Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 9 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Sądu Rejonowego Dariusz Plewczyński

Protokolant:Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko P. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powódki (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 5255 zł (pięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt pięć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi, a od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot:

- 1314 zł od dnia 10 maja 2014 r. do dnia zapłaty,

- 1314 zł od dnia 10 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty,

- 1314 zł od dnia 11 listopada 2014 r. do dnia zapłaty,

- 1314 zł od dnia 10 lutego 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 97,76 zł (dziewięćdziesiąt siedem złotych siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 566/16

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym

Pozwem z dnia 16 października 2015 roku, wniesionym pierwotnie w postępowaniu elektronicznym, powódka (...) spółka akcyjna w W. wniosła przeciwko P. K. o zapłatę kwoty 5255 złotych z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot: 1314 zł od dnia 10 maja 2014 roku do dnia zapłaty, 1314 zł od dnia 10 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty, 1314 zł od dnia 11 listopada 2014 roku do dnia zapłaty oraz 1313 zł od dnia 10 lutego 2015 roku do dnia zapłaty. W uzasadnieniu powódka wskazała, że zawarła z pozwanym umowę ubezpieczenia na okres od 25 kwietnia 2014 r. do 24 kwietnia 2015 r. o numerze (...). Wyjaśniła, iż z tejże umowy pozwany nie uiścił składek, których termin płatności przypadał na 9 maja 2014 r., 9 sierpnia 2014 r., 10 listopada 2014 r., 9 lutego 2015 r.

Dnia 21 października 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem powódki.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu elektronicznym pozwany wskazał, że świadczenie jest przedmiotem negocjacji stron z zastrzeżeniem możliwości dokonania kompensaty.

Dnia 7 kwietnia 2016 roku sprawa została przekazana tutejszemu Sądowi.

Pozwany w piśmie z dnia 19 września 2016 roku wskazał, że w dniu 19 września 2016 roku nabył od M. S. wierzytelności przysługujące jej wobec powódki, a następnie złożył pozwanej oświadczenie o kompensacie. Nabyta wierzytelność wobec pozwanej opiera się na wyliczeniu biegłego sądowego powołanego w sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym w S. pod sygnaturą akt I C 2129/15.

W replice strona powodowa podtrzymała swoje wcześniejsze stanowisko. Wskazała, że roszczenie objęte umową cesji z dnia 19 września 2016 roku jest wierzytelnością sporną i nie można uznać, iż złożenie przez pozwanego oświadczenie o potrąceniu wierzytelności powódki z wierzytelnością nabytą od poszkodowanej M. S. wywołało jakiekolwiek skutki prawne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany zawarł z (...) spółką akcyjną w W. umowę ubezpieczenia OC potwierdzoną polisą nr (...) z dnia 25 kwietnia 2014 r. Ubezpieczenie obejmowało okres od 25 kwietnia 2014 r. do 24 kwietnia 2015 r. Składkę ustalono na kwotę 5255zł. Płatność składki miała nastąpić w 4 ratach 1) w kwocie 1314 zł płatna do dnia 9 maja 2014 r., 2) w kwocie 1314 zł płatna do dnia 9 sierpnia 2014 r., 3) w kwocie 1314 zł płatna do dnia 9 listopada 2014 r., 4) w kwocie 1313 zł płatna dnia 9 lutego 2015 r.

Niesporne nadto dowód:

- potwierdzenie, k. 39.

- polisa, k.49

Pismem z dnia 19 maja 2015 r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 5414,59 zł, na którą składała się: należność główna w kwocie 5255 zł oraz odsetki ustawowe w wysokości 159,59 zł, w terminie 3 dni od dnia otrzymania pisma.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty, k. 40.

Dnia 28 września 2012 r. w S. doszło do uszkodzenia pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...) stanowiącego własność M. S.. Poszkodowana posiadała u powódki ochronę ubezpieczoną z tytułu autocasco, u której zgłosiła też szkodę. Powódka przeprowadziła postępowanie likwidacyjne w wyniku którego ustalono, że szkoda ma charakter całkowity. Wartość uszkodzonego pojazdu określono na kwotę 100 300,00 zł brutto, koszt naprawy na kwotę 80 062,75 zł brutto. Powódka wypłaciła M. S. odszkodowanie w wysokości 56 400,00 zł brutto. Poszkodowana złożyła do Sądu Rejonowego w S. pozew o zapłatę kwoty 10 350,00 zł. W uzasadnieniu wskazała, że dochodzona kwota obejmuje część przysługującego jej wobec powódki świadczenia odszkodowawczego, które w całości wynosi 14 500,00 zł brutto oraz koszt wykonania opinii rzeczoznawcy w wysokości 300 zł. W ocenie poszkodowanej powódka błędnie ustaliła wartość pojazdu w stanie uszkodzonym, która jej zdaniem wyniosła 29 400zł. Postępowanie w tej sprawie toczy się pod sygnaturą akt I C 2129/15.

Dowód:

-zgłoszenie szkody w sprawie nr PL (...), k. 77-79

- pisma (...) SA – k.80,88-89

- wycena k 81-87

-kopia pozwu, k. 90-92.

Dnia 19 września 2016 roku M. S. przelała na P. K. wierzytelność w stosunku do (...) spółki akcyjnej w W. w wysokości 6500 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 11 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty z tytułu braku zapłaty części świadczenia odszkodowawczego w związku ze szkodą prowadzoną przez (...) spółkę akcyjną po nr PL (...). M. S. oświadczyła, że wyżej wymieniona kwota jest nieobjęta postępowaniem prowadzonym pod sygnaturą akt I C 2129/15. Pismem z dnia 19 września 2016 r. M. S. zawiadomiła (...) spółkę akcyjną w W. o dokonanym przelewie. Tego samego dnia P. K. złożył oświadczenie o potrąceniu wierzytelności przysługującej mu wobec powódki w związku z dokonaną cesją z wierzytelnością przysługującą powódce wobec pozwanego z tytułu niezapłaconych składek.

Dowód:

-umowa przelewu, k. 65;

-zawiadomienie, k. 62;

-oświadczenie, k. 59.

W sprawie o sygnaturze akt I C 2129/15 M. M. sporządził opinię nr (...), zgodnie z którą koszt naprawy pojazdu M. S. przy użyciu oryginalnych części zamiennych i przy naprawie przeprowadzonej w nieautoryzowanym warsztacie wynosił 123 639,98 zł we wrześniu 2012 r. Wartość pojazdu w stanie uszkodzonym, ustalona na dzień 28 września 2012 r. to 21 500 zł.

Dowód:

-opinia, k. 64-68.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w całości.

Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowi przepis art. 805 § 1 kc, zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie z art. 813 §2 k.c. jeżeli nie umówiono się inaczej, składka powinna być zapłacona jednocześnie z zawarciem umowy ubezpieczenia, a jeżeli umowa doszła do skutku przed doręczeniem dokumentu ubezpieczenia – w ciągu 14 dni od jego doręczenia.

Powódka w pozwie domaga się zapłaty składki za ubezpieczenie.

Fakt zawarcia umowy ubezpieczenia i obowiązek zapłaty składki w kwotach i terminach wskazanych w pozwie nie jest sporny, nadto wynika z dokumentów.

Pozwany wskazał na potrącenie wierzytelności objętej pozwem z jego wierzytelnością nabytą od M. S. w kwocie 6500zł.

Powód zakwestionował wierzytelność zgłoszoną przez pozwanego do potrącenia.

Rozważenia wymaga, więc czy wierzytelność zgłoszona do potrącenia przez pozwanego faktycznie istniała. Obowiązek wykazania istnienia wierzytelności, zgodnie z ogólną regułą art. 6 k.c. spoczywa na pozwanym.

Pozwany wskazał, że nabyta wierzytelność wynika ze szkody , dla której prowadzone jest postępowanie przez (...) SA pod nr PL (...). Pozwany nie wyjaśnił szerzej podstaw tej wierzytelności, a tym bardziej jej nie wykazał. Z informacji przekazanych przez powoda wynika natomiast, że wierzytelność ta związana jest z uszkodzeniem pojazdu marki M. (...) stanowiącego własność M. S., która dochodzi odszkodowania z tytułu polisy AC od (...) SA. Ubezpieczyciel przyjął szkodę całkowitą i wypłacił poszkodowanej kwotę 56 400zł brutto. Poszkodowana uznała odszkodowanie za zaniżone, gdyż według niej powinno być wyższe o kwotę 14 500zł. Wniosła pozew o zapłatę części tego odszkodowania w kwocie 10 500zł (dodatkowe 300zł to koszt opinii prywatnej). Pozwany wskazał na nabycie kwoty 6500zł, która nie jest objęta postępowaniem I C 2129/15.

Podstawę prawną tego roszczenia stanowi art. 805 i n. kc. W ocenie Sądu pozwany nie wykazał istnienia swojej (nabytej) wierzytelności. Pomiędzy poszkodowaną, a (...) SA trwa spór, co do istnienia wierzytelności odszkodowawczej. Sąd w niniejszej sprawie nie zna zakresu odpowiedzialności pozwanej, okoliczności zaistnienia szkody i jej rozmiaru. Umowa AC jest umową dobrowolnego ubezpieczenia, jej zakres wynika z treści umowy ubezpieczenia, która nie jest znana. Samo przedłożenie opinii z innej sprawy jest niewystarczające. Nie jest nawet wiadomym, czy Sąd tą opinię wykorzystał i w jakim ewentualnie zakresie. Opinia taka traktowana jest w niniejszej sprawie tak jak opinia prywatna. Sąd w niniejszej sprawie nie ma możliwości jej wyjaśnienia, czy uzupełnienia, zwłaszcza, że strony nie formułują wniosków w tym zakresie. Podkreślić też należy, że do potrącenia zgłoszona została przez pozwanego wierzytelność nieobjęta postępowaniem przed Sądem w S.. Tym bardziej nie jest więc możliwe wyprowadzanie wniosku, co do jej istnienia z opinii sporządzonej przed tym Sądem. Nawet więc gdyby zapadł korzystny, prawomocny wyrok Sądu w S., to nie przesądza on o istnieniu wierzytelności pozwanego. Na marginesie wskazać tylko można, że trafna jest uwaga powoda, że bazując na twierdzeniach i oświadczeniach poszkodowanej, wierzytelność pozwanego mogłaby wynosić , co najwyżej 4450zł.

Reasumując pozwany nie wykazał istnienia swojej wierzytelności, a w związku z czym nie jest możliwe przyjęcia, że doszło do skutecznego potrącenia z wierzytelnością objętą pozwem. Dochodzona pozwem kwota podlega więc zasądzeniu w całości. Odsetki zasądzono zgodnie z żądaniem na podstawie art. 481 k.c. uwzględniając zmianę terminologii od 1 stycznia 2016r.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie częściowo niespornych twierdzeń stron i dowodów z dokumentów. Istotne elementy ustaleń oraz środki dowodowe z nimi związane omówione zostały we wcześniejszej części uzasadnienia. W tym miejscu ponownie należy wskazać, że sama opinia z innej sprawy nie jest wystarczająca do wykazania wierzytelności.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Podstawę prawną w tym zakresie stanowi art. 98 k.p.c. Na zasądzone koszty składa się opłata od pozwu 66zł, opłata od pełnomocnictwa 17zł i koszt uwierzytelnienia 14,76zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

(...)

3.  (...)