XI GC 809/19 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2019-12-19

Sygn. akt XI GC 809/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 3 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Dariusz Plewczyński

Protokolant: Agata Trawka

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2019 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S. kwotę 22996 zł (dwadzieścia dwa tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt sześć zł) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5253,12 zł (pięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt trzy zł dwanaście gr) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 809/19

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu „zwykłym”

Pozwem z dnia 25 stycznia 2019 r. powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S. wniósł przeciwko (...) spółce akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 23 980 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 27 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż 16 maja 2017 r. doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki T. nr rej. (...) należący do S. C. przystosowany i wykorzystywany do prowadzenia zajęć nauki jazdy. Sprawca zdarzenia objęty był ochroną ubezpieczeniową na podstawie ważnej polisy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej z (...) spółka akcyjną w W.. Poszkodowany dokonał zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawcy, który przyjął na siebie odpowiedzialność co do zasady i wszczął postępowanie likwidacyjne. Dnia 17 maja 2018 r. poszkodowany zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego, marki T. nr rej. (...) przystosowany do nauki jazdy, z tytułu umowy najmu wystawiła na jego rzecz fakturę VAT na kwotę 27 060 zł brutto tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 55 dni, przy dobowej stawce najmu wynoszącej 400 zł netto. Również dnia 17 maja 2018 r. poszkodowany w drodze umowy cesji wierzytelności, zbył przysługującą mu wierzytelność z tytułu najmu pojazdu zastępczego na rzecz powódki. Na skutek zgłoszenia przez powódkę wierzytelności, pozwany zakład ubezpieczeń przyznał powódce odszkodowanie w kwocie 3080 zł uznając za uzasadniony okres najmu 28 dni, przy zweryfikowanej dobowej stawce najmu do kwoty 110 zł. Mimo skierowanego wezwania do zapłaty pozwany nie spełnił roszczenia.

Nakazem zapłaty z dnia 5 kwietnia 2019 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany podniósł zarzut spełnienia roszczenia, wskazując, iż wypłacona kwota w pełni rekompensuje powstałą szkodę. Nadto wskazał, że zaproponował poszkodowanemu zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego, z czego poszkodowany nie skorzystał. Pozwany zakwestionował zastosowaną stawkę najmu wskazując, iż została ona zawyżona, zaś okres najmu uległ nieuzasadnionemu wydłużeniu wobec opieszałości zakładu naprawczego oraz okoliczności, iż uszkodzony pojazd pozostawał jezdny. Finalnie pozwany zakwestionował roszczenie w zakresie dochodzonych odsetek.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 16 maja 2018 r. doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki T. nr rej (...) należący do S. C. przystosowany i wykorzystywany do prowadzenia zajęć nauki jazdy. Sprawca zdarzenia objęty był ochroną ubezpieczeniową na podstawie ważnej polisy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej z (...) spółką akcyjną w W..

Poszkodowany dokonał zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawcy szkody, który przyjął na siebie odpowiedzialność co do zasady i wszczął postępowanie likwidacyjne.

Dowód:

- dokumentacja fotograficzna k. 61-65;

- akta szkody płyta (...) k. 86;

- zeznania świadka S. C. k. 104v.;

Dnia 17 maja 2018 r. poszkodowany zawarł z powódką (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S. umowę najmu pojazdu zastępczego marki T. nr rej. (...), przystosowanego do prowadzenia zajęć nauki jazdy. W umowie najmu strony ustaliły dobową stawkę najmu na kwotę 400 zł netto.

Tego samego dnia poszkodowany zawał z powódką umowę cesji wierzytelności, na mocy której przelał na rzecz powódki wierzytelność przysługującą mu z tytułu zdarzenia z dnia 16 maja 2018 r. w stosunku do (...) spółki akcyjnej w W..

Dowód:

- umowa najmu z dnia 17 maja 2018 r. k. 14;

- OWU k. 15;

- umowa cesji z dnia 17 maja 2018 r. k. 13;

- zeznania świadka S. C. k. 104v.;

Pismem z dnia 22 maja 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy zwrócił się do poszkodowanego o nadesłanie wymaganych dokumentów przesyłając jednocześnie formularz zgłoszenia szkody oraz informację o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego. W przesłanym wydruku nie było informacji o organizacji pojazdu zastępczego przystosowanego do nauki jazdy i stawkach za taki pojazd.

Dowód:

- pismo z dnia 22 maja 2018 r. k 69-71v;

- wzór umowy najmu oraz wykaz podmiotów oferujących pojazdu k. 74-85;

- zeznania świadka S. C. k. 104v.;

Dnia 6 czerwca 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody ustalił wysokość szkody w pojeździe poszkodowanego na kwotę 1602,74 zł brutto.

Dowód:

- kalkulacja (...) k. 22-24;

Wiadomością e-mail z dnia 18 czerwca 2018 r. powódka zwróciła się do ubezpieczyciela sprawcy szkody o przeprowadzenie dodatkowych oględzin oraz przesłanie kosztorysu po wykonanych oględzinach.

Dowód:

- wiadomości e-mail z dnia 18 czerwca 2018 r. k. 32, 33-34;

Dnia 22 czerwca 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody ustalił wysokość szkody w pojeździe poszkodowanego na kwotę 5099,19 zł brutto.

Dowód:

- kalkulacja (...) k. 25-27;

- wiadomość e-mail z dnia 26 czerwca 2018 r. k. 35

Dnia 28 czerwca 2018 r. powódka sporządziła kalkulację naprawy pojazdu poszkodowanego, ustając koszt na kwotę 8858,81 zł.

Dowód:

- kalkulacja (...) k. 28-30, 67-68;

Wiadomością e-mail z dnia 29 czerwca 2018 r. poinformowano powódkę o zamówieniu części.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 29 czerwca 2018 r. k. 36;

Dnia 5 lipca 2018 r. powódka dokonała nabycia części niezbędnych do przeprowadzenia naprawy uszkodzonego pojazdu za kwotę 2740,12 zł brutto.

Dowód:

- faktura nr (...) k. 31;

Dnia 10 lipca 2018 r. poszkodowany zwrócił powódce wynajęty pojazd zastępczy.

Dnia 20 lipca 2017 r. powódka wystawiła na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 35 918,81 zł, na wskazaną kwotę składały się kwoty 27 060 zł brutto tytułem najmu pojazdu zastępczego w okresie 17 maja – 10 lipca 2018 r. (55 dni) przy dobowej stawce najmu wynoszącej 400 zł netto oraz kwota 8858,81 zł tytułem naprawy blacharsko-lakierniczej.

Dowód:

- oświadczenie k. 38;

- faktura VAT nr (...) k. 16;

Pismem z dnia 27 lipca 2018 r. powódka dokonała zgłoszenia wierzytelności z tytułu wystawionej faktury VAT, wnosząc o zapłatę łącznej kwoty 35 918,81 zł w terminie 7 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 27 lipca 2018 r. k. 17;

Decyzją z dnia 3 września 2018 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody przyznał powódce odszkodowanie w łącznej kwocie 3080 zł tytułem zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, uznając za uzasadniony okres najmu 28 dni, przy dobowej stawce najmu zweryfikowanej do kwoty 110 zł.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 3 września 2018 r. k. 18, 59;

- lista wypłat odszkodowań k. 60;

Pojazd zastępczy odpowiadał klasie pojazdu uszkodzonego- klasa (...)- pojazd przystosowany do nauki jazdy. Średnia dobowa stawka najmu za najem pojazdu zastępczego odpowiadającego klasie pojazdu uszkodzonego na lokalnym rynku w rozliczeniu bezgotówkowym, w opcji bez limitu kilometrów oraz ze zniesionym udziałem własnym w szkodach wynosiła 300-400 zł netto/doba. Uzasadniony w okolicznościach sprawy czas naprawy, z uwzględnieniem wykonywanych czynności procesu likwidacji szkody przez ubezpieczyciela, a tym samym uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego wynosił 53 dni.

Zakres uszkodzeń pojazdu powstałych wskutek zdarzenia z dnia 16 maja 2018 r. eliminował pojazd z ruchu.

Na lokalnym rynku w 2018 r. brak było możliwości wynajęcia pojazdu odpowiadającego standardowi pojazdu uszkodzonego- pojazd przystosowany do nauki jazdy za kwotę 110 zł netto/doba.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego M. M. k. 113-129, 148;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w przeważającej części.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowił art. 822 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. Odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeń wynikała również z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym, ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Obowiązkiem odszkodowawczym ubezpieczyciela wobec poszkodowanego są objęte wszelkie postaci szkody wyrządzone tej osobie, a więc zarówno szkody na osobie, jak i szkody na mieniu, co wynika z art. 34 ust. 1 powołanej ustawy.

Bezspornym jest, iż pojazd sprawcy wypadku, w którym doszło do uszkodzenia pojazdu ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u pozwanej. Również bezsporna jest osoba poszkodowanego. Niezbędność wynajęcia pojazdu zastępczego potwierdził świadek S. C. w oświadczeniu i zeznaniach.

Pozwana wypłaciła dotychczas odszkodowanie w kwocie 3080zł za 28 dni przy stawce 110zł netto. Spór dotyczy więc nie zasady ale wysokości odszkodowania.

Zgodnie z art. 509 §1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Natomiast zgodnie § 1 art. 510 k.c. umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Jeżeli zawarcie umowy przelewu następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przelewu zależy od istnienia tego zobowiązania (§2). Stosownie do art. 882 §4 k.c. poszkodowany może dochodzić odszkodowania bezpośrednio od ubezpieczyciela sprawcy. Jest to samodzielne odrębne roszczenie, które może być przedmiotem obrotu. Fakt nabycia wierzytelności przez powoda wynika z przedstawionej umowy cesji i nie był kwestionowany przez pozwaną.

W niniejszej sprawie w zamian za udostępnienie pojazdu powód nabył względem ubezpieczyciela roszczenie o odszkodowanie. Taka forma rozliczenia wynika z treści umowy cesji jak również z wyjaśnień poszkodowanego. Podobnych spraw przed tutejszym Sądem, w których powód dochodzi nabytych wierzytelności odszkodowawczych z tytułu najmu pojazdu jest wiele trudno więc mówić o jakiejś pozorności. Powód zapewnił poszkodowanemu spokojne korzystanie z pojazdu zastępczego przez cały okres najmu, a więc wykonał swoje obowiązki jako wynajmującego. Najemca w tym zakresie żadnych uwag nie zgłaszał.

Świadczeniem wzajemnym poszkodowanego w niniejszej sprawie nie było świadczenie pieniężne, lecz przeniesienie wierzytelności. Zawarcie tego typu umowy nie budzi wątpliwości w płaszczyźnie normy art. 353 1 k.p.c. Umowa taka spotykana jest często w praktyce tzw. likwidacji szkód komunikacyjnych. Zaletą tego rodzaju rozliczenia (określanego często w praktyce jako „bezgotówkowa likwidacja szkody") jest atrakcyjna dla poszkodowanego forma, która ogranicza ryzyko uzyskania odszkodowania nie pokrywającego w całości poniesionych kosztów. Przedstawiona forma rozliczeń między poszkodowanym i wynajmującym nie pozwala na przyjęcie, by koszty wskazane przez powoda w fakturze VAT mogły być uznane za równowartość kosztów poniesionych przez poszkodowanego czy też kosztów koniecznych do naprawienia szkody poniesionej przez poszkodowanego w wyniku zdarzenia, za które pozwany ponosi odpowiedzialność. Wartość wynagrodzenia powoda nie stanowiła przedmiotu negocjacji, skoro założeniem transakcji między tymi podmiotami było, iż powód otrzyma wynagrodzenie w postaci przelewu wierzytelności w stosunku do ubezpieczyciela.

Przy przyjęciu modelu rozliczeń stosowanego przez stronę powodową polegającego na kumulowaniu się podmiotu uprawnionego do otrzymania odszkodowania (w następstwie nabycia roszczeń z tego tytułu od poszkodowanego) oraz wynajmującego (a zatem kształtującego poprzez swoją usługę - jej zakres i standard), dla wykazania wysokości roszczenia odszkodowawczego przysługującego powodom względem pozwanej nieodzowne było przedstawienie dowodu z opinii biegłego.

W niniejszej sprawie taka opinia została sporządzona i jest ona przydatna do dokonania ustaleń.

Biegły ustalił niezbędny czas na naprawę pojazdu w ramach likwidacji szkody na 53 dni. Okres wskazany przez biegłego to czas uzasadniony czynnikami technologicznymi i procesem likwidacji szkody. Biegły wskazał poszczególne pozycje, które uwzględnił w ramach tego czasu oraz wyjaśnił ich zasadność. Strona pozwana nie ustosunkowała się do treści opinii biegłego w zakresie okresu najmu przyjąć więc należy, że go nie kwestionowała. Powódka złożyła natomiast zarzuty w zakresie nieuwzględnienia dwóch dni przez biegłego. Biegły na rozprawie szczegółowo wskazał dlaczego nie uwzględnił jako zasadnych 27 i 28 czerwca 2018r. Sąd stanowisko biegłego w pełni podziela. Do dalszych rozliczeń przyjęto więc ustalony przez biegłego okres 53 dni.

Biegły określił średnie stawki dobowe za najem pojazdu odpowiadającego klasie pojazdu uszkodzonego i wynajętego przeznaczonego do nauki jazdy na 300 -400zł netto. Stawka powoda mieści się w rynkowych granicach ustalonych przez biegłego, Żadna ze stron mimo zobowiązania i zakreślenia terminu nie ustosunkowała się do treści opinii biegłego w zakresie stawki najmu przyjąć więc należy, że strony jej nie kwestionowały.

W odniesieniu do stawki najmu wskazać należy, że pozwana powołuje się na propozycję najmu pojazdu zastępczego, która miała być złożona poszkodowanemu. W sprzeciwie pozwany wskazuje, że propozycja ta miała być złożona w piśmie z 22 maja 2018r. Przewodniczący kwestię tą starał się wyjaśnić na rozprawie. W odpowiedzi pełnomocnik pozwanej wskazał, że propozycja ta to okazany wydruk na k.71v akt. Na okazanym wydruku nie jest wskazany pojazd do nauki jazdy. Pytany o to pełnomocnik pozwanego (k.104) wskazał, że nie ma wiedzy czy informowano poszkodowanego jakie stawki najmu obowiązują przy organizacji najmu za pośrednictwem pozwanego przy pojeździe do nauki jazdy. Jeżeli więc nawet pełnomocnik pozwanego pytany o kluczową dla sprawy okoliczność nie jest w stanie wskazać twierdzeń o faktach i dowodów na ich poparcie, to trudno żeby Sąd dokonał ustaleń w oczekiwanym przez pozwaną kierunku i to wbrew treści wydruku wskazanego przez pozwaną. W uzupełnieniu dodać należy, że propozycji najmu odpowiedniego pojazdu zaprzeczył także poszkodowany S. C. w czasie przesłuchania. Reasumując pozwana nie wykazała, że przedstawiła poszkodowanemu realną ofertę najmu pojazdu zastępczego odpowiadającego pojazdowi uszkodzonemu odpowiedniej marki i klasy przystosowanego do nauki jazdy za kwotę 110zł netto. W konsekwencji czego poszkodowany nie mógł być związany propozycją pozwanej. W zaistniałej sytuacji poszkodowany był uprawniony do wynajęcia pojazdu zastępczego na wolnym rynku według stawek tam funkcjonujących.

Reasumując zasadne odszkodowanie za najem to kwota 26076zł która obejmuje okres 53dni i stawkę 400zł netto + VAT za dobę. Z zeznań poszkodowanego wynika, że nie miał on możliwości odliczenia podatku vat, co wynika z obowiązujących przepisów. Dotychczas wypłacono kwotę 3080zł, zasądzeniu podlega więc dalsza kwota 22 996zł.

Odsetki przyznano na podstawie art. 817 k.c. zgodnie z żądaniem pozwu.

Istotne elementy materiału dowodowego omówione zostały we wcześniejszej fazie uzasadnienia. Dla porządku wskazać należy, że Sąd dokonał ustaleń w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów, dowód z zeznań świadka S. C. oraz dowód z opinii biegłego. Autentyczność i treść dokumentów nie była kwestionowana, strony wyprowadzały z nich jedynie częściowo odmienne wnioski. Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne i korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym.

Dowód z opinii biegłego stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów, ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wyprowadzać własne stwierdzenia (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.). Biegły sporządzający opinię jest stałym i długoletnim biegłym sądowym. Nie ma podstaw do podważania jego kwalifikacji, wyjaśnień i metodyki opartych na wiedzy i doświadczeniu.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.).

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 100 zd.2 k.p.c. , gdyż powód uległ tylko nieznacznie.

Na zasądzone koszty składa się: opłata od pozwu 1199zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł, połowa wynagrodzenia biegłego 437,12zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika 3600zł. Wysokość kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalono w wysokości stawki minimalnej tj. na podstawie §2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w punkcie III sentencji.

Pozostała część zaliczek zostanie zwrócona stronom po uprawomocnieniu się wyroku.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

-(...)

3, (...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Gabriela Wierzgacz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sądu Rejonowego Dariusz Plewczyński
Data wytworzenia informacji: