II K 670/22 - wyrok Sąd Rejonowy w Świnoujściu z 2025-07-21

Sygn. akt II K 670/22

(...)-0 Ds 792.2022

PR w K.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2025r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świnoujściu – S. P. (1)

po rozpoznaniu w dniach: 26 lutego 2024r., 1 lipca 2024r., 27 listopada 2024r., 16 kwietnia 2025r. i 21 lipca 2025r.

sprawy A. P. (1) ,

s. R. i D. z d. B.,

ur. (...) w Ś.,

oskarżonego o to, że:

- w okresie od maja 2013r., daty dziennej bliżej nieustalonej, do 23 października 2018r.
w Ś. znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją konkubiną I. K. (1)
oraz małoletnim, nieporadnym ze względu na wiek T. C. (1) w ten sposób,
że urządzał awantury domowe, w trakcie których wyzywał swoją konkubinę słowami wulgarnymi, poniżał ją, posądzał o zdrady, naruszał jej nietykalność cielesną poprzez uciskanie szyi rękoma, szarpał za ręce i za włosy, popychał na ścianę, rzucał w nią przedmiotami, groził pozbawieniem życia, zaś małoletniego T. C. (1) szarpał
za ubranie, uderzał w twarz, uciskał szyję rękoma, krzyczał na niego, wyzywał słowami wulgarnymi i obelżywymi, popychał na ścianę, przewracał na podłogę, uderzał pięściami
po całym ciele, przyciskał kolanami klatkę piersiową, rzucał w niego przedmiotami, groził pozbawieniem życia, czym działał na szkodę I. K. (1) i małoletniego T. C. (1),

tj. o czyn z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 207 § 1a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

I.  oskarżonego A. P. (1) uznaje za winnego tego, że w okresie od maja 2013r., daty dziennej bliżej nieustalonej, do 23 października 2018r. w Ś., działając
w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w różnoraki sposób naruszał nietykalność cielesną I. K. (1) oraz małoletniego T. C. (1), tj. poprzez popychanie, szarpanie, a nadto znieważał pokrzywdzonych słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, tj. występku z art. 217 § 1 k.k. w zb.
z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. i za ten czyn
na podstawie art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby
2 (dwóch) lat,

III.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. w okresie próby oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego,

IV.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego do informowania Sądu
o przebiegu okresu próby co 6 (sześć) miesięcy,

V.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek zapłaty na rzecz pokrzywdzonego T. C. (1) kwoty 2.000 zł (dwa tysiące 00/100 złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,

VI.  zasądza od oskarżonego koszty postępowania oraz wymierza mu opłatę w kwocie
120 zł.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 670/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. P. (1)

w okresie od maja 2013r., daty dziennej bliżej nieustalonej, do 23 października 2018r. w Ś., działając
w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w różnoraki sposób naruszał nietykalność cielesną I. K. (1) oraz małoletniego T. C. (1), tj. poprzez popychanie, szarpanie, a nadto znieważał pokrzywdzonych słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, tj. czyn z art. 217 § 1 k.k. w zb. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. P. (1) i i I. K. (1) od 2011r. zaczęli tworzyć związek konkubencki. Z poprzedniego związku (...) miała trzech synów T., G. i S. C.. Początkowo relacje stron układały się dobrze. W 2013r. I. K. (1) zaszła w ciążę i z ich związku urodził się syn S. P. (2). Wówczas strony zamieszkały w Ś. przy ul. (...). Z czasem między stornami zaczęło dochodzić do kłótni i wzajemnych oskarżeń. A. P. wyzywał pokrzywdzoną słowami powszechnie uznanymi za obelżywe. W czasie kłótni naruszał jej nietykalność cielesną. Miał pretensje do I. K. (1), że zaniedbuje dom, dzieci. Także wyzywał małoletniego T. C. (2) i naruszał jego nietykalność cielesną. W końcu strony rozstały się, A. P. (1) wyprowadził się i wówczas zaczął się konflikt o syna S. P. (2) i dalsze wzajemne oskarżenia. W domu stron interweniowała Policja, jednak A. P. (1) nigdy nie został zatrzymany.

W miejscu pracy A. P. (1) ma dobrą opinię, był wielokrotnie poddawany badaniom na stan trzeźwości, nigdy nie stawił się do pracy nietrzeźwy.

Z opinii biegłych lekarzy psychiatrów wynika, że oskarżony nie jest chory psychicznie nie jest uzależniony od alkoholu, ma prawidłową osobowość.

A. P. (1) nie był dotąd karany. Sąd rodzinny przyznał opiekę nad S. P. (2) A. P. (1). A. P. dba o zdrowie syna, o jego dietę, naukę i organizuje mu zajęcia sportowe, zawsze angażował się w życie szkoły.

częściowo wyjaśnienia A. P. (1)

188-189, 369-372, 500,

częściowo zeznania I. K. (1)

9-11, 59-60, 148-149, 168-169, 372v-376v

częściowo zeznania T. C. (1)

49-50, 461-462

zeznania A. A. (2)

19-20, 462v-464

Częściowo zeznania B. W.

24-25, 464v-465v

Częściowo zeznania D. P.

34-35, 500v-501v

Częściowo zeznania R. P.

37-38, 502

Częściowo zeznania G. C.

45-46, 503-504v

zeznania H. C.

55-56, 504v-505

zeznania G. Z.

97-98v, 505v-508

Częściowo zeznania M. W.

258-259, 508-509

zeznania P. S. (1)

262-263, 557-558

zeznania K. S.

265-266, 558-559

zeznania M. P.

29-30, 554-556

zeznania M. G.

559-560

zeznania K. M.

560

zeznania M. S.

561

zeznania A. K.

562

zeznania I. F.

563

zeznania J. T.

611-612

zeznania J. W.

612v-613

zeznania K. W.

613

zeznania A. W. (1)

613v.

kopia dokumentów z postępowania w przedmiocie wykonania władzy rodzicielskiej nad małoletnim S. P. (2)

64-95,

rejestr interwencji Policji

40-44, 132-146

akta sprawy I. N. 406/21

105-118

akta sprawy I. N. 408/21

119-128v

wykaz dokumentów wraz ze zdjęciami małoletniego S. P. (2) dołączonych przez oskarżonego

190-208

opinia sądowo-psychiatryczna

223-226

Opinia z zakresu badania nośników pamięci

583-584

pismo z Zespołu (...) przeciwdziałaniu przemocy domowej

395

pismo z Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Ś.

396

pismo z Komendy Miejskiej Policji w Ś. dotycząca interwencji

399

opinia od pracodawcy (...) Sp. z o.o. dotycząca oskarżonego

401

wiadomości sms nadesłane przez pokrzywdzoną I. K. (1), nagarnia na pen drivie

403-431, 433-448, 545

dokumentacja oskarżonego odnośnie wykonywania przez niego pracy

465-460

pismo ze Stowarzyszenia (...) w Ś.

484

opinia biegłego z zakresu analizy zawartości nośników pamięci

583-584

karta karna

521

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1, 2

częściowe wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim potwierdza konflikt z I. K. (1) są wiarygodne, jednak w dużej części umniejsza on swoją winę, a obarcza nią I. K. (1). Zdaniem Sądu aktualnie jest tak zaawansowany konflikt o syna, że oskarżony przedstawił I. K. (1) w złym świetle i tylko wyjaśniał o tym, co można było jej zarzucić. Siebie przedstawiał jako osobę bezkonfliktową, nie pijącą alkoholu. Zdaniem Sądu oskarżony nie był tak idealny jak kreuje się w wyjaśnieniach. Są świadkowie, którzy widzieli jego agresje słowną i fizyczną wobec pokrzywdzonych, są nagarnia na których widać, że jest nietrzeźwy.

1

zeznania I. K. (1)

Zdaniem Sądu zeznania I. K. (1) są wiarygodne aczkolwiek przekoloryzowane, ubarwione. Podkreślić trzeba to co najistotniejsze – to nie I. K. (1) złożyła zawiadomienie o przestępstwie a sąd rodzinny analizując jej pisma, w których eksponowała złe cechy i zachowania A. P. (1). Mimo, że strony się rozstały I. K. (1) nie zawiadomiła o czynie. I. K. (1) wskazywała na to, że miały miejsca karczemne awantury, bicie, kopanie, duszenie. Sąd przesłuchał licznych świadków i nie jest możliwym ażeby nikt nie widział obrażeń na jej ciele czy ciele dziecka. Przy tak intensywnych działaniach pokrzywdzeni mieliby krwiaki, zadrapania skór tak duże, że nie mogły by być przeoczone.

Nigdy też funkcjonariusze Policji nie zatrzymali A. P. (1), a jedynie nakazywali iść mu się przejść po awanturze i ochłonąć. Policja widziałaby także ślady pobicia, sińce, inne ślady po awanturach.

I. K. (1) dopiero w momencie gdy zaistniał konflikt o wspólne dziecko rozpoczęła kierowanie licznych pism, w których opisywała jak miało wyglądać w ich domu. W ocenie Sądu miały miejsca awantury, wyzwiska i szarpanie I. K. (1) i nietolerowanego przez oskarżonego T. C. (1), ale było to efektem rozpadu związku, który z upływem lat pogłębiał się.

1

zeznania T. C. (1)

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne w zakresie konfliktu jego z oskarżonym, kłótni z oskarżonym, naruszania nietykalności cielesnej, ale są przerysowane, ubarwione. Nie było takiej możliwości żeby po takim bici świadka nie zauważyli tego trenerzy czy nauczyciele w szkole.

Świadek był asertywny i nie poddawał się woli A. P. (1), stąd między świadkiem a A. P. (1) dochodziło do scysji.

1

zeznania B. W.

Sąd nie dał wiary tym zeznaniom. Świadek złożyła zeznania korelujące z materiałem dowodowym obciążającym A. P. (1). Jednak zeznania te zdaniem Sądu są niewiarygodne. Świadek miała widzieć jak A. P. (2) rzuca jej córką o ścianę, szarpie nią, bije, a nie wzywała nigdy Policji. Z jej relacji wynika taka przemoc fizyczny, że musieliby ją widzieć inni świadkowie. Co istotne składała ona zeznania w czasie gdy trwałą walka stron o wspólne dziecko – wnuka świadka. Jedynie w zakresie w jakim świadek zeznała o kłótniach - jest wiarygodna.

1

Zeznania świadka A. A. (2)

Sąd uznał te zeznania za wiarygodne. Świadek podała, że A. P. (1) wyzywał I. C. i traktował T. C. (1) jak równego sobie. Świadek jest w bliskiej relacji z I. C., jej zeznania nie są obiektywne.

1

zeznania R. P.

Zeznania świadka są wiarygodne. Świadek nie uczestniczył intensywnie w życiu A. P. (1) i I. K. (1). Jednak wiedział o awanturach, potwierdził, że po awanturze A. P. (1) wychodził z domu żeby ochłonąć.

1

zeznania G. C.

Zdaniem Sądu zeznania te nie są wiarygodne. Nie korelują z pozostałym materiałem dowodowym. Świadek także składał zeznania w momencie konfliktu o brata. Jest zżyty z matką, nie jest obiektywny. Jednak wiarygodnie podał, że były awantury, konflikt, szarpanie i wyzwiska ze strony A. P. (1).

1

zeznania H. C.

Zdaniem Sądu świadek jest emocjonalnie bardziej związana z A. P. (1). W toku zeznań w postępowaniu przygotowawczym wyraziła pretensje, że jest przesłuchiwana. Jest to typowy świadek, który nie chce „mieszać się w sprawy innych”. Wskazała ona jednak, że I. K. (1) żalił się jej, że A. P. (1) nadużywa alkoholu. Na rozprawie starała się przestawić oskarżonego w superlatywach. Świadek złożyła zeznania wiarygodne, choć nacechowane subiektywnie.

1

Zeznania świadka G. C.

Zdaniem Sądu zeznania te są wiarygodne co do tego, że strony kłóciły się, ze były awantury domowe, jednak Sąd nie daje wiary co do tego ażeby dochodziło do drastycznych sytuacji przedstawionych przez świadka. Świadek jest emocjonalnie związany z matką, wie, że ta walczy o opiekę nad S. P. (2). Nadto zeznania tego świadka różnią się – te złożone w postępowaniu przygotowawczym z tymi złożonymi przed sądem.

1

zeznania G. Z.

W ocenie Sądu zeznania tego świadka należy uznać za wiarygodne. Świadek z racji wykonywanego zawodu poznała rodzinę I. K. (1). Świadek złożyła zeznania wiarygodne. Wskazała w jaki sposób ewoluowała i dlaczego jej opinia o I. K. (1). Jako kurator miała informacje, że I. K. (1) źle sprawuje opiekę, źle wykonuje obowiązki. Po czasie nadzoru nad I. K. (1) świadek oceniła że jest odwrotnie, a między matką a dziećmi jest silna więź, że się szanują i kochają, a A. P. (1) czyni starania ażeby I. K. (2) przedstawić w negatywnym świetle. Zdaniem sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości o do wiarygodności zeznań tego świadka. Świadek także wskazał na pierwszy negatywny obraz I. K. (1), roztrzęsionej, niespojonej, nieskładanej. Świadek w swojej relacji także wskazywała na oceny, ale podawała fakty, z który oceny te wysnuwała. Jednak świadek znała już sytuację stron po rozstaniu. Negatywnie oceniała zachowania A. P. (1), jednak ten co logiczne walczył o prawa do dziecka, więc miał interes w tym ażeby przedstawiać I. K. (1) w złym świetle.

1.

zeznania M. W.

Zdaniem Sądu te zeznania są wiarygodne co do tego, że między I. K. (1) a A. P. (1) istniał konflikt, a związek z dobrego powoli psuł się. W pozostałym zakresie zeznania te są nieobiektywne i stronnicze. Świadek starał się w jak najlepszym świetle przedstawić I. K. (1), jest jej rodziną.

1

Zeznania świadka D. P.

Zeznania te są wiarygodne co do tego jak strony się poznały, że utworzyły związek, zaś co do ich wzajemnych relacji nie sposób jest uznać te zeznania za wiarygodne. A. P. (1) i I. K. (1) tworzyli burzliwy związek, kłócili się, wyzywali, dochodziło też do szarpania, naruszania nietykalności cielesnej. Świadek nie mogła tego nie wiedzieć będąc tak bliską osobą.

1.

zeznania P. S. (1)

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zeznała to co zaobserwowała jako sąsiadka i znajoma. Wskazała, że A. P. (1) był osobą spokojna, zrównoważoną, a wybuchową I. K. (1). Z smsmów, wiadomości, a tez pośrednio zeznań kuratora takie cechy charakteru stron dają się zauważyć, jednak świadek w zasadzie nie bywała w domu stron. W ocenie Sądu zeznania te są wiarygodne, choć świadek bardziej sympatyzuje z A. P. (1).

1

zeznania K. S.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zeznał to co zaobserwowała jako sąsiad i znajomy oraz trener.

Wskazała, że A. P. (1) był osobą spokojna, zrównoważoną, a imprezową I. K. (1). Z smsmów, wiadomości, a też pośrednio zeznań kuratora takie cechy charakteru stron dają się zauważyć, jednak świadek nie bywał w domu stron, nie był w aż tak bliskiej relacji.

1

zeznania M. P.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne. Świadek wskazała, że często odwiedzała I. K. (1), spędzały dużo czasu ze sobą, po kilka godzin dziennie. Świadek wskazała, że oskarżony źle traktował I. K. (1), że kiedy one piły kilka godzin kawę (dziennie) na przy świadku potrafił używać wobec niej słów wulgarnych.

1

zeznania M. G.

Zdaniem Sądu świadek złożył zeznania wiarygodne. Świadek jednak tylko kilkukrotnie odwiedził strony. Opisał, że spotkania były sympatyczne, miłe. Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań tego świadka.

1

zeznania K. M.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne, jednak bardziej dotyczą kwestii walki o prawa do S. - A. P. (1). Świadek zna oskarżonego z pracy, gdzie ma on pozytywną opinię, świadek potwierdził, że badania stanu nietrzeźwości są wyrywkowe i nigdy A. P. (1) nie był nietrzeźwy.

1

zeznania M. S.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zrelacjonowała to co przekazuje jej oskarżony oraz S. P. (2) podczas treningów. Bezspornie A. P. (1) stara się wobec syna, jest dobrym ojcem. W ocenie Sądu świadek złożyła zeznania wiarygodne, choć jednostronne, bo nie zna wersji I. K. (3),

1

zeznania A. K.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zrelacjonowała to co zaobserwowała jako wychowawca małoletniego S. P. (2). Świadek wskazała, że nie zauważyła żądnych niepokojących sygnałów co do małoletniego .

1

zeznania I. F.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zrelacjonowała to co przekazuje jej oskarżony oraz S. P. (2). Bezspornie A. P. (1) stara się wobec syna, jest dobrym ojcem. W ocenie Sądu świadek złożyła zeznania wiarygodne, choć jednostronne, bo nie zna wersji I. K. (3).

1

zeznania J. T.

W ocenie Sądu świadek złożyła zeznania wiarygodne, nie jest ona zainteresowana konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie, nie jest związana z żadną ze stron, w swojej relacji wypowiadała się i dobrze i źle o T. C. (1).

1

zeznania J. W.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne. Świadek nie jest związany z żadną ze stron, nie jest zainteresowany konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie. Świadek nie widział śladów przemocy fizycznej u T. C. (1).

1

zeznania K. W.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne. Świadek nie jest związany z żadną ze stron, nie jest zainteresowany konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie. Świadek nie widział śladów przemocy fizycznej u T. C. (1).

1

zeznania A. W. (1)

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne. Świadek nie jest związany z żadną ze stron, nie jest zainteresowany konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie. Świadek nie widział śladów przemocy fizycznej u T. C. (1).

1

kopia dokumentów z postępowania w przedmiocie wykonania władzy rodzicielskiej nad małoletnim S. P. (2)

Sąd uzna te dokumenty za wiarygodne w tym znaczeniu, że pochodzą one z prowadzonego przed Sądem postępowania. Brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

1

wykaz interwencji Policji

Dokumenty sporządzone zgodnie z przepisami prawa, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

1

Akta spraw I. N. 406/21 i I. N. 408/21

Dokumenty sporządzone zgodnie z przepisami prawa, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

1

wykaz dokumentów wraz ze zdjęciami małoletniego S. P. (2) dołączonych przez oskarżonego

Dokumenty wiarygodne, brak podstaw do ich kwestionowania.

1

opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia pełna, jasna, nie jest wewnętrznie sprzeczna. Brak podstaw do jej uzupełnienia lub uzyskania opinii nowej.

1

Opinia z zakresu badania nośników pamięci

Opinia pełna, jasna, nie jest wewnętrznie sprzeczna. Brak podstaw do jej uzupełnienia lub uzyskania opinii nowej.

1

pisma z instytucji publicznych oraz od pracodawcy

opinie

W ocenię sądu są to dokumenty wiarygodne, brak podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

1

wiadomości SMS od oskarżonego do pokrzywdzonej,nagrania na pen drivie

Sąd uznał te dokumenty za wiarygodne, strony ich nie kwestionowały,

1

dane o karalności

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

Zeznania świadka T. C. (1)

Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne w zakresie konfliktu jego z oskarżonym, kłótni z oskarżonym, naruszania nietykalności cielesnej, ale są przerysowane, ubarwione. Nie było takiej możliwości żeby po takim bici świadka nie zauważyli tego trenerzy czy nauczyciele w szkole.

Świadek był asertywny i nie poddawał się woli A. P. (1), stąd między świadkiem a A. P. (1) dochodziło do scysji.

1

Zeznania świadka I. K. (1)

Świadek na forum pisała o swoich dzieciach wulgaryzmy, że już nie są jej dziećmi, do oskarżonego pisała, że go zniszczy. Jest osobą nie panującą nad emocjami, a z jej smsmów, wpisów wyłania się inna postawą wobec oskarżonego, nie ofiary a pokrzywdzonej, która nie tylko potrafi się bronić, ale też atakować. Pokrzywdzona zeznała, że podczas awantury Policję wzywała P. S. (2), to się nie potwierdziło. Zeznała, że odmówiono jej założenia „niebieskiej karty”, co też się nie potwierdziło. Opis interwencji Policji także znacznie odbiega od relacji pokrzywdzonej.

Zdaniem Sądu gdyby zachowania A. P. (1) były tak intensywne jak zeznaje to I. K. (1), to miałaby ona ogrom obrażeń, a Policja notorycznie zatrzymywałaby A. P. (1). Gdyby A. P. (1) tak pił alkohol jak przedstawia to I. K. (1), to musiałby w pracy ten alkohol zostać wykryty. Nie mógłby A. P. (1) normalnie funkcjonować, nie mógłby tak intensywnie pracować i udzielać się w szkole jako rodzic, na zajęciach sportowych.

1

Zeznania świadka D. P.

Zeznania te są korzystne dla A. P. (1), D. P. jako matka nie zeznała obiektywnie. Z całego materiału dowodowego wynika, że strony były w konflikcie, który rósł, świadek musiał o tym wiedzieć.

1

Zeznania świadka R. P.

Zeznania te są korzystne dla A. P. (1), R. P. jako ojciec nie zeznał obiektywnie. Z całego materiału dowodowego wynika, że strony były w konflikcie, który rósł, świadek musiał o tym wiedzieć.

1

Zeznania świadka G. P.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne w zakresie konfliktu matki i brata z oskarżonym, kłótni z oskarżonym, naruszania nietykalności cielesnej, ale są przerysowane, ubarwione. Nie było takiej możliwości żeby po takim bici matki czy brata nie zauważyli tego sąsiedzi, interweniująca Policja, trenerzy czy nauczyciele w szkole.

Świadek w konflikcie o brata S. był zainteresowany tym, ażeby brak trefił do matki.

1

Zeznania świadka M. W.

Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są wiarygodne w zakresie konfliktu siostry i siostrzeńca z oskarżonym, kłótni z oskarżonym, naruszania nietykalności cielesnej, ale są przerysowane, ubarwione. Nie było takiej możliwości żeby po takim ich biciu nie zauważyli tego sąsiedzi, interweniująca Policja, trenerzy czy nauczyciele w szkole.

Świadek w konflikcie o S. P. (2) był zainteresowany tym, ażeby ten trafił pod opiekę I. K. (1).

1

Zeznania świadka A. W. (2)

Świadek – funkcjonariusz Policji – nie pamiętał przebiegu interwencji.

1

Wyjaśnienia A. P. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim potwierdza konflikt z I. K. (1) są wiarygodne, jednak w dużej części umniejsza on swoją winę, a obarcza nią I. K. (1). Zdaniem Sądu aktualnie jest tak zaawansowany konflikt o syna, że oskarżony przedstawił I. K. (1) w złym świetle i tylko wyjaśniał o tym, co można było jej zarzucić. Siebie przedstawiał jako osobę bezkonfliktową, nie pijącą alkoholu. Zdaniem Sądu oskarżony nie był tak idealny jak kreuje się w wyjaśnieniach. Są świadkowie, którzy widzieli jego agresje słowną i fizyczną wobec pokrzywdzonych, są nagarnia na których widać, że jest nietrzeźwy.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

A. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 207 § 1 k.k. kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Zgodnie zaś z § 1a wskazanego przepisu kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą nieporadną ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Głównym przedmiotem ochrony tego przepisu jest rodzina, jej prawidłowe funkcjonowanie, wychowanie dzieci i ochrona osób nieporadnych i zależnych od sprawcy. W zależności od formy i natężenia znęcania się za dalszy przedmiot ochrony należy uznać życie, zdrowie, nietykalność cielesną, wolność i cześć człowieka. W sytuacji, gdy jest popełnione na szkodę małoletniego lub osoby nieporadnej ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny ma charakter powszechny. Zachowanie sprawcy polega na znęcaniu się psychicznym i fizycznym, co w znaczeniu ogólnym oznacza zadawanie pokrzywdzonemu cierpienia fizycznego lub spowodowanie u niego cierpienia psychicznego. O uznaniu jakiegoś zachowania za znęcanie decyduje obiektywna jego ocena. Znęcanie psychiczne wiąże się z zachowaniem polegającym na szykanowaniu, lżeniu, grożeniu przestępstwem, wyszydzaniu, upokarzaniu, straszeniu lub porzuceniem, niszczeniem rzeczy itp. Za znęcacie fizyczne uznać należy natomiast np. bicie, popychanie, targanie za włosy, wykręcanie rąk itp. Ocena tego, czy konkretne zachowanie wyczerpuje znamię znęcania się zależy od konkretnego kontekstu sytuacyjnego i materiału dowodowego. Znęcanie się zakłada powtarzalność zachowań sprawcy.

W ocenie Sądu związek (...) ulegał stopniowej degradacji. Strony wzajemnie się oskarżały, wytykałby sobie negatywne zachowania, rościły pretensje. W konflikcie stronę I. K. (1) zawsze trzymali jej synowie z poprzedniego związku, co jest oczywiste. Wśród synów I. K. (1) to T. C. (1) był najbardziej asertywny i stąd zrodził się konflikt między nim a A. P. (1). T. C. (1) buntował się i w konsekwencji tego miedzy nim a A. P. (1) dochodziło do starć.

Analiza jednak materiału dowodowego całościowego wskazuje na to, że w zależności od tego kto był w bliższej relacji z I. K. (1) czy A. P. (1) – ten widział ich związek z tego punktu odniesienia – inaczej.

W ocenie Sądu w domu stron były awantury, A. P. (1) wyzywał I. K. (1), T. C. (1), naruszał ich nietykalność cielesną, ale było to skutkiem rozpadu rodziny jaką tworzyli a nie celowym działaniem ażeby udręczyć ich, poniżyć, upodlić, zadać ból.

Stąd Sąd uznał, że A. P. (1) wyczerpał znamiona czynów takicj jak znieważanie i naruszanie nietykalności cielesnej pokrzywdzonych, a nie znęcanie się. Nie można bowiem stwierdzić żeby jego działanie było intencjonalne (dolus coloratus), żeby wyzywała czy szarpał po to ażeby sprawić ból i cierpieniem, a były to reakcje na konfliktowe zdarzenia.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. P. (1)

I., II.

I.

Sąd nie stwierdził okoliczności wyłączających winę czy bezprawność czynu, dlatego uznał A. P. (1) za winnego popełnienia czynu z art.217 § 1 k.k. i 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k., karę kształtując na zasadach określonych w art. 53 k.k. i następnych.

Zachowaniami oskarżonego pokrzywdzone zostały dwie osoby, w tym dziecko. Oskarżony działał przez długi okres. Na korzyść oskarżonego przemawia to, że nie był dotąd karany.

Stąd Sąd orzekł wobec niego karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, zawieszając ją warunkowo na okres próby 2 lat.

III

I.

Sąd na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddał oskarżonego pod dozór kuratora sądowego, który w związku z kwalifikacją prawną jest obligatoryjny.

IV.

I.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązano oskarżonego do informowania Sądu o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy, co dodatkowo wzmocni prewencyjne oddziaływanie na oskarżonego.

V.

I.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekła od A. P. (1) na rzecz G. C. kwotę 2.000 zł trułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, mając na uwadze to, ze pokrzywdzony w czasie czynu był dzieckiem.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania i opłatą, oskarżony może pracować, zarobkować opłaty i koszty ponieść powinien.

Podpis

SSR Kamilla Gajewska 30.07.2025r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Furman
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świnoujściu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Kamilla Gajewska
Data wytworzenia informacji: