Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 9 października 2014 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie - Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jan Kremer (spr.)

Sędziowie: SSAHanna Nowicka de Poraj

SSO Paweł Czepiel (del.)

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2014 roku

na posiedzeniu niejawnym w Krakowie

sprawy ze skargi Stowarzyszenia (...) w K.

o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa Stowarzyszenia

(...) Szkoła (...) w K. przeciwko M. B.

oochronę dóbr osobistych zakończonego prawomocnym postanowieniem

Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 16 lipca 2014 r. w sprawie o sygn.

akt. I ACz 1223/14

postanawia:

odrzucić skargę.

Sygn. akt I ACz 1581/14

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 16 lipca 2014 r.

sygn. akt I ACz 1223/14 oddalił zażalenie Stowarzyszenia (...)

(...) w K. na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia

24 kwietnia 2014 r. sygn. akt I C 1422/12 o umorzeniu postępowania w

sprawie z powództwa Stowarzyszenia (...) w K.

przeciwko M. B. o ochronę dóbr osobistych.

W dniu 21 sierpnia 2014 r. Stowarzyszenie (...)

w K. wniosła skargę o wznowienie o powyższego postępowania

zakończonego postanowieniem z dnia 16 lipca 2014 r. opierając swoje

żądanie na podstawie z art. 401 pkt. 2 k.p.c. w zw. z art. 232-234 k.p.c. W

konkluzji wniosła o uchylenie postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie

z dnia 16 lipca 2014 r. sygn. akt I ACz 1223/14.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie postępowania toczącego się przed tutejszym

Sądem do sygn. akt I ACz 1223/14, podlega odrzuceniu, jako

niedopuszczalna.

Zgodnie z art. 399 § 1 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania,

które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem. Przepis ten znajduje

odpowiednie zastosowanie także do innych prawomocnych orzeczeń

merytorycznych rozstrzygających sprawę co do istoty, czyli do takich

orzeczeń jak nakaz zapłaty (art. 353 ² k.p.c.), postanowienie co do istoty

sprawy w postępowaniu nieprocesowym (art. 524 § 1 k.p.c.). Takie

stanowisko zajął Sąd Najwyższy w postanowieniach z dnia 4 stycznia 1973

r., I CZ 152/72, OSNC 1973/7-8/143, LEX nr 1543, z dnia 24 lipca 1980 r.,

I  CZ 82/80, nie publ., z dnia 6 listopada 2002 r., III CO 6/02, "Izba Cywilna"

2003, nr 6, s. 48). Można również żądać wznowienia postępowania

zakończonego postanowieniem w przedmiocie ustalenia, czy orzeczenie sądu

państwa obcego podlega uznaniu lub w przedmiocie nadania klauzuli

wykonalności orzeczeniu sądu państwa obcego (art. 1148 ¹ § 3 k.p.c. i art.

1151 ¹ § 3 k.p.c.). Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 24 lipca 1980 r., I

CZ 82/80, LEX nr 8256 wyraził stanowisko, że postanowienie o umorzeniu

postępowania, choć ma walor postanowienia kończącego postępowanie w

sprawie, to nie rozstrzyga istoty stosunku spornego zachodzącego między

stronami; zatem nie może być ono podważane w drodze skargi o wznowienie

postępowania na podstawie art. 399 k.p.c., który dotyczy orzeczeń

rozstrzygających spór merytorycznie (obecne brzmienie 399 § 1 k.p.c.).

Wznowienie postępowania jest także możliwe w wypadku zakończenia

postępowania postanowieniem niemerytorycznym, jedynie formalnie

kończącym postępowanie w sprawie. W takim jednak przypadku możliwość

wznowienia postępowania jest ograniczona wyłącznie do jednej podstawy

wznowienia. Stosownie do art. 399 § 2 k.p.c. na podstawie określonej w art.

401 ¹ k.p.c. postępowanie może być wznowione również w razie zakończenia

go postanowieniem. W tym przypadku zatem, gdy postępowanie zakończone

jest postanowieniem wznowienie postępowanie jest dopuszczalne jedynie, gdy

Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z

Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą na podstawie

którego zostało wydane orzeczenie. Z treści powołanego przepisu

bezsprzecznie wynika, że przedmiotem zaskarżenia skargą o wznowienie

postępowania w oparciu o przepisy art. 401 pkt. 2 k.p.c. może być

prawomocne postanowienie sądu II instancji wydane na skutek rozpoznania

zażalenia na postanowienie Sądu I instancji, jeżeli przepisy w oparciu o które

Sąd Apelacyjny wydał w dniu 16 lipca 2014 r. postanowienie w sprawie o

sygn. akt I ACz 1223/14 zostały uznane orzeczeniem Trybunału

Konstytucyjnego za niezgodne z Konstytucją, ratyfikowaną umową

międzynarodową lub z ustawą. Nie ulega wątpliwości, że skazana przez

skarżącą podstawa wznowienia postępowania nie dotyczy prawomocnego

wyroku, a więc nie jest podstawą określoną w art. 401 ¹ § 1 k.p.c. w zw. z art.

399 § 2 k.p.c. Przepisy w oparciu o które Sąd Apelacyjny wydał

postanowienie w sprawie sygn. akt I ACz 1223/14 nie zostały również

uznane przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją,

ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą.

W konsekwencji w świetle powołanej przez skarżącą podstawy

wznowienia w oparciu o przepis art. 401 pkt. 2 k.p.c., wznowienie

postępowania wpadkowego zakończonego prawomocnym postanowieniem

Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 16 lipca 2014 o oddaleniu zażalenia

na postanowienie Sądu I instancji o umorzeniu postępowania jest

niedopuszczalne, a wywiedziona na tej podstawie skarga podlega odrzuceniu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji na

podstawie art. 410 § 1 k.p.c.