. , kwestionując, przyjęcie , przez ZUS, minimalnego wynagrodzenia za lat 1976-1979 , oraz przejęcie 210 miesięcy dalszego trwania życia. Wniósł o zmianę wysokości emerytury, a na rozprawie w dniu 13.11.2023r. wniósł o zastosowanie przez ZUS przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w latach 1976-1979.

[odwołanie k. 3-3 odwrót, e-protokół rozprawy z dnia 13.11.2023r. płyta CD k. 21]

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o oddalenie odwołań od obu decyzji .

[odpowiedź na odwołanie k. 6-7]

Zarządzeniem z 17 sierpnia 2023 roku sprawy o sygnaturach VIII U 1359/23 oraz VIII U 1358/23 zostały połączone celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia i dalej prowadzono pod sygnaturą akt VIII U 1358/23.

[zarządzenie z 17.08.2023 roku k. 8 akt VIII U 1359/23]

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

K. J. urodził się (...).

[okoliczność bezsporna]

Ubezpieczony, w okresie od 3 września 1973 roku do 7 maja 1984 roku, był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, w Krajowej Państwowej (...) w L.. W okresie 3.09.1973 do 22,06 1976- był uczniem (...) Szkoły Zawodowej (...). Od 23.06.1976r do 15.09.1976r jako mechanik napraw pojazdów samochodowych, od 16.09.1976r. do 18.09.1977r. jako kierowca. Od 19.09.1977r do 26.02.1978r, jako mechanik napraw pojazdów samochodowych, Od 27.02.1978r. do 20.10.1981r. jako kierowca , od 21.10.1981-9.05.1982 – dyspozytor, od 10.05-10.06.1982. – kierowca. W okresie 11.06.1982-30.04.1984- odbył czynną służbę wojskową. Od 1.05 do 7.05.1984r. jako kierowca

[świadectwo pracy k. 3 akt kapitałowych ZUS]

Wynagrodzenia w Krajowej Państwowej (...) w Ł. było kształtowane na podstawie stawki osobistego zaszeregowania. Obejmowało wynagrodzenie zasadnicze plus premie plus OC czyli dodatek za obsługę codzienna. Wynagrodzenie zależało od tzw. tonokilometrów czyli od ilości przejechanych kilometrów oraz od tonażu przewożonego ładunku. Wnioskodawca woził piasek, węgiel, koks. Każdy kurs i rodzaj przewożonego ładunku był ewidencjonowany na karcie drogowej przez Przedsiębiorstwo (...), Wynagrodzenie nie było stałe , było inne, w każdym miesiącu. Premia zależała od zaangażowania w prace. Oceny pracownika dokonywał dyspozytor.

[ zeznania świadków: Z. B. , K. S., R. P., e-protokół rozprawy z dnia 20.12.2023r. płyta CD k. 32, zeznania wnioskodawcy e-protokół rozprawy z dnia 20.12.2023r. płyta CD k. 32]

Wnioskodawca nie posiada dokumentacji potwierdzającej ilość przejechanych kilometrów, ani rodzaj przewożonego ładunku w latach 1976-1979 ,

[zeznania wnioskodawcy e-protokół rozprawy z dnia 20.12.2023r. płyta CD k. 32]

Wnioskodawca złożył do akt ubezpieczeniowych zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z Krajowej Państwowej (...) w Ł. z lat 1980-1982. Pracodawca wskazał stosunek wynagrodzenia wnioskodawcy do rocznego przeciętnego wynagrodzenia : w 1980 r- 107,91%, 1981 -122,85%

[zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 5 akt kapitałowych ZUS]

Przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 1980r. – wynosiło 72 480 zł. (6040x12) , w 1981 0- 92268 zł (7689x12) , w 1982 – (...) (11631x12)

( dane z internetu)

Świadek K. S. okazał na rozprawie w dniu 20.12.2023r. własną decyzję ZUS o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 2.12.2019r., oraz decyzję z dnia 7.05./2020r. o przeliczeniu kapitału początkowego- wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadka wynosi 78,37%, przy przyjęciu za rok 1979 – wwpw czyli - wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 32,26 %, za rok 1980 – 107,91%

[ decyzje K. S. k. 30 odwr. , e-protokół rozprawy z dnia 20.12.2023r. płyta CD k. 32]

Decyzją z dnia 19 lipca 2004 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS ustalił wartość kapitału początkowego wnioskodawcy . Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniósł (...)zł. Ustalony w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest okresu od 1 stycznia 1980 roku do 31 grudnia 1989 roku wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 59,06 %. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,06 % przez kwotę (...) zł, tj. kwotę bazową, co wyniosło kwotę (...) zł. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego przyjęto okresy składkowe w ilości: 21 lat, 3 miesiące i 21 dni. Nieskładkowe – 1 rok, 8 miesięcy, 9 dni.

[decyzja o ustaleniu kapitału początkowego k. 20-21 akt kapitałowych ZUS]

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego, zebranego w aktach niniejszej sprawy także osobowe źródła dowodowe czyli zeznania świadków i wnioskodawcy. Świadkowie jednoznacznie zeznali, ze wynagrodzenia wnioskodawcy były kształtowane na podstawie stawki osobistego zaszeregowania. Obejmowało wynagrodzenie zasadnicze plus premie plus OC czyli dodatek za obsługę codzienna. Wynagrodzenie zależało od tzw. tonokilometrów czyli od ilości przejechanych kilometrów oraz od tonażu przewożonego ładunku. Wnioskodawca woził piasek, węgiel, koks. Każdy kurs i rodzaj przewożonego ładunku był ewidencjonowany na karcie drogowej przez Przedsiębiorstwo (...), Wynagrodzenie nie było stałe , było inne, w każdym miesiącu. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków , gdyż znalazły potwierdzenia w zeznaniach wnioskodawcy. Natomiast tylko świadek R. P. zeznał, że wynagrodzenia wnioskodawcy przekraczały średnią krajową. Sąd, jednak , nie dał wiary zeznaniom świadka, w tym zakresie, dokonując analizy w oparciu o inne źródła dowodowe i tak , przeanalizował okazane na rozprawie w dniu 20.12.2023r. przez świadka K. S. własne decyzje ZUS o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 2.12.2019r., oraz decyzję z dnia 7.05./2020r. o przeliczeniu kapitału początkowego - z tej decyzji wynikało . ze wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadka wynosi 78,37%, ale - przy przyjęciu za rok 1979 – wwpw czyli - wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 32,26 %, co implikuje uprawnioną tezę , ze wynagrodzenie – w roku np. 1979r. nie przekraczały średniej krajowej. Owszem w roku 1980 – wwpw wyniósł 107,91% czyli przekroczył średnią . Ale wnioskodawca przedstawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z Krajowej Państwowej (...) w Ł. z lat 1980-1982. , w którym pracodawca wskazał stosunek wynagrodzenia wnioskodawcy do rocznego przeciętnego wynagrodzenia : w 1980 r- 107,91%, 1981 -122,85%. Ale , z tak ukształtowanego wynagrodzenia w 1980r- nie wynika poziom wynagrodzenia np. w 1979r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 1251) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a i 50e i 184.

Zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 ustawy emerytalnej podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

W myśl art. 26 ustawy emerytalnej emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 ustawy przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183 cytowanej ustawy.

Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach.

Średnie dalsze trwanie życia czyli podstawowy element tablicy trwania życia wyrażający średnią liczbę lat, jaką ma jeszcze do przeżycia osoba w wieku x przy założeniu umieralności z okresu, dla którego opracowano tablice trwania życia. ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach.

Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2. Dlatego przyjęte, przez ZUS , w zaskarżonej decyzji średnie dalsze trwanie życia dla wnioskodawcy ( 210,00 miesięcy ) jest zgodny z prawem.

Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

W myśl art. 173 ust. 1 ustawy emerytalnej dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Zgodnie z ust. 3 wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie cytowanej ustawy.

Stosownie do treści art . 174 ust. 1 cytowanej ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym, niż określony w art. 5 ust. 2. (ust. 2)

Według art. 8 cytowanej ustawy przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz przy obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okresy ubezpieczenia za granicą, jeżeli tak stanowią umowy międzynarodowe.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 roku (ust. 3).

Dodatkowo wyjaśnić w tym miejscu należy, że instytucja kapitału początkowego została wprowadzona ustawą z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i jest ona związana z odmiennymi od dotychczasowych zasadami ustalania emerytury, którą oblicza się na podstawie sumy składek zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym w całym okresie ubezpieczenia (art. 25 ust. 1 tej ustawy). Dotychczasowe zasady obowiązują w stosunku do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 roku.

Zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy emerytalnej, dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy, który stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 (art. 173 ust. 2 ustawy emerytalnej). Zgodnie z art. 173 ust. 3 cytowanej ustawy wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy, tj. na dzień 1 stycznia 1999 roku.

Stosownie do treści art. 174 ust. 1 ustawy emerytalnej, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. W ust. 2 art. 174 ustawy emerytalnej, postanowiono zaś, że przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem 1 stycznia 1999 roku: 1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6; 2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5; 3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Dodać należy, że katalog z art. 174 ust. 2 ustawy emerytalnej ma charakter zamknięty w tym sensie, że okresy w nim nieprzewidziane nie mogą zostać uwzględnione.

[tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 11 marca 2005 roku, III AUa 1380/04, OSA 2006/6/20; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 6 grudnia 2016 roku, III AUa 274/16]

Natomiast na mocy art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej powołanej ustawy prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności, istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Zgodnie, natomiast z treścią art. 15 ust. 2a cytowanej ustawy o emeryturach i rentach z FUS, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego, w tym okresie, minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

[tak: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2003 roku o sygn. III UZP 2/03 opubl. w OSNAPiUS z 2003 roku nr. 14 , poz. 338]

W myśl § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. z 2011 roku, nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Należy podkreślić, że Sąd nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe. Mając to na uwadze, Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe, obejmujące analizę dostępnej dokumentacji związanej ze spornym okresem zatrudnienia wnioskodawczyni.

Wskazana regulacja § 21 ust. 1 powołanego rozporządzenia stanowiąca odpowiednik obowiązującego do dnia 23 listopada 2011 roku § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza jednak, aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego.

[tak stanowi m. in. teza wyroku Sądu Najwyższego z 25 lipca 1997r. - II UKN 186/97, OSNAP 1998/11/324, a także wyroki: Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 4 marca 1997r. - III AUa 105/97, Apel. W-wa 1997/2/7, Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 27 czerwca 1995 - III Aur 177/95, OSA 1996/10/32]

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe, obejmujące analizę dostępnej dokumentacji, związanej z okresem 1976-1979, zatrudnienia wnioskodawcy, co dało podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji, w świetle postawionych jej zarzutów.

Wysokości wynagrodzenia lub danego składnika wynagrodzenia nie można ustalać w sposób przybliżony, ale pewny, na podstawie konkretnego dokumentu bądź jego kopii, który zachował się w dokumentacji osobowej ubezpieczonej. Chodzi tutaj o umowy pracę czy angaże, w których zawarte są dane, dotyczące wynagrodzenia. W takim wypadku, uwzględnić można składniki wynagrodzenia, które są pewne, wypłacane były w danym okresie, stałe i w określonej wysokości.

[tak: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 18 stycznia 2012 r., III AUa 1555/11, LEX nr 1113058]

Z dokonanych ustaleń wynika, że ubezpieczony, w okresie od 3 września 1973 roku do 7 maja 1984 roku, był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, w Krajowej Państwowej (...) w L.. W okresie 3.09.1973 do 22,06 1976- był uczniem (...) Szkoły Zawodowej (...). Od 23.06.1976r do 15.09.1976r jako mechanik napraw pojazdów samochodowych, od 16.09.1976r. do 18.09.1977r. jako kierowca. Od 19.09.1977r do 26.02.1978r, jako mechanik napraw pojazdów samochodowych, Od 27.02.1978r. do 20.10.1981r. jako kierowca , od 21.10.1981-9.05.1982 – dyspozytor, od 10.05-10.06.1982. – kierowca. W okresie 11.06.1982-30.04.1984- odbył czynną służbę wojskową. Od 1.05 do 7.05.1984r. jako kierowca

Z dokonanych ustaleń wynika, że wynagrodzenia w Krajowej Państwowej (...) w Ł. było kształtowane na podstawie stawki osobistego zaszeregowania. Obejmowało wynagrodzenie zasadnicze plus premie plus OC czyli dodatek za obsługę codzienna. Wynagrodzenie zależało od tzw. tonokilometrów czyli od ilości przejechanych kilometrów oraz od tonażu przewożonego ładunku. Wnioskodawca woził piasek, węgiel, koks. Każdy kurs i rodzaj przewożonego ładunku był ewidencjonowany na karcie drogowej przez Przedsiębiorstwo (...), Wynagrodzenie nie było stałe , było inne, w każdym miesiącu. Premia zależała od zaangażowania w prace. Oceny pracownika dokonywał dyspozytor.

Wnioskodawca nie posiada dokumentacji potwierdzającej ilość przejechanych kilometrów, ani rodzaj przewożonego ładunku w latach 1976-1979 ,

Przeprowadzone postępowanie dowodowe miało na celu ustalić czy wysokość wynagrodzenia, jaką wnioskodawca otrzymywał za pracę, wykonywaną w (...) w latach 1976-1979 , była na poziomie średniej krajowej.

Ale brak podstaw do przyjęcia takiego wniosku na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego. Z dokonanych ustaleń wynika, że tylko świadek R. P. zeznał, że wynagrodzenia wnioskodawcy przekraczały średnią krajową. Ponieważ Sąd, nie dał wiary zeznaniom świadka, w tym zakresie, dokonał analizy w oparciu o inne źródła dowodowe, i tak , przeanalizował okazane na rozprawie w dniu 20.12.2023r. przez świadka K. S. własne decyzje ZUS o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 2.12.2019r., oraz decyzję z dnia 7.05./2020r. o przeliczeniu kapitału początkowego - z tej decyzji wynikało . ze wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadka wynosi 78,37%, ale - przy przyjęciu za rok 1979 – wwpw czyli - wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 32,26 %, co implikuje uprawnioną tezę , ze wynagrodzenie – w roku np. 1979r. nie przekraczały średniej krajowej. Owszem w roku 1980 – wwpw wyniósł 107,91% czyli przekroczył średnią . Ale wnioskodawca przedstawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z Krajowej Państwowej (...) w Ł. z lat 1980-1982. , w którym pracodawca wskazał stosunek wynagrodzenia wnioskodawcy do rocznego przeciętnego wynagrodzenia : w 1980 r- 107,91%, 1981 -122,85%.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca przedstawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z Krajowej Państwowej (...) w Ł. z lat 1980-1982. , w którym pracodawca wskazał stosunek wynagrodzenia wnioskodawcy do rocznego przeciętnego wynagrodzenia : w 1980 r- 107,91%, 1981 -122,85%.

Ale , z tak ukształtowanego wynagrodzenia w 1980r. i 1981r.- nie wynika poziom wynagrodzenia w latach 1976-1979r.

Wobec powyższego , Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.