Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2023 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, III Wydział Cywilny, w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Sebastian Otto
Protokolant:	sekretarz sądowy Agnieszka Brutkowska

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2023 r. w Szczecinie

na rozprawie sprawy

z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

przeciwko M. R.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2 491,46 zł (dwa tysiące czterysta dziewięćdziesiąt jeden złotych i czterdzieści sześć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty:

- 1 171,29 zł od dnia 4 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty,

- 148,53 zł od dnia 28 stycznia 2021 r. do dnia zapłaty,

- 155,23 zł od dnia 30 marca 2021 r. do dnia zapłaty,

- 155,23 zł od dnia 28 maja 2021 r. do dnia zapłaty,

- 155,23 zł od dnia 28 lipca 2021 r. do dnia zapłaty,

- 705,79 zł od dnia 7 października 2021 r. do dnia zapłaty,

- 16 groszy od dnia 4 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1 117 (tysiąc sto siedemnaście) złotych, tytułem kosztów procesu wraz z liczonymi w stosunku rocznym odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt III C 150/23

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 listopada 2023 roku

Pozwem z dnia 8 września 2022 roku (pierwotnie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od M. R. kwoty 2.491,46 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od wskazanych kwot, a także złożyła wniosek o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu żądania pozwu wskazała, że pozwany był odbiorcą paliwa gazowego sprzedawanego przez powodową spółkę. Paliwo było dostarczane do punktu odbioru przy ul. (...) w S.. Z tego tytułu zostały wystawione faktury VAT o numerach (...) oraz nota odsetkowa o numerze (...) na kwoty dochodzone pozwem.

W powyższej sprawie pierwotnie toczyło się postępowanie przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie, które postanowieniem z dnia 10 czerwca 2022 roku zostało umorzone.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, a także złożył wniosek o zasądzenie kosztów postępowania. Pozwany zakwestionował zasadność naliczania należności wynikających z dochodzonych faktur VAT. Zarzucił również, że Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie umorzył postępowanie, zatem sąd rozpoznający niniejszą sprawę jest związany tym rozstrzygnięciem i nie może ponownie orzekać co do zgłoszonego żądania. Pozwany wskazał także na swoją trudną sytuację materialną.

W dalszym toku procesu stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że niniejsza sprawa rozpoznawana jest w postępowaniu uproszczonym. Wartość przedmiotu sporu nie przekracza czterech tysięcy złotych. Stosownie do art. 505(8) § 4 k.p.c., w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 9 marca 2023 roku o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, uzasadnienie wyroku ogranicza się do podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Od uznania sądu opartego na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy zależy rozszerzenie tego uzasadnienia o pozostałą treść określoną w art. 327(1) § 1 k.p.c. Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2023 roku o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą (a więc ustawą nowelizującą, co oznacza, że art. 505(8) § 4 k.p.c. ma zastosowanie w niniejszej sprawie).

W toku niniejszego postępowania strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z faktu zawarcia między nią, a pozwanym umowy sprzedaży paliwa gazowego i dostarczenie go do pozwanego do lokalu przy ul. (...) w S..

Z powodu zaległości w płatności powódka wystawiła pozwanemu faktury VAT o numerach (...) oraz notę odsetkową o numerze (...) na kwoty dochodzone pozwem.

Świadczenie usług w zakresie dostarczania paliwa gazowego uregulowane jest w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 – Prawo energetyczne. Odbywa się ono na podstawie umowy, której obligatoryjne postanowienia określa art. 5 ust. 2 przywołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem umowa sprzedaży powinna zawierać: miejsce dostarczenia paliw gazowych lub energii do odbiorcy i ilość tych paliw lub energii w podziale na okresy umowne, moc umowną oraz warunki wprowadzania jej zmian, cenę lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach i warunki wprowadzania zmian tej ceny i grupy taryfowej, sposób prowadzenia rozliczeń, wysokość bonifikaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania oraz pouczenie o konsekwencjach wyboru sprzedawcy rezerwowego, a umowa o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii – postanowienia określające: moc umowną i warunki wprowadzania jej zmian, ilość przesyłanych paliw gazowych lub energii w podziale na okresy umowne, miejsca dostarczania paliw gazowych lub energii do sieci i ich odbioru z sieci, standardy jakościowe, warunki zapewnienia niezawodności i ciągłości dostarczania paliw gazowych lub energii, stawki opłat lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach oraz warunki wprowadzania zmian tych stawek i grupy taryfowej, sposób prowadzenia rozliczeń, parametry techniczne paliw gazowych lub energii oraz wysokość bonifikaty za niedotrzymanie tych parametrów oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy oraz okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

Zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Stosownie zaś do art. 555 k.c., przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody. Przez energię należy rozumieć wszelkie rodzaje lub postacie energii, które mogą być przedmiotem obrotu, np. energia elektryczna, niezależne źródła jej wytworzenia, energia cieplna, gaz, itp. (komentarz do kodeksu cywilnego, red. Pietrzykowski 2021, wyd. 10/Banaszczyk).

Podstawę faktyczną pozwu stanowiła również sama treść umowy sprzedaży paliwa gazowego z dnia 9 maja 2018 roku (k. 18-21).

Sąd przeanalizował całokształt materiału dowodowego i doszedł do przekonania, że pozwany zawierając w dniu 9 maja 2018 roku z (...) Spółką z o.o. z siedzibą w W. umowę sprzedaży paliwa gazowego i dostarczenia go do punktu odbioru mieszczącego się przy ul. (...) w S. winien był liczyć się z obowiązkiem zapłaty na rzecz powódki opłat związanych z dostarczeniem paliwa gazowego.

Dodatkowo zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w tym zakresie w pełni wskazywał składniki opłat do uiszczania których zobowiązany był pozwany oraz sposób ich wyliczenia. Należne opłaty zostały wskazane w treści wystawionych faktur VAT, w których jako nabywcę wskazano M. R.. W treści faktur wskazano okresy, których dotyczą. Wśród należności wyszczególniono następujące opłaty: za paliwo gazowe, abonamentową, dystrybucyjną stałą i dystrybucyjną zmienną, podając zużytą ilość, jednostkę miary, cenę netto oraz wartość brutto.

W ocenie sądu powódka udowodniła jaka jest wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu zawartej umowy z dnia 9 maja 2018 roku. Strona pozwana nie przedstawiła w żadnego skutecznego przeciwdowodu, wskazującego na nierzetelność dowodu księgowego. W tym aspekcie, godzi się przede wszystkim wskazać, że takiego skutku nie mogło odnieść twierdzenie dotyczące braku szczelności instalacji gazowej w budynku, bowiem awaria miała mieć miejsce w 2017 roku, zaś faktury VAT są z 2021 roku, a więc z innego okresu.

Odnosząc się do kolejnego zarzutu strony pozwanej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 505(37) § 2 k.p.c., jeżeli w terminie trzech miesięcy od dnia wydania postanowienia o umorzeniu elektronicznego postępowania upominawczego powód wniesie pozew przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie w postępowaniu innym niż elektroniczne postępowanie upominawcze, skutki prawne, które ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa, następują z dniem wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Na żądanie stron sąd, rozpoznając sprawę, uwzględni koszty poniesione przez strony w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Strona powodowa mogła więc wytoczyć przedmiotowe powództwo o zapłatę. Innymi słowy, umorzenie postępowania w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie oznacza, że powód nie może wytoczyć powództwo o to samo roszczenie.

O kosztach procesu sąd orzekł w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. 99 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Mając na względzie, że pozwany przegrał proces w całości, obowiązany jest zwrócić powódce koszty związane z niniejszym postępowaniem, na które złożyły się: opłata od pozwu 200 zł (150 zł + 50 zł uiszczona w elektronicznym postępowaniu upominawczym), wynagrodzenie pełnomocnika powoda - radcy prawnego 900 zł (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych), oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. Zgodnie z art. 98 § 1 (1) k.p.c., od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. O obowiązku zapłaty odsetek sąd orzeka z urzędu. Biorąc pod uwagę powyższe sąd od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie.

Sędzia Sebastian Otto