Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 15 lipca 2021 roku powódka (...) Bank (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie w postępowaniu nakazowym od pozwanego R. S. kwoty 28 715,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 4 czerwca 2019 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu. Powódka dochodziła od pozwanego zapłaty z tytułu umowy o kredyt na rachunku bieżącym. Wskazała, iż zabezpieczenie spłaty zobowiązania stanowił weksel, do którego wykupu pozwany był wzywany.

W dniu 23 lipca 2021 roku wydano w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym.

Postanowieniem z dnia 17 lutego 2022 roku na podstawie art. 177 § 1 pkt. 6 k.p.c. zawieszono postępowanie w sprawie, a następnie je podjęto postanowieniem z dnia 29 czerwca 2022 r. z udziałem kuratora procesowego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego.

W zarzutach od wydanego w sprawie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym kurator pozwanego zaskarżył przedmiotowy nakaz zapłaty w całości, wnosząc o jego uchylenie i oddalenie powództwa, a także zasądzenie kosztów postępowania. W ocenie kuratora pozwanego powództwo nie zostało wykazane, co do zasady oraz wysokości, wobec wypełnienia weksla niezgodnie z deklaracją wekslową, tj. niewykazania przez powoda zrealizowania obowiązku z pkt 3 deklaracji wekslowej. Wobec ustalenia miejsca pobytu pozwanego postanowieniem z dnia 9 grudnia 2022 r. Sąd zwolnił kuratora w osobie radcy prawnego T. S. z tej funkcji.

W toku procesu powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 czerwca 2017 roku Bank (...) S.A. z siedzibą we W. (obecnie (...) Bank (...) spółką akcyjną z siedzibą w W.) zawarł z pozwanym R. S. (Kredytobiorca) umowę o kredyt na rachunku bieżącym nr (...). Na podstawie zawartej umowy Bank udzielił Kredytobiorcy kredytu w wysokości 60 000 zł.

Strony ustaliły miesięczne okresy odsetkowe kończące się 28 – go dnia miesiąca kalendarzowego (paragraf 3.03 pkt. 1 umowy).

Wykorzystana stopa kredytu oprocentowana była według zmiennej stawki WIBOR dla jednomiesięcznych depozytów międzybankowych w PLN powiększonej o 7,85 punktu procentowego. Zmiana oprocentowania miała następować pierwszego dnia miesiąca. Oprocentowanie kredytu zostało ustalone według stawki rynkowej określonej powyżej dwa dni robocze przed dniem zmiany oprocentowania. Dniem roboczym był dzień roboczy rynku międzynarodowego w W., na którym ustalana była stawka rynkowa (paragraf 3.04 umowy)

W przypadku niewywiązywania się Kredytobiorcy z terminowej spłaty kredytu Bankowi przysługiwały odsetki od kredytu przeterminowanego. Kredyt przeterminowany oprocentowany był według stawki zmiennej odpowiadającej trzykrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP (paragraf 3.05 umowy).

W paragrafie 3.07 strony ustaliły termin spłaty kredytu, który nastąpić miał w dniu 20 czerwca 2018 r.

Zgodnie z rozdziałem IV paragraf 4.01 wpływy na rachunek bieżący i inne rachunki bieżące w Banku prowadzone w PLN oraz walutach obcych stanowiły zabezpieczenie kredytu udzielonego na podstawie umowy i nie mogły być cedowane na rzecz innych wierzycieli.

Koszty ustanowienia, utrzymania, zmian i wykreślenia zabezpieczenia udzielonego kredytu ponosił Kredytobiorca.

Kredytobiorca, w związku z udzielonym kredytem, w celu zabezpieczenia roszczeń Banku udzielił prawnego zabezpieczenia w postaci jednego weksla in blanco z dnia 21 czerwca 2017 r. z wystawienia Kredytobiorcy wraz deklaracją wekslową,

Bezsporne, a nadto dowód:

- umowa o kredyt na rachunku bieżącym nr (...) k. 11-15;

- KRS k. 32-71;

- weksel k. 81;

- deklaracja wekslowa z dnia 21 czerwca 2017 r. k. 81v.;

Aneksem z dnia 24 sierpnia 2018 r. strony zmodyfikowały postanowienia umowy, poprzez przekształcenie umowy o kredyt na rachunku bieżącym w kredyt na rachunku kredytowym, który podlegał przeksięgowaniu na odpowiedni rachunek kredytowy w restrukturyzacji.

Strony ustaliły nadto miesięczne okresy odsetkowe kończące się 9- ego dnia każdego miesiąca. Pierwszy okres odsetkowy rozpoczynał się w dniu podpisania umowy, a kończył się w dniu 9 września 2018 r.

Wykorzystana kwota kredytu była oprocentowana według zmiennej stawki WIBOR dla trzymiesięcznych depozytów międzybankowych, powiększona od dnia podpisania aneksu o 8,00 punktów procentowych. W przypadku gdy suma marży oraz zmiennej stawki WIBOR przekroczyła wysokość odsetek maksymalnych z art. 359 §2 zn 1. K.c. wysokość oprocentowania naliczana przez bank odpowiadała dwukrotności odsetek ustawowych.

Zobowiązania przeterminowane oprocentowane były w wysokości odpowiadającej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie .

Kredytobiorca zobowiązał się do spłaty wykorzystanego kredytu wg stanu na dzień 24 sierpnia 2018 r. wynoszącego 27 300 zł w terminach wskazanych w harmonogramie, z odsetkami na 10 dzień miesiąca.

Zgodnie z deklaracją wekslową z dnia 24 sierpnia 2018 r. o uzupełnieniu weksla in blanco bank miał zawiadomić wystawcę weksla listem poleconym, który winien być wysłany najpóźniej na 7 dni przed terminem płatności do wystawcy weksla (pkt 3).

Bezsporne, a nadto dowód:

- aneks z dnia 24 sierpnia 2018 r. k. 16-18;;

- deklaracja wekslowa z dnia 21 czerwca 2017 k. 82;

Pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. powód wypowiedział pozwanemu umowę kredytu, wobec braku spłaty zadłużenia przeterminowanego, mimo ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 23 października 2018 r. z jednoczesnym zamiarem wypowiedzenia powstałego kredytu.

Powód wezwał nadto do zapłaty całego zadłużenia, tj. łącznej kwoty 27 568,69 zł w terminie 30 dni.

Na wskazaną kwotę (według stanu na dzień 2 grudnia 2018 r.) składały się kwoty:

- 24 894 zł tytułem nieprzeterminowanego kapitału;

- 159,11 zł tytułem nieprzeterminowanych odsetek;

- 2025,46 zł tytułem przeterminowanego kapitału;

- 423,67 zł tytułem przeterminowanych odsetek;

- 36,45 zł tytułem odsetek karnych;

- 30 zł tytułem poniesionych kosztów.

Bezsporne, a nadto dowód:

- pismo z dnia 3 grudnia 2018 r. k. 20-21;

- dowód nadania i doręczenia k. 22-23;

Pismem z dnia 21 maja 2019 r., nadanym listem poleconym dnia 21 maja 2019 r., a doręczonym pozwanemu 29 maja 2019 r., powód bezskutecznie wezwał pozwanego do wykupu weksla w terminie do dnia 3 czerwca 2019 r., poprzez zapłatę łącznej kwoty 28 715,91 zł.

Na wskazaną kwotę składały się kwoty:

- 26 919,46 zł tytułem przeterminowanego kapitału;

- 1113,95 zł tytułem przeterminowanych odsetek;

- 632,50 zł tytułem odsetek karnych;

- 50 zł tytułem poniesionych kosztów.

Dowód:
- pismo z dnia 20 maja 2019 r. k. 24;

- dowód nadania i doręczenia k. 25-26;

Dnia 3 czerwca 2019 r. powód wypełnił weksel poprzez wpisanie dochodzonej należności, tj. kwoty 28 715,91 zł.

Bezsporne, a nadto dowód:

- weksel k. 81;

Stan faktyczny w spornym zakresie Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów. Strony nie kwestionowały autentyczności złożonych w sprawie dokumentów, częściowo wyprowadzając odmienne wnioski.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powodowy bank wnosząc o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, dochodził w niniejszym postępowaniu roszczenia z weksla własnego in blanco (art. 101 i 102 Prawa wekslowego) wypełnionego na sumę 28 715,91 zł, dochodzoną pozwem. Odwołał się również do stosunku podstawowego. Uzasadnił, że suma wekslowa odpowiada zadłużeniu pozwanego z tytułu wypowiedzianej pozwanemu umowy kredytu bankowego. Zgodnie z poczynionymi ustaleniami, powód dochował obowiązku wynikającego z pkt 3 deklaracji wekslowej z 24 sierpnia 2018 r. Mianowicie po wysłaniu listem poleconym dnia 21 maja 2019 r. wezwania z dnia 20 maja 2019 r. do wykupu weksla, doręczonym pozwanemu dnia 29 maja 2019 r., wypełnił weksel własny in blanco pozwanego dnia 3 czerwca 2019 r., zachowując tygodniowy termin licząc od daty wysłania listem poleconym tego wezwania. Natomiast okoliczności dotyczące stosunku podstawowego stron, wynikając z treści pozwu, były bezsporne.

Kurator pozwanego sprzeciwiając się roszczeniu powoda, podniósł zarzut dotyczący stosunku wekslowego, iż wypełniony został on niezgodnie z porozumieniem, to jest z uwagi na niewykazanie przez powoda wymogów wezwania do wykupu weksla z pkt 3 ww. deklaracji wekslowej.

Przechodząc zatem do oceny roszczenia wekslowego powoda, ww. zarzut pozwanego okazał się niezasadny, w świetle ustalonego stanu faktycznego. Na załączonym do pozwu dokumencie wezwania do wykupu weksla i dowodu jego doręczenia (k. 24 – 26 ) wynika, że pismo nadano do pozwanego przesyłką poleconą dnia 21 maja 2019 r, a okoliczność, że pozwany faktycznie odebrał przesyłkę poleconą dnia 29 maja 2019 r., nie ma znaczenia dla zachowania przez powoda (co najmniej) tygodniowego terminu na wykup weksla przez pozwanego. Podkreślenia wymaga, że pozwany w ogóle nie dostosował się do wezwania powoda, nawet gdyby liczyć termin tygodnia od daty 29 maja 2019 r.

Dlatego biorąc pod uwagę całość zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd uznał, że roszczenie powoda z tytułu wystawionego weksla jest zasadne. Natomiast chybione okazały się zarzuty pozwanego w zakresie wypełnienia weksla niezgodnie z zawartą deklaracją.

Z tych przyczyn sąd w pkt I sentencji utrzymał w całości wydany na podstawie weksla nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym w mocy (art. 493 § 4 zd. drugie k.p.c.).

Wobec powyższego Sąd w pkt II sentencji zasądził od pozwanego na zasadzie art. 98 §1 k.p.c. na rzecz powoda, który sprawę wygrał, dalsze koszty procesu, tj. ponad koszty procesu w kwocie 2776 zł orzeczone zaskarżonym nakazem zapłaty (opłata od pozwu 359 zł, od pełnomocnictwa procesowego 17 zł, wynagrodzenie radcy prawnego w postępowaniu nakazowym 2400 zł). Złożyły się na nie wydatek powoda na wynagrodzenie ustanowionego dla pozwanego kuratora w osobie radcy prawnego T. S. w kwocie 1771,20 zł, a przyznany kuratorowi postanowieniem z dnia 9 grudnia 2022 roku. Nadto wynagrodzenie ustanowionego w sprawie pełnomocnika procesowego powoda, w postępowaniu przed tut. sądem po wniesieniu zarzutów (3600 zł), a także koszty doręczenia komorniczego 130,58 zł,

W pkt III sentencji obciążono pozwanego opłatą od zarzutów, od której ustawowo zwolniony był jego kurator procesowy (art. 113 ust. 1 u.k.s.c.).

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji wyroku.

Sygn. akt XI GC 656/22

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...). J. Ż.

4.  (...)

5.  (...) J. Ż. –(...) (...) (...).

6.  (...)

S.,(...)