Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2024 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: sędzia Juliusz Ciejek

Protokolant: sekretarz sądowy Karolina Tyc

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2024 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w Olsztynie

o zapłatę

I. powództwo oddala,

II. nie obciąża powódki kosztami procesu na rzecz pozwanego.

Sygn. akt: I C 333/24

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 30 grudnia 2022 r. powódka M. K. domagała się od pozwanego Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w O. zapłaty kwoty 15.664,59 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie w dniu 8 lutego 2018 r. przez Sąd Rejonowy w O. Wydział I Cywilny wyroku w sprawie(...)

Nadto, wniosła o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów postępowania z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 21 grudnia 2017 roku Sąd Rejonowy w O. Wydział I Cywilny wydał wyrok zasądzający od I. K. na rzecz Gminy O. – Zakład (...) w O. kwotę 15.664,59 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty. Powyższa kwota została zasądzona z tytułu nieuiszczonych opłat czynszu najmu przydzielonego mieszkania. Kolejno w tej samej sprawie w dniu 8 lutego 2018 roku Sąd Rejonowy w O. I Wydział Cywilny wydał wyrok zobowiązujący M. K. i Z. K. do zapłaty solidarnie z I. K. kwoty 15.664,59 zł wraz z odsetkami. Podniosła, że o powyższym wyroku dowiedziała się dopiero na skutek prowadzonego przez Komornika Sądowego postępowania egzekucyjnego. Wskazała, że ustanowiony w sprawie kurator nie podjął czynności zmierzających do ustalenia pobytu powódki, ale również nie chronił należycie jej interesów poprzez aktywne uczestniczenie w postępowaniu dowodowym.

Podniosła, że pozew wytoczony przed Sądem Rejonowym w O. o zapłatę dotyczył okresu, w którym powódka nie mieszkała w lokalu wynajmowanym od Gminy O. wobec czego nie odpowiada ona za zadłużenie lokalu. Tym samym brak było po stronie powódki legitymacji biernej do występowania w procesie skutkować powinien oddaleniem powództwa. Zatem wyrok wydany przez Sąd w sprawie (...) przeciwko powódce jest oczywiście i jednoznacznie niezgodny z prawem.

(pozew k. 4-6)

Sąd Okręgowy wO. w dniu 09.01.2023 r. wydał wyrok, którym oddalił powództwo jako oczywiście bezzasadne.

Od powyższego wyroku apelację wywiodła powódka.

Sąd Apelacyjny wB. wyrokiem z dnia 19.12.2023 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w O., pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

(wyrok SO Olsztyn z dnia 09.01.2023 r. wraz z uzasadnieniem – k. 54-56, apelacja – k. 65-67, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 19.12.2023 r. wraz z uzasadnieniem – k. 87-90v)

W odpowiedzi na pozew Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Olsztynie wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że z stanowiskiem powódki wyrażonym w pozwie nie można się zgodzić. Z akt sprawy(...) Sądu Rejonowego w O. wynika bezspornie, że powódka była stroną umowy najmu lokalu mieszkalnego przy ul (...) stanowiącej własność Gminy O.. Umowa najmu była zawarta do dnia 09.03.2012 r . i po upływie okresu trwania najmu powódka miała obowiązek lokal zwrócić Gminie O.. Pomimo zakończenia umowy najmu nieruchomość nie została zwrócona pozwanej. Z tego względu wystąpiła ona o zapłatę kwoty 15.664,59 zł tytułem odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego. Ponadto podniósł, że na skutek zawinionego zachowania powódki, jej skarga o wznowienie postępowania została odrzucona jako spóźniona. Nie może zatem domagać się odszkodowania na podstawie art. 424 ^{( 1b)} k.p.c. Nadto, powódka nie wykazała, by we właściwym postępowaniu wykazano niezgodność z prawem wyroku z dnia 08.02.2018 r. wydanego w sprawie o sygn. akt(...).

(odpowiedź na pozew – k. 124-126)

Pismem z dnia 29.07.2024 r. Prokuratoria Generalna Rzeczpospolitej Polskiej przekazała wykonywanie zastępstwa procesowego w niniejszej sprawie Prezesowi Sądu Rejonowego w O..

(pismo Prokuratorii Generalnej RP – k. 137)

W piśmie z dnia 22.08.2024 r. powódka wniosła o nieobarczanie jej kosztami postępowania w sprawie z uwagi na jej sytuację materialno-rodzinną, a także zasady współżycia społecznego.

(pismo powodów – k. 139-140)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. K. urodziła się (...), jako córka I. i Z. K..

W dniu 09.03.2011 r. została zawarta z Gminą O. umowa najmu lokalu mieszkalnego przy ul. (...). Jako osoby zawierające umowę zostały wskazane: I. K., M. K., S. K. i Z. K.. Umowa została podpisana wyłącznie przez powódkę i jej matkę. W chwili podpisania umowy powódka miała 15 lat.

Umowa obowiązywała do dnia 09.03.2012 r.

(dowód: umowa najmu lokalu z dnia 09.03.2011 r. – k. 8-10 – znajdująca się w aktach sprawy Sądu Rejonowego w O. (...) stanowiących załącznik do niniejszej sprawy, zeznania powódki – k. 163v-164)

Powódka w okresie od 13.04.2011 r. do 09.03.2012 r. była zameldowana pod adresem ul. (...) w O..

(dowód: zaświadczenie z rejestru mieszkańców – k. 41, zeznania powódki – k. 163v-164)

Powódka w okresie od 03.07.2012 r. do 08.07.2015 r. była wychowanką Centrum P. Opiekuńczo-Wychowawczych w O.. Wobec matki powódki zapadł wyrok za znęcanie się nad nią psychiczne i fizyczne, zaś wobec ojca powódki za jej molestowanie,

(dowód: zaświadczenie z dnia 23.09.2019 r. – k. 40, zeznania powódki – k. 163v-164)

Powódka w okresie od 30.08.2015 r. mieszkała w wynajętych mieszkaniach - nie mieszkała w mieszkaniu przy ul. (...).

(dowód: umowa najmu lokalu mieszkalnego – k. 19, k. 27-34, 36-39, 42-44, rozwiązanie umowy najmu lokalu mieszkalnego – k. 35, zeznania powódki – k. 163v-164)

Gmina O. – Zakład (...) w O. skierował do Sądu Rejonowego w Olsztynie pozew przeciwko M. K., Z. K. oraz I. K. o zapłatę kwoty 15.664,59 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Podstawą faktyczną dochodzonego roszczenia było nieuiszczenie opłat czynszu najmu przydzielonego mieszkania. Wobec tego Gmina O. – Zakład (...) w O. żądał odszkodowania za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego i opłat za korzystanie z lokalu za okres od 01.11.2015 r. do 30.04.2017 r.

W dniu 21.12.2017 roku Sąd Rejonowy w (...) Wydział I Cywilny w sprawie (...)wydał wyrok zasądzający od I. K. na rzecz Gminy O. – Zakład (...) w O. kwotę 15.664,59 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 18.05.2017 r. do dnia zapłaty.

Postanowieniem wydanym w dniu 21.12.2017 r. na rozprawie Sąd Rejonowy podjął postępowanie zawieszone dotąd w sprawie przeciwko Z. i M. K. i ustanowił im kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Kurator skierował pismo na znany mu adres M. K. oraz złożył odpowiedź na pozew.

W dniu 8 lutego 2018 roku Sąd Rejonowy w O. I Wydział Cywilny wydał wyrok zobowiązujący M. K. i Z. K. do zapłaty solidarnie z I. K. kwoty 15.664,59 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 18.05.2017 r. do dnia zapłaty.

Od powyższych wyroków nie została wywiedziona apelacja.

(dowód: pozew z dnia 15.05.2017 r. k. 2-3, protokół rozprawy przed Sądem Rejonowym wO. z dnia 21.12.2017 r. – k. 56-57, wyrok SR O. z dnia 21.12.2017 r. sygn. akt (...) – k. 58, pisma kuratora – k. 66,71 – znajdujące się w aktach sprawy Sądu Rejonowego w O. (...) stanowiących załącznik do niniejszej sprawy)

Komornik Sądowy pismem z dnia 04.09.2019 r. poinformował powódkę o wszczęciu postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego – Wyroku Sądu Rejonowego w O. w sprawie(...).

W dniu 26 maja 2020 r. powódka umocowała adwokat A. G. do zapoznania się z aktami(...).

(dowód: zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k. 45, k 89 akt (...))

Powódka w dniu 24.07.2020 r. wniosła do Sądu Rejonowego w O. skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia 08.02.2018 r. sygn. akt (...). Powódka żądała uchylenie ww. wyroku oraz oddalenia powództwa w całości i pozbawienia go klauzuli wykonalności w części dotyczącej powódki.

Postanowieniem z dnia 05.11.2020 r. Sąd Rejonowy odrzucił skargę jako wniesioną po terminie. Powyższe postanowienie zostało zaskarżone. Sąd II instancji postanowieniem z dnia 26.02.2021 r. oddalił zależnie.

(dowód: skarga o wznowienie postępowania – k. 3-4, postanowienie SR O. z dnia 05.11.2020 r. wraz z uzasadnieniem – k. 140 oraz k. 143-147, postanowienie SO O. z dnia 26.02.2021 r. k. 172– znajdujące się w aktach sprawy Sądu Rejonowego wO. (...) stanowiących załącznik do niniejszej sprawy)

Powódka pismem z dnia 09.12.2022 r. skierowała do Rzecznika Praw Obywatelskich wniosek o wniesienie skargi nadzwyczajnej.

Rzecznik Praw Obywatelskich nie uwzględnił wniosku powódki.

(dowód: pismo powódki z dnia 09.12.2022 r. wraz z potwierdzeniem nadania – k. 48-49, pismo Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 02.02.2023 r. – k. 68-69)

O zapadłym przeciwko powódce wyroku ta dowiedziała się pod koniec 2019 r. gdy komornik zajął jej konto. Zasięgnęła wówczas porady u notariusza w W., który poradził jej aby skontaktowała się z miejscowym adwokatem. W okresie od 12.11.2019 r. do 04.05.2021 r. Komornik Sądowy w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego (...)wyegzekwował od powódki kwotę 16.729,08 zł.

(dowód: zeznania powódki k. 164v akt sprawy i k. 139 akt (...), zaświadczenie o dokonanych wpłatach – k. 53)

Ojciec powódki Z. K. zmarł w dniu 07.01.2018 r. Powódka w dniu 17.04.2018 r. odrzuciła spadek po spadkodawcy.

(dowód: kopia odpisu skróconego aktu zgonu – k. 16, akt notarialny repertorium A nr(...)– k. 17-18)

Sąd zważył, co następuje:

W świetle ustalonych okoliczności faktycznych powództwo o zapłatę odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie przez Sąd Rejonowy w O.I Wydział Cywilny wyroku w dniu 08.02.2018 r. w sprawie(...)podlegało oddaleniu w całości. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie powódka nie mogła poszukiwać ochrony w art. 417 ^{( 1)} § 2 k.c. w zw. z art. 424 ^{( 1)} § 2 k.p.c. oraz w art. 424 ^{( 1b )} k.p.c.

Stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach spraw prowadzonych przed Sądem Rejonowym wO.o sygn. akt(...) oraz przedłożone do akt niniejszej sprawy, których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała jak również zeznania powódki.

Zgodnie z art. 417 ¹ § 2 k.c. jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Odnosi się to również do wypadku, gdy prawomocne orzeczenie lub ostateczna decyzja zostały wydane na podstawie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą. Przepis art. 424 ¹ § 2 k.p.c. stanowi, że w wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, można także żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu pierwszej lub drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli strona nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie wyroku w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych. Komentatorzy pochyli się nad tym jak należy rozumieć wyjątkowe wypadki, które przewidział ustawodawca w wyżej cytowanym przepisie. Wskazano, że „Wyjątkowe wypadki w rozumieniu § 2 przepisu. Artykuł 424 ¹ § 2 KPC wymaga wykazania, że zachodzi wyjątkowy wypadek w odniesieniu do przyczyn niezgodności z prawem, należy zatem wykazać, że wynikają one z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela. (…) W wypadku powołania się na naruszenie podstawowych zasad porządku prawnego konieczne jest wykazanie, że dana zasada istnieje i ma podstawowe znaczenie dla porządku prawnego oraz dokładne określenie, w jaki sposób doszło do naruszenia tej zasady w wyniku wydania orzeczenia. Za potraktowaniem sytuacji jako wyjątkowej w rozumieniu art. 424 ¹ § 2 KPC może dojść w sytuacji, gdy strona nie skorzystała z przysługującego jej środka zaskarżenia z powodu ciężkiej choroby, katastrofy, klęski żywiołowej lub uzyskania błędnej informacji od pracownika sądu (post. SN z 26.4.2023 r., I CNP 127/22, L.) ( K. Flaga-Gieruszyńska, A. Zieliński, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Wyd. 12, Warszawa 2024, Legalis) oraz „Przez podstawowe zasady porządku prawnego należy rozumieć nie tylko fundamentalne zasady ustroju społeczno-politycznego, a więc zasady konstytucyjne, ale również naczelne zasady rządzące poszczególnymi dziedzinami prawa – cywilnego, rodzinnego, pracy, a także prawa procesowego. Jeżeli chodzi o konstytucyjne wolności i prawa oraz prawa człowieka i obywatela, to są one określone w Konstytucji RP (rozdział II). Chociaż są to również i te prawa, które wyraźnie nie zostały tam określone (w rozdziale II). Akt ten zawiera również inne przepisy, które definiują określone wolności i prawa. One również mogą określać status prawny człowieka czy obywatela” ( P. Rylski (red. nacz.), A. Olaś (red. cz. III) Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2024, Legalis).

W ocenie Sądu powódka nie może skutecznie poszukiwać ochrony swoich praw na gruncie przepisu art. 417 ^{( 1)} § 2 k.c. w zw. z art. 424 ^{( 1)} § 2 k.p.c. Przede wszystkim dopuszczalne było poddanie kontroli w drodze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu pierwszej instancji o czym stanowi wyraźnie art. 424 ^{( 1)} § 2 k.p.c. Z tej przyczyny uprzednie wystąpienie z tą skargą stanowi warunek wytoczenia niniejszego powództwa o zapłatę. Powódka mogła to uczynić w przepisanym terminie, albowiem egzekucję wobec niej wszczęto 4 września 2019 r., czyli przed upływem 2 lat od uprawomocnienia się wyroku. Co więcej, w niniejszej sprawie nie zachodzi wyjątkowy wypadek, o którym mowa w art. 424 ^{( 1)} § 2 k.p.c. Powódka nie wykazała aby, w wyniku wydania wyroku w dniu 08.02.2017 r. w sprawie (...) doszło w rezultacie naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela. Przede wszystkim wskazać należy, że w wspomnianym wyżej postępowaniu Sąd ustanowił dla nieznanej z miejsca pobytu powódki kuratora. Kurator w tamtym postępowaniu podjął próbę ustalenia miejsca zamieszkania powódki, a ponadto złożył pismo procesowego, w którym wniósł o oddalenie powództwa. Wobec tego uznać należy, że prawo do obrony powódki w procesie przed Sądem Rejonowym wO. toczącym się pod sygn. akt (...) zostało zachowane. Jak zeznawała sama powódka w tamtym okresie nie była nigdzie zameldowana (k. 140). W tej sytuacji kurator powódki miała niewielkie szanse na skuteczne ustalenie miejsca jej pobytu. W sytuacji spełnienia obowiązku meldunkowego ustalenie przez Sąd czy też powoda w tamtym postępowaniu adresu zamieszkania powódki i doręczenie jej korespondencji nie stanowiłoby żadnej trudności. Trudno więc mówić tu o wadliwości postępowania przed Sądem Rejonowym. Podnoszony przez pełnomocnika powódki zarzut wydania w sprawie(...) „dwóch wyroków” jest bezzasadny. Wyrok z dnia 21 grudnia 2017 r. wydany przeciwko jednej z pozwanych - I. K. był w istocie wyrokiem częściowym. Wyrok z 8 lutego 2018 r. obejmował pozostałych pozwanych - w tym powódkę. Był to wyrok końcowy. Sąd Rejonowy nie oznaczył tych orzeczeń we wskazany sposób, co może uczynić w drodze sprostowania. Nie oznacza to jednak ich nieważności.

Niemniej jednak, nawet aktywny udział powódki w sprawie (...) nie skutkowałby wydaniem odmiennego wyroku, bowiem odpowiada on prawu. Powódka, w niniejszej sprawie, na rozprawie w dniu 29.11.2024 r. po okazaniu jej umowy najmu z dnia 09.03.2011 r. oświadczyła, że widniej na niej jej podpis (k. 164). Powyższe oznacza, że powódka podpisała umowę najmu lokalu mieszkalnego i zgodnie z art. 688 ^{( 1)} § 1 k.c. odpowiadała ona za zapłatę czynszu „ Za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na jego utrzymaniu, którzy nie są w stanie utrzymać się samodzielnie.”. Natomiast po upływie terminu obowiązywania umowy najmu tj. 09.03.2012 r. na podstawie przepisu art. 675 § 1 k.p.c. powinna ona zwrócić przedmiot najmu. Powódka mimo, że w okresie od 03.07.2012 r. do 08.07.2015 r. była wychowanką Centrum P. Opiekuńczo-Wychowawczych w O., zaś następnie wynajmowała inny lokal mieszkalny, nigdy nie dokonała zwrotu pozwanej przedmiotu najmu. Wobec powyższego w ocenie Sądu odpowiada ona za zobowiązania z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości w okresie od 01.11.2015 r. do 30.04.2017 r. - była już wówczas pełnoletnia, które były dochodzone przed Sądem Rejonowym w O. w sprawie (...).

Na marginesie wskazać należy, że również Rzecznik Praw Obywatelskich nie dopatrzył się w sytuacji prawnej i faktycznej powódki okoliczności, które mogłyby skutkować wniesieniem przez niego skargi nadzwyczajnej.

Podsumowując, w niniejszej sprawie nie zachodzi wyjątkowy wypadek, który uzasadniałby zastosowanie przepisu art. 424 ¹ § 2 k.p.c. w stosunku do powódki i zasądzenie na jej rzecz od Sądu Rejonowego w Olsztynie odszkodowania na podstawie przepisu art. 417 ¹ § 2 k.c.

W ocenie Sądu powódka nie może skutecznie poszukiwać ochrony swoich praw również na gruncie przepisu art. 417 ¹ § 2 k.c. w zw. art. 424 ^1b k.p.c. Zastosowania w sprawie niniejszej nie znajduje regulacja art. 424 ^1b k.p.c., gdyż dotyczy ona innych orzeczeń. Przepis art. 424 ^1b k.p.c. stanowi, że w wypadku prawomocnych orzeczeń, od których skarga nie przysługuje, odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem można domagać się bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi, chyba że strona nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych. W komentarzu do tego przepisu wskazano, że według znowelizowanego stanu prawnego przeprowadzenie odrębnego postępowania przewidzianego w art. 424 ¹ i n. KPC w celu uzyskania prejudykatu stwierdzającego, że prawomocne orzeczenie, które wyrządziło szkodę, jest niezgodne z prawem, stanowi niezbędny etap umożliwiający dochodzenie odszkodowania od Skarbu Państwa tylko w wypadku niektórych orzeczeń sądowych, skonkretyzowanych w przepisach. Są nimi wyroki (art. 424 ¹ KPC), postanowienia w postępowaniu nieprocesowym orzekające co do istoty sprawy i kończące postępowanie w sprawie (art. 519 ² KPC) oraz inne orzeczenia, co do których taką możliwość przewidziano np. w art. 1148 ¹ § 3, art. 1151 ¹ § 3 czy art. 1215 KPC. W wypadku pozostałych prawomocnych orzeczeń skarga o stwierdzenie ich niezgodności z prawem jest niedopuszczalna, a poszkodowany może – po myśli art. 424 ^1b KPC – dochodzić odszkodowania bezpośrednio od Skarbu Państwa (post. SN z 25.1.2012 r., V CNP 42/11, L.) (K. Flaga-Gieruszyńska, A. Zieliński, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Wyd. 12, Warszawa 2024, Legalis). Zaznaczyć należy, że regulacja ta też, nie może też być zamiennie stosowana w przypadku upływu terminu do wystąpienia ze skargą przewidzianego w art. 424 ⁶ § 2 k.p.c.

Podsumowując, powódka w niniejszej sprawie domagała się odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie przez Sąd Rejonowy w Olsztynie wyroku – a więc takiego orzeczenia, od którego powódce skarga przysługiwała. Niemniej jednak nie zachowała ona terminu na jej wniesienie. Z tego względu wskazany wyżej przepis nie może zostać zastosowany w niniejszej sprawie.

Co więcej, stwierdzić należy, iż wobec prawomocności zapadłego rozstrzygnięcia i jak dotąd niewzruszenia go w trybie zwyczajnych lub nadzwyczajnych środków odwoławczych, Sąd w niniejszej sprawie jest nim związany zgodnie z art. 365 § 1 k.p.c. Jak dotąd przesądził on prawomocnie o zasadności roszczenia Gminy wobec powódki. Tym samym nie sposób przypisać pozwanemu bezprawności. Natomiast wobec kategorycznej treści art. 417 ¹ § 2 k.c. zgodnie z którym jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia, naprawienia jej można się domagać dopiero po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu jej niezgodności z prawem.

Z tych względów, wobec niespełnienia przesłanek z art. 417 ¹ § 2 k.c. w zw. z art. 424 ¹ § 2 k.p.c. oraz art. 424 ^1b k.p.c. powództwo podlegało oddaleniu jako całkowicie bezzasadne, o czym Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. Na podstawie powołanego przepisu, w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może nie obciążyć strony przegrywającej kosztami w całości lub części. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie zachodzi taki szczególny wypadek. Powódka była subiektywnie przekonana o słuszności swojego stanowiska odnoszącego się do braku prawidłowości działań po stronie Sądu Rejonowego w Olsztynie w związku z zapadłym przeciwko jej wyrokiem. Mogła takie wnioski wyciągnąć z tego względu, że umowę najmu lokalu podpisała w wieku 15 lat, zaś już w następnym roku w lipcu była wychowanką Centrum P. Opiekuńczo-Wychowawczych w O. i nigdy już nie zamieszkała wynajmowanej nieruchomości. Co więcej, nie brała osobistego udziału w sprawie przed Sądem Rejonowym w Olsztynie, w której nie zostało sporządzone uzasadnienie wyroku – a więc powódka nie wiedziała do było podstawą prawną i faktyczną wydania przez Sąd Rejonowy takiego rozstrzygnięcia. Sąd miał również na względzie trudną sytuację życiową powódki w okresie podpisania umowy najmu - wobec matki powódki zapadł wyrok za znęcanie się nad nią psychiczne i fizyczne, zaś wobec ojca powódki za jej molestowanie.

Z tych przyczyn Sąd nie obciążył powódki kosztami procesu na rzecz pozwanego, o czym orzekł jak w punkcie II sentencji wyroku.