Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód wniósł o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Wniosek ów uzasadnił lakonicznie tym, iż utracił źródło utrzymania swojej rodziny, a w sprawie – z uwagi na jej skomplikowany charakter - zachodzi konieczność uzyskania profesjonalnej pomocy prawnej.

W oświadczeniu o stanie majątkowo-rodzinnym powód wskazał, że w skład rodziny wchodzi pięć osób, w tym troje dzieci. Zarówno on, jak i jego żona nie pracują. Jego zobowiązania i stałe wydatki zamykają się kwotą 3.300 zł. Powód jest właścicielem domu jednorodzinnego o powierzchni 150 m ² posadowionego na nieruchomości o powierzchni 650 m ². Nadto jest właścicielem mieszkania jednopokojowego o powierzchni 42 m ². Łączna wartość szacunkowa tych nieruchomości to 585.000 zł. Nadto powód posiada oszczędności w wysokości oko 93.000 zł i to z nich utrzymuje siebie i swoją rodzinę.

Spór w niniejszej sprawie dotyczy przywrócenia do pracy powoda. Jego stosunek pracy ustał na skutek wypowiedzenia dokonanego przez byłego pracodawcę.

W swoim dziewięciostronicowym pozwie powód precyzyjnie przedstawił argumentację, która nakazała mu uznać wypowiedzenie umowy o pracę za wadliwe. Przytoczył też dowody na podane okoliczności.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 117 § 1 i 5 k.p.c., strona korzystająca ze zwolnienia od kosztów sądowych ma prawo zgłosić wniosek o ustanowienie dla niej pełnomocnika z urzędu, wykazując jednocześnie, że nie może bez uszczerbku dla utrzymania swojego i rodziny ponieść kosztów wynagrodzenia adwokata lub radcy prawnego. Sąd uwzględnia wniosek, o ile udział takiego pełnomocnika uzna za potrzebny.

Udział profesjonalnego pełnomocnika w sprawie sąd może w szczególności uznać za uzasadniony, gdy strona wnosząca o jego ustanowienie jest nieporadna, ma trudności z samodzielnym podejmowaniem czynności procesowych albo gdy sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub prawnym (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1964 r., sygn. II PZ 46/64. Udzielenie pomocy prawnej z urzędu uzależnione jest od całokształtu okoliczności, a więc zarówno charakteru sprawy, jak również postępowania wnioskującego. Rozpoznając taki wniosek nie można również pominąć, że w świetle aktualnego orzecznictwa Sądu Najwyższego, pomimo, iż co do zasady, odmowa ustanowienia dla strony pełnomocnika z urzędu nie może być kwalifikowana jako pozbawienie strony możności obrony jej praw, co ma swoje implikacje procesowe, to jednak w sytuacji, gdy strona swoim zachowaniem wykazuje podstawową nieznajomość reguł postępowania sądowego lub nieporadność, skutkującą tym, że nie jest w stanie wykorzystać prawnych możliwości jej prowadzenia, postępowanie kontynuowane po odmowie takiej stronie ustanowienia pełnomocnika z urzędu, może prowadzić do pozbawienia strony możności obrony jej praw, a tym samym nieważności postępowania (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2013r., sygn. II CSK 322/12 i z dnia 20 sierpnia 2009 r., sygn. II CSK 64/09).

Analiza treści pozwu jednoznacznie wskazuje, w czym powód upatruje wadliwości wypowiedzenia jego umowy o pracę. Co więcej, na potwierdzenie zasadności zgłoszonych zarzutów powód powołał stosowne dowody. Zatem należy przyjąć, że jest on w stanie samodzielnie wyartykułować swoje racje oraz przedstawiać je przed sądem.

Nade wszystko jednak, zdaniem Sądu, powód jest w stanie samodzielnie opłacić wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Posiada majątek, który w zupełności na to pozwala (dom, mieszkanie, oszczędności), a wyłącznie nie chce tego majątku uszczuplać, próbując przerzucić koszty reprezentacji ze strony zawodowego pełnomocnika na Skarb Państwa.

W tej sytuacji wniosek powoda kłóci się z istotą instytucji prawa ubogich. Powód do takich osób zwyczajnie się nie zalicza. Dlatego wniosek ów należało oddalić jako bezzasadny.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)