Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z 27 grudnia 2022 r. M. S. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od (...) w W. odszkodowania w wysokości trzykrotnego wynagrodzenia netto za okres 3 miesięcy, tj. w wysokości 12 000 zł oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazał, iż był zatrudniony w pozwanej spółce na stanowisku starszego inspektora ds. (...). 7 grudnia 2022 r. listem poleconym został poinformowany o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z uwagi na ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych. Powód nie zgadza się jednak z decyzją pozwanej. Jedynym dokumentem potwierdzającym ilości towaru dostarczanego do (...) była lista wygenerowana w arkuszu exel. Podpisy na liście w większości przypadków były ignorowane przez agentów i na ich prośbę uzupełniane parafką. W trakcie obowiązywania planu naprawczego jego praca była wielokrotnie weryfikowana, mimo tego nie otrzymał on informacji co do stanu jego realizacji. Potwierdza to, że procedura stanowiła element dyskryminacji i mobbingu, którym był poddawany. Powód zaznaczył, iż decydując wyjazd w delegację w innym terminie niż wskazany przez pracodawcę miał na uwadze względy bezpieczeństwa.

Na posiedzeniu wyjaśniającym 19 kwietnia 2023 r. M. S. sprecyzował żądanie pozwu w ten sposób, że wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej odszkodowania w wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia brutto tytułem niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę oraz kwoty 3 600 zł tytułem ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej za 36 miesięcy wstecz, czyli po 100 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew z 10 lipca 2023 r.(...) w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów postępowania, tj. kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwana spółka przyznała, że powód był jej pracownikiem w okresie od 26 maja 2017 r. do 7 grudnia 2022 r., zaś 1 grudnia 2022 r. rozwiązano z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Dyrektor Oddziału spółki w S., wskutek skarg złożonych przez agentów prowadzących (...) o braku dostarczenia zaopatrzenia polecił weryfikację w zakresie dostaw. Działania wyjaśniające ujawniły, że braki w dostawach realizowanych przez powoda stanowiły powtarzający się proceder. W okresie trwania planu naprawczego powód nie wykazał poprawy i nadal dostarczał towar w sposób wybiórczy i według własnego uznania. Powód w przypadku prawidłowej realizacji procedury magazynowej, w momencie dostarczenia towaru do(...), powinien odebrać od agenta/pracownika podpis na dokumencie wewnętrznym (rozdzielniku). Pozwana spółka wskutek opóźnień powoda ze zwrotem rozdzielników zmuszona była do weryfikacji pracy powoda, w konsekwencji odkrywając braki podpisów na rozdzielnikach. Powód na rozdzielniku z 2 listopada 2022 r. uzupełnił brakujące podpisy (agentów i pracowników (...) własnoręcznie, co potwierdził pismem z 17 listopada 2022 r. Fakt podrobienia przez powoda cudzego podpisu jednoznacznie należy oceniać jako ciężkie i rażące naruszenie obowiązków pracowniczych skutkujące całkowitą utratą zaufania pracodawcy do pracownika. Powód całkowicie samowolnie nie przystąpił też 29 sierpnia 2022 r. do wykonywania swojej pracy. Nie stawił się tego dnia w pracy i nie wyruszył w trasę celem dostarczenia towaru. Nie wykonał zadania zleconego przez przełożoną i bez konsultacji udał się na szkolenie BHP w terminie samodzielnie ustalonym, za co został ukarany karą porządkową 13 września 2022 r. W stosunku do powoda został wdrożony plan naprawczy od 11 lipca 2022 r. do 11 października 2022 r. Powód nie wykazywał poprawy, nie realizował w pełni powierzonych zadań, następowały dalsze naruszenia. Nadto, pozwana spółka zaznaczyła, iż w okresie trwania zatrudnienia powoda obowiązujący od 29 listopada 2016 r. Regulamin przydziału i użytkowania środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz przydziału środków czystości i środków higieny osobistej nie przewidywał wypłaty ekwiwalentu za pranie odzieży. Pranie i czyszczenie środków i czyszczenie środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego przydzielonych pracownikom pozwanej powinno być wykonywane przez wyspecjalizowane pralnie. W przypadku gdyby powód zgłosił zapotrzebowanie na wypranie odzieży roboczej, właściwi pracownicy spółki udzieliliby powodowi pomocy w zakresie wyprania odzieży przez wyspecjalizowany podmiot. Z dniem 1 marca 2023 r. wszedł w życie nowy Regulamin przydziału środków ochronny indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, który przewiduje wypłatę ekwiwalentu w kwocie 30,16 zł miesięcznie płatnego dwa razy w roku kalendarzowym. Ekwiwalent za pranie odzieży winien uwzględniać koszty rzeczywiście poniesione przez pracownika. Żądana przez powoda kwota ekwiwalentu 100 zł miesięcznie za pranie odzieży jest kwotą nieprzystającą do panujących realiów i nad wyraz zawyżoną.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. S. był zatrudniony w(...) w W. od 26 maja 2017 r. Początkowo pracował na stanowisku starszego inspektor w zespole administracji na terenie oddziału spółki w S. w wymiarze czasu pracy 1/1 etat, a od 1 grudnia 2021 r. na stanowisku starszego inspektora w oddziale obsługi oddziału. Strony łączyła umowa na czas nieokreślony.

Do obowiązków M. S. należało w szczególności: rozwożenie i dostarczanie materiałów przeznaczonych dla (...) zgodnie z odpowiednim harmonogramem i obowiązującymi trasami zaopatrzenia, przestrzeganie obowiązujących harmonogramów i tras zaopatrzenia (...), zapewniając prawidłowe funkcjonowanie (...) oraz optymalne koszty związane z zaopatrzeniem, terminowe rozliczanie się z właściwymi magazynami z pobranych i wydanych (...) materiałów, organizowanie napraw w obiektach (...) fizycznych i siedzibie oddziału (w tym osobiste wykonywanie drobnych, nieskomplikowanych napraw nie wymagających uprawień specjalistycznych), wnioskowanie, sporządzanie zleceń oraz nadzór nad pracami remontowymi w (...) fizycznych i siedzibie oddziału.

Dowody: porozumienie zmieniające umowę o pracę, k. 40, 38 część B akt osobowych; zakres obowiązków-czynności służbowych, k. 21 część B akt osobowych; umowa o pracę, k. 20 część B akt osobowych;

M. S. był zatrudniony na stanowisku ds. zaopatrzenia i remontów. Jego głównym zadaniem było dokonywanie naprawy w (...) i siedzibie oddziału. Wykonywanie prac remontowych łączył on z zaopatrzaniem (...) w materiały eksploatacyjne, uzupełniając cykl zaopatrzenia wykonywany przez innego pracownika - M. R.. Dostarczał zaopatrzenie do kolektur agencyjnych i (...) (...) w W.. W (...) pracowali albo agenci lub ich pracownicy albo (...)– pracownicy spółki lub zleceniobiorcy. Agenci prowadzili swoją działalność gospodarczą. Powód wykonywał około siedmiu tras w miesiącu. Były to stałe trasy, głównie w obrębie S., planowane przez przełożoną na trzy miesiące naprzód. Praca polegała na dostarczaniu towaru i zbieraniu kolejnych zamówień. Obecność w każdej z (...) na ustalonej trasie należała do obowiązków pracownika. Ilość (...)zwiększyła się w październiku 2022 r.

Bezpośrednim przełożonym M. S. była B. K.. W dni kiedy powód zajmował się zaopatrzeniem stawiał się rano w magazynie, otrzymywał wydruk ilościowy i odbywał załadunek przygotowanych materiałów. Z dokumentu wynikało ile materiałów i do których (...) miał dostarczyć. Były to dokumenty wewnętrzne, pochodzące z programu stworzonego przez byłego pracownika spółki. Każda dostawa materiału wymagała potwierdzenia przez osobę odbierającą dostawę poprzez złożenie podpisu na rozdzielniku. Umieszczenie kreski oznaczało zaś, iż (...) potwierdzali, że zaopatrzeniowiec był i nic nie zamówili, ani nie pobrali na dany miesiąc. Jeżeli pojawiały się cyfry w rubrykach to oznaczało, że (...)pobrał daną ilość materiału od powoda. Był także dodatkowy dokument zamówienia na kolejny miesiąc, na którym umieszczano informacje o rodzaju i ilości towaru zamówionego przez poszczególne (...). Po powrocie, nierozwiezione materiały zaopatrzeniowiec oddawał do magazynu. Na podstawie zebranych przez zaopatrzeniowca zamówień z poszczególnych (...), magazynier szykował materiały dostawę na kolejny miesiąc. Do każdej (...)dostawa winna zostać dostarczona raz w miesiącu. Jeżeli (...)była zamknięta zaopatrzeniowiec winien na rozdzielniku umieścić dopisek „zamknięte”. M. S. dokumenty rozdzielników odwoził do magazynu lub zostawiał na swoim biurku.

Dowody: przesłuchanie M. S., k. 142-145 oraz k. 199-200; zeznania świadka B. K. k. 145-148, k. 198-199; zeznania świadka K. D., k.148-149; zeznania świadka M. M. (1) k. 149-150; wydruk korespondencji email, część C akt osobowych; zeznania świadka J. F. (1) k. 179-180; zeznania świadka J. M. k. 181; zeznania świadka M. R. k. 181; zeznania świadka K. S., k. 183-184.

Zgodnie z obowiązującą w (...) w S. procedurą magazynową, podstawą wydania materiałów/towarów z magazynu mógł być jeden z dokumentów:

a) protokół, np. z przeprowadzonej ogólnej lub szczegółowej kontroli jakości dostarczonych materiałów/towarów lub z przeprowadzonej inwentaryzacji. Protokół musiał zawierać co najmniej następujące informacje: datę dostawy, nazwę wydawanego materiału/towaru, dane dostawcy oraz stwierdzić, jaka ilość materiału/towaru ma być wydana z jakiego powodu i w jaki sposób. Jeżeli np. została zakwestionowana jakościowo partia materiału/towaru i powinna być zwrócona dostawcy – wydanie zewnętrzne WZ; istnieje materiał/towar do likwidacji może być wydany na dwa sposoby: wydanie na firmę likwidacyjną – WZ lub dokumentem wewnętrznym wydane na pracownika RW,

b) pismo/rozdzielnik/zamówienie w formie papierowej lub wiadomości e-mail autoryzowane przez jednostkę/komórkę organizacyjną TS, odpowiedzialną za dany asortyment, a w przypadku instytucji zewnętrznych dodatkowo pismo lub wiadomość e-mail miały być zaakceptowane przez osobę odpowiedzialną za organizację pracy magazynów. Dokumenty te mogły mieć formę zapotrzebowania lub rozdzielnika. W przypadku wydań z magazynu materiałów reklamowych i magazynu materiałów innych stosowano druk zamówienia, którego wzór zawarty był w załączniku nr 9 do procedury. Wydanie losów z magazynu losów odbywało się na podstawie zbiorczego zestawienia zamówień tworzonych przez pracowników OWS.

W chwili wydania magazynier sprawdzał, czy jest w posiadaniu dokumentu, który stanowił podstawę wydania.

Na podstawie danych z dokumentu, który stanowił podstawę wydania, magazynier rejestrował w systemie informatycznym zewnętrzny dokument rozchodowy typu WZ lub WZP - wydanie zewnętrzne na kontrahenta, punkt sprzedaży lub partnera sieciowego i drukował magazynowy dokument rozchodowy, przy czym jeżeli wydanie zewnętrzne było wydaniem na punkt sprzedaży i odbierała je osoba obsługująca grupę punktów sprzedaży, magazynier miał dwie możliwości:

a) wystawiał dokumenty WZ bezpośrednio na poszczególne punkty sprzedaży lub agenta w przypadku losów oraz drukował listę dokumentów WZ. Osoba obsługująca zaopatrzenie punków sprzedaży podpisywała listę pobranych dokumentów WZ i była zobowiązana do rozwiezienia materiałów/towarów oraz dostarczenia z powrotem do magazynu, podpisanych egzemplarzy pobranych dokumentów WZ. W przypadku wydania losów na punkt sprzedaży/agenta magazynier podpinał pod WZ potwierdzenie z systemu online.

b) wystawiał dokumenty WZ na osobę obsługującą zaopatrzenie (...), obejmujący sumę wydanych materiałów/towarów w całości na danej trasie, w rozbiciu na poszczególne rodzaje materiałów/towarów (np.: rolki termiczne, blankiety itp.) i umieszczał adnotację „wg rozdzielnika” oraz załączał rozdzielnik, zawierający listę w/w materiałów/towarów i odbiorców (punktów sprzedaży). Osoba obsługująca zaopatrzenie (...) podpisywała dokument WZ. Przewoźnik (osoba obsługująca zaopatrzenie punktów sprzedaży) po powrocie z danej trasy zobowiązany był przekazać magazynierowi rozdzielnik, który powinien zawierać podpisy (...), potwierdzające odbiór wskazanych materiałów/towarów. Na podstawie tego rozdzielnika magazynier wprowadzał do systemu informatycznego informacje szczegółowe dotyczące odbiorców (przepisywał odpowiednie numery (...)) do dokumentu WZ wystawionego wcześniej na przewoźnika, a na materiały/towary nierozwiezione (różnicę między rozdzielnikiem a WZ) wystawiał dokument ZZ.

c) wystawiał dokumenty WZP na partnera sieciowego. Osoba pobierająca materiały podpisywała dokument WZP.

Dowód: wydruk procedury magazynowej, k. 41-45

Zgodnie z obowiązującym w okresie zatrudnienia M. S. w (...) w W. regulaminem przydziału i użytkowania środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz przydziały środków czystości i środków higieny osobistej, pranie i czyszczenie środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego przydzielonych pracownikom (...) w W. powinno być wykonywane przez wyspecjalizowane pralnie – podmioty zewnętrzne.

Dowód: wydruk z Regulaminu przydziału i użytkowania środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz przydziału środków czystości i środków higieny osobistej, k. 107

M. S. dysponował odzieżą roboczą zapewnioną przez pracodawcę. Mimo stosownego zapisu w regulaminie (...). nie zapewniała jednak możliwości prania i czyszczenia odzieży roboczej w wyspecjalizowanych pralniach. Pracownicy prali ubrania na własny koszt i we własnym zakresie, nie otrzymując w zamian żadnego ekwiwalentu finansowego.

Dowody: przesłuchanie M. S., k. 142-145 oraz k. 199-200; zeznania B. K. k. 145-148 oraz k. 198-199; zeznania J. F. (1) k. 179-180; zeznania J. M. k. 181; zeznania M. R. k. 181; zeznania K. S., k. 183-184)

W okresie od 11 lipca 2022 r. do 11 października 2022 r. stosowano wobec M. S. procedurę planu naprawczego. Wśród najistotniejsze zastrzeżeń przełożonego do pracy pracownika, które zadecydowały o zdrożeniu procedury znajdowały się: brak wykonywania zadań zleconych przez przełożonego lub wykonywanie ich poniżej oczekiwanej jakości i wymagań (np. zaopatrzenie 15 (...) z 26 (...)na trasie, nieprawidłowe zamontowanie piktogramu świetlnego, niekończenie napraw, częściowe naprawy), co wpływa na pracę innych osób w dziale, które poprawiały/kończyły podjęte przez niego działania, brak dyscypliny czasu pracy, brak informacji do przełożonych o statusie realizowanych zadań, nie wykonywanie poleceń wydawanych na piśmie dotyczących realizowanych zadań oraz dotyczących wyjaśnienia stwierdzonych nieprawidłowości. Pracodawca oczekiwał efektu po okresie naprawczym w postaci: podniesienia jakości realizowanych zadań, napraw doprowadzanych do końca; prawidłowego, zgodne z przepisami rozliczania czasu pracy; raportowania realizacji zadań do przełożonego.

Po zakończeniu każdego etapu procedury planu naprawczego organizowane było spotkanie M. S. z przełożonymi. Na pierwszym etapie realizacji planu naprawczego (od 11.07.2022 r. do 10.08.2022 r.) odnotowano, iż przekazywane przez pracownika informacje były zdawkowe i niepełne, często zdarzały się nieuzasadnione nieobecności na stanowisku pracy. Na drugim etapie realizacji planu działań naprawczych (od 11 sierpnia 2022 r. do 9 września 2022 r.) pracownik:

1. wykazał poprawę w raportowaniu działań związanych z zaopatrzeniem punktów sprzedaży. W okresie objętym raportowaniem (16 dni roboczych, w których rozwodził zaopatrzenie) zaistniało pięć przypadków niedołączenia raportu skanu rozdzielnika z potwierdzeniem odbioru materiałów eksploatacyjnych przez poszczególne punkty sprzedaży oraz jeden nieprzesłania w ogóle raportu – za 26 sierpnia 2022 r. (zaopatrzenie na trasie (...));

2. nadal sprawiał problemy z zakresu dyscypliny pracy, tj. 29 sierpnia 2022 r. nie wykonał polecenia bezpośredniego przełożonego z 22 sierpnia 2022 r. dot. godziny wyjazdu na delegację do R., co było powodem zawnioskowania przez Dyrektora Oddziału o udzielenie kary porządkowej, a także bez jakiejkolwiek zgody/ustaleń wywiózł i pozostawił drabinę służbową poza siedzibą oddziału spółki w dniach - co najmniej od 25 sierpnia do 1 września 2022 r.,

3. 8 września 2022 r. wpłynęła skarga z (...)agencyjnej nr (...), zlokalizowanej w S. przy ul. (...) – salonik (...)w sprawie niedostarczenia zaopatrzenia.

Trzeci etap realizacji panu działań naprawczych obejmował okres od 12 września 2022 r. do 11 października 22 r. (22 dni robocze, z czego przez 14 dni roboczych M. S. realizował obowiązki służbowe związane z zaopatrzeniem punktów sprzedaży w materiały eksploatacyjne). W wyżej wymienionym okresie pracownik m.in. nie wykazał poprawy w stosunku do etapu drugiego w raportowaniu działań związanych z zaopatrzeniem punktów sprzedaży – stwierdzono 4 przypadku niedołączenia do raportu skanu rozdzielnika z potwierdzeniem odbioru materiałów eksploatacyjnych przez poszczególne punkty sprzedaży, pomimo pochwały za poprawę raportowania w przedmiotowym zakresie 14 września 2022 r. podczas spotkania podsumowującego drugi etap realizacji planu, nie poczynił dalszych postępów.

Dowody: wydruki korespondencji email, k. 68-70, 77, 85-86, 100-105; raport dotyczący realizacji działań określonych w planie naprawczym, k. 71-76, 78-84, 87-93; notatka służbowa, k. 106; plan działań naprawczych, część C akt osobowych;

Pismem z 13 września 2022 r. zawiadomiono M. S. o zastosowaniu wobec niego kary upomnienia za nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, polegające na niewykonaniu polecenia przełożonego oraz na samowolnym odstąpieniu od wykonywania przydzielonych zadań, tj. opuszczenia stanowiska pracy, bez zgody przełożonego. Zgodnie z przekazywanym poleceniem 29 sierpnia 2022 r. bezpośrednio po zakończeniu pracy zgodnie z wyznaczonym na ten dzień harmonogramem zaopatrzenia punktów sprzedaży miał rozpocząć podróż służbową. W dniu wyjazdu bez zgody bezpośredniego przełożonego podjął samodzielną decyzję o wcześniejszym rozpoczęciu podróży służbowej.

Dowód: zawiadomienie o wymierzeniu kary porządkowej, część C akt osobowych

Na koniec 2021 r. do (...)w W. zaczęły napływać skargi na pracę M. S.. Podejmowane w tym zakresie wobec niego działania nie przynosiły oczekiwanych przez przełożonych rezultatów. M. S. nie rozliczał się terminowo z magazynem z rozdzielników potwierdzających odbiór materiałów eksploatacyjnych. Inni pracownicy zatrudnieni w spółce nierzadko musieli wykonywać pracę, której on nie wykonał lub wykonał nieprawidłowo. W trakcie wykonywania tych zadań zdarzało im się usłyszeć także od (...) skargi odnoście sumienności wykonywania przez M. S. obowiązków służbowych.

We wrześniu 2022 r. z B. K. skontaktowała się agentka (...) (...)(salon (...) (...) S., ul. (...)), wskazując iż od dłuższego czasu nie otrzymała dostawy materiałów eksploatacyjnych. Oświadczyła również, iż podpis złożony na potwierdzeniu odbioru materiałów eksploatacyjnych z 25 sierpnia 2022 r. nie jest jej podpisem ani podpisem żadnego z jej pracowników.

Na początku listopada 2022 r. do B. K. wpłynęła skarga z (...)agencyjnej nr (...)od A. K. dotycząca pozostawienia materiały eksploatacyjnych pod kioskiem oraz niedostarczania zaopatrzenia do prowadzonej przez niego (...). Po weryfikacji rozdzielników, A. K. oświadczył, że podpisy pod listopadową i wrześniową listą nie należą do niego. Po otrzymaniu owej informacji B. K. udała się do magazynu, aby skontrolować oryginał listopadowego dokumentu rozdzielnika. 16 listopada 2022 r. około godz. 9.30 M. S., korzystając z niedziałającego systemu (...), wszedł do strefy biurowej magazynu. W momencie, w którym magazynier M. M. (2) szykował towar, zabrał bez jego wiedzy z biurka zamówienie z rozliczeniem trasy (...). O braku dokumentu M. M. (3) zorientował się około godz. 11.00. w momencie kiedy poprosiła go o ten dokument kierownik (...). Około godz. 14.00 poprosił M. S. o zwrot rozdzielnika, który po odszukaniu w samochodzie przekazał mu dokument z uzupełnionymi przez siebie podpisami, których nie odebrał od poszczególnych(...)

Podejrzenia co do sfałszowania jej podpisu pod potwierdzeniem zamówienia na materiały eksploatacyjne zgłosiła także (...) fizyczna G. R., ((...) (...)). Inne (...)nie były kontrolowane. Dochodzenie związane z podrabianiem podpisów przez powoda skończyło się w dacie kiedy M. S. podpisał oświadczenie 16 listopada 2022 r.

Dowody: przesłuchanie M. S. k. 142-145 oraz k. 199-200; zeznania B. K. k. 145-148 oraz k. 198-199; zeznania K. D., k.148-149; zeznania M. M. (1), k. 149-150; wydruk korespondencji email, część C akt osobowych; zeznania J. F. (1) k. 179-180;

zeznania J. M. k. 181; zeznania M. R. k. 181; zeznania K. S., k. 183-184; oświadczenie, k. 46; wydruk korespondencji email, k. 48-49, 52, 56-64, 66-67, 94-95, 97-99; kserokopia rozdzielnika, k. 50-51, 53-54, 65, 96; notatka służbowa, k. 55;

Pismem z 17 listopada 2022 r. M. S. oświadczył, że 16 listopada 2022 r. uzupełnił rozdzielnik o brakujące podpisy z 2 listopada 2022 r.

Dowód: wyjaśnienie, k. 47

Pismem z 1 grudnia 2022 r. Zastępca Dyrektora (...) P. M. działając w imieniu i na rzecz (...) w W. na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., z dniem doręczenia pisma, rozwiązał z M. S. umowę o pracę na czas nieokreślony, zawartą 27 sierpnia 2018 r. bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika. Jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę wskazano świadomie, umyślne i ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych polegające na kilkukrotnym niedostarczeniu zaopatrzenia do niektórych punktów sprzedaży pracodawcy oraz samodzielnym potwierdzeniu odbioru materiałów eksploatacyjnych poprzez podrabianie podpisów agentów na dowodach dostaw, co M. S. potwierdził w oświadczeniu złożonym pracodawcy 17 listopada 2022 r. Nadto, podkreślono brak sumienności i staranności pracownika w wykonywaniu obowiązków służbowych oraz naruszenie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy na przestrzeni ostatnich kilkunastu miesięcy.

Przesyłka zawierająca rozwiązanie umowy i pracę bez wypowiedzenia została doręczona M. S. 7 grudnia 2022 r.

Dowody: rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, k. 7-8; wydruk z e-monitoringu, część C akt osobowych; potwierdzenie odbioru, część C akt osobowych; rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, k. 4 część C akt osobowych.

21 grudnia 2022 r. M. S. złożył zawiadomienie do Państwowej Inspekcji Pracy odnośnie łamania przepisów prawa pracy w (...) w S.. W treści zawiadomienia wskazał, iż spółka: nie wypłaca ekwiwalentu na pranie odzieży roboczej, nie dostarcza podstawowych środków ochrony indywidualnej, nie reaguje na prośby pracowników o działania profilaktyczne (pas zabezpieczający plecy, wózek paletowy wspomagany elektrycznie), nie zapewnia prawidłowych narzędzi do wykonywania powierzonych zadań, wadliwie organizuje pracę w przestrzeni magazynowej, nie zapewnia miejsca pracy wolnego od dymu tytoniowego oraz deleguje do pracy pracowników bez wymaganych uprawień.

Dowód: wydruk wiadomości email, k. 6

Wyrokiem z 5 czerwca 2023 r. Sąd (...)w S., wydanym w sprawie V W 444/23, uznał M. S. za winnego tego, że 20 grudnia 2022 r. dokonał przywłaszczenia telefonu marki S. (...) o wartości 300 zł na szkodę (...) w S. i za ten czyn wymierzył mu karę grzywny w wysokości 600 zł.

Dowód: wyrok nakazowy Sądu (...)w (...)z 5 czerwca 2023 r., sygn. akt V W 444/23, k. 40

Zgodnie z obowiązującym od 1 marca 2023 r. załącznikiem nr 1 (regulaminem przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego (...) do uchwały (...) (...) z dnia 14 marca 2023 r. w sprawie regulaminu przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego oraz Regulaminu przydziału środków higieny osobistej oraz środków czystości i sprzętu do sprzątania normy przydziału odzieży ochronnej i roboczej dla magazyniera, robotnika magazynowego, zaopatrzeniowca, pracownika gospodarczego, konserwatora, rzemieślnika wykwalifikowany (grupa 6) kształtują się następująco: koszulka polo z krótkim rękawem (4 sztuki na 12 miesięcy), bluza z długim rękawem (2 sztuki na 12 miesięcy), spodnie i bluza/kombinezon (1 sztuka na 12 miesięcy), kamizelka ocieplana (1 sztuka na 12 miesięcy), polar (1 sztuka na 24 miesiące), obuwie ochronne letnie (1 para na 24 miesiące), obuwie ochronne zimowe (1 para na 24 miesiące), kurtka (1 sztuka na 24 miesiące), kamizelka odblaskowa (1 sztuka do zużycia), rękawice ochronne (para wg potrzeb do zużycia).

Dowody: regulamin przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, k. 153-163; uchwała nr (...)/ (...), k. 164-165.

Zgodnie z treścią uchwały nr (...) (...). z 19 czerwca 2023 r. w sprawie wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pranie, czyszczenie, wykonywanie drobnych napraw i utylizacji odzieży roboczej lub ochronnej wysokość ekwiwalentu pieniężnego za: pranie, czyszczenie, wykonywanie drobnych napraw i utylizację odzieży roboczej lub ochronnej dla osób zatrudnionych w spółce na podstawie umowy o pracę wynosi według następujących grup:

1)  I grupa – 10,05 zł

2)  II grupa – 20,10 zł

3)  III grupa – 30,16 zł

Zaliczenie do danej grupy wynika z załącznika nr 2 do regulaminu, zgodnie z następującym przyporządkowaniem:

1)  I grupa – stanowiska wskazane w grupie 3, 5, 7 oraz 11,

2)  II grupa – stanowiska wskazane w grupie 1, 2 oraz 4,

3)  III grupa – stanowiska wskazane w grupie 6, 8, 9 oraz 10.

Ekwiwalent pieniężny wypłacany jest dwa razy w roku kalendarzowym:

1)  wypłata za półrocze (od 1 stycznia do 30 czerwca) realizowana jest najpóźniej do 31 lipca,

2)  wypłata za drugie półrocze (od 1 lipca do 31 grudnia) realizowana jest najpóźniej do 31 stycznia roku następnego

Pracownik otrzymuje ekwiwalent pieniężny w wysokości proporcjonalnej do jego wymiaru czasu pracy i do okresu zatrudnienia w danym okresie rozliczeniowym. Ekwiwalent pieniężny w danym okresie rozliczeniowym ulega proporcjonalnemu obniżeniu w przypadku niezdolności pracownika do pracy spowodowanej choroba własną lub chorobą członka rodziny, nieobecnością związaną z przebywaniem na: urlopie macierzyński, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim lub urlopie wychowawczym, urlopie opiekuńczym, zwolnieniu od pracy z powodu siły wyższej, urlopie bezpłatnym, a także odbywaniem służby wojskowej lub służby zastępczej. Podstawę do wypłaty ekwiwalentu pieniężnego jest imienna lista pracowników, którym przekazano odzież roboczą lub ochronną wraz z informacją o numerze grupy stanowisk, do której pracownik jest zaliczany zgodnie z załącznikiem nr 2 do regulaminu oraz informacją zasadach jej przekazywania.

Dowody: uchwała nr (...) (...), k. 108-109

Przysługujący M. S. ekwiwalent za 1 dzień urlopu wypoczynkowego wynosił 293,38 zł, zaś za 1 miesiąc urlopu wypoczynkowego (przy założeniu 21 dni roboczych) wynosił 6 160,98 zł.

Dowody: zaświadczenie, k. 34, 35; wydruk listy płac, k. 36-37.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty (w tym akta osobowe powoda), które nie wzbudziły wątpliwości w zakresie swej wiarygodności, w pełni korespondują ze sobą i składają się na ustalony w sprawie stan faktyczny. Nie były one kwestionowane przez strony postępowania, a nadto nie zachodziły również żadne wątpliwości, co do ich formy bądź treści.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, sąd oparł się także na dowodach osobowych. Zeznania przesłuchanych w sprawie świadków uznał, co do zasady, za wiarygodne, albowiem były one jasne, logiczne i korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie. Zeznania powoda sąd uznał za wiarygodne jedynie w zakresie, w jakim znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym sprawy. Sąd nie dał wiary twierdzeniom powoda, że nie dopuścił się naruszeń stanowiących podstawę rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia. M. S. sam bowiem wskazywał chociażby, iż „na prośbę agentów w rubryce „potwierdzenie – czytelny podpis” sam się podpisywał na rozdzielniku”. Zeznania świadków oraz załączona korespondencja emaliowa (...)wskazują zaś na liczne przypadki niedostarczania przez powoda materiałów eksploatacyjnych do(...)umieszczonych na zleconych mu trasach. Nadto, powód poza swoim twierdzeniem nie przedstawił żadnych dowodów na stosowanie wobec niego przez przełożoną mobbingu. Okoliczność ta została natomiast zanegowana przez świadków (poza J. F. (2), który wskazywał na przejawy nierównego traktowania kierowców przez B. K.) wobec czego sąd uznał ją za nieudowodnioną.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Powód poszukiwał w niniejszym procesie ochrony prawnej na podstawie przepisu art. 56 § 1 k.p., w myśl których pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie miało na celu ustalenie, czy strona pozwana dokonując z powodem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. uczyniła to z uzasadnionych przyczyn i w sposób prawidłowy. Zgodnie z treścią art. 30 § 4 k.p. pracodawca składając pracownikowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia powinien w jego treści wskazać konkretną, dostatecznie sprecyzowaną i rzeczywistą przyczynę uzasadniającą to rozwiązanie. Ma to znaczenie w ewentualnym sporze, albowiem postępowanie sądowe może toczyć się w granicach zarzutu sformułowanego w piśmie rozwiązującym, a pracodawca pozbawiony jest możliwości powoływania się na dodatkowe okoliczności niewskazane w oświadczeniu.

Zgodnie z art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Przepisy kodeksu pracy nie definiują, jakie zachowanie pracownika stanowi ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych pozostawiając ocenę konkretnych zdarzeń subiektywnemu odczuciu pracodawcy i zezwalając jednocześnie na domaganie się przez pracownika kontroli takiej oceny w toku postępowania sądowego. Nie budzi jednak wątpliwości, że nie każde zaniedbanie pracownika może być ocenione jako ciężkie naruszenie obowiązków. Musi to być naruszenie podstawowego obowiązku, zaś powaga tego naruszenia rozumiana musi być jako znaczny stopień winy pracownika. Naruszenie musi być zatem spowodowane przez pracownika świadomie, w sposób przez niego zawiniony oraz musi stwarzać zagrożenie dla interesów pracodawcy. Dlatego też rozwiązanie umowy o pracę w tym trybie, jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy, powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i ze szczególną ostrożnością. Musi nadto być uzasadnione szczególnymi okolicznościami, które w zakresie winy pracownika polegają na jego złej woli lub rażącym niedbalstwie. Rażące niedbalstwo jako element ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych jest postacią winy nieumyślnej, której nasilenie wyraża się w całkowitym ignorowaniu przez pracownika następstw jego działania, jeżeli rodzaj wykonywanych obowiązków lub zajmowane stanowisko nakazują szczególną przezorność i ostrożność w działaniu. Podkreślenia wymaga, że to na pracodawcy, jako osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne, spoczywa ciężar udowodnienia przed sądem, że określone działanie pracownika miało w rzeczywistości miejsce oraz że cechuje je znaczny rozmiar winy.

Odnosząc powołane regulacje do stanu faktycznego sprawy zaznaczyć należy, iż złożone powodowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy było prawidłowe pod względem formalnym. Złożone bowiem zostało na piśmie, z oznaczeniem przyczyn rozwiązania umowy oraz pouczeniem o przysługującym prawie i terminie wniesienia odwołania. Nie naruszało przy tym terminu zakreślonego przepisem art. 52 § 2 k.p. Rozwiązując umowę zawartą z powodem strona pozwana powołała się na dwie przyczyny, rolą sądu było zatem ustalenie na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, czy przyczyny te były rzeczywiste i konkretne, a także rozważenie, czy postępowanie powoda podlegało ocenie jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, a tym samym czy uzasadniało ono rozwiązanie umowy przez pracodawcę w trybie dyscyplinarnym. Rozwiązując umowę o pracę z powodem bez wypowiedzenia, strona pozwana wskazała jako przyczynę ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych polegające na kilkukrotnym niedostarczeniu zaopatrzenia do niektórych punktów sprzedaży pracodawcy oraz samodzielnym potwierdzeniu odbioru materiałów eksploatacyjnych poprzez podrabianie podpisów agentów na dowodach dostaw. W ocenie sądu, zgromadzony materiał dowodowy w pełni uzasadnia tezę, że przyczyny wskazane przez pracodawcę były prawdziwe i stanowiły rzeczywiste przyczyny rozwiązania umowy o pracę. Ustalenia faktyczne dokonane przez sąd dawały nadto podstawę do oceny, że postępowanie powoda było ciężkim naruszeniem jego podstawowych obowiązków pracowniczych. Nie ma istotnego znaczenia okoliczność, że dokument podpisany przez powoda (zamiast innych osób) był dokumentem wewnętrznym. Przede wszystkim jednak ważne jest to, że fałszując podpisy (...) postępował sprzecznie z ogólnym obowiązkiem uczciwego działania i wskutek tego stworzył podstawę do wydania zewnętrznego dokumentu rozchodowego typu WZ lub WZP zawierających nieprawdziwe dane. Istotny jest także fakt, że jako pracownik zaopatrzenia miał świadomość wytycznych procedury magazynowej i wiedział, że potwierdzeniu przyjęcia materiałów eksploatacyjnych przez(...) i złożenia zamówienia na kolejny miesiąc powinno odpowiadać jego rzeczywiste oświadczenie dokonane wobec powoda w punkcie sprzedaży poprzedzone przyjęciem materiałów eksploatacyjnych, jeżeli były one zamówione. Innego bowiem wniosku wyprowadzić nie można. Wynika on z przeciętnej mądrości życiowej i rzetelności. Mimo tego oboje powód - jak wynika z ustaleń w sprawie – samodzielnie potwierdzał odbiór materiałów i zamówienia, które nie miały miejsca. W tym stanie rzeczy, jak również zważywszy na to, że powód w początkowym okresie pracy przestrzegał zasad procedury magazynowej, co świadczy o znajomości tych zasad, oraz że po dostrzeżeniu pierwszych nieprawidłowości wdrożono wobec niego program naprawczy, co nie wpłynęło wszakże na zmianę postępowania powoda, nie można podzielić jego poglądu, że art. 52 § 1 pkt 1 k.p. został wadliwie zastosowany. Zgodnie z art. 100 k.p., pracownik jest obowiązany m.in. przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie porządku, dbać o dobro zakładu pracy i chronić jego mienie. Powód wszystkie te obowiązki wobec strony pozwanej naruszył i naruszenie to miało w okolicznościach niniejszej sprawy charakter ciężki. W ocenie sądu, nie ulega wątpliwości, że nierealizowanie zleconych dostaw i celowe fałszowanie dokumentacji stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 237 ⁹ § 1 k.p. pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy. Natomiast w § 2 i 3 wskazano, że pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika. Ekwiwalent pieniężny z tego tytułu powinien być ustalony w kwotach realnych uwzględniający nakład pracy na ten cel oraz aktualne koszty (energii, wody, środków piorących itp.).

Jak wynika z dowodów przeprowadzonych w sprawie, (...) mimo stosownych zapisów w regulaminie przydziału i użytkowania środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz przydziału środków czystości i środków higieny osobistej nie wypracował procedury czyszczenia i prania pracowniczej odzieży roboczej. Pracownicy spółki, w tym powód, prali odzież roboczą we własnym zakresie, nie otrzymując za to ekwiwalentu pieniężnego. Powód nie wykazał jednak w toku postępowania jakie rzeczywiste koszty poniósł z tego tytułu w trakcie trwania zatrudnienia. Podana przez niego kwota 25 zł tygodniowo jako niepoparta żadnych dowodami (w zakresie ilości przekazanych sztuk odzieży roboczej, intensywności zabrudzeń, częstotliwości prania, przerw w wykorzystywaniu odzieży spowodowanej absencją w pracy, kosztów mediów oraz zakupu detergentów) oraz wyliczeniami, jawi się jako arbitralna. Ciężar dowodu na potwierdzenie swoich twierdzeń w tym zakresie spoczywał zaś na powodzie. Nie jest rzeczą sądu wyszukiwanie dowodów w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron, a dopuszczenie dowodu z urzędu jest dobrowolne i nie może naruszać zasady bezstronności. Powód jako strona dochodząca roszczenia winien zatem wskazać na okoliczności faktyczne z nim związane w taki sposób, aby możliwa była ocena jego zasadności, zaś zaniechania w tym zakresie muszą prowadzić do oceny, iż obowiązkowi temu nie sprostał. Roszczenie o zapłatę ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej nie zostało zatem udowodnione.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, sąd w punkcie I sentencji wyroku powództwo oddalił.

O kosztach procesu w punkcie II sentencji wyroku, sąd orzekł zgodnie z art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Wobec przegrania procesu, to na powodzie spoczywał obowiązek zwrotu pozwanej kosztów procesu, w postaci zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (1035 zł). W sytuacji gdy dochodzi do kumulacji kilku roszczeń różnego rodzaju spraw, od których wyliczona jest stawka minimalna ze względu na kryterium rodzaju sprawy, to należne od każdej ze spraw stawki minimalne podlegają zsumowaniu. Stawka kosztów zastępstwa procesowego za roszczenie o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2023.1935 t.j.) obowiązującej w dacie wyrokowania, wynosi 360 zł. Stawka kosztów zastępstwa procesowego za roszczenie o ekwiwalent za pranie odzieży roboczej, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców wynosi 675 zł (tj. 75% stawki zwykłej – 900 zł dla takiej wysokości roszczenia).

Z:

- (...)

- (...)

-(...)

Sędzia Joanna Szyjewska-Bagińska