Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód Z. B. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego (...) Przedsiębiorstwa Państwowego w S. kwoty 11.191,53 USD wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, w tym kwoty 5.437,53 USD tytułem nagrody jubileuszowej oraz 5.754 USD tytułem odprawy emerytalnej.

Uzasadniając zgłoszone żądanie nagrody jubileuszowej wskazał, iż prawo do niej nabył w 2017 r. z tytułu 45 lat ogólnego stażu pracy wobec zatrudnienia u pozwanego przez 28 lat, a u poprzednich pracodawców przez okres 17 lat. Zgodnie z układem zbiorowym pracy nagroda ta jest należna w wysokości 700% podstawy wymiaru (434% podstawy w pełnej wysokości, a 266% w ½ podstawy wymiaru). Podstawa jej wymiaru w związku z zajmowanym przez niego stanowiskiem wynosiła 959 USD, stąd za okres pracy u pozwanego przysługiwać mu miało 4.162 USD (959 USD x 434%), a za pozostały okres zatrudnienia 1.275,47 USD ((959 USD/2) x 266 %). Powód argumentował, iż pozwana w odpowiedzi na jego wniosek o wypłatę nagrody jubileuszowej powołała się na zapisy porozumienia z dnia 31 lipca 2017r. zawartego pomiędzy pozwaną a reprezentacją związków zawodowych dotyczącego zawieszenia obowiązywania § 15 załącznika nr 1 do Układu Zbiorowego w zakresie nagród jubileuszowych i w konsekwencji na niemożność wypłaty nagrody. Podał jednak, iż w jego ocenie, zawieszenie wypłaty nagród jubileuszowych przewidzianych w układzie zbiorowym nie pozbawiało pracownika prawa do jej wypłaty, a jedynie przesuwało datę wymagalności roszczenia na pierwszy dzień po upływie okresu zawieszenia. Nadto wskazywał, iż przedstawiciele związków zawodowych w chwili zawierania porozumienia zawieszającego wypłatę nagród zostali wprowadzeni przez pracodawcę w błąd, tak co do zamiaru pozwanego ich wypłaty osobom, które nabyły do nich prawo w okresie zawieszenia, jak i co do realnej chęci prowadzenia przez pracodawcę rzetelnych rozmów dotyczących możliwości wcześniejszego odwieszenia stosowania tychże zapisów.

Odnosząc się do zgłoszonego żądania odprawy emerytalnej podał, iż zgodnie z uzgodnieniami zawartymi w dniu 26 stycznia 2007 r. pomiędzy pozwanym, a przedstawicielami związków zawodowych, osobom, które przechodzą na emeryturę należna jest odprawa, której wysokość zależy od liczby przepracowanych lat. Wskazał, iż w jego przypadku jest to wymiar 600% podstawy, zaś sama podstawa jest ustalana w oparciu o „wynagrodzenie basic” ustalone dla poszczególnych stanowisk (959 USD). Podkreślił, iż dłużnikiem z tytułu wypłaty dochodzonej odprawy jest strona pozwana, a (...) Ltd. pełni jedynie funkcję podmiotu pośredniczącego w jej wypłacie.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Odnosząc się do żądania wypłaty nagrody jubileuszowej przyznał, iż w dniu 31 lipca 2017 r. zawarł ze związkami zawodowymi porozumienie dotyczące zawieszenia m.in. § 15 układu zbiorowego pt. „Nagrody jubileuszowe”. Porozumienie to nie zawierało odrębnych przepisów regulujących wypłatę świadczeń przypadających w dacie zawieszenia ich stosowania, a zgodnie z § 2 ust. 2 zd. 1 miało ono obowiązywać przez okres dwóch lat. W ocenie pozwanego powód nigdy nie nabył prawa do otrzymania nagrody jubileuszowej z uwagi na zawieszenie postanowień zawartych w układzie zbiorowym pracy. Zdaniem pozwanego, dla ustalenia czy powód nabył określone uprawnienia nie mają znaczenia negocjacje stron układu, a jedynie określone przepisami prawa dokumenty. Nadto, odnosząc się do rzekomego wprowadzenia w błąd przedstawicieli związków zawodowych podał, iż nie zostało mu złożone oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu.

Odnosząc się do żądania wypłaty odprawy emerytalno-rentowej wskazał, iż prawo do jej uzyskania zostało uregulowane w § 16.1. załącznika nr 1 układu zbiorowego pracy z 22 maja 1995 r. W późniejszym okresie kwestia dotycząca uprawnień do odprawy emerytalnej uregulowana została w uzgodnieniu trójstronnym w sprawie wypłacania odpraw emerytalno-rentowych pracownikom załóg pływających w pozwanej z dnia 26 stycznia 2007 r. Na jego mocy odprawy emerytalne w stawkach określonych w treści tego porozumienia wypłacane były przez zagranicznego pracodawcę tj. (...) Ltd. Strona pozwana podniosła, iż powodowi zostało wypłacone w dniu 10 czerwca 2018r. świadczenie emerytalne w wysokości 2.100 zł, a ewentualne roszczenie ponad wypłaconą przez pozwaną kwotę powód winien skierować do (...) Ltd. Dodatkowo, uzgodnienie w sprawie wypłacania odpraw emerytalno-rentowych pracownikom załóg pływających z dnia 26 stycznia 2007 r., które przedstawiał powód, i na które się powołuje, zostało w dniu 2 czerwca 2017 r. wypowiedziane w związku z wprowadzeniem zarządu komisarycznego, a więc w dniu 30 kwietnia 2018 r. (data przejścia przez powoda na emeryturę) nie obowiązywało.

Obie strony zawnioskowały o przyznanie na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W toku postępowania strona pozwana powołała się na okoliczność otrzymania przez powoda od (...) Ltd. bonusu lojalnościowego w wysokości 3.009 USD, a stanowiącego równowartość nagrody jubileuszowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód świadczył pracę w ramach stosunku pracy poza pozwanym pracodawcą w następujących okresach:

- 15 kwietnia 1971 r. – 31 stycznia 1973 r. (Wojewódzka K. Milicji Obywatelskiej w S.)

- 22 lutego 1973 r. – 6 czerwca 1973 r. ( Fabryka (...) w S.)

- 25 września 1973 r. – 31 lipca 1974 r. (Urząd P.-Telekomunikacyjny w S.)

- 19 września 1974 r. – 28 czerwca 1975 r. ( Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...) w S.)

- 15 września 1975 r. – 31 stycznia 1976 r. (Urząd Miejski w S.)

- 1 luty 1976 r. – 14 listopada 1977 r. ( Federacja (...) w S.)

- 15 listopada 1977 r. – 30 kwietnia 1979 r. (Nadodrzańskie Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w S.)

- 2 maja 1979 r. – 14 maja 1989 r. (Ochotnicze Hufce Pracy Komenda Wojewódzka w S.).

Okres zatrudnienia powoda w Fabryce (...) w S. przypadający między 22 lutego 1973 r. i 6 czerwca 1973 r. zakończony został przez pracodawcę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy powoda, albowiem porzucił on pracę.

Dowód:

- świadectwa pracy na k. 12-20 oraz w aktach osobowych

- przesłuchanie Z. B. k. 177-177v

- karta przebiegu pracy zawodowej k. 195

W dniu 19 maja 1989 r. powód nawiązał z poprzednikiem prawnym pozwanego – (...) w S., stosunek pracy w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony. Na jej podstawie świadczył pracę na stanowisku stewarda na statkach morskich.

Dowód:

- umowa o pracę z 19.05.89 r. w części A akt osobowych

Obowiązujący w pozwanym zakładowy układ zbiorowy pracy dla pracowników zatrudnionych na statkach z dnia 22 maja 1995 r. przewiduje w załączniku nr 1, iż pracownicy mają prawo do nagród jubileuszowych. W przypadku osiągnięcia stażu pracy wynoszącego 45 lat pracownikowi przysługuje nagroda w wysokości 700% podstawy wymiaru. W pierwotnym brzmieniu układ nie zawierał postanowień nakazujących zaliczenie do stażu pracy okresów urlopów bezpłatnych pracowników pozwanego, którzy w ich trakcie zatrudnieni byli na statkach obcych bander. Wprowadzono je dopiero od dnia 1 stycznia 1996 r.

W obecnym brzmieniu § 15 załącznika nr 1 układu, do okresu uprawniającego do nagrody wlicza się, bez względu na przerwy, okresy zatrudnienia w (...) i innych zakładach pracy za wyjątkiem okresów zatrudnienia zakończonych rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Podstawę wymiaru nagrody stanowi:

- za okres pracy w (...) wynoszący minimum 5 lat – wynagrodzenie zasadnicze w trzykrotnej wysokości

- za okres pracy poza (...) 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Nadto § 16 ust. 1 załącznika nr 1 układu stanowi, że pracownikom, z którymi rozwiązano umowę o pracę w związku z przejściem na emeryturę lub rentę przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy.

Dowód:

- (...) k. 20-48

- zeznania M. T. k. 134-137v

- zeznania P. K. k. 164-165

- protokół dodatkowy k. 196-198

- załącznik nr 1 do (...) k. 205-219

Pozwany prowadzi działalność m.in. jako agent rekrutujący załogi na statki do powiązanych z nim kapitałowo podmiotów zagranicznych (z tzw. państw tanich bander), na rzecz których wyzbył się własności swoich jednostek pływających. Rekrutacja odbywała się wśród dotychczasowych pracowników pozwanego. Zabieg ten miał na celu ograniczenie kosztów jego działalności. W roku 2004 pozwany nie dysponował już własnymi jednostkami pływającymi. Wtedy też jego pracownicy, którzy wyrazili wolę dalszej pracy, byli przez niego rekrutowani do zaokrętowania na statkach innych armatorów, którzy przejęli jego jednostki pływające. Na czas zaokrętowania, na ich wnioski, były im udzielane przez pozwanego urlopy bezpłatne.

Pierwszą umowę rekrutacyjną z (...) z siedzibą w L. w Republice Cypru pozwany zawarł 1 września 2011 r. Pozwany wystąpił w niej jako agent rekrutacyjny, który prowadzi działalność agenta morskiego i zarządza statkami oraz posiada niezbędne doświadczenie i możliwości świadczenia na zadowalającym poziomie usług dotyczących wszelkich formalności związanych z rekrutacją członków załóg na potrzeby spółki. (...) określona w umowie została jako spółka prowadząca działalność polegającą na zarządzaniu załogami statków i pracodawcą oficerów, marynarzy i innych członków załóg zaokrętowanych na statkach będących własnością/eksploatowanych/budowanych przez armatorów oraz jako podmiot zainteresowany zatrudnianiem członków załóg pochodzenia polskiego na statkach zarządzanych przez Spółkę.

Pozwany zobowiązał się do dołożenia wszelkich starań w celu rekrutacji całej załogi zgodnie z zapotrzebowaniem (...) i monitorowania rekrutację. Miał rekomendować i zapewniać odpowiednio wykwalifikowane załogi na statki zgodnie z zapotrzebowaniem i praktyką rekrutacyjną, obejmującą m.in. selekcję marynarzy, spełnienia odpowiednich wymagań państwa bandery, zapewnienia przeprowadzenia u załogi badań medycznych na koszt (...). Zapewnić, iż załoga w odpowiednim stopniu będzie władać językiem angielskim, poinstruować załogę, aby wypełniała wszelkie polecenia (...), organizować transport załogi, weryfikować prawidłowość naliczania wynagrodzeń załóg na statkach. Za świadczone usługi załóg miała pozwanemu wypłacać wynagrodzenie miesięczne za każdego członka załogi oraz zwrócić wszelkie koszty poniesione przy świadczeniu usług rekrutacyjnych. W umowie rekrutacyjnej zaznaczono, iż (...) ponosi wszelką odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy zawartej umów zawartej z członkiem załogi.

W dniu 23 stycznia 2015 r. pozwany zawarł umowę o analogicznej treści z C. (NZ) (...) z siedzibą w A. w Nowej Zelandii. 3 lipca 2017 r. ponownie zawarł umowę rekrutacyjną z (...) w L..

Dowód:

- umowa rekrutacyjne k. 222-235

- zeznania J. D. k. 106-111

- przesłuchanie Z. B. k. 177-177v, 237-237v

W celu realizacji obowiązków agenta rekrutującego pozwany zawierał z jego pracownikami (marynarzami), których rekrutował w imieniu spółek (...) do zatrudnienia na należących do nich statkach morskich, umowy, w których działając jako pośrednik, kierował ich do pracy u armatora zagranicznego określając jednocześnie podmiot zatrudniający, jednostkę, na której świadczona będzie praca, okres jej świadczenia i wysokość wynagrodzenia za pracę. Informował ich, że zakres ich obowiązków i uprawnień określa zawarty pomiędzy nimi i armatorem kontrakt. Nadto armator nie zapewnia opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zobowiązywał ich do załatwienia formalności związanych z wyjazdem za granicę.

Zgodnie z zawieranymi umowami rekrutacyjnymi pozwany udzielał pomocy rekrutowanym marynarzom w uzyskaniu dokumentacji niezbędnej do przystąpienia przez nich do wykonania kontraktu z armatorem. Wykorzystywał przy tym własne kadry administracyjne, którym C. udzielało pełnomocnictwa do reprezentowania armatora.

Dowód:

- przesłuchanie Z. B. k. 177-177v, 237-237v

- umowa rekrutacyjne k. 222-235

- umowy w części D akt osobowych powoda

Pierwszy kontrakt marynarski z zagranicznym armatorem powód zawarł 24 maja 1994 r. Był nim P. (B.) BV w R.. Został wówczas zaokrętowany na statek m/v J..

Na jego wniosek pozwany udzielił mu bezpłatnego urlopu na okres od 24 maja 1994 r. do 11 maja 1995 r. Kontrakt z P. zakończył się 13 stycznia 1995 r. W okresie od 14 stycznia 1995 r. do 11 maja 1995 r. powód nie świadczył pracy, tak na rzecz pozwanego, jak i innego podmiotu.

Dowód:

- karta przebiegu pracy zawodowej k. 195

- kontrakt z 24.05.1994 r. w części D akt osobowych

- wnioski urlopowe w części A akt osobowych

- pismo z 12.05.95 r. w części A akt osobowych

Pierwszy kontrakt marynarski z (...) w L. powód zawarł 4 lutego 2004 r. Na podstawie późniejszych kontraktów zawartych z tą spółką powód świadczył pracę na różnych należących do niej jednostkach pływających. Jednocześnie w związku z zawartymi kontraktami składał pozwanemu wnioski o udzielenie urlopu bezpłatnego, które ten uwzględniał.

Dowód:

- kontrakty z 04.02.04 r., 02.10.04, 27.06.05 r., 18.03.06 r., 25.01.07 r., 08.07.07 r., 21.04.08 r., 26.01.09 r., 12.10.09 r., 22.05.10 r., 09.01.11 r., 22.08.11 r., 23.03.12 r., 21.12.12 r., 03.06.14 r., 20.09.15 r., 08.08.16 r., 03.09.17 r. w części D akt osobowych

- umowy z 03.06.14 r., 20.09.15 r., 08.08.16 r., 03.09.17 r. w części D akt osobowych

- wnioski urlopowe w części A akt osobowych

Wysokość wynagrodzenia powoda w ramach zatrudnienia u pozwanego odpowiadała najniższemu wynagrodzeniu za pracę. W okresach korzystania przez powoda z urlopu bezpłatnego u pozwanego, pozwany nie wypłacał mu wynagrodzenia za pracę. Powód otrzymywał jedynie wynagrodzenie wynikające z umowy zawartej z armatorem zagranicznym, dla którego świadczył pracę. Wynagrodzenie to ustalane było w umowie (seaman’s employment contract) z tym armatorem.

Dowód:

- przesłuchanie Z. B. k. 177-177v, 237-237v

Pracownicy pozwanego zatrudnieni w (...), z którymi rozwiązano umowę o pracę w związku z przejściem na emeryturę lub rentę nabywali prawo do odprawy, której wysokość uzależniona była od stażu pracy. Podstawę jej wymiaru stanowiło wynagrodzenie „basic” ustalone dla poszczególnych stanowisk w aneksie nr 4 układu I./ (...) z 30 stycznia 2006 r. pomniejszone o kwotę odprawy naliczoną zgodnie z § 16 załącznika nr 1 do (...) z 22 maja 1995 r. Odprawa miała przysługiwać od (...) Ltd. Porozumienie w tym zakresie zawarte zostało 26 stycznia 2007 r. przez pozwanego, (...), (...), Związek Zawodowy (...), Związek Zawodowym (...) oraz Związek Zawodowy (...).

Zostało ono wypowiedziane przez pozwanego w dniu 2 czerwca 2017 r. również w ramach wdrażania programu naprawczego.

Dowód:

- uzgodnienie k. 58

- pismo z 02.06.17 r. k. 73

- zeznania M. T. k. 134-137v

- zeznania P. K. k. 164-165

Na mocy porozumienia z 31 lipca 2017 r. zawartego przez pozwanego z (...) przy (...), Organizacją (...), Związkiem Zawodowym (...) oraz Związkiem Zawodowym (...), zawieszono obowiązywanie § 15 załącznika nr 1 do (...) z 22 maja 1995 r. na okres dwóch lat. Miało ono związek z działaniami naprawczymi mającymi poprawić kondycję finansową pozwanego. Porozumienie to weszło w życie w dniu jego zarejestrowania przez okręgowego inspektora pracy, tj. 10 sierpnia 2017 r. Jednocześnie strony zobowiązały się do weryfikowania co sześć miesięcy, czy aktualna sytuacja pozwanego pozwala na przywrócenie obowiązywania w/w przepisu.

W późniejszym okresie przedstawiciele organizacji związkowych próbowały negocjować z władzami pozwanego wcześniejsze uchylenie zawieszenia, ale prowadzone w tym zakresie rozmowy nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.

Dowód:

- porozumienie k. 52-53

- pismo z 10.08.17 r. k. 54

- zeznania J. D. k. 106-111

- zeznania M. T. k. 134-137v

- harmonogram k. 138-140v

- zeznania P. K. k. 164-165

- przesłuchanie Z. B. k. 177-177v, 237-237v

Zatrudnienie powoda u pozwanego ustało w dniu 15 maja 2018 r. na mocy porozumienia w związku z nabycie przez powoda uprawnień emerytalnych. W dniu 10 czerwca 2018 r. pozwany wypłacił powodowi odprawę emerytalno-rentową w wysokości 2.100 zł odpowiadającej miesięcznemu wynagrodzeniu za pracę powoda.

Dowód:

- pisma z 15.05.18 r. k. 60A-61A akt osobowych

- świadectwo pracy k. 62A akt osobowych

- lista płac k. 74

- przesłuchanie Z. B. k. 177-177v, 237-237v

W dniu 28 grudnia 2020 r. (...) w L. zawarła z Międzyzakładową Komisją (...) i Związkiem Zawodowym (...) porozumienie w sprawie wypłat bonusów w związku z nabytym stażem pracy. Na jego mocy wprowadzono dodatek stażowy dla marynarzy zatrudnionych w (...). Jego wysokość odpowiadać miała nagrodzie jubileuszowej i odprawie emerytalnej przewidzianych dla załóg pływających w związku z długoletnią pracą dla pozwanego. Obejmowało ono wyłącznie czynnych pracowników spółki (...).

Jednakże na mocy regulaminu korzystania ze środków Funduszu Socjalnego wprowadzonego w (...) w dniu 9 kwietnia 2021 r., w okresie od 1 kwietnia 2021 r. do 30 czerwca 2022 r. środki funduszu przeznaczało się na sfinansowanie wypłat bonusu lojalnościowego dla byłych pracowników (...) na warunkach zawartych w porozumieniu z 28 grudnia 2020 r.

W związku z powyższym dnia 26 kwietnia 2021 r. pełnomocnik (...) M. T., skierowałdo powoda pismo informujące o możliwości wnioskowania o bonus i określające warunki jego uzyskania.

Powód wniosek taki złożył 27 maja 2021 r., w następstwie czego (...) przelała na jego rachunek bankowy w dniu 9 czerwca 2021 r. kwotę 3.009 dolarów amerykańskich.

Dowód:

- porozumienie k. 180-181

- regulamin k. 182183v

- pismo z 26.04.21 r. k. 184-184v

- wniosek k. 185

- potwierdzenie przelewu k. 186

Sąd zważył, co następuje:

Ustalenia faktyczne w sprawie zostały poczynione w oparciu o dowody z dokumentów. Ich walor dowodowy nie został zakwestionowany przez żadną ze stron postępowania. Nadto przydatnymi w tym zakresie były zeznania świadków oraz przesłuchanie powoda. Nie pozostawały one w sprzeczności z dowodami z dokumentów.

Odnosząc się do relacji świadków należy wskazać, iż kwestia deklaracji czynionych przez strony porozumienia z dnia 31 lipca 2017 r. podczas negocjowania jego warunków, i późniejsze próby wyeliminowania jego skutków prawnych, nie mogły podważać jego treści. Skoro tak została ona sformułowana, to Sąd nie miał podstaw do przyjęcia innej jego interpretacji, aniżeli literalna. Żadna ze stron porozumienia nie uchyliła się od skutków swojego oświadczenia woli o jego zawarciu, a bynajmniej nie wynika to z przeprowadzonego w sprawie postepowania dowodowego

Powód domagał się od pozwanego wypłaty nagrody jubileuszowej za 45 lat pracy oraz odprawy emerytalnej. Jako podstawę tych żądań wskazał § 15 i § 16 załącznika nr 1 do zakładowego układu zbiorowego pracy dla pracowników zatrudnionych na statkach z dnia 22 maja 1995 r. (powoływany dalej jako (...))

Z ustaleń Sądu wynika, iż powód nie nabył prawa do nagrody jubileuszowej, albowiem wymagany łączny staż pracy uzyskał 11 sierpnia 2017 r., czyli w okresie zawieszenia § 15 załącznika nr 1 (...).

Na dzień zawieszenia w/w regulacji powód legitymował się następującym stażem pracy:

- 1 rok, 9 m-cy, 17 dni zatrudnienia od 15 kwietnia 1971 r. do 31 stycznia 1973 r. w Wojewódzkiej K. Milicji Obywatelskiej w S.,

- 10 m-cy, 7 dni zatrudnienia od 25 września 1973 r. do 31 lipca 1974 r. w Urzędzie P.-Telekomunikacyjnym w S.,

- 9 m-cy i 10 dni zatrudnienia od 19 września 1974 r. do 28 czerwca 1975 r. w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Handlowo-Usługowym (...) w S.,

- 3 lata, 7 miesięcy i 16 dni zatrudnienia od 15 września 1975 r. – 30 kwietnia1979 r. w Urzędzie Miejskim w S., Federacji (...) w S. i Nadodrzańskim Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.,

- 10 lat i 13 dni zatrudnienia od 2 maja 1979 r. do 14 maja 1989 r. (Ochotnicze Hufce Pracy Komenda Wojewódzka w S.).

- 5 lat, 7 m-cy i 26 dni zatrudnienia od 19 maja 1989 r. do 13 stycznia 1995 r. w (...)

- 22 lata, 2 m-ce i 30 dni zatrudnienia od 12 maja 1995 r. do 10 sierpnia 2017 r. w (...).

Sąd nie uwzględnił w stażu powoda okresu zatrudnienia w Fabryce (...) w S. przypadającego między 22 lutego 1973 r. i 6 czerwca 1973 r., albowiem zakończony został przez pracodawcę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy powoda, gdyż porzucił on pracę. Tymczasem § 15 ust. 2 załącznika nr 1 do (...) wyłącza możliwość zaliczenia do stażu okresów zatrudnienia zakończonych rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Nie mógł zostać uwzględniony również okres zatrudnienia powoda u pozwanego od 14 stycznia 1995 r. do 11 maja 1995 r. Powód od 24 maja 1994 r. do 11 maja 1995 r. korzystał z bezpłatnego urlopu u pozwanego związanego z pracą w ramach kontraktu marynarskiego z P. (B.) BV w R. na statku m/v J.. Kontrakt ten został zakończony 13 stycznia 1995 r. i od następnego dnia powód nie świadczył jakiejkolwiek pracy korzystając nadal z urlopu bezpłatnego u pozwanego.

Co do zasady okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze (art. 174 § 2 k.p.). Jednakże (...) nakazuje zaliczać do stażu pracy okresy urlopu bezpłatnego, ale tylko takiego, który został udzielony w celu zatrudnienia na statku obcej bandery. Oczywiście chodzi o urlop przydający w okresie pracy w ramach kontraktu. W sytuacji, gdy udzielono urlopu w wymiarze np. 1 roku, a kontrakt z jakichkolwiek przyczyn zakończył się przed tym terminem, np. po 1 miesiącu i marynarz nie wróciłby do pracy u pozwanego, to nieracjonalnym byłoby zaliczanie do stażu całego okresu urlopu bezpłatnego.

Stosownie do treści art. 241 ²⁷ § 1-3 k.p. ze względu na sytuację finansową pracodawcy strony układu zakładowego mogą zawrzeć porozumienie o zawieszeniu stosowania u danego pracodawcy, w całości lub w części, tego układu oraz układu ponadzakładowego bądź jednego z nich, na okres nie dłuższy niż 3 lata. W razie gdy u pracodawcy obowiązuje jedynie układ ponadzakładowy, porozumienie o zawieszeniu stosowania tego układu lub niektórych jego postanowień mogą zawrzeć strony uprawnione do zawarcia układu zakładowego. Porozumienie takie podlega zgłoszeniu do rejestru odpowiednio układów zakładowych lub układów ponadzakładowych. Ponadto informację o zawieszeniu stosowania układu ponadzakładowego strony porozumienia przekazują stronom tego układu. W zakresie i przez czas określony w porozumieniu nie stosuje się z mocy prawa wynikających z układu ponadzakładowego oraz z układu zakładowego warunków umów o pracę i innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy.

Zawieszenie § 15 załącznika nr 1 (...) z dniem 10 sierpnia 2017 r. skutkowało tym, iż powód nie nabył prawa do nagrody jubileuszowej za 45 lat pracy w dacie osiągnięcia odpowiedniego stażu pracy, jak również po okresie zawieszenia (por. uchwała Sądu Najwyższego z 9 kwietnia 2008 r., sygn. II PZP 6/08).

Dlatego też powództwo w tym zakresie należało oddalić jako bezzasadne.

Odnosząc się do roszczenia o zapłatę odprawy emerytalno-rentowej, to i ono kazało się bezzasadne, ale z tego względu, iż swoje świadczenie z tego tytułu pozwany spełnił.

(...) w § 16 załącznika nr 1 obligował pozwanego do wypłaty pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, odprawy pieniężnej w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy.

Powód przyznał, że jego wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia u pozwanego odpowiadało minimalnemu wynagrodzeniu za pracę. W roku 2018 r. wynosiło ono 2.100 zł. Taką też kwotę tytułem odprawy powód otrzymał 10 czerwca 2018 r.

Uwadze powoda umknęło, iż w okresie zatrudnienia u pozwanego świadczył pracę na rzecz innych podmiotów, w szczególności w (...) w L.. Z podmiotem tym zawierał odrębne kontrakty marynarskie, a w czasie ich obowiązywania nie świadczył pracy na rzecz pozwanego, lecz udzielano mu urlopów bezpłatnych.

Fakt, iż powód pozostawał w dwóch stosunkach zatrudnienia u różnych podmiotów nie może prowadzić do wniosku, iż roszczeń z tytułu zatrudnienia może dochodzić od każdego z pracodawców. Każdy z pracodawców powoda odpowiadał tylko za swoje zobowiązania wynikające ze stosunku pranego, który łączył go z powodem.

W efekcie, powodowi nie przysługiwało względem pozwanego roszczenie o zapłatę odprawy emerytalno-rentowej wynikającej ze stosunku zatrudnienia w (...) i na zasadach wynikających z układu I./ (...) z 30 stycznia 2006 r. obowiązującego w tej spółce. Bierna legitymacja procesowa przysługiwała tu wyłącznie (...).

Bezsprzecznie w rekrutacji powoda do pracy w C. uczestniczyło też P.P. (...) w S., z którym niezmiennie pozostawał on w stosunku pracy. Obowiązująca w okresie spornym ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych w art. 4 – 8 zawierała regulację w przedmiocie pośrednictwa pracy marynarzy. Pozwany skorzystał z tej możliwości i zawierało z (...) umowy rekrutacyjne, które określiła ich wzajemne prawa i obowiązki. Wynika z nich, że pozwany przyjmując status agenta rekrutacyjnego, dokonywała dla spółki (...) rekrutacji załogi zgodnie z zapotrzebowaniem spółki, rekomendował i zapewniał spółce odpowiednio wykwalifikowane załogi na statki zgodnie z zapotrzebowaniem i praktyką rekrutacyjną, obejmującą m.in. selekcję marynarzy, spełnienie odpowiednich wymagań państwa bandery, zapewnienie przeprowadzenia u załogi badań medycznych na koszt spółki. Nadto zapewniał, iż załoga w odpowiednim stopniu będzie władać językiem angielskim, instruował załogę, aby wypełniała wszelkie polecenia spółki, organizował transport załogi, weryfikował prawidłowości naliczania wynagrodzeń na statkach.

Swoje usługi na rzecz spółki (...) w Polsce pozwany realizował za pomocą własnych pracowników, którzy wypełniali stosowne dokumenty i wykonywali czynności faktyczne związane z działalnością spółki (...). Z dokumentów tych wynikało przy tym, że pozwany nie działał we własnym imieniu, lecz na rzecz (...), jako jej agent. Polski system prawny dopuszcza działanie poprzez przybranego przedstawiciela. Na podstawie art. 95 § 1 k.c., który poprzez art. 300 k.p., znajduje zastosowanie do stosunku pracy, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Co ważne – na mocy art. 95 § 2 k.c. czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Jednocześnie w celu realizacji obowiązków agenta rekrutującego pozwany zawierał z powodem umowy, w których działając jako pośrednik, kierował ich do pracy u armatora zagranicznego określając jednocześnie podmiot zatrudniający, jednostkę, na której świadczona będzie praca, okres jej świadczenia i wysokość wynagrodzenia za pracę. Informował ich, że zakres ich obowiązków i uprawnień określa zawarty pomiędzy nimi i armatorem kontrakt.

Ostatecznie zatem również i powództwo w zakresie odprawy należało oddalić jako bezzasadne

W pkt II wyroku zawarte zostało orzeczenie o kosztach procesu. Zapadło ono w oparciu o przepis art. 98 §1 k.p.c. Powód przegrał proces, więc powinien zwrócić pozwanemu poniesione przez niego koszty. Składało się na nie wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego ustalone zgodnie z regulacją zawartą w § 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Koszty te sprowadziły się do kwoty 2.700 zł .

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)