Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Weronika Szymczuk-Dąbkowska

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko C. A. C., (...) spółka jawna w S.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanej C. A. C., (...) spółka jawna w S. na rzecz powoda A. S. kwotę 18.911 (osiemnaście tysięcy dziewięćset jedenaście) złotych i 25 (dwadzieścia pięć) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot i dat:

- 16.339 (szesnaście tysięcy trzysta trzydzieści dziewięć) złotych i 32 (trzydzieści dwa) grosze od dnia 2 lipca 2015 roku do dnia zapłaty;

- 2.571 (dwa tysiące pięćset siedemdziesiąt jeden) złotych i 93 (dziewięćdziesiąt trzy) grosze od dnia 22 lipca 2015 roku do dnia zapłaty;

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie

3.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.363 (trzy tysiące trzysta sześćdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 217/16

Sprawa rozpoznawana w postepowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Powód A. S. złożył pozew przeciwko (...) spółka jawna w S.. Zażądał od pozwanej zapłaty kwoty 18.911,25 złotych z odsetkami ustawowymi od kwoty 16.339,32 złotych od dnia 24 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty i od kwoty 2.571,93 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 22 lipca 2015 roku do dnia zapłaty. Powód zażądał również od pozwanej zasądzenia kosztów procesu. W piśmie wskazano, że powód świadczył na rzecz spółki usługi na podstawie umowy zlecenia, za wykonanie prac przez powoda pozwana spółka nie zapłaciła.

Nakazem zapłaty z dnia 23 grudnia 2014 roku uwzględniono roszczenie powoda (karta 24).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (karta 29) pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu. W piśmie wskazano ,ze strony nie zawarły skutecznie umowy zlecenia z dnia 23 czerwca 2014 roku albowiem za spółkę działała osoba nieupoważniona do reprezentowania spółki – (...). Dalej wskazano że faktury to wyłącznie dokumenty księgowe oraz zawarto wyjaśnienie zasad stosowania normy art. 6 k.c.

W piśmie z dnia 31 marca 2016 roku (karta 49) powód wskazał, że pozwany nie zaprzeczył okolicznościom wykonywania przez powoda prac objętych pozwem w zakresie ich ilości i wartości. Powód podniósł, że pozwana spółka księgowała wcześniejsze dokumenty powoda. Powód dodał, że za część wykonanych prac pozwana spółka zapłaciła mu.

Na rozprawie (karta 66) powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka jawna w S. zawarła umowę z A. S. w dniu 23 czerwca 2014 roku. Umowa dotyczyła wykonania prac ziemnych i montażowych koparką kołową na budowie w Gminie D.. Strony umówiły się na wynagrodzenie dla A. S. w wysokości 82 złote plus podatek VAT za jedną godzinę pracy koparki w terminie 30 dni od dnia wystawienia faktury wraz z raportami potwierdzającymi ilość godzin pracy sprzętu. Strony umówiły się, że raporty podpisywać ze strony zamawiającego ma B. T. i Ł. B..

Dowód:

- umowa, karta 7;

- zeznania świadka K. Z., karta 66;

- zeznania powoda A. S., karta 67;

A. S. wystawił fakturę VAT numer (...) z dnia 31 maja 2015 roku na kwotę 16.339,32 złotych tytułem zapłaty za 162 godziny pracy koparki. A. S. wystawił fakturę VAT numer (...) z dnia 3 czerwca 2015 roku na kwotę 2.571,93 złotych tytułem wynagrodzenia za 25,50 godziny pracy koparki. Sprzęt budowlany A. S. wypracował faktycznie wymienioną ilość godzin na rzecz spółki (...).

Dowód:

- faktura, karta 8;

- karta pracy sprzętu, karta 9 – 12;

- faktura, karta 13;

- karta pracy, karta 14;

- zeznania świadka K. Z., karta 66;

- zeznania powoda A. S., karta 67;

Przed zawarciem przedmiotowej umowy jej strony wcześniej już współpracowały ze sobą, za wykonane prace spółka płaciła A. S.. Wcześniejsze umowy z wymienioną umową również podpisywał F. C..

Dowód:

- dokumenty księgowe i wyciągi z rachunku bankowego, karta 52 – 64;

- zeznania powoda A. S., karta 67;

Spółka (...) zaprzestała regulować swoje należności wobec również innych kontrahentów.

Dowód:

- zeznania świadka K. Z., karta 66;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w zasadniczej części. Oddaleniu podlegało ono wyłącznie w zakresie częściowego okresu za który powód żądał niezasadnie odsetek.

Zdaniem sądu strony zawarły umowę o świadczenie usług. Powód dysponował maszyną budowlaną – koparką, a z usług w postaci wykonywania prac ziemnych korzystała pozwana spółka. Zgodnie z normą art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Zgodnie z art. 734 § 1 przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Zgodnie z art. 735 § 1 k.c. jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Zdaniem sądu, mimo treści sprzeciwu umowa została zawarta. O ile Pan F. C. w istocie nie jest wspólnikiem w spółce, to sąd dał wiarę powodowi i świadkowi, którzy wskazywali, że wymieniona osoba bywała na budowie, „on był tam szefem”, „pozostali wspólnicy wiedzieli co się tam dzieje”. O ile zatem ze złożonego przez pełnomocnika powoda odpisu z KRS nie wynika, że F. C. miał prawo spółkę reprezentować to okoliczności faktyczne wskazują na to, że miał takie umocowanie. Tym bardziej, co wskazywał powód, że wcześniejsze umowy podpisywał z nim również F. C.. Taka była treść zeznań powoda, nie kwestionowała ich pozwana spółka, na poparcie prawdziwości tych zeznań powód złożył dokumenty księgowe. Całokształt przedmiotowych dowodów daje jasny obraz dotychczasowych relacji stron wskazując, że F. C. dotychczas zawierał umowy w imieniu spółki (...) a spółka wypłacała należności wynikające z realizacji tychże umów.

Jeśli chodzi o fakt świadczenia wyżej opisanych usług, ich ilości i jakości oraz wartości kwotowej strona pozwana nie złożyła żadnych zarzutów. Stosownie zaś do treści art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane.

Jednocześnie powód przedłożył dokumenty potwierdzające tak ilość godzin, w których maszyna powoda pracowała na rzecz pozwanej spółki, a świadek Z. potwierdził, że osoby podpisane pod kartami pracy maszyny były upoważnione do reprezentowania pozwanej. Z treści dokumentu umowy wynika stawka godzinowa przyjęta przez strony za pracę powoda. Pozwana nie zaprzeczyła faktowi otrzymania od powoda faktur, ani nie wskazała, że zwróciła je powodowi bez księgowania.

Z uwagi na fakt, że pozwana nie zaprzeczyła faktowi wykonania pracy na rzecz spółki przez powoda, jej ilości, oraz wartości, nawet gdyby uznać, że w istocie F. C. nie był uprawniony do reprezentowania spółki, podstawą prawną orzeczenia stanowić będzie norma art. 405 k.c., która stanowi, że kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Wartość korzyści majątkowej (ilość prac i ich wartość) uzyskanej przez pozwaną (wartość prac które wykonał powód na rzecz pozwanej) nie została zakwestionowana.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą się odsetki ustawowe. Strony umówiły się, że faktury płatne będą 30 dni po ich otrzymaniu przez pozwaną spółkę, stąd w przypadku faktury numer (...) (karta 8), którą pozwana otrzymała w dniu 3 czerwca 2015 roku, odsetki liczyć należy od dnia 2 lipca 2015 roku, nie zaś jak żądał tego powód od dnia 24 czerwca 2015 roku. W tym zakresie (odsetki wcześniejsze) powództwo podlegało oddaleniu.

O obowiązku zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł w punkcie 3 wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik sprawy, na podstawie art. 98 k.p.c. Jej zastosowanie jest uzasadnione faktem, że powództwo wobec pozwanego było zasadne w całości.

Koszty poniesione przez powoda wyniosły łącznie 3.363 złotych i obejmowały: opłatę sądową od pozwu w kwocie 946 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, koszty zastępstwa adwokata w kwocie 2.400 zł (§ 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)