Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2020r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Anita Wolska

po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2020r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W.

przeciwko S. G.

o zapłatę

I.zasądza od pozwanego S. G. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. kwotę 40.157,66 zł ( czterdzieści tysięcy sto pięćdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt sześć groszy ) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP w stosunku rocznym, ale nie większymi niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2016r. do dnia zapłaty od kwoty 34.920,09 zł ( trzydzieści cztery złote dziewięćset dwadzieścia złotych dziewięć groszy).

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.049,38 zł ( dwa tysiące czterdzieści dziewięć złotych trzydzieści osiem groszy ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia Sądu Rejonowego Anita Wolska

Sygn. akt I C 1027/16

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 28 sierpnia 2016r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanego S. G. kwoty 40.157,66 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 34.920,09 zł (z tytułu niespłaconej należności głównej) od dnia 29 czerwca 2016r. do dnia zapłaty, w tym kosztów procesu w kwocie 250 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż przysługuje mu wobec pozwanego wymagalna wierzytelność pieniężna, wynikająca z zawartej umowy (...) Nr (...) z dnia 02 marca 2012r., na podstawie której pozwany otrzymał kredyt w wysokości 64.024,39 zł. Podał, że na podstawie tej umowy pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki zgodnie z harmonogramem spłaty na podstawie zawartej umowy. Powód wskazał, że pomimo wezwań i monitów pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty. W związku z czym, po upływie terminu, do którego pozwany był zobowiązany uregulować zadłużenie, całość stała się wymagalna z dniem 12 czerwca 2016r. Powód skierował do pozwanego przedsądowe pismo z wezwaniem do zapłaty, które zostało doręczone w sposób umożliwiający jego odbiór i zapoznanie się z jego treścią. Wskazał, że zgodnie z warunkami umowy powód dochodzi kwoty 34.920,09 zł tytułem należności głównej, odsetek w kwocie 4.899,56 zł stanowiących różnicę pomiędzy sumą odsetek umownych naliczonych w związku z udzieleniem kredytu w kwocie 19.784,22 zł od dnia zawarcia umowy ( t.j. 02 marca 2012r,) i odsetek karnych w kwocie 1.635,90 zł naliczonych od dnia 05 maja 2012r. a sumą odsetek zapłaconych przez pozwanego w kwocie 16.520,56 zł. Nadto tytułem kosztów, opłat i prowizji kwoty 338,01 zł wraz z dalszymi odsetki naliczanymi od dnia następnego po dniu wystawienia wyciągu z ksiąg banku do dnia zapłaty od niespłaconej należności głównej (k. 2-6).

Postanowieniem z dnia 10 października 2016r. Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie niniejszą sprawę przekazał do rozpoznania tut. Sądowi.

Pozwanemu ( którego aktualny adres miejsca zamieszkania nie był początkowo znany) odpis pozwu został doręczony dopiero skutecznie w dniu 29 czerwca 2018r. z zobowiązuje do złożenia w terminie dwutygodniowym odpowiedzi na pozew, w której ustosunkuje się do twierdzeń zawartych w pozwie, pod rygorem przyjęcia, iż nie kwestionuje twierdzeń w nim zawartych i skutków z art. 207 § 6 k.p.c.( k.85). Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew w zakreślonym terminie. Jednakże na rozprawie w dniu 27 listopada 2018r. oświadczył, że dochodzone zobowiązanie nie istnieje, bo należność w całości została ściągnięta przez komornika. Jednocześnie zakreślono pozwanemu termin 14 dni do złożenia pisma procesowego wraz z dokumentami, wykazującymi spłatę zobowiązania wobec powoda także w odpisie dla strony przeciwnej pod rygorem skutków prawnych z art. 207 § 6 k.p.c. W wykonaniu niniejszego zobowiązania pozwany przywołał postępowania komornicze w sprawie: KM 32018/15( na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z 11 sierpnia 2014r. sygn. akt IX Co 1299/15), KM 28/17 ( na podstawie tytułu wykonawczego z 19 marca 2015r. w sprawie I Nc 3715/14), KM 29/17 ( na podstawie tytułu wykonawczego z 17 kwietnia 2015r. w sprawie I Nc 3745/14). W odpowiedzi na zarzut pozwanego powód w piśmie z dnia 4 stycznia 2019r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, podnosząc, iż pierwsze z postępowań komorniczych dotyczyło umowy zawartej z pozwanym w dniu 09 stycznia 2013r. o nr (...).

Strony w toku postępowania podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 02 marca 2012r. pozwany zawarł z (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. umowę (...) Nr (...).Na mocy tej umowy bank udzielił mu pożyczki gotówkowej w kwocie 64.024,39 zł, zaś pozwany zobowiązał się do zwrotu pożyczki wraz z należnymi odsetkami oraz zapłacenia prowizji i opłat należnych bankowi zgodnie z niniejszą umową. Bank udzielił pożyczki do dnia 05 marca 2018r. (§ 1 ust. 1 umowy). Oprocentowanie nominalne pożyczki wyniosło 10,26 % w stosunku rocznym i było stałe w okresie umowy. Kwota naliczonych odsetek umownych od udzielonej pożyczki wynosiła 22.046,57 zł (ust. 4). Całkowita kwota do zapłaty przez Pożyczkobiorcę ustalona została na kwotę 86.070,96 zł i składała się na nią kwota 50.000 zł z tytułu całkowitej kwoty pożyczki, prowizja w kwocie 2.500 zł , odsetki umowne w wysokości 22.046,57 zł, opłata za ochronę ubezpieczeniową w kwocie 11.524,39 zł (ust. 7). Pozwany był zobowiązany do terminowej spłaty pożyczki wraz z odsetkami w 72 ratach miesięcznych, płatnych do dnia 5 każdego kolejnego miesiąca, począwszy od 5 kwietnia 2012r., na rachunek banku, otwarty na potrzeby obsługi niniejszej pożyczki (ust .8). Kwota miesięcznej raty pożyczki wynosiła 1.195,43 zł (ust. 9).

Za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części bank nalicza odsetki od zadłużenia przeterminowanego (odsetki karne). Ich stopa jest zmienna i na dzień zawarcia umowy wynosi 24,00% i jest równa czterokrotności aktualnej na dany dzień wysokości stopy kredytu lombardowego NBP (ust.15 zd.1). Zgodnie zaś z § 1 ust. 17 tej umowy w razie opóźnienia Pożyczkobiorcy w zapłacie dwóch pełnych rat, Bank może wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia po uprzednim wezwaniu Pożyczkobiorcy listem zwykłym do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania.

Pozwany dokonywał z tytułu niniejszej umowy nieregularnych wpłat rat pożyczki i w różnych wysokościach. Ostatnia wpłata dokonana na rachunek techniczny pożyczki była w dniu 29 lipca 2015r. w kwocie 1.400 zł. W dniu 20 czerwca 2016r. na poczet zadłużenia wpłynęła kwota 950,13 zł tytułem zwrotu składki ubezpieczeniowej

Dowód:

- umowa pożyczki z 02.03.2012r. wraz z harmonogramem k.22-26,

- załącznik nr 1 Tabela opłat i prowizji k.37,

- zestawienie wpłat k.27,

- pismo z 04.01.2019r. k.118-120v.

Pismem z dnia 28 października 2015r. powód skierował do pozwanego wypowiedzenie umowy z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia w związku z zagrożeniem terminowej spłaty pożyczki i wezwał po upływie okresu wypowiedzenia do zapłaty całej należności jako wymagalnej t.j. kwoty 38.759,21 zł. Korespondencja skierowana do pozwanego została skierowana na adres wskazany do korespondencji w umowie i nie została odebrana.

Z wyciągu z ksiąg bankowych powoda wystawionego w dniu 28 czerwca 2016r. wynika, że pozwany z tytułu przedmiotowej umowy na dzień wystawienia wyciągu zobowiązany jest do zapłaty kwoty 40.157,66 zł, w tym z tytułu kapitału pożyczki kwoty 34.920,09 zł, z tytułu odsetek naliczonych za okres od dnia 02 marca 2012r. do dnia wystawienia niniejszego wyciągu w kwocie 4.899,56 zł oraz kwoty 338,01zł tytułem kosztów, opłat i prowizji. Nadto, iż naliczane są od dłużnika dalsze należne odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, naliczane w skali roku.

Dowód:

- wypowiedzenie umowy z 28.10.2015r. k. 28,

- potwierdzenie odbioru k. 29,

- wyciąg z ksiąg bankowych z 28.06.2016r. k. 20-21v,

- pełnomocnictwa rodzajowe k.15-16.

Przeciwko pozwanemu z wniosku wierzyciela ( powoda) toczyło się postępowanie egzekucyjne w sprawie KM 32018/15 przed Zastępcą Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wołominie M. Ż. na podstawie tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 11 sierpnia 2014r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 20 marca 2015r. w sprawie IX Co 1299/15. Nadto przed Komornikiem Sądowym tut. Sądu Romanem W. o sygn. KM 28/17 na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym tut. Sądu z dnia 19 marca 2015r. w sprawie I Nc 3715/14, zaopatrzonego w klauzule wykonalności z dnia 11 września 2015r.Także przed Komornikiem Sądowym tut. Sądu Romanem W. o sygn. KM 29/17 na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym tut. Sądu z dnia 17 kwietnia 2015r. w sprawie I Nc 3745/14, zaopatrzonego w klauzule wykonalności z dnia 6 listopada 2015r. W pierwszym postępowaniu komorniczym chodziło o należności z tytułu umowy pożyczki zawartej między stronami , a także M. W. w dniu 09 stycznia 2013r. nr (...). W postępowaniu w sprawie I Nc 3715/14 powód dochodził od pozwanego należności z tytułu umowy o przyznanie limitu kredytowego i umowy wydanie i korzystanie z karty kredytowej nr (...) z dnia 21 czerwca 2007r. W postępowaniu w sprawie I Nc 3745/14 powód dochodził od pozwanego należności z tytułu umowy o przyznanie limitu kredytowego i umowy wydanie i korzystanie z karty kredytowej nr (...) z dnia 7 października 2007r. Tym samym żadne z postępowań komorniczych nie dotyczyło przedmiotowej umowy pożyczki gotówkowej.

Dowód:

- dokumentacja komornicza k.100-110,

- dokumenty z akt sprawy IX Co 1299/15( IX Co 4151/15) k.1-57,

- dokumenty z akt sprawy I Nc 3715/14 k.1-54,

- dokumenty z akt sprawy I Nc 3745/14 k.1-62.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 78 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe t.j. Dz.U. z 2002r. Nr 72, poz.665 ze zmianami (w brzmieniu obowiązującym w dacie zawierania przez strony umowy pożyczki) - „ Do umów pożyczek pieniężnych zawieranych przez bank stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zabezpieczenia spłaty i oprocentowania kredytu”.

Zgodnie zaś z art. 720 §1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Wskazany art. 78 prawa bankowego zgodnie ze swoim literalnym brzmieniem nakazuje odpowiednio stosować przepisy dotyczące zabezpieczenia spłaty i oprocentowania kredytu do ustalenia reżimu prawnego zawieranych przez bank umów pożyczek. Ustawodawca wyznaczył więc drugi, poza umową kredytu (szczególnym przypadkiem pożyczki) "zakres odniesienia" przepisów o zabezpieczeniu spłaty i oprocentowania kredytu - stosunek prawny powstały przez zawarcie umowy pożyczki (innej aniżeli szczególna postaci umowy pożyczki). Poza odpowiednio stosowanymi przepisami o kredycie, umowa pożyczki ma przede wszystkim swoją odrębną regulację (art. 720-724 k.c.).

Na gruncie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz w kontekście stanowisk prezentowanych przez strony powództwo będące przedmiotem oceny w niniejszym postępowaniu okazało się zasadne w całości. Pozwany podniósł jedynie zarzut spełnienia świadczenia w drodze wyegzekwowania go w postępowaniu komorniczym, przekazując informację o trzech postępowaniach (KM 32018/15, KM 28/17 oraz KM 29/17). Jednakże żadne z nich nie dotyczyło należności z tytułu przedmiotowej umowy pożyczki, ich źródłem były inne umowy łączące strony postępowania.

W niniejszej sprawie nie stanowiło przedmiotu sporu, że pozwany zawarł umowę pożyczki z powodowym bankiem. Wynikało to wprost z dokumentu w postaci potwierdzonej kopii przedmiotowej umowy poświadczonej za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika procesowego. Strona powodowa uzasadniając żądanie zapłaty powoływała się na to, iż pozwany zaprzestał regulowania swojego zadłużenia i zalegał z zapłatą wymagalnych rat, co doprowadziło do wypowiedzenia niniejszej umowy i wymagalności zadłużenia powstałego z tego tytułu. Ta okoliczność nie była również kwestionowana przez pozwanego. Jako dowód na poparcie tych twierdzeń powód przedstawił m.in. wyciąg z ksiąg banku zawierający informację o podstawie prawnej i stanie zadłużenia pozwanego. Wyciąg ten należało potraktować jako dokument prywatny. Zgodnie bowiem z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 marca 2011 r. (Dz.U.11.72.388) z dniem 5 kwietnia 2011r. art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U.02.72.665 j.t.) w części, w jakiej nadaje moc prawną dokumentu urzędowego księgom rachunkowym i wyciągom z ksiąg rachunkowych banku w odniesieniu do praw i obowiązków wynikających z czynności bankowych w postępowaniu cywilnym prowadzonym wobec konsumenta, został uznany za niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 76 Konstytucji RP. Żadne dokumenty, w tym niniejszy wyciąg z ksiąg bankowych )nie były jednak kwestionowane przez pozwanego. Zauważyć w tym miejscu należy, iż nie wzbudziły wątpliwości Sądu przytoczone przez powoda okoliczności związane z treścią łączącego strony stosunku prawnego, datą jego powstania i wysokością zaległości pozwanej z tytułu należności głównej umowy pożyczki gotówkowej, także w kontekście braku podstaw do stwierdzenia przedawnienia dochodzonego roszczenia. W tym bowiem zakresie twierdzenia powoda znajdują odzwierciedlenie w dowodach z dokumentów, w tym umowy pożyczki, wypowiedzenia umowy czy wyciągu z ksiąg bankowych. Sąd podjął natomiast czynności z urzędu w zakresie zarzutu pozwanego, co do podstaw faktycznych prowadzonych postępowań komorniczych t.j. zapoznał się z aktami spraw: I Nc 3745/14, I Nc 3715/14 oraz IX Co 1299/15 ( IX Co 4151/15) czyniąc ustalenia przytoczone w powyższym stanie faktycznym. W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, iż zarzut pozwanego o spełnieniu dochodzonego świadczenia ( w drodze ściągnięcia należności objętych niniejszym pozwem w postępowaniu egzekucyjnym) okazał się nieuzasadniony,

Mając na uwadze powyższe, a przede wszystkim stanowisko pozwanego, ograniczone jedynie do przytoczonego powyżej zarzutu Sąd uwzględnił żądanie strony powodowej w całości, o czym orzekł w pkt I wyroku.

Rozstrzygniecie o kosztach postępowania znajdowało podstawę w treści art. 98 § 1 k.p.c. Orzekając w tym przedmiocie należało mieć na względzie, że powództwo zostało uwzględnione w całości, tym samym to powód jest stroną wygrywającą spór w niniejszej sprawie. Koszty postępowania powoda obejmowały opłatę sądową od pozwu w kwocie 2.008 zł, koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictw w łącznej kwocie 34 zł oraz koszt opłaty notarialnej w wysokości 7,38 zł za uwierzytelnienie pełnomocnictw. Stąd w pkt II wyroku od pozwanego na rzecz powoda została zasądzona łączna kwota 2.049,38 zł.

Sędzia Sądu Rejonowego Anita Wolska

Sygn. akt I C 1027/16

ZARZĄDZENIE

Dnia 07 grudnia 2020r.

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

Sędzia Sądu Rejonowego Anita Wolska