Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

w sprawie rozpoznanej w postępowaniu uproszczonym (w.p.s. do 4000 zł) oraz z pominięciem przepisów o postępowaniu w sprawach gospodarczych

Pozwem z dnia 25 października 2023 r. (...) spółka akcyjna w P. wniosła przeciwko M. Z. o zapłatę łącznej kwoty 1640,63 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot cząstkowych do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Powódka dochodziła od pozwanej zapłaty faktur wystawionych na pozwaną w związku z dostarczoną pozwanej energią elektryczną, powołując się na umowę sprzedaży rezerwowej zawartej przez (...) sp. z o.o. w imieniu i na rzecz pozwanej.

Nakazem zapłaty z dnia 8 listopada 2023 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o odrzucenie pozwu, ew. o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Niniejszym pozwem powódka dochodzi od pozwanej zapłaty ceny sprzedaży energii elektrycznej w związku z zawartą umową sprzedaży rezerwowej z dnia 24 lutego 2022 roku (k. 12v akt sprawy), którą z powódką zawarła w trybie art. 5aa ust. 6 Prawa Energetycznego (...) sp. z o.o. (jako operator SD), działając w imieniu i na rzecz pozwanej, w celu zapewnienia ciągłości sprzedaży i dostarczenia energii z uwagi na wygaśnięcie dotychczasowej umowy. Z tego tytułu powódka dochodzi zapłaty na podstawie dwóch faktur VAT: kwoty 1523,68 zł za okres 11 marca – 17 maja 2022 roku (FV z dnia 19 maja 2022 roku k. 24) oraz kwoty 116,95 zł za okres 18-26 maja 2022 r. (FV z dnia 30 maja 2022 roku), wg taryfy sprzedawcy rezerwowego (k. 15).

Powódka jako podstawę prawną dochodzonego roszczenia powołuje art. 5aa ust 6 pkt 1 lit. b Prawa energetycznego, zgodnie z którym operator systemu dystrybucyjnego lub operator systemu przesyłowego gazowego zawiera umowę sprzedaży rezerwowej lub umowę kompleksową zawierającą postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej, w imieniu i na rzecz przyłączonego do jego sieci odbiorcy końcowego paliw gazowych lub energii elektrycznej, ze sprzedawcą rezerwowym:

1) niezwłocznie po uzyskaniu informacji o konieczności zaprzestania:

a) sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej, o której mowa w art. 5 ust. 14,

b) świadczenia usług dystrybucji lub usług przesyłania, o której mowa w art. 5 ust. 15,

- jeżeli odbiorca końcowy nie zgłosił temu operatorowi informacji o zawarciu umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej z innym sprzedawcą w ramach procedury zmiany sprzedawcy, lub gdy sprzedawca wybrany przez odbiorcę końcowego nie podjął sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej. Zawarcie umowy następuje poprzez złożenie przez operatora systemu dystrybucyjnego lub operatora systemu przesyłowego gazowego sprzedawcy rezerwowemu oświadczenia o przyjęciu jego oferty.

Pozwana sprzeciwiając się żądaniu pozwu, zakwestionowała roszczenie co do zasady jak i wysokości, wobec zawarcia przedmiotowej umowy sprzedaży rezerwowej energii elektrycznej bez wiedzy i zgody pozwanej, bez upoważnienia pozwanej do zawarcia takiej umowy w jej imieniu oraz bez podstawy prawnej. Nadto podniosła, iż wystawione faktury są zawyżone i blisko 10-krotnie wyższe niż dotychczasowe. Pozwana nadto zarzuciła, że dokonała skutecznego wypowiedzenia umowy z dotychczasowym dostawcą energii elektrycznej, to jest (...) sp. z o.o., która została wypowiedziana na koniec lutego 2022 roku, wobec czego art. 5aa ust. 6 Prawa energetycznego nie miał zastosowania, skoro znana była data wygaśnięcia umowy.

W niniejszej sprawie bezsporne przy tym było, iż wobec wypowiedzenia umowy sprzedaży energii, która uległa rozwiązaniu z końcem lutego 2022 r. Jak wynika z przesłuchania pozwanej, intencją pozwanej było zakończenie poboru energii elektrycznej w lokalu przy ul. (...) w S., wobec planowanych przenosin prowadzonej przez nią kancelarii adwokackiej. Ostatecznie, do przeprowadzki nie doszło, zaś umowę kompleksową w zakresie energii elektrycznej zawarł właściciel przedmiotowego lokalu.

Zgodnie z poczynionymi ustaleniami, powódka zawarła umowę z dnia 24 lutego 2022 r. sprzedaży rezerwowej energii elektrycznej do ww. lokalu, przy której w imieniu pozwanej występowała E. Operator sp. z.o. jako „pełnomocnik klienta w drodze złożenia oświadczenia o przyjęciu oferty sprzedaży rezerwowej sprzedawcy”.

Pozwana zakwestionowała jednostronne zawarcie ww. umowy bez jej wiedzy, zgody i upoważnienia, powołując się również na złożoną u (...) sp. z o.o. reklamację z 3 czerwca 2022 roku, w której pozwana domagała się od ww. spółki zobowiązania powódki do korekty spornych faktur (k. 37 akt sprawy).

Co więcej, powódka początkowo pismami z dnia 23 i 28 czerwca 2022 roku (k 68 i 69 akt sprawy) nie uznawała reklamacji pozwanej. Po czym powódka w odpowiedzi na reklamację pozwanej dotyczącej zawarcia przedmiotowej umowy sprzedaży rezerwowej pismem z dnia 5 września 2022 r. (k. 38, 67) ostatecznie reklamację pozwanej uznała za zasadną, jednocześnie odmawiając spełnienia żądania pozwanej i odsyłając pozwaną do (...) sp. z o.o., który przekazał powódce informację o potrzebie zawarcia kwestionowanej umowy celem wyjaśnienia wszelkich niejasności i nieprawidłowości.

W ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała roszczenia tak co do zasady, jak i wysokości, oferując niewystarczający materiał dowodowy, a ten obowiązek spoczywał na powódce, albowiem ona była inicjatorem żądań w niniejszym procesie (art. 6 k.c.).

Strona powodowa w pierwszym rzędzie nie przedłożyła pełnomocnictwa, na które powoływała się w ramach zawarcia kompleksowej umowy sprzedaży energii dla operatora. Powódka winna przedłożyć taka umowę już na etapie wytoczenia powództwa w tut. Sądzie, zwłaszcza wobec wniesienia pierwotnie pozwu w (...), które zostało umorzone w wyniku wniesienia przez pozwaną sprzeciwu.

Powódka nie wykazała umocowania do zawarcia przez (...) sp. z o.o. umowy w imieniu i na rzecz pozwanej, zaś na tym etapie sporu, przerzucanie kwestii dowodowych na Sąd, nie mogło znaleźć uzasadnienia. W szczególności brak było podstaw, aby to sąd zobowiązywał (...) sp. z o.o. w trybie art. 248 k.p.c. do nadesłania umowy dystrybucyjnej, zaś argumenty przedstawione przez powódkę w piśmie z dnia 11 lipca 2024 r. (k. 80) nie zasługiwały na uwzględnienie. Podkreślenia wymaga, że obie spółki działają w ramach jednej grupy kapitałowej, co wynika z treści ww. pisma powódki.

Nadto co skutecznie podnosiła pozwana, powódka uznała złożoną przez pozwaną reklamację (pismo powódki z dnia 5 września 2022 r. jak na k. 38), albowiem wynika to expressis verbis z treści tego pisma, w którym powódka w odpowiedzi na reklamację uznała ją za zasadną. Wobec czego nieistotnym jest, czy wynikało to z upływu określonego okresu czy faktycznie reklamacja zasługiwała na uwzględnienie z przyczyn merytorycznych.

Podkreślenia wymaga, że pozwana występowała w relacji z powódką na prawach konsumenta, albowiem nie jest przedsiębiorstwem energetycznym, stąd uznanie reklamacji stanowiło wyczerpanie tematu. Jednakże strona powodowa nie podjęła żadnych kroków mimo uznania reklamacji, w szczególności korekty spornych faktur VAT.

Mając na uwadze materiał dowodowy zaoferowany przez powódkę, podkreślić należy wyjątkową nielojalność procesową powódki, która w pozwie przemilczała okoliczność złożenia reklamacji i ustosunkowania się do niej, jak również podejmowane próby pozasądowego rozwiązania sporu z inicjatywy pozwanej, m.in. przed (...).

Wreszcie strona powodowa nie wykazała ziszczenia się przesłanek do zawarcia spornej umowy rezerwowej dostawy energii, co skutecznie podnosiła pozwana. Pozwana sama wypowiedziała umowę, wobec czego nie było to zjawisko nagłe, niedające się przewidzieć. Nadto właściciel lokalu, w którym pozwana prowadziła kancelarię i kontynuowała swoją działalność po wypowiedzeniu wcześniejszej umowy, zawarł ostatecznie umowę z dostawcą energii, stąd nie zachodziły przesłanki do zawarcia umowy sprzedaży rezerwowej bez umocowania i wiedzy pozwanej. Co istotne, kwestionowana umowa przewidywała bardzo wysokie stawki wg taryfy sprzedawcy rezerwowego, których zasadności powódka również nie wykazała, odsyłając jedynie do taryfy (k. 15), bez wyjaśnienia powodów dla zastosowania tak wysokich stawek. Analizując przedłożone rachunki pozwanej z (...) w analogicznym okresie (k. 47 i n.), to dotychczas były one 10-krotnie niższe, aniżeli faktury dochodzone pozwem. Zarzucić więc należy zatem brak uczciwości kupieckiej po stronie powódki.

Mając powyższe na uwadze, powództwo jako niewykazane co do zasady jak i wysokości, nie zasługiwało na uwzględnienie, konsekwencją czego było oddalenie powództwa jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. Na koszty poniesione przez pozwaną złożyła się kwota 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona w oparciu o przepis § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt II sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

(...)