Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2024 r. Przedsiębiorstwo (...) M. Z., (...) spółka jawna w P. złożyła do Sądu Rejonowego w S. pozew przeciwko M. S. o zapłatę kwoty 40 176, 23 zł wraz z odsetkami ustawowymi od wskazanych kwot i dat oraz kosztami procesu, z tytułu sprzedaży zawartej między stronami w ramach stałej współpracy gospodarczej.

Postanowieniem z 21 sierpnia 2024 r. Sąd Rejonowy w S. przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Szczecin-Centrum w Szczecinie.

W dniu 19 września 2024 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym zasądził od pozwanej na rzecz powódki zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, w którym wniosła o oddalenie powództwa w całości i zwrot kosztów procesu.

Pismem z dnia 6 marca 2025 r. powód cofnął pozew w zakresie kwoty 20.926,73 zł, ponieważ pozwana uregulowała tę kwotę po dacie wpłynięcia pozwu i wydania nakazu zapłaty.

Postanowieniem z 14 marca 2025 r. Sąd umorzył postępowanie w części, to jest co do kwoty 20.926,73 zł.

W toku procesu strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódkę Przedsiębiorstwo (...) M. Z., (...) spółka jawna w P. i pozwaną M. S. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) łączyła stała współpraca gospodarcza, w ramach której strony sprzedawały sobie nawzajem opakowania z papieru i tektury oraz tworzywa sztuczne.

W ramach wykonania przez powódkę zobowiązań wynikających z zawartej przez strony umowy sprzedaży powódka przekazywała pozwanej zamówiony towar, który pozwana odebrała, na co wystawiano kartę przekazania odpadów.

Z tytułu sprzedaży opakowań z papieru i tektury powódka wystawiła na pozwaną w dniu 22 września 2023 r. fakturę VAT (...) na kwotę 20926,73 zł z terminem płatności do 6 października 2023 r.

Z kolei pozwana z tytułu zawartej przez strony umowy wystawiła na powódkę w dniu 31 października 2023 r. fakturę VAT (...) za sprzedane tworzywa sztuczne, które powódka odebrała, na kwotę 10.676,40 zł, z terminem płatności do 21 listopada 2023 r.

Następnie z tytułu sprzedaży opakowań z papieru i tektury powódka wystawiła na pozwaną:

- w dniu 16 listopada 2023 r. wystawiono fakturę VAT (...) na kwotę 9985,14 zł z terminem płatności do 19 listopada 2023 r. ,

- w dniu 16 listopada 2023 r. wystawiono fakturę VAT (...) na kwotę 9903,96 zł z terminem płatności do 30 listopada 2023 r.

W dniu 11 grudnia 2023 roku powódka wystawiła dokument kompensaty w związku z wystąpieniem wzajemnych należności, dokonując kompensaty wzajemnych wierzytelności w zakresie kwoty 10.676,40 zł, wynikającej z faktury VAT (...) wystawionej przez pozwaną dnia 31 października 2023 r. z fakturami powódki z dnia 28 sierpnia 2023 r. o nr (...) na kwotę 10.036,80 zł i z dnia 22 września 2023 roku o nr (...) w zakresie kwoty 639,60 zł.

Bezsporne, a nadto dowód:

- faktura VAT k. 15

- faktura VAT k. 16

-faktura VAT k. 17

- Karta Przekazania (...) k. 19-21.

- Faktura Vat k. 50,

- kompensata k. 65.

Wobec braku zapłaty przez pozwaną w terminie wymagalnych należności powódka wystosowała do pozwanej następujące wezwania do zapłaty:

- w dniu 12 grudnia 2023 r., które pozwanej doręczono w dniu 15 grudnia 2023 r.,

- w dniu 3 kwietnia 2024 r., które pozwanej doręczono w dniu 8 kwietnia 2024 r.,

- w dniu 7 czerwca 2024 r., które pozwanej doręczono w dniu 13 czerwca 2024 r.

Bezsporne, a nadto dowód:

- wezwania – k. 22, 25-27, 28-29.

W dniu 28 czerwca 2024 r. pozwana za sprzedane powódce zużyte opakowania kartonowe wystawiła fakturę VAT (...) na kwotę 9741,60 zł, z terminem płatności do 19 lipca 2024 r.

Bezsporne, a nadto dowód:

- Faktura Vat k. 51.

W dniu 5 listopada 2024 r. pozwana uiściła na rzecz powódki należność objętą fakturą VAT (...) w kwocie 20926,73 zł.

Bezsporne, a nadto dowód:

Potwierdzenie dokonania przelewu k. 49

Pozwana w dniu 19 listopada 2024 r. złożyła oświadczenie o potrąceniu wierzytelności pozwanej z tytułu sprzedaży powódce towarów wynikającej z faktur z dnia 31 października 2023 r. o nr (...) oraz z dnia 28 czerwca 2024 r. o nr (...) w łącznej kwocie 20.418 zł z wierzytelnością powódki wynikającą z faktur wystawionych w dniu 16 listopada 2023 r. o nr (...) oraz w dniu 16 listopada 2023 r. o nr (...) na łączną kwotę 19.889,10 zł,

Bezsporne, a nadto dowód:

-Oświadczenie o potrąceniu k. 57 .

Stan faktyczny w sprawie nie był sporny, nadto wynikał z przywołanych wyżej niekwestionowanych przez strony dokumentów. Z tych przyczyn sąd pominął wniosek pozwanej o przesłuchanie jej w charakterze strony, zważywszy że przeprowadzenie tego dowodu spowodowałoby jedynie przedłużenie postępowania, czemu sąd dał wyraz w postanowieniu z dnia 16 lipca 2025 r.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo po jego ograniczeniu okazało się w całości zasadne.

W rozpoznawanej sprawie powódka dochodziła zapłaty określonej w pozwie kwoty za sprzedane pozwanej towary. Na tę okoliczność powódka załączyła wystawione na pozwaną faktury, których pozwana nie opłaciła. Podstawę prawną roszczenia powódki stanowił art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzeciwiając się żądaniu pozwu, pozwana w pierwszej kolejności podniosła zarzut opłacenia w dniu 5 listopada 2024 r., a więc już po wydaniu nakazu zapłaty, pierwszej ze spornych faktur z 22 września 2023 r. , w efekcie czego powódka cofnęła pozew co do kwoty 20926,73 zł , a sąd w tym zakresie postępowanie umorzył.

W dalszej kolejności pozwana podniosła zarzut potrącenia na skutek złożonego wobec powódki oświadczenia o potrąceniu z dnia 18 listopada 2024 r., w wyniku którego miałoby dojść do umorzenia wierzytelności dochodzonych pozwem w łącznej kwocie 19.889,10 zł, z wierzytelnością wzajemną pozwanej na łączną kwotę 20.418,00 zł.

W odpowiedzi na powyższe powódka wyraziła zgodę na kompensatę tylko jednej z faktur objętej pozwem o numerze 149/STL/2023 na kwotę 9985,14 zł z fakturą pozwanej o numerze (...) na kwotę 9741,60 zł, podnosząc, iż faktura z dnia 31 października 2023 r. o nr (...) była już uprzednio przedmiotem kompensaty we wcześniejszych rozliczeniach stron. Wobec czego do zapłaty przez pozwaną na rzecz powódki nadal pozostaje kwota 10.147,50 zł.

Zgodnie z poczynionymi ustaleniami istotnie w dniu 11 grudnia 2023 roku powódka wystawiła dokument kompensaty, dokonując potrącenia wzajemnych wierzytelności w zakresie kwoty 10.676,40 zł, wynikającej z faktury VAT (...) wystawionej przez pozwaną dnia 31 października 2023 r. z fakturami powódki z dnia 28 sierpnia 2023 r. o nr (...) na kwotę 10.036,80 zł i z dnia 22 września 2023 roku o nr (...) w zakresie kwoty 639,60 zł.

Pozwana nie kwestionowała autentyczności, ani skuteczności dokonanego potrącenia na podstawie przywołanego wyżej dokumentu kompensaty z dnia 11 grudnia 2023 r.

Zgodnie z art. 498 § 1 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (§ 2).

Skoro wierzytelność wzajemna pozwanej wynikająca z faktury VAT nr (...), a przedstawiona do potrącenia z wierzytelnością powódki jak w oświadczeniu pozwanej z dnia 19 listopada 2025 r., uległa już umorzeniu na skutek wcześniejszego oświadczenia o kompensacie powódki z dnia 11 grudnia 2023 roku, to obecnie pozwana nie może skutecznie powoływać się na potrącenie tej samej wierzytelności wzajemnej, która uległa umorzeniu.

W tym zakresie potrącenie pozwanej z dnia 19 listopada 2025 r. nie wywołało skutku z art. 498 § 2 k.c.

Z tych przyczyn sąd zasądził kwotę 10.147,50 zł wynikającą z ograniczonego powództwa.

Podstawą zasądzonych odsetek jest art. 481 § 1 k.c.

Z tych przyczyn orzeczono jak w pkt I sentencji.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu w pkt II sentencji znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Należy uznać, że powódka wygrała proces w 100%, jako że pozwana dała powód do wytoczenia powództwa. Powódka poniosła opłatę od pozwu w kwocie 2008,81 zł. O odsetkach od kosztów procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

Sygn. akt XI GC 137/25

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować sporządzenie uzasadnienia;

2.  w dniach 3 – 7 oraz 8-10.10.2025 zwolnienie lekarskie

3.  odpis wyroku wraz z odpisem uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi pozwanej;

4.  Z pismem lub za 40 dni.