Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 lutego 2024 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 29a ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa odmówił A. W. (1) prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku.

W uzasadnieniu organ wskazał, że A. W. (1) wystąpił z wnioskiem o zasiłek macierzyński za okres urlopu rodzicielskiego od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku. Tymczasem z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego podlegał on od 29 stycznia 2024 roku, tj. od daty wpływu dokumentu zgłoszeniowego (...). Organ wskazał, że A. W. (1) nie przysługuje zasiłek macierzyński za okres, kiedy nie podlegał ubezpieczeniu chorobowemu.

Odwołanie od powyższej decyzji wywiódł A. W. (1) zaskarżając ją w całości zarzucając jej sprzeczność ustaleń faktycznych organu rentowego z materiałem dowodowym zgromadzonym w postępowaniu poprzez bezpodstawne przyjęcie, że na dzień złożenia wniosku nie podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu i nie spełniał warunków do przyznania mu praw do zasiłku macierzyńskiego za wnioskowany okres podczas gdy od dnia 5 maja 2023 roku do dnia złożenia wniosku (i nadal) podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, co sprawia, że spełnił warunki do przyznania mu prawa do zasiłku za sporny okres. Zarzucił organowi rentowemu naruszenie art. 1 ust. 1 art. 29a ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa poprzez nieprzyznanie skarżącemu prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku, pomimo że odwołujący się na dzień złożenia wniosku spełniał warunki do przyznania mu tego prawa, a w szczególności, wbrew gołosłownym twierdzeniom organu rentowego, był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

Mając na względzie powyższe odwołujący się wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie mu prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku wraz z odsetkami ustawowymi od 30 dnia przypadającego po złożeniu wydania do dnia zapłaty, ewentualnie o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie skarżącemu prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku wraz z odsetkami ustawowymi od 16 lutego 2024 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od organu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego z zastosowaniem trzykrotności stawki minimalnej, wraz z kosztami opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od sumy tych kosztów od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu skarżący podał, że od 5 maja 2023 roku prowadził działalność gospodarczą (zarejestrowaną w (...)) i przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, opłacając w terminie wszystkie składki, w tym na ubezpieczenie chorobowe, od maja do grudnia 2023 roku. Skarżący zauważył, że ZUS oparł decyzję na wpisie w Centralnym Rejestrze Ubezpieczonych z 29 stycznia 2024 roku wskazującym, że A. W. (1) podlegał ubezpieczeniu chorobowemu dopiero od tej daty. Odwołujący się podnosił, że wpis ten jest błędny lub wynika z korekty deklaracji rozliczeniowych za maj–lipiec 2023 roku dokonanej 29 stycznia 2024 roku w związku z wcześniejszym zasiłkiem macierzyńskim (za okres 10 maja 4 lipca 2023 roku). Zdaniem skarżącego ZUS powinien był ocenić stan na dzień złożenia wniosku (grudzień 2023 roku), kiedy skarżący bezspornie podlegał ubezpieczeniu chorobowemu. Dodał, że matka dziecka w piśmie z 15 maja 2023 roku zrezygnowała z części urlopu rodzicielskiego na rzecz skarżącego po śmierci ich syna H. (10 maja 2023 roku). Skarżący podał, iż otrzymał zasiłek za okres od 10 maja do4 lipca 2023 roku wypłacony 8 września 2023 roku. Przyznał, że ZUS w pismach z 18 lipca i 4 września 2023 roku informował go o konieczności wyrejestrowania z ubezpieczeń społecznych za okres pobierania wcześniejszego zasiłku, co skarżący wykonał 29 stycznia 2024 roku przez korektę deklaracji za okres maj–lipiec 2023 roku. W ocenie odwołującego się korekta ta nie wpływa na fakt podlegania ubezpieczeniu chorobowemu w grudniu 2023 roku.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz organu kosztów postępowania według norm przepisanych. Organ stwierdził, że A. W. (1) był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym dopiero od 29 stycznia 2024 roku, czyli od daty złożenia dokumentu (...). Wskazał, że w okresie wnioskowanego zasiłku (1 grudnia 2023 roku – 2 lutego 2024 roku) nie podlegał temu ubezpieczeniu, co wyklucza prawo do zasiłku macierzyńskiego zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 29a ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa. Ponadto organ rentowy podał, że skarżący pobierał wcześniej zasiłek macierzyński (ojcowski) za okres od 10 maja 2023 roku do 4 lipca 2023 roku i tym czasie powinien był wyrejestrować się z ubezpieczeń społecznych i zgłosić wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego, a po zakończeniu pobierania zasiłku ponownie zgłosić się do ubezpieczeń społecznych, w tym dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Organ rentowy wskazał, że poinformował skarżącego o tym obowiązku pismem z 18 lipca 2023 roku oraz pismem z 15 grudnia 2023 roku wskazując, że brak przerejestrowania skutkuje podleganiem ubezpieczeniu chorobowemu dopiero od daty ponownego zgłoszenia (29 stycznia 2024 roku).

Na rozprawie 10 października 2024 roku A. W. (1) oświadczył, że składki na ubezpieczenie chorobowe były opłacane na bieżąco. Podkreślił, że oczekiwał na decyzję ZUS w sprawie zasiłku macierzyńskiego, który miał być przyznany na podstawie rezygnacji matki dziecka z części urlopu rodzicielskiego na jego rzecz.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, argumentując, że ZUS w piśmie z 18 lipca 2023 roku poinformował skarżącego o konieczności wyrejestrowania się z ubezpieczenia zdrowotnego i ponownego przystąpienia do ubezpieczeń społecznych po zakończeniu pobierania wcześniejszego zasiłku macierzyńskiego (od 10 maja do 4 lipca 2023 roku). ZUS stwierdził, że skarżący nie dopełnił tych formalności w odpowiednim czasie, co skutkowało brakiem ubezpieczenia chorobowego w spornym okresie.

Skarżący zażądał od ZUS przedstawienia dowodu doręczenia pisma z 18 lipca 2023 roku oraz zakwestionował prawidłowość doręczenia pisma z 15 grudnia 2023 roku wskazując, że ZUS był powiadomiony o zmianie adresu zamieszkania skarżącego na ul. (...) w S..

Organ rentowy wskazał, że pismo z 18 lipca 2023 roku prawdopodobnie zostało doręczone za pośrednictwem platformy (...).

Skarżący stwierdził, że tytuł do ubezpieczenia chorobowego nie powstał, ponieważ skarżący nie otrzymał decyzji w sprawie wcześniejszego zasiłku macierzyńskiego (za okres od 10 maja do 4 lipca 2023 roku). Nadto A. W. (1) potwierdził, że nie składał innego wniosku o objęcie ubezpieczeniem w spornym okresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. (1) 5 maja 2023 roku rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą (...). Tego samego dnia przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Od tego dnia A. W. (1) w terminie opłacał wszystkie należne składki, w tym również na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe.

Dowód:

- wydruk z (...), k. 12

- dokumenty ZUS DRA, k. 13 - 18

- deklaracje rozliczeniowe, k. 19 - 22

- historia rachunku bankowego, k. 23

- wniosek z 1 sierpnia 2023 roku, k. 24

(...) urodził się martwy syn A. W. (1), H. W.. W związku z tym matka dziecka pismem z 15 maja 2023 roku wystąpiła do pracodawcy o udzielnie skróconego urlopu macierzyńskiego i oświadczyła, że rezygnuje z części urlopu rodzicielskiego przypadającego na dziecko W. W. (1), a urlop ten przekazuje A. W. (1).

Dowód:

- pismo z 15 maja 2023 roku, k. 25, 78

- odpis skrócony aktu urodzenia, k. 79

- odpis skrócony aktu urodzenia, k. 80

Po tym jak A. W. (1) powziął wiadomość, że pracodawca uwzględnił wniosek matki dziecka, złożył do organu rentowego wniosek o przyznanie mu urlopu rodzicielskiego od 10 maja 2023 roku do 4 lipca 2023 roku przekazanego mu przez matkę dziecka. We wniosku A. W. (1) wskazał adres: ul. (...), (...)-(...) S.,

Pismem z 18 lipca 2023 roku organ rentowy pouczył A. W. (1), że nabycie prawa do zasiłku ojcowskiego powoduje, że dana osoba zobowiązana jest wyrejestrować się z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności z ubezpieczeń społecznych oraz zgłosić się za ten okres wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego oraz, że po zakończeniu pobierania zasiłku ojcowskiego wymagane jest złożenie wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego oraz zgłoszenie do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.

Pismem z 13 sierpnia 2023 roku A. W. (1) złożył wniosek o zasiłek macierzyński za okres urlopu rodzicielskiego. Wskazał adres: ul. (...), (...)-(...) S..

Dowód:

- pismo z 18 lipca 2023 roku, k. 26

- wniosek z 13 sierpnia 2023 roku, k. 73 - 74

- pismo z 2 sierpnia 2023 roku, k. 75

- pismo z 5 czerwca 2023 roku, k. 76

- pismo z 7 marca 2023 roku, k. 77

Pismem z 4 września 2023 roku A. W. (1) został poinformowany o podwyższeniu kwoty przyznanego zasiłku do 1.000 zł.

Dowód: pismo z 4 września 2023 roku, k. 27, 72

Zasiłek macierzyński za okres urlopu rodzicielskiego z tytuł urodzenia dziecka W. W. (2) za okres od 10 maja 2023 roku do 4 lipca 2023 roku został wypłacony A. W. (2) 8 września 2023 roku.

Dowód: potwierdzenie przelewu od ZUS, k. 28

6 grudnia 2023 roku A. W. (1) złożył zaświadczenie płatnika składek Z-3b oraz wniosek (...) o wypłatę zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 1 grudnia 2023 roku do 1 lutego 2024 roku. Wskazał adres: ul. (...), (...)-(...) S..

Pismem 15 grudnia 2023 roku organ rentowy poinformował A. W. (1), że nabycie prawa do zasiłku ojcowskiego powoduje, że powinien on wyrejestrować się z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności z ubezpieczeń społecznych oraz zgłosić się za ten okres wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego. Organ wskazał, że A. W. (1) miał wypłacony zasiłek ojcowski od 10 maja 2023 roku do 4 lipca 2023 roku i w tym okresie powinien zgłosić się wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego zaś w terminie 7 dni do zakończenia zasiłku ojcowskiego powinien zgłosić się ponownie do ubezpieczeń społecznych, w tym chorobowego, czego nie dokonał.

29 stycznia 2024 roku do ZUS wpłynął wniosek A. W. (1) o wypłatę zasiłku macierzyńskiego od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2023 roku. A. W. (1) wskazał adres: ul. (...), (...)-(...) S..

29 stycznia 2024 roku A. W. (1) wniósł o wyrejestrowanie go z ubezpieczeń społecznych za okres od 10 maja 2023 roku do 4 lipca 2023 roku. Jednocześnie dokonał korekt deklaracji rozliczeniowych za miesiące, w których pobierany był zasiłek tj. za maj, czerwiec i lipiec 2023 roku. Tego samego dnia złożył też dokument (...) w celu zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych.

Dowód:

- korekty deklaracji rozliczeniowych, k. 29 – 34

- oświadczenie z 29 stycznia 2024 roku, k. 71

- wyrejestrowanie z ubezpieczeń, k. 82 – 84

- zgłoszenie do ubezpieczeń, k. 85

- deklaracja (...) akta ZUS

- zaświadczenie płatnika składek – akta ZUS

- wniosek o zasiłek macierzyński za okres urlopu rodzicielskiego – akta ZUS

- pismo z 15 grudnia 2023 roku – akta ZUS

Dane adresowe A. W. (1) tj. ul. (...), (...)-(...) S., zostały zaktualizowane w systemie: jako płatnika składek od 19 grudnia 2023 roku na podstawie dokumentu (...) złożonego 19 grudnia 2023 roku oraz jako ubezpieczonego od 29 stycznia 2024 roku na podstawie dokumentu zgłoszeniowego ZUS ZZA z kodem (...), złożonego 29 stycznia 2024 roku.

Dowód:

- dokument (...), k. 69

- dokument ZUS ZZA, k 70

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stan faktyczny w sprawie był niesporny i został przez sąd ustalony na podstawie złożonych przez strony dokumentów, których prawdziwość i rzetelność sporządzenia nie była kwestionowana. Istota sporu sprowadzała się do rozstrzygnięcia, czy A. W. (1) przysługiwało prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres urlopu rodzicielskiego od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, w tym ubezpieczeniu chorobowemu unormowane są w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 r., poz. 1230 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą systemową”. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność, a do takich osób zalicza się skarżący, podlegają obowiązkowo jedynie ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu oraz wypadkowemu (art. 6 ust. 1 pkt 5 oraz art. 12 ust. 1 ustawy systemowej). Nie podlegają natomiast obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy systemowej ubezpieczeniu chorobowemu podlegają obowiązkowo ubezpieczeni wymienieni w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 12 i 23 tej ustawy, tj. pracownicy z wyłączeniem prokuratorów, członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, osoby odbywające służbę zastępczą oraz małżonek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 11 ust. 2 ustawy systemowej przewiduje natomiast możliwość podlegania osób prowadzących działalność pozarolniczą dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu. Zgodnie z wymienionym przepisem osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 7b, 8 i 10, a zatem osoby wykonujące pracę nakładczą, zleceniobiorcy, osoby prowadzące działalność pozarolniczą i z nimi współpracujące, osoby współpracujące z osobami fizycznymi, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, osoby będące otrzymującymi stypendium doktoranckie doktorantami, osoby wykonujące odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w okresie odbywania kary pozbawienia wolności czy tymczasowego aresztowania i osoby będące duchownymi, podlegają na swój wniosek ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie. Z brzmienia wskazanego przepisu wynika jednoznacznie, iż możliwość podlegania dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu występuje jedynie wówczas, gdy ubezpieczenie emerytalne i rentowe wymienionych tam osób ma charakter obowiązkowy.

Obowiązkowy charakter ubezpieczeń emerytalnego i rentowego wskazanych w art. 11 ust. 2 ustawy systemowej grup ubezpieczonych jest zasadą w świetle przepisów ustawy systemowej wówczas, gdy posiadają one jeden tytuł ubezpieczenia. W przypadku zbiegu tytułów ubezpieczenia społecznego sytuacja może wyglądać inaczej.

Pobieranie zasiłku macierzyńskiego uważane jest przez ustawodawcę za osobny tytuł ubezpieczenia społecznego. Wśród osób objętych obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi art. 6 ust. 1 ustawy systemowej wymienia w punkcie 19 osoby przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym w przypadku zbiegu tytułów ubezpieczeń reguluje art. 9 ustawy systemowej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1c ustawy systemowej osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 8 i 10 ustawy (a zatem wskazane w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy osoby prowadzące działalność pozarolniczą), spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Mogą one jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich lub wybranych, tytułów.

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż w okresie pobierania zasiłku macierzyńskiego prowadzenie działalności pozarolniczej (także inne wymienione w art. 9 ust. 1c formy aktywności zarobkowej) przestaje być tytułem podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym stając się jedynie tytułem do podlegania im dobrowolnie. Dobrowolny charakter wskazanych rodzajów ubezpieczeń oznacza zaś, w świetle art. 11 ust. 2 ustawy systemowej, że nie może im towarzyszyć ubezpieczenie chorobowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy systemowej objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tym ubezpieczeniem, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony w ZUS. Jedyny wyjątek od tej zasady przewiduje art. 14 ust. 1a ustawy, w myśl którego objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczenia emerytalnego i rentowego zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4 albo 4b ustawy, tj. w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, a w przypadku twórców i artystów w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji K. (...).

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2 ustawy systemowej dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ustaje:

- od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z tego ubezpieczenia, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony w ZUS (pkt 1);

- od dnia ustania tytułu podlegania tym ubezpieczeniom (pkt 3).

Z pierwszym dniem prawa A. W. (1) do zasiłku macierzyńskiego, tj. z dniem 10 maja 2023 roku ustał tytuł do podlegania przez niego ubezpieczeniu chorobowemu. Prowadzona działalność z uwagi na dobrowolne podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym przestała stanowić bowiem taki tytuł. Ustanie tytułu podlegania ubezpieczeniom, o jakim mowa w art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy systemowej, nie może być rozumiane wyłącznie jako zakończenie danej aktywności zarobkowej (np. wyrejestrowanie działalności pozarolniczej). Takie przyjęcie oznaczałoby, iż ustawodawca w ogóle nie przewidział możliwości ustania ubezpieczenia w sytuacji, gdy choć tytuł ubezpieczeń społecznych formalnie istnieje, nie daje podstawy do objęcia ubezpieczeniem dobrowolnym danego rodzaju.

Skoro ubezpieczenie chorobowe A. W. (1) ustało z upływem dnia 10 maja 2023 roku dla ponownego podlegania temu ubezpieczeniu z tytułu prowadzonej działalności pozarolniczej po ustaniu zbiegu tytułów koniecznym było ponowne zgłoszenie się do tego ubezpieczenia. Objęcie ubezpieczeniem dobrowolnym nie może być bowiem dorozumiane, a wymaga wniosku ubezpieczonego, co jednoznacznie wynika z art. 14 ust. 1 ustawy systemowej. Zgłoszenia takiego ubezpieczony nie dokonał nie składając, co bezsporne, zgłoszenia (...) bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego a dopiero w dniu 29 stycznia 2024 roku, czyli ponad 7 dni od powstawania okoliczności stanowiących tytuł do objęcia ubezpieczeniem.

Sąd doszedł od przekonania, że decyzja ZUS o odmowie przyznania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku była prawidłowa ponieważ skarżący nie podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w spornym okresie, w szczególności na dzień, w którym prawo do spornego zasiłku miałoby powstać, co jest warunkiem koniecznym do uzyskania ww. świadczenia.

Po zakończeniu okresu zasiłkowego, tj. po 4 lipca 2023 roku A. W. (1) powinien ponownie zgłosić się do ubezpieczeń społecznych, w tym dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, w terminie 7 dni. Tego obowiązku nie dopełnił aż do 29 stycznia 2024 roku kiedy złożył dokument (...). Dokument (...) z 29 stycznia 2024 roku potwierdza objęcie ubezpieczeniem chorobowym od tej daty, co oznacza, że w okresie od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku A. W. (1) nie był objęty ubezpieczeniem chorobowym, co wyklucza prawo do zasiłku macierzyńskiego.

Organ pismami z 18 lipca 2023 roku oraz 15 grudnia 2023 roku poinformował A. W. (1) o konieczności wyrejestrowania i ponownego zgłoszenia do ubezpieczeń. Skarżący kwestionował doręczenie tych pism, jednak sąd uznał, że pismo z 18 lipca 2023 roku zostało doręczone za pośrednictwem platformy (...). Ponadto, pismo z 15 grudnia 2023 roku zostało wysłane na podany przez skarżącego adres zaś nowy adres tj. ul, (...) zaktualizowany został w systemie ZUS od 19 grudnia 2023 roku na podstawie dokumentu (...).

Skarżący wskazywał, że wpis w Centralnym Rejestrze Ubezpieczonych z 29 stycznia 2024 roku był błędny lub wynikał z korekty deklaracji za okres maj–lipiec 2023 rok. Sąd uznał, że korekta ta była konieczna z powodu wcześniejszego pobierania zasiłku, a jej dokonanie 29 stycznia 2024 roku potwierdza, że A. W. (1) nie był formalnie zgłoszony do ubezpieczenia chorobowego w spornym okresie.

Sąd uznał, że ZUS prawidłowo ustalił, iż A. W. (1) nie podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 1 grudnia 2023 roku do 2 lutego 2024 roku co stanowi podstawę do odmowy przyznania zasiłku macierzyńskiego na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 29a ustawy. Zarzuty odwołującego dotyczące sprzeczności ustaleń ZUS z materiałem dowodowym oraz naruszenia prawa materialnego są bezzasadne, ponieważ brak formalnego zgłoszenia do ubezpieczenia chorobowego w spornym okresie nie budzi wątpliwości.

Warunki podlegania dobrowolnie ubezpieczeniu społecznemu (w tym ustania tego ubezpieczenia i objęcia nim) określa ustawa systemowa nie przewidująca w przypadku niewiedzy płatników możliwości przyjęcia innych aniżeli wynikające z art. 14 ustawy systemowej dat początkowych i końcowych okresu ubezpieczenia. Płatnicy składek (a takim płatnikiem jest osoba prowadząca działalność pozarolniczą) mają obowiązek bez wezwań ze strony organu dokonywać zgłoszeń do ubezpieczeń czy wyrejestrowania z nich, co wynika z art. 36 ustawy systemowej.

Nie ulega wątpliwości również, że w światle regulacji art. 29a ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2780 z późn. zm.) jest konieczne dla uzyskania prawa do zasiłku macierzyńskiego, aby oboje rodzice dziecka byli osobami ubezpieczonymi (podlegali ubezpieczeniu chorobowemu).

Mając na uwadze wszystko powyższe Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

Orzeczenie o kosztach procesu wydano w oparciu o art. 98 k.p.c. Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na wniosek ZUS sąd zasądził na rzecz organu rentowego jako strony wygrywającej sprawę koszty celowej obrony jego praw przez zawodowego pełnomocnika w osobie racy prawnego. Stawkę tych kosztów sąd ustalił w oparciu o treść § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)