IX U 575/21 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2022-10-10

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 sierpnia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu R. W. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 31 marca 2021 r. W uzasadnieniu organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS, która w dniu 23 sierpnia 2021 r. nie stwierdziła u ubezpieczonego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony R. W. domagając się przyznania prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 31 marca 2021 r. w wysokości odpowiadającej 10 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Podniósł, ze nadal odczuwa zmniejszoną ruchomość oraz dolegliwości bólowe w obrębie nadgarstka lewej ręki.

W odpowiedzi na odwołanie organ wniósł o jego oddalenie wywodząc jak w zaskarżonej decyzji. Wskazał ponadto, że w opinii z dnia 5 października 2021 r. Przewodnicząca Komisji Lekarskich ZUS wskazała na brak nowych okoliczności i dowodów mających wpływ na zmianę decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. W. w dniu 31 marca 2021 r. będąc zatrudnionym u W. C. uległ wypadkowi przy pracy polegającym na uderzeniu przegubu lewej ręki przez gwałtownie opadającą część drabiny. W wyniku zdarzenia doszło u poszkodowanego do złamania dalszej nasady kości łokciowej oraz powstania rany szarpanej lewej ręki. W ramach pomocy medycznej nastawiono złamanie bez wewnętrznej stabilizacji, zastosowano usztywnienie kończyny a ranę zaopatrzono szwami. 11 maja 2021 r. usunięto szynę i szwy. Leczenie zakończono z dniem 1 czerwca 2021 r.

Niesporne, a nadto:

- karta wypadku przy pracy – k. 10 oraz 3 akt wypadkowych,

- protokół wyjaśnień poszkodowanego – k. 11 oraz 4 akt wypadkowych,

- protokół informacji uzyskanych od świadka – k. 5 akt wypadkowych,

- historia choroby – k. 12-15

- dokumentacja lekarska ZUS.

Obecnie stwierdza się u R. W. przebyte złamanie nasady dalszej kości łokciowej lewej oraz ranę szarpaną okolicy główki kości łokciowej lewej. Obrażenia kończyny górnej lewej nie spowodowały długotrwałych ani trwałych następstw.

Dowód: opinia biegłego sądowego – k. 32.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jednolity – Dz. U. z 2019 r., poz. 1205 z późn. zm.), ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Stały uszczerbek na zdrowiu stanowi takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy, natomiast uszczerbek długotrwały naruszenie czynności organizmu powodujące upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie (art. 11 ust. 2 i 3 ustawy). Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: 1. podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, 2. podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, 3. w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy (art. 3 ust. 1 ustawy).

W rozpoznawanej sprawie poza sporem był fakt, iż zdarzenie, jakie miało miejsce w dniu 31 marca 2021 r. miało charakter wypadku przy pracy, toteż nie było potrzeby w niniejszym postępowaniu szczegółowego analizowania przy wykonywaniu czynności jakiego rodzaju ubezpieczony doznał w tym dniu obrażeń lewej ręki.

Stan faktyczny został przez Sąd odtworzony na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w szczególności aktach wypadkowych organu rentowego oraz dokumentacji lekarskiej ZUS. Sąd uznał dowody z dokumentów za miarodajne i wystarczające do poczynienia ustaleń w sprawie, albowiem ich autentyczność i rzetelność sporządzenia nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sporna w sprawie była natomiast okoliczność, czy i w jakiej wysokości ubezpieczony doznał uszczerbku na zdrowiu na skutek wypadku przy pracy z dnia 31 marca 2021 r. Ubezpieczony kwestionował bowiem orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS, jakie legło u podstaw wydania zaskarżonej decyzji, w którym ustalono, że doznany przez odwołującego się uszczerbek na zdrowiu w związku z tym zdarzeniem wynosi 0 %.

Orzekanie o uszczerbku na zdrowiu następuje w oparciu o przepisy odpowiednich aktów wykonawczych wydanych na podstawie powołanej wyżej ustawy. W dacie wydawania zaskarżonej decyzji takim aktem wykonawczym było rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (tekst jednolity – Dz. U. z 2020 r., poz. 233), wydane na podstawie art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Wymienione rozporządzenie normujące zasady orzekania o uszczerbku na zdrowiu zawiera tabelę, w której dla poszczególnych schorzeń przewidziane są określone wartości lub granice uszczerbku na zdrowiu.

Z uwagi na fakt, iż ocena stanu zdrowia ubezpieczonego wymagała wiadomości specjalnych, Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłego z zakresu właściwego dla rodzaju urazu doznanego przez ubezpieczonego, a mianowicie biegłego lekarza specjalisty z zakresu ortopedii – H. M..

W ocenie biegłego (k. 32), doznane przez ubezpieczonego obrażenia kończyny górnej lewej w dniu 31 marca 2021 r. nie spowodowały długotrwałych ani trwałych następstw.

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii biegłego.

Opinię biegłego sądowego H. M. Sąd ocenił jako jasną, pełną i spójną, a jej wnioski za logicznie skorelowane z rozpoznaniem. Opinia ta została wydana po badaniu przedmiotowym ubezpieczonego i analizie dokumentacji zawartej w aktach ZUS, odnosi się też do przesłanek, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie ustalania uszczerbku na zdrowiu zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Wnioski biegłego korespondują z wynikami przeprowadzonych badań opisanymi w opinii. Powyższe, przy uwzględnieniu, że biegły to wysokiej klasy fachowiec o wieloletnim doświadczeniu klinicznym i specjalności odpowiedniej do schorzenia ubezpieczonego, przemawiało za uznaniem opinii za rzetelną i wiarygodną. Dlatego też, Sąd w pełni podzielił stanowisko biegłego wyrażone w opinii, nie znajdując żadnych podstaw do jego zakwestionowania.

Ubezpieczony nie wskazywał na żadnym etapie postępowania i nie dowodził, aby w związku z wypadkiem przy pracy w dniu 31 marca 2021 r. pozostawał niezdolny do pracy powyżej 6 miesięcy i aby w przez ponad pół roku utrzymywała się u niego dysfunkcja lewej ręki. Brak w tym zakresie stosownej dokumentacji medycznej, w tym rehabilitacyjnej bądź wyników badań, na której można by oprzeć twierdzenie ubezpieczonego o utrzymywaniu się u niego ograniczeń ruchomości oraz dolegliwości bólowych lewego nadgarstka.

Sąd uznał, że nie wniesie w tym zakresie niczego istotnego do sprawy przesłuchanie ubezpieczonego zwłaszcza w sytuacji gdy opis dolegliwości przedstawiony praz stronę, jako niepoparty wskazanymi wyżej dokumentami oraz opinią biegłego z zakresu medycyny, miałby charakter subiektywny. Przez to dowód z przesłuchania ubezpieczonego jawił się jako nieprzydatny dla wykazania faktów medycznych i prowadziłby do przedłużenia postępowania. Stąd tez został przez Sąd pominięty

Wobec powyższego, Sąd w oparciu o zgormadzone w sprawie dokumenty i opinię biegłego uznał decyzję organu rentowego za prawidłową i na postawie art. 477 14 § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Klaudia Suszko
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Data wytworzenia informacji: