Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 28 lipca 2020 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Andrzej Muzyka

Protokolant: Karolina Tórz

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2020 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko B. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego B. G. na rzecz powoda J. K. kwotę 11650 zł (jedenaście tysięcy sześćset pięćdziesiąt złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 19 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3917 zł (trzy tysiące dziewięćset siedemnaście złotych), tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 294/19, dnia 21 sierpnia 2020 r.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 listopada 2018 r. powód J. K. wniósł przeciwko B. G. o zapłatę kwoty 14833,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 19 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, należność wynika z umowy sprzedaży zawartej z pozwanym.

Nakazem zapłaty z dnia 23 listopada 2018 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zaskarżył go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, że odstąpił od umowy w związku z wadami fizycznymi rzeczy.

Na rozprawie w dniu 21 lipca 2020 r. powód ograniczył powództwo do kwoty 11.650 zł wraz z odsetkami ustawnymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 19 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty. Ponad wskazaną kwotę cofnął pozew i zrzekł się roszczenia. Ograniczenie powództwa wynikało z częściowej spłaty zadłużenia w toku procesu. Wniósł o zasądzenie kosztów procesu w pierwotnej wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 maja 2018 roku B. G. zakupił u J. K. części do maszyny:

- głowicę mikro do wdmuchiwarki za kwotę 6150 zł,

- zestaw do kalibracji za kwotę 1980 zł,

- wąż za kwotę 1100 zł,

- dwie gąsienice za kwotę 1000 zł,

- Płyn M. 1 l za kwotę 153,75 zł,

- chłodnicę za kwotę 4500 zł.

Z tego tytułu J. K. wystawił na B. G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 14883,75 zł z terminem płatności 45 dni przypadającym na 18 czerwca 2018 roku.

Przy zakupie B. G. wyjął gąsienice stwierdzając, że będą odpowiednie dla użytkowanej przez niego maszyny. J. K. nie zaprzeczył temu stwierdzeniu.

Przedmiot umowy został wydany B. G. w dniu 4 maja 2018 r.

Dowód:

- faktura k.8,

- zdjęcia, k. 15-16,

- dokumentacja techniczna, k. 47,

- przesłuchanie powoda, k. 50-51,

- przesłuchanie pozwanego, k. 51.

W dniu 11 lipca 2018 roku J. K. wezwał B. G. o uregulowanie należności wynikającej z ww. faktury. Wezwanie pozostało bez odpowiedzi.

Dowód:

- mail k.9.

Pismem z dnia 16 lipca 2018. B. G. złożył J. K., oświadczenie o częściowym odstąpieniu od umowy sprzedaży w zakresie:

- głowicy mikro, wskazując, że nie uszczelnia wdmuchiwanego kabla i jest źle wykonana ponieważ trze ona o gąsienice a tym samym uniemożliwia pracę wdmuchiwarki,

- gąsienic, wskazując, że są za krótkie o jedno ogniwo,

- chłodnicy, wskazując, że posiada za małą wydajność powietrzną co skutkuje spadkiem wydajności wdmuchiwanego kabla.

W oświadczeniu o odstąpieniu wskazano, że rzeczy wadliwe zostaną zwrócone w stanie niezmienionym za pośrednictwem kuriera.

Żadna z rzeczy zakupionych w dniu 4 maja 2018 r. nie została zwrócona.

Dowód:

- oświadczenie z dnia 16 lipca 2018 r., k. 12 – 13,

- przesłuchanie powoda, k. 50-51, k. 51-52.

W odpowiedzi J. K. poinformował B. G., że wydane mu części były nowe i sprawne, chłodnice były dedykowane do modelu kompresora pozwanego, wskazał, że przez około dwa miesiące były użytkowane przez pozwanego bez jakichkolwiek zastrzeżeń, a odsyłanie sprzętu po takim czasie uznaje za bezzasadne. Powód powołał się na możliwość zwrotu gąsienic w terminie 14 dni od zakupu.

Dowód:

- pismo powoda k.14 wraz z potwierdzeniem nadania k.15,

- zeznania powoda k.50 i płyta CD k.52.

W dniu 10 sierpnia 2018 r. J. K. wezwał B. G. do zapłaty kwoty 14883,75 zł wynikającej z faktury (...).

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k.10 wraz z potwierdzeniem nadania k.11.

Elementy wskazane na fakturze nr (...) z dnia 4 maja 2018 r. nie posiadają wad fizycznych. Wskazane przez pozwanego w piśmie z dnia 16 lipca 2018 r. wady wynikają z nieprawidłowego procesu montażu głowicy oraz faktu zanieczyszczenia kanału sprężonego powietrza w zakupionej głowicy, która nosi jednoznacznie znamiona jej użytkowania. Zakupiona gąsienica (pozycja 4 ww. faktury) jest za krótka, gdyż posiada 18 ogniw a nie 19 jak gąsienica wypracowana.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego W. S. k. 58-66,

- ustana opinia uzupełniająca biegłego sądowego W. S., k. 90-91.

Sąd zważył co następuje:

Powód dochodził należności z umowy sprzedaży (art. 535 § 1 kpc). Powyższe nie stanowiło przedmiotu sporu.

W pkt II wyroku umorzono postępowanie ponad kwotę zasądzoną w pkt I wyroku. Powód cofnął pozew w tym zakresie i zrzekł się roszczenia (art. 203 § 1 kpc w zw. z art. 355 kpc). Przy cofnięciu pozwu powód nie naruszył art. 203 § 4 kpc. Przy czym wobec tego, że spłata należności, z której wynikało cofnięcie pozwu nastąpiła w toku procesu, powoda uznać należało za wygrywającego proces w tym zakresie.

Przechodząc do rozstrzygnięcia z pkt I wyroku wskazać należy, że podstawą roszczenia powoda był art. 535 § 1 kpc.

Umowa sprzedaży została wykonana przez sprzedawcę, który wydał powodowi rzeczy z faktury VAT (k. 8).

Pozwany nie zapłacił na dzień wyrokowania ceny za głowicę typu mikro, gąsienice, chłodnicę.

Powód zasadnie więc dochodzi należności za ww. części opisane w fakturze (k. 8), które były przedmiotem umowy i które zostały pozwanemu wydane.

Pozwany chciał zwolnić się od wykonania w tym zakresie umowy składając oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

W ocenie Sądu pozwany nieskutecznie odstąpił od umowy.

Pozwany powołał się na wady fizyczne rzeczy.

Stosownie do art. 556(1) § 1 kpc wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;

2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;

3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;

4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Zgodnie z opinią biegłego sądowego za zakresu (...) elementy wskazane na fakturze nr (...) z dnia 4 maja 2018 r. nie posiadają wad fizycznych. Wskazane przez pozwanego w piśmie z dnia 16 lipca 2018 r. wady wynikają z nieprawidłowego procesu montażu głowicy oraz faktu zanieczyszczenia kanału sprężonego powietrza w zakupionej głowicy, która nosi jednoznacznie znamiona jej użytkowania.

Przy czym powyższe nie dotyczy zakupionych gąsienic. Biegły wskazał, że zakupiona gąsienica (pozycja 4 ww. faktury) jest za krótka, gdyż posiada 18 ogniw a nie 19 jak gąsienica wypracowana.

W tym zakresie stwierdzić więc należy, że wskazany przedmiot (w istocie przedmioty, albowiem sprzedano dwie gąsienice) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia oraz nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia.

Pozwany zgłosił, przy zakupie, że gąsienice które wybrał będą się nadawały do użytku w związku z posiadanym urządzeniem a powód to potwierdził.

Powyższą opinię biegły podtrzymał ustnie na rozprawie przy ustosunkowaniu się do zarzutów. Opinia jest jasna i pełna, a wnioski opinii logicznie uzasadnione. W ocenie Sądu opinia biegłego jest przydatna dla rozstrzygnięcia sprawy.

Mieć należy na uwadze, że w zakresie gąsienic, ale również w pozostałym zakresie (przy przyjęciu, że w sprawie zachodzą wady rzeczy) uprawnienia pozwanego z tytułu wad fizycznych rzeczy wygasły.

Stosownie do art. 563 § 1 kc przy sprzedaży między przedsiębiorcami kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi, jeżeli nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później - jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej stwierdzeniu.

Pomiędzy zakupem maszyny a złożeniem oświadczenia o odstąpieniu upłynęło ponad 2 miesiące. Umowa została zawarta w dniu 4 maja 2018 r. Oświadczenie o odstąpieniu złożono w dniu 16 lipca 2018 r. Brak wcześniejszego pisma pozwanego notyfikującego wady. Sąd przyjął, że do wcześniejszej notyfikacji nie doszło.

Powyższy okres wskazuje na to, że pozwany nie zbadał zakupionych części w czasie i w sposób przyjętych przy rzeczach tego rodzaju. Nie zawiadomił sprzedawcy o wadzie. Nie zmienia tej okoliczność fakt, że do sprawdzenia urządzenia potrzebne jest zużycie pewnej ilości materiałów oraz że pozwany wykonuje zlecenie z powierzonych materiałów. Ta kwestia pozostaje w ryzyku kupującego.

W myśl art. 560 § 1 kpc jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w zakresie głowicy mikro oraz chłodnicy rzecz sprzedana nie ma wad. Niezależnie od tego (przy odmiennej ocenie wbrew opinii biegłego sądowego) uprawnienia kupującego do odstąpienia od umowy wygasły. Stąd pozwany nie miał uprawnienia do odstąpienia od umowy.

Natomiast w zakresie gąsienic przyjęcie istnienia wady (tak jak Sąd uczynił to w sprawie) nie zmienia rozstrzygnięcia. Uprawnienie do odstąpienia w tym zakresie również wygasło (art. 563 § 1 kpc). Niezależnie od powyższego wskazać należy, że powód deklarował od razu chęć wymiany gąsienic (pismo, k. 14) wobec powyższego pozwanemu nie przysługuje uprawnienie do odstąpienia od umowy. Powyższe wynika wprost z art. 560 § 1 kpc. Pozwany pomimo deklaracji w piśmie z dnia 16 lipca 2018 r. nie odesłał zakupionych gąsienic powodowi. W tej sytuacji powód nie miał obowiązku wydania pozwanemu gąsienic o jedno oczko większych. To pozwany uniemożliwił powodowi skorzystanie z jego uprawnienia niezwłocznego i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymienienia rzeczy wadliwej na wolną od wad. Można dodać, że taką możliwość powód widział do ostatniej rozprawy, gdzie Przewodniczący proponował zawarcie ugody w tym zakresie, tj. w zakresie gąsienic. Pozwany przyniósł jedynie jedną gąsienicę. Przez co do wymiany gąsienic za krótkich na gąsienice o jedno oczko większe nie doszło.

Umowa została przez powoda wykonana – na podstawie art. 535 § kpc powód może żądać spełnienia świadczenia.

Dodać należy, że wniosek o przesłuchanie świadków zgłoszony na rozprawie w dniu 13 maja 2019 r. był spóźniony, powinien być podniesiony w sprzeciwie. Dodatkowo teza nie była przydatna dla rozstrzygnięcia. Pozwany powinien odesłać przedmiot sprzedaży powodowi tego nie uczynił. Biegły wskazał w opinii i udokumentował to zdjęciami, że głowica mikro i chłodnia były używane przez pozwanego. Dowód z fotografii nie przyczynia się do opóźnienia sprawy, stąd został dopuszczony (powyższe dotyczy treści protokołu z dnia 13 maja 2019 r.).

Stan faktyczny został oparty o dowody z dokumentów oraz przesłuchanie stron. Strony miały różną ocenę dokonanych czynności, ale w zakresie dokonanych ustaleń faktycznych ich zeznania były zgodne z poniższym zastrzeżeniem. Sąd nie dał wiary pozwanemu, że notyfikował o wadzie telefonicznie i za pomocą poczty email. Nie zostały załączone wskazane w toku przesłuchania przez pozwanego wiadomości elektroniczne. Pozwany wskazał, że na początku czerwca odebrał urządzenie ale nie wykluczył, że mógł to być 4 maja. Wskazał, że w czerwcu notyfikował powodowi o wadach. Nie potwierdził tego innym dowodem. Sąd nie dał temu wiary.

O odsetkach orzeczono na podstawie ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Łącząca strony umowa była transakcją handlową w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Strony postępowania są stronami transakcji handlowych w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Sąd przyjął datę wymagalności należności głównej z faktury załączonej do akt sprawy. Pozwany pozostawał w opóźnieniu od dnia 19 czerwca 2018 r.

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt I i II wyroku.

W pkt III wyroku orzeczono o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 kpc. Powód wygrał proces w całości, również w części co do której postępowanie zostało umorzone. Na koszty pozwanego składały się opłata od pozwu w kwocie 300 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w stawce minimalnej w kwocie 3600 zł.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 294/19, dnia 21 sierpnia 2020 r.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)