Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 20 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Dariusz Plewczyński

Protokolant: sekr. sąd. Agata Trawka

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2018 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko T. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego T. P. na rzecz powoda M. W. kwotę 7600 zł (siedem tysięcy sześćset zł) wraz z odsetkami ustawowymi (a od dnia 1 stycznia 2016 roku ustawowymi za opóźnienie) liczonymi od dnia 13 listopada 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2516,22 zł ( dwóch tysięcy pięciuset szesnastu złotych, dwudziestu dwóch groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 115/17

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu „zwykłym”

Dnia 20 stycznia 2017 roku powód M. W. wniósł przeciwko pozwanemu T. P. pozew o zapłatę kwoty 7.600 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 13 listopada 2015r. do dnia zapłaty wraz z zobowiązaniem pozwanej do pokrycia kosztów odbioru kanapy wypoczynkowej Blues N. C. (...) zakupionej w dniu 07 kwietnia 2015r. z miejsca zamieszkania powoda do prowadzenia działalności gospodarczej przez pozwanego, a także złożył wniosek o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu swego żądania powód wskazał, iż w dniu 07 kwietnia 2015r. zawarł z pozwanym umowę sprzedaży kanapy (...) za cenę 7.600 zł. Kanapa została zakupiona z myślą o przeznaczeniu jej jako element wyposażenia poczekali dla pacjentów, gdyż powód prowadzi działalność gospodarczą w postaci praktyki lekarskiej. Powód wskazał, iż z kanapy zaczął się w pierwszym tygodniu po zakupie wydobywać niepokojący zapach, nadto siedzisko kanapy było wadliwie ukształtowane. Złożył reklamację, a pozwany dokonał naprawy, jednakże nieskutecznie. Powód ponownie zgłaszał reklamację, żądał wymiany kanapy lub zwrotu pieniędzy. W odpowiedzi na reklamację pozwany wskazał, iż jedną z cech pierza jest zapach, którego intensywność może nasilić się w okresie letnim,. Powód nie zgodził się i zażądał odebrania mebla, a następnie w dniu 09 listopada 2015r. powiadomił pozwanego o odstąpieniu od umowy sprzedaży i wezwał do zapłaty. Pozwany nie ustosunkował się do pism powoda. Strona powodowa wskazała również, iż złożyła w dniu 12 lipca 2016r. do sądu wniosek o zabezpieczenie dowodu z o opinii biegłego na okoliczność stwierdzenia wad fizycznych spornej kanapy ((...) . Biegły w opinii wskazał, iż podstawową wadą jest brak oznaczeń producenta, a także iż ze wszystkich poduch wyczuwalny jest nieprzyjemny zapach.

Postanowieniem z dnia 23 lutego 2017r. Sąd umorzył postepowanie w zakresie zobowiązania pozwanego do pokrycia kosztów odbioru przedmiotowej kanapy, z uwagi na to, iż powód ograniczył powództwo do żądania zapłaty kwoty 7.600 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż co najmniej od pięciu lat zajmuje się sprzedażą kanap wypoczynkowych Blues N. C. (...) i nigdy nie było żadnej skargi na wadliwie ukształtowanie siedzisk kanapy czy zasadnej skargi na zapach. Wskazał nadto, iż powód samodzielnie wybrał rodzaj wypełnienia, tj. pierze zamiast pianki. Przedmiotowa kanapa nie posiada wad, o których wspomina powód, dlatego też roszczenie jest niezasadne. Strona pozwana wskazała również, iż powód, jako osoba dobrze wykształcona, wie na pewno jak zachowuje się pierze, które stanowi wypełnienie. Zgłoszona przez powoda reklamacja została przekazana do producenta, który uwzględnił reklamację co do jednej wady, wadliwie ukształtowanego siedziska, które zostało wymienione na wolne od wad. Strona pozwana poinformowała, iż poduszka siedziskowa spełniała wszystkie wymagania jakościowe, a producent nie uznał drugiej zgłoszonej wady, tj. zapachu pierza. Nadto strona pozwana wskazała, iż kwestionuje opinię biegłego sporządzoną w sprawie (...)

W toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 08 marca 2015r. zostało sporządzone zamówienie nr (...)/W., na podstawie którego M. W. zakupił od T. P. kanapę (...) za cenę 7.600 zł. W dniu 07 kwietnia 2015r. T. P. wystawił fakturę nr (...) dot. sprzedaży m.in. ww. kanapy.

Wybrany model kanapy umożliwiał wybór wypełnienia- pierze lub pianka. M. W. w zakupionym modelu wybrał wypełnienie w postaci pierza z uwagi na wygodność (miękkość). Wybrany model został przywieziony do powoda w częściach do samodzielnego montażu.

Zgodnie z kartą gwarancyjną przedmiotowej kanapy gwarancją producenta nie są objęte:

- uszkodzenia powstałe po zakupie w rezultacie niewłaściwego przewozu, przenoszenia, montaży, jak również wynikłe po sprzedaży ze zdarzeń losowych ;

- uszkodzenia powstałe w wyniku niewłaściwego lub niezgodnego z zasadami użytkowania, przechowywania i konserwacji mebli;

- uszkodzenia wynikłe z napraw lubi przeróbek mebli wykonywanych przez kupującego lub na jego zlecenie;

- uszkodzenia mechaniczne powstałe w wyniku niewłaściwego użytkowania mebla;

- wady i uszkodzenia, w następstwie których obniżono cenę przy jego zakupie;

- marszczenia tkanin na siedziskach w meblach funkcyjnych, tj. rozkładanych, fałdy w materiale obiciowym, jako cecha pożądana i zamierzona. Zewnętrzne powłoki mebli wykonywanych z materiałów obiciowych lub skór są luźne i miękkie, co jest spowodowane techniką wykonywania tego typu mebli. Powstawanie fałd w pokryciu jest zjawiskiem naturalnym;

- różnice w wybarwieniu tkanin lub skór, jeżeli pochodzą z różnych serii produkcyjnych producenta tkanin lub skór, a reklamacja dotyczy różnicy poszczególnych wyrobów nabywanych przez kupującego sukcesywnie;

- wszelkie cechy stanowiące oznaki prawdziwości skóry, która jest produktem natury; dopuszczalne różnice w fakturze i odcieniu skóry, a także zmarszczki i niewielkie pofałdowania w pokryciu, gdyż jest to zjawisko naturalne i nie oznacza wady jakościowej;

- naturalne znamiona zawierające żyły, nakłucia i blizny;

- zapach skóry jako cecha występująca we wszystkich obiciach wykonanych ze skóry naturalnej.

Niesporne nadto dowód:

- zamówienie, k.9;

- faktura, k.66;

- dokumentacja fotograficzna, k.67-68, 79-80, 92;

- zeznania A. W., k.83-85a;

- zeznania M. J. (1), k. 136-137;

- zeznania M. W., k.222-224.

- karta gwarancyjna, k.117-122v.

Już po kilku dniach od zakupu, powód zgłosił telefonicznie wadliwość poduchy oraz początki nieprzyjemnego zapachu. Jego informacje w zakresie poduchy przekazane zostały producentowi. W wiadomości e-mail J. K. (1) (przedstawiciel producenta kanap) wskazała, iż zarówno wkład jak i pokrowiec zgodne są z dokumentacją technologiczną. Nastąpiło przesunięcie pokrowca względem wypełnienia i jest to naturalne zjawisko zachodzące podczas użytkowania mebla, nie stanowi wady i nie jest objęte gwarancją producenta. Wskazała nadto, iż jest możliwość przyjęcia poduszki, w sytuacji gdy klient nie poradzi sobie z prawidłowym ułożeniem poduszki i dokonania przez producenta jej korekty.

Niesporne nadto dowód:

- wiadomości e-mail, k.76-76v, 112-113;

- zeznania M. J. (1), k. 136-137;

- zeznania G. F. (1), k.134-136;

- zeznania A. W., k.83-85a;

- zeznania J. K. (1), k.217-218.

- zeznania M. W., k.222-224.

W dniu 07 sierpnia 2015r. G. F. (1) wystosował do J. K. (1) wiadomość e-mail, zatytułowaną (...), w której wskazał, iż był dostarczyć poprawioną poduszkę siedziskową, ale „poza straconym czasem i środkami na dojazd najadł się wstydu”. Wskazał, iż wyciągnął wypełnienie i jeszcze raz osadził wkład w pokrowcu, ale i tak nie przyniosło to żadnego skutku, poduszka wyglądała identycznie jak w chwili składania reklamacji, dlatego też klient oczekuje przysłania dobrej poduszki siedziskowej na wymianę. W odpowiedzi w dniu 20 sierpnia 2015r. J. K. (2) poinformowała G. F. (1), iż wkład i pokrowiec poduszki są zgodne z dokumentacją technologiczną. Wygląd poduszki wynika z wypełnienia pierzowego w tym modelu. Przy wyborze pierza naturalnego należy uznać jego właściwości, nie są one powodem reklamacji. Rozwiązaniem może być wymiana wkładu na piankę.

Dowód:

- wiadomości e-mail, k.77, 114;

- zeznania G. F. (1), k.134-136;

- zeznania J. K. (1), k.217-218;

- zeznania M. W., k.222-224.

W dniu 18 sierpnia 2015r. M. W. złożył pisemną reklamację dot. kanapy (...), z uwagi na nasilający się nieprzyjemny zapach wszystkich poduszek oraz siedzisk znajdujących się wewnątrz pokrowców materiałowych. M. W. zażądał wymiany kanapy na nową bądź zwrotu pieniędzy.

G. F. (1) w imieniu pozwanego T. P. pismem z dnia 04 września 2015r. poinformował, iż w związku ze złożona reklamacją przekazuje odpowiedź producenta kanapy, zgodnie z którą jedną z cech charakterystycznych pierza jest zapach, który może ulegać zmianie (przejściowa intensywność zapachu może wystąpić w okresie letnim). Producent wskazał także, iż prosi o obserwację poduszek przez 2 tygodnie, a jeżeli intensywność zapachu nie ustąpi, to przyjmie poduszki do weryfikacji.

Pismem z dnia 18 września 2015r. M. W. wskazał, iż nie został poinformowany przed zakupem kanapy iż nieprzyjemny zapach wynika z właściwości zawartego w jej elementach pierza. Zapach ten uniemożliwia całkowicie komfortowe użytkowanie mebla, w miesiącach letnich był on skrajnie dokuczliwy i nadal jest wyraźnie wyczuwalny, dlatego też prosi o przyjęcie zwrotu mebla. Nadto pismem z dnia 03 października 2015r. M. W. wskazał, iż jeden z elementów mebla, który reklamował wcześniej z powodu zdeformowanego kształtu, nie został przez 3 miesiące należycie naprawiony, nadto nieprzyjemny zapach nadal wydziela się z kanapy, w związku z czym wnosi o wymianę mebla na wolny od wad lub zwrot pieniędzy. W przypadku braku pozytywnej odpowiedzi w terminie 7 dni będzie zmuszony odstąpić od umowy.

Dowód:

- zgłoszenie, k.10;

- pismo z dnia 04 września 2015r., k.11;

- pismo z dnia 18 września 2015r., k.12;

- pismo z dnia 03 października 2015r. wraz z dowodem nadania, k.13-15;

- zeznania A. W., k.83-85a.

W dniu 09 listopada 2015r. M. W. wystosował do T. P. pismo, w którym wskazał, iż odstępuje od umowy sprzedaży kanapy z dnia 07 kwietnia 2015r. W uzasadnieniu wskazał, iż zakupiony towar jest wadliwy, została niewłaściwie przeprowadzona naprawa, nadto z mebla wydziela się silny, nieprzyjemny zapach. Pismo doręczono w dniu 12 listopada 2015r

Dowód:

- odstąpienie z potwierdzeniem, k.32.

W dniu 22 grudnia 2015r. M. W. wezwał T. P. do zapłaty kwoty 7.600 zł w związku z faktem odstąpienia od umowy. Wskazał także, iż zwrot kanapy nastąpi po zaksięgowaniu żądanej kwoty.

W dniu 1 lutego 2016r. M. W. ponownie wezwał do zapłaty kwoty 7600 zł.

Dowód:

- wezwanie z dnia 22 grudnia 2015r. wraz z kserokopią koperty, k.17-19;

- wezwanie z dnia 01 lutego 2016r. wraz z kserokopią koperty, k.20-22.

Prowadzona była korespondencja e-mail z adresu (...) do J. K. (1) dotycząca dostarczenia dokumentów, z których wynikać będzie, iż pierze spełnia określone normy w zakresie zapachu oraz dokumenty dotyczące prawidłowości siedziska.

Do producenta kanapy (...) wpływały inne reklamacje dotyczące zapachu pierza.

Dowód:

- wiadomości e-mail, k.78.

- atesty, k.69-75v,102-110.

- zeznania J. K. (1), k.217-218.

Z wypełnienia kanapy wydobywa się wyczuwalny nieprzyjemny zapach. Mebel tego typu nie powinien mieć takiego zapachu. Jest to wada istotna. Tylko niektóre rodzaje pierza wytwarzają zapach, występuje też pierze bezzapachowe.

Jedna z poduch siedziskowych miała wadliwy widoczny ścieg, który był nierówny i częściowo się rozchodził.

Na kanapie brak było oznaczeń producenta, co jest niezgodne z (...)

Dowód:

- opina pisemna i ustna biegłego W. k. k.28-31, 228-230

- dokumenty z akt sprawy XI GCo 218/16, k.25-329.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

Strony zawarły umowę sprzedaży do której zastosowanie znajduje art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Fakt zawarcia umowy sprzedaży między pozwanym, a powodem w zakresie przedmiotowej kanapy nie jest sporny.

Powód wywodzi swoje roszczenie z rękojmi uregulowanej w art. 556 i n. k.c. wskazując na odstąpienie od umowy w związku z wadami kanapy. Wobec odstąpienia, domaga się zwrotu zapłaconej ceny.

Pozwany kwestionuje istnienie wad, wskazując, że zapach wydobywający się z kanapy był normalny, a nie nieprzyjemny, nadto nie ma deformacji poduchy.

Pojęcie wady fizycznej rzeczy zdefiniowane jest w art. 556 ¹ k.c. Zwrócić w tym miejscu należy uwagę, że cztery wymienione w §1 punkty mają charakter jedynie przykładowy, o czym świadczy zwrot „w szczególności”.

Nie budzi wątpliwości Sądu, a i pozwana nie kwestionowała samej zasady, że zapach może stanowić wadę.

Rozważyć więc należy, czy zapach taki faktycznie istniał i czy w niniejszej sprawie stanowił o wadliwości produktu.

Kluczowym dowodem w tym zakresie jest dowód z opinii biegłego W. K., który dokonał bezpośrednich oględzin przedmiotowego mebla. Biegły jednoznacznie wskazał w pisemnej opinii i potwierdził na rozprawie w dniu 13 lutego 2018r, że z kanapy wydzielał się nieprzyjemny zapach i że jest to wada istotna, gdyż mebel nie powinien wydzielać takiej woni. Biegły jest podmiotem bezstronnym, nie zainteresowanym w bezpośrednim rozstrzygnięciu sprawy na korzyść, którejkolwiek ze stron. Jego spostrzeżenia, wsparte wiedzą i wieloletnim doświadczeniem mają zasadnicze znaczenie dla sprawy, zwłaszcza, że kwestia zapachu konkretnego mebla może być zweryfikowana przede wszystkim organoleptycznie. Wnioski biegłego zbieżne są nie tylko z zeznaniami świadka A. W. i powoda. Także w piśmie z dnia 4 września 2015r podpisanym przez G. F. (1) mowa jest o istnieniu charakterystycznego zapachu, nadto zawarta jest też prośba o obserwacje przez okres 2 tygodni. Pamiętać przy tym należy, że G. F. (1) był na miejscu i zetknął się z tą kanapą bezpośrednio oraz reprezentował pozwanego przy załatwianiu reklamacji. Nie jest to więc tylko osoba przyjmująca uwagi klientów ale także prowadząca własną obserwację. To, że zdarzają się reklamacje na zapach pierza potwierdzają świadkowie strony pozwanej, w tym J. K. (1).

Sąd nie zgadza się ze stanowiskiem strony pozwanej wyrażonym w sprzeciwie, że powód jako osoba dobrze wykształcona powinien wiedzieć jak zachowuje się pierze. Co najwyżej, można zgodzić się z tym, że pierze jako wypełnienie jest elementem bardzo miękkim, łatwo odkształcającym się. Kwestia istnienia zapachu, zmieniania jego natężenia, o ile faktycznie takie elementy są typowe, z pewnością nie jest wiedzą powszechną. W sprzeczności z twierdzeniami pozwanego stoją także wyjaśnienia biegłego na rozprawie z których wynika, że tylko pierze specjalnego rodzaju wydziela zapach, a istnieje również pierze bezzapachowe. Przy meblu za kwotę 7600zł uzasadnionym jest oczekiwanie najwyższej jakości i komfortowego jego użytkowania bez uciążliwości zapachowych. Zwrócić w tym miejscu należy uwagę, że w karcie gwarancyjnej (k.201) wskazano, że zapach skóry jest cechą obić i nie podlega gwarancji. Nie ma natomiast żadnej wzmianki o zapachu pierza. Niewiarygodne są zeznania M. J. (1), jakoby uprzedzała powoda o tym, że pierze w wypełnieniu może zmieniać zapach podczas zmiany pogody, wilgoci. Stoi to w sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami powoda i jego żony, a nawet ze stanowiskiem strony pozwanej w odpowiedzi na pozew „ że ani pozwany ani jego pracownicy nie informowali powoda o nietypowym zapachu kanapy, bo nigdy takich problemów nie było”.

W ocenie Sądu wadą jest również zgłaszany przez powoda nieprawidłowy szew na podusze siedziskowej. Istnienie tej wady potwierdził biegły. (...) pełnią nie tylko funkcję użytkową ale także estetyczną. Widoczna nieprawidłowość ściegu z pewnością obniża walory estetyczne mebla. Co więcej biegły stwierdził, że wadliwość ma charakter techniczny gdyż ścieg był źle wykonany, zaczął się rozchodzić, a proces ten mógł się pogłębiać. Istnienie nieprawidłowości oraz brak jej usunięcia po reklamacji potwierdza korespondencja elektroniczna prowadzona z udziałem G. F. (1) (k.76v-77). Jego zeznania umniejszające rolę nieprawidłości uznać należy za niewiarygodne, w zakresie w jakim pozostają w sprzeczności z tą korespondencja i wiarygodnymi zeznaniami powoda i świadka A. W..

Przedmiotowe wady zostały zgłoszone prawidłowo stronie pozwanej. Fakt zgłoszenia wad po kilku dniach potwierdza zresztą strona pozwana w odpowiedzi na pozew („już po kilku dniach od nabycia (powód) złożył rzekomą reklamację na wymyślony przez siebie problem, tj. nieprawidłowe siedzisko i przykry zapach”), a także zgłoszeni przez nią świadkowie. Nie jest przy tym prawdą twierdzenie pozwanego, że wady były fikcyjne, a prawdziwą przyczyną był kolor kanapy. Tezy tej nie potwierdza żaden dowód, nawet zeznania świadków strony pozwanej. W przypadku zapachu pamiętać też należy, że zmieniał on swoje natężenie wraz ze wzrostem temperatury. Tym samym pełne ujawnienie wady miało miejsce dopiero w okresie letnim. Sama strona pozwana wskazywała powodowi, aby obserwował, czy zapach się utrzymuje.

W zaistniałych okolicznościach przyjąć należy, że powód skutecznie odstąpił od umowy w piśmie z dnia 9 listopada 2015r doręczonym w dniu 12 listopada 2015r, a tym samym od dnia następnego przysługują mu odsetki ustawowe, a od dnia 1 stycznia 2016r odsetki ustawowe za opóźnienie. Z uwagi na treść art. 561 ² k.c. oraz rodzaj reklamowanego mebla, w tym jego gabaryty, udostępnienie mebla sprzedawcy powinno nastąpić w miejscu gdzie się on znajduje.

Sąd dokonał ustaleń w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, materiał dowodowy z dokumentów, maili, opinię biegłego, zeznania świadków i powoda. Istotne elementy materiału dowodowego będące podstawą ustaleń zostały omówione we wcześniejszej fazie uzasadnienia. Autentyczność dokumentów i maili, nie była kwestionowana przez strony, wyprowadzały one jedynie częściowo odmienne wnioski.

Dowód z opinii biegłego stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów, ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wyprowadzać własne stwierdzenia (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.). Biegły sporządzający opinię jest stałym i długoletnim biegłym sądowym. Nie ma podstaw do podważania jego kwalifikacji, wyjaśnień i metodyki opartych na wiedzy i doświadczeniu. W ocenie Sądu biegły sporządził prawidłową opinię pisemną w sprawie (...), którą podtrzymał na rozprawie w dniu 13 lutego 2018r, nadto odniósł się do zarzutów stron.

Dowody ze źródeł osobowych stanowiły uzupełnienie pozostałego materiału dowodowego. Kluczowe elementy i sprzeczności w zeznaniach świadków strony pozwanej (G. F., M. J., J. K.) zostały wskazane już wcześniej. W trakcie przesłuchania tych świadków przed Sądem wyraźnie widoczna była chęć pomniejszenia kwestii wad, a zwłaszcza swojej roli w tym zakresie, co prowadziło do kolizji z pozostałym materiałem dowodowym, a nawet z twierdzeniami pozwanej. Zeznania A. W. i powoda Sąd, co do zasady oraz elementów kluczowych, uznał za wiarygodne i zbieżne z pozostałymi dowodami.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowił art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wobec powyższego zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2516,22zł, na którą składa się opłata od pozwu 380zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł, koszty biegłego 279,22zł , opłata od wniosku o zabezpieczenie 40zł i kwota 1800zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalonych na podstawie §2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

(...)

4.(...)