Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2023 roku powód E. 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. (obecnie E. 1 Niestandaryzowany (...) Zamknięty Wierzytelności z siedzibą w W.) wniósł pozew przeciwko pozwanemu J. B. o zapłatę kwoty 76 991 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 kwietnia 2023 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Powód jako nabywca wierzytelności od (...) Bank (...) S.A. w W. (poprzednio Banku (...) S.A. we W.) dochodzi nieuregulowanych przez pozwanego należności z tytułu niespłaconej kwoty kredytu, a także skapitalizowanych odsetek kapitałowych od tych należności i dalszych odsetek.

W odpowiedzi na pozew kurator pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu, a nadto o przyznanie wynagrodzenia kuratorowi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany J. B. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą (...) J. B. zawarł w dniu 26 kwietnia 2018 r. z Bankiem (...) S.A. we W. umowę o kredyt na działalność gospodarczą - biznes ekspres nr (...) w kwocie 80 000 zł, na mocy której pozwany zobowiązał się dokonać spłaty wykorzystanego kredytu w ratach według ustalonego planu spłaty. Pozwany jako swój adres na potrzeby dokonywania zawiadomień wynikających z niniejszej umowy wskazał ul. (...) w S..

Uchwałą Walnego Zgromadzenia z dnia 16 maja 2018 r. akcjonariuszy Banku (...) S.A. zmieniono nazwę banku na (...) Bank (...) S.A. oraz siedzibę banku na W..

W związku z utrzymującym się zadłużeniem pozwanego w spłacie zobowiązania z tytułu kredytu pismem z dnia 28 sierpnia 2020 roku Bank wezwał pozwanego do spłaty zaległości w terminie do 18 września 2020 roku, która w dacie sporządzenia pisma wyniosła ogółem 19.477,70 zł, w tym kapitał, odsetki, opłaty i prowizje. Poinformował o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację obecnych warunków kredytowania, zaś w przypadku braku spłaty, braku wniosku o restrukturyzację lub odrzucenia takiego wniosku, bank będzie zmuszony wypowiedzieć umowę kredytową i postawić całość zadłużenia w stan natychmiastowej wymagalności. Wezwanie zostało nadane do pozwanego listem poleconym na wskazany umową adres.

W wyznaczonym terminie pozwany nie dokonał spłaty zadłużenia, wobec czego pismem z dnia 10 listopada 2020 r. Bank wypowiedział umowę kredytu i wezwał pozwanego do zapłaty całej wierzytelności Banku w terminie 30 dni, która na dzień sporządzenia pisma wynosiła ogółem 63 287,77 zł. Poinformowano, że wpłata zadłużenia w terminie 30 dni całości zadłużenia zostanie potraktowana jako zgoda pozwanego na uznanie wypowiedzenia kredytu za bezskuteczne i utrzymanie dotychczasowych warunków umowy kredytowej.

Wezwanie zostało nadane do pozwanego listem poleconym na wskazany umową adres i po awizacji powróciło do banku jako niepodjęte w terminie.

Dowód:

-umowa o kredyt k.21-29,

- wezwanie do zapłaty z dnia 28.08.2020 r. k.30 z kserokopia książki nadawczej k.31,

- wypowiedzenie umowy kredytu k.32-33 wraz z kserokopię koperty k.34-35,

- historia rachunku k.185,

- zestawienie spłat k.186-187,

- wyliczenie odsetek k.188-189,

W dniu 12 sierpnia 2021 roku pomiędzy (...) Bank (...) S.A. w W. a E. 1 Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym w W. zawarta została umowa przelewu wierzytelności, na mocy której powód nabył od Banku wymagalne wierzytelności opisane w załączniku nr 2, w stosunku do wszystkich dłużników zobowiązanych do spłaty roszczenia banku, w tym pozwanego J. B., za określoną ceną. Powód uiścił cenę z tytułu przedmiotowej umowy przelewu wierzytelności.

Dowód:

−

Umowa ramowa przelewu wierzytelności k.43-57,80-83,

−

Pełnomocnictwo k.58-59,

−

Odpis z KRS cedenta k.60-64, 70-74,

−

Wydruk z rejestru funduszu k.65-69,180-

−

Załącznik 2 A k.75,90-97,

−

Wzory załączników k.76-79,

−

Aneks do umowy przelewu wierzytelności k.84-88,

−

Oświadczenie banku k.89,

−

pełnomocnictwa z 7.11.2019 i 5.07.2020 k.190,191,

−

wyciąg z umowy przelewu wraz z wyciągiem aneksu (...) i załącznikiem k.192-234,

Pismem z dnia 12 sierpnia 2021 roku (...) Bank (...) S.A. zawiadomił pozwanego o dokonanej cesji wierzytelności należności powstałych z tytułu umowy o kredyt na rzecz E. 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w W., a wartość zadłużenia w dacie sporządzenia pisma wynosiła 67 744,17 zł.

Pismem z dnia 15 września 2021 roku powód bezskutecznie wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia wynikającego z umowy kredytu na rzecz aktualnego wierzyciela, a stan zadłużenia w dacie sporządzenia pisma wynosił 68 043,54 zł.

Dowód:

−

Zawiadomienie o cesji k.38-41,

−

Wezwanie do zapłaty k.36-37,

Stan faktyczny sprawy sąd oparł o złożone przez powoda dokumenty, co do których kurator pozwanego częściowo wyprowadzał odmienne wnioski.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powód swą legitymację do dochodzenia roszczeń na swoją rzecz wywodził z zawartej z (...) Bank (...) Spółką Akcyjną w W., będącym kredytodawcą wobec pozwanego, umowy przelewu. Podstawę dochodzonego roszczenia stanowił zatem art. 509 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania, a wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Art. 510 § 1 k.c. stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Roszczeniem podlegającym cesji była wierzytelność wynikająca z umowy kredytu zawartej przez pozwanego z pierwotnym wierzycielem, która została pozwanemu wypowiedziana wobec zalegania przez pozwanego z ratami kredytu.

Sprzeciwiając się żądaniu pozwu, kurator zakwestionował roszczenie co do zasady jak i wysokości, podnosząc zarzut, że powód nie udowodnił, iż faktycznie doszło do skutecznego zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności.

Zarzuty kuratora pozwanego okazały się chybione, bowiem powód przedstawił umowę przelewu wierzytelności, jak również umowę kredytu pozwanego z pierwotnym wierzycielem. Z dokumentów tych wynika w szczególności, że przedmiotem przelewu na rzecz powoda była wierzytelność pozwanego J. B. z tytułu zawartej umowy kredytu, która została wypowiedziana, z zachowaniem procedury określonej Prawem bankowym. Bank otrzymał cenę z tytułu zawartej z powodem umowy, zawiadomił pozwanego o dokonanym przelewie, a przedstawione przez powoda dokumenty nie budziły wątpliwości Sądu, zwłaszcza że z treści umowy, aneksu, czy wreszcie załącznika, wynikało, że konkretne wierzytelności objęte pozwem zostały nabyte przez powoda. Tym samym powód wykazał legitymację czynną do dochodzenia roszczeń od pozwanego na swoją rzecz.

Powód wykazał również stosunek prawny łączący strony, przedkładając źródłową umowę kredytu, podpisaną przez pozwanego. Umowa kredytu wiążąca pozwanego z pierwotnym wierzycielem została uregulowania w art. 69 i następnych ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Powód przedłożył również zestawienie dokonanych przez pozwanego wpłat, z dokładnym ich wyliczeniem, zaś strona pozwana nie wykazała, że raty spłaciła, a co za tym idzie nabyta w drodze przelewu wierzytelność w kwocie dochodzonej pozwem została uznana za niespłaconą. Bank wyczerpał procedurę określoną art. 75c Prawa bankowego. Bank przed wypowiedzeniem kredytu bezskutecznie wzywał pozwanego do zapłaty zadłużenia w terminie 30 dni, informując o możliwości zgłoszenia wniosku o restrukturyzację, a następnie po upływie tego terminu dokonał skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu, kierując oba pisma z wezwaniem do zapłaty na adres pozwanego podany w umowie kredytu. Mając powyższe na uwadze, wypowiedzenie umowy kredytu po upływie 30 - dniowego terminu wypowiedzenia stało się skuteczne, a kwota zadłużenia natychmiast wykonalna.

Podstawę roszczenia odsetkowego stanowił art. 481 k.c. w zw. z art. 455 k.c.

Mając to na uwadze, Sąd uznał za zasadne roszczenie do co należności głównej, jak i należnych z tego tytułu wynikających z umowy odsetek, o czym orzeczono w pkt I. wyroku.

Wynagrodzenie kuratora jak w pkt II sentencji sąd ustalił na poziomie 40% stawki minimalnej wynagrodzenia radcy prawnego adekwatnej do wartości sporu, co daje kwotę 2160 zł i podwyższył je o należny podatek VAT, zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu w pkt III sentencji stanowił art. 98 k.p.c. Pozwany przegrał sprawę w całości, co oznacza, że powinien zwrócić powodowi wszystkie koszty procesu. Powód wydatkował na sprawę sumę 10.869,44 zł, na którą składały się kwoty: 5400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalonego adekwatnie do wartości sporu na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, dwie opłaty skarbowe od pełnomocnictw w kwotach po 17 zł, 3850 zł opłaty od pozwu, 145,44 zł tytułem kosztów doręczenia komorniczego oraz wydatkowana w całości zaliczka na wynagrodzenie kuratora w kwocie 1440 zł.

W pkt IV sentencji sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi, w postaci wydatku na wynagrodzenie jego kuratora, który co do kwoty 1216,80 zł poniesiony zostanie z sum budżetowych, albowiem zaliczka powoda nie pokryła w całości przyznanego przez sąd wynagrodzenia kuratora (art. 113 ust. 1 u.k.s.c.).

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

(...)