Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XI GC 967/15 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2016-03-31

Sygnatura akt XI GC 967/15

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 31 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jakub Idziorek

Protokolant:Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa G. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko D. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt XI GC 967/15

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2015 roku powód G. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym żądał zasądzenia od D. S. kwoty 7614,30 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powoda firmą (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, (...) S.A. wykonywała na rzecz pozwanego usługi polegające na świadczeniu usług telefonii komórkowej, transmisji danych i innych związanych z powyższymi usługami. Z tego tytułu wystawiono pozwanemu faktury VAT i noty obciążeniowe na łączną kwotę 6712,31 zł, które nie zostały uregulowane. Powód w dniu 18 listopada 2014 roku nabył od (...) S.A. wierzytelność dochodzoną pozwem. Na dochodzoną kwotę składa się 6712,31 zł należności głównej i 901,99 zł skapitalizowanych odsetek.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie odmówił wydania nakazu zapłaty

Pozwany nie wdał się w spór co do istoty sprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 lipca 2013 pozwany D. S. zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) S.A. w W.. W umowie m.in. wpisano nr NIP (...), nr REGON (...) oraz identyfikator abonenta 1. (...), a nadto wpisano numer kontaktowy abonenta (...). Wskazaną umowę osobiście podpisał pozwany – podał tez numer dowodu osobistego (...), a ze strony operatora M. G..

W dniu 10 lipca 2013 r. została zawarta inna umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, gdzie jako abonenta wpisano również pozwanego. Wpisano ten sam adres, wpisane zostały też te same co we wcześniejszej umowie numery NIP, REGON, identyfikator abonenta i numer kontaktowy abonenta, tyle że pod umową jako abonent podpisał się J. C., podany został numer dowodu osobistego (...). Ze strony operatora umowę podpisał K. S.. Sama umowa przygotowana została w dniu 9 lipca 2013 roku.

Dowód:

-

umowa z 01.07.2013 r. k. 30-33

-

umowa z 10.07.2013 r. k. 34-38

W dniu 1 lipca 2013 r. wystawiono pozwanemu fakturę za telefon Samsung G. (...) na kwotę 2749 zł brutto, a w dniu 9 lipca 2013 r. fakturę za tablet z routerem P. (...) na kwotę 1091,80 zł brutto. W obu przypadkach termin zapłaty został określony jako zgodnie z harmonogramem spłaty raty. Operator wystawiał faktury za usługi na rzecz pozwanego na łącznie kwotę 893,40 zł. W dniu 21 września 2015 roku wystawił pozwanemu dwie noty obciążeniowe na kwoty 600 i 1557 zł tytułem kar umownych

Dowód:

-

faktury VAT k. 38-42

-

noty obciążeniowe k. 43 i 44

W dniu 19 8 listopada 2014 roku powód zawarł z (...) S.A. umowę cesji wierzytelności, w tym w stosunku do powoda z m.in. ww. faktur i not księgowych Powód był wzywany do zapłaty

Dowód:

-

wyciąg z umowy przelewu wierzytelności r. k. 47-49

-

zawiadomienie o przelewie wierzytelności k. 50,

-

wezwanie do zapłaty k. 51,

-

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione, mimo że wyrok który został wydany miał charakter wyroku zaocznego. Zgodnie z art. 339 § 1 i 2 k.p.c. Jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Niniejsza sprawa rozbija się właśnie o uzasadnione wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda.

Powód wywodzi roszczenie z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 1 lipca 2013 r,. i z dnia 9 lipca 2013roku. Do pozwu zostały dołączone 2 umowy – właśnie z 1 lipca 2013 roku i z dnia 10 lipca 2013 roku. Ta druga umowa przygotowana została w dniu 9 lipca 2013 roku, stąd Sąd przyjmuje że pozew dotuczy niewątpliwie umowy z 10 lipca 2013 roku. Z każdą z tych umów związana jest faktura VAT za sprzęt – odpowiednio telefon i tablet. Ta druga jednak umowa nie jest podpisana przez pozwanego, ale przez bliżej niesprecyzowanego J. C. (próba jego identyfikacji po imieniu i nazwisku w systemie PESEL zakończyła się niepowodzeniem ze względu na zbyt dużą ilość rekordów, natomiast po numerze dowodu osobistego dała wynik negatywny). Pozew słowem nie wspomina o ewentualnej roli tej osoby przy podpisaniu tej umowy. Obie umowy jako abonenta wpisanego mają pozwanego, posługują się tym samym numerem NIP, REGON, identyfikacyjnym abonenta oraz numerem do kontaktu. Różnią się elementami nieistotnymi jak bliżej niesprecyzowanymi terminami „status abonenta” (odpowiednio (...) i (...)) oraz „numer weryfikacji”. Z tego powodu powstały uzasadnione wątpliwości kto faktycznie był stroną umowy z dnia 10 lipca 2013 roku, a w konsekwencji czy prawidłowo wystawione zostały faktury za usługi telekomunikacyjne i noty obciążeniowe. Pozew też nie daje podstaw do zdecydowanego oddzielenia które należności wynikają z umowy z dnia 1 lipca 2013 roku, a które z umowy z dnia 10 lipca 2013 roku. Powód dochodzi roszczeń z umów zawartych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku prawo telekomunikacyjne, a w szczególności w oparciu o art. 56 tej ustawy. Obowiązkiem powoda jest jednak wykazanie zawarcia umowy z pozwanym oraz że roszczenia które formułuje z tej umowy wynikają. W realiach niniejszej sprawy brak podstaw do uznania, że umowa z dnia 10 lipca 2013 r. dotyczy pozwanego oraz brak podstaw do jednoznacznego powiazania roszczeń z umową z dnia 1 lipca 2013 roku. Mając powyższe na względzie powództwo jako nieuzasadnione zostało oddalone. Stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)

20.05.2016 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Gabriela Wierzgacz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jakub Idziorek
Data wytworzenia informacji: