Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 26 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jakub Idziorek

Protokolant: Gabriela Wierzgacz

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w W.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej w W. kwotę 3249,99 zł (trzy tysiące dwieście czterdzieści dziewięć zł dziewięćdziesiąt dziewięć gr) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej w W. kwotę 1380,00 zł (jeden tysiąc trzysta osiemdziesiąt zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 1068/15

Sprawa była rozpoznawana w postępowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 grudnia 2014 roku powód (...) spółka akcyjna w W. wniósł zasądzenie od (...) spółki akcyjnej w W. (poprzednio (...) spółka akcyjna w W.) kwoty 3249,99 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 29 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz złożył wniosek o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych

W uzasadnieniu wskazał, że dnia 31 listopada 2011 roku doszło do zdarzenia w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd stanowiący własność K. P.. Sprawcą zdarzenia był J. K.. Pojazd poszkodowanego był objęty ochroną ubezpieczeniową autocasco u powoda. Sprawca wypadku był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. Powód po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej kwocie 3249,99 zł, a następnie zwrócił do pozwanego o zapłatę rzeczonej kwoty tytułem roszczenia regresowego. Pozwany odmówił, wskazując, że już dokonał wypłaty z polisy ubezpieczeniowej OC sprawcy.

Dnia 1 kwietnia 2015 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty, zgodnie z żądaniem powoda.

W przepisanym terminie pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że poszkodowany zrezygnował z likwidacji szkody w oparciu o umowę dobrowolnego ubezpieczenia autocasco i zwrócił się do powoda o wyrażenie zgody na zwrot uzyskanego od niego odszkodowania. Strona powodowa przekazała akta szkodowe stronie pozwanej, co jest równoznaczne z uwzględnieniem wniosku poszkodowanego. Konsekwencją powyższego to powód winien zadbać o to, aby poszkodowany zwrócił pobrane od niego świadczenie odszkodowawcze i z tego względu jego roszczenie w tym zakresie jest bezzasadne.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 31 grudnia 2011 roku doszło do zdarzenia w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki V. o nr. rej. (...), stanowiący własność K. P.. Sprawcą zdarzenia był J. K.. Pojazd poszkodowanego był objęty ochroną ubezpieczeniową autocasco u powoda. Sprawca był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego. Szkodę w pojeździe powód wycenił na kwotę 3249,99 zł netto.

Dowód:

-druk zgłoszenia szkody, k. 10-12

-notatka, k. 13

-analiza kosztów naprawy, k. 16

Decyzją z dnia 10 stycznia 2012 roku powód przyznał poszkodowanemu kwotę 2436,22 zł tytułem odszkodowania w związku z ubezpieczeniem autocasco. Następnie decyzją z dnia 31 stycznia 2012 roku przyznał dodatkowo kwotę 813,77 zł. Łącznie powód wypłacił poszkodowanemu kwotę 3249,99 zł.

Dowód:

-decyzja z dnia 10 stycznia 2012 roku, k. 18;

-decyzja z dnia 31 stycznia 2012 roku, k. 17.

Pismem z dnia 6 lutego 2012 roku (data wpływu: 7 lutego 2012 roku) poszkodowany poinformował powoda, że rezygnuje z likwidacji szkody z ubezpieczenie autocasco i będzie dochodził odszkodowania z ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej sprawcy. Jednocześnie wniósł o podanie numeru rachunku bankowego na który będzie mógł przelać przyznaną kwotę odszkodowania. Tego samego dnia (data wpływu: 6 lutego 2012 roku) poszkodowany wniósł o przekazanie akt szkody do pozwanego. Dnia 21 lutego 2012 roku powód przesłał akta szkody pozwanemu.

Dowód:

-pismo z dnia 6 lutego 2012 roku, k. 127;

-pismo z dnia 6 lutego 2012 roku, k. 126;

-pismo z dnia 17 lutego 2012 roku, k. 124.

Decyzją z dnia 12 marca 2012 roku pozwany przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 7 285,72 zł.

Dowód:

-decyzja z dnia 12 marca 2012 roku, k. 95

Pismem z dnia 1 czerwca 2012 roku powód skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 3249,99 zł tytułem zwrotu wypłaconego poszkodowanemu odszkodowania. Pozwany odmówił, wskazując, że dokonał wypłaty odszkodowania na podstawie polisy od odpowiedzialności cywilnej, a poszkodowany może uzyskać tylko jedno świadczenie odszkodowawcze.

Dowód:

-wezwanie do zapłaty, k. 20;

-pismo z dnia 11 września 2012 roku, k. 22

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 828 § 1 zd. 1 k.c. jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania.

Wskazany przepis zawiera regulację regresu ubezpieczeniowego i przewiduje przejście roszczeń wobec sprawcy szkody z poszkodowanego na zakład ubezpieczeń. Poprzez sam fakt zapłaty odszkodowanie ubezpieczyciel nabywa to samo roszczenie, które przysługiwało poszkodowanemu (ubezpieczonemu) wobec sprawcy szkody.

Stosownie do art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Nie jest spornym w niniejszej sprawie, że poszkodowany K. P. ubezpieczony był w zakresie autocasco u powoda oraz że szkodę powód wycenił na kwotę 3249,99 zł netto, a także że faktycznie powód wypłacił na rzecz poszkodowanego wskazaną sumę. Podobnie nie jest sporne, że pozwany była ubezpieczycielem sprawcy wypadku z tytułu odpowiedzialności cywilnej i że wypłacił odszkodowanie poszkodowanemu w kwocie 7 285,72 zł.

W orzecznictwie przyjmuje się, że do wstąpienia na podstawie wyżej wskazanego przepisu stosuje się odpowiednio przepisy o przelewie (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 7 marca 2014r sygn.. akt V ACa 530/13 opubl. Lex nr 1448535 , Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 2011r sygn. akt II CSK 548/10 opubl. OSNC 2012/2/23).

Zgodnie z odpowiednio stosowanym art. 512 k.c. dopóki zbywca nie zawiadomi dłużnika o przelewie spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba, że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim wierzycielem. Także judykatura w kontekście art. 828 k.c. wskazuje na to, że istotna jest chwila powzięcia wiadomości o zmianie wierzyciela, gdyż na ten moment ocenia się zarzuty jakie przysługują osobie ponoszącej odpowiedzialność cywilną (a więc także ubezpieczycielowi) wobec poszkodowanego (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie sygn.. akt I ACa 480/12 opubl. Lex 1223459 oraz Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2009r sygn. akt VCSK 447/08 opubl. Lex 532152).

W niniejszej sprawie powód przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 3 249,99 zł - najpierw decyzją z dnia 10 stycznia 2012 roku, a następnie decyzją z dnia 31 stycznia 2012 roku dokonał dopłaty do przyznanej już kwoty. Wskutek informacji poszkodowanego, że rezygnuje on z odszkodowania wypłaconego tytułem ubezpieczenia AC na rzecz odszkodowania wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy szkody, dnia 21 lutego 2012 roku (data wpływu) powód przekazał pozwanemu akta szkodowe sprawy. Z akt tych wynika, że powód dokonał poszkodowanemu wypłaty odszkodowania w dniach 10 i 31 stycznia 2012 roku. Decyzją z dnia 12 marca 2012 roku pozwany przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 7 285,72 zł. Oznacza to ni mniej, ni więcej, że pozwany zakład ubezpieczeń mając już wiedzę o wypłaconym przez powoda świadczeniu odszkodowawczym z tytułu ubezpieczenia AC (od dnia 21 lutego 2012 roku), zdecydował się przyznać poszkodowanemu odszkodowanie z ubezpieczenia OC sprawcy szkody (decyzja z dnia 12 marca 2012 roku).

Należy więc przyjąć, że powód zawiadomił pozwanego o nabyciu uprawnień i swoich roszczeniach w dniu 21 lutego 2012 roku. Mimo to pozwany po tej dacie wydał decyzję i wypłacił odszkodowanie. Wobec powyższego nie może być mowy o tym, by spełnienie świadczenia przez pozwanego na rzecz poszkodowanego miało skutek także wobec powoda. W niniejszej sprawie nie znajdą więc zastosowania przepisy o przelewie wierzytelności (art. 513 k.c.).

Zdaniem Sądu pozwany nie dochował należytej staranności podczas postepowania likwidacyjnego – nie sprawdził bowiem w aktach szkodowych, iż powód wypłacił już poszkodowanemu należne odszkodowanie, a brak było podstaw do przyjęcia, że poszkodowany dokonał zwrotu powodowi wypłaconej kwoty.

W zaistniałej sytuacji powództwo podlegało uwzględnieniu w całości, a podstawą materialnoprawną zasądzonego roszczenia jest art. 828 § 1 zd. 1 k.c.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c., przyjmując, że powód wzywał pozwanego do zapłaty już w dniu 8 czerwca 2012 roku, stąd w chwili wniesienia powództwa roszczenie było wymagalne.

Wyrokując Sąd oparł się na dokumentach, które nie były kwestionowane. Ostatecznie Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie świadka K. P., uznając ze wniosek o jego przesłuchanie dotyczy okoliczności bądź niespornych, bądź nieistotnych dla sprawy .

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.. Na koszty te składała się opłata od pozwu w kwocie 163 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1200 zł ustalone na podstawie § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.02.163.1349 ze zm.).

Zarządzenia

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)