Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Górnik

Protokolant: Edyta Jurkowska,

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 roku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S. (1)

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o zapłatę

na skutek skargi Prokuratora o wznowienie postępowania

I.  uwzględnia skargę o wznowienie postępowania w sprawie X GNc 402/10 i uchyla nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany przez Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział X Gospodarczy w dniu 13 kwietnia 2010 roku, sygn.. akt X GNc 402/10 ,

II.  oddala powództwo.

XI GC 827/15

UZASADNIENIE

Powód M. S. (1) pozwem z dnia 5 lutego 2010 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością kwoty 10.582,30 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 3.968,36 złotych od 3 sierpnia 2007r. do dnia zapłaty,

- 3.968,36 złotych od 21 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty,

- 2.645,58 złotych od 11 listopada 2007 r. do dnia zapłaty

oraz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona pozwem kwota stanowi cenę za zakupione przez pozwanego od powoda artykuły spożywcze, którą pozwany miał zapłacić w terminie 7 dni od daty wystawienia każdej z faktur, ale tego nie uczynił.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 13 kwietnia 2010 r. przez Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie nakazał pozwanemu na rzecz powoda dochodzonej pozwem kwoty wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Nakaz uprawomocnił się.

Dnia 28 lutego 2014 r. prokurator Prokuratury Rejonowej S.– Ś. złożył skargę o wznowienie postępowania prowadzonego przed Sądem Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie o sygn.. akt X GNc 402/10 zakończonego powyższym nakazem zapłaty, bowiem wykryto, iż orzeczenie zostało oparte na dokumentach podrobionych, w której to wnosił o zawieszenie postępowania egzekucyjnego w sprawie z wniosku M. S. (1) przeciwko (...) sp. z o.o. z siedziba w K. prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w G. W.. oraz o uchylenie nakazu zapłaty i zasądzenie kosztów wg norm przepisanych. Prokurator uzasadnił wywiedzenie skargi o wznowienie postępowania w szczególności opinią z zakresu badań pisma ręcznego stwierdzająca kategorycznie w swych wnioskach, że podpisy na fakturach nie zostały nakreślone przez pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. S. (1) współpracował z pozwanym (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością od 2007 r. W ramach współpracy powód sprzedał pozwanemu artykuły spożywcze na kwotę 10.582,30 złotych, co udokumentował trzema fakturami. Faktury nie zostały podpisane przez przedstawiciela pozwanego, a podpisy nazwiskiem M. I. złożyły nieustalone osoby.

dowód:

faktury, akta GNc 402/10, k. 7-9

opinia k. 15-24 akt Xi Gc 827/15

zeznania M. I. – 147-148

Strony prowadziły współprace w zakresie sprzedaży mięsa przez dłuższy czas. Pozwany zamawiał towar telefonicznie. Towar był dostarczany przez kierowcę wraz z fakturami. Odbiór towaru był kwitowany na fakturze nazwiskiem osoby odbierającej towar. W trakcie współpracy pozwany płacił należności za wystawione faktury, a w przypadku braku płatności, syn powoda dzwonił i przypominał o zaległej fakturze. Po zakończeniu współpracy syn powoda utrzymywał kontakt z przedstawiciel pozwanego i nie informował go nigdy, by istniały niezapłacone faktury.

dowód:

zeznania świadka M. S. (2) w części – k.145-146

zeznania świadka P. D. – k.146

zeznania M. I. – 147-148

faktury – k. 151-

Wobec nieuregulowania całości zobowiązania w terminie pozwany został wezwany przez powoda do spłaty należności, której pozwany nie dokonał.

dowód:

wezwanie, akta GNc 402/10, k. 10

Sąd zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie postępowania okazała się zasadna.

Zgodnie z art. 399 § 1 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem, jeśli zachodzą przypadki przewidziane w dziale VI tytułu VI księgi pierwszej kodeksu postępowania cywilnego. Ocena prawomocności wyroku jest niezbędnym i pierwszorzędnym elementem, badanym podczas wstępnej oceny dopuszczalności skargi, tak więc w każdym wypadku wniesienia skargi o wznowienie sąd, przy wstępnym badaniu dopuszczalności skargi, powinien oceniać, czy orzeczenie, kończące postępowanie w sprawie, jest prawomocne. Na równi z prawomocnymi wyrokami należy traktować nakazy zapłaty wydane w postępowaniu nakazowym lub upominawczym ( por. post. SN z 4 stycznia 1973 r., I CZ 152/72). W związku z powyższym Sąd uznał wniesioną skargę o wznowienie postępowania prowadzonego przed tut. Sądem zakończonego w dniu 13 kwietnia 2010 r. prawomocnym nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym za dopuszczalną.

Jako podstawę prawną skargi o wznowienie postępowania skarżący wskazał przepis art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c., zgodnie z którym można żądać wznowienia na tej podstawie, że wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym.

W ocenie skarżącego, w powyższym postępowaniu zaistniała podstawa do jego wznowienia, polegająca na tym, iż orzeczenie sądu w sprawie o sygn. akt X GNc 402/10 zostało oparte na podrobionych dokumentach, które polegały na podrobieniu na nich podpisu pozwanego, w skutek czego przeciwko pozwanemu na podstawie orzeczenia Sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności wszczęto postępowanie egzekucyjne.

Powyższe okoliczności dają zatem podstawę do stwierdzenia, że wstępne warunki złożenia skargi o wznowienie postępowania należy uznać za zachowane i brak jest podstaw do odrzucenia skargi na podstawie art. 410 § 1 k.p.c.

Następnym etapem postępowania w przedmiotowej sprawie jest zbadanie dopuszczalności wznowienia postępowania w sprawie o sygn. akt X GNc 402/10. Polega ono na dokonaniu oceny wskazanej przez skarżącego podstawy wznowienia w oparciu o zawarte w skardze twierdzenia.

Skarżący, Prokurator Prokuratury Rejonowej Szczecin- Ś.- legitymowany do wniesienia skargi na podstawie przepisów wynikających z treści art. 7 k.p.c., na skutek zawiadomienia o przestępstwie złożonego przez M. I. prowadził postępowanie karne o sygn. akt 1 Ds 2911/13 w sprawie podrobienia w nieustalonym okresie od dnia 26 lipca 2007 r. do dnia 3 listopada 2007 r. w D. podpisów M. I. na fakturach nr. (...) z dnia 3 listopada 2007 r., nr (...) z dnia 13 sierpnia 2007 r. oraz nr (...) z dnia 26 lipca 2007 r. W toku postępowania zaistniała konieczność zasięgnięcia opinii biegłego z zakresu badań pisma ręcznego na okoliczność czy widniejące na ww. fakturach podpisy M. I. zostały podrobione. W związku z tym skarżący powołał w tym zakresie biegłego. Zgodnie z wnioskami biegłego zawartymi w tej opinii wynika, że podpisy znajdujące się na ww. fakturach nie są autentycznymi podpisami M. I. i nie zostały przez niego sporządzone. Jak słusznie wskazał skarżący z treści opinii jednoznacznie wynika, iż podpisy M. I. na ww. dokumentach zostały podrobione, a nie budzi wątpliwości fakt, iż nakaz zapłaty w tym postępowaniu został na nich oparty. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, zawartym w postanowieniu z dnia 10 lipca 2013 r., II PZ 13/13, podstawa oparcia orzeczenia na podrobionym dokumencie niezależna jest od tego czy fakt ten został stwierdzony prawomocnym wyrokiem karnym. Argumentacja skarżącego w przedmiocie oparcia orzeczenia sądu w sprawie o sygn. akt X GNc 402/10 na podrobionych dokumentach okazała się więc uzasadniona.

Po przeprowadzeniu powyższej oceny Sąd podziela podniesiony w skardze zarzut, iż orzeczenie sądu w sprawie o sygn. akt X GNc 402/10 zostało oparte na dokumencie podrobionym. Stwierdzenie zasadności skargi o wznowienie postępowania daje zatem podstawę do rozpoznania sprawy na nowo w oparciu o art. 412 § 1 k.p.c. Po wznowieniu postępowania Sąd rozpoznaje sprawę na nowo, ale wyłącznie w granicach, jakie zakreśla podstawa wznowienia (art. 412 § 1 k.p.c.). Wynika stąd zakaz brania pod uwagę innych podstaw wznowienia niż przytoczone przez stronę w skardze i uwzględnione przy wznowieniu. Sąd w postępowaniu wznowionym ogranicza więc rozpoznanie sprawy do rozstrzygnięcia, jaki wpływ miała uwzględniona (powołana w skardze) podstawa wznowienia na wynik prawomocnie zakończonej sprawy ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012 r., I PK 82/11 ).

Analizując ponownie żądanie pozwu wskazać należy, iż powód roszczenie wywodzi z normy art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, domagając się realnego wykonania obowiązania przez kupującego, zapłaty ceny, zgodnie z art. 354 § 1 k.c.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. to powód winien wykazać fakt zawarcia umowy z pozwanym oraz ustalenia co do ceny. Dowodami, które powołał w tym zakresie powód były faktury z podpisem, jak już wskazano podrobionym oraz zeznania świadków i stron. Oceniając materiał dowodowy Sąd badał jedynie wiarygodność zeznań świadków i stron, pomijając walor dowodowy faktur dołączonych do pozwu. Świadkowie potwierdzili fakt współpracy stron, wskazali nadto, iż towar zawsze był dostarczany wraz z fakturą i kwotowany na fakturze podpisem osoby odbierającej. Przy czy świadek M. S. (2) kategorycznie stwierdził, iż osoby odbierające podpisywały się własnym nazwiskiem, podobnej treści zeznania złożył P. D.. Mając wiec na uwadze treść zeznań oraz ustalenie, iż podpis na fakturach dochodzonych pozwem nie pochodzi od osoby, której nazwisko tam figuruje, nie sposób na podstawie tychże dokumentów wywieść domniemań faktycznych, iż towar objęty tymi fakturami został dostarczony i sprzedany pozwanemu. Także istnienie pomiędzy stronami innych – uregulowanych wcześniej zobowiązań dokumentowanych również fakturami, nie pozwala na przyjęcie, iż automatycznie wykazuje to istnienie umów objętych pozwem. Istnienie zobowiązania z powyższych faktur zaprzeczył przedstawiciel pozwanego, który wskazał także, iż przez okres trzech lat nie był informowany o istnieniu rzekomego zadłużenia przez M. S. (2), z którym bezpośrednio współpracował. Okoliczności powyższe nie pozwoliły przyjąć, że powód wykazał, innymi dowodami niż faktury objęte skargą o wznowienie, iż strony łączyły umowy objęte pozwem, a tym samym powództwo winno ulec oddaleniu.

W konsekwencji Sąd na podstawie art. 412 § 2 po ponownym rozpoznaniu sprawy uwzględnił skargę o wznowienie i uchylił nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany przez Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział X Gospodarczy w dniu 13 kwietnia 2010 r., sygn. akt X GNc 402/10 oraz oddalił powództwo.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda

3.  Wydać pełnomocnikowi powoda kopię protokołu rozprawy z dnia 15 czerwca 2015 roku

4.  Akta z apelacja lub za 30 dni