Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód (...) Państwowe Spółka akcyjna w W. wniósł przeciwko pozwanemu A. W. pozew o zapłatę kwoty 5000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych oraz o zasądzenie kosztów procesu, tytułem należności za najem powierzchni usługowych.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, wskazując m.in. na spełnienie roszczenia poprzez zaliczenie na poczet należności kwoty 5000 zł tytułem zabezpieczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) Państwowe Spółka akcyjna w W. zawarł z pozwanym A. W. umowę najmu nieruchomości położonej w S. przy ul. (...), pozostającej we władaniu powoda. Na jej podstawie powód zobowiązał się oddać pozwanemu do użytkowania nieruchomości, a pozwany zobowiązał się do uiszczenia miesięcznego czynszu wraz z opłatami eksploatacyjnymi.

Zobowiązania pozwanego zostały zabezpieczone kaucją w wysokość 5000 zł, która została przez pozwanego wpłacona na rachunek powoda 18 października 2012 r. W § 4 pkt 3 umowy strony postanowiły, że w przypadku zakończenia trwania umowy, kwota zabezpieczenia zostanie zaliczone na poczet bieżących zobowiązań czynszowych.

Bezsporne.

Następnie strony zawarły nową umowę najmu, której zabezpieczeniem była gwarancja bankowa. Dnia 31 stycznia 2019 r. Bank (...) SA działając na zlecenie pozwanego zawarł z powodem aneks nr (...) do umowy najmu z dnia 21 lutego 2017 r., na podstawie którego przedłużono gwarancję na zabezpieczenie wykonania umowy najmu do 31 stycznia 2020 r.

Bezsporne, a nadto dowód:

- aneks z dnia 31 stycznia 2019 r. k. 79.

Z tytułu łączącej strony umowy, dnia 5 lutego 2019 r. powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 7737,38 zł brutto, tytułem czynszu dzierżawnego gruntu przy ul. (...) w S. za okres od 1 do 28 lutego 2019 r. z terminem płatności do dnia 19 lutego 2019 r.

Bezsporne, a nadto dowód:

- faktura VAT k. 97.

Pismem z dnia 7 lutego 2019 r. pozwany zwrócił się do powoda o wskazania konta, na którym zaksięgowano uiszczoną dnia 18 października 2012 r. kwotę 5000 zł tytułem zabezpieczenia kosztów najmu w związku z zawartą umową.

Dowód:

- pismo z dnia 7 lutego 2019 r. k. 80.

Wiadomością e-mail z dnia 19 lutego 2019 r. K. K. (pracownik powoda) zwróciła się do M. W. (księgowej w jednostce powoda) o wskazanie pozycji i konta na którym zaksięgowano uiszczoną przez pozwanego kwotę 5000 zł tytułem zabezpieczenia kosztów najmu. W wyniku tego ustalono, że ww. kwota została zaksięgowana na koncie nr (...) jako „zabezpieczenie z tyt. wadiów”.

Dowód:

- korespondencja e-mail k. 88-89.

Wiadomością e-mail z dnia 16 kwietnia 2019 r. księgowa pozwanego w odpowiedzi na wezwanie do zapłaty, wskazała na skierowane pismo dotyczące wyjaśnienia różnic w saldzie, na skutek czego ustalono, iż uiszczona przez pozwanego kwota 5000 zł tytułem zabezpieczenia została błędnie zaksięgowana na poczet wadium. W związku z brakiem zwrotu kwoty zabezpieczenia dokonano jej zaksięgowania na poczet faktur VAT nr (...), wobec czego zwrócono się do powódki o wprowadzenie stosownych księgowań.

Nadto księgowa pozwanego zwróciła się o umorzenie kwoty 6,04 zł naliczonych odsetek w związku z regulowaniem zobowiązań w terminie, zwłaszcza wobec odstąpienia od naliczenia odsetek od niezwróconej pozwanemu kaucji.

Dowód:

- korespondencja e-mail. 83-86.

Pismem z dnia 31 maja 2019 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 5006,04 zł tytułem należności głównej w terminie do dnia 14 czerwca 2019 r.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k. 98.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne.

Zgodnie z art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W sprawie zasadnicza część stanu faktycznego była niesporna, a w szczególności fakt zawarcia i treść umów łączących strony, wysokości i zasadności wystawionej faktury VAT, dokonanego przez pozwanego w związku z pierwszą umową zabezpieczenia w kwocie 5000 zł, umownego obowiązku powoda do zaliczenia zabezpieczenia na poczet należności czynszowych, jak i gwarancji bankowej jako zabezpieczenia nowej umowy. Co więcej powód nie kwestionował braku zwrotu kwoty 5000 zł z pierwszej umowy najmu.

Spór więc dotyczył wyłącznie prawidłowości wykonania przez powoda umowy w zakresie zaliczenia zabezpieczenia na poczet czynszu.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że powód, mimo zobowiązania, w żaden sposób nie zaprzeczył twierdzeniom pozwanego. Już więc na tej podstawie przyjęto za prawdziwe i uznano za część stanu faktycznego sprawy, twierdzenie, że zgodnie z treścią umowy najmu zabezpieczenie w wysokości 5000 zł, z chwilą zakończenia spornej umowy, miało być przez powoda zaliczone na poczet bieżących należności. Powód nie zaprzeczył takim faktom, a co więcej wynikają one z prowadzonej korespondencji mailowej. Pracownicy powoda, w toku wewnętrznych ustaleń, przyznawali wprost, że pozwany wpłacił 5000 zł, które winno być zaliczone na poczet czynszu (k. 88).

Nadto powód nie zaprzeczył również, że strony zawarły nową umowę najmu, gdzie zabezpieczeniem była gwarancję bankową. Na skutek więc zawarcia nowej umowy, sporna kwota 5000 zł winna zostać zwrócona pozwanemu lub zaksięgowana na poczet należności z tytułu czynszu.

Skoro zatem pozwany wykazał obowiązek umowny powoda do zaliczenia kwoty 5000 zł na poczet zobowiązań czynszowych, a powód tego nie uczynił powództwo podlegało oddaleniu o czym orzeczono w pkt I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez pozwanego koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika 900 – zł, zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)