III C 690/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z 2015-11-12
Sygn. akt: III C 690/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 listopada 2015 roku
Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w III Wydziale Cywilnym w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Szymon Stępień
Protokolant: Patrycja Frątczak
po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 roku w Szczecinie
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Spółki akcyjnej w Ł.
przeciwko Powiatowi (...)
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. zasądza od powoda (...) Spółki akcyjnej w Ł. na rzecz pozwanego Powiatu (...) z siedzibą w P. kwotę 1.200 zł (tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt III 690/14
UZASADNIENIE
wyroku z dnia 12 listopada 2015 roku
wydanego w postępowaniu zwykłym
Pozwem z dnia 29 listopada 2013 roku powód (...) Spółka akcyjna w Ł. zażądał zasądzenia od pozwanego Powiatu (...) z siedzibą w P. na swoją rzecz kwoty 7.455,27 złotych wraz z odsetkami od dnia 20 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz rozstrzygnięcia o kosztach procesu.
W uzasadnieniu podał, że wiązała go z P. S. umowa ubezpieczenia. Wskazał, że dnia 15 października 2011 roku doszło do powstania szkody w pojeździe P. S. w następstwie najechania na dziurę w nawierzchni drogi znajdującej się we władaniu pozwanego. Podał, że zlikwidował szkodę w majątku poszkodowanego wypłacając mu kwotę 7.455,27 złotych.
Podczas rozprawy dnia 30 października 2014 roku pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Zaprzeczył okolicznościom wskazanym przez powoda. Wskazał również, że powód nie wykazał ani zasadności powództwa, ani wysokości roszczenia.
W toku procesu strony podtrzymały dotychczasowe twierdzenia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Droga nr (...) prowadząca z miejscowości D. (gm. (...)) do P. (gmina K.) pozostaje w zarządzie pozwanego Powiatu (...). Dla tej drogi prowadzony jest dziennik objazdu dróg, w którym uwidacznia się wyniki objazdów. W razie zauważenia ubytków pozwany zleca wykonanie naprawy nawierzchni.
Okoliczność bezsporna, a nadto:
- -
-
zeznania świadka J. W., k. 69-70;
Dnia 21 kwietnia 2011 roku powód (...) Spółka akcyjna zawarła z P. S. umowę ubezpieczenia OC i AC posiadacza pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...) w okresie od 23 kwietnia 20101 roku do dnia 22 kwietnia 2011 roku.
Dowód:
- -
-
polisa, k. 21;
Dnia 15 października 2011 roku została sporządzona notatka urzędowa policji, z której wynikało, że P. S. jadąc powyższą drogą nie zauważył dziury w jezdni, w którą wjechał.
Dowód:
- -
-
notatka urzędowa, k. 26;
Powód przeprowadził postępowanie likwidacyjne i w dniach 22 lutego i 9 listopada 2012 roku powód wypłacił na rzecz P. S. kwotę 7.455,27 złotych tytułem likwidacji szkody.
Dowód:
- -
-
kalkulacja szkody, k. 27-30;
- -
-
pismo z dnia 11 października 2012 roku, k. 22;
- -
-
potwierdzenia przelewów, k. 23-24;
Pismem z dnia 29 marca 2013 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 7.455,27 złotych tytułem roszczenia regresowego.
Dowód:
- -
-
pismo z dnia 29 marca 2013 roku, k. 31;
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się nieuzasadnione.
Podstawę pozwu stanowiła dyspozycja wynikająca z art. 828 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania. Z powyższego wynika, że powód winien był wykazać, że doszło do powstania szkody w pojeździe P. S., odpowiedzialności pozwanego za tę szkodę, wysokość szkody wynikłej z tego zdarzenia oraz wypłacenie na rzecz poszkodowanego odszkodowania.
W ocenie sądu powód wykazał te okoliczności w nieznacznym, a przede wszystkim niewystarczającym zakresie. Z przedstawionych dowodów z kalkulacji szkody, pisma z dnia 11 października 2012 roku oraz potwierdzeń przelewów wynika, że powód prowadził postępowanie likwidacyjne i wypłacił na rzecz P. S. kwotę 7.455,27 złotych. Niemniej jednak nie wykazał z tytułu jakiej szkody to nastąpiło. Rolą sądu w procesie cywilnym nie jest domniemywanie, że nastąpiło to w toku likwidacji szkody w pojeździe P. S. w wyniku zdarzenia z dnia 15 października 2011 roku.
Nawet gdyby tak było, powód nie wykazał, by w istocie zdarzenie z dnia 15 października 2011 roku nastąpiło w wyniku działania lub zaniechania pozwanego. Odpowiedzialność pozwanego powód wywodził z nienależytego utrzymywania nawierzchni jezdni w drodze powiatowej nr (...). Co prawda bezsporne było to, że droga ta znajduje się w zarządzie pozwanego, jednak z żadnego dowodu nie wynika, by w ogóle doszło do wystąpienia zdarzenia z dnia 15 października 2011 roku. Na tę okoliczność powód przedstawił dowód z notatki policji. Niemniej jednak należy zauważyć, że w notatce tej policja nie dokonywała własnych ustaleń z wyjątkiem ujawnienia dziury w jezdni oraz przebicia dwóch opon. Nie wyjaśniono jednak, w jaki sposób one powstały.
Niezależnie od tego powód nie wykazał również wysokości szkody w pojeździe. Zwrócić należy uwagę na to, że z art. 828 § 1 k.c. wynika, że z chwilą wypłaty odszkodowania na ubezpieczyciela przechodzą uprawnienia poszkodowanego. Nie oznacza to jednak, że ubezpieczyciel zwolniony jest z konieczności wykazania wysokości swojego roszczenia zgodnie z treścią art. 6 k.c. Powód nie przedstawił dowodów na okoliczność zakresu uszkodzeń z pojeździe P. S., ani też kosztów przywrócenia go do stanu poprzedniego. Na tę okoliczność pozwany wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Sąd zobowiązał go do uiszczenia zaliczki na poczet tego dowodu. Zakreślony pozwanemu termin upłynął bezskutecznie. Zgodnie z treścią art. 130 4 § 6 k.p.c. w razie nieuiszczenia zaliczki sąd pominie czynność połączoną z wydatkami. W związku z tym, że pozwany nie uiścił zaliczki, sąd pominął dowód zgodnie z treścią art. 130 4 § 6 k.p.c.
Na marginesie należy zauważyć, że to nie na pozwanym spoczywa obowiązek wykazania zasadności roszczenia, lecz na powodzie, który w tym zakresie nie wykazał inicjatywy dowodowej.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, powództwo należało oddalić w całości, o czym sąd orzekł jak w pkt I sentencji.
O kosztach procesu orzeczono odpowiednio do treści art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Na poniesione przez pozwanego koszty składało się zastępstwo procesowe w wysokości 1.200 złotych. W takim stanie rzeczy orzeczono jak w pkt II sentencji.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację: Szymon Stępień
Data wytworzenia informacji: