Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygn. akt XI GNc 386/23

Postanowienia z dnia 3 lipca 2023 r. w przedmiocie odrzucenia sprzeciwu

Pozwem z dnia 9 lutego 2023 r. (...) spółka akcyjna w S. wniosła przeciwko (...) spółce z ograniczona odpowiedzialnością w Ł. o zapłatę kwoty 35 370,55 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot cząstkowych oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

Dnia 12 kwietnia 2023 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz zapłaty wraz z odpisem pozwu i załączników doręczono pozwanej spółce pod adresem jej siedziby (do rąk upoważnionego pracownika w osobie M. M.) dnia 20 kwietnia 2023 r.

W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty dotknięty brakami formalnymi, to jest w jednym egzemplarzu, wobec czego wezwano pozwaną do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu poprzez złożenie odpisu sprzeciwu wraz z załącznikami dla strony przeciwnej w terminie tygodniowym, pod rygorem odrzucenia sprzeciwu.

Przedmiotowe wezwanie do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu zostało doręczone pod adresem rejestrowym siedziby pozwanej spółki dnia 30 maja 2023 r., a konkretnie do rąk upoważnionego pracownika w osobie J. S. (k. 69), co zostało dodatkowo potwierdzone przez operatora pocztowego w piśmie z dnia 24 sierpnia 2023 r. dot. wyjaśnienia prawidłowości doręczenia przesyłki poleconej z ww. wezwaniem.

Braki w zakreślonym terminie nie zostały w ogóle uzupełnione.

Sąd zważył, co następuje:

Sprzeciw podlegał odrzuceniu.

Do sprzeciwu, tak jak do każdego pisma procesowego, należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych (art. 128 § 1 k.p.c.). Tymczasem pozwana złożyła sprzeciw tylko w jednym egzemplarzu, podczas gdy powinien być złożone dodatkowy jego odpis, żeby sąd mógł doręczyć go stronie przeciwnej (bądź jej pełnomocnikowi procesowemu).

Zgodnie z art. 480 ³§ 3 k.p.c. Sąd odrzuca środek zaskarżenia niedopuszczalny, spóźniony, nieopłacony lub dotknięty brakami, których nie usunięto pomimo wezwania.

Wobec bezskutecznego upływu tygodniowego terminu do uzupełnienia braków formalnych, o które sąd wezwał pozwaną, sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty z dnia 12 kwietnia 2023 r. należało odrzucić, o czym orzeczono jak w sentencji postanowienia z dnia 3 lipca 2023 r. w przedmiocie odrzucenia sprzeciwu pozwanej.

Marginalnie wskazać należy, że nie zasługiwał na uwzględnienie zgłoszony pismem z dnia 24 lipca 2023 r. wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych przedmiotowego sprzeciwu.

Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

W niniejszej sprawie brak jest podstaw do przywrócenia terminu, albowiem pozwana nie tylko nie wykazała, ale nawet nie uprawdopodobniła, że bez swojej winy uchybiła terminowi do uzupełnienia braków sprzeciwu, w szczególności izby doszło do nieprawidłowego doręczenia korespondencji sądowej z wezwaniem do uzupełnienia braków. Zgodnie z art. 133 § 2 k.p.c. pisma procesowe lub orzeczenia dla osoby prawnej, jak również dla organizacji, która nie ma osobowości prawnej, doręcza się organowi uprawnionemu do reprezentowania ich przed sądem lub do rąk pracownika upoważnionego do odbioru pism.

Z kolei w myśl art. 133 § 2 ² k.p.c. pisma procesowe lub orzeczenia dla przedsiębiorcy wpisanego do rejestru sądowego (jak ma to miejsce w przypadku pozwanej spółki) doręcza się na adres udostępniony w tym rejestrze, chyba że przedsiębiorca wskazał inny adres do doręczeń. Jeżeli ostatni udostępniony adres został wykreślony jako niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy i nie zgłoszono wniosku o wpis nowego adresu, który podlegałby udostępnieniu, adres wykreślony jest uważany za adres udostępniony w rejestrze.

Korespondencję z wezwaniem doręczono pozwanej pod aktualnym adresem rejestrowym jej siedziby, do rąk upoważnionego jej pracownika w osobie J. S., a to pozwana jako profesjonalista odpowiada za obieg korespondencji pod ujawnionym w KRS adresem oraz za zaniedbania osób (upoważnionych pracowników), które podejmują korespondencję sądową pod adresem jej siedziby. Notabene, również do rąk J. S. doręczono pod adresem pozwanej korespondencję sądową z odpisem postanowienia w przedmiocie odrzucenia sprzeciwu (k. 74) i doręczenie ww. upoważnionemu pracownikowi pozwanej nie było przez pozwaną spółkę kwestionowane, co wynika z oświadczenia przedstawiciela pozwanej zawartego we wniosku o przywrócenie terminu, który potwierdził doręczenie ww. orzeczenia „naszej spółce”.

Konsekwencją zaś oddalenia wniosku o przywrócenie terminu było oddalenie wniosku pozwanej o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty, zgłoszonego na podstawie art. 172 k.p.c., albowiem przytoczone przez pozwaną okoliczności nie zasługiwały na jego uwzględnienie.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji postanowienia z dnia 11 września 2023 r.

Sygn. akt XI GNc 386/23