Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2024r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Małgorzata Kłek
Protokolant:	Sekretarz sądowy Kinga Polak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2024 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Towarzystwo (...) z siedzibą w W.

przeciwko A. P.

o zapłatę

I.  powództwo oddala,

II.  przyznaje radcy prawnemu W. W. kwotę 332,10 zł ( trzysta trzydzieści dwa złote i dziesięć groszy) w tym 62,10 zł (sześćdziesiąt dwa złote i dziesięć groszy) podatku VAT tytułem wynagrodzenia za czynności kuratora pozwanej nieznanej z miejsca pobytu, które wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda.

Sygn. akt I C 773/23 upr

UZASADNIENIE

Powód, (...) Towarzystwo (...) z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej A. P. kwoty 1017,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 460,00 zł od dnia 31.03.2023 r. do dnia zapłaty, od kwoty 60,31 zł od dnia 31.03.2023 r. do dnia zapłaty, od kwoty 460,00 zł od dnia 31.03.2023 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 37,09 zł od dnia 31.03.2023 r. do dnia zapłaty. Powód wniósł również o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, że pozwana zawarła z (...) Towarzystwo (...) z siedzibą w W. umowę o ubezpieczenie pojazdu od odpowiedzialności cywilnej (umowa OC). W ramach tej umowy ubezpieczyciel wystawił polisę o numerze (...) w okresie od 01.02.2022r. do 31.01.2023r. Na podstawie przedmiotowej umowy ubezpieczyciel udzielił pozwanej ochrony ubezpieczeniowej, zaś pozwana zobowiązała się do zapłaty z tytułu udzielonej ochrony. Powód podniósł , iż pozwana nie uregulowała terminowo zobowiązań wynikających z zawartej między stronami umowy. Żądaniem pozwu objęte zostały również skapitalizowane na dzień wytoczenia powództwa odsetki.

Kurator działający w imieniu pozwanej A. P., której miejsce pobytu nie jest znane, wniósł o oddalenie powództwa. Ponadto wniósł o przyznanie kuratorowi wynagrodzenia w wysokości wynikającej z norm przepisanych.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Dochodzone powództwem w niniejszej sprawie roszczenie powód wywodzi z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Stosownie do treści art. 805 kc przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu.

W myśl art. 10 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, obowiązek ubezpieczenia uważa się za spełniony, jeżeli została zawarta umowa ubezpieczenia, na podstawie której osoba obciążona tym obowiązkiem korzysta z ochrony ubezpieczeniowej, a czas trwania i zakres tej ochrony odpowiadają przepisom ustawy lub odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych wprowadzających obowiązek ubezpieczenia.

W niniejszej sprawie powód zatem zobowiązany był wykazać , iż została zawarta pomiędzy powodem a pozwaną umowa obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez nią pojazdu oraz , że powód świadczył ochronę ubezpieczeniową we wskazanym w pozwie okresie. Powód obowiązkom tym nie podołał.

Powód na potwierdzenie zawarcia pomiędzy stronami umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdu przedłożył wydruk polisy nr (...) (k. 9-10), jednak nie przedłożył żądnego dowodu , iż pozwana złożyła oświadczenie o wyrażeniu zgody na zawarcie takiej umowy . Ponadto powód nie przedłożył żadnego dowodu , iż umowę tę wykonał tj. iż świadczył ochronę ubezpieczeniową na rzecz pozwanej we wskazanym w wydruku polisy okresie.

Niezależnie od powyższego wskazać należy , iż zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, umowa ubezpieczenia obowiązkowego nie może obejmować ubezpieczeniem okresu poprzedzającego zawarcie tej umowy.

Powód przedłożył wydruk polisy nr (...) (k. 9-10) , z której wynika, że umowa ubezpieczenia została zawarta w dniu 06.02.2022 r. i obejmowała okres ubezpieczenia od dnia 01.02.2022 r. do dnia 31.01.2023 r.

Zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC i objęcie pojazdu ubezpieczeniem z datą wsteczną, jest sprzeczne z zakazem wynikającym z art. 10 ust. 1a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Wprowadzenie z dniem 11.02.2012 r. art. 10 ust 1a do ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych miało na celu wyeliminowanie możliwości zawierania umów z wstecznie określonym okresem ochrony ubezpieczeniowej (tak komentarz do art. 10 UbezpObowU Miaskowski 2012, wyd. 1/K. Niegoda, Legalis). Art. 10 ust. 1a wprost wyklucza zawarcie umowy ubezpieczenia OC, obejmującej ubezpieczeniem okres poprzedzający jej zawarcie.

Na marginesie należy zauważyć, że z przedłożonego wydruku polisy wynika, że termin płatności 1 raty w kwocie 460,00 zł został wyznaczony na dzień 31.01.2022 r., a zatem przed datą zawarcia i obowiązywania rzekomej umowy ubezpieczenia, tj. przed 01.02.2022 r.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym , kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem art. 6 kc jest przepis art. 232 kpc , zgodnie z którym strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W myśl przytoczonych przepisów, to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie. Powód winien wykazać zatem wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu.

Wskazać należy, iż w sprawach cywilnych nie jest rzeczą Sądu zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie jak też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy - obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach. Powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego, winien przejawiać staranność w wykazaniu zasadności powództwa. Brak merytorycznego zaprzeczenia jego twierdzeń przez pozwaną nie zwalniał go od wykazania podstawowych okoliczności wskazujących na zasadność żądania. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 7.11.2007 r. (II CSK 293/07), ciężar udowodnienia faktu należy rozumieć nie tylko jako obarczenie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń, ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności.

Sąd jest zobligowany do uznania twierdzeń powoda przy bezczynności pozwanego jedynie w przypadku braku wątpliwości co do zasadności pozwu. W niniejszej sprawie natomiast powód nie przedłożył dowodów dostatecznie uzasadniających jego roszczenie. W konsekwencji należało stwierdzić, że powód nie udowodnił swojego roszczenia, choć był do tego zobowiązywany.

Wobec powyższego powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.

O wynagrodzeniu radcy prawnego, kuratora ustanowionego dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej, Sąd rozstrzygnął zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w zw. z §5 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych mając na uwadze nakład pracy kuratora, wartość przedmiotu sprawy, udział kuratora w rozprawie. Wynagrodzenie kuratora zostało powiększone o należny podatek VAT.

ZARZĄDZENIE

1)  (...),

2)  (...),

3)  (...)

K., 17.12.2024 r.