Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 31 lipca 2023r.

Sąd Rejonowy w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

  Przewodniczący: Sędzia Marzena Sirokos

  Protokolant: stażysta Katarzyna Jędrzejewska

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2023r. w Brodnicy

na rozprawie

sprawy z wniosku A. L. (1)

z uczestnictwem A. B. (1)

o zmianę ustalonych kontaktów A. L. (1) z małoletnią córką M. M. L. (1)

p o s t a n a w i a:

1)  zmienić pkt. III i IV postanowienia Sądu Rejonowego w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich z dnia 27 czerwca 2018r., sygn. akt III Nsm 209/16 w ten sposób, że ustala, że A. L. (1) będzie spotykał się z córką M. M. L. (1) ur. (...) w T. poza miejscem zamieszkania małoletniej bez obecności matki dziecka A. B. (1) w następujących okresach:

a)  w co drugi weekend miesiąca od piątku od zakończenia zajęć szkolnych małoletniej do niedzieli do godz. 18:00,

b)  w tygodniu po weekendzie od środy od zakończenia zajęć szkolnych lub z domu matki, co rodzice ustalą między sobą, do dnia następnego odwożąc małoletnią córkę na zajęcia,

c)  w Ś. Wielkanocne

- w latach nieparzystych w Niedzielę Wielkanocną od godz. 10:30 do godz. 20:00,

- w latach parzystych w Poniedziałek Wielkanocny od godz. 10:30 do godz. 20:00,

d) w Święta Bożego Narodzenia:

- w latach parzystych 24 grudnia od godz. 10:30 do godz. 18:00,

- w latach nieparzystych 25 grudnia od godz. 10:30 do godz. 19:00,

e) w okresie wakacji letnich:

- w miesiącu lipcu przez okres nieprzerwanych 14 dni od poniedziałku od godz. 10:00 do 14-tego dnia tj. niedzieli do godz. 19:00, przy czym rodzice małoletniej z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem ustalą okres pobytu małoletniej u ojca,

- w miesiącu sierpniu przez okres nieprzerwanych 14 dni od poniedziałku od godz. 10:00 do 14-tego dnia tj. niedzieli do godz. 19:00, przy czym rodzice małoletniej z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem ustalą okres pobytu małoletniej u ojca,

f) w okresie ferii zimowych przez okres nieprzerwanych 7-miu dni od poniedziałku od godz. 10:00 do niedzieli do godz. 19:00, rodzice małoletniej z wyprzedzeniem dwumiesięcznym ustalą okres pobytu dziecka u ojca,

2) oddala wnioski w pozostałym zakresie,

3) ustala, że wnioskodawca i uczestniczka ponoszą koszty postępowania we własnym zakresie,

4) wydatki w sprawie przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.

I. N. 212/21

UZASADNIENIE

Wnioskodawca A. L. (1) reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o uregulowanie kontaktów z małoletnią

córką M. L. poprzez upoważnienie wnioskodawcy

do utrzymywania kontaktów z małoletnią córką poza miejscem stałego pobytu córki oraz bez udziału matki w następujący sposób:

1)  w czasie od 1 września do 30 czerwca każdego roku:

- w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od piątku od zakończenia zajęć szkolnych, a razie ich braku od godziny 14:00 do niedzieli do godziny 18:00;

- w każdy drugi i czwarty czwartek i piątek miesiąca od zakończenia zajęć szkolnych, a w razie ich braku od godziny 14:00 w czwartek do czasu rozpoczęcia zajęć szkolnych, a w razie ich braku do godziny 8:00 w piątek;

2) w Ś. Wielkanocne:

- w latach nieparzystych: w Niedzielę Wielkanocną od godziny 9:00 do godziny 20:00

- w latach parzystych: w Poniedziałek Wielkanocny od godziny 9:00 do godziny 20:00

3) w Święta Bożego Narodzenia:

- latach parzystych: 24 grudnia tj. w Wigilię Bożego Narodzenia od godziny 9:00 do godziny 16:00 oraz 25 grudnia od godziny 9:00 do godziny 20:00

- w latach nieparzystych: 24 grudnia tj. w Wigilię Bożego Narodzenia od godziny 16:00 do 25 grudnia do godziny 9:00 oraz w dniu 26 grudnia od godziny 9:00 do godziny 19:00

4) w czasie wakacji letnich tj. od dnia 1 lipca do 31 sierpnia każdego roku:

- w lipcu przez okres nieprzerwanych 14 dni począwszy od pierwszego pełnego tygodnia lipca od poniedziałku od godziny 9:00, do 14 dnia (niedziela) do godziny 20:00;

- w sierpniu przez okres nieprzerwanych 14 dni począwszy od pierwszego pełnego tygodnia sierpnia od poniedziałku od godziny 9:00, do 14 dnia (niedziela) do godziny 20:00;

5) w czasie ferii zimowych - przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z Matką, a w razie niemożności uzgodnienia w II tygodniu ferii zimowych od poniedziałku od godziny 9:00 do niedzieli do godziny 19:00;

w czasie świąt okolicznościowych:

-

w latach parzystych w dniu 21 stycznia, tj. w Dzień Babci - przez 3 godziny w ciągu dnia, w godzinach od 15:00 do 18:00;

-

w latach nieparzystych w dniu 22 stycznia, tj. w Dzień Dziadka - przez 3 godziny w ciągu dnia w godzinach od 15:00 do 18:00;

-

w dniu 15 marca, tj. w dniu urodzin Ojca - przez 5 godzin w ciągu dnia, w godzinach od 14:00 do 19:00;

-

w dniu 19 marca, tj. w dniu urodzin Dziecka - przez 5 godzin w ciągu dnia, w godzinach od 14:00 do 19:00;

-

w dniu 1 czerwca, tj. w Dzień Dziecka - przez 4 godziny w ciągu dnia, w godzinach od 15:00 do 19:00;

-

w dniu 23 czerwca, tj. w Dzień Ojca - przez 3 godziny w ciągu dnia, w godzinach od 15:00 do 18:00;

-

w czasie pozostałych świąt oraz ważnych i wyjątkowych imprez rodzinnych i okolicznościowych Ojca, takich jak: wesela, przyjęcia urodzinowe i imieninowe Ojca oraz rodziców Ojca, chrzciny, pierwsze komunie - po uprzednim poinformowaniu Matki o terminie oraz ustaleniu z Matką zakresu godzin sprawowania opieki przez Ojca, pod warunkiem, iż Matka w tym czasie nie ma zaplanowanych wyjazdów lub imprez okolicznościowych, o których wcześniej poinformowała Ojca;

2. ustalenie, iż wnioskodawca bądź osoba przez niego upoważniona będzie odbierać małoletnią z miejsca jej zamieszkania lub innego miejsca wskazanego przez matkę oraz każdorazowo po zakończeniu kontaktów Ojciec lub osoba przez niego upoważniona będzie przywozić dziecko do miejsca zamieszkania dziecka;

Uzasadniając wniosek podał m.in., że

Miejscem zamieszkania małoletniej M. L. (2) jest miejsce zamieszkania matki A. B. (1). Porozumieniem Rodzicielskim z dnia 26 czerwca 2018 r. strony zgodnie postanowiły w przedmiocie sprawowania władzy rodzicielskiej i wykonywania kontaktów z córką. Ustalenie kontaktów w proponowanym przez wnioskodawcę rozszerzonym kształcie podyktowane jest osiągniętym wiekiem dziecka oraz zmianą okoliczności faktycznych. Wnioskodawca zawarł małżeństwo z A. L. (2), z którego pochodzi ich druga córka. Regularny kontakt małoletniej z siostrą umożliwiłby dalsze pogłębianie prawidłowych relacji między całą rodziną i podyktowany jest przede wszystkim dobrem dziecka oraz troską o jego prawidłowy rozwój, w tym o budowanie prawidłowych relacji z rodzeństwem.

(dowód: wniosek wraz z załącznikami k. 3 – 17)

W odpowiedzi na wniosek A. B. (2) reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika przedstawiła swoją propozycję kontaktów:

Uregulowanie kontaktów wnioskodawcy z małoletnią córką M. L. poza miejscem jej stałego zamieszkania w następujący sposób:

1)  w czasie od 1 września do 30 czerwca każdego roku:

-w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od soboty od godziny 8:00 do niedzieli do godz. 19:00;

2)  w święta Wielkanocne

-

w latach nieparzystych: w Niedzielę Wielkanocną od godz. 9:00 do godz. 18:00

-

w latach parzysty : w Poniedziałek Wielkanocny od godz. 9:00 do godz. 18:00

3)  w święta Bożego Narodzenia:

-

w latach parzystych: 24 grudnia tj. w Wigilię Bożego Narodzenia od godz. 9:00 do godz. 16:00 oraz 25 grudnia od godz. 9:00 do godz. 19:00

-

w latach nieparzystych : 24 grudnia tj. w Wigilię Bożego Narodzenia od godz. 16:00 do godz. 20:00 oraz w dniu 26 grudnia od godz. 9:00 do godz. 19:00w czasie wakacji letnich tj. od 1 lipca do 31 sierpnia każdego roku:

-

w lipcu przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z Matką od godz. 9:00 pierwszego dnia do godz. 20:00 siódmego dnia

-

w sierpniu przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z Matką od godz. 9:00 pierwszego dnia do godz. 20:00 siódmego dnia

-

w czasie ferii zimowych przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z Matką od godz. 9:00 do godz. 19:00 siódmego

-

w czasie świąt okolicznościowych:

-

w latach parzystych w dniu 21 stycznia, tj. w dzień babci przez 3 godziny w ciągu dnia po uprzednim uzgodnieniu z Matką dziecka godziny odbioru dziecka;

-

w latach nieparzystych w dniu 22 stycznia, tj. w dzień dziadka przez 3 godziny w ciągu dnia po uprzednim uzgodnieniu z Matką dziecka godziny odbioru dziecka;

-

w dniu 15 marca tj, w dniu urodzin Ojca przez 5 godzin w ciągu dnia po uprzednim uzgodnieniu z Matką dziecka godziny odbioru dziecka;

-

w dniu 19 marca tj. w dniu urodzin dziecka przez 5 godzin w ciągu dnia po uprzednim uzgodnieniu z Matką dziecka godziny odbioru dziecka, z wyjątkiem sytuacji, w której w dniu urodzin dziecka zostanie zorganizowane przez Matkę przyjęcie urodzinowe dziecka. W takiej sytuacji możliwość kontaktu Ojca z dzieckiem zostanie umożliwiona przez matkę w innym dniu w ciągu 7 dni od urodzin dziecka. Ponadto ojciec dziecka ma prawo do uczestniczenia w przyjęciu urodzinowym dziecka zorganizowanym przez matkę dziecka.

-

w dniu 1 czerwca tj. w dzień dziecka przez 4 godziny w ciągu dnia po uprzednim uzgodnieniu z Matką dziecka godziny odbioru dziecka;

-

w dniu 23 czerwca tj. w dzień ojca przez 3 godziny w ciągu dnia po uprzednim uzgodnieniu z Matką dziecka godziny odbioru dziecka;

-

w czasie pozostałych świąt oraz ważnych i wyjątkowych imprez rodzinnych i okolicznościowych Ojca, takich jak wesela, przyjęcia urodzinowe i imieninowe rodziców Ojca, chrzciny, pierwsze komunie - po uprzednim poinformowaniu Matki o terminie z odpowiednim wyprzedzeniem oraz ustaleniu z matką zakresu godzin sprawowania opieki przez Ojca pod warunkiem, że matka nie ma w tym terminie zaplanowanych wyjazdów lub imprez okolicznościowych;

-

Ustalenie, iż wnioskodawca każdorazowo będzie odbierać małoletnią z miejsca jej zamieszkania lub innego wskazanego przez Matkę miejsca osobiście oraz każdorazowo po zakończeniu kontaktów Ojciec będzie przywoził dziecko do miejsca zamieszkania osobiści;

-

Ustalenie, iż do odbierania małoletniej z przedszkola oraz szkoły upoważnieni są poza matką dziecka babcia dziecka - D. B. P. (...) oraz wujek dziecka- R. B. P. (...);

-

Ustalenie, iż Matce dziecka przysługuje prawo telefonicznego kontaktu z dzieckiem podczas wizy u Ojca, a Ojciec dziecka umożliwi Matce ten kontakt mając na uwadze dobro dziecka;

-

Ustalenie, iż w przypadku odwołania przez Ojca ustalonych terminów kontaktów (zwanych dalej „Wizytą), Ojciec ma prawo do odbycia Wizyty w ciągu 14 dni od jej odwołania, w wymiarze czasowym równym odwołanej Wizycie tylko w przypadku, jeśli odwołanie wizyty nastąpiło na skutek ważnych powodów, takich jak choroba Ojca wykluczających możliwość sprawowania opieki nad dzieckiem.

Uzasadniając swoje stanowisko uczestniczka podała m.in., że nie sprzeciwia się kontaktom wnioskodawcy z córką i zdaje sobie sprawę, że w odpowiednim wymiarze czasowym są one niezbędne do utrzymania właściwych relacji dziecka z ojcem. W ocenie A. B. (1) kontakty uregulowane w porozumieniu stron z dnia 26 czerwca 2016 r. wyznaczone były w sposób wystarczający do spełnienia tego celu.

Zdaniem uczestniczki rozszerzenie kontaktów, o które wnosi A. L. (1) nie sprzyja dobru dziecka i będzie miało zły wpływ na jego rozwój emocjonalny oraz psychiczny. W szczególności uczestniczka postępowania sprzeciwia się ustaleniu regularnych kontaktów ojca z dzieckiem w trakcie tygodnia- w czwartki i piątki. M. L. (2) ma obecnie 6 lat i od września 2021 r. zacznie uczęszczać do zerówki, a następnie od września 2022 r. do pierwszej klasy szkoły podstawowej. W ocenie uczestniczki postępowania dla właściwego rozwoju dziecka oraz zapewniania mu poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji niezbędne jest umożliwienie mu powrotów do domu, oraz mieszkania z Matką w tygodniu, w trakcie trwania zajęć szkolnych. W ocenie A. B. (1) istotne jest, aby dziecko miało świadomość, że po zakończeniu nauki wróci do domu, gdzie ma swój pokój, miejsce do pisania czy rysowania oraz gdzie będzie mogło odpocząć, przygotować się do kolejnego dnia w szkole. Ponadto uczęszczanie do szkoły wiąże się z przygotowaniem w domu zadanych zadań czy dopilnowaniem spraw związanych z obowiązkami szkolnymi. W ocenie uczestniczki postępowania mieszkanie przez dziecko w trakcie trwania roku szkolnego na tzw. „dwa domy” przyczyni się do zakłócenia poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji u dziecka, a także może negatywnie wpłynąć na jego rozwój, w szczególności w okresie wczesnoszkolnym.

Odnosząc się do wniosku A. L. (1) o wydłużenie, w stosunku do pierwotnie uregulowanych kontaktów wnioskodawcy z dzieckiem w trakcie wakacji letnich z dwóch okresów nieprzerwanych 7 dni w "miesiącu lipcu oraz w miesiącu sierpniu (jak było to dotychczas) do dwóch okresów nieprzerwanych 14 dni w lipcu oraz sierpniu, uczestniczka oświadcza, że nie wyraża na nie zgody. W lipcu 2021 r. małoletnia pierwszy raz spędziła z wnioskodawcą okres nieprzerwanych 14 dni i jak wynika z jej relacji był to dla niej okres zbyt długiej rozłąki z Matką. Ponadto, jak wynika z relacji dziecka, wnioskodawca przez część 14 dniowej opieki nad dzieckiem jeździł do pracy i na ten czas pozostawiał dziecko pod opieką swojej żony, co w ocenie A. B. (1) nie powinno mieć miejsca. Dodatkowo uznać należy, iż rozszerzenie okresu sprawowania opieki przez wnioskodawcę do dwóch okresów nieprzerwanych 14 dni jest niezgodne z wolą dziecka

A. B. (1) wnosi ponadto o ustalenie, że w przypadku zorganizowania przez uczestniczkę w dniu urodzin małoletniej przyjęcia urodzinowego z udziałem koleżanek i kolegów, 5 godzinny kontakt wnioskodawcy z dzieckiem, poza miejscem zamieszkania dziecka powinien zostać przełożony na inny dzień przypadający w okresie 7 dni od dnia urodzin dziecka albowiem w ostatnim roku małoletnia musiała przerwać zabawę urodzinową z rówieśnikami, z uwagi na wyznaczony kontakt z ojcem. Wnioskodawca nie wyraził zgody na przełożenie terminu spotkania z córką, którą odebrał o godz. 17:30. Dziecko było smutne i zawiedzione koniecznością zakończenia przyjęcia. Uczestniczka postępowania nie wyraża zgody na ustalenie, aby małoletnia była odbierana na wizyty oraz odwożona po ich zakończeniu do domu przez inną niż ojciec, "upoważnioną” przez niego, osobę. W ocenie uczestniczki niezwykle ważne jest, aby to wnioskodawca osobiści przyjeżdżał po córkę i odwoził ją do domu. Należy zauważyć, iż miejsce zamieszkania uczestniczki postępowania znajduje się jedynie 2 km od miejsca zamieszkania wnioskodawcy, a pokonanie tej trasy samochodem wynosi jedynie 4 minuty. Biorąc pod uwagę fakt, iż ustalenie kontaktów ma na celu zapewnienie ojcu i dziecku wspólnie spędzonego czasu w ściśle określonych godzinach, osobiste odebranie dziecka przez wnioskodawcę o określonej godzinie oraz odwiezienie go do domu nie powinno stanowić dla wnioskodawcy problemu. W związku z tym, iż M. L. (2) od września 2022 r. będzie uczęszczać do szkoły niezbędne w ocenie uczestniczki postępowania jest ustalenie przez Sąd, iż poza wnioskodawczynią, upoważnione do odbioru dziecka z przedszkola oraz szkoły są również inne, bliskie dziecku osoby z jego najbliższego otoczenia, tj babcia - D. B., oraz wujek (brak uczestniczki postępowania) - R. B..

Biorąc pod uwagę to, że A. B. (1) pracuje w godzinach od 8 do 16. a zajęcia szkolne kończą się zwykle przed godziną 16, a także mając na uwadze fakt, że dziecko po zajęciach wraca do domu matki, niezbędne jest umożliwienie odbioru dziecka przez wskazane wyżej osoby. Uczestniczka podniosła, że w placówce przedszkolnej oraz szkole do odbioru dziecka wymagana jest pisemna zgoda obojga rodziców. Wnioskodawca, działając w ocenie uczestniczki złośliwie, konsekwentnie odmawia wyrażenia zgody na odbiór córki z przedszkola przez osoby jej bliskie -babcię oraz wujka, doprowadzając do sytuacji, w której małoletnia musi pozostać w placówce, aż do ukończenia pracy przez Matkę. Takie działanie wnioskodawcy w ocenie uczestniczki nie ma na celu dobra dziecka i zmusza je do spędzania długiego czasu w przedszkolu, a w przyszłości w świetlicy szkolnej. Powyższa sytuacja w przypadku choroby, czy złego samopoczucia dziecka wymusza każdorazowo konieczność zwolnienia się uczestniczki postępowania z pracy w celu wcześniejszego, osobistego odbioru córki. W związku z powyższym wniosek uczestniczki w tym zakresie, mający na celu dobro dziecka, uznać należy za w pełni uzasadniony.

W ocenie A. B. (1) kolejną istotną kwestią wymagającą uregulowania jest sprawa "przekładania” odwołanych wcześniej przez wnioskodawcę wizyt. Zdaniem A. B. (1) możliwość realizacji przez Wnioskodawcę odwołanego wcześniej kontaktu powinna być dopuszczalna i realizowana w ciągu 14 dni, jedynie wtedy, gdy kontakt został odwołany z ważnych przyczyn takich jak choroba uniemożliwiająca sprawowanie przez ojca opieki nad córką. Nadużywanie przez wnioskodawcę prawa do odwoływania i przekładania wizyt prowadzić może do sytuacji, w której uczestniczka postępowania nie może realizować swoich planów na spędzanie czasu z córką w kolejne weekendy. Wnioskodawca nie jest już kierowcą samochodu ciężarowego w przewozach krajowych czy zagranicznych i wykonuje pracę w stałych godzinach. Wobec powyższego nie zachodzi konieczność przekładnia przez wnioskodawcę kontaktów z córką z powodu przebywania przez niego w trasie.

(dowód: odpowiedź na wniosek wraz z załącznikami k. 28 – 32)

Sąd ustalił, co następuje:

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2018r. Sąd Rejonowy w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich w sprawie I. N. 209/16 w sprawie z wniosku A. B. (1) z uczestnictwem A. L. (1)

o ograniczenie władzy rodzicielskiej uczestnikowi nad małoletnią córką M. M. L. (1)

i z uczestnictwem A. B. (1)

o ustalenie kontaktów A. L. (1) z małoletnią córką M. M. L. (1)

postanowił m.in., że:

- ustala, że A. L. (1), urodzony dnia (...) oraz A. B. (1), urodzona dnia (...) posiadają pełnię władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką M. L. ur. (...) w B.,

- ustala, że miejscem zamieszkania małoletniej M. L. (2) jest każdorazowo miejsce zamieszkania matki A. B. (1),

- ustala, że stałą opiekę nad małoletnią M. L. będzie sprawować matka A. B. (1) z wyjątkiem okresu, o którym mowa poniżej w pkt V oraz we wskazanych w orzeczeniu poniżej okresach,

I)  ustala, że A. L. (1) będzie sprawował opiekę nad dzieckiem M. L. w następujących okresach:

1.  w czasie od 1 września do 30 czerwca każdego roku:

a)w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od soboty od godziny 09:00 do niedzieli do godziny 18:00,

b) w każdy drugi i czwarty piątek miesiąca od godziny 16:00 do godziny 18:00,

2.  w Ś. Wielkanocne:

a)w latach nieparzystych: w Niedzielę Wielkanocną od godziny 9.00 do godziny 18.00,

b)w latach parzystych: w Poniedziałek Wielkanocny od godziny 12:00 do godziny 18.00,

3.  w Święta Bożego Narodzenia:

a)w latach parzystych: 24 grudnia, tj. w Wigilię Bożego Narodzenia od godziny 10.00 do godziny 16.00 oraz 25 grudnia od godziny 11:00 do godziny 19:00,

b)w latach nieparzystych: w Wigilię Bożego Narodzenia od godziny 16 do godziny 20:00 oraz w dniu 26 grudnia od godziny 11.00 do godziny 19.00,

4.  w czasie letnich wakacji, tj. od dnia 1 lipca do 31 sierpnia każdego roku:

a)w lipcu 2018 r.- przez okres nieprzerwanych 4 dni od czwartku od godziny 9:00 do niedzieli do godziny 19:00, w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z matką dziecka, a w razie niemożności uzgodnienia w II tygodniu lipca,

w sierpniu 2018 r.– przez okres nieprzerwanych 4 dni od czwartku od godziny 9:00 do niedzieli do godziny 19:00, w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z matką dziecka, a w razie niemożności uzgodnienia w III tygodniu sierpnia,

b)od 2019 roku do 2021 roku w lipcu – przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z matką dziecka, a w razie niemożności uzgodnienia w II tygodniu lipca,

od 2019 roku do 2021 roku w sierpniu – przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z matką dziecka, a w razie niemożności uzgodnienia w III tygodniu sierpnia,

c)od roku 2021 w lipcu – przez okres nieprzerwanych 14 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z matką dziecka, a w razie niemożności uzgodnienia w I i II tygodniu lipca,

w sierpniu- przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z matką, a w razie niemożności uzgodnienia w III i IV tygodniu sierpnia,

5.  w czasie ferii zimowych – przez okres nieprzerwanych 7 dni w terminie każdorazowo uzgodnionym uprzednio z matką dziecka, a w razie niemożności uzgodnienia w II tygodniu ferii zimowych,

6.  w czasie świąt okolicznościowych:

a)w latach parzystych w dniu 21 stycznia, tj. w Dzień Babci – przez 3 godziny w ciągu dnia, po uprzednim poinformowaniu matki dziecka o godzinie odbioru Dziecka,

b)w latach nieparzystych w dniu 22 stycznia, tj. w Dzień Dziadka – przez 3 godziny w ciągu dnia, po uprzednim poinformowaniu matki dziecka o godzinie odbioru Dziecka,

c)w dniu 15 marca, tj. w dniu urodzin ojca dziecka – przez 5 godzin w ciągu dnia, po uprzednim poinformowaniu matki dziecka o godzinie odbioru Dziecka,

d)w dniu 19 marca, tj. w dniu urodzin M. L. (2) – przez 5 godzin w ciągu dnia, po uprzednim poinformowaniu matki dziecka o godzinie odbioru Dziecka

e)w dniu 1 czerwca, tj. w Dzień Dziecka – przez 4 godziny w ciągu dnia, po uprzednim poinformowaniu matki dziecka o godzinie odbioru Dziecka,

f)w dniu 23 czerwca, tj. w Dzień Ojca – przez 3 godziny w ciągu dnia, po uprzednim poinformowaniu matki dziecka o godzinie odbioru Dziecka,

g)w czasie pozostałych świąt oraz ważnych i wyjątkowych imprez rodzinnych i okolicznościowych ojca dziecka, takich jak: wesela, przyjęcia urodzinowe i imieninowe ojca dziecka oraz rodziców A. L. (1), chrzciny, pierwsze komunie – po uprzednim poinformowaniu A. B. (1) o terminie oraz ustaleniu z matką dziecka zakresu godzin sprawowania opieki przez ojca, pod warunkiem, iż matka w tym czasie nie ma zaplanowanych wyjazdów lub imprez okolicznościowych, o których wcześniej poinformuje A. L. (1).

7. ustala, że po uzyskaniu zgody A. A. L.

będzie mógł sprawować opiekę nad córką również w inne dni, niewymienione w

punkcie 6,

8.  ustala, że w czasie sprawowania opieki nad dzieckiem przez ojca, A. L. (1) będzie zabierał dziecko poza miejsce zamieszkania córki. Po zakończeniu okresu sprawowania opieki nad córką ojciec każdorazowo będzie przywoził Dziecko do miejsca zamieszkania Dziecka.

9.  ustala, że co do zasady spotkania A. L. (1) z córką będą odbywać się w aktualnym jego miejscu zamieszkania tj. w B. a dalsze wyjazdy poza B. będą odbywały się za zgodą matki dziecka – o ile A. L. (1) będzie chciał wyjechać z córką poza B.- zobowiązany jest do poinformowania o tym matkę dziecka,

10.  ustala, że A. B. (1) będzie miała prawo telefonicznego kontaktu z córką podczas wizyt dziecka u ojca, przy czym Sąd zobowiązuje ją do nienadużywania tego uprawnienia, a A. L. (1) Sąd zobowiązuje, że będzie umożliwiał kontakt telefoniczny dziecka z matką, mając na uwadze dobro córki,

11.  ustala, że A. L. (1) przysługuje prawo telefonicznego kontaktu z córką w czasie, gdy pozostaje dziecko pod opieką matki, przy czym Sąd zobowiązuje A. L. (1) do nienadużywania tego uprawnienia, a A. B. (1) zobowiązuje do tego, że będzie umożliwiała kontakt telefoniczny dziecka z ojcem, mając na uwadze dobro córki,

12.  ustala, że w razie konieczności odwołania zaplanowanego wcześniej okresu sprawowania opieki nad dzieckiem przez ojca dziecka, bądź przez któregoś z rodziców z ważnych powodów, w szczególności z powodu przebywania A. L. (1) w trasie, rodzice dziecka są zobowiązani powiadamiać się wzajemnie o odwołaniu spotkania a A. B. (1) Sąd zobowiązuje, aby umożliwiła ojcu dziecka sprawowanie opieki nad córką w pierwszym możliwym terminie, niezależnie od terminów wynikających z postanowienia, w wymiarze czasowym równym odwołanego spotkania. Ustala, że ojciec dziecka ma prawo do odbycia spotkania w ciągu 14 dni, pod rygorem przepadnięcia spotkania. Ustala, że nie jest możliwe kumulowanie terminów kontaktów ojca z dzieckiem przez więcej niż 4 (cztery) kolejne dni w tygodniu, chyba, że dopuszczają to inne postanowienia niniejszego orzeczenia,

13.  zobowiązuje A. L. (1) do niespożywania alkoholu w obecności dziecka oraz do ustrzeżenia córki przed dymem nikotynowym.

14.  ustala, że w przypadku kolizji postanowień pierwszeństwo mają ustalenia bardziej szczegółowe i terminy nie kumulują się,

V. ustala, że w okresie od dnia ogłoszenia niniejszego postanowienia do dnia 31 sierpnia 2018 r. A. L. (1) będzie sprawował opiekę nad córką w terminach:

1.  w każdy trzeci weekend (sobota i niedziela) miesiąca od godziny 9:30 do godziny 19:00,

2.  w każdy drugi i czwarty czwartek lub piątek miesiąca od godziny 17:00 do godziny 19:00 (po uprzednim potwierdzeniu przez matkę dziecka, iż nie ma zaplanowanego wyjazdu wakacyjnego),

3.  ustala, że strony ustalenia zawarte w postanowieniu w punktach od III, IV1 do IV 14 stosują odpowiednio,

VI. ustala następujący sposób podejmowania decyzji w sprawach małoletniej M. L. (2) przez jej rodziców:

1.  We wszystkich istotnych sprawach Dziecka, takich jak: wybór sposobu leczenia w czasie poważnej choroby, wyjazdy poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (przy czym w tym zakresie A. L. (1) nie będzie nadużywał tego prawa i nie będzie uniemożliwiał wyjazdów urlopowych, których celem są rejony niezagrożone terroryzmem lub z jakiegoś innego powodu są uznane za niebezpieczne), wybór szkoły oraz inne istotne kwestie w zakresie edukacji dziecka, rodzice zobowiązani są podejmować decyzje wspólnie. Każdy z rodziców będzie utrzymywał kontakt z przedszkolem lub ze szkołą, do której aktualnie uczęszczać będzie dziecko. Każdy z rodziców może uczestniczyć w spotkaniach z nauczycielem Dziecka,

2.  W sytuacjach nagłych, takich jak: choroba Dziecka, konieczność odbycia nieprzewidzianych wizyt lekarskich i zabiegów medycznych oraz w innych sytuacjach wymagających podjęcia szybkiej decyzji o istotnych sprawach dziecka, rodzic sprawujący w danym momencie opiekę nad dzieckiem może podjąć decyzję o istotnych sprawach dziecka samodzielnie, jednakże zobowiązany jest przy tym niezwłocznie powiadomić drugiego rodzica o zaistniałej sytuacji oraz umożliwić drugiemu z rodziców odwiedzenie dziecka oraz współuczestnictwo w podejmowaniu dalszych decyzji o istotnych sprawach dziecka,

3.  Zobowiązuje A. L. (1) i A. B. (1), że będą uzgadniać i wspólnie podejmować decyzje w sprawach dotyczących zarządu majątkiem dziecka.

4.  Ustala, że w sprawach bieżących, nienależących do istotnych spraw dziecka, każdy z rodziców może podjąć decyzję w sprawach córki niezależnie od drugiego rodzica,

VII. zobowiązuje A. L. (1) i A. B. (1), że będą niezwłocznie informować się wzajemnie o zmianie swego adresu zamieszkania, zmianie numeru telefonu oraz zmianie adresu poczty elektronicznej.

Charakterystyka wówczas środowiska rodzinnego małoletniej wyglądała następująco: Małoletnia M. L. (2) pochodzi z nieformalnego związku (...), zapoczątkowanego w grudniu 2013 roku, który zakończył się rozpadem relacji na przełomie sierpnia i września 2015 roku. A. B. (1) – miała lat 39, wykształcenie wyższe, lingwistyczne. Pracowała, jako nauczyciel języka niemieckiego w szkole gimnazjalnej. A. B. (1) mieszkała z dzieckiem we własnościowym domu wolnostojącym o powierzchni około 200 m ². Ojciec małoletniej - A. L. (1) – miał lat 32, miał wykształcenie średnie techniczne - handlowiec. Pracował, jako kierowca zawodowy w firmie transportowej, zajmującej się obsługą tras międzynarodowych, w trybie dwa tygodnie w trasie, tydzień odpoczynku w Polsce. A. L. (1) mieszkał samodzielnie w wynajmowanym, dwupokojowym mieszkaniu o powierzchni około 45 m ². Rodzice małoletniej w odmienny sposób postrzegali czynniki, warunkujące rozpad ich relacji partnerskiej oraz okoliczności, determinujące sposób, częstotliwość i przebieg kontaktów z dzieckiem. Zdaniem biegłych psychologów rodzice małoletniej M. wykazywali deficyty w umiejętnościach porozumienia się odnośnie wykonywania obowiązków opiekuńczo-wychowawczych względem małoletniej.

Analiza zebranego materiału w ocenie biegłych wskazywała, że sytuacja tworzenia trwałego związku, związana z tym konieczność przeorganizowania dotychczasowego stylu życia, podjęcia realizacji zadań, wynikających z roli partnera/partnerki, poszukiwania kompromisu, wspólnego kreowania rozwiązań kryzysów w relacji intymnej przeciążyła możliwości kompensacji dotychczasowego środowiska rodzinnego, tworzonego przez A. B. (1) i A. L. (1) W ocenie biegłych przypisują sobie negatywne intencje, brak woli do kooperacji, wikłając małoletnią w spór występujący w byłej diodzie partnerskiej. ….. A. B. (1) w ocenie biegłych zdaje się wykazywać bardziej zintensyfikowane emocje negatywne względem uczestnika postępowania, generalizuje pejoratywne postrzeganie ojca dziecka na jego rodzinę generacyjną, obarcza odpowiedzialnością za przeszłe, doświadczane sytuacje trudne, niezwiązane z jego wpływem (za śmierć ojca, zapalenie piersi, osłabienie relacji z rodzicami). Jednocześnie wykazuje symptomy odżegnywania się od uznania częściowej, własnej odpowiedzialności za rozpad relacji, brak efektywnej komunikacji, deficyty krytycyzmu odnośnie dokonanych wyborów, ich konsekwencji. Jawi się to, jako szczególnie niepokojące w kontekście sprawowania funkcji rodzica wiodącego dla małoletniej, ujawnianych dążeń właściwych dla izolowania córki od kontaktu z ojcem. Predestynuje to do antycypacji zaburzeń procesu opiekuńczo-wychowawczego, destruktywnego oddziaływania na holistyczny rozwój psychofizyczny córki, indukowania napięcia emocjonalnego, uruchamiania konfliktu lojalności, utrudniającego proces rekonwalescencji.

(dowód opinia z dnia 21 grudnia 2017r. k. 152 – 163 (...) akta tut. Sądu N. 209/16 )

Analiza zebranego materiału w ocenie biegłych wskazywała, że sytuacja tworzenia trwałego związku, związana z tym konieczność przeorganizowania dotychczasowego stylu życia, podjęcia realizacji zadań, wynikających z roli partnera/partnerki, poszukiwania kompromisu, wspólnego kreowania rozwiązań kryzysów w relacji intymnej przeciążyła możliwości kompensacji dotychczasowego środowiska rodzinnego, tworzonego przez A. B. (1) i A. L. (1). W ocenie biegłych przypisują sobie negatywne intencje, brak woli do kooperacji, wikłając małoletnią w spór występujący w byłej diodzie partnerskiej. ….. A. B. (1) w ocenie biegłych zdaje się wykazywać bardziej zintensyfikowane emocje negatywne względem uczestnika postępowania, generalizuje pejoratywne postrzeganie ojca dziecka na jego rodzinę generacyjną, obarcza odpowiedzialnością za przeszłe, doświadczane sytuacje trudne, niezwiązane z jego wpływem (za śmierć ojca, zapalenie piersi, osłabienie relacji z rodzicami). Jednocześnie wykazuje symptomy odżegnywania się od uznania częściowej, własnej odpowiedzialności za rozpad relacji, brak efektywnej komunikacji, deficyty krytycyzmu odnośnie dokonanych wyborów, ich konsekwencji. Jawi się to, jako szczególnie niepokojące w kontekście sprawowania funkcji rodzica wiodącego dla małoletniej, ujawnianych dążeń właściwych dla izolowania córki od kontaktu z ojcem. Predestynuje to do antycypacji zaburzeń procesu opiekuńczo-wychowawczego, destruktywnego oddziaływania na holistyczny rozwój psychofizyczny córki, indukowania napięcia emocjonalnego, uruchamiania konfliktu lojalności, utrudniającego proces rekonwalescencji.

W charakterystyce psychicznej biegli wówczas m.in. stwierdzili.

Matka - A. B. (1) podczas badania psychologicznego w dniu 21 sierpnia 2017 roku dążyła do pozytywnej autoprezentacji, w swoim opisie nie stosując negatywnych cech. wnioskodawczyni okazywała również objawy. Na uwagę w ocenie biegłych zasługiwał fakt, że już na etapie przekazywania podstawowych informacji na swój temat, A. B. (1) ukazała negatywny stosunek wobec byłego partnera, obarczając go winą za obiektywnie niezależne od niego problemy. Opiniowanej wyraźnie zależało na wytworzeniu w oczach badających pozytywnego wizerunku siebie i dalece niedoskonałego obrazu ojca małoletniej. Całokształt zebranego materiału wskazywał zdaniem biegłych, że A. B. (1) jest osobą ambitną, pracowitą, nastawioną zadaniowo. Podczas badania ujawniła skłonność do drobiazgowości, która poza swoją oczywistą pozytywną wartością, w niektórych przypadkach może istotnie utrudniać codzienne funkcjonowanie - zwłaszcza poza sferą obowiązków. Niektóre dane sugerują w ocenie biegłych, że mimo predyspozycji osobowościowych, opiniowanej brakuje pewności siebie w roli matki, chociaż dąży ona do utrzymania wyidealizowanego obrazu siebie jako rodzica. Chociaż A. B. (1) traktuje dziecko, jako najwyższą wartość w życiu, koncentruje się na jego sprawach i gotowa jest do poświęceń to twierdzi, że stara się nie wyręczać córki. W tym celu próbuje zorganizować sobie czas w ten sposób, by jak najdłużej przebywać z M.. Podąża za dzieckiem daje możliwość wyboru i decydowania o sobie - jednak w ramach, które sama ustala. Jako matka przejawia jednak trudności ze stawianiem granic, nie zawsze będąc pewną swojego stanowiska i konsekwentną wobec małoletniej. Gotowa jest zmienić swoje zdanie w reakcji na odmienne od oczekiwanych starania dziecka. Wyraża, mimo wszystko, zbyt wysokie wymagania wobec dziewczynki. Chociaż badana deklaruje, że zaspokaja nie tylko bieżące potrzeby małoletniej - jej postępowanie sugeruje, iż zaprzecza wyrażanej przez dziewczynkę chęci do utrzymywania kontaktu z tatą i kwestionuje rolę ojca w życiu dziecka Niedopuszczalnym zachowaniem jest, iż obecnie od dłuższego czasu uniemożliwia kontakt dziecka z ojcem - co zdaniem uczestnika postępowania, znacznie nasiliło się po okresie hospitalizacji córki. Powyższe działanie matki wskazuje na nieuwzględnianie w pełni potrzeb emocjonalnych małoletniej, a w przypadku utrzymywania się takiej sytuacji, może mieć poważne skutki dla jej dalszego prawidłowego rozwoju.

Opiniowana w ocenie biegłych prezentuje obniżone kompetencje rodzicielskie, co uwarunkowane jest w dużej mierze predyspozycjami osobowościowymi, dostępnymi wzorcami relacji, a także sytuacją osobistą i trwającym konfliktem z ojcem dziecka. Matka koncentruje swoje życie i działania wokół dziecka, stara się udowodnić, że jest w stanie pełnić rolę obojga rodziców jednocześnie, mimo, że nie ma powodów do izolowania dziewczynki od taty. Opisane mechanizmy mogą sprawiać, że mimo swoich dobrych intencji, pomija istotne potrzeby emocjonalne córki. Wskazane byłoby zdaniem biegłych rozważenie przez matkę możliwości skorzystania z regularnej pomocy psychologa lub psychoterapeuty, by umocnić się w pełnionych przez siebie rolach życiowych i wypracować odpowiednie postawy rodzicielskie. Matka winna być zobowiązana do umożliwienia M. swobody w zakresie spotkań i rozwijania relacji z jej ojcem.

Ojciec A. L. (1) podczas badania psychologicznego przedstawiał się biegłym w korzystnym świetle, dokonując samopisu nie stosował negatywnych cech. Całokształt zebranego materiału wskazywał zdaniem biegłych, że badany swobodnie czuje się w sytuacjach ekspozycji społecznej, jest jednak osobą wrażliwa na krytykę, może mieć trudności z jej przyjmowaniem.

Zebrany materiał sygnalizuje, że opiniowany ma niską tolerancję na frustrację, zwykle reaguje stanowczym sprzeciwem na ograniczanie możliwości wyboru. A. L. (1) wykazał odpowiedni z perspektywy prawidłowego rozwoju dziecka poziom intuicji rodzicielskiej. Zebrany materiał daje podstawy do stwierdzenia. że ojciec zdolny jest do podążania za potrzebami córki. Gotów jest wspierać samodzielność małoletniej, stawiając jej wyższe niż matka oczekiwania w tym zakresie, jednak licząc się także z jej możliwościami. Opiekując się córką, wykazał zdolność wyznaczania jej wyraźnych granic, nie obawiając się zwrócić jej uwagi na niewłaściwe zachowanie. W zaprezentowanych postawach wobec dziecka jest przewidywalny, konsekwentny, co może z powodzeniem przekładać się na odczuwane w relacji z tatą poczucie bezpieczeństwa.

Badany chciałby uczestniczyć w życiu córki, wskazuje na swoje możliwości w zakresie zapewnienia jej wsparcia instrumentalnego i emocjonalnego. Materiał wskazuje, że ojciec, nawet w obliczu utrudnionego kontaktu, postanowił dążyć do odbudowania bliskiej, uczuciowej więzi z dziewczynka. Opiniowany posądza swoją byłą partnerkę o roszczenie sobie wyłącznego prawa do wychowywania ich wspólnego dziecka, co znajduje rzeczywiste potwierdzenie w postawie matki deprecjonującej jego osobę. Tata chciałby natomiast uczestniczyć w życiu M., uwzględniając również jej wolę i potrzebę w tym zakresie. Mając no uwadze dążenie dziewczynki do kontaktu z ojcem sytuacja, w której rodzice mają odmienną perspektywę na pełnioną przez tatę rolę w życiu małoletniej, nie sprzyja jej poczuciu bezpieczeństwa i nie prowadzi do pełnego zaspokojenia potrzeb emocjonalnych M.. A. L. (1) deklaruje, że gotów jest dostosować swoje plany i działania do oczekiwań córki, jednak nie widzi szansy na porozumienie w tej kwestii z wnioskodawczynią, nie wykazującą chęci do wypracowania konsensusu. Podaje, że chciałby uchronić małoletnią od konfliktu dorosłych i tym samym argumentuje konieczność udrożnienia komunikacji między jej rodzicami.

Opiniowany w ocenie biegłych prezentuje odpowiednie kompetencje rodzicielskie, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistości z powodu trwania w konflikcie z matką dziecka i jego ograniczonego kontaktu z córką. Badanie wskazuje, że mimo swojego zdecydowanego stanowiska i przekonania o własnej racji w sporze z matką, ojciec respektuje potrzeby emocjonalne małoletniej, stawiając je, jako wartość nadrzędną. A. L. (1) deklaruje gotowość do nawiązania dialogu z byłą partnerką. Na podstawie całokształtu zebranego materiału zdaniem biegłych, badani powinni być zobowiązani do podjęcia wszelkich starań na rzecz współpracy w kwestiach, dotyczących ich wspólnego dziecka, mając na uwadze potrzeby M. i kierując się szeroko pojętym dobrem małoletniej.

Małoletnia M. L. (2) przybyła na badanie pod opieką matki. Rodzice małoletniej włączyli się we wspólną zabawę z córką. Dziewczynka od początku spotkania swobodnie czuła się w ich obecności, w kontakcie wyróżniała mamę Zauważała również tatę, którego nawet podczas zabawy z wnioskodawczynią nie pomijała, włączając go do wspólnej aktywności. Biegli zauważyli, że podczas badania, ojciec często wychodził z inicjatywą w zabawie, w której przebieg - mimo zadowolenia córki - nierzadko ingerowała matka. Zaobserwowano, że ojciec w większym stopniu niż matka, zwracał uwagę córce, stawiając jej wyraźniejsze granice.

Małoletnia chętnie pozostała w kontakcie indywidualnym z tatą. A. L. (1) zaangażował się w aktywność z dzieckiem, podążał za córką, bawił się z nią na poziomie podłogi. Gdy dziecko, wraz z upływem czasu zaczęło pytać o mamę, uspokajał ją przytulał, sprawiał, że dziewczynka czuła się bezpiecznie w jego ramionach. Gdy się uspokajała, umiejętnie odwracał uwagę córki. Podczas zabawy, modyfikował otoczenie, usuwając potencjalne przeszkody, o które mogłaby się potknąć. Zwracał się do córki z pytaniami, dotyczącymi jej potrzeb. Gdy upierała się w sprawie kontaktu z mamą, nie negował jej potrzeb. Podążał niezwłocznie za dziewczynką, gdy wychodziła z pomieszczenia

Dziewczynka w trakcie badania sprawiała wrażenie energicznej, aktywnej, swobodnie okazującej swoje uczucia względem obojga rodziców. Czuła się bezpiecznie w obecności mamy, jak i taty. W przypadku dłuższej rozłąki - dążyła do kontaktu z drugim rodzicem. Przeprowadzone badanie w ocenie biegłych wskazuje, że małoletnia związana jest uczuciowo z obojgiem rodziców, wymaga ich udziału w swoim życiu. Do dalszego prawidłowego rozwoju, M. L. (2) potrzebuje umożliwienia jej utrzymywania swobodnych kontaktów z ojcem.

Biegli wysunęli min. następujące wnioski

No podstawie całokształtu zebranego materiału i przeprowadzonego badania można stwierdzić, iż relacje między uczestnikami postępowania noszą trwałe znamiona skonfliktowania, determinowanego przypisywaniem sobie wzajemnie negatywnych atrybucji, projektowaniem nieporozumień z byłej relacji partnerskiej na sposób postrzegania możliwości realizowania zadań rodzicielskich. Wnioskodawczyni wykazuje przy tym symptomy generalizowania pejoratywnego obrazu byłego partnera na jego rodzinę generacyjną.

A. B. (1) i A. L. (1) posiadają bliską relację emocjonalną z małoletnią. Córka zachowuje silną więź z opiekunami, przy czym lokuje się jednoznacznie przy matce. Utrzymujące się skonfliktowanie stron, wzajemne deprecjonowanie w roli rodzicielskiej, negatywne postrzeganie rodziny pochodzenia ojca może mieć w konsekwencji negatywne oddziaływanie na funkcjonowanie psychiczne dziecka, jego poczucie bezpieczeństwa i kształtowanie tożsamości. Opisane okoliczności przyczyniają się do wikłania emocjonalnego małoletniej w spór, występujący między osobami znaczącymi, indukowania dyskomfortu psychicznego, uruchamiania konfliktu lojalności. Postawy obojga rodziców mogą oddziaływać ujemnie na szeroko pojęty rozwój psychofizyczny dziecka, niemniej, jako bardziej determinujące w tej kwestii pozostaje stanowisko opiekuna wiodącego, które - mając na uwadze dostępny materiał - jest nieprawidłowe z punktu widzenia poszanowania potrzeb emocjonalnych małoletniej. Matka powinna zmienić swoją postawę i umożliwić dziecku kontakt z ojcem, gdyż obecne jej nastawienie stwarza - nieuzasadnione z perspektywy potrzeb M. - zagrożenie dla dalszego jej prawidłowego rozwoju. W oparciu o analizę dostępnego materiału wskazane jest, aby oboje rodziców miało możliwość aktywnego udziału w procesie opiekuńczo- wychowawczym córki, respektując jej potrzeby emocjonalne. Z uwagi na lokowanie się małoletniej przy matce, wyjazdowy charakter pracy ojca, skonfliktowanie stron, jako konieczne jawi się pozostawienie M. pod pieczą matki. Jednocześnie uczestnicy postępowania powinni być zobowiązani do współpracy, kierując się w tym względzie, potrzebami dziecka. Zważywszy całokształt dostępnego materiału wskazane jest objęcie sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej przez stron nadzorem kuratora.

(dowód: opinia (...) z dnia 21 grudnia 2017r w sprawie N. 209/16)

Na dzień dzisiejszy:

W przedmiotowej sprawie Sąd również dopuścił dowód z opinii biegłych (...) na okoliczności:

- na okoliczność wzajemnych relacji rodziców małoletniej M., w szczególności w kontekście sprawowanej przez nich władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką, ich wzajemnych więzi, na ile to możliwe przyczyn ich zakłóceń, o ile są zakłócenia czy one ulęgają powiększeniu i na ile to możliwe podanie, co jest tego powodem?

- relacji małoletniej z każdym z rodziców, w szczególności więzi uczuciowych między rodzicami a dzieckiem, jaki wpływ mają rodzice na córkę – na warunki jej rozwoju psychicznego i fizycznego?,

- która propozycja zmiany kontaktów mając na uwadze szeroko pojęte dobro dziecka rozwój psycho - fizyczny jest właściwa w ocenie biegłych, czy też należy zachować dotychczas ustalone kontakty ?.

W ocenie biegłych A. L. (1) czuje się blisko związany z córką i pomimo wielu czynników zakłócających zdołał nawiązać z nią więź. Jest ona jednak słabsza niż z matką, wymagająca aktywnych zabiegów poprawiających jej jakość.

Wnioskodawca czynnie funkcjonuje w swojej zrekonstruowanej rodzinie, dążąc do asymilacji małoletniej z jej członkami. Mocno ceni i priorytetowo traktuje scalenie małoletniej ze swoją rodzinną strukturą. Czyni to jednak nieporadne, bez uwzględnienia wrażliwości małoletniej oraz zachodzących zjawisk i mechanizmów psychologicznych, utrudniających proces. Badany dąży do finalnych rezultatów, bez profesjonalnego przygotowania i uwzględnienia czynników zakłócających proces: specyfiki konfliktu stron, poczucia straty po utracie przez M. pierwotnej rodziny, wątków rywalizacyjnych dorosłych lub dzieci. W efekcie zdaniem biegłych ojciec nieświadomie dopuszcza do sytuacyjnych, w trakcie kontaktu z nim, niewygodnych i rozczarowujących dla małoletniej emocji. Nie wykazuje w tym względzie należytej uważności, obwiniając zbyt jednostronnie uczestniczkę za występujące w jego domu niepowodzenia lub napięcia albo niezadowolenie M.. W tym zakresie świadomość rodzicielska powinna ulec poprawie, np. poprzez udział w cyklu poradnictwa psychologicznego, by zwiększyć wiedzę o emocjonalności dziecka wzrastającego w dylemacie lojalności i zrekonstruowanym związku ojca.

W charakterystyce psychologicznej badanych biegli m.in. wskazali:

A. B. (1) dążyła do wyolbrzymienia swoich walorów moralnych oraz przeceniała swoje umiejętności, poziom własnej skuteczności. Z tego względu uzyskane wyniki badania kwestionariuszowego należy traktować z dużą dozą ostrożności z uwagi na zniekształcenia w kierunku pozytywnej autoprezentacji. Ujawnia bardzo wysoki poziom samoakceptacji, wysoką samoocenę i umiejętność utrzymywania własnego punktu widzenia oraz poglądów w każdej sytuacji. Ma pozytywne oczekiwania względem przyszłości, innych ludzi.

Badanie w zakresie kompetencji rodzicielskich wskazuje na dobrą znajomość takich sposobów postępowania, które służą kształtowaniu samowiedzy, systemu wartości i zdolności do samoregulacji dziecka. Opiniowana wykazuje zainteresowanie córką i jej problemami, ujawnia bliską emocjonalną więź z nią. Wyraża uznanie i dumę z osiągnięć córki, umiejętności edukacyjnych. Stara się kierować aktywnością dziewczynki, rozwijając jej zainteresowania, pogłębiając pasje, między innymi artystyczną, naukę języków obcych. Jest skłonna do niesienia pomocy, kiedy M. jej potrzebuje. Potencjalne błędy wychowawcze, na które należy ją uwrażliwić, to rygoryzm i tendencja do nadopiekuńczości. Duży lęk o córkę i chęć ochrony małoletniej mogą prowadzić do zwiększonej kontroli, stosowania rygorystycznych zakazów i zasad. Matka jest skłonna przyjmować postawy, które świadczą o dużym, momentami nadmiernym zaangażowaniu, prowadzącym do zbyt silnej kontroli psychologicznej. Zdaniem biegłychPani B. wyraża dumę z córki, jednocześnie może stawiać jej wysokie wymagania, oczekiwać wyjątkowości. Opiniowana sobie przypisuje zasługi za pozytywne zachowania małoletniej, które jej zdaniem mogą być efektem obserwowania i naśladowania matki, jej starań osobistych. Na relację M. z ojcem patrzy przez pryzmat własnej urazy: wśród potrzeb dziewczynki wyróżnia taką, aby tata normalnie i z szacunkiem odnosił się do mamy. Przytacza wypowiedzi M. świadczące o jej uwrażliwieniu na potrzeby psychologiczne opiekunki: według jej narracji dziewczynka zauważa, że mama jest przez tatę pomijana, na przykład podczas składania życzeń na dzień kobiet, domagając się uznania, wzięcia mamy pod uwagę. Opiniowana deklaruje, że nie mówi źle o tacie, w rozmowach z dziewczynką rozwija jednak rozbieżności między jego zachowaniem a pożądanymi postawami. Pani B. podkreśla swoje wysokie kompetencje rodzicielskie, twierdząc, że z ust psychologa usłyszała, że „to rzadkość żeby były takie mamy jak ona”. Jednocześnie jest skłonna deprecjonować byłego partnera w roli ojca i pozwala tę rolę realizować warunkowo, w sytuacji dostosowania się do jej wysokich standardów opieki. Umniejsza istotności więzi z obojgiem rodziców dla prawidłowego rozwoju dziecka. Kategorycznie sprzeciwia się nocowaniu małoletniej u taty w tygodniu, przyzwalając jednocześnie na takie pobyty babci macierzystej, pozycję swojej rodziny pochodzenia umiejscawiając w strukturze rodziny M. ponad ojcem.

Badany A. L. (1) - jego poziom przeceniania swoich umiejętności, skuteczności czy walorów moralnych jest wyższy niż obserwowany u większości ludzi zdaniem biegłych.

Ma silne poczucie obowiązku. Jest mniej skłonny do krytykowania innych, ujawnia szacunek do praw i zasad życia społecznego. Przeważnie ma pozytywne podejście do różnych kwestii związanych ze sobą i swoim życiem.

Badanie w zakresie kompetencji rodzicielskich wskazuje na obniżony poziom wiedzy z zakresu kierowania aktywnością dziecka, rozwijania w nim realistycznego poczucia odpowiedzialności. W sytuacjach niepowodzeń wychowawczych opiniowany może być skłonny do obwiniania innych bądź małoletniej, nie siebie. Nieadekwatnie reaguje na problemy, może umniejszać lub lekceważyć trudności przeżywane przez małoletnią. A. L. (1), jako ojciec wykazuje niewystarczające zainteresowanie potrzebami córki, niekiedy utożsamiając je z własnymi. Przykład stanowi silne dążenie do włączenia M. w strukturę swojej nowej rodziny, mimo deklarowanej przez dziewczynkę chęci spędzania większej ilości czasu w kontakcie „jeden na jeden” z tatą. Opiniowany nie zawsze prawidłowo strukturyzuje doświadczenia dziecka, nie dokonuje trafnych interpretacji jej zachowania. Może być skłonny do przyjmowania życzeniowych interpretacji, które zgodne są z jego wizją rodziny i siebie w roli ojca. W ocenie biegłych ograniczenie dostępu do córki w okresie kluczowym dla kształtowania więzi mogło zaburzyć ten proces, tata został zepchnięty do roli rekreacyjnego opiekuna, nie mógł rozwijać swoich kompetencji rodzicielskich na równi z mamą. Mogło to poskutkować nadmierną permisywnością z jego strony, skłonnością do przyznawania małoletniej nadmiernej swobody, wiary w jej dojrzałość i rozsądek, ograniczającą konieczność rodzicielskiej kontroli. Badany ma jednak satysfakcję z kontaktu z córką, ujawnia więź emocjonalną z nią. Nieustannie dąży do zwiększenia swojego udziału w życiu małoletniej, ale wyraża także zmęczenie i frustrację koniecznością bezustannej walki o umocnienie swojej pozycji, jako ojca i udział w życiu M..

Małoletnia M. L. (2) przybyła na badanie pod opieką matki. Z obserwacji biegłych powitanie z tatą przebiegło w sposób nieco sztywny, oboje rodzice byli spięci tuż po przybyciu do (...). Kiedy oni się rozluźnili, nastrój ewidentnie udzielił się dziewczynce, która podjęła się swobodnej eksploracji otoczenia. Początkowo rodzice rozmawiali ze sobą, dziewczynka usiadła zaś sama przy stoliku. Swobodnie czuła się w obecności obojga rodziców, podejmowała z nimi rozmowę. W kontakcie wyróżniała mamę, choć nie pomijała obecności taty. Chętnie pozostała pod jego opieką. A. L. (1) starał się nawiązać swobodną rozmowę z córką, wypytując ją o plany związane ze zbliżającymi się urodzinami. Z zaciekawieniem słuchał córki, zadawał jej wiele pytań. W trakcie rozmowy ze swojej inicjatywy poruszał temat przyrodnich sióstr M., zagadując na przykład: „ciekawe co M. i I. robią”. Temat ten był wyraźnie inicjowany przez niego, a nie małoletnią.

M. uczęszczała do przedszkola od ok. 3-4 roku życia. W wyniku wypadku 21.08.2017 roku doznała rozległego urazu: złamania kości ciemieniowej, trzonu kości udowej prawej, przynasady bliższej kości piszczelowej lewej, przynasady kości udowej lewej, kości biodrowej lewej, stłuczenia klatki piersiowej. Jej stan po wypadku był ciężki, była pod opieką poradni kardiologicznej, neurologicznej, rehabilitacyjnej. Mimo doznania tak poważnego urazu, obecnie jest pod opieką jedynie poradni ortopedyczno-rehabilitacyjnej, z rozpoznaniem skoliozy, skrócenia o 2 cm lewej nogi, przodopochylenia miednicy i stopy płasko-koślawej. Wymaga ćwiczeń i rehabilitacji. Po wypadku zaczęła się także moczyć w nocy, wybudzać ze snu ze strachem. Zdaniem rodziców nie wymagała opieki psychiatry ani psychologa. Nie jest świadoma wypadku, którego doświadczyła, rodzice póki co nie chcą jej o nim informować, obawiając się lękowej reakcji.

Obecnie uczęszcza do I klasy Szkoły Podstawowej w S.. Opisywana jest jako spokojna, miła, koleżeńska dziewczynka. Łatwo nawiązuje kontakty, współpracuje, jest otwarta na rówieśników i dorosłych. Nie sprawia problemów wychowawczych. W dobrym stopniu opanowała realizowany materiał, czyniąc w tym zakresie duże postępy w ostatnim czasie. Lubi prace plastyczne, zwierzęta.

Początkowo rozmowa o rodzicach wywołuje u małoletniej niepokój psychoruchowy, zaczyna poruszać się na krześle, nakręca włosy na palce. Odczuwa napiętą atmosferę między rodzicami, nie ma swobody wypowiadania się w ich temacie. W strukturze swojej rodziny M. uwzględnia mamę, tatę, babcię, wujków (brata i kuzyna mamy), podkreślając: „i już nikt więcej”, pomijając tym samym zrekonstruowaną rodzinę A. L. (1). Ujawnia więź emocjonalną z obojgiem rodziców. Wyróżnia mamę, która na ogół się nią opiekuje i więcej przytula, ale wyraża wolę, aby tata częściej okazywał jej miłość i czułość. Zdaniem biegłych M. w wyraźny sposób internalizuje oceny i potrzeby mamy jako własne. O czasie spędzanym z tatą wypowiada się zdaniami podobnymi do tych, które w trakcie wywiadu wygłaszała Pani B., na przykład przytacza granie przez tatę w gry komputerowe, utrudnianie kontaktu telefonicznego z mamą. Deklaruje, że rzadko tęskni za tatą, ponieważ jest zajęta, co jest spójne z narracją mamy o planowaniu córce rozmaitych aktywności rekreacyjnych i edukacyjnych. W badaniu M. ujawnia silną więź emocjonalną z babcią macierzystą, z którą chętnie i często spędza czas, zastoje na noc. Mimo tak dużego udziału w opiece kogoś innego niż mama, dziewczynka w badaniu zgłasza, że nie chce spędzać więcej czasu z tatą, ponieważ woli w tym czasie zostawać z mamą. Jest to niespójna narracja, gdyż nawet po badaniu M. wyrażała chęć nocowania u babci. Uwidacznia to fakt, że w zakresie kontaktu z rodziną matki jest swoboda na separację, tylko temat pobytu u taty wywołuje napięcie. Dziewczynka każdy swój wybór i decyzję chce konsultować z mamą, pytać ją o zgodę, co świadczyć może o dużej kontroli rodzicielskiej. Mimo życzeniowych deklaracji ojca, M. nie ujawnia silnego przywiązania do jego zrekonstruowanej rodziny. Wyraża sympatię do przyrodnich sióstr, do jego żony ma jednak ambiwalentny stosunek, będący prawdopodobnie odzwierciedleniem postawy matki. Dziewczynka nie zawsze jest usatysfakcjonowana czasem spędzanym u taty, potrzebuje jego niepodzielnej uwagi i swobodnego dostępu do kontaktu z mamą podczas pobytu u niego. Oboje rodzice powinni zostać uwrażliwieni na potrzeby dziewczynki, ponieważ niekiedy utożsamiają je z własnymi dążeniami, nie dostrzegając, że perspektywa małoletniej może się różnić.

We wnioskach opinii biegli podali:

Analiza całokształtu zebranego materiału i przeprowadzonych badań wskazuje, że:

-

rodzice małoletniej pozostają w przewlekle konfliktogennych relacjach. Każda ze stron, przeświadczona o prawdziwości swoich racji i niepożądanych reakcji rodzicielskich drugiego opiekuna, pozostaje przy swojej argumentacji i nie ma gotowości do uaktywnienia efektywnej komunikacji. U podstaw rozbieżności i zalegających wzajemnych urazów leżą rozczarowania z okresu wspólnego pożycia oraz głębokie przekonanie o przesądzającej słuszności własnej wersji oraz oceny rzeczywistości partnerskiej i rodzicielskiej. Stanowi to zły prognostyk na przyszłość, wskazujący na konieczność korzystania z ingerencji Sądu także w przyszłości, gdyż w innym przypadku poszerzeniu może ulec zakres rozbieżności,

-

małoletnia jest blisko związana z rodzicami i potrzebuje ich udziału w swojej bliskości. Jednakże jej więź z mamą jest znacznie bliższa i pogłębiona. M. utożsamia się z nią i jej punktem widzenia. Zamartwia się o jej dobre samopoczucie. Nie wpływa to pozytywnie na małoletnią, obciąża ją emocjonalnie i naraża na dylematy lojalności. Ich rozstrzygnięcie zawsze będzie faworyzować matkę, jako najbliższy obiekt przywiązania, ale skutkować rozterkami dziecka, zmuszonego do dokonywania uczuciowych wyborów, nieadekwatnych do emocjonalnej i rozwojowej wydolności. Rodzice teoretycznie zdają sobie sprawę z zagrożeń dla małoletniej, wynikających z ich konfliktów. Jednakże w praktyce oboje dopuszczają do wzbudzania w niej lojalnościowych problemów. W tym względzie bardziej przeciążające córkę komunikaty i niewerbalne zachowania prezentuje matka. Restrykcyjnie ograniczając dostęp małoletniej do ojca w pierwszych latach życia dziecka, zakłóciła prawidłowość przebiegu ich relacji przywiązaniowej, w najlepszym ku temu okresie rozwojowym dziecka. Nadal uznaje tylko swój prymat decyzyjny. Nie wykazuje refleksji odnośnie własnych nieprawidłowych zachowań, projektujących krytyczny obraz badanego w roli ojca, w percepcji małoletniej. N. i drobiazgowość jej zastrzeżeń do niego, chroniczne ograniczanie swobodnego dostępu do dziecka oraz traktowanie jego prób kontaktu z małoletnią jako osaczanie, wskazuje na skupienie opiniowanej tylko na własnych roszczeniach, nadmierne przywieranie do córki oraz zbędne dzielenie się z nią własnymi lękami,

-

ojciec czuje się blisko związany z M. i od lat konsekwentnie stara się ją widywać. Pozostaje w prymacie włączenia jej w strukturę swojej zrekonstruowanej rodziny i inicjowania bliskości z przyrodnimi siostrami. To dobry motyw budowania relacji, lecz na obecnym etapie odnosi się bardziej do oczekiwań wnioskodawcy, niż M.. Ojciec jest zbyt mało uważny na jej potrzeby. Nie dostrzega bardziej priorytetowych pragnień małoletniej - pozostawania tylko z nim w indywidualnej relacji, w atrakcyjnych formach spędzania czasu, pozwalającej tworzyć tylko ich kameralne zwyczaje, rytuały i zasoby przeżyć. N. ojca na oczekiwania córki zakłóca poziom jej satysfakcji po kontaktach z nim i może wzbudzać tendencję do stopniowego zmniejszania gotowości do ich kontynuowania. Badany nie jest świadomy takich zagrożeń, zbyt jednostronnie obwiniając byłą partnerkę za niepożądane, z jego punktu widzenia, zachowania i reakcje M..

-

Reasumując, mając na uwadze szeroko pojęte dobro małoletniej należy stwierdzić, że oboje rodzice stwarzają warunki do zakłóceń rozwoju psychicznego M., a brak konstruktywnej współpracy między nimi wpływa destrukcyjnie na wszystkie obszary rozwojowe ich dziecka,

-

mając na uwadze szeroko pojęte dobro dziecka i jego rozwój psycho­fizyczny zasadna jest modyfikacja kontaktów małoletniej z tatą, dążąca w kierunku ich poszerzenia. Mógłby zabierać ją w co drugi weekend od piątku do niedzieli, a w następnym tygodniu od środy po szkole lub z domu matki, odwożąc następnego dnia rano na zajęcia. Mógłby też spędzać z córką połowę dni wolnych od nauki w okresach świątecznych, co drugi długi weekend, tydzień ferii i po dwa tygodnie lipca i sierpnia. Odwołany kontakt powinien odbyć się w możliwie najbliższym terminie. Zasadne jest by tata bardziej włączył się w realizację wizyt lekarskich z dzieckiem, rehabilitację i edukację. Powinien zadbać o atrakcyjność wspólnego czasu, ale i o odrobienie lekcji na następny dzień do szkoły (w tym wypadku na co drugi poniedziałek i co drugi czwartek).

(dowód: opinia (...) 84 – 95)

A. L. (1) ma lat 38 i z zawodu jest technikiem handlowcem. Pracuje jako kierowca zawodowy na trasach lokalnych przez 8 godzin dziennie Okoliczności, które podał we wniosku jak i w pismach procesowych podtrzymał i uczynił swoimi zeznaniami. Przyznał, że na dzień dzisiejszy kontakty z M. „bywają rożnie”. Stara się kontaktować z uczestniczką przez sms, żeby jak przyznał żeby było to jasno klarownie i czytelnie . Ma z obecnego związku dwoje małoletnich dzieci. Jest w związku małżeńskim.

Zeznając podał, że zachowanie matki córki jest zmienne, raz dogaduje się odnośnie córki, a raz nie dogaduje się., Rzadko zdarza żeby uczestniczka udzielała wnioskodawcy informacji dotyczących dziecka. Zaprzeczył aby zarzutom aby zdarzyła się sytuacja, aby córka nalegała na powrót do domu, gdy była pod moja opieką.

(dowód: zeznania wnioskodawcy A. L. (1) k. 122 -122v.)

Uczestniczka A. B. (1) ma lat 45 z zawodu jest nauczycielem. Okoliczności podane w pismach podtrzymała i uczyniła swoimi zeznaniami.

Pracuje w firmie (...) w godzinach 7.30-16.00 prze 5 dni w tygodniu. M. jest jedynym jej dzieckiem. Mieszka z córką razem. Nie zgadza się na rozszerzenie kontaktów. Podniosła, że córka przed każdym wyjazdem do taty bardzo to przeżywa, ma dolegliwości, boli ją brzuszek bardzo często i kiedy wraca to jest często rozbita, komunikuje jej często, że czas spędza z córkami. W swoich zeznaniach podtrzymała stanowisko, że rozszerzenie kontaktów wpłynie destabilizująca na córkę na je sytuację osobistą, edukacyjną.

(dowód: zeznania A. B. (1) k. 122v. – 123)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- zeznań wnioskodawcy A. L. (1) k. 122 – 122v.,

- zeznań uczestniczki A. B. (1) k. 122v. – 123v.

- kserokopii aktu urodzenia k. 12,

- kserokopii porozumienia k. 13 – 17,

- opinii opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów k. 84 – 95,

- akt sprawy tut. Sądu N. 209/16,

- akt sprawy tut. Sądu III RC 185/20.

Sprawami prawomocnymi z których Sąd przeprowadził dowód Sąd był związany.

W swoich zeznaniach każda ze stron pozostała niezmiennie przy swoim stanowisku. Sąd w części podzielił stanowisko wnioskodawcy do czego ustosunkuje się poniżej.

Sąd w pełni podzielił opinię Opiniodawczego Zespołu (...) Sądu Okręgowego w Toruniu. Jest to w ocenie Sądu opinia rzetelna, pełna, wyczerpująca i wydana w oparciu o szeroki materiał dowodowy w tym wcześniejsze badania stron w roku 2017, wiedzę zawodową i doświadczenie życiowe biegłych. Wyczerpująco biegli udzielili odpowiedzi na zadane im pytania.

Sąd zważył co następuje:

W myśl przepisu art. 113 § 1 k.r.o. niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice i ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Zgodnie z § 2 tego przepisu kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych form porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Przepis art. 113 ¹§1 k.r.o. stanowi natomiast, że jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy wskazać należy, że zaistniała konieczność zmiany ustalonego sposobu kontaktów wnioskodawcy z jego małoletnią córką M. L., ponieważ rodzice małoletniej nie byli absolutnie w stanie wspólnie tego wypracować, zaistniała zatem potrzeba sprecyzowania i ustalenia tych kontaktów przez Sąd. Każda ze stron wskazywała na zupełnie odmienne przyczyny problemów, trudności w realizacji kontaktów ojca z dzieckiem, które szczegółowo każda ze stron przedstawiła w swoich pismach procesowych, informacji przekazywanych biegłym psychologom i podtrzymali te okoliczności w zeznaniach. Bezspornym jest fakt, że dla obojga rodziców najważniejsze jest dobro i prawidłowy rozwój ich dziecka. Nie ulega jednak wątpliwości, że mają oni jednak olbrzymi problem w uzgodnieniu wspólnego stanowiska co do przebiegu i częstotliwości kontaktów wnioskodawcy z małoletnią córką.

Niezależnie od podawanych przez każdego z rodziców odmiennych przyczyn trudności w realizacji kontaktów ojca z dzieckiem istotne jest znalezienie sposobu na takie ustalenie kontaktów i doprowadzenie do ich prawidłowego przebiegu, aby służyło to dobru małoletniego dziecka, a przede wszystkim zapewniło pewną stabilizację i regularność, tak aby dziewczynka jak najwięcej z nich zyskała i stanowiło to dla niej źródło radości.

Sąd ustalając sposób kontaktów ojca z córką kierował się wnioskami wnioskodawcy i całkowicie podzielił wnioski wskazane przez biegłych z Opiniodawczego Zespołu (...).

Opinię Sąd podzielił, a jej ustalenia i wnioski sąd uczynił swoimi. Przy tak odmiennych stanowiskach jakie reprezentowali wnioskodawca i uczestniczka i ich przewlekle konfliktogennych relacjach niezbędna było zbadanie charakterystyki środowiskowa, charakterystyki psychologicznej stron dokonanej przez psychologów, a którą Sąd zanalizował.

Sąd obszernie cytował opinie bowiem dla Sądu istotne było stanowisko dziecka jego stan psychiczny, rozwój psycho - fizyczny i obecne relacje z rodzicami oraz konsekwencje na przyszłość w szeroko pojętym rozwoju dziecka gdyby Sąd utrzymał obecny stan jej relacji z ojcem.

Sąd podzielił stanowisko biegłych, że cały czas przewija się w wypowiedziach uczestniczki poczucie żalu i krzywdy oraz łączenie wątków partnerskich z rodzicielskimi. Takie zachowania matki wskazuje na obniżone kompetencje rodzicielskie przez brak zrozumienia konieczności zaspokojenia psychicznych potrzeb dziecka w kwestii budowania własnej tożsamości, także w oparciu o obraz ojca. Niestety zdaniem Sądu tej niewłaściwej postawy uczestniczka zdaje się nie zauważać i co gorsze nic w tym kierunku nie robi. Co się tyczy wnioskodawcy, to w ocenie sądu patrząc na jego zeznania otwarty jest na sugestie biegłych odnośnie zmiany swojego postępowania w relacjach z córką w czasie jego kontaktów z nią

Małoletnia M. ma skończone 8 lat. W ośrodku wyraziła wolę biegłym, że nie chce spędzać więcej czasu z tatą. W ocenie Sądu to nie jest rozsądna wola dziecka. Dziewczynka przejęła narrację swojej matki. Jak słusznie zauważyli biegli, ojciec w życiu dziecka był pomijany, jego rola umniejszana i to działo się głównie z powodu działań matki dziecka. Sąd zauważa, że matka na co dzień samodzielnie zajmuje się córką i jednoznacznie jej podporządkowuje swoją aktywność. Bardzo troszczy się o nią i dba o jej potrzeby. Sąd dostrzega, że jest czujna, nadwrażliwa, z silną tendencją do ochraniania i kontrolowania aktywności życiowej dziecka. W ocenie Sądu uczestniczka czuje się jedyną dysponentką w sprawach małoletniej. Uznaje wyłacznie swoją argumentację. Zdaniem Sądu wnioskodawca nie powinien być traktowany przez uczestniczkę jako czynnik zakłócający pracę opiekuńczo-wychowawczą wobec córki. Trzeba pamiętać, że ustalenie kontaktów z dzieckiem to tak naprawdę pewnego rodzaju narzucenie sposobu spędzenia czasu dziecku, zakreślenie mu ram czasowych, konkretnie wyznaczonych na kontakty. W sytuacji tak skłóconych rodziców trudno liczyć na odstępstwa od orzeczenia i elastyczność nawet, gdy w grę będzie wchodziła wola dziecka nie sytuacja np. zawodowa rodziców. Dziewczynka ma 8 lat, ma nie tylko obwiązki szkolne, ma swoje zainteresowania, rozwija się. Trudno przewidzieć jej plan zajęć w tygodniu a rodzice nie chcą w tym zakresie porozumieć się. Sąd mając to na uwadze uznał propozycje biegłych za najbardziej optymalną. Sąd uznał, że dziewczynka w sposób swobodny, spokojny przygotuje się na kontakt od godziny 10.30 jeżeli ten rozpoczyna się danego dnia bez zajęć szkolnych dlatego nie uwzględnił wcześniejszych godzin, których domagał się wnioskodawca. W pozostałym zakresie Sąd zakreślił kontakty zgodnie z wnioskami.

Mając powyższe na uwadze Sąd ma mocy cytowanych przepisów orzekł jak w pkt 1 mi a contrario w pkt 2.

Szczegółowe określenia odbioru dziecka ze szkoły, miejsca zamieszkania udzielanie zgody bliżej nieokreślonym osobom na ten odbiór to dalsza tak naprawdę ingerencja w sferę dziecka. W drobiazgowości we wzajemnych zarzutach kto i kiedy ma dzwonić, jak odbierać dziecko to wszystko rozmywa tak naprawdę troskę o dziecko rodzi i tak już olbrzymie konflikty między rodzicami dziewczynki. Z drugiej strony wnioskodawca winien wykonać ten wysiłek aby odbierać osobiście dziecko dając wyraz swojej postawie wobec córki która oczekuje z jego strony większego nią zainteresowania.

O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 520 §1 kpc.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.