Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Dariusz Plewczyński,

Protokolant: Karolina Mateja,

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 roku

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.

przeciwko (...) sp. z o.o. spółce komandytowej w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 617 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 1047/15

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym

W dniu 7 maja 2015 roku powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w G. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) sp. z o.o. spółki komandytowej w W. kwoty 2008,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 12 marca 2015 r. oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że zawarła z pozwaną umowę na świadczenie usług ochrony poprzez system alarmowy. Wskazała że w okresie lipca i sierpnia 2013 r. pozwana nie wykonywała w sposób należyty postanowień umowy, co skutkowało poniesieniem przez powódkę kosztów w kwocie 2008,49zł.

W sprawie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego pozwana skutecznie wniosła sprzeciw. W sprzeciwie pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i obciążenie powódki kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwana zaprzeczyła jakoby miała obowiązek utrzymywania systemu alarmowego w stanie przydatnym do używania. Wyjaśniła, iż obowiązki z zakresu serwisu technicznego wykonywał podmiot trzeci. Zarzuciła, iż w świetle awarii przedmiotowego systemu alarmowego, nie miała możliwości podjęcia działań w wykonaniu umowy. Dodała, że w spornym okresie nie doszło do żadnego zdarzenia, z którego mogłaby wyniknąć szkoda dla powódki. Nadto, zakwestionowała prawidłowość wyliczenia kwoty dochodzonej przez powódkę.

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powódki zaprzeczył twierdzeniom pozwanej i podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 listopada 2009 r. powódka zawarła z (...) sp. z o.o. w S. dwie umowy nr (...) o świadczenie usług ochrony obiektów położonych przy ul. (...) (po lewej i prawej stronie) w G.. Ochrona obiektu miała być wykonywana poprzez: podłączenie lokalnego systemu monitorującego alarmy w chronionym obiekcie do Stacji Monitorowania Alarmów; całodobowe monitorowanie sygnałów przesyłanych z lokalnego systemu monitorującego alarmy (napad), po łączach GSM, ich rejestrowanie w urządzeniach elektronicznych; wysyłanie załogi (patrolu) interwencyjnego do chronionego obiektu do pięciu minut od chwili odebrania sygnału o bezpośrednim zagrożeniu z chronionego obiektu; przekazywanie osobom upoważnionym w ankiecie klienta informacji o sygnałach i dokonanych ustaleniach.

Zgodnie z § 4 umowy zleceniodawca (powódka) zobowiązywał się do utrzymania lokalnego systemu alarmowego zainstalowanego w obiekcie przez cały czas trwania umowy w stanie przydatnym do używania, w tym do dokonywania odpowiednich czynności konserwacyjnych i okresowych przeglądów. W razie uszkodzenia lokalnego systemu alarmowego w chronionym obiekcie zleceniodawca miał obowiązek niezwłocznie powiadomić zleceniobiorcę o zaistniałej awarii, pod rygorem wyłączenia odpowiedzialności zleceniobiorcy.

Stosownie do § 5 umowy sygnały alarmowe z chronionego obiektu spowodowane przez użytkownika bez uzasadnionej przyczyny, a także wywołane samoczynnie przez urządzenia lokalnego systemu alarmowego uznane zostały za „alarmy nieuzasadnione”. W §7 wskazano, że zleceniobiorca nie odpowiada za ochronę mienia w przypadku braku stałej konserwacji urządzeń i instalacji monitoringu, uszkodzeń lub niewłaściwej obsługi przez Zleceniodawcę oraz uszkodzenia systemu bądź elementu z winy zleceniodawcy.

Pozwana nie sprawowała nadzoru technicznego nad systemem alarmowym powódki. Centrala alarmowa była elementem lokalnego systemu alarmowego i znajdowała się w budynku powódki.

Dowód:

- umowy z dnia 4.11.2009 r., k. 126 – 127, k.128-129

- zeznania świadka A. D., k. 223 – 224.

- zeznania świadka R. C., k. 222 – 223.

Numer (...) należący do powódki był numerem przeplecionym przez centralę alarmową. Sygnał z linii miejskiej docierał do centrali alarmowej a następnie z centrali alarmowej wracał do centrali telefonicznej.

W lipcu i sierpniu 2013 r. z numeru należącego do powódki (...), na skutek awarii systemu, na numery należące do centrum monitorującego (...): (...), (...) i (...) generowane było kilka tysięcy połączeń. Czas trwania większości połączeń wynosił jedną sekundę. Połączenia te nie były odbierane przez urządzenia pozwanej i nie były identyfikowane jako sygnały alarmowe skutkujące koniecznością podjęcia określonych umową działań przez pozwaną, były jednak rejestrowane jako połączenia telefoniczne, co skutkowało naliczeniem opłat za nie.

Dowód:

- wykaz zrealizowanych połączeń, k. 10 – 26v, 34 – 125,

-faktury telefoniczne i zestawienia k.148-163

- zeznania świadka A. D., k. 223 – 224,

- zeznania świadka R. C., k. 222 – 223.

Po wykryciu awarii, R. C. dokonał odłączenia linii telefonicznej od systemu alarmowego i podłączył ją bezpośrednio do centrali. Do dnia 11 września 2013 r. system był uszkodzony. W dniu 18 września 2013 r. zamontowano nadajnik GSM (...), a łącze telefoniczne zostało zastąpione systemem monitoringu GSM. Po załączeniu modułu GSM sygnały testowe nie były już wysyłane.

W dniu 1 października 2010 r. odbyło się spotkanie pomiędzy przedstawicielem (...) sp. z o.o. w S. (A. D.) a B. W., Główną Księgową D. B., R. C. – odpowiedzialnym za obsługę i konserwację centrali telefonicznej oraz S. G..

Dowód:

- notatka służbowa, k. 139,

-mail k.140

- pismo z dnia 2.10.2013 r., k. 141 ,

- zeznania świadka A. D., k. 223 – 224.

- zeznania świadka R. C., k. 222 – 223.

W dniu 2 października 2013 r. powódka wystawiła (...) sp. z o.o. w S. notę księgową na kwotę 1.937,85 zł tytułem wykonanych połączeń telefonicznych do centrum monitorującego za miesiące lipiec i sierpień 2013 r, a w dniu 30 października notę na kwotę 70,64zł tytułem połączeń za wrzesień 2013r. Wystawiła też zestawienie salda. W dniu 2 października 2013r powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 1937,85zł objętą pierwszą z not.

Pozwana zakwestionowała swoją odpowiedzialność wskazując, że to nie ona prowadzi serwis urządzeń.

Dowód:

- noty księgowe, k. 135 – 136.

-zestawienie k.134

- pismo z dnia 2.10.2013 r., k. 141-142 ,

-pismo z dnia 4 listopada 2013r k.143-144

W dniu 19 marca 2014 r. (...) sp. z o.o. w S. przeniosła na (...) sp. z o.o. spółkę komandytową w W. prawa i obowiązki wynikające z obu umów z dnia 4 listopada 2009 r.

Dowód:

- umowy z dnia 19.03.2014 r., k. 130-131, k. 132-133

Pismem z dnia 14 listopada 2014 r. powódka wezwała pozwaną do uiszczenia kwoty 2.246,70 zł w terminie do 28 listopada 2014 r. Pozwana otrzymała pismo w dniu 18 listopada 2014 r. Strony prowadziły dalszą korespondencję ale nie doszły do porozumienia

Dowód:

- wezwanie przedsądowe wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 137 – 138

-pismo pozwanej k.145,147

-pismo powódki k.146

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest bezzasadne.

Powódka wywodzi zasadność powództwa z nienależytego wykonania umów nr (...) z dnia 4 listopada 2009r, w których zmiany podmiotowe nastąpiły w wyniku porozumień z dnia 19 marca 2014r. W ocenie Sądu zawarte umowy to umowy o świadczenie usług do których na podstawie art. 750 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Zakwalifikowanie przywołanych umów jako mieszanych zawartych w ramach swobody umów, czy umów o dzieło nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia

Podstawę prawną roszczenia stanowi art. 471 k.c.

Obie umowy mają tożsamą treść różnią się jedynie obiektem, który jest chroniony.

Fakt zawarcia powyższych umów, czas trwania oraz zapisy nie były kwestionowane , częściowo odmienna była natomiast ich interpretacja.

Powód dochodząc roszczenia powinien wykazać fakt nienależytego wykonania umowy przez pozwanego, zaistnienie szkody i normalny związek przyczynowy między naruszeniem przez dłużnika więzi zobowiązaniowej, a szkodą wierzyciela (por Komentarz do kodeksu cywilnego Zobowiązania Tom I pod red. Gerarda Bieńka, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1996r str. 424 oraz tom II tego komentarza str.141). Okoliczności te jako kwestionowane przez pozwanego nie mogą zostać uznane za przyznane.

Aby stwierdzić nienależyte wykonanie umowy przez pozwanego należy określić w pierwszej kolejności zakres obowiązków na nim spoczywających.

Obowiązki wskazano enumeratywnie w §2 umowy. Obowiązki te obejmują podłączenie lokalnego systemu monitorującego alarmy do stacji, monitorowanie oraz rejestrowanie sygnałów z tego systemu, wysyłanie załogi w ciągu 5 minut od chwili odebrania sygnału o bezpośrednim zagrożeniu, przekazywanie informacji o sygnałach i zagrożeniach.

Podkreślić należy, że zgodnie z §4 umowy zleceniodawca zobowiązuje się do utrzymania lokalnego systemu alarmowego przez cały czas trwania umowy w stanie przydatnym do używania. W §5 pkt 7 wskazano też, że alarm nieuzasadniony to alarm wywołany samoczynnie przez urządzenia lokalnego systemu alarmowego.

Bezspornie w sprawie nie doszło do uszkodzenia, bądź kradzieży przez osobę trzecią chronionego mienia. Nie był też wysyłany sygnał alarmowy uzasadniający interwencje patrolu.

Faktem jest, że system generował krótkie impulsy sygnalizacyjne, które nie miały charakteru alarmowego. Działanie takie nie jest prawidłowe. Tym niemniej jak wskazano powyżej to powódka odpowiada za należyte utrzymanie systemu w stanie przydatnym do używania. Jeżeli powódka zleciła obsługę w tym zakresie innemu podmiotowi to nie uchyla to jej odpowiedzialności, a tym bardziej nie może być podstawą do przerzucenia odpowiedzialności na pozwaną.

W ocenie Sądu dla ustalenia źródła nieprawidłowości (tj. przyczyn krótkich impulsów) i wykazania, że to pozwana nie wykonała umowy niezbędny byłby dowód z opinii biegłego, który nie został zgłoszony przez powódkę, na której spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie. Gdyby natomiast przyjąć, że dowód taki nie jest konieczny i bazować wyłącznie na zeznaniach świadków to wskazać należy, że każdy z nich wskazywał inną przyczynę, natomiast w obu przypadkach odpowiedzialność i tak leżałaby po stronie powodowej. Mianowicie świadek (...) źródła nieprawidłowości upatrywał w centrali alarmowej. Ale jak stwierdził jest ona elementem lokalnego systemu alarmowego, a za ten jak wykazano powyżej odpowiada powódka. Świadek podał też, że centrala ta znajduje się w budynku powódki, a kody serwisowe ma podmiot, który ją serwisuje (brak dowodu że serwis prowadziła pozwana, powódka w pozwie wskazuje na (...) sp. z o.o.). Z kolei świadek D. podał, że według niego nieprawidłowość była na linii telefonicznej należącej do powódki i mogła wynikać z podłączenia do tej linii Internetu.

W ocenie Sądu nie został wykazany także związek przyczynowy między zachowaniem pozwanej, a szkodą.

Powyższe przesłanki są wystarczające do oddalenie powództwa.

Niezależnie od tego odnotować należy, że powódka nie wykazała wysokości dochodzonego roszczenia, w szczególności sposobu jej wyliczenia. Pozwana w sprzeciwie wprost okoliczność tą zakwestionowała. Powódka nie odniosła się do tego ani w odpowiedzi na sprzeciw ani na rozprawie. Również z tej przyczyny powództwo podlega więc oddaleniu.

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów oraz zeznania świadków. Jako dowody złożono dokumenty prywatne, które nie były kwestionowane, co swojej autentyczności. W ocenie Sądu zarówno dowody z dokumentów jak i zeznania świadków nie są wystarczające do przypisania odpowiedzialności pozwanej gdyż nie wynika z nich fakt nienależytego wykonania umowy przez pozwaną, a zwłaszcza skutkujący poniesieniem szkody przez powoda w wysokości dochodzonej pozwem. Zbędnym i przedłużającym postępowanie byłoby ponowne uzupełniające przesłuchanie świadka (...). Pełnomocnik powoda mógł zadać stosowne pytania w czasie jego pierwotnego przesłuchania, zwłaszcza, że kwestie sporne między stronami artykułowane były zarówno przed procesem jak w czasie jego prowadzenia.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 98 k.p.c.

W niniejszej sprawie pozwana poniosła następujące koszty: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17zł oraz koszt wynagrodzenia pełnomocnika 600zł. Wysokość kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalono w wysokości stawki minimalnej na podstawie §6 pkt3 w zw. z §2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 2002, nr 163, poz. 1349 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w punkcie II sentencji.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować,

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

- peł. powoda

3. z apelacją lub za 30 dni.