Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w III Wydziale Cywilnym w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Szymon Stępień

Protokolant: Patrycja Frątczak

po rozpoznaniu w dniu 19 października 2015 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki akcyjnej w W.

przeciwko C. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego C. M. na rzecz powoda (...) Spółki akcyjnej w W. kwotę 3.211 zł (trzy tysiące dwieście jedenaście złotych) z ustawowymi odsetkami:

-.

-

od kwoty 805 zł (osiemset pięć złotych) od dnia 11 listopada 2011 roku do dnia zapłaty,

-

od kwoty 802 zł (osiemset dwa złote) od dnia 27 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty,

-

od kwoty 802 zł (osiemset dwa złote) od dnia 27 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty,

-

od kwoty 802 zł (osiemset dwa złote) od dnia 27 lipca 2012 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego C. M. na rzecz powoda (...) Spółki akcyjnej w W. kwotę 72,76 zł (siedemdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt: III C 321/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 19 października 2015 roku

wydanego w postępowaniu uproszczonym

Powód (...) Spółka akcyjna w W. zażądał zasądzenia od pozwanego C. M. na swoją rzecz kwoty 3.211 złotych z ustawowymi odsetkami oraz o rozstrzygnięcie o kosztach procesu.

W uzasadnieniu podał, że strony zawarły umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności pojazdu należącego do pozwanego. Wskazał, że pozwany nie zapłacił składki w wysokości dochodzonej pozwem.

Nakazem zapłaty z dnia 4 listopada 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł o obowiązku zapłacenia przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 3.211 złotych z odsetkami oraz kosztami procesu.

Powyższemu nakazowi zapłaty pozwany sprzeciwił się, co spowodowało, że nakaz ten utracił moc. W sprzeciwie przyznał, że zawarł umowę ubezpieczenia, lecz w trakcie ubezpieczenia samochód został zajęty i zlicytowany przez komornika. Podniósł, że o przejściu własności poinformował powoda.

W toku procesu obie strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 27 października 2011 roku powód (...) Spółka akcyjna w W. zawarł z pozwanym C. M. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej oraz autocasco posiadacza pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...) w okresie od 27 października 2011 roku do 26 października 2012 roku. Strony ustaliły składkę ubezpieczeniową na kwotę 4.325 złotych, która miała zostać zapłacona w czterech ratach, tj. w wysokości 1.110 złotych do 10 listopada 2011 roku, w wysokości 1.069 złotych do dnia 26 stycznia 2012 roku, w wysokości 1.069 złotych do dnia 26 kwietnia 2012 roku, w wysokości 1.069 złotych do dnia 26 lipca 2012 roku,. Pozwany nie zapłacił składki.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

–

polisa, k. 42-43;

Pismem z dnia 15 października 2014 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4.279,30 złotych, w tym 3.211 złotych tytułem należności głównej oraz 1.068,30 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

–

wezwanie do zapłaty, k. 31;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w całości.

Podstawę żądania stanowiła dyspozycja wynikająca z art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W takiej sytuacji powód winien był wykazać, że została zawarta umowa ubezpieczenia, która obowiązywała w okresie, z którym wiążą się dochodzone składki, tj. od 27 października 2011 roku do 26 października 2012 roku.

W ocenie sądu powód okoliczności te wykazał. Bezsporne było to, że strony zawarły umowę obowiązkowego ubezpieczenia posiadacza pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...) na okres dochodzony pozwem oraz składka ubezpieczeniowa wynosiła 4.325 złotych. Pozwany nie kwestionował zawarcia umowy, jak również nie zaprzeczył wysokości składki. Nadto obie te okoliczności wynikają z treści polisy z dnia 27 października 2011 roku, podpisanej również przez pozwanego.

Bezsporne było także to, że pozwany nie zapłacił składki ubezpieczeniowej. W toku procesu podniósł, że w czasie okresu ubezpieczenia ubezpieczony pojazd został zajęty przez komornika, a następnie zlicytowany. Nie przedstawił na tę okoliczność żadnego dowodu. Nawet gdyby tak było, pozostawałoby to bez znaczenia dla rozstrzygnięcia. Zwrócić należy uwagę na to, że samo zajęcie pojazdu przez komornika nie powoduje wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań stron umowy ubezpieczenia. W trakcie tej czynności nie dochodzi również do wyrejestrowania pojazdu. Pozwany podniósł również, że o zaistniałym fakcie poinformował powoda. Nie złożył jednak żadnego dowodu, który potwierdzałby ten fakt. Jak wskazano wyżej, zajęcie i licytacja pojazdu nie oznaczają wygaśnięcia zobowiązań stron, a zatem na pozwanym spoczywał obowiązek spełnienia świadczenia dochodzonego pozwem.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd orzekł jak w pkt I sentencji. O roszczeniu odsetkowym orzeczono zgodnie z treścią art. 481 § 1 k.c. Z przedstawionej przez powoda polisy wynikało, że składka ubezpieczeniowa winna być uiszczona w czterech ratach, które przypadały na: 10 listopada 2011 roku, 26 stycznia 2012 roku, 26 kwietnia 2012 roku i 26 lipca 2012 roku. W takim stanie rzeczy pozwany z każdym kolejnym dniem po ustalonym terminie płatności pozostawał w opóźnieniu.

O kosztach procesu orzeczono odpowiednio do treści art. 98 § 1 i 2 k.p.c. Na poniesione przez powoda koszty procesu składały się: opłata sądowa w wysokości 41 złotych, uwierzytelnienie pełnomocnictwa w wysokości 14,76 złotych oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych. W takim stanie rzeczy orzeczono jak w pkt II sentencji.