Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 10 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Plewczyński

Protokolant: Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2016 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa K. M.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powoda K. M. kwotę 3.024,38 zł (trzy tysiące dwadzieścia cztery złote trzydzieści osiem groszy) oraz ustawowe odsetki, a od dnia 1 stycznia 2016 roku ustawowe odsetki za opóźnienie liczone od kwot:

- 3.024,38 zł od dnia 18 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty,

- 4.633,97 zł od dnia 18 sierpnia 2013 roku do dnia 18 marca 2015 roku,

- 3.176,52 zł od dnia 18 sierpnia 2013 roku do dnia 27 kwietnia 2015 roku,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.295 zł (tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 1197/14

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu „zwykłym”

Dnia 23 czerwca 2014 roku powód K. M. wniósł przeciwko pozwanej (...) spółce akcyjnej w W. pozew o zapłatę kwoty 20 876 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 18 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz złożył wniosek o zasądzenie kosztów postępowania sądowego z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swego żądania powód wskazał, iż uszkodzeniu uległ jeden z jego zestawów transportowych używany do prowadzenia działalności gospodarczej – tj. ciągnik samochodowy wraz z naczepą. Podał, że właścicielem naczepy jest (...) sp. z o.o. Wskazał, że umowa ubezpieczenia obowiązywała w okresie od 21 sierpnia 2012 r. do 20 sierpnia 2013 r., że jest uprawnionym do dochodzenia odszkodowania. Podniósł, że ubezpieczyciel w toku postępowania likwidacyjnego wezwał go do złożenia dodatkowych informacji. Powód zobowiązanie to wypełnił. Dodał, że pozwana odmówiła wypłaty odszkodowania.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 3 września 2014 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie, XI Wydział Gospodarczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych. W uzasadnieniu zarzuciła, że umowa ubezpieczenia nie obejmuje szkody zaistniałej wskutek niewłaściwego załadowania lub przewożenia ładunku lub bagażu oraz podnisosła, że powód nie wykazał wysokości szkody.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

W związku z dokonaną zapłatą kwoty 7810,49zł w toku procesu i cofnięciem powództwa Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. M. z siedzibą w S. i jest leasingobiorcą ciągnika samochodowego marki (...), o numerze rejestracyjnym (...) oraz naczepy marki K. (...), o numerze rejestracyjnym (...), które służą mu do wykonywania działalności.

Dowód:

- oświadczenia, k. 24 – 25,

- dowód rejestracyjny, k. 53 – 56.

Właścicielem naczepy marki (...), o numerze rejestracyjnym (...) jest (...) sp. z o.o., który zawarł z pozwaną umowę ubezpieczenia autocasco.

Umowa ubezpieczenia naczepy została zawarta z zastosowaniem klauzul dodatkowych: przywłaszczenia, nieprawidłowego zamocowania ładunku i kradzieżowej.

Umowa ubezpieczenia ciągnika samochodowego obowiązywała w okresie od 21 sierpnia 2012 r. do 20 sierpnia 2013 r. i obejmowała sumę ubezpieczenia na kwotę 266.900 zł bez podatku VAT. Umowa ubezpieczenia naczepy obowiązywała w okresie od 21 stycznia 2013 r. do 20 stycznia 2014 r. i obejmowała sumę ubezpieczenia na kwotę 56.600 zł bez podatku VAT.

Umowa ubezpieczenia uwzględniała wariant likwidacji szkód – warsztat w opcji serwisowej.

Dowód:

- polisa, k. 18

- polisa, k. 19

- mail k. 237

Do przedmiotowych umów zastosowanie miały ogólne warunki ubezpieczenia autocasco dla klienta korporacyjnego.

Zgodnie z § 4 tych warunków ochroną ubezpieczeniową objęte są szkody polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie pojazdu, jego części lub wyposażenia wskutek zajścia wypadku ubezpieczeniowego w okresie ubezpieczeniowym, z zastrzeżeniem § 7.

Zgodnie z § 7 ogólnych warunków, ubezpieczeniem nie są objęte szkody, powstałe wskutek używania pojazdu niezgodnie z jego przeznaczeniem lub wskutek niewłaściwego załadowania lub przewożenia ładunku lub bagażu, chyba że nie miało to wpływu na zajście wypadku ubezpieczeniowego.

W § 22 ogólnych warunków ustalono sposób kalkulacji odszkodowania. Określono, że w przypadku szkody częściowej (...) SA sporządza lub zleca sporządzenie kalkulacji kosztów naprawy lub protokołu szkody, w którym uwzględniane są uszkodzenia pojazdu wynikające z wypadku ubezpieczeniowego. W przypadku ujawnienia uszkodzeń nieuwzględnionych w kalkulacji kosztów naprawy lub w protokole szkody, Ubezpieczony lub Ubezpieczający lub osoba uprawniona do korzystania z pojazdu, o której mowa § 2 ust 10 lit. a, zobowiązani są poinformować o tym (...) SA, w celu umożliwienia (...) SA potwierdzenia zakresu uszkodzeń i uwzględnienia ich w kalkulacji kosztów naprawy lub w protokole szkody. Koszty naprawy pojazdu ustalane są w oparciu o ceny usługi i części zamiennych stosowanych w Rzeczpospolitej Polskiej w dniu ustalenia odszkodowania. Z zastrzeżeniem ust. 4, koszty naprawy pojazdu ustalane są na podstawie następujących cen części zamiennych zakwalifikowa­nych do wymiany w wariancie „Warsztat z opcją serwisową” - cen części orygi­nalnych serwisowych, tj. części zamiennych produkowanych zgodnie ze specyfikacjami i standardami produkcyjnymi usta­lonymi przez producenta pojazdu danej marki, rekomendowanych przez producenta tego pojazdu i dystrybuowanych w autoryzowanych przez producenta pojazdu punktach sprzedaży. Wysokość odszkodowania ustala się na podstawie uprzednio uzgodnionych przez (...) SA z Ubezpieczonym kosztów, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 2-4, i sposobu naprawy ubezpieczonego pojazdu przez warsztat wykonujący naprawę, w oparciu o zasady zawarte w systemie A. lub E., z zastosowaniem:

1)  norm czasowych operacji naprawczych określonych przez producenta pojazdu;

2)  stawki za roboczogodzinę ustalonej przez (...) SA w opar­ciu o ceny usług stosowane przez warsztaty porównywalnej kategorii do warsztatu wykonującego naprawę, działające na terenie miejsca naprawy pojazdu;

3)  cen części zamiennych ustalonych stosownie do ust. 3 i 4;

4)  cen materiałów lakierniczych i normaliów zawartych w syste­mach A. lub E..

(...) SA ustala odszkodowanie w sposób przewidziany w ust. 3 pod warunkiem przedstawienia rachunków lub faktur VAT doty­czących robocizny, części zamiennych, materiałów lakierniczych i normaliów. Jeżeli umowę ubezpieczenia zawarto w wariancie (...) albo jeżeli umowę ubezpieczenia zawarto w wariancie „W.­tat z opcją serwisową" albo wariancie „Warsztat z opcją opty­malną", a Ubezpieczony wnioskuje o ustalenie wysokości odszkodowania według wyceny, wysokość odszkodowania jest ustalana na podstawie wyceny sporządzonej przez (...) SA według zasad zawartych w systemie A. lub E., z zastosowaniem:

1)  norm czasowych operacji naprawczych określonych przez producenta pojazdu;

2)  stawki za roboczogodzinę ustalonej przez (...) SA w oparciu o średnie ceny usług stosowane przez warsztaty działające na terenie siedziby Ubezpieczającego lub Ubezpieczonego lub osoby uprawnionej do korzystania z pojazdu, której mowa w § 2 ust. 10 lit. a;

3)  cen części zamiennych zawartych w systemie A. lub E., ustalonych stosownie do ust. 3 pkt 2;

4)  cen materiałów lakierniczych i normaliów zawartych w syste­mach A. lub E..

W razie nie przedstawienia rachunków lub faktur VAT, o których mowa w ust. 6, (...) wypłaca bezsporną część odszkodowania na podstawie wyceny sporządzonej przez (...) SA według zasad opisanych w ust. 8. Dokonanie wyceny w sposób przewidziany w ust. 8 nie pozbawia Ubezpieczonego możliwości ustalenia wysokości odszkodowania na zasadach określonych w ust. 5, po przedłożeniu rachunków lub faktur VAT, o których mowa w ust. 5.

Dowód:

- ogólne warunki ubezpieczenia, k. 126 – 137, 165 – 170.

Ciągnik samochodowy wraz z naczepą był wykorzystywany w działalności gospodarczej do przewozu różnego rodzaju ładunków.

Dnia 15 lipca 2013 r. kierujący pojazdem z naczepą podstawił samochód do załadunku. Załadowane zostały pręty, które następnie kierowca zabezpieczył pasami mocującymi. Po załadunku i zabezpieczeni prętów kierowca wezwał osobę odpowiedzialną za załadunek, aby dokonała sprawdzenia mocowań i udzieliła zgody na opuszczenie miejsca załadunku.

Dnia 15 lipca 2013 r. o godzinie 11:20 po około 2 godzinach jazdy na terytorium Francji, w P. doszło do zdarzenia komunikacyjnego – wypadku ubezpieczeniowego, które spowodowało szkodę w samochodzie ciężarowym. Kierujący pojazdem marki (...) wraz z naczepą marki K. (...) – N. Ż. (1) – aby uniknąć zderzenia, gwałtownie zahamował, w wyniku czego przesunął się ładunek samochodu, uszkadzając tylną ścianę naczepy i ciągnik.

Dowód:

- zgłoszenie szkody raz z dokumentami uzupełniającymi, k. 20 – 28,

- wezwanie, k. 48,

- oświadczenie, k. 49,

- dokumentacja fotograficzna, k. 57 – 125

- dokumenty z akt szkody k.187-222

Po powrocie samochodu do Polski, w dniu 18 lipca 2013 r. powód zgłosił szkodę pozwanej wypełniając stosowny formularz oraz składając niezbędne oświadczenia. Powód upoważnił serwis (...) sp. z o. o. w O. do likwidacji szkody, kompletowania dokumentów, pozyskiwania informacji od ubezpieczyciela, odbioru odszkodowania za naprawę oraz holowanie uszkodzonego pojazdu.

Dowód:

- zgłoszenie szkody raz z dokumentami uzupełniającymi, k. 20 – 28,

- wezwanie, k. 48,

- upoważnienie, k. 28 – 29,46-47

- dokumenty z akt szkody k.187-222

- zeznania świadka J. B. k.246

Serwis (...) dnia 18 lipca 2013 r. dokonał kalkulacji naprawy uszkodzeń w pojeździe marki (...), określając je na łączną kwotę 10.040,26 zł netto. Ubezpieczyciel zarejestrował szkodę pod numerem PL (...).

Serwis (...) dnia 18 lipca 2013 r. dokonał kalkulacji naprawy uszkodzeń w pojeździe marki (...) określając, że koszt robocizny to kwota 3.509 zł, koszt lakierowania to kwota 1.827 zł, koszt części zamiennych to kwota 5.498,87 zł. Ubezpieczyciel zarejestrował szkodę pod numerem PL (...). W sprawie dokonano oględzin pojazdu poszkodowanego, a pozwana zaakceptowała kalkulację naprawy przedstawioną przez serwis.

Dowód:

- kalkulacje, k. 30 – 37,

- wydruki, k. 38– 40,

- korespondencja e-mail, k. 41 – 45,

- materiał zdjęciowy k.57-125

- zeznania świadka N. Ż. k. 286-287

- zeznania świadka J. B. k.246

- zeznania powoda k.288,335

Pozwana pismem z dnia 19 lipca 2013 r. wezwała powoda do dostarczenia dodatkowych informacji: informacji o numerze konta bankowego, zgody leasingodawcy na wypłatę odkodowania oraz informacji na temat sposobu zabezpieczenia ładunku. Powód wypełnił zobowiązanie pozwanej.

Pismem z dnia 31 lipca 2013 r. pozwana odmówiła powodowi wypłaty odszkodowania za szkodę w naczepie marki (...).

Pismem z dnia 16 sierpnia 2013 r. pozwana odmówiła powodowi wypłaty odszkodowania za szkodę w pojeździe marki (...). W uzasadnieniu podano, że przewożony ładunek był nieprawidłowo zabezpieczony.

Z uwagi na odmowę pokrycia szkody przez pozwaną i obawę o poniesienie wysokich kosztów naprawy powód dokonał jedynie częściowej naprawy naczepy .

Pismem z dnia 10 października 2013r powód wezwał pozwaną do zapłaty.

Dowód:

- pisma, k. 50 - 52.

-wezwanie k.140-142

- zeznania powoda k.288,335

W dniu 7 kwietnia 2014 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. zawarła z K. M. umowę przelewu wierzytelności z polisy ubezpieczeniowej.

Zgodnie z § 1 umowy cedent przelał na rzecz cesjonariusza na swoją wierzytelność wobec (...) S.A., tj. wierzytelność o zapłatę odszkodowania z tytułu uszkodzenia ww. pojazdu w wyniku zdarzenia komunikacyjnego z dnia 15 lipca 2013 r.

Dowód:

- umowa przelewu, k. 16 -17.

W dniu 22 kwietnia 2014 r. (...) spółka akcyjna we W. zawarła z K. M. umowę cesji praw z polisy ubezpieczenia komunikacyjnego.

Zgodnie z § 1 umowy cedent przeniósł nieodpłatnie na cejonariusza wszelkie prawa do dochodzenia roszczeń i uzyskania odszkodowania od (...) S.A. na podstawie umowy ubezpieczenia komunikacyjnego Polisa numer (...) z tytułu uszkodzenia w dniu 15 lipca 2013 r. Ciągnika (...) seria XF nr rej. (...). Cedent przenosi na cesjonariusza wszelkie prawa wynikające z umowy ubezpieczenia, z wyjątkiem prawa do odbioru świadczenia uzyskanego w wyniku dochodzenia przez Cesjonariusza Roszczeń z tytułu likwidacji szkody powstałej na przedmiocie leasingu. Do odbioru kwoty odszkodowania uprawniony jest wyłącznie cedent.

Dowód:

- umowa cesji, k. 15.

Z tytułu kosztów naprawy naczepy pozwana zapłaciła w dniu 18 marca 2015r kwotę 4633,97zł i w dniu 27 kwietnia 2015r kwotę 3176,52zł.

Niesporne nadto wydruk k. 260

W przypadku prawidłowego zabezpieczenia ładunku i okresowej kontroli napięcia pasów mocujących nie powinno dojść do uszkodzeń w wyniku zdarzenia z dnia 15 lipca 2013r. Zgodnie z przepisami kierowca powinien po przejechaniu ok. 10 km sprawdzić napięcie pasów mocujących i w razie potrzeby dokonać ich dociśnięcia, czego nie zrobił.

Koszt naprawy naczepy zgodnie z §22 OWU to 10 834,87zł netto, a koszt naprawy ciągnika to 7805,58zł netto.

Dowód:

- opinia biegłego k. 298-316

- materiał zdjęciowy k.57-125

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w części.

Zgodnie z dyspozycją art. 805 § l kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający się zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę odszkodowania odpowiadającego wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody wskutek przewidzianego w umowie wypadku (§ 2 pkt 1).

Powódka wywodzi roszczenie z umowy a ściślej z 2 umów autocasco dotyczących ciągnika samochodowego i naczepy . Są to dobrowolna ubezpieczenia. W takiej sytuacji istotna jest treść umowy ubezpieczenia łączącej strony.

W niniejszej sprawie bezspornym jest fakt ubezpieczenia pojazdu u pozwanej jak również jej odpowiedzialność w zakresie wynikającym z umowy . Powód przedłożył także wiarygodne umowy przelewu wierzytelności, które nie były kwestionowane przez pozwaną.

Rozbieżności dotyczą tego czy uszkodzenie ciągnika objęte było ubezpieczeniem oraz wysokości szkody.

W niniejszej sprawie oba pojazdy tj. ciągnik i naczepa ubezpieczone były u pozwanej. Tak jak wskazano powyżej z uwagi na dobrowolność ubezpieczenia istotne są warunki na jakich zawarto umowy. W tym miejscu podkreślić należy, że treść obu umów ubezpieczenia nie była jednakowa. O ile zastosowanie znajdują do nich te same Ogólne warunki ubezpieczenia autocasco dla klienta korporacyjnego (zwane dalej OWU). to różne są klauzule dodatkowe ujawnione na obu polisach (k.18-19). Zgodnie z §7 ust 9 OWU ubezpieczeniem nie są objęte szkody powstałe w skutek używania pojazdu niegodnie z jego przeznaczeniem lub wskutek niewłaściwego załadowania lub przewożenia ładunku, chyba, że nie miało to wpływu na zajście wypadku ubezpieczeniowego. W przypadku naczepy powyższe wyłączenie zostało zniesione, co aktualnie jest bezsporne. Pozwana wypłaciła bowiem część kosztów naprawy naczepy dochodzonych przez powoda. Przywołany §7 ust 9 OWU ma natomiast pełne zastosowanie do ciągnika siodłowego.

Rozważyć więc należy czy ziściły się przesłanki z tego zapisu w kontekście uszkodzeń ciągnika siodłowego. W tym zakresie Sąd dokonał ustaleń w oparciu o dowód z opinii biegłego sądowego M. M.. Z treści opinii jednoznacznie wynika, że do uszkodzeń nie powinno dojść w wyniku zdarzenia z dnia 15 lipca 2013r przy prawidłowym zabezpieczeniu ładunku i okresowej kontroli napięcia pasów mocujących. W uzasadnieniu biegły szczegółowo opisał obowiązki związane z przewozem ładunku, w tym m.in. obowiązek kierowcy powtórnego sprawdzenia napięcia pasów mocujących i ich dociśnięcie po przejechaniu ok. 10 km, co w niniejszej sprawie nie zostało wykonane. Wiarygodnych dowodów przeciwnych strona powodowa nie zgłosiła. W szczególności sprawdzenia napięcia po przejechaniu części trasy nie potwierdził świadek Ż., a same zeznania powoda nie są w tym zakresie wystarczające, zwłaszcza, że nie było go na miejscu w chwili zdarzenia.

Żadna ze stron, mimo zakreślenia terminu i wskazania rygoru nie zgłosiła zarzutów do opinii biegłego, w związku z czym przyjąć należy, że nie jest ona kwestionowana. Nie budziła ona także wątpliwości Sądu.

Drugą istotną kwestią tym razem dotyczącą naczepy jest wysokość kosztów naprawy (tak jak wskazano powyżej odpowiedzialność pozwanej, co do zasady za uszkodzenia naczepy nie jest sporna) . Również w tym zakresie Sąd dokonał ustaleń w oparciu o dowód z opinii biegłego, który koszty te ustalił na 10 834,87zł. Podkreślić należy, że biegły dokonał ustaleń nie tylko w oparciu o dokumenty, w tym zapisy OWU ale także o oględziny obu pojazdów. Co do wysokości kosztów naprawy ustalonych przez biegłego strony także nie złożyły skutecznie zarzutów. Pismo pozwanej złożone bez zezwolenia Sądu, po upływie przedłużonego zgodnie z wnioskiem pozwanej terminie, podlegało zwrotowi na podstawie art. 207 §7 k.p.c. Niezależnie od tego wskazać należy, że ubezpieczenie było w wariancie warsztat z opcją serwisową. Powód miał więc prawo dokonać naprawy w warsztacie za zwrotem kosztów przez pozwaną. Tymczasem w toku postępowania likwidacyjnego pozwana odmówiła refundacji szkody, co do samej zasady, a zgodnie z §22 ust 5 OWU wysokość odszkodowania miała być ustalona na podstawie uzgodnionych przez (...) z poszkodowanym kosztów. W takiej sytuacji przedkładanie rachunków wykazujących wysokość kosztów naprawy nie miało większego sensu. Wobec takiego, jak się okazało obecnie, nieprawidłowego stanowiska pozwanej (która odpowiedzialność za zdarzenie ponosi) nie można czynić powodowi zarzutu, że naprawę wykonał tylko częściowo z uwagi na brak środków i obawę o dalsze koszty, które nie zostaną mu zwrócone.

Rozliczenie w kwocie netto nie jest sporne między stronami, nadto zgodne jest z OWU .

Mając na względzie, że powód otrzymał już część odszkodowania za naczepę w kwocie 7810,49zł (co do tej kwoty postępowanie umorzono na rozprawie) zasadnym jest zasądzenie dalszej kwoty 3024,38zł z tytułu kosztów naprawy naczepy ( 10834,87zł – 7810,49zł).

Odsetki zasądzono zgodnie z żądaniem na podstawie art. 817 §1 k.p.c. i 481 k.c., przy czym od kwoty 4633,97zł i 3176,52zł do dnia dokonanej już zapłaty.

W pozostałej części powództwo podlega oddaleniu.

Dla porządku wskazać należy, że Sąd dokonał ustaleń w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów, dowód z opinii biegłego, dowód z zeznań świadków oraz powoda. Autentyczność dokumentów nie była kwestionowana, strony wyprowadzały z nich jedynie częściowo odmienne wnioski. Zeznania świadków Sąd uznał za wiarygodne, choć nie wniosły one istotnych elementów do sprawy i nie podważyły ustaleń biegłego. Dowód z zeznań powoda tak jak wskazano wcześniej nie jest wystarczający do przyjęcia, że ładunek był prawidłowo zamocowany.

Kluczowym dowodem jest opinia biegłego.

Stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów dowód z opinii biegłego ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinie biegłego pod względem fachowości , rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.).

W ocenie Sądu biegły sporządził prawidłowo opinię pisemną uwzględniając zgromadzony w aktach materiał. Dodatkowo biegły dokonał oględzin. Biegły sporządzający opinię jest stałym i długoletnim biegłym sądowym. Nie ma podstaw do podważania jego kwalifikacji i wyjaśnień opartych na wiedzy i doświadczeniu, tym bardziej że strony nie zgłosiły zarzutów do opinii.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.).

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 100 zd.1 k.p.c. stosownie do którego w razie częściowego uwzględnienia żądań koszty będą stosunkowo rozdzielone.

Powód wygrał w 52% tj. zarówno w części w jakiej powództwo uwzględniono jak i w w części objętej cofnięciem. Przyczyną cofnięcia była bowiem zapłata należności w czasie trwania procesu. Powód poniósł następujące koszty: opłatę od pozwu w kwocie 1044zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17zł, zaliczkę na wynagrodzenie biegłego 1259,28zł (pozostała część zostanie zwrócona po uprawomocnieniu wyroku) oraz koszt wynagrodzenia pełnomocnika 2400zł. Wysokość kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalono w wysokości stawki minimalnej tj. w kwocie 2400zł na podstawie §6 pkt5 w zw. z §2 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.) .

Ogółem powód poniósł koszty podlegające rozliczeniu w kwocie 4720,28zł. Pozwana powinna zwrócić 52% kosztów celowych poniesionych w celu dochodzenia należności, czyli kwotę 2455zł.

Na uwzględnione do rozliczenia po stronie pozwanej koszty procesu składają się koszt zastępstwa procesowego w kwocie 2400zł, który określono na podstawie §2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17zł .

Pozwana wygrała w 48%. Powód powinien jej więc zwrócić 48% poniesionych kosztów tj. kwotę 1160zł.

Po odjęciu od kwoty 2455zł kwoty 1160zł otrzymujemy kwotę 1295zł tj. kwotę jaką zobowiązana jest uiścić pozwana.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w punkcie III sentencji.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

(...)

(...)

3. (...)