Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

A. S., przedstawicielka ustawowa małoletniej I. S., wniosła o zasądzenie od pozwanego M. S., ojca małoletniej , kwoty po 600 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że jej dochody nie są wystarczające, by zaspokoić potrzeby małoletniej.

Pozwany M. S. uznał powództwo do kwoty po 200 zł miesięcznie i wniósł o jego oddalenie w pozostałej części.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Małoletnia I. S. ur. (...) jest córką M. S. i A. S..

Małoletnia zamieszkuje obecnie z matką, jej partnerem i swoją starszą siostrą. Starsza córka A. S. jest pełnoletnia i pracuje. Sama prowadzi gospodarstwo domowe i przekazuje matce na opłaty 200 zł. A. S. zarabia około 2.000 zł netto. (...) A. S. również pracuje, zarabiając około 2500 zł netto. Płaci alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie. Za mieszkanie rodzina opłaca 670 zł czynszu, za prąd około 300 zł co drugi miesiąc, za gaz około 100 zł co drugi miesiące. A. S. opłaca też rachunki za telefony po 120 zł miesięcznie, i za internet 90 zł miesięcznie. A. S., jej córki i partner są zdrowi. Małoletnia I. nie chodzi na zajęcia dodatkowe. Pozwany nie łoży na utrzymanie I., nie przesyła jej żadnych prezentów. A. S. ma zadłużenie za mieszkanie, które egzekwuje komornik, zajmując prawie połowę wynagrodzenia przedstawicielki ustawowej. Zadłużenie wynosi około 9.000 zł. A. S. nie ma majątku.

Pozwany M. S. mieszka z żoną i dwojgiem dzieci z obecnego związku. Pasierb pozwanego mieszka u swojej ciotki, pozwany wraz z żona przekazują na jego utrzymanie po 400 zł. Małoletni otrzymuje rentę po ojcu. Członkowie rodziny pozwanego są zdrowi. M. S. pracuje jako kierowca, zarabiając około 2500 zł miesięcznie. Nie pracuje na trasach międzynarodowych. Pracę świadczy po 8 godzin dziennie. Nie ma innych dochodów, poza wynagrodzeniem za pracę. Żona pozwanego otrzymuje rentę rodzinną w wysokości 400 zł na syna i zasiłki z opieki społecznej w łącznej wysokości 300-400 zł miesięcznie. Rodzina otrzymuje również świadczenie 500+ na dwoje dzieci. Opłacają 600 zł raty kredytu zaciągniętego na remont domu, 150-200 zł miesięcznie za prąd, za gaz około 40-50 zł miesięcznie, 350 zł miesięcznie za telefon, tj. pakiet rodzinny, 50 zł za internet. Pozwany spłaca też 500 zł miesięcznie tytułem pożyczki od wujka, zaciągniętej aby uregulować sprawy spadkowe związane z domem. Żona pozwanego nie pracuje, wychowuje dzieci w wieku 3 lat i 6 lat. Poza samochodem pozwany nie mam majątku. Samochód to A. (...) rocznik 1995.

(dowód: akt urodzenia k. 8, zeznania stron k. 33-34)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Roszczenie jest częściowo zasadne.

Zgodnie z art. 133 § 1 krio rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku zakreśla art. 135 krio, który stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka ma postać dwojaką: wyraża się świadczeniami o charakterze materialnym oraz osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie.

W ocenie Sądu obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec małoletniej nie budzi wątpliwości. Przy czym, wobec faktu, że małoletnia zamieszkuje z matką zaś ojciec obecnie nie angażuje się w sprawy dziecka wskazać należy, iż matka małoletniej w dużej mierze realizuje swój obowiązek alimentacyjny osobistymi staraniami o wychowanie córki. Obowiązek alimentacyjny ojca małoletniej wyrażać się może obecnie, z uwagi na brak kontaktu ojca z dzieckiem, jedynie w formie świadczeń o charakterze pieniężnym.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że stan faktyczny w niniejszej sprawie pozostawał zasadniczo bezsporny. Ustalenia stanu fatycznego w niniejszej sprawie Sąd dokonał w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, które nie zostały skutecznie przez strony zakwestionowane. Poza tym Sąd zasadniczo dał wiarę zeznaniom przesłuchanych w sprawie stron.

Odnośnie sytuacji materialnej stron, to wskazać należy, rodzice małoletniej otrzymują podobne wynagrodzenia. Wynagrodzenie ojca małoletniej jest nieco wyższe, jednak pozwany poza małoletnią ma jeszcze na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci. Matka małoletniej powódki zaś ma na utrzymaniu jedynie małoletnią. Poza tym obydwoje rodzice małoletniej obciążeni są obowiązkiem spłat zobowiązań. Wysokość miesięcznych rat tych zobowiązań jest podobna.

Pozwany i jego rodzina dysponują miesięcznym dochodem około 3900 zł, nie licząc renty , którą otrzymuje pasierb pozwanego. Stałe wydatki rodziny to 1750 zł miesięcznie. W rodzinie przedstawicielki ustawowej dochód to około 4500 zł miesięcznie, przy czym stałe wydatki to kwota około 2500 zł, biorąc pod uwagę konieczność spłaty zadłużenia oraz uiszczania przez partnera przedstawicielki ustawowej alimentów. Przy czym podkreślić należy, że partner przedstawicielki ustawowej nie ma obowiązku łożenia na utrzymanie małoletniej I. S.. Natomiast żona pozwanego ma obowiązek partycypować w kosztach utrzymania swoich małoletnich dzieci. Fakt, że pozwany wraz z żoną zdecydowali, że młodsze dziecko nie będzie chodziło na razie do przedszkola, a w związku z tym żona pozwanego nie będzie pracowała, nie może wpłynąć negatywnie na kwestie związane z utrzymaniem małoletniej I..

W ocenie Sądu, wskazywana przez przedstawicielkę ustawową kwota żądania w wysokości 600 zł miesięcznie jest nieco wygórowana. Wskazać należy, że pozwany jednak ma ograniczone możliwości zarobkowe.

Mając powyższe na uwadze w ocenie Sądu kwota 400 zł miesięcznie tytułem alimentów przekazywana na rzecz małoletniej przez pozwanego jest kwotą adekwatną zarówno w stosunku do potrzeb małoletniej jak również do możliwości zarobkowych pozwanego. Kwota ta pozwala na zaspokojenie podstawowych kosztów utrzymania dziecka, jednocześnie jednak nie zwalnia matki małoletniej z konieczności ponoszenia kosztów utrzymania córki.

Z powyższych przyczyn na podstawie art. 133 § 1 i art. 135 krio orzeczono jak w pkt. I wyroku.

Powództwo ponad kwotę 400 zł uległo oddaleniu jak w pkt. II wyroku. Na podstawie art. 333 § 1 k.p.c. Sąd z urzędu nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności nadając jednocześnie wyrokowi w tym zakresie klauzulę wykonalności.

Jednocześnie na podstawie art. 100 k.p.c. Sąd zniósł koszty procesu pomiędzy stronami .

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd zwolnił pozwanego od kosztów sądowych, mając na uwadze jego sytuację materialną.