Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Brzezinach wyrokiem z dnia 15 grudnia 2021 roku, wydanym w sprawie z powództwa W. J. przeciwko (...) SP z o.o. z siedzibą w P. o zapłatę:

1.  zasądził od pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. na rzecz powoda W. J. kwotę 5.145,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie naliczanymi od dnia 17 maja 2018 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądził od pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. na rzecz powoda W. J. kwotę 2.817,74 zł tytułem kosztów postępowania wraz z odsetkami za opóźnienie naliczanymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Apelację od tego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w całości. We wniesionym środku zaskarżenia apelujący zarzucił wyrokowi:

1)  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 25 ust. 2b w zw. z art. 23 ust. 1, 2 i 3 Konwencji, o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i Protokół podpisania, sporządzone w G. 19 maja 1956 r., poprzez niezastosowanie się do wymogów powołanych przepisów co do sposobu obliczenia odszkodowania oraz limitu kwotowego odpowiedzialności przewoźnika, co w sposób istotny wpłynęło na zakres odpowiedzialności pozwanego.

2)  naruszenie przepisów postępowania tj. art. 227 k.p.c. i art. 229 k.p.c., poprzez pominięcie dowodu w postaci załączników do pisma procesowego z dnia 18 lutego 2020 r., oraz pominięcie faktów z tych dowodów wynikających, tj. informacji o wadze uszkodzonego towaru, któremu powód nie zaprzeczył, co miało istotne znaczenie dla oceny sprawy pod kątem ograniczenia odpowiedzialności pozwanego wynikającego z przepisów art. 25 ust. 2b w zw. z art. 23 ust. 1,2 i 3 Konwencji CMR.

W konsekwencji podniesionych zarzutów apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 598,37 zł wraz odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 17 maja 2018 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie w całości jako oczywiście bezzasadnej i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu za postępowanie II- instancyjne, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja w zakresie meritum sprawy jest niezasadna i jako taka nie może wywrzeć zamierzonego przez skarżącego skutku w postaci uwzględnienia jego wniosków apelacyjnych. W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy należycie ustalił stan faktyczny oraz dokonał wnikliwej i prawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. W oparciu o tę ocenę wyprowadził również trafne wnioski jurydyczne. Jednocześnie swoje stanowisko wyczerpująco i przekonująco uzasadnił. Z tego względu dokonane ustalenia faktyczne i przedstawioną argumentację dotyczącą zastosowania przepisów prawa materialnego Sąd odwoławczy podziela i przyjmuje za własne, zwłaszcza że apelujący nie przedstawił zarzutów, które mogłyby poddać w wątpliwość prawidłowość zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Niezasadnym jest zarzut naruszenia art. 25 ust. 2b w zw. z art. 23 ust. 1, 2 i 3 Konwencji, o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR).

W niniejszej sprawie strony łączy umowa przewozu, do której zastosowanie mają przepisy Konwencji z dnia 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (Dz. U. z 1962 r., nr 49, poz. 238). Podczas transportu samochodu osobowego marki N. (...) o nr rej. (...) z Belgii do Polski uszkodzeniu uległa szyba czołowo w pojeździe, co zostało odnotowane w liście przewozowym.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 Konwencji CMR, w razie uszkodzenia przesyłki przewoźnik płaci kwotę, o którą obniżyła się wartość towaru, obliczoną według wartości towaru ustalonej zgodnie z artykułem 23, ustępy 1, 2 i 4. Jak już wynika z treści przytoczonego przepisu, do obliczania wartości towaru w przypadku jego uszkodzenia nie stosuje się ustępu 3 artykułu 25, zatem wyliczenia dokonane w apelacji przez skarżącego na podstawie tego przepisu nie mogą mieć zastosowania w niniejszej sprawie. Do obliczenia odszkodowania za uszkodzenie towaru będą miały natomiast zastosowanie przepisy ustępu 1 i 2, zgodnie z którymi odszkodowanie to oblicza się według wartości towaru w miejscu i w okresie przyjęcia go do przewozu, a wartość towaru określa się według ceny giełdowej lub w razie jej braku według bieżącej ceny rynkowej, a w braku jednej i drugiej - według zwykłej wartości towarów tego samego rodzaju i jakości. Jednocześnie należy wskazać, że wbrew zapatrywaniu skarżącego, w niniejszej sprawie nie ma zastosowania art. 25 ust. 2 pkt b Konwencji CMR. Szyba czołowa samochodu, będąca jego częścią składową, połączona z jego konstrukcją nie stanowi bowiem części przesyłki. Wszystkie elementy kompletnego samochodu stanowią integralną całość, a uszkodzenie jakiegokolwiek komponentu jest równoznaczne z uszkodzeniem całego samochodu i obniżeniem jego wartości. Z tego też względu uszkodzenie zamontowanej w samochodzie szyby czołowej jest równoznaczne z uszkodzeniem całości samochodu, a w konsekwencji obniżeniem wartości całej przesyłki przez uszkodzenie. Z tej też przyczyny, wysokość należnego odszkodowania w przypadku uszkodzenia samochodu może doznać ograniczeń jedynie na podstawie art. 25 ust. 1 pkt a Konwencji CMR, a zatem nie może przewyższać kwoty, którą należałoby zapłacić w razie zaginięcia całej przesyłki.

Wartość odszkodowania winna zatem być równa kosztom naprawy pojazdu w maju 2018 r., która została wyceniona przez biegłego na kwotę 5.414,87 zł brutto przy zastosowaniu cen części oryginalnych i średnich stawek za roboczogodzinę w tym okresie. Kwota ta z pewnością nie przewyższa wartości całego pojazdu, zatem nie ma podstaw do jej obniżenia.

Wobec powyższego zarzut naruszenia art. 25 ust. 2b w zw. z art. 23 ust. 1, 2 i 3 Konwencji, o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zarzut naruszenia art. 227 k.p.c. i art. 229 k.p.c. nie może się ostać.

Mając na uwadze, iż do ustalenia wartości odszkodowania zastosowania nie ma art. 23 ust. 3 Konwencji CMR, kwestia ustalenia wagi uszkodzonego towaru nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, zatem dowody na te fakty winny podlegać pominięciu, jak słusznie uczynił Sąd Rejonowy.

W tym stanie rzeczy Sąd odwoławczy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono w oparciu o art. 98 k.p.c. w zw. art. 99 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c., statuujący zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Pozwany przegrał proces w całości, a zatem jest zobowiązany do zwrotu na rzecz strony powodowej kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 450 zł, stosownie do § 10 ust. 1 pkt 1 w związku z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 z późn. zm.).