Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2025 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Beata Mierzejewska-Piekarska
Protokolant:	Sekr. sąd. Paulina Górczak

po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2025 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa G. S., F. S.

przeciwko P. S.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty od P. S. na rzecz małoletniego F. S. PESEL (...) ostatnio zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 31 lipca 2020 roku w sprawie sygn. akt I C 1130/20 z kwoty 600 złotych do kwoty 850 złotych (osiemset pięćdziesiąt) miesięcznie płatne z góry do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat do rąk matki D. S., poczynając od dnia 4 marca 2024 roku;

2.  podwyższa alimenty od P. S. na rzecz małoletniej G. S. PESEL (...) ostatnio zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 31 lipca 2020 roku w sprawie sygn. akt I C 1130/20 z kwoty 900 złotych do kwoty 1200 złotych (tysiąc dwieście) miesięcznie płatne z góry do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat do rąk matki D. S., poczynając od dnia 4 marca 2024 roku;

3.  oddala powództwo w pozostałej części;

4.  znosi wzajemnie między stronami koszty procesu;

5.  odstąpić od odciążania pozwanego kosztami sądowymi;

6.  wyrokowi w punkcie 1 i 2 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

sędzia Beata Mierzejewska-Piekarska

Sygn. akt III RC 159/24

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 4 marca 2024 roku powodowie G. S. oraz F. S. reprezentowani przez matkę D. S. domagali się podwyższenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 31 lipca 2020 roku w sprawie sygn. akt I C 1130/20 od pozwanego P. S. na rzecz małoletniego powoda F. S. z kwoty 600 zł na 1400 zł zaś na rzecz G. S. z kwoty 900 do kwoty po 1800 zł miesięcznie płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie nieterminowej płatności którejkolwiek z rat od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu żądania pozwu wskazano, że od daty orzeczenia ostatniego obowiązku alimentacyjnego minęło ponad 4 lata w tym czasie potrzeby małoletnich uległy zmianom nie tylko z uwagi na większe potrzeby dzieci związane z ich dorastanie ale także z uwagi na znaczący spadek siły nabywczej pieniądza. W ocenie matki miesięczne koszty utrzymania powodów kształtują się odpowiednio na poziomie po 2780 zł jeśli chodzi o G., zaś co do F. jest to kwota po 2231 zł. Zdaniem D. S. pozwany prowadzi dobrze prosperująca firmę transportową, posiada duży majątek, który obejmuje kilka nieruchomości z kolei jej dochody są skromne i nie wystarczają na zaspokojenie wszystkich niezbędnych potrzeb powodów.

Do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej G. zaliczono m.in: wyżywienie 600 zł, opłaty mieszkaniowe 320 zł, środki czystości i kosmetyczne 150 zł, odzież, obuwie 300 zł, ortodonta 100 zł, wyjazdy wakacyjne 250 zł, kieszonkowe 200 zł, rozrywka 100 zł, wydatki szkolne 100 zł, koszty dojazdu do szkoły 100 zł, składki szkolne 40 zł, korepetycje z j. angielskiego 200 zł, Internet 20 zł, leki witaminy 100 zł, pomoce naukowe ( Ipad) 200 zł.

Zaś odnosząc się do potrzeb F. wydatki obejmują m.in: wyżywienie 600 zł, opłaty mieszkaniowe 320 zł, środki czystości i kosmetyczne 80 zł, odzież, obuwie 250 zł, ortodonta 100 zł, wyjazdy wakacyjne 200 zł, obiady w szkole 100 zł, rozrywka 100 zł, wydatki szkolne 40 zł, koszty dojazdu do szkoły 50 zł, składki szkolne 65 zł, dodatkowe zajęcia z języka angielskiego 181,25 zł, leki witaminy 80 zł, wydatki na paliwo i samochód 100 zł, fryzjer 35zł, inne wydatki szkolne na cykliczne wyjścia i wycieczki 30 zł. (k.3-5)

W odpowiedzi na pozew z dnia 27 marca 2024r. P. S. uznał powództwo do kwoty 1100 zł na rzecz małoletniej G. zaś na rzecz F. uznał powództwo do kwoty 750 zł, domagając się oddalenie powództwa w pozostałej części. (k.85-92)

W uzasadnieniu wskazał, że nie kwestionuje, iż od ostatniego orzeczenia o wysokości obowiązku alimentacyjnego zwiększyły się potrzeby powodów, nie zgadza się natomiast z dochodzoną w pozwie kwotą, bowiem w jego ocenie jest ona zawyżona, nie odpowiada jego możliwościom zarobkowym i obecnej sytuacji materialnej. Wskazał także, że w ostatnich 12 miesiącach przelał na konto matki powodów obok obowiązku alimentacyjnego kwotę 1050 zł na dodatkowe potrzeby dzieci m.in. na wycieczkę, czy urodziny F.. Na konto córki przelał zaś kwotę 630 zł. Podkreślił, że obecnie ciążą na nim liczne zobowiązania związane z koniecznością spłaty byłej żony (z tytułu podziału majątku) oraz te zaciągnięte na potrzeby rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

F. S. ur. (...) pochodzą ze związku małżeńskiego D. S. i P. S.. Małżeństwo stron zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 31 lipca 2020 roku w sprawie o sygn. akt I C 1130/20. Przedmiotowym wyrokiem wykonywanie władzy nad małoletnimi dziećmi powierzono obojgu rodzicom, nie rozstrzygano o kontaktach pozwanego z dziećmi, zaś w pkt IV zasądzono na rzecz małoletnich G. S. tytułem alimentów kwotę po 900 zł, zaś na rzecz F. S. kwotę po 600 zł płatnych do rąk matki D. S. do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W dacie wydania wyroku małoletni F. S. miał 5 lat rozpoczynał naukę w przedszkolu, małoletnia G. zaś miała 13 lat, była uczennicą VII klasy Szkoły Podstawowej. Dzieci były ogólnie zdrowe.

D. S. miała 39 lat. Mieszkała w wynajmowanym mieszkaniu. Planowała zakup własnego mieszkania, po tym jak otrzyma spłatę wynikającą z rozliczeń majątkowych z byłym, małżonkiem. Była zatrudniona jako handlowiec, osiągała z tego tytułu dochody w wysokości ok. 2500 zł. Posiadała orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Spłacała kredyty zaciągnięte wspólnie przez małżonków w trakcie trwania małżeństwa.

Pozwany P. S. miał 40 lat. Zatrudniony był jako kierowca w transporcie międzynarodowym, osiągał z tego tytułu dochody w wysokości ok. 5.000 zł. Zamieszkiwał sam w domu, który należał wówczas do małżonków. W skład majątku wspólnego stron wchodziła wówczas nieruchomość w Ż.. Pozwany deklarował wówczas spłatę żony w wysokości 230.000 zł, tak aby nieruchomość stanowiła jego wyłączną własność. Z dziećmi miał dobre relacje, często się z nimi widywał, matka powodów nie utrudniała mu kontaktów z dziećmi.

Obecnie F. S. ma 8 lat. Powód zamieszkuje z matką i starszą siostrą. Chodzi do 3 klasy Szkoły Podstawowej. W związku z nauką matka małoletniego ponosi koszty z nią związane m.in.: rada rodziców, ubezpieczenie 40 zł, składki na wycieczki i wyjazdy szkolne 50 zł. Powód korzysta również z posiłków oferowanych w szkole ich koszt to wydatek 150 zł. Powód od niedawna uczęszcza na zajęcia z basenu, które odbywają się raz w tygodniu, koszt jednej lekcji to wydatek 60 zł (60 zł x 4=240 zł.), na basen zawozi go pozwany. Na usprawiedliwione miesięczne koszty utrzymania powoda składają się również: wyżywienie 400 zł, zakup odzieży i obuwia 150 zł, środków czystości i kosmetyków 80 zł, wyjścia z rówieśnikami w tym w miejsca kultury i rozrywki 100 zł, fryzjer 35 zł, leki 50 zł, koszty utrzymania domu 100 zł. Pozwany ma wadę wzroku i chodzi w okularach, które sfinansował mu pozwany. Powód gra także w piłkę. Matka powoda planuje założenie synowi aparatu ortodontycznego. Pozwany wyraził chęć ewentualnego pokrycia części kosztów związanych z jego założeniem. Łączny, miesięczny koszt utrzymania F. wynosi ok. 1600-1900 zł.

Obecnie G. S. ma 17 lat. Uczęszcza do 3 klasy Liceum(...) kierunek biologia-polski-angielski o profilu psychologicznym. Powódka cierpi na dolegliwości żołądkowe, ma nadwrażliwość jelit. Aktualnie wizyty lekarskie odbywają się w ramach funduszu NFZ. Matka powódki ponosi natomiast wydatki związane z zakupem leków 100 zł. Powódka przyjmuje także leki hormonalne, których miesięczny koszt wynosi 100 zł. G. jest pod opieką ortodonty, ma założony aparat, do którego pozwany dołożył 600 zł, obecnie wizyty kontrolne odbywać się będą co dwa miesiące, a koszt jednej wizyty to 75 zł (150 zł: 2=75 zł/msc). Powódka ma wadę wzroku i chodzi w okularach, które sfinansowała jej matka. Wakacje 2024 roku powódka spędziła w Szwajcarii u swojego wujka, była tam ze swoim chłopakiem. Koszty wyjazdu, wyniósł ok. 2500 zł i poniosła je matka powódki. Abonament telefoniczny w którym ma dostęp do Internetu opłaca jej pozwany. Powódka chodzi na korepetycje z języka angielskiego, za które płaci 200 zł miesięcznie. P. S. w razie konieczności dowozi córkę do szpitala, ostatni raz zawiózł ją niedawno. W ramach prezentu urodzinowego dla córki pozwany przelał jej na konto kwotę 200 zł, na S. także otrzymała od niego kwotę 300 zł. Za 250 zł kupił jej także aifreya. Powódka dwukrotnie była u ojca na obiedzie, pozwany zaprasza córkę do siebie, a ta korzysta z tych zaproszeń.

Na usprawiedliwione miesięczne koszty utrzymania powódki składają się również: wyżywienie 600 zł, zakup odzieży i obuwia 200 zł, środków czystości i kosmetyków 150 zł, wyjścia z rówieśnikami w tym w miejsca kultury i rozrywki 100 zł, leki związane z leczeniem jelit oraz leki hormonalne, łącznie 200 zł, koszty utrzymania domu 250 zł. Łączny, miesięczny koszt utrzymania powódki wynosi ok. 1800-2000 zł.

D. S. ma 44 lata. Obecnie zatrudniona jest jako pomocnik w księgowości firmie (...) sp.c. Osiąga z tego tytułu dochody w wysokości 5.000 zł. Przed styczniem jej dochody wynosiły ok. 3.300 zł. W 2020 roku otrzymała od pozwanego kwotę 230.000 zł z tytułu podziału majątku. W 2021 roku zakupiła nieruchomość w postaci domu w D. za kwotę 330.000 zł, który następnie wyremontowała i sprzedała z zyskiem za kwotę 880.000 zł, bowiem nie bywa w stanie utrzymać nieruchomości. Za uzyskane środki zakupiła mieszkanie o pow. 61 m ² z garażem za kwotę 640.000 zł usytuowane w K. przy ul. (...), którego jest właścicielką i w którym obecnie mieszka wraz z dziećmi. Resztę środków przeznaczyła na spłatę zadłużenia, które zaciągnęła na potrzeby wykończenia domu. Jest właścicielką samochodu marki R. (...) z 2014r., który zakupiła za kwotę 28.000 zł. Posiada oszczędności w wysokości 60.000 zł, pochodzące ze sprzedaży domu.

P. S. od dnia 1 stycznia 2025 roku zawiesił prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą z uwagi na przebytą operacje kolana (artroskopia), którą przeszedł w grudniu 2024 r. Hospitalizowany był wówczas w szpitalu przez 3 dni, zaś od 30 grudnia 2024r. do 28 lutego 2025 roku przebywał na zwolnieniu lekarskim. Obecnie zakończył zwolnienie lekarskie. Nie zarejestrował się także jako bezrobotny w Urzędzie Pracy. Dotychczas nie starał się o orzeczenie o niepełnosprawności. Od niedawna pracuje na umowę zlecenie jako taksówkarz przez 6 godzin dziennie, bowiem po dłuższej pracy drętwieje mu noga. Jego dochód za rok 2023 wyniósł ok. 100.000 zł, zaś za 2024 rok dochody te wynosiły ok. 105.000 zł. Jest właścicielem dwóch nieruchomości, które dostał od rodziców w 2021r. są to działki rolne – jedna o pow. 90 arów usytuowana w miejscowości S.. Na powierzchni 50 arów jego rodzice uprawiają nadal ziemniaki i zboże, reszta działki to łąka. Aktualnie mieszka w K. z nową partnerką A. G. w lokalu, który jest jej własnością. Pozwany jest właścicielem maszyn zakupionych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, posiada m.in. ciężarówkę-ciągnik siodłowy M. z 2011r. o wartości 20.000 zł, samochód marki H. (...) z 2006r. o wartości 10.000 zł, który został zakupiony dwa lata temu. W listopadzie 2024 roku sprzedał dom w którym dotychczas mieszkał za kwotę 600.000 zł. Pozyskane środki przeznaczył na spłatę długu 200.000 zł, który zaciągnął, aby spłacić byłą małżonkę, kwotę 42.000 zł przeznaczył na spłatę zadłużenia wynikającego z opłat leasingowych za ciężarówkę. Aktualnie posiada oszczędności w kwocie 250.000 zł. Jest także współwłaścicielem w 1/3 części samochodu marki T. (...), który zakupił wraz z partnerką.

Obowiązek alimentacyjny reguluje systematycznie, nie posiada żadnych zaległości z tego tytułu. Pozwany ma stały kontakt z synem F. z którym widuje się co weekend albo co drugi, ostatnio był we wszystkie weeknedy, małoletni przebywa wówczas u ojca od piątku do niedzieli, ponadto zdarza się, że powód widuje się z ojcem również w ciągu tygodnia. Wówczas pozostaje na jego utrzymaniu. Obok alimentów powód otrzymuje od pozwanego prezenty na urodziny, ojciec dokłada ma do quada. Pozwany zabiera również syna do babci oraz do rodziców obecnej partnerki. Pozwany kupuje synowi ubrania i buty, ostatnio kupił mu halówki. Zakupione przez ojca gry planszowe częściowo zabiera do domu, a część zostawia u pozwanego. Dwa lata temu pozwany zakupił synowi hulajnogę, kupuje mu także inne zabawki. Chłopiec spędza także ferie i wakacje z ojcem, w wakacje dzieci były z nim na wakacjach przez 8 dni, w czasie wakacji pozostają one na jego utrzymaniu. W 2023 roku zabrał syna na wycieczkę po Polsce.

dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach w sprawie I C 405/21 (k.9), orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego (k.10-12), zaświadczenie lekarskie (k.13-14), opinia psychologiczna (k.15), wniosek o wydanie zezwolenia na edukację domową wraz z umową (k. 16-18), dokumentacja bankowa wraz z wykazem operacji (k. 33-39), wydruk wiadomości e-mailowych (k. 54-62),

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dokumenty, na podstawie których poczyniono ustalenia odnośnie aktualnej sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych pozwanego oraz sytuacji powoda. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, nie wzbudzały również wątpliwości Sądu, co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści. Sąd ustalenia faktyczne poczynił również na podstawie zeznań przedstawicielki ustawowej powodów D. S. oraz zeznań pozwanego P. S., które w części zostały uznane przez Sąd za wiarygodne, gdyż były spójne z pozostałym materiałem dowodowym. Sąd nie dal wiary co do wskazanych przez D. S. kosztów utrzymania małoletnich powodów, m.in. kosztów odzieży i obuwia, kosztów wyżywienia oraz utrzymania domu.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W myśl art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Celem obowiązku alimentacyjnego jest zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego dziecka. Możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego nie określa się wyłącznie na podstawie rzeczywistych zarobków i dochodów. Nawet trudna sytuacja materialna rodzica nie zwalnia go od obowiązku świadczenia alimentów na potrzeby dzieci. Rodzic jest zobowiązany dzielić się z dzieckiem nawet bardzo szczupłymi dochodami. Natomiast w sytuacjach skrajnych, zaspokojenie potrzeb małoletnich dzieci może nastąpić nawet kosztem części składników majątkowych (wyrok SN z 30.06.2021 r., I NsNc 79/20, LEX nr 3194273).

Stosownie do art. 138 § 1 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać dotyczącego obowiązku alimentacyjnego dla stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o. należy brać pod uwagę czy istniejące okoliczności– na tle sytuacji ogólnej – mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków po jego wydaniu (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 RMP 1988 nr 6 poz. 60 punkt VIII).

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Poprzez "zmianę stosunków", o której mowa w powyższym przepisie należy zatem rozumieć zmianę okoliczności wpływających na przesłanki wyznaczające zakres świadczeń alimentacyjnych. Zmiana taka będzie więc uzasadniona w przypadku zmiany usprawiedliwionych potrzeb małoletniego lub w przypadku zmiany zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego nie posiada jednoznacznej definicji, gdyż nie ma stałego kryterium odniesienia. Decydują o nich okoliczności konkretnego przypadku (Wyrok SR w Zduńskiej Woli z 3.09.2020 r., III RC 21/20, LEX nr 3147497).

Przenosząc powyższe rozważania na kanwę niniejszej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć że punktem wyjścia do ustalenia czy w sprawie rzeczywiście doszło do zmiany stosunków w rozumieniu powołanego wyżej przepisu jest ustalenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego oraz usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych.

Poza wszelkim sporem pozostaje, że małoletni F. S. i G. S. ze względu na wiek i brak majątku, nadal nie są w stanie utrzymać się samodzielnie i to rodzice są stale obowiązani do ich utrzymania. W tym miejscu należy zauważyć, że od ostatniego orzeczenia obowiązku alimentacyjnego minęło 4 lata, a zmianie uległy przede wszystkim wydatki na edukację obojga powodów oraz leczenie w przypadku G..

Należy podkreślić, że ojciec powodów pracuje na jako taksówkarz, z jego deklaracji wynika, że pracuje jedynie przez 6 godzin dziennie. Ma zawieszoną działalność gospodarczą. Sąd nie dał wiary matce powodów, jakoby miesięczny koszt ich utrzymania był tak wysoki i wynosił 2231 zł F. S., zaś w przypadku G. S. 2780 zł, że determinowałby płacenie alimentów przez pozwanego alimentów w wysokości po 1400 zł na rzecz F., 1800 zł na rzecz G..

Na podstawie analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił, że koszt miesięcznego utrzymania F. S. wzrósł z dwóch powodów. Pierwszym jest wzrost inflacji, a co za tym idzie wzrost cen towarów i usług, drugim jest natomiast wiek powoda oraz fakt, że uczęszcza na dodatkowe zajęcia.

Sąd ustalając w jakim zakresie doszło do zmiany okoliczności uwzględnił, że obecnie F. S. ma 8 lat, uczęszcza do 3 klasy szkoły podstawowej. Jest zdrowym dzieckiem. Nie przyjmuje na stałe żadnych leków, nie jest również pod opieką żadnych specjalistów. Nie budzi wątpliwości Sądu, że na wydatki szkolne należało zatem zaliczyć następujące koszty roczne: wydatki na przybory szkolne 100 zł (100:12= 8,33zł miesięcznie). Ponadto na dodatkowe wyjścia i wycieczki szkolne w miejsca kultury i rozrywki ponosi koszt ok. 50 zł miesięcznie. Logicznym i zgodnym z doświadczeniem życiowym jest również, że dzieci co jakiś czas chorują na przeziębienia i z tego tytułu w ocenie Sądu zasadnym jest wliczenie w koszty utrzymania małoletnich kwoty ok. 50 zł miesięcznie. Na rozrywkę i wyjścia kulturalne poza szkołą powód wydaje ok. 100 zł miesięcznie i wydatki te uznać należy za w pełni uzasadnione. Ponadto Sąd uwzględnił jako koszty miesięcznego utrzymania powoda te na zakup środków czystości i kosmetyków w wysokości 80 zł. Za usprawiedliwione koszty Sąd uznał również te związane z zakupem odzieży i obuwia 150 zł. W poczet usprawiedliwionych kosztów powoda Sąd zaliczył także te związane z zajęciami z basenu, których miesięczny koszt wynosi 240 zł, zważywszy, że pozwany nie kwestionował ich w żadnym zakresie.

Sąd nie uwzględnił natomiast twierdzeń matki małoletniego, co do ponoszonych przez nią wydatków m.in. na paliwo związane z dowozem na basen, bowiem ze zgodnych twierdzeń stron wynika, że od początku roku to ojciec wozi syna na zajęcia zaraz po szkole. Nadto zważyć należy, że koszty utrzymania domu oraz koszty wyżywienie także zdaniem Sądu zostały zawyżone i w tym zakresie Sąd uznał je odpowiednio do kwot 400 zł wyżywienie, zważywszy, że chłopiec korzysta dodatkowo z obiadów w szkole oraz 150 zł utrzymanie domu, mając na uwadze, że powód to dopiero 8 letni chłopiec, który większość czasu spędza poza domem i nie determinuje tak wysokich kosztów. Zważyć należy także, że z racji wieku powód może liczyć na darmowe podręczniki szkolne, a nadto matka powoda pobiera wyprawkę szkolną w wysokości 300 zł. Istotnym, jest również fakt, że powód widuje się z ojcem co weekend, a także w tygodniu co stanowi 16 dni w miesiącu, co również strony zgodnie potwierdziły w toku procesu, wówczas pozostaje pod wyłączną opieką pozwanego, który sprawuje nad nim pieczę, ponosi koszty jego utrzymania. Nadto pozwany kupuje mu prezenty m.in. hulajnogę, drona, powód ma u ojca skarbonkę do której zbiera swoje dodatkowe pieniądze, wyjazdy wakacyjne i ferie także spędza z synem.

W ocenie Sądu miesięczne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego F. S. mieszczą się w łącznej kwocie ok. 1700-1900 zł.

Sąd ustalając w jakim zakresie doszło do zmiany okoliczności w przypadku G. S. uwzględnił, że obecnie powódka ma 17 lat. Choruje na zapalenie żołądka, i od kilku miesięcy jest diagnozowana w poradni gastrologicznej na nadwrażliwość jelit, w związku z tym schorzeniem zażywa leki, których miesięczny koszt to 100 zł. Bierze także leki hormonalne, jest to miesięczny wydatek rzędu 100 zł, o których pozwany ma wiedzę i których nie kwestionuje. Ze zgodnych twierdzeń stron wynika także, że w razie konieczności sam zawozi córkę do szpitala. Nie budzi wątpliwości Sądu, że na wydatki szkolne należało zaliczyć następujące koszty roczne: wydatki na przybory szkolne 100 zł (100:12= 8,33zł miesięcznie). Ponadto na dodatkowe wyjścia i wycieczki szkolne w miejsca kultury i rozrywki ponosi koszt ok. 150 zł miesięcznie. Na rozrywkę i wyjścia kulturalne poza szkołą powódka wydaje ok. 200 zł miesięcznie i wydatki te uznać należy za w pełni uzasadnione. Ponadto Sąd uwzględnił jako koszty miesięcznego utrzymania powódki te na zakup środków czystości i kosmetyków w wysokości 200 zł. Za usprawiedliwione koszty Sąd uznał także te związane z zakupem odzieży i obuwia 250 zł.

Sąd nie uwzględnił natomiast twierdzeń matki powódki, co do ponoszonych przez nią wydatków m.in. kosmetyki, na paznokcie oraz korepetycje.

Nadto zważyć należy, że koszty utrzymania domu oraz koszty wyżywienia także zdaniem Sądu zostały zawyżone i w tym zakresie Sąd uznał je odpowiednio do kwot 600 zł za wyżywienie, 200 zł przypadku wydatków związanych z utrzymaniem domu. Zważyć należy także, że pozwany zabiera powódkę na wakacje, poza tym okresy wakacyjne spędza ona ze swoim chłopakiem, co zostało potwierdzone w toku procesu. Istotnym jest także, że powódka uczęszcza do liceum o profilu rozszerzonym, gdzie godziny języka angielskiego odbywają się w zwiększonej ilości, dlatego zdaniem Sądu korepetycje z tego przedmiotu nie są usprawiedliwionym wydatkiem.

Orzekając o obowiązku alimentacyjnym wobec powódki Sąd miał na uwadze, że pozwany nie spędza z córką tak dużej ilości czasu jak z synem, ale nie wynika to z jego postawy wobec córki, al z jej wieku. Powódka jest bowiem 17 letnią dziewczyną, która sama decyduje ile czasu poświęca swoim rodzicom, a jak wynika z twierdzeń obojga rodziców zazwyczaj spędza go ze swoim chłopakiem. Zważyć należy także, że pozwany poza obowiązkiem alimentacyjnym chętnie zaprasza córkę do siebie, daje jej prezenty m.in. otrzymała od niego 300 zł na Sylwestra, kupił jej Airferya za kwotę 250 zł, opłaca jej telefon i Internet, nadto zawozi ja do szpitala, kiedy tego potrzebuje. Zważyć należy także, że sytuacja materialna matki powodów uległa znacznej poprawie, bowiem w dacie wydania ostatniego wyroku zasądzającego alimenty zarabiała 2.500 zł, obecnie jest to kwota 5.000 netto, więc prawie dwukrotnie, nadto stać ją na to, aby wyjeżdżała 5 razy w roku na wycieczki, gdy syn przebywa u ojca, posiada znaczne oszczędności pochodzące z rozliczeń majątkowych z byłym małżonkiem, to wszystko wskazuje, że jej sytuacja materialna jest również na stabilnym i wysokim poziomie.

Biorąc powyższe rozważania pod uwagę Sąd uznał że jest uzasadnionym, aby P. S. partycypował w większym stopniu niż dotychczas w kosztach utrzymania syna F. S. i G. S. i na podstawie artykułu 133 § 1, art. 135 § 1 i 2 oraz artykułu 138 k.r.o. podwyższył od dnia wniesienia pozwu alimenty należne na rzecz F. do kwoty po 850 zł miesięcznie oraz na rzecz G. do kwoty po 1200 zł miesięcznie. Kwoty te mieszczą się w możliwościach zarobkowych pozwanego oraz pozwolą na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów.

Na podstawie artykułu 100 k.p.c., należało znieść wzajemnie koszty procesu między stronami.

Sąd odstąpił od obciążania pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi zważywszy na fakt, że uznał on powództwo na rzecz F. S. do kwoty 700 zł, zaś G. S. do kwoty 1100 zł. Sąd nadał orzeczeniu w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie artykułu 333 § pkt 1 kpc.

Sędzia Beata Mierzejewska-Piekarska