Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2016 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 13 października 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

przeciwko F. A. (1)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego F. A. (1) na rzecz powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 1.424 (jeden tysiąc czterysta dwadzieścia cztery) złote i 96 (dziewięćdziesiąt sześć) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 maja 2014 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 227 (dwieście dwadzieścia siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 992/15

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. złożyła pozew przeciwko F. A. (1) o zapłatę kwoty 1.424,96 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 30 maja 2014 roku, oraz o zasądzenie od pozwanego, na rzecz powódki, kosztów procesu w całości. W piśmie wskazano, że pozwany kupił od powoda towar (rośliny), pozwany częściowo zareklamował towar, co zostało uwzględnione, jednak faktura wystawiona przez powoda, po korekcie, nie została przez pozwanego zapłacona.

W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 15).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (kara 22) pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki, na jego rzecz, kosztów procesu.

Pozwany w piśmie przyznał, że współpracował z powódką, kupił pewną ilość liści. Towar odebrał od przewoźnika i niezwłocznie umieścił w chłodni. Wówczas w chłodni, poza przedmiotowymi roślinami, nie znajdowały się żadne inne rośliny. Po kilku dniach towar chciał sprzedać, a po otwarciu pojemnika ustalił, że liście są złej jakości, towar zareklamował i fizycznie zwrócił powódce. Powódka wystawiła fakturę korektę na część towaru. Pozwany nie zgodził się z twierdzeniami powoda, że towar był dobrej jakości a przetrzymywany był w złych warunkach.

W piśmie z dnia 1 października 2015 roku (karta 48) powódka podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie. Pozwana powtórzyła twierdzenia pozwu, że faktura korekta uwzględnia towar o wadliwych parametrach, zaś wadliwa jakość dotyczyła jedynie części materiału będącego przedmiotem umowy między stronami. Powódka ustosunkowała się do dowodów złożonych przez pozwanego, wskazując, że zdjęcia mogą tego materiału roślinnego, który powódka uwzględniła w fakturze korekcie, nie mniej jednak brak dat na tych zdjęciach uniemożliwia powiązania ich ze spornym materiałem roślinnym.

Na rozprawie w dniu 19 listopada 2015 roku powódka podtrzymała dotychczasowe stanowisko (karta 64). Stanowisko powódki nie zmieniło się również na rozprawie w dniu 13 października 2016 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 maja 2014 roku F. A. (1) zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. umowę sprzedaży. Strony pozostawały w relacjach handlowych. Przedmiotem opisywanej umowy były liście rośliny C. służące do układania bukietów kwiatowych. Towar został wysłany przez sprzedawcę (spółkę) ze S. do W., gdzie działalność gospodarczą prowadzi F. A. (1). Towar zapakowany była w kartony. Kupujący odebrał kartony z liśćmi C..

Niesporne a ponadto dowody:

- zeznania pozwanego F. A. (1), karta 123;

- zeznania świadka Z. A., karta 123;

- zeznania świadka I. D., karta 64 – 65;

- zeznania przedstawiciela powódki R. K., karta 133;

Przedmiotowa transakcja obejmowała 455 bukietów liści C.. Cena za sprzedaż została ustalona na kwotę 1.958,78 złotych. Towar był zapakowany w 13 kartonów.

W dniu 14 maja 2014 roku T. M. zjawił się w siedzibie F. A. (2) aby kupić od niego liście rośliny C.. Po wyjęciu bukietów z dwóch kartonów z magazynu okazało się, że część z nich to rośliny zwiędłe, uszkodzone. F. A. (1) złożył reklamację do spółki (...) dotyczącą części zamówionego towaru.

W związku z uwzględnieniem reklamacji kupującego F. A. (1) w zakresie 124 sztuk bukietów liści, który to towar kupujący odesłał sprzedającemu, spółka wystawiła fakturę korektę na kwotę 533,82 złote. Zwrócony towar obejmował niepełne 4 kartony. Pozostały towar w postaci liści rośliny C. kupiony od spółki w dniu 5 maja 2014 roku nie został przez F. A. (1) zwrócony spółce.

Dowód:

- faktura, karta 10, karta 33;

- faktura korekta, karta 11, 34;

- materiał fotograficzny, karta 54 koperta;

Spółka wzywała przedsiębiorcę do zapłaty. Korekta faktury VAT dokonana została przez spółkę mając na uwadze dobre relacje z klientem, zaś spółka nigdy nie przyznała, że sprzedała towar wadliwy.

Dowód:

- wezwanie, karta 12, 34, 35;

- pismo, karta 38;

F. A. (1) zaksięgował opisane wyżej faktury otrzymane od spółki (...).

Dowód:

- zeznania pozwanego F. A. (1), karta 123;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Powództwo oparcie znajduje w treści normy art. 535 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W niniejszej sprawie fakt zawarcia umowy sprzedaży, data zawarcie umowy, przedmiot umowy (liście rośliny C.) cena jednostkowa oraz cena za całość transakcji nie były sporne. Nie był sporny fakt dokonania przez pozwanego częściowego zwrotu towaru powódce oraz fakt skorygowania faktury VAT o przedmiot tego zwrotu (124 sztuki bukietów).

W kontekście powyższego należy zapoznać się z zarzutami pozwanego, który wnosił o oddalenie powództwa w całości. Pozwany twierdził, że cały towar objęty opisaną wyżej transakcją z dnia 5 maja 2014 roku był wadliwy, cały towar został zwrócony zatem powództwo jawi się jako niezasadne.

Powód wykazał fakt zawarcia umowy, wysokość ceny sprzedaży, ilość dostarczonego towaru. Należy mieć na uwadze, że samo twierdzenie strony pozwanej nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.) powinno być – zgodnie z dyspozycją art. 232 k.p.c. i art. 6 k.c. – udowodnione przez stronę, która to twierdzenie zgłasza. Pozwana powinna zatem wykazać z jakich względów i w jakim zakresie kwestionuje zasadność powództwa. Fakt braku zapłaty przez pozwanego za towar nie był sporny. Pozwany podniósł zarzut wadliwości towaru (całej partii). Pozwany nie jest konsumentem w rozumieniu przepisów k.c. stąd domniemanie z normy art. 556 ² k.c. nie znajduje do niego zastosowania.

Na okoliczność niniejszego przedstawił zestaw fotografii (karta 54). Do tego dowodu odniosła się powódka (karta 48-49) wskazują, że przez brak umieszczenia na fotografiach nadruku daty i godziny trudno umiejscowić w czasie przedmiotowego fotografie, z ostrożności podniesiono, że materiał zdjęciowy może dotyczyć co najwyżej wadliwej części dostawy, to jest tej części, która przez powódkę została uwzględniona w korekcie faktury VAT. Trudno odmówić logiki takiemu tłumaczeniu, na marginesie sąd zwraca uwagę, że w istocie nie przedstawiono fotografii obejmującej wszystkich otwartych kartonów zawierających zwiędnięte i uszkodzone liście rośliny C.. Ilość roślin na zdjęciu nie jest możliwa do zidentyfikowania, również nie sposób ocenić, czy zdjęcia załączone do akt sprawy wykonano po dniu przedmiotowej dostawy a przed reklamacją (to jest między dniem 5 maja 2014 roku a 14 maja 2014 roku).

Pamiętać jednak należy, że przedmiotem niniejszego ustalenia nie jest tyle fakt stwierdzenia przez pozwanego, że otrzymał towar wadliwy (niezgodny z umową) ile przedmiotem ustalenia jest fakt skutecznego zareklamowania i zwrócenia towaru pozwanej.

Okoliczności tej pozwany nie wykazał, pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność tego, że cały towar objęty fakturą VAT numer (...) zwrócił powodowej spółce. Spółka zaprzeczyła, aby cały towar był wadliwy, zaprzeczyła aby otrzymała zwrot całego towaru objętego przedmiotową fakturą.

Świadkowi przesłuchani przed sądem wezwany (ojciec pozwanego Z. A. oraz świadek T. M.) nie potwierdzili faktu zwrotu powódce całego towaru objętego umową. Świadek I. D., wymieniona w zeznaniach pozwanego nie potwierdziła jego wersji zdarzeń. Świadek ten zeznał, że pozwany zwlekał z zapłatą.

Świadek M. zeznał, że „ pozwany wyjechał paletą z kartonami z chłodni”. Dalej świadek zeznał, że chciał sprawdzić jakość towaru co jest normą w tej branży (a czego pozwany nie dokonał po odebraniu towaru od pozwanej). Świadek potwierdził złą jakość materiału roślinnego wyłącznie w dwóch kartonach, nie odnosił się do zawartości pozostałych kartonów. Jednocześnie świadek zeznał, że część liści było zepsutych, nie zaś wszystkie liście w owych dwóch otwartych kartonach. Fakt wykrycia zatem wadliwego materiału, w związku z wizytą w przedsiębiorstwie pozwanego A. świadka M. pokrywa się z ilością towaru, której dotyczy faktura korekta i co do której to ilości wypowiadał się świadek M..

Ponadto zwrócić należy uwagę, że pozwany towar odebrał w dniu 5 maja 2014 roku, zaś otwarcie dwóch kartonów nastąpiło w dniu 14 maja 2014 roku a zatem po upływie 9 dni od dnia odebrania towaru. Poza zeznaniami pozwanego ukierunkowanymi na uzyskanie korzystnego rozstrzygnięcia procesowego nie przedstawiono żadnych dowodów ukierunkowanych na wykazanie, że warunki w których przez 9 dni pozwany trzymał sporny materiał roślinny były dla tego materiału odpowiednie. Do podnoszonej okoliczność kwestionowania przez powoda warunków przetrzymywania liści przez pozwanego odnoszą się zarzuty pisma powoda (karta 38) i stanowisko pozwanego wyrażone w sprzeciwie.

Stwierdzić zatem należy, że na etapie przedmiotowej sprawy pozwany nie wykazał istotnych okoliczności takich jak wadliwość całego otrzymanego od powódki towaru, fakt zgłoszenia powódce wadliwości całego otrzymanego towaru, fakt zwrócenia powódce całego otrzymanego towaru.

Pozwany nie przedstawił, poza własnymi zeznaniami, dokumentów (takich jak na przykład wiadomości e-mail) na okoliczność zgłaszania powódce wady obejmującej całą partię towaru. Co więcej, pozwany zeznał, że zaksięgował sporną fakturę, przyjął ją na poczet dokumentów potwierdzających sprzedaż w przedsiębiorstwie.

Powództwo zatem należało uwzględnić w całości. Kwota objęta pozwem wynika z faktury a termin jej zapłaty również potwierdza ten dokument. W zakresie odsetek sąd orzekał na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Zgodnie z treścią art. 481 § 1 i 2 k.c. powodowi za czas opóźnienia w wypłacie należnych mu świadczeń przysługują odsetki za okres opóźnienia w wysokości ustawowej. Odsetki naliczono, zgodnie z żądaniem strony powodowej od dnia następującego po dniu określonym w fakturze.

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Powód poniósł koszty pełnomocnika (180 zł) zgodnie z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, opłatę skarbową (17 zł), opłatę od pozwu (30 złotych), co daje w sumie kwotę 227 złotych. Skoro zatem powód wygrał niniejszy proces w całości, to należy się mu pełny zwrot kosztów, o czym orzeczono w pkt. 2 wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)